Dziennik Ustaw - rok 2008 nr 181 poz. 1119

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 25 czerwca 2005 r. została podpisana w Luksemburgu Umowa zmieniająca Umowę o Partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku z jednej strony a Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi z drugiej strony, podpisaną w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 r., w następującym brzmieniu:

UMOWA

zmieniająca Umowę o Partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku z jednej strony a Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi z drugiej strony, podpisaną w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 r.

JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL BELGÓW,

PREZYDENT REPUBLIKI CZESKIEJ,

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA DANII,

PREZYDENT REPUBLIKI FEDERALNEJ NIEMIEC,

PREZYDENT REPUBLIKI ESTOŃSKIEJ,

PREZYDENT REPUBLIKI GRECKIEJ,

JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL HISZPANII,

PREZYDENT REPUBLIKI FRANCUSKIEJ,

PREZYDENT IRLANDII,

PREZYDENT REPUBLIKI WŁOSKIEJ,

PREZYDENT REPUBLIKI CYPRYJSKIEJ,

PREZYDENT REPUBLIKI ŁOTEWSKIEJ,

PREZYDENT REPUBLIKI LITEWSKIEJ,

JEGO KRÓLEWSKA WYSOKOŚĆ WIELKI KSIĄŻĘ LUKSEMBURGA,

PREZYDENT REPUBLIKI WĘGIERSKIEJ,

PREZYDENT REPUBLIKI MALTY,

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA NIDERLANDÓW,

PREZYDENT REPUBLIKI AUSTRII,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

PREZYDENT REPUBLIKI PORTUGALSKIEJ,

PREZYDENT REPUBLIKI SŁOWENII,

PREZYDENT REPUBLIKI SŁOWACKIEJ,

PREZYDENT REPUBLIKI FINLANDII,

RZĄD KRÓLESTWA SZWECJI,

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

Umawiające się Strony Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zwaną dalej „Wspólnotą”, Państwa należące do Wspólnoty, zwane dalej „Państwami Członkowskimi”, oraz

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA

z jednej strony, oraz

PREZYDENT REPUBLIKI ANGOLI,

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA ANTIGUI I BARBUDY,

SZEF PAŃSTWA WSPÓLNOTY BAHAMÓW,

SZEF PAŃSTWA BARBADOS,

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA BELIZE,

PREZYDENT REPUBLIKI BENINU,

PREZYDENT REPUBLIKI BOTSWANY,

PREZYDENT BURKINY FASO,

PREZYDENT REPUBLIKI BURUNDI,

PREZYDENT REPUBLIKI KAMERUNU,

PREZYDENT REPUBLIKI ZIELONEGO PRZYLĄDKA,

PREZYDENT REPUBLIKI ŚRODKOWOAFRYKAŃSKIEJ,

PREZYDENT ZWIĄZKU KOMORÓW,

PREZYDENT DEMOKRATYCZNEJ REPUBLIKI KONGA,

PREZYDENT REPUBLIKI KONGA,

RZĄD WYSP COOKA,

PREZYDENT REPUBLIKI WYBRZEŻA KOŚCI SŁONIOWEJ,

PREZYDENT REPUBLIKI DŻIBUTI,

RZĄD WSPÓLNOTY DOMINIKI,

PREZYDENT REPUBLIKI DOMINIKAŃSKIEJ,

PREZYDENT PAŃSTWA ERYTREI,

PREZYDENT FEDERALNEJ DEMOKRATYCZNEJ REPUBLIKI ETIOPII,

PREZYDENT REPUBLIKI WYSP FIDŻI,

PREZYDENT REPUBLIKI GABOŃSKIEJ,

PREZYDENT ORAZ SZEF PAŃSTWA REPUBLIKI GAMBII,

PREZYDENT REPUBLIKI GHANY,

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA GRENADY,

PREZYDENT REPUBLIKI GWINEI,

PREZYDENT REPUBLIKI GWINEI BISSAU,

PREZYDENT REPUBLIKI GWINEI RÓWNIKOWEJ,

PREZYDENT KOOPERACYJNEJ REPUBLIKI GUJANY,

PREZYDENT REPUBLIKI HAITI,

SZEF PAŃSTWA JAMAJKA,

PREZYDENT REPUBLIKI KENII,

PREZYDENT REPUBLIKI KIRIBATI,

JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL KRÓLESTWA LESOTHO,

PREZYDENT REPUBLIKI LIBERII,

PREZYDENT REPUBLIKI MADAGASKARU,

PREZYDENT REPUBLIKI MALAWI,

PREZYDENT REPUBLIKI MALI,

RZĄD REPUBLIKI WYSP MARSHALLA,

PREZYDENT ISLAMSKIEJ REPUBLIKI MAURETAŃSKIEJ,

PREZYDENT REPUBLIKI MAURITIUSU,

RZĄD SFEDEROWANYCH STANÓW MIKRONEZJI,

PREZYDENT REPUBLIKI MOZAMBIKU,

PREZYDENT REPUBLIKI NAMIBII,

RZĄD REPUBLIKI NAURU,

PREZYDENT REPUBLIKI NIGRU,

PREZYDENT FEDERALNEJ REPUBLIKI NIGERII,

RZĄD NIUE,

RZĄD REPUBLIKI PALAU,

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA NIEZALEŻNEGO PAŃSTWA PAPUI-NOWEJ GWINEI,

PREZYDENT REPUBLIKI RWANDYJSKJEJ,

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA FEDERACJI SAINT KITTS INEVIS,

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA SAINT LUCIA,

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA SAINT VINCENT IGRENADYN,

SZEF PAŃSTWA NIEZALEŻNEGO PAŃSTWA SAMOA,

PREZYDENT DEMOKRATYCZNEJ REPUBLIKI WYSP ŚWIĘTEGO TOMASZA I KSIĄŻĘCEJ,

PREZYDENT REPUBLIKI SENEGALU,

PREZYDENT REPUBLIKI SESZELI,

PREZYDENT REPUBLIKI SIERRA LEONE,

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA WYSP SALOMONA,

PREZYDENT REPUBLIKI POŁUDNIOWEJ AFRYKI,

PREZYDENT REPUBLIKI SUDANU,

PREZYDENT REPUBLIKI SURINAMU,

JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL KRÓLESTWA SUAZI,

PREZYDENT ZJEDNOCZONEJ REPUBLIKI TANZANII,

PREZYDENT REPUBLIKI CZADU,

RZĄD DEMOKRATYCZNEJ REPUBLIKI TIMORU WSCHODNIEGO,

PREZYDENT REPUBLIKI TOGIJSKIEJ,

JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL TONGA TAUFA'AHAU TUPOU IV,

PREZYDENT REPUBLIKI TRYNIDADU I TOBAGO,

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA TUVALU,

PREZYDENT REPUBLIKI UGANDY,

RZĄD REPUBLIKI VANUATU,

PREZYDENT REPUBLIKI ZAMBII,

RZĄD REPUBLIKI ZIMBABWE,

które to państwa są zwane dalej „państwami AKP”,

z drugiej strony,

UWZGLĘDNIAJĄC Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską z jednej strony i Porozumienie z Georgetown ustanawiające grupę Państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP) z drugiej strony,

UWZGLĘDNIAJĄC Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku z jednej strony a Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi z drugiej strony, podpisaną w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 roku (zwaną dalej „Umową z Kotonu”),

UWZGLĘDNIAJĄC, że art. 95 ust. 1 Umowy z Kotonu stanowi, iż została ona zawarta na okres dwudziestu lat rozpoczynający się 1 marca 2000 roku,

UWZGLĘDNIAJĄC, że art. 95 ust. 3 akapit drugi Umowy z Kotonu stanowi, iż nie później niż dziesięć miesięcy przed upływem każdego z pięcioletnich okresów obowiązywania umowy Strony prowadzą negocjację w celu rozważenia możliwych zmian postanowień Umowy z Kotonu,

POSTANOWILI podpisać niniejszą Umowę zmieniającą Umowę z Kotonu i powołali w tym celu jako swoich pełnomocników

JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL BELGÓW,

Armand DE DECKER

Minister współpracy na rzecz rozwoju

PREZYDENT REPUBLIKI CZESKIEJ,

Vladimír MÜLLER Wiceminister spraw zagranicznych

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA DANII,

Ib Ritto ANDREASEN Ambasador w Luksemburgu

PREZYDENT REPUBLIKI FEDERALNEJ NIEMIEC,

Erich STATHER

Sekretarz stanu, Federalne Ministerstwo Współpracy Gospodarczej i Rozwoju

Dorothee JANETZKE-WENZEL

Pełnomocnik ds. polityki afrykańskiej, Ministerstwo Spraw Zagranicznych

PREZYDENT REPUBLIKI ESTOŃSKIEJ,

Väino REINART

Ambasador nadzwyczajny i pełnomocny,

Stały przedstawiciel przy Unii Europejskiej

PREZYDENT REPUBLIKI GRECKIEJ,

Constantin KARABETSIS

Ambasador, dyrektor generalny ds. międzynarodowej współpracy na rzecz rozwoju, Ministerstwo Spraw Zagranicznych

JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL HISZPANII,

Alberto NAVARRO GONZÁLEZ Sekretarz stanu ds. Unii Europejskiej

PREZYDENT REPUBLIKI FRANCUSKIEJ,

Brigitte GIRARDIN

Minister ds. współpracy, rozwoju i frankofonii

PREZYDENT IRLANDII

Ronan MURPHY

Dyrektor generalny, Dyrekcja Współpracy na rzecz Rozwoju, Ministerstwo Spraw Zagranicznych

PREZYDENT REPUBLIKI WŁOSKIEJ,

Rocco Antonio CANGELOSI Ambasador nadzwyczajny i pełnomocny,

Stały przedstawiciel przy Unii Europejskiej

PREZYDENT REPUBLIKI CYPRYJSKIEJ,

Nicholas EMILIOU

Ambasador nadzwyczajny i pełnomocny,

Stały przedstawiciel przy Unii Europejskiej

PREZYDENT REPUBLIKI ŁOTEWSKIEJ,

Lelde LICE-LICITE

Ambasador, zastępca stałego przedstawiciela przy UE,

Radca ds. edukacji i kultury

PREZYDENT REPUBLIKI LITEWSKIEJ,

Rokas BERNOTAS

Dyrektor Departamentu Stosunków Wielostronnych w Ministerstwie Spraw Zagranicznych

JEGO KRÓLEWSKA WYSOKOŚĆ WIELKI KSIĄŻĘ LUKSEMBURGA,

Jean-Louis SCHILTZ

Minister ds. współpracy i pomocy humanitarnej,

Minister delegowany do kontaktów z mediami

PREZYDENT REPUBLIKI WĘGIERSKIEJ,

András BARSONY

Polityczny sekretarz stanu, Ministerstwo Spraw Zagranicznych

PREZYDENT MALTY,

Bernard HAMILTON

Pierwszy radca, pełniący obowiązki dyrektora ds. stosunków dwustronnych, Ministerstwo Spraw

Zagranicznych

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA NIDERLANDÓW,

P.J. YMKERS

Radca, Stałe Przedstawicielstwo Niderlandów przy UE

PREZYDENT FEDERALNY REPUBLIKI AUSTRII,

Gregor WOSCHNAGG

Ambasador nadzwyczajny i pełnomocny,

Stały przedstawiciel przy Unii Europejskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

Jan TRUSZCZYŃSKI

Sekretarz, stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych

PREZYDENT REPUBLIKI PORTUGALSKIEJ,

João GOMES CRAVINHO

Sekretarz stanu do spraw zagranicznych i współpracy

PREZYDENT REPUBLIKI SŁOWENII,

Marjan ŠETINC

Ambasador, koordynator ds. współpracy na rzecz rozwoju i pomocy humanitarnej,

Ministerstwo Spraw Zagranicznych

PREZYDENT REPUBLIKI SŁOWACKIEJ,

Maroš ŠEFČOVIČ

Ambasador nadzwyczajny i pełnomocny,

Stały przedstawiciel przy Unii Europejskiej

PREZYDENT REPUBLIKI FINLANDII,

Ritva JOLKKOSEN

Dyrektor generalna, Ministerstwo Spraw Zagranicznych

RZĄD KRÓLESTWA SZWECJI,

Agneta SÖDERMAN

Ambasador w Luksemburgu

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

Gareth THOMAS, MP

Parlamentarny podsekretarz stanu w Ministerstwie Rozwoju Międzynarodowego

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA,

Jean-Louis SCHILTZ

Minister ds. współpracy i pomocy humanitarnej,

Minister delegowany do kontaktów z mediami,

Urzędujący przewodniczący Rady Unii Europejskiej,

Louis MICHEL

Członek Komisji Wspólnot Europejskich,

PREZYDENT REPUBLIKI ANGOLI,

Ana DIAS LOURENCO Minister ds. planowania

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA ANTIGUI IBARBUDY,

Dr Carl ROBERTS

Wysoki komisarz Antigui i Barbudy w Zjednoczonym Królestwie

SZEF PAŃSTWA WSPÓLNOTY BAHAMÓW,

Errol Leroy HUMPHREYS

Ambasador

SZEF PAŃSTWA BARBADOS,

Billie MILLER

Wicepremier i minister spraw zagranicznych i handlu zagranicznego

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA BELIZE,

Yvonne HYDE

Ambasador

PREZYDENT REPUBLIKI BENINU,

Massiyatou LATOUNDJI LAURIANO

Minister przemysłu, handlu i promocji zatrudnienia

PREZYDENT REPUBLIKI BOTSWANY,

Gen broni Mompati MERAFHE

Minister spraw zagranicznych i współpracy międzynarodowej

PREZYDENT BURKINA FASO,

Jean Baptiste Marie Pascal COMPAORE

Minister finansów i budżetu

PREZYDENT REPUBLIKI BURUNDI,

Thomas MINANI

Minister handlu i przemysłu

PREZYDENT REPUBLIKI KAMERUNU,

Isabelle BASSONG

Ambasador

PREZYDENT REPUBLIKI ZIELONEGO PRZYLĄDKA,

Victor Manuel BORGES

Minister spraw zagranicznych, współpracy i diaspory

Przewodniczący Rady Ministrów AKP

PREZYDENT REPUBLIKI ŚRODKOWOAFRYKAŃSKIEJ,

Guy ZOUNGERE-SOKAMBI

Ambasador

PREZYDENT ZWIĄZKU KOMORÓW,

Aboudou SOEFO

Minister stanu, minister spraw zagranicznych i współpracy

PREZYDENT DEMOKRATYCZNEJ REPUBLIKI KONGA,

Christian KAMBINGA SELE

Wiceminister współpracy międzynarodowej

PREZYDENT REPUBLIKI KONGA,

Pierre MOUSSA

Minister stanu ds. planowania, rozwoju regionalnego i integracji gospodarczej,

Krajowy urzędnik zatwierdzający

RZĄD WYSP COOKA,

Todd McCLAY

Ambasador

PREZYDENT REPUBLIKI WYBRZEŻA KOŚCI SŁONIOWEJ,

Amadou SOUMAHORO

Minister handlu

PREZYDENT REPUBLIKI DŻIBUTI,

Ali Farah ASSOWEH

Minister gospodarki, finansów i planowania, odpowiedzialny za prywatyzację

RZĄD WSPÓLNOTY DOMINIKI,

George R.E. BULLEN

Ambasador

PREZYDENT REPUBLIKI DOMINIKAŃSKIEJ,

Onofre ROJAS

Sekretarz stanu, krajowy urzędnik zatwierdzający

PREZYDENT PAŃSTWA ERYTREI,

Andebrhan WELDEGIORGIS

Ambasador

PREZYDENT FEDERALNEJ DEMOKRATYCZNEJ REPUBLIKI ETIOPII,

Sufian AHMED

Minister finansów i rozwoju gospodarczego

PREZYDENT REPUBLIKI WYSP FIDŻI,

Ratu Seremaia T. CAVUILATI

Ambasador

PREZYDENT REPUBLIKI GABOŃSKIEJ,

Casimir OYE MBA

Minister stanu, minister ds. planowania i programów rozwoju,

Krajowy urzędnik zatwierdzający

PREZYDENT ORAZ SZEF PAŃSTWA REPUBLIKI GAMBII,

Yusupha Alieu KAH

Ambasador

PREZYDENT REPUBLIKI GHANY,

Georg Y. GUYAN-BAFFOUR, M.P.

Wiceminister finansów i planowania gospodarczego

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA GRENADY,

Joan-Marie COUTAIN

Ambasador

PREZYDENT REPUBLIKI GWINEI,

El Hadj Thierno Habib DIALLO

Minister ds. współpracy

PREZYDENT REPUBLIKI GWINEI BISSAU,

Nagib JAHOUAD Chargé d'affaires a. i.

PREZYDENT REPUBLIKI GWINEI RÓWNIKOWEJ,

Victorino Nka OBIANG MAYE

Ambasador

PREZYDENT KOOPERACYJNEJ REPUBLIKI GUJANY,

Patrick Ignatius GOMES

Ambasador

PREZYDENT REPUBLIKI HAITI,

Hérard ABRAHAM

Minister spraw zagranicznych i spraw religijnych

SZEF PAŃSTWA JAMAJKA,

K.D. KNIGHT, QC, MP

Minister spraw zagranicznych i handlu

PREZYDENT REPUBLIKI KENII,

Marx Gad NJUGUNA KAHENDE

Ambasador

PREZYDENT REPUBLIKI KIRIBATI,

Paul MALIN

Kierownik wydziału, Dyrekcja Generalna ds. Rozwoju Komisji Wspólnot Europejskich

JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL KRÓLESTWA LESOTHO,

Mpho MALIE

Minister handlu i przemysłu, spółdzielczości i marketingu

PREZYDENT REPUBLIKI LIBERII,

Youngor Sevelee TELEWODA

Ambasador

PREZYDENT REPUBLIKI MADAGASKARU,

Sahobisoa Olmer ANDRIANARISON

Minister industrializacji, przemysłu i rozwoju sektora prywatnego

PREZYDENT REPUBLIKI MALAWI,

Brian Granthen BOWLER

Ambasador

PREZYDENT REPUBLIKI MALI,

Moctar OUANE

Minister spraw zagranicznych i współpracy międzynarodowej

RZĄD REPUBLIKI WYSP MARSHALLA,

Paul MALIN

Kierownik wydziału, Dyrekcja Generalna ds. Rozwoju Komisji Wspólnot Europejskich

PREZYDENT ISLAMSKIEJ REPUBLIKI MAURETAŃSKIEJ,

Sidi OULD DIDI

Minister spraw gospodarczych i rozwoju

PREZYDENT REPUBLIKI MAURITIUSU,

Sutiawan GUNESSEE

Ambasador

RZĄD SFEDEROWANYCH STANÓW MIKRONEZJI,

Paul MALIN

Kierownik wydziału, Dyrekcja Generalna ds. Rozwoju Komisji Wspólnot Europejskich

PREZYDENT REPUBLIKI MOZAMBIKU,

Henrique BANZE

Wiceminister spraw zagranicznych i współpracy, krajowy urzędnik zatwierdzający

PREZYDENT REPUBLIKI NAMIBII,

Peter Hitjitevi KATAJAVIVI

Ambasador

RZĄD REPUBLIKI NAURU,

Dr Karl H. KOCH

Konsul honorowy w Belgii

PREZYDENT REPUBLIKI NIGRU,

Ali MAHAMAN LAMINE ZEINE Minister spraw gospodarczych i finansowych

PREZYDENT FEDERALNEJ REPUBLIKI NIGERII,

Clarkson NWAKANMA UMELO

Ambasador

RZĄD NIUE,

Todd McCLAY

Ambasador

RZĄD REPUBLIKI PALAU,

Paul MALIN

Kierownik wydziału, Dyrekcja Generalna ds. Rozwoju Komisji Wspólnot Europejskich

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA NIEZALEŻNEGO PAŃSTWA PAPUI-NOWEJ GWINEI,

Rabbie NAMALIU KCMG, MP

Minister spraw zagranicznych i imigracji

PREZYDENT REPUBLIKI RWANDY,

Monique NSANZABAGANWA

Sekretarz stanu w Ministerstwie Finansów odpowiedzialna za planowanie

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA SAINT KITTS I NEVIS,

Timothy HARRIS

Minister spraw zagranicznych i handlu międzynarodowego

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA SAINT LUCII,

George R.E. BULLEN

Ambasador

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA SAINT VINCENT I GRENADYN,

George R.E. BULLEN

Ambasador

SZEF PAŃSTWA NIEZALEŻNEGO PAŃSTWA SAMOA,

Tau'ili'ili Uili MEREDITH

Ambasador

PREZYDENT DEMOKRATYCZNEJ REPUBLIKI WYSP ŚWIĘTEGO TOMASZA I

KSIĄŻĘCEJ,

Horácio FERNANDES DA FONSECA PURVIS

Chargé d'affaires a. i.

PREZYDENT REPUBLIKI SENEGALU,

Saliou CISSE

Ambasador

PREZYDENT REPUBLIKI SESZELI,

Patrick PILLAY

Minister spraw zagranicznych

PREZYDENT REPUBLIKI SIERRA LEONE,

Mohamed B. DARAMY

Minister rozwoju i planowania gospodarczego

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA WYSP SALOMONA,

Fredrick FONO

Minister planowania narodowego i koordynacji pomocy

PREZYDENT REPUBLIKI POŁUDNIOWEJ AFRYKI,

Mosibudi MANGENA

Minister nauki i techniki

PREZYDENT REPUBLIKI SUDANU,

Ali Yousif AHMED

Ambasador

PREZYDENT REPUBLIKI SURINAMU,

Maria E. LEVENS

Minister spraw zagranicznych

JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL KRÓLESTWA SUAZI,

Clifford Sibusiso MAMBA

Główny sekretarz w Ministerstwie Spraw Zagranicznych i Handlu

PREZYDENT ZJEDNOCZONEJ REPUBLIKI TANZANII,

Festus B. LIMBU, MP

Wiceminister finansów

PREZYDENT REPUBLIKI CZADU,

Abderahim Yacoub NDIAYE Ambasador

RZĄD DEMOKRATYCZNEJ REPUBLIKI TIMORU WSCHODNIEGO,

José António AMORIM DIAS

Ambasador,

Szef misji przy Unii Europejskiej

PREZYDENT REPUBLIKI TOGIJSKIEJ,

Gilbert BAWARA

Minister delegowany przy ministrze stanu,

ministrze spraw zagranicznych i integracji afrykańskiej odpowiedzialny za współpracę

JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL TONGA TAUFA'AHAU TUPOU IV,

Paul MALIN

Kierownik wydziału, Dyrekcja Generalna ds. Rozwoju Komisji Wspólnot Europejskich

PREZYDENT REPUBLIKI TRYNIDADU I TOBAGO,

Diane SEUKERAN

Minister stanu, Ministerstwo Handlu i Przemysłu

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA TUVALU,

Paul MALIN

Kierownik wydziału, Dyrekcja Generalna ds. Rozwoju Komisji Wspólnot Europejskich

PREZYDENT REPUBLIKI UGANDY,

Deo K. RWABITA

Ambasador

RZĄD REPUBLIKI VANUATU,

Sato KILMAN

Wicepremier i minister spraw zagranicznych

PREZYDENT REPUBLIKI ZAMBII,

Felix CHIBOTA MUTATI

Wiceminister finansów i planowania narodowego

RZĄD REPUBLIKI ZIMBABWE,

Gift PUNUNGWE

Ambasador

KTÓRZY, po wymianie swych pełnomocnictw uznanych za należyte i sporządzone we właściwej formie,

UZGODNILI, CO NASTĘPUJE:

ARTYKUŁ

Zgodnie z procedurą określoną w jej art. 95 ust. 3, w Umowie z Kotonu wprowadza się następujące zmiany:

A. PREAMBUŁA

1. Po motywie ósmym, rozpoczynającym się słowami „UWZGLĘDNIAJĄC Konwencję Rady Europy o ochronie praw człowieka...” dodaje się następujące motywy:

„POTWIERDZAJĄC, że najpoważniejsze przestępstwa mające znaczenie dla społeczności międzynarodowej nie mogą pozostać bezkarne i że ich efektywne ściganie musi zostać zapewnione poprzez podjęcie środków na poziomie krajowym oraz usprawnienie współpracy na poziomie globalnym;

UWZGLĘDNIAJĄC fakt, że ustanowienie i skuteczne działanie Międzynarodowego Trybunału Karnego stanowi ważny krok w rozwoju pokoju i międzynarodowego wymiaru sprawiedliwości;”.

2. Motyw dziesiąty, rozpoczynający się słowami „UWZGLĘDNIAJĄC cele i zasady rozwoju...” otrzymuje brzmienie:

„UWZGLĘDNIAJĄC Milenijne Cele Rozwoju, wynikające z Deklaracji Milenijnej przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych w 2000 r., w szczególności zwalczanie skrajnego ubóstwa i głodu oraz cele i zasady rozwoju uzgodnione na konferencjach Narodów Zjednoczonych, które tworzą jasną wizję i muszą stanowić podwaliny współpracy AKP–UE w ramach niniejszej Umowy;”.

B. PRZEPISY UMOWY Z KOTONU

1. W art. 4 część początkowa otrzymuje brzmienie:

„Państwa AKP określają zasady, strategie oraz modele rozwoju ich systemów gospodarczych i społeczeństw przy zachowaniu pełnej suwerenności. Wraz ze Wspólnotą ustanawiają pogramy współpracy przewidziane w niniejszej Umowie Strony uznają jednakie uzupełniającą rolę uczestników partnerstwa o charakterze niepaństwowym oraz zdecentralizowanych władz lokalnych i ich możliwości w zakresie przyczyniania się do procesu rozwoju. W tym celu, tam gdzie sytuacja tego wymaga oraz na warunkach ustanowionych w mniejszej Umowie, uczestnicy partnerstwa o charakterze niepaństwowym oraz zdecentralizowane władze lokalne:”.

2. W art. 8 wprowadza się następujące zmiany:

a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Celem tego dialogu jest wymiana informacji sprzyjających wzajemnemu zrozumieniu oraz ułatwiających ustanowienie uzgodnionych priorytetów i wspólnych porządków, w szczególności przez wykorzystanie powiązań istniejących między różnymi aspektami stosunków między Stronami oraz różnymi dziedzinami współpracy ustanowionej w niniejszej Umowie. Dialog ten ułatwia prowadzenie między Stronami konsultacji na forach międzynarodowych. Cele dialogu obejmują również zapobieganie zaistniałym sytuacjom, w których jedna ze Stron może uznać za konieczne odwołanie się do stosowania procedur konsultacyjnych przewidzianych w artykułach 96 i 97.”;

b) ust 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Dialog jest prowadzony w sposób elastyczny. W zależności od potrzeby dialog ma charakter formalny lub nieformalny i jest prowadzony w ramach instytucjonalnych i poza nimi, w tym w ramach grupy AKP i Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego, we właściwej formie oraz na odpowiednim poziomie, w tym na poziomie regionalnym, lokalnym lub krajowym.”;

c) dodaje się następujący ustęp:

„6a. W stosownych przypadkach oraz w celu umknięcia sytuacji, w których jedna ze Stron mogłaby uznać za konieczne zastosowanie procedury konsultacyjnej przewidzianej w artykule 96, dialog dotyczący elementów zasadniczych powinien być systematyczny i sformalizowany zgodnie z zasadami określonymi w załączniku VII.”.

3. Tytuł art. 9 otrzymuje brzmienie:

„Elementy zasadnicze dotyczące praw człowieka, zasad demokratycznych oraz państwa prawnego, i element podstawowy dotyczący dobrych rządów”.

4. W art. 11 wprowadza się następujące zmiany:

a) dodaje się następujący ustęp:

„3a. Strony zobowiązują się również do współpracy w zakresie zapobiegania działalności najemników zgodnie ze swoimi zobowiązaniami wynikającymi z konwencji i instrumentów międzynarodowych oraz zgodnie ze swoimi odpowiednimi przepisami ustawowymi i wykonawczymi.”;

b) dodaje się następujący ustęp:

„6. W ramach wspierania umacniania pokoju i międzynarodowego wymiaru sprawiedliwości Strony potwierdzają swoją gotowość do:

– wymiany doświadczeń dotyczących przyjęcia zmian w przepisach wymaganych w celu ratyfikacji i wprowadzenia w życie Statutu Rzymskiego Międzynarodowego Trybunału Karnego, oraz

– walki z przestępczością międzynarodową zgodnie z prawem międzynarodowym, z należytym uwzględnieniem Statutu Rzymskiego.

Strony podejmą starania mające na celu ratyfikację i wprowadzenie w życie Statutu Rzymskiego i instrumentów pokrewnych.”.

5. Dodaje się następujące artykuły:

„Artykuł 11a

Walka z terroryzmem

Strony ponownie kategorycznie potępiają wszelkie akty terroryzmu i zobowiązują się do zwalczania terroryzmu poprzez współpracę międzynarodową, zgodnie z Kartą Narodów Zjednoczonych i prawem międzynarodowym, mającymi zastosowanie konwencjami oraz instrumentami w szczególności poprzez pełne wykonanie rezolucji Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych 1373 (2001) i 1456 (2003) oraz innych odpowiednich rezolucji Narodów Zjednoczonych. W tym celu Strony zgadzają się prowadzić:

– wymianę informacji o grupach terrorystycznych i ich siatkach wsparcia; oraz

– wymianę poglądów na temat środków i metod przeciwdziałania aktom terroryzmu, w tym w dziedzinie techniki i szkoleń oraz doświadczeń z zakresu zapobiegania terroryzmowi.

Artykuł 11b

Współpraca w zakresie przeciwdziałania rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia

1. Strony uznają, że rozprzestrzenianie broni masowego rażenia oraz środków jej przenoszenia, zarówno wśród podmiotów państwowych, jak i niepaństwowych, stanowi jedno z największych niebezpieczeństw dla stabilności międzynarodowej i bezpieczeństwa.

W związku z powyższym Strony zgadzają się współpracować i przyczyniać się do przeciwdziałania rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia oraz środków jej przenoszenia poprzez pełne przestrzeganie i wprowadzenie w życie na szczeblu krajowym istniejących zobowiązań wynikających z traktatów i umów międzynarodowych o rozbrojeniu i nierozprzestrzenianiu broni masowego rażenia oraz innych mających zastosowanie zobowiązań międzynarodowych.

Strony zgadzają się, że niniejsze postanowienie stanowi zasadniczy element niniejszej Umowy.

2. Ponadto Strony zgadzają się współpracować i przyczyniać się do realizacji celu, jakim jest przeciwdziałanie rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia poprzez:

– podjęcie kroków prowadzących odpowiednio do podpisania i ratyfikowania wszystkich pozostałych właściwych instrumentów międzynarodowych lub przystąpienia do nich oraz do ich pełnego wykonania,

– ustanowienie skutecznego krajowego systemu kontroli wywozu oraz kontrolowanie wywozu i tranzytu towarów mających związek z bronią masowego rażenia, w tym kontrolowanie wykorzystywania technologii podwójnego zastosowania a także ustanowienie skutecznych sankcji w przypadku naruszenia kontroli wywozu.

Pomoc finansowa i techniczna w dziedzinie współpracy w przeciwdziałaniu rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia finansowana będzie poprzez odrębne instrumenty, inne niż instrumenty przeznaczone na finansowanie współpracy AKP–WE.

3. Strony zgadzają się na ustanowienie regularnego dialogu politycznego, towarzyszącego współpracy w tej dziedzinie i konsolidującego ją.

4. Jeżeli, po przeprowadzeniu wzmocnionego dialogu politycznego, jedna ze Stron, opierając się na informacjach pochodzących w szczególności ze sprawozdań Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (IAEA), Organizacji ds. Zakazu Broni Chemicznej (OPCW) lub innych właściwych instytucji wielostronnych, uznaje, że Strona przeciwna nie wypełnia zobowiązań wynikających z ustępu 1, wówczas, z wyjątkiem nagłych przypadków, przedstawia tej Stronie oraz Radom Ministrów AKP i UE, odpowiednie informacje niezbędne do dokładnego zbadania sytuacji w celu znalezienia rozwiązania zadowalającego Strony. W tym celu zaprasza Stronę przeciwną do podjęcia konsultacji, które koncentrują się na podjętych środkach lub na środkach, które dana Strona powinna podjąć w celu zaradzenia tej sytuacji.

5. Konsultacje są prowadzone na szczeblu i w formie, które uznaje się za najwłaściwsze dla znalezienia rozwiązania.

Konsultacje rozpoczynają się nie później niż 30 dni po zaproszeniu do udziału w nich, a czas ich trwania jest ustalany wspólnie w zależności od charakteru i powagi naruszenia. W żadnym przypadku dialog w ramach procedury konsultacyjnej nie trwa dłużej niż 120 dni.

6. W przypadku gdy konsultacje nie doprowadzą do rozwiązania zadowalającego obie Strony, jeżeli odmówiono udziału w konsultacjach lub w nagłych przypadkach, mogą zostać przyjęte odpowiednie środki. Środki te zostają odwołane z chwilą ustania przyczyny ich przyjęcia.”.

6. W art. 23 dodaje się następujący punkt:

„1) promowanie tradycyjnej wiedzy.”.

7. W art. 25 ust 1 lit. d) otrzymuje brzmienie:

„d) wspieranie walki z:

– HIV/AIDS, przy zapewnieniu ochrony zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego oraz praw kobiet;

– innymi chorobami mającymi związek z ubóstwem, w szczególności z malarią i gruźlicą;”.

8. W art. 26 wprowadza się następujące zmiany:

a) lit. c) i d) otrzymują brzmienie:

„c) pomaganie instytucjom wywodzącym się ze społeczności lokalnych w zapewnianiu dzieciom możliwości rozwijania ich potencjału fizycznego, psychologicznego, społecznego i gospodarczego; oraz

d) reintegrację w społeczeństwie dzieci będących ofiarami sytuacji kryzysowych poprzez programy resocjalizacyjne; oraz”;

b) dodaje się następującą literę:

„e) promowanie aktywnego uczestnictwa młodych obywateli w życiu publicznym oraz wspieranie wymiany studentów i współdziałania między organizacjami młodzieżowymi AKP i UE.”.

9. W art. 28 część początkowa otrzymuje brzmienie:

„Współpraca służy skutecznej pomocy w osiąganiu celów i priorytetów, które wyznaczyły sobie państwa AKP w zakresie współpracy i integracji regionalnej i lokalnej, w tym współpracy pomiędzy regionami i pomiędzy państwami AKP. Współpraca regionalna może również obejmować kraje rozwijające się nienależące do AKP, a także kraje i terytoria zamorskie (KTZ) oraz regiony peryferyjne. W tym kontekście wsparcie współpracy ma na celu:”.

10. Art. 29 lit. a) pkt i) otrzymuje brzmienie:

„i) instytucji i organizacji integracji regionalnej powołanych przez państwa AKP oraz z udziałem państw AKP, które wspierają współpracę i integrację regionalną, oraz”.

11. art. 30 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Strony w ramach współpracy wspierają również plany i inicjatywy współpracy między państwami AKP i wewnątrz państw AKP, w tym plany i inicjatywy z udziałem krajów rozwijających się nienależących do AKP.”.

12. W art. 43 ust 4dodaje się następujące tiret:

„ – rozwój oraz zachęcanie do korzystania z treści lokalnych dla potrzeb technologii informacyjnych i komunikacyjnych.”.

13. Art. 58 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 58

Uprawnienia do finansowania

1. Do wsparcia finansowego udzielonego na mocy niniejszej Umowy uprawnione są wymienione jednostki i organy:

a) państwa AKP;

b) organy regionalne i międzypaństwowe, do których należy jedno lub więcej państw AKP w tym organy z udziałem państw nie będących członkami AKP, i które zostały upoważnione przez te państwa AKP; oraz

c) wspólne organy ustanowione przez państwa AKP i Wspólnotę w celu osiągnięcia niektórych szczególnych celów.

2. Z zastrzeżeniem uzyskania zgody zainteresowanego państwa lub państw AKP, do wsparcia finansowego uprawnione są również podmioty wymienione poniżej:

a) państwowe lub półpaństwowe agencje krajowe lub regionalne oraz departamenty państw AKP, w tym parlamenty, w szczególności, ich instytucje finansowe i banki rozwoju;

b) przedsiębiorstwa, spółki i inne organizacje prywatne oraz prywatne podmioty gospodarcze z państw AKP;

c) przedsiębiorstwa Państwa Członkowskiego Wspólnoty w celu umożliwienia im przy wniesieniu przez nich własnego wkładu, realizację projektów produkcyjnych na terytorium państwa AKP;

d) pośrednicy finansowi AKP lub Wspólnoty zapewniający, promujący i finansujący inwestycje prywatne w państwach AKP; oraz

e) zdecentralizowane władze lokalne państw AKP i Wspólnoty; oraz

f) kraje rozwijające się nienależące do grupy AKP, jeżeli uczestniczą we wspólnych inicjatywach lub organizacjach regionalnych z udziałem państw AKP.

3. Podmioty niepaństwowe o charakterze lokalnym z państw AKP i Wspólnoty uprawnione są do wsparcia finansowego przewidzianego w mniejszej Umowie, zgodnie z zasadami uzgodnionymi w krajowych i regionalnych programach orientacyjnych.”.

14. Art. 68 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„2. Celem wsparcia w przypadkach przejściowych wahań przychodów z wywozu jest zabezpieczenie reform i polityk społeczno-gospodarczych, które mogłyby ucierpieć wskutek spadku zysku oraz zaradzenie ujemnym skutkom braku stabilności w przychodach z wywozu, w szczególności w rolnictwie i górnictwie.

3. Przy przydzielaniu środków w roku ich stosowania uwzględnia się skrajną zależność systemów gospodarczych państw AKP od wywozu, w szczególności w rolnictwie i górnictwie. W tym kontekście najmniej rozwinięte, śródlądowe i wyspiarskie państwa AKP oraz państwa AKP, które znajdują się w sytuacji pokonfliktowej lub po katastrofie naturalnej są traktowane w sposób bardziej uprzywilejowany.”.

15. art. 89 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Prowadzone będą określone działania mające na celu wspieranie wyspiarskich państw AKP w ich dążeniach do przezwyciężenia ich narastających problemów wywołanych nowymi, poważnymi wyzwaniami gospodarczymi, społecznymi i ekologicznymi. Działania te będą miały na celu wspieranie realizacji priorytetów małych, wyspiarskich krajów rozwijających się w zakresie zrównoważonego rozwoju, jednocześnie promując zharmonizowane podejście do wzrostu gospodarczego i rozwoju ludzkiego.”.

16. W art. 96 wprowadza się następujące zmiany:

a) dodaje się następujący ustęp:

„1a. Obie Strony zgadzają się wyczerpać, z wyjątkiem nagłych przypadków, wszystkie możliwości dialogu zgodnie z artykułem 8 przed rozpoczęciem konsultacji, o których mowa w ustępie 2 litera a) niniejszego artykułu.”;

b) w ust. 2 lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a) Jeśli mimo prowadzonego dialogu politycznego na temat zasadniczych elementów, zgodnie z artykułem 8 i ustępem 1a mniejszego artykułu, Strona uznaje, że Strona przeciwna nie wypełnia zobowiązań dotyczących poszanowania praw człowieka, zasad demokratycznych i państwa prawnego określonych w artykule 9 ustęp 2, z wyjątkiem nagłych przypadków, przedstawia Stronie przeciwnej oraz Radzie Ministrów właściwe informacje niezbędne do dokładnego zbadania sytuacji w celu znalezienia rozwiązania zadowalającego Strony. W tym celu zaprasza Stronę przeciwną do podjęcia konsultacji, które koncentrują się na przyjętych środkach lub środkach, które Strona zainteresowana powinna podjąć w celu zaradzenia sytuacji zgodnie z załącznikiem VII.

Konsultacje są prowadzone na szczeblu i w formie, które uznaje się za najbardziej właściwe dla znalezienia rozwiązania.

Konsultacje rozpoczynają się nie później niż 30 dni po zaproszeniu do udziału w nich i trwają przez okres wspólnie ustalony, w zależności od charakteru i powagi naruszenia W żadnym przypadku dialog w ramach procedury konsultacyjnej nie powinien trwać dłużej niż 120 dni.

Jeśli konsultacje nie doprowadzą do rozwiązania zadowalającego obie Strony, jeśli odmówiono udziału w konsultacjach lub w nagłych przypadkach, mogą zostać przyjęte odpowiednie środki. Środki te są odwoływane z chwilą ustania przyczyny ich przyjęcia.”.

17. Art. 97 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. W takich przypadkach każda Strona może zaprosić Stronę przeciwną do udziału w konsultacjach Konsultacje takie rozpoczynają się nie później niż 30 dni od zaproszenia, a dialog w ramach procedury konsultacyjnej nie trwa dłużej niż 120 dni.”.

18. Art. 100 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 100

Status tekstów

Protokoły i załączniki do niniejszej Umowy stanowią jej integralną część Załączniki la, II, III, IV i VI mogą zostać poddane weryfikacji, przeglądowi lub zostać zmienione przez Radę Ministrów w oparciu o zalecenie Komitetu do spraw Współpracy Finansowej na Rzecz Rozwoju AKP–WE.

Niniejsza Umowa, sporządzona w dwóch egzemplarzach w języku angielskim czeskim, duńskim estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim litewskim, łotewskim maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, słowackim, słoweńskim szwedzkim, węgierskim i włoskim przy czym wszystkie teksty są równie autentyczne, zostaje złożona w archiwach Sekretariatu Generalnego Rady Unii Europejskiej oraz w sekretariacie generalnym państw AKP, które przekazują jej uwierzytelniony odpis rządowi każdego z Państw Sygnatariuszy.”.

C. ZAŁĄCZNIKI

1. W załączniku I dodaje się następujący punkt:

„9. W drodze odstępstwa od artykułu 58 niniejszej Umowy kwota 90 milionów EUR zostaje przeniesiona do funduszu wewnętrznego AKP w ramach 9 EFR. Kwota ta może zostać przeznaczona na finansowanie decentralizacji w okresie 2006–2007 r. i jest zarządzana bezpośrednio przez Komisję.”

2. Dodaje się następujący załącznik:

„ZAŁĄCZNIK la

Wieloletnie ramy finansowe współpracy na podstawie mniejszej Umowy

1. Dla celów określonych w mniejszej umowie i w okresie od dnia 1 marca 2005 r. wieloletnie ramy finansowe współpracy obejmują zobowiązania od dnia 1 stycznia 2008 r. na okres pięciu lub sześciu lat.

2. W tym nowym okresie Unia Europejska utrzymuje swoje wydatki na pomoc dla państw AKP co najmniej na poziomie równym poziomowi 9 EFR, bez uwzględnienia przeniesionych kwot, kwota ta jest powiększana, w oparciu o oszacowanie Wspólnoty, o skutki inflacji, wzrostu w Unii Europejskiej oraz rozszerzenia o 10 nowych Państw Członkowskich w 2004 r.

3. O wszelkich niezbędnych zmianach w wieloletnich ramach finansowych lub odpowiednich częściach niniejszej Umowy decyduje Rada Ministrów w drodze odstępstwa od artykułu 95 mniejszej Umowy.”.

3. W załączniku II wprowadza się następujące zmiany:

a) w art. 2 wprowadza się następujące zmiany

i) ust. 7 otrzymuje brzmienie:

„7. Kredytów zwyczajnych można udzielać na zasadach i warunkach koncesyjnych w następujących przypadkach:

a) przy projektach infrastrukturalnych w najmniej rozwiniętych krajach lub w krajach znajdujących się w sytuacji pokonfliktowej oraz po klęskach żywiołowych – innych niż wymienione w literze aa) – które stanowią warunki wstępne rozwoju sektora prywatnego. W takich przypadkach stopa procentowa kredytu zostanie obniżona o 3%,

aa) przy projektach infrastrukturalnych podmiotów publicznych zarządzanych zgodnie z zasadami rynkowymi, które stanowią warunki wstępne rozwoju sektora prywatnego w krajach objętych restrykcyjnymi warunkami udzielania pożyczek zgodnie z inicjatywą redukcji zadłużenia poważnie zadłużonych krajów ubogich (HIPC) lub w ramach innych programów redukcji zadłużenia, ustalonych na szczeblu międzynarodowym. W takich przypadkach bank podejmuje starania w kierunku zmniejszenia średniego kosztu finansowania poprzez odpowiednie współfinansowanie z pozostałymi kredytodawcami. Jeżeli zostanie to uznane za niemożliwe, stopa oprocentowania kredytu może zostać zredukowana o taką kwotę, jaka jest niezbędna do zachowania zgodności z poziomem wynikającym z inicjatywy HIPC lub z nowych programów redukcji zadłużenia, ustalonych na szczeblu międzynarodowym;

b) przy projektach obejmujących działania restrukturyzacyjne realizowane w ramach prywatyzacji lub projektach przynoszących konkretne i łatwo dostrzegalne korzyści społeczne lub środowiskowe. W takich przypadkach kredyty można rozszerzyć o dopłatę do oprocentowania, której kwota i forma są ustalane w odniesieniu do szczególnego charakteru projektu. Jednakże dopłata do oprocentowania nie będzie wyższa niż 3%.

Ostateczna stopa procentowa kredytów objętych przepisami litery a) lub b) nie może być jednakże w żadnym przypadku niższa niż 50% stopy referencyjnej.”;

ii) ust. 9 otrzymuje brzmienie:

„9. Dopłaty do oprocentowania mogą być kapitalizowane lub wykorzystywane w formie dotacji. Do 10% budżetu na dopłaty do oprocentowania może zostać wykorzystane w celu wsparcia pomocy technicznej związanej z projektami w krajach AKP.”;

b) W art. 3 wprowadza się następujące zmiany:

i) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Instrument inwestycyjny funkcjonuje we wszystkich sektorach gospodarki oraz wspiera inwestycje przedsiębiorstw prywatnych i podmiotów sektora państwowego prowadzących działalność gospodarczą, w tym inwestycje w przynoszącą dochody infrastrukturę ekonomiczną i technologiczną o znaczeniu zasadniczym dla sektora prywatnego. Instrument inwestycyjny:

a) jest zarządzany jako fundusz odnawialny i zabezpieczony finansowo. Operacje z instrumentu są realizowane na zasadach i warunkach rynkowych i nie powodują zakłóceń na rynkach lokalnych, ani przemieszczania prywatnych środków finansowych;

b) wspiera sektor finansowy AKP oraz powoduje uwalnianie i mobilizowanie długoterminowych środków lokalnych oraz zachęca prywatnych inwestorów i kredytodawców zagranicznych do brania udziału w projektach realizowanych w państwach AKP;

c) ponosi część ryzyka związanego z projektami, które finansuje. Stabilność finansowa instrumentu inwestycyjnego jest gwarantowana poprzez skład portfela jako całości, a nie przez poszczególne interwencje, oraz

d) dąży do przekazywania funduszy przez krajowe i regionalne instytucje AKP oraz programy promujące rozwój małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP)."

ii) dodaje się następujący ustęp:

„1a. Bank otrzymuje wynagrodzenie za koszty poniesione w związku z zarządzaniem instrumentem inwestycyjnym W ciągu dwóch pierwszych lat po wejściu w życie drugiego protokołu finansowego wynagrodzenie to wynosi w skali roku do 2 % kwoty początkowego funduszu instrumentu inwestycyjnego. W okresie późniejszym wynagrodzenie banku obejmuje stały składnik 0,5 % kwoty początkowego funduszu w skali roku oraz zmienny składnik w wysokości, w skali roku, do 1,5 % portfela instrumentu inwestycyjnego zainwestowanego w projekty w krajach AKP. Wynagrodzenie jest finansowane z instrumentu inwestycyjnego.",

c) art. 5 lit b) otrzymuje brzmienie:

„b) w przypadku pożyczek zwyczajnych oraz finansowania kapitału ryzyka małych i średnich przedsiębiorstw (MSP), zgodnie z zasadą ogólną, ryzyko walutowe ponoszą wspólnie z jednej strony Wspólnota, z drugiej zaś inne zaangażowane Strony. Na ogół wszystkie zaangażowane Strony powinny ponosić równe ryzyko walutowe; oraz"

d) dodaje się następujące artykuły:

„Artykuł 6a

Roczne sprawozdanie dotyczące instrumentu inwestycyjnego

Przedstawiciele Państw Członkowskich UE odpowiedzialni za instrument inwestycyjny, przedstawiciele państw AKP oraz Europejski Bank Inwestycyjny, Komisja Europejska, Sekretariat Rady UE oraz Sekretariat AKP spotykają się corocznie w celu omówienia działań, wyników oraz zagadnień politycznych związanych z instrumentem inwestycyjnym.

Artykuł 6b

Przegląd wyników instrumentu inwestycyjnego

Ogólne wyniki instrumentu inwestycyjnego podlegają wspólnemu przeglądowi w połowie i na koniec okresu objętego protokołem finansowym. Przegląd taki może obejmować zalecenia dotyczące usprawnienia wykonania instrumentu.".

4. W załączniku IV wprowadza się następujące zmiany:

a) w art. 3 wprowadza się następujące zmiany:

i) w ust. 1 lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a) potrzeby są oceniane na podstawie kryteriów dotyczących dochodu na mieszkańca, liczby ludności, wskaźników socjalnych oraz poziomu zadłużenia, strat przychodów z wywozu i zależności od przychodów z wywozu, w szczególności z sektorów rolnictwa i górnictwa. Najmniej rozwiniętym państwom AKP przyznaje się szczególne traktowanie, w należytym stopniu uwzględnia się szczególnie trudną sytuację państw śródlądowych i wyspiarskich. Ponadto uwzględnia się trudności państw znajdujących się w sytuacjach pokonfliktowych i sytuacjach katastrof naturalnych;"

ii) dodaje się następujący ustęp:

„5. Bez uszczerbku dla przepisów art. 5 ust. 7 dotyczących przeglądów, Wspólnota może zwiększyć przydział dla danego państwa, przy uwzględnianiu szczególnych potrzeb lub wyjątkowych wyników."

b) w art. 4 wprowadza się następujące zmiany:

i) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Po otrzymaniu informacji określonych powyżej każde państwo AKP sporządza i przedkłada Wspólnocie wstępny program orientacyjny opracowany w oparciu o cele i priorytety rozwoju tego państwa wyrażone w SWK oraz zgodny z nimi. Wstępny projekt orientacyjny obejmuje:

a) główny sektor, sektory lub dziedziny, na których powinno koncentrować się wsparcie;

b) najwłaściwsze środki i działania służące osiągnięciu celów w głównym sektorze lub sektorach i dziedzinach;

c) środki zarezerwowane na programy i projekty poza głównym sektorem lub sektorami lub szczegółowe projekty takich działań, a także wskazanie środków przeznaczonych na każdy z tych elementów;

d) wskazanie rodzaju uczestników o charakterze niepaństwowym uprawnionych do finansowania zgodnie z kryteriami ustalonymi przez Radę Ministrów, środków przydzielonych uczestnikom o charakterze niepaństwowym i rodzaju wspieranej działalności, które powinny mieć charakter niezarobkowy;

e) propozycje dotyczące programów i projektów regionalnych;

f) rezerwę na ubezpieczenie od możliwych roszczeń oraz na pokrycie wzrostu kosztów i nieprzewidzianych wydatków."

ii) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Wstępny program orientacyjny stanowi przedmiot wymiany poglądów między zainteresowanym państwem AKP a Wspólnotą. Program orientacyjny jest przyjmowany na mocy wspólnego porozumienia przez Komisję, w imieniu Wspólnoty i zainteresowanego państwa AKP. Z chwilą przyjęcia jest wiążący zarówno dla Wspólnoty jak i tego państwa. Program orientacyjny jest załączony do SWK i obejmuje ponadto:

a) szczególne i jasno określone działania w szczególności te, które mogą zostać zrealizowane przed kolejną oceną;

b) harmonogram realizacji i oceny programu orientacyjnego, w tym zobowiązań i wypłaty środków;

c) parametry i kryteria oceny."

iii) dodaje się następujący ustęp:

„5. W przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowej w państwie AKP w wyniku wojny, innego konfliktu lub też nadzwyczajnych okoliczności o podobnym skutku, które nie pozwalają krajowemu urzędnikowi zatwierdzającemu na wykonywanie swoich obowiązków, Komisja może samodzielnie wykorzystywać środki przydzielone danemu Państwu i zarządzać nimi, zgodnie z art. 3 na rzecz wspierania szczególnych celów. Te szczególne cele mogą dotyczyć polityki na rzecz budowania pokoju, zarządzania konfliktami i rozwiązywania ich, wsparcia w sytuacjach pokonfliktowych, w tym tworzenia instytucji i działalności w zakresie rozwoju ekonomicznego i społecznego, przy szczególnym uwzględnieniu potrzeb ludności najbardziej poszkodowanej. Gdy organy właściwe w sprawach zarządzaniu współpracą odzyskają zdolność działania, Komisja i zainteresowane państwo AKP przywracają stosowanie normalnych procedur wykonywania i zarządzania.",

c) w art. 5 wprowadza się następujące zmiany

i) wyrazy „przewodniczący delegacji" zastępuje się w całym tym artykule wyrazem „Komisja" w odpowiednim przypadku;

ii) w ust. 4 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b) programów i projektów spoza głównego sektora lub sektorów;"

iii) ust. 7 otrzymuje brzmienie:

„7. Po zakończeniu ocen w połowie okresu i ocen końcowych Komisja w imieniu Wspólnoty może zdecydować o zmianie przydziału środków w świetle bieżących potrzeb i wyników danego państwa AKP."

d) art. 6 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Współpraca regionalna obejmuje działania, które dotyczą i są korzystne dla:

a) dwóch lub wielu, albo wszystkich państw AKP, a także krajów rozwijających się spoza AKP, które uczestniczą w tych działaniach, lub

b) organu regionalnego, którego członkami są przynajmniej dwa państwa AKP, również gdy jego członkami są państwa spoza AKP."

e) art. 9 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 9

Przydział środków

1. Na początku okresu objętego Protokołem finansowym, Wspólnota określa dla każdego regionu środki, z których może on skorzystać w okresie pięcioletnim. Orientacyjny przydział środków opiera się na szacowanych potrzebach i postępie oraz szansach w procesie współpracy i integracji regionalnej. Aby osiągnąć właściwą skalę oraz zwiększyć skuteczność, fundusze regionalne i krajowe mogą być łączone w zakresie finansowania działań regionalnych o zróżnicowanym składniku krajowym.

2. Bez uszczerbku dla przepisów art. 11 dotyczących oceny, Wspólnota może zwiększyć przydział dla danego państwa przy uwzględnieniu nowych potrzeb lub wyjątkowych wyników."

f) art. 10 ust. 1 lit. c) otrzymuje brzmienie:

„c) programy i projekty umożliwiające osiągnięcie tych celów na tyle, na ile zostały one jasno określone, a także określenie środków przeznaczanych dla każdego z tych elementów i harmonogram ich realizacji."

g) art. 12 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 12

Współpraca między państwami AKP

1. Na początku okresu objętego Protokołem finansowym Wspólnota przyznaje Radzie Ministrów AKP część funduszy przeznaczonych na współpracę regionalną, które należy zarezerwować na działania obejmujące kilka państw AKP lub wszystkie te państwa. Działania takie mogą wykraczać poza koncepcję położenia geograficznego.

2. Przy uwzględnieniu nowych potrzeb związanych z poprawą wpływu działań w ramach współpracy między państwami AKP, Wspólnota może zwiększyć przydział na współpracę między państwami AKP."

h) art. 13 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 13

Wnioski o finansowanie

1. Wnioski o finansowanie programów regionalnych są przedkładane przez:

a) upoważniony organ lub upoważnioną organizację regionalną, lub

b) upoważniony organ, organizację subregionalną lub państwo AKP leżące w danym regionie na etapie programowania, pod warunkiem że działanie zostało przewidziane w RPO.

2. Wnioski dotyczące programów współpracy między państwami AKP są przedkładane przez:

a) przynajmniej trzy upoważnione organy lub organizacje regionalne, działające w różnych regionach geograficznych lub co najmniej dwa państwa AKP z każdego z tych trzech regionów; lub

b) Radę Ministrów AKP lub Komitet Ambasadorów AKP, lub

c) organizacje międzynarodowe, takie jak Unia Afrykańska, realizujące działania przyczyniające się do osiągania celów współpracy i integracji regionalnej pod warunkiem ich uprzedniego zatwierdzenia przez Komitetu Ambasadorów AKP."

i) art. 14 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 14

Procedury realizacji

1. [skreślony]

2. [skreślony]

3. Przy uwzględnieniu celów i nieodłącznych cech współpracy regionalnej, w tym współpracy między państwami AKP, działania podejmowane w tej dziedzinie są regulowane, w odpowiednich przypadkach, procedurami ustalonymi do celów współpracy finansowej na rzecz rozwoju.

4. Z zastrzeżeniem przepisów ustępów 3 i 4, w odniesieniu do wszelkich programów i projektów regionalnych finansowanych ze środków Funduszu:

a) zawierane jest pomiędzy Komisją a jednym z organów określonych w artykule 13 porozumienie finansowe zgodnie z artykułem 17; w takich przypadkach zainteresowany organ wyznacza regionalnego urzędnika zatwierdzającego, którego zadania odpowiadają odpowiednio zadaniom krajowego urzędnika zatwierdzającego;

b) albo pomiędzy Komisją a jednym z organów określonych w artykule 13 zawierana jest umowa w sprawie dotacji, o której mowa w art. 19a, w zależności od charakteru działania oraz jeśli odpowiedzialny za realizację programu lub projektu jest zainteresowany organ, inny niż państwo AKP.

5. Programy i projekty finansowane ze środków Funduszu, w odniesieniu do których zostały przedstawione wnioski o finansowanie przez organizacje międzynarodowe, zgodnie z art. 13 ust. 2 lit. c), wymagają sporządzenia umowy w sprawie dotacji.

6. Programy i projekty finansowane ze środków Funduszu, w odniesieniu do których wnioski o finansowanie zostały przedstawione przez Radę Ministrów AKP lub Komitet Ambasadorów AKP są realizowane przez Sekretariat AKP – tym przypadku porozumienie finansowe jest zawierane między Komisją a Sekretariatem, zgodnie z art. 17 – lub przez Komisję, w zależności od charakteru środka."

j) tytuł rozdziału 3 otrzymuje brzmienie:

„OCENA I FINANSOWANIE"

k) art. 15 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 15

Definiowanie, przygotowanie i ocena programów oraz projektów

1. Programy i projekty przedstawione przez dane państwo AKP podlegają wspólnej ocenie. Komitet do spraw Współpracy Finansowej na Rzecz Rozwoju AKP-WE opracowuje ogólne wytyczne i kryteria oceny programów i projektów. Te programy i projekty z zasady są wieloletnie i mogą składać się z zespołów działań o ograniczonej skali, dotyczących szczególnej dziedziny.

2. Dokumentacja programów lub projektów przygotowana i przedłożona do finansowania musi zawierać wszystkie informacje niezbędne do przeprowadzenia oceny programów lub projektów albo, jeśli nie określono w pełni takich programów i projektów, dokumentacja musi dostarczać ogólny opis niezbędny do przeprowadzenia ich oceny.

3. Ocena programów i projektów uwzględnia w należytym stopniu wymogi dotyczące krajowych zasobów ludzkich oraz zapewnia strategię sprzyjającą rozwojowi takich zasobów. Bierze również pod uwagę szczególne właściwości i trudności każdego państwa AKP.

4. Programy i projekty, które mają być realizowane przez uczestników niepaństwowych, uprawnionych zgodnie z niniejszym porozumieniem, mogą być przedmiotem oceny dokonywanej wyłącznie przez Komisję i stanowić podstawę zawarcia umowy o dotację między Komisją a uczestnikami niepaństwowymi, zgodnie z art. 19a. Ocena jest zgodna z art. 41 lit. d) dotyczącym rodzajów podmiotów, ich uprawnień i rodzaju wspieranej działalności. Komisja za pośrednictwem przewodniczącego delegacji powiadamia krajowego urzędnika zatwierdzającego o w ten sposób przyznanych dotacjach."

l) art. 16 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 16

Propozycja finansowania i decyzja o finansowaniu

1. Wnioski wypływające z oceny są podsumowywane w ostatecznej wersji propozycji finansowania sporządzonej przez Komisję, w ścisłej współpracy z zainteresowanym państwem AKP.

2. [skreślony]

3. [skreślony]

4. Komisja w imieniu Wspólnoty przekazuje swoją decyzję o finansowaniu zainteresowanemu państwu AKP w terminie 90 dni od dnia sporządzenia ostatecznej wersji propozycji finansowania.

5. W przypadku gdy Komisja w imieniu Wspólnoty nie przyjmie propozycji finansowania, zainteresowane państwo AKP jest niezwłocznie informowane o powodach takiej decyzji. W takim przypadku w terminie 60 dni od przekazania decyzji przedstawiciele państwa AKP mogą wnioskować o:

a) przekazanie sprawy Komitetowi do spraw Współpracy Finansowej na Rzecz Rozwoju AKP-WE powołanemu na mocy niniejszej Umowy, lub

b) złożenie wyjaśnień przed przedstawicielami Wspólnoty.

6. Po złożeniu stosownych wyjaśnień ostateczną decyzję o przyjęciu lub odrzuceniu propozycji finansowania podejmuje w imieniu Wspólnoty Komisja. Przed podjęciem decyzji zainteresowane państwo AKP może przekazać Komisji wszelkie dane niezbędne do uzupełnienia informacji, którymi ona dysponuje."

m) art. 17 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 17

Porozumienie finansowe:

1. Z wyjątkiem przypadków, w których niniejsza Umowa stanowi inaczej, w przypadku każdego programu lub projektu finansowanego z Funduszu, między Komisją a zainteresowanym państwem AKP zawierane jest porozumienie finansowe.

2. Porozumienie finansowe jest zawierane między Komisją a zainteresowanym państwem AKP w terminie 60 dni od wydania decyzji Komisji w imieniu Wspólnoty.

Porozumienie finansowe:

a) określa w szczególności szczegóły dotyczące wkładu finansowego Wspólnoty, ustalenia i warunki finansowania, ogólne i szczególne postanowienia dotyczące danego programu lub projektu; oraz

b) zawiera odpowiednie postanowienia dotyczące środków na pokrycie wzrostu kosztów i nadzwyczajnych wydatków.

3. Wszelkie niewykorzystane salda po zamknięciu rachunków programów i projektów są przyznawane zainteresowanemu państwu lub państwom AKP.”;

n) art. 18 otrzymuje brzmienie:

Artykuł 18

Przekroczenia kosztów

1. Jeśli okaże się, że może nastąpić przekroczenie dostępnych na podstawie porozumienia finansowego środków, krajowy urzędnik zatwierdzający powiadamia o tym Komisję i zwraca się do niej o wyrażenie uprzedniej zgody na zastosowanie środków, które krajowy urzędnik zatwierdzający zamierza podjąć w celu pokrycia wykraczających poza dostępne finansowanie kosztów, polegających na zmniejszeniu skali programu lub projektu albo na skorzystaniu ze środków krajowych lub innych środków niepochodzących ze Wspólnoty.

2. Jeśli niemożliwe jest ograniczenie skali programu lub projektu albo pokrycie wykraczających poza dostępne finansowanie kosztów z innych środków, Komisja w imieniu Wspólnoty, na uzasadniony wniosek krajowego urzędnika zatwierdzającego, może podjąć decyzję o finansowaniu dodatkowym z krajowego programu orientacyjnego.”;

o) art. 19 otrzymuje następujące brzmienie:

„Artykuł 19

Finansowanie wsteczne

1. Aby zapewnić wczesne rozpoczęcie projektu, uniknąć przerw w realizacji kolejnych projektów i zapobiec opóźnieniom, po zakończeniu oceny projektu, a przed podjęciem decyzji o finansowaniu, państwa AKP mogą wstępnie sfinansować działania związane z uruchomieniem programów prace wstępne i sezonowe zamówienia na sprzęt o długim okresie dostawy, a także niektóre działania w toku. Wydatki takie muszą być zgodne z procedurami przewidzianymi w Umowie.

2. Wszelkiego rodzaju wydatki, o których mowa w ustępie 1 jest zaznaczane w propozycji finansowania i nie przesądza o decyzji o finansowaniu wydawanej przez Komisję w imieniu Wspólnoty.

3. Wydatki poniesione przez państwo AKP zgodnie z niniejszym artykułem, z chwilą podpisania porozumienia finansowego oraz w ramach programu lub projektu, są finansowane wstecznie.”;

p) tytuł rozdziału 4 otrzymuje brzmienie:

„REALIZACJA”;

q) dodaje się następujące artykuły:

„Artykuł 19a

Środki realizacji

1. W przypadkach gdy za wykonanie finansowe odpowiedzialna jest Komisja, programy i projekty finansowane z zasobów Funduszu są zasadniczo realizowane przy zastosowaniu następujących środków:

a) udzielanie zamówień publicznych;

b) przyznawanie dotacji;

c) wykonanie poprzez bezpośrednią robociznę;

d) wypłaty bezpośrednie w charakterze wsparcia budżetowego, wsparcia dla programów sektorowych, wsparcia w redukcji zadłużenia, a także pomocy w przypadku krótkotrwałych fluktuacji przychodów z wywozu.

2. W kontekście niniejszego załącznik zamówienia są umowami odpłatnymi zawieranymi na piśmie w celu uzyskania, w zamian za określoną cenę, dostawy rzeczy ruchomych, wykonania robot lub świadczenia usług.

3. Dotacje w znaczeniu niniejszego załącznika są bezpośrednimi wpłatami pieniężnymi, mającymi charakter darowizny na sfinansowanie:

a) działania mającego wspierać realizację jednego z celów niniejszej Umowy, programu lub projektu przyjętego zgodnie z jej przepisami, albo

b) funkcjonowania organu działającego na rzecz realizacji takiego celu.

Dotacje są przedmiotem umowy zawieranej w formie pisemnej.

Artykuł 19b

Przetargi z klauzulą zawieszającą

W celu zagwarantowania szybkiego rozpoczęcia realizacji projektów, państwa AKP, w należycie uzasadnionych przypadkach i w porozumieniu z Komisją, po zakończeniu oceny projektu, ale przed podjęciem decyzji o finansowaniu, mogą ogłosić przetarg dotyczący wszystkich rodzajów zamówień, z klauzulą zawieszającą. Postanowienie to należy zawrzeć w propozycji finansowania.”,

r) art. 20 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 20

Uprawnienie do uczestnictwa

Z wyjątkiem przypadków, w których zgodnie z art. 22 przysługuje prawo odstępstwa oraz bez uszczerbku dla przepisów art. 26:

1) uczestnictwo w procedurach przetargowych i w procedurach przyznawania dotacji finansowanych z zasobów Funduszu jest otwarte dla wszelkich osób fizycznych i prawnych z państw AKP i Państw Członkowskich Wspólnoty,

2) dostawy lub materiały nabywane w ramach umowy finansowanej ze środków Funduszu powinny pochodzić z państwa uprawnionego do udziału zgodnie z punktem 1). W tym kontekście pojęcie „produkty pochodzące” jest określane zgodnie ze stosownymi umowami międzynarodowymi, a dostawy pochodzące ze Wspólnoty obejmują dostawy pochodzące z krajów, terytoriów i departamentów zamorskich,

3) uczestnictwo w procedurach przetargowych i w procedurach przyznawania dotacji finansowanych z zasobów Funduszu jest otwarte dla organizacji międzynarodowych,

4) jeżeli finansowanie dotyczy operacji realizowanej przez organizację międzynarodową, uczestnictwo w procedurach przetargowych i w procedurach przyznawania dotacji jest otwarte dla wszelkich osób fizycznych i prawnych, które są uprawnione do uczestnictwa zgodnie z punktem 1), a także dla wszelkich osób fizycznych i prawnych, które są uprawnione na mocy regulaminu danej organizacji, przy czym należy zapewnić równorzędne traktowanie wszystkich darczyńców. Takie same zasady mają zastosowanie do dostaw i do materiałów;

5) jeżeli finansowanie dotyczy operacji realizowanej w ramach inicjatywy regionalnej, uczestnictwo w procedurach przetargowych i w procedurach przyznawania dotacji jest otwarte dla wszelkich osób fizycznych i prawnych, które są uprawnione do uczestnictwa zgodnie z punktem 1), a także dla wszelkich osób fizycznych i prawnych państwa uczestniczącego w danej inicjatywie. Takie same zasady mają zastosowanie do dostaw i do materiałów,

6) jeżeli finansowanie dotyczy operacji współfinansowanej wraz z państwem trzecim, uczestnictwo w procedurach przetargowych i w procedurach przyznawania dotacji jest otwarte dla wszelkich osób fizycznych i prawnych, które są uprawnione do uczestnictwa zgodnie z punktem 1), a także dla wszelkich osób fizycznych i prawnych, które są uprawnione na zgodnie z regulacjami danego państwa trzeciego. Takie same zasady mają zastosowanie do dostaw i do materiałów.”;

s) art. 22 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 22

Odstępstwa

1. W wyjątkowych, należycie uzasadnionych przypadkach osoby fizyczne lub prawne z państw trzecich, nieuprawnione do uczestnictwa zgodnie z art. 20 mogą uzyskać zgodę na uczestnictwo w procedurach przetargowych i w procedurach przyznawania dotacji finansowanych przez Wspólnotę, na podstawie uzasadnionego wniosku zainteresowanych państw AKP. W każdym przypadku zainteresowane państwa AKP dostarczają Komisji informacje niezbędne do podjęcia decyzji w sprawie takiego odstępstwa, ze szczególnym uwzględnieniem:

a) położenia geograficznego zainteresowanego państwa AKP;

b) konkurencyjności wykonawców, dostawców i konsultantów z Państw Członkowskich i państw AKP;

c) potrzeby uniknięcia nadmiernego zwiększenia kosztów wykonania zamówienia;

d) problemów związanych z transportem lub opóźnień związanych z terminami dostaw lub innych podobnych problemów;

e) technologu najwłaściwszej i najlepiej dostosowanej do warunków lokalnych;

f) pilnych przypadków;

g) dostępności towarów i usług na danych rynkach.

2. Do projektów finansowanych poprzez instrument inwestycyjny zastosowanie mają zasady udzielania zamówień przez Bank.”;

t) art. 24 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 24

Bezpośrednia robocizna

1. W przypadku operacji wykonywanych poprzez bezpośrednią robociznę, program i projekty są realizowane za pośrednictwem agencji lub departamentów publicznych lub półpublicznych zainteresowanego Państwa lub Państw, albo osoby prawnej odpowiedzialnej za realizację operacji.

2. Wspólnota uczestniczy w kosztach zaangażowanego departamentu, zapewniając mu potrzebny sprzęt materiały lub środki umożliwiające mu zaangażowanie niezbędnego personelu dodatkowego, obejmującego biegłych z zainteresowanych lub innych państw AKP. Udział Wspólnoty pokrywa wyłącznie koszty środków uzupełniających oraz wydatki tymczasowe związane z realizacją działań ściśle związanych z danych programów i projektów.

3. Prognozy programów obejmujących operacje wykonywane poprzez bezpośrednią robociznę powinny być zgodne z przepisami wspólnotowymi, procedurami i standardowymi dokumentami określonymi przez Komisję, które obowiązują w chwili przyjęcia danych prognoz programów.”;

u) art. 26 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 26

Preferencje

1. Przyjmuje się środki zachęcające osoby fizyczne i prawne z państw AKP do możliwie najszerszego udziału w realizacji zamówień finansowanych przez Fundusz, w celu optymalizacji środków materialnych i zasobów ludzkich tych państw. W związku z tym:

a) w przypadku zamówień na roboty o wartości mniejszej niż 5 000 000 EUR przy porównywaniu ofert o równorzędnym standardzie gospodarczym, technicznym i administracyjnym oferenci 7 państw AKP uzyskują preferencję cenową w wysokości 10 %, pod warunkiem ze przynajmniej jedna czwarta kapitału akcyjnego i personelu zarządzającego pochodzi z jednego lub kilku państw AKP;

b) w przypadku zamówień na dostawy, bez względu na wartość dostaw, oferenci z państw AKP oferujący dostawy pochodzące z państw AKP stanowiące przynajmniej 50 % wartości zamówienia przy porównywaniu ofert o równorzędnym standardzie gospodarczym, technicznym i administracyjnym uzyskują preferencję cenową w wysokości 15 %;

c) w odniesieniu do zamówień na usługi, przy porównaniu ofert o równorzędnym standardzie gospodarczym i technicznym, przyznaje się preferencję:

i) biegłym, instytucjom biurom analiz lub przedsiębiorstwom konsultacyjnym z państw AKP posiadającym odpowiednie kwalifikacje;

ii) ofertom przedłożonym przez przedsiębiorstwa AKP działające samodzielni lub należące do konsorcjum z partnerami europejskimi; oraz

iii) ofertom przedstawionym przez oferentów europejskich zatrudniających podwykonawców lub biegłych z państw AKP;

d) w przypadku gdy przewiduje się podwykonawstwo wybrany oferent zwraca szczególną uwagę na osoby fizyczne, spółki i przedsiębiorstwa z państw AKP zdolne do wykonania zamówienia na podobnych warunkach; oraz

e) podczas zaproszenia do składania ofert państwo AKP może zaproponować, aby potencjalni oferenci skorzystali ze wsparcia przedsiębiorstw, biegłych lub konsultantów z innych państw AKP, wybranych w drodze wzajemnego porozumienia. Współpraca ta może przybrać formę wspólnego przedsięwzięcia, podwykonawstwa lub szkolenia pracowników podczas pracy.

2. W przypadku złożenia dwóch ofert uznanych zgodnie z określonymi powyżej kryteriami za równoważne preferencja jest przyznawana:

a) ofercie przedstawionej przez oferenta z państwa AKP lub

b) jeżeli brak takiej oferty:

i) ofercie, która umożliwia najlepsze wykorzystanie zasobów fizycznych i zasobów ludzkich państw AKP,

ii) ofercie, która daje największe możliwości zlecania podwykonawstwa spółkom, przedsiębiorstwom lub osobom fizycznym z państw AKP lub

iii) konsorcjum osób fizycznych, przedsiębiorstw lub spółek z państw AKP i Wspólnoty.”;

v) tytuł rozdziału 6 otrzymuje brzmienie:

„ZARZĄDZANIE ŚRODKAMI FUNDUSZU I PODMIOTY WYKONAWCZE”

w) art. 34 otrzymuje następujące brzmienie:

„Artykuł 34

Komisja

1. Komisja zapewnia wykonanie finansowe operacji realizowanych ze środków Funduszu, z wyjątkiem instrumentu inwestycyjnego i dopłat do oprocentowania, przy wykorzystaniu następujących głównych metod zarządzania:

a) zarządzanie scentralizowane;

b) zarządzanie zdecentralizowane.

2. Komisja zarządza środkami Funduszu co do zasady w sposób zdecentralizowany.

W takim przypadku odpowiedzialność za zadania wykonawcze jest przejmowana przez państwa AKP zgodnie z art. 35.

3. Aby zapewnić wykonanie finansowe środków Funduszu Komisja deleguje uprawnienia wykonawcze do swoich służb. Komisja powiadamia państwa AKP i Komitet do spraw Współpracy Finansowej na Rzecz Rozwoju AKP-WE o takim przekazaniu uprawnień.”;

x) art. 35 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 35

Krajowy urzędnik zatwierdzający

1. Rząd każdego z państw AKP mianuje krajowego urzędnika zatwierdzającego do reprezentowania państwa we wszystkich działaniach finansowanych ze środków Funduszu, zarządzanych przez Komisję oraz Bank Krajowy urzędnik zatwierdzający wyznacza jednego lub kilku zastępców, którzy zastępują go w razie niemożności sprawowania przez niego tej funkcji oraz informuje Komisję o wyznaczonych osobach. W przypadkach, gdy spełnione są warunki w zakresie zdolności instytucjonalnej oraz należytego zarządzania finansami, krajowy urzędnik zatwierdzający może delegować swoje uprawnienia w zakresie realizacji danych programów i projektów na jednostkę odpowiedzialną w ramach administracji krajowej. Krajowy urzędnik zatwierdzający informuje Komisję o takim delegowaniu uprawnień.

W przypadku gdy Komisja uzyska informacje o problemach w wykonaniu procedur w zakresie zarządzania środkami Funduszu, podejmuje wraz z krajowym urzędnikiem zatwierdzającym wszelkie niezbędne środki w celu naprawienia sytuacji, oraz podejmuje wszelkie właściwe kroki.

Krajowy urzędnik zarządzający ponosi odpowiedzialność finansową wyłącznie za zadania powierzone mu do wykonania.

W przypadkach zdecentralizowanego zarządzania środkami Funduszu, i z zastrzeżeniem dodatkowych uprawnień, jakie mogą zostać mu przyznane przez Komisję, krajowy urzędnik zatwierdzający:

a) jest odpowiedzialny za koordynację, programowanie, regularny monitoring i oceny roczne, oceny w połowie okresu i na jego koniec w zakresie realizacji współpracy, a także za koordynację i darczyńcami;

b) w ścisłej współpracy z Komisją odpowiada za przygotowanie, przedkładanie oraz ocenę programów i projektów;

c) przygotowuje dokumentację przetargową, a w razie potrzeby dokumenty konkursowe,

d) przed ogłaszaniem przetargów oraz, w odpowiednich przypadkach, konkursów, przedstawia Komisji dokumentację przetargową oraz, w odpowiednich przypadkach, dokumenty konkursowe;

e) w ścisłej współpracy z Komisją publikuje ogłoszenia o przetargach oraz, w odpowiednich przypadkach, konkursach;

f) przyjmuje oferty, oraz w odpowiednich przypadkach zgłoszenia konkursowe i przekazuje kopie ofert Komisji, przewodniczy otwarciu ofert oraz ich ocenie w okresie ważności ofert, uwzględniając czas wymagany dla zatwierdzenia umowy;

g) zaprasza Komisję do udziału w otwarciu ofert oraz, w odpowiednich przypadkach, zgłoszeń konkursowych oraz przekazuje Komisji wynik oceny ofert i zgłoszeń konkursowych w celu zatwierdzenia propozycji przyznania zamówień i udzielenia dotacji;

h) przedstawia umowy i prognozy programów wraz z aneksami do zatwierdzenia przez Komisję;

i) podpisuje zatwierdzone przez Komisję umowy i aneksy do nich;

j) uwalnia i zatwierdza wydatki w granicach przydzielonych mu środków;

k) w trakcie działań wykonawczych, dokonuje wszelkich ustaleń dostosowawczych, niezbędnych do zapewnienia właściwej z ekonomicznego i technicznego punktu widzenia realizacji zatwierdzonych programów i projektów.

2. Podczas wykonywania działań i z zastrzeżeniem wymogu powiadomienia Komisji podejmuje decyzje w sprawie:

a) dostosowań technicznych i zmian dotyczących szczegółów programów i projektów, o ile nie mają one wpływu na przyjęte rozwiązanie techniczne i pozostają w granicach rezerw na dostosowania przewidzianych w porozumieniu finansowym;

b) zmian miejsca realizacji programów lub projektów złożonych, jeśli jest to uzasadnione względami technicznymi, gospodarczymi lub społecznymi;

c) nałożenia lub zwolnienia z kar za opóźnienia;

d) działań prowadzących do zwolnienia poręczeń;

e) nabycia na rynku lokalnym towarów bez względu na ich pochodzenie;

f) wykorzystania sprzętu oraz maszyn budowlanych niepochodzących z Państw Członkowskich lub państw AKP, pod warunkiem że w Państwach Członkowskich lub w państwach AKP nie produkuje się podobnego sprzętu lub maszyn;

g) podwykonawstwa;

h) ostatecznego zatwierdzenia, pod warunkiem, że Komisja jest obecna przy zatwierdzeniu wstępnym, zatwierdza właściwe plany oraz w miarę potrzeb jest obecny przy zatwierdzeniu ostatecznym, w szczególności jeśli zakres zastrzeżeń odnotowanych podczas wstępnego zatwierdzenia wymaga przeprowadzenia zasadniczych prac dodatkowych; oraz

i) zatrudnienia konsultantów i biegłych w dziedzinie innego typu pomocy technicznej.”;

y) art. 36 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 36

Przewodniczący delegacji

1. W każdym państwie AKP lub ugrupowaniu regionalnym, które wyraźnie tego zażąda, Komisję reprezentuje delegacja podlegająca przewodniczącemu delegacji, za zgodą zainteresowanego państwa lub państw AKP. Jeżeli przewodniczący delegacji zostaje mianowany do reprezentowania Komisji w kilku państwach AKP, należy podjąć właściwe środki. Przewodniczący delegacji reprezentuje Komisję w całym zakresie jej właściwości oraz we wszelkich jej działaniach.

2. Przewodniczący delegacji jest główną osobą kontaktową dla państw AKP i organów uprawnionych do wsparcia finansowego zgodnie z Umową Współdziała on i pracuje w ścisłej współpracy z krajowym urzędnikiem zatwierdzającym.

3. Przewodniczący delegacji otrzymuje instrukcje i uprawnienia niezbędne do ułatwiania i przyspieszania wszelkich operacji finansowanych na podstawie Umowy.

4. Przewodniczący delegacji regularnie powiadamia władze krajowe o działaniach wspólnotowych, które mogą bezpośrednio dotyczyć współpracy między Wspólnotą i państwami AKP.”;

z) art. 37 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 37

Płatności

1. W celu dokonywania płatności w walutach krajowych państw AKP, w państwach AKP mogą być otwierane przez Komisję oraz w jej imieniu rachunki prowadzone w walutach Państw Członkowskich lub w euro, w krajowej, publicznej lub półpublicznej instytucji finansowej wybranej na mocy porozumienia między państwem AKP i Komisją. Instytucja ta wykonuje zadania krajowej agencji rozliczeniowej.

2. Krajowa agencja rozliczeniowa nie pobiera za świadczone usługi żadnego wynagrodzenia, ani nie płaci odsetek od zdeponowanych środków Komisja zasila rachunki lokalne w walucie jednego z Państw Członkowskich lub w euro, w oparciu o prognozy przyszłych potrzeb gotówkowych przygotowane z wyprzedzeniem, w celu umknięcia konieczności wstępnego finansowania przez państwa AKP oraz w celu zapobieżenia opóźnieniom w wypłatach.

3. [skreślony]

4. Płatności są realizowane przez Komisję zgodnie z regułami ustalonymi przez Wspólnotę i Komisję, w odpowiednich przypadkach po uwolnieniu i zatwierdzeniu wydatków przez krajowego urzędnika zatwierdzającego.

5. [skreślony]

6. Procedurę uwolnienia, zatwierdzenia i wypłaty wydatków należy zakończyć w terminie 90 dni od dnia, z którym płatność staje się wymagalna. Krajowy urzędnik zatwierdzający sporządza i dostarcza przewodniczącemu delegacji zatwierdzenie płatności nie później niż 45 dni przed dniem jej wymagalności.

7. Roszczenia wynikające z opóźnienia dokonania płatności pokrywa zainteresowane państwo lub państwa AKP oraz Komisja ze środków własnych w tej części opóźnienia, za które odpowiada każda ze stron, zgodnie z powyższymi procedurami”.

5. Dodaje się następujący załącznik:

„ZAŁĄCZNIK VII

DIALOG POLITYCZNY DOTYCZĄCY PRAW CZŁOWIEKA, ZASAD DEMOKRATYCZNYCH ORAZ PAŃSTWA PRAWNEGO

Artykuł 1

Cele

1. Konsultacje przewidziane w artykule 96 ustęp 2 litera a) odbywają się, z wyjątkiem nagłych przypadków, po przeprowadzeniu wyczerpującego dialogu politycznego przewidzianego w artykule 8 i w artykule 9 ustęp 4 niniejszej Umowy.

2. Obie Strony powinny prowadzić taki dialog polityczny w duchu niniejszej Umowy i mając na uwadze wytyczne z zakresu dialogu politycznego AKP-UE ustalone przez Radę Ministrów.

3. Dialog polityczny stanowi proces, który powinien promować wzmacnianie stosunków pomiędzy AKP a EU oraz przyczyniać się do realizacji celów partnerstwa.

Artykuł 2

Wzmożony dialog polityczny przed konsultacjami na podstawie artykułu 96 Umowy

1. Dialog polityczny dotyczący praw człowieka, zasad demokratycznych oraz państwa prawnego prowadzony jest zgodnie z artykułem 8 oraz artykułem 9 ustęp 4 Umowy oraz w ramach parametrów określonych zgodnie ze standardami i normami międzynarodowymi. W ramach tego dialogu Strony mogą uzgodnić wspólne plany działań i priorytety.

2. Strony mogą wspólnie opracowywać i uzgadniać szczególne kryteria odniesienia i cele w zakresie praw człowieka, zasad demokratycznych i państwa prawnego w ramach parametrów określonych zgodnie ze standardami i normami międzynarodowymi, z uwzględnieniem szczególnych uwarunkowań danego państwa AKP. Kryteria odniesienia to mechanizmy służące osiąganiu celów poprzez ustanawianie celów pośrednich oraz ram czadowych osiągnięcia ich.

3. Dialog polityczny określony w ustępach 1 i 2 jest prowadzony w sposób systematyczny i sformalizowany, przed rozpoczęciem konsultacji na podstawie artykułu 96 Umowy wyczerpuje się wszystkie dostępne w ramach dialogu możliwości.

4. Z wyjątkiem nagłych przypadków określonych w artykule 96 ustęp 2 litera b) Umowy, w razie uporczywego niewywiązywania się ze zobowiązań podjętych przez jedną ze Stron w trakcie wcześniejszego dialogu lub niepodjęcia przez nią dialogu w dobrej wierze, konsultacje, o których mowa w artykule 96 mogą rozpocząć się bez poprzedzającego je wzmożonego dialogu politycznego.

5. Dialog polityczny prowadzony na podstawie artykułu 8 Umowy jest również wykorzystywany w stosunkach między Stronami w celu wsparcia krajów objętych właściwymi środkami na mocy artykułu 96 Umowy w celu normalizacji stosunków pomiędzy nimi