Dziennik Ustaw - rok 2008 nr 222 poz. 1452

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 28 czerwca 2007 r. w Brukseli została podpisana Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Chile o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach celnych, w następującym brzmieniu:

UMOWA

MIĘDZY RZĄDEM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

A RZĄDEM REPUBLIKI CHILE

O WSPÓŁPRACY I WZAJEMNEJ POMOCY W SPRAWACH CELNYCH

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Chile, zwane dalej „Umawiającymi się Stronami”;

Pragnąc rozwijać współpracę w dziedzinie cła i uznając znaczenie wzajemnej pomocy organów celnych;

Uznając, że naruszenia przepisów celnych są szkodliwe dla interesów społecznych, ekonomicznych i handlowych ich Państw;

Uznając, że nielegalny obrót środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi przynosi szkodę interesom społecznym ich Państw;

Doceniając znaczenie zapewnienia prawidłowego wymiaru i poboru należności celnych oraz innych opłat związanych z przywozem lub wywozem towarów, a także należytego stosowania środków polityki handlowej oraz przepisów dotyczących kontroli celnej;

Zważywszy, że pomiędzy Umawiającymi się Stronami obowiązuje Umowa stowarzyszeniowa między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi a Republiką Chile, której Artykuły 79, 80 i 81 przewidują zobowiązanie do zintensyfikowania współpracy w zakresie rozwijania, stosowania i wdrażania reguł pochodzenia towarów oraz procedur celnych odnoszących się do pochodzenia towarów, procedur celnych ogólnie oraz wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych;

Biorąc pod uwagę, iż artykuł 14 ustęp 1 Protokołu o wzajemnej pomocy w sprawach celnych z dnia 13 czerwca 2001 roku stanowi, że Protokół będzie traktowany jako uzupełnienie do umów o wzajemnej pomocy w sprawach celnych, które zostały lub mogą być podpisane między każdym z państw członkowskich a Republiką Chile;

Zważywszy, że Umowa stowarzyszeniowa w artykule 198 ustęp 5 przewiduje, że wspomniany Protokół o wzajemnej pomocy w sprawach celnych będzie obowiązywał i stanowił część Umowy stowarzyszeniowej;

Mając na uwadze Zalecenie Rady Współpracy Celnej z dnia 5 grudnia 1953 roku, dotyczące wzajemnej pomocy administracyjnej;

Uzgodniły, co następuje:

DEFINICJE

Artykuł 1

Użyte w niniejszej Umowie określenia oznaczają:

1. „Przepisy celne” - przepisy prawne Umawiających się Stron, które mają zastosowanie w przywozie, wywozie i tranzycie towarów oraz środki zakazów, ograniczeń czy też inne uregulowania dotyczące przemieszczania przez granicę towarów;

2. „Organ celny” - w Rzeczypospolitej Polskiej: Minister Finansów, a w Republice Chile Krajowy Zarząd Ceł;

3. „Należności celne” - wszelkie cła i inne opłaty wymierzane i pobierane zgodnie z przepisami celnymi;

4. „Organ występujący z wnioskiem” - organ celny, który występuje z wnioskiem o udzielenie pomocy w sprawach celnych;

5. „Organ proszony o pomoc” - organ celny, do którego zwrócono się z wnioskiem o udzielenie pomocy w sprawach celnych;

6. „Naruszenie przepisów celnych” - wszelkie dokonane jak i usiłowanie naruszenia przepisów celnych;

7. „Osoba” - zarówno osoba fizyczna, jak i osoba prawna, w Rzeczypospolitej Polskiej również jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, utworzone zgodnie z obowiązującymi przepisami, dokonujące przywozu lub wywozu towarów na terytoria Państw Umawiających się Stron;

8. „Środki odurzające” - substancje wymienione w wykazach Jednolitej Konwencji o środkach odurzających z 1961 roku, sporządzonej w Nowym Jorku dnia 30 marca 1961 roku, oraz w Konwencji Narodów Zjednoczonych o zwalczaniu nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi, sporządzonej w Wiedniu dnia 20 grudnia 1988 roku;

9. „Substancje psychotropowe” - substancje wymienione w wykazach Konwencji o substancjach psychotropowych, sporządzonej w Wiedniu dnia 21 lutego 1971 roku.

ZAKRES UMOWY

Artykuł 2

1. Organy celne, zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy, udzielać sobie będą wzajemnej pomocy w celu:

1) zapewniania przestrzegania przepisów celnych;

2) rozpoznawania, zapobiegania i zwalczania naruszeń przepisów celnych;

3) właściwego wymiaru i poboru należności celnych;

4) wymiany informacji i dokumentów dotyczących stosowania przepisów celnych;

5) szkolenia i doskonalenia umiejętności zawodowych funkcjonariuszy celnych oraz zapoznawania ich ze środkami technicznymi wykorzystywanymi przez służby celne.

2. Pomoc w ramach niniejszej Umowy udzielana będzie zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym i przepisami wykonawczymi oraz w ramach kompetencji i możliwości organu proszonego o pomoc. W razie potrzeby organ ten może zwrócić się o udzielenie pomocy przez inny kompetentny organ.

3. Niniejsza Umowa dotyczy wyłącznie wzajemnej pomocy administracyjnej między Umawiającymi się Stronami; zapisy Umowy nie dają prawa osobom trzecim do uzyskiwania, zatajania lub usuwania jakichkolwiek dowodów, bądź też wstrzymywania realizacji wniosku.

PRZEKAZYWANIE INFORMACJI

Artykuł 3

1. Organy celne, z własnej inicjatywy lub na wniosek, będą sobie wzajemnie przekazywać wszelkie informacje dotyczące:

1) przywozu towarów z terytorium Państwa jednej Umawiającej się Strony na terytorium Państwa drugiej Umawiającej się Strony i nadania tym towarom właściwego przeznaczenia celnego;

2) poboru należności celnych wymierzanych przez organ celny, a w szczególności informacji, które mogą pomóc w określeniu wartości towarów dla potrzeb cła i ustaleniu ich klasyfikacji taryfowej;

3) stosowania środków polityki handlowej;

4) stosowania przepisów celnych zawartych w Umowie stowarzyszeniowej między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi a Republiką Chile, zwłaszcza tych zawartych w Części IV „Handel i sprawy związane z handlem”;

5) stosowania Załącznika III do Umowy stowarzyszeniowej w odniesieniu do definicji reguł pochodzenia towarów i współpracy administracyjnej oraz jej Załączników II, II(a) i IV, zwłaszcza dotyczących świadectw pochodzenia i ustalania pochodzenia;

6) właściwego stosowania przepisów celnych w zapobieganiu, rozpoznawaniu i zwalczaniu naruszeń przepisów celnych.

2. Jeżeli organ proszony o pomoc nie posiada żądanych informacji, podejmuje działania w celu ich uzyskania.

Artykuł 4

Organy celne będą udzielać sobie pomocy, którą uznają za konieczną dla właściwego stosowania przepisów celnych i procedur, szczególnie w sytuacji, gdy będą posiadać informacje:

1) o działaniach, które naruszają lub mogłyby naruszać przepisy celne, a które interesowałyby drugą Umawiającą się Stronę;

2) o nowych środkach i metodach wykorzystywanych do popełniania naruszeń przepisów celnych;

3) o towarach, o których wiadomo, że są przedmiotem naruszeń przepisów celnych;

4) o metodach zwalczania przestępczości, które mogą być użyteczne w przeciwdziałaniu naruszeniom przepisów celnych, w szczególności, o wszelkich środkach technicznych przydatnych w zwalczaniu takich naruszeń;

5) o środkach transportu, kontenerach i przesyłkach, które są lub mogą być wykorzystywane do naruszania przepisów celnych, a które mogą być przedmiotem zainteresowania drugiej Umawiającej się Strony;

6) czy towary, które są wwożone na terytorium organu występującego z wnioskiem, zostały zgodnie z przepisami wywiezione z terytorium organu proszonego o pomoc;

7) czy towary, które są wywożone z terytorium organu występującego z wnioskiem zostały zgodnie z przepisami wwiezione na terytorium organu proszonego o pomoc, oraz czy i jaką procedurą celną zostały objęte.

Artykuł 5

1. Organy celne, w celu aktywizacji działań związanych z rozpoznawaniem, zapobieganiem i zwalczaniem nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi, na wniosek lub z własnej inicjatywy, w możliwie krótkim terminie, udzielają sobie informacji o:

1) osobach, co do których istnieją podejrzenia, że zajmują się przemytem lub nielegalnym obrotem środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi;

2) wszelkiego rodzaju środkach transportu, kontenerach i przesyłkach, o których wiadomo, że są wykorzystywane w przemycie środków odurzających i substancji psychotropowych.

2. Organy celne, bez wniosku, przekazują sobie informacje o sposobach i metodach stosowanych w nielegalnym obrocie środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi, jak też o skuteczności nowych metod kontroli takiego obrotu.

3. Przepisy ustępów 1 i 2 mogą być stosowane również do substancji, które są używane do produkcji środków odurzających i substancji psychotropowych.

4. Informacje, o których mowa w ustępach 1 i 2, mogą być przekazywane innym organom administracji publicznej, zajmującym się przeciwdziałaniem narkomanii oraz zwalczaniem nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi.

PRZEKAZYWANIE DOKUMENTÓW, RAPORTÓW I DOWODÓW

Artykuł 6

1. Zgodnie ze swym ustawodawstwem, organy celne będą przekazywać sobie wzajemnie, z własnej inicjatywy lub na wniosek, raporty, dowody rzeczowe lub poświadczone kopie dokumentów, zawierające wszelkie dostępne informacje o ujawnionych lub planowanych działaniach, które naruszają lub mogą naruszać przepisy celne. Oryginalnych informacji można żądać jedynie w sytuacjach, gdy poświadczone kopie są niewystarczające; mogą one być przekazane wyłącznie wtedy, gdy zezwalają na to przepisy ustawowe i wykonawcze Umawiającej się Strony proszonej o pomoc i gdy jest to fizycznie możliwe.

2. Organy celne wyznaczą osoby uprawnione do poświadczania dokumentów, o których mowa w ustępie 1.

3. Dokumenty, o których mowa w ustępie 1, mogą być zastąpione informacjami sporządzonymi z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych.

4. Wszelkie informacje przekazywane w ramach niniejszej Umowy będą dostarczane wraz z właściwymi informacjami dotyczącymi ich interpretacji lub wykorzystania.

KONTROLA OSÓB, TOWARÓW I ŚRODKÓW TRANSPORTU

Artykuł 7

Organy celne będą mogły, na wniosek, wykonywać działania kontrolne wobec:

1) osób, co do których istnieją dowody lub podejrzenia, że naruszyły lub naruszają przepisy celne;

2) towarów, których przywóz, wywóz lub tranzyt może spowodować naruszenie przepisów celnych;

3) środków transportu i kontenerów, co do których istnieją dowody lub podejrzenia, że były lub mogą zostać wykorzystane dla naruszenia przepisów celnych.

SZCZEGÓLNE PRZYPADKI WSPÓŁPRACY

Artykuł 8

1. Organy celne będą sobie przekazywać, na wniosek lub z własnej inicjatywy, informacje o transakcjach, dokonanych lub planowanych, które naruszają lub mogą naruszać przepisy celne.

2. W sytuacjach, które mogłyby spowodować istotne straty dla gospodarki, zdrowia publicznego, bezpieczeństwa publicznego lub innych, żywotnych interesów jednej Umawiającej się Strony, organy celne drugiej Umawiającej się Strony będą, w miarę możności, dostarczać informacje bezzwłocznie oraz z własnej inicjatywy.

WSPÓŁPRACA TECHNICZNA

Artykuł 9

Zgodnie z Artykułem 26 Umowy stowarzyszeniowej, współpraca techniczna organów celnych w zakresie spraw celnych polegać będzie na:

1) wymianie funkcjonariuszy celnych lub ekspertów, jeżeli jest to obustronnie korzystne dla pogłębienia znajomości technik każdej z Umawiających się Stron, służących do wykrywania naruszeń przepisów celnych;

2) wymianie informacji i doświadczeń w zakresie wykorzystania sprzętu służącego do wykrywania naruszeń celnych;

3) wymianie informacji zawodowych i technicznych związanych ze stosowaniem prawa celnego.

WNIOSKI O POMOC

Artykuł 10

1. Wnioski o pomoc, stosownie do niniejszej Umowy, przekazywane będą w formie pisemnej bezpośrednio organowi celnemu drugiej Umawiającej się Strony. Do wniosków będą załączane dokumenty niezbędne dla ich realizacji. Pilne wnioski mogą być dostarczane w formie ustnej lub z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych. Takie wnioski muszą jednak być niezwłocznie potwierdzone na piśmie.

2. Wnioski, o których mowa w ustępie 1, będą zawierać następujące dane:

1) nazwę organu celnego występującego z wnioskiem;

2) rodzaj postępowania;

3) treść i przedmiot wniosku;

4) prawne i faktyczne uzasadnienie wniosku;

5) nazwiska i adresy osób, których wniosek dotyczy, o ile są znane; oraz

6) zwięzły opis sprawy, będącej przedmiotem wniosku wraz z kwestiami prawnymi z nią związanymi.

3. Wnioski będą przedkładane w języku angielskim lub w innym języku możliwym do przyjęcia przez organ proszony o pomoc.

4. Jeżeli wniosek nie spełnia wymogów formalnych, o których mowa w ustępach 1, 2 i 3, organ proszony o pomoc może zażądać jego poprawienia lub uzupełnienia.

5. Żądanie poprawienia lub uzupełnienia wniosku, o którym mowa w ustępie 4, powinno nastąpić nie później niż w ciągu 2 miesięcy od daty otrzymania wniosku.

6. Realizacja wniosku o pomoc powinna nastąpić w ciągu trzech miesięcy, a w pilnych przypadkach - w ciągu miesiąca od daty jego otrzymania. W sytuacji, gdy organ proszony o pomoc nie jest w stanie dokonać tego w takim terminie, powiadomi on o tym organ występujący z wnioskiem, wskazując termin, w którym będzie w stanie wniosek zrealizować.

WNIOSKI DOTYCZĄCE ŚWIADKÓW I EKSPERTÓW

Artykuł 11

1. Organy celne, na wniosek, mogą upoważnić swoich funkcjonariuszy celnych do występowania w charakterze ekspertów lub świadków w postępowaniu administracyjnym lub sądowym, prowadzonym na terytorium Państwa drugiej Umawiającej się Strony, w sprawach objętych niniejszą Umową, w ramach udzielonego przez organy celne pełnomocnictwa. Wniosek o stawiennictwo musi szczegółowo wskazywać, w jakiej sprawie i w jakim charakterze funkcjonariusz będzie występować.

2. Funkcjonariusze celni, którzy w okolicznościach przewidzianych w niniejszej Umowie, przebywają na terytorium Państwa drugiej Umawiającej się Strony, powinni legitymować się urzędowym pełnomocnictwem. Nie mogą być umundurowani i uzbrojeni.

REALIZACJA WNIOSKÓW

Artykuł 12

1. Organ proszony o pomoc przeprowadzi wszelkie postępowania wyjaśniające w sprawach działań sprzecznych z przepisami celnymi. Wyniki tych postępowań przekaże organowi występującemu z wnioskiem. O ile organ proszony o pomoc nie jest w danej sytuacji organem właściwym, przekaże bezzwłocznie wniosek do organu właściwego, zgodnie ze swym ustawodawstwem wewnętrznym i przepisami wykonawczymi.

2. Organ proszony o pomoc może zezwolić funkcjonariuszom celnym organu występującego z wnioskiem na uczestniczenie w postępowaniach wyjaśniających, o których mowa w ustępie 1.

WYKORZYSTANIE INFORMACJI I DOKUMENTÓW

Artykuł 13

1. Informacje i dokumenty otrzymane w ramach niniejszej Umowy nie będą wykorzystywane w celach innych niż te, które są określone w Umowie, bez pisemnej zgody organu celnego, który je dostarczył. Ponadto, wykorzystanie informacji podlega ograniczeniom określonym przez organy celne, które informacji dostarczyły. Postanowienie to nie ma zastosowania do informacji i dokumentów dotyczących naruszenia przepisów celnych odnoszących się do środków odurzających i substancji psychotropowych.

2. Wszelkie informacje otrzymane zgodnie z niniejszą Umową będą objęte taką samą ochroną i poufnością, jaką wewnętrzne ustawodawstwo Umawiającej się Strony, która występuje o taką informację, zapewnia otrzymanej przez siebie informacji.

3. Organy celne Umawiających się Stron mogą, zgodnie z celami i zakresem niniejszej Umowy, wykorzystywać informacje i dokumenty, otrzymane zgodnie z niniejszą Umową, w postępowaniu sądowym i administracyjnym.

4. Każda informacja, dostarczona w dowolnej formie w ramach niniejszej Umowy, będzie podlegała ochronie przed niezgodnym z prawem ujawnieniem, zgodnie z wewnętrznym ustawodawstwem Umawiających się Stron.

5. Dane osobowe mogą być przekazywane jedynie wtedy, gdy poziom ochrony, jaką zapewnia im ustawodawstwo Umawiających się Stron, jest równoważny.

WYJĄTKI OD OBOWIĄZKU UDZIELANIA POMOCY

Artykuł 14

1. Jeżeli organ proszony o pomoc uzna, że realizacja wniosku może przynieść szkodę suwerenności, bezpieczeństwu, porządkowi publicznemu, interesom gospodarczym lub innym istotnym interesom jego Państwa, to może odmówić udzielenia pomocy całkowicie lub częściowo, albo uzależnić realizację wniosku od spełnienia określonych warunków.

2. Jeżeli organ celny występuje z wnioskiem o pomoc, której sam nie mógłby udzielić, powinien w swoim wniosku zwrócić uwagę na ten fakt. Spełnienie takiej prośby będzie zależało od uznania organu proszonego o pomoc.

3. W przypadku odmowy udzielenia pomocy, przyczyny odmowy zostaną niezwłocznie w formie pisemnej przekazane organowi występującemu z wnioskiem.

KOSZTY

Artykuł 15

1. Umawiające się Strony zrzekną się wszelkich roszczeń o zwrot kosztów poniesionych przy wykonywaniu niniejszej Umowy, z wyjątkiem wydatków poniesionych na ekspertów, świadków i tłumaczy, innych niż urzędnicy państwowi.

2. Nadzwyczajne koszty wynikające z technicznej współpracy, o której mowa w ustępie 1, będą przedmiotem specjalnych porozumień między organami celnymi Umawiających się Stron.

UDZIELANIE POMOCY

Artykuł 16

1. Niniejsza Umowa wykonywana będzie bezpośrednio przez organy celne. Porozumienia wykonawcze, określające szczegóły współpracy realizowanej w ramach niniejszej Umowy, mogą być zawierane przez organy celne Umawiających się Stron.

2. Umawiające się Strony będą dążyć do rozstrzygania sporów lub wątpliwości dotyczących interpretacji lub stosowania niniejszej Umowy za obopólną zgodą.

3. W celu realizacji współpracy i pomocy administracyjnej, o której mowa w niniejszej Umowie, tworzy się odpowiednie biura łącznikowe, zgodnie z Załącznikiem do Umowy, który może być zmieniany lub uzupełniany przez organy celne Umawiających się Stron.

ZAKRES TERYTORIALNY STOSOWANIA

Artykuł 17

Niniejsza Umowa stosowana będzie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i terytorium Republiki Chile.

WEJŚCIE W ŻYCIE I WYPOWIEDZENIE

Artykuł 18

Umawiające się Strony potwierdzą wzajemnie, w drodze wymiany not dyplomatycznych, że zostały spełnione wszelkie wewnętrzne procedury niezbędne do wejścia niniejszej Umowy w życie. Umowa wejdzie w życie trzydziestego dnia po otrzymaniu noty późniejszej.

Artykuł 19

Umowa niniejsza zawarta jest na czas nieokreślony. Może ona być wypowiedziana w drodze notyfikacji przez każdą z Umawiających się Stron; w takim przypadku utraci moc po upływie sześciu miesięcy od dnia wypowiedzenia.

Załącznik

Biura Łącznikowe

(zgodnie z artykułem 16 ustęp 3)

1. W Rzeczypospolitej Polskiej:

a) sprawy polityki celnej

Departament Polityki Celnej, Ministerstwo Finansów

ul. Świętokrzyska 12

00-916 Warszawa

tel.+48 (22) 694 31 54

fax: + 48 (22) 694 43 03

e-mail: dariusz.wencel@mofiiet.gov.pl

b) sprawy operacyjne

Departament Kontroli Celno-Akcyzowej i Kontroli Gier,

Ministerstwo Finansów

ul. Świętokrzyska 12

00-916 Warszawa

tel. +48 (22) 694 38 50

fax: + 48 (22) 694 33 27

e-mail: artur.janiszewski@mofnet.gov.pl

2. W Republice Chile:

a) sprawy polityki celnej

Departament Spraw Międzynarodowych

Plaza Sotomayor nr 60, Valparaiso

tel. +56 (32) 200 529

fax: +56 (32) 200 840

e-mail: gfernand@aduana.cl

b) sprawy operacyjne

Wydział Zwalczania Przestępczości,

Zastępca Dyrektora ds. Zwalczania Przestępczości

Plaza Sotomayor nr 60, Valparaiso

tel. +56 (32) 200 630

fax: +56 (32) 254 034

e-mail: marrue@aduana.cl

Wersja hiszpańska

Wersja angielska

Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

– jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

– będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 28 maja 2008 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: L. Kaczyński

L.S.

Prezes Rady Ministrów: D. Tusk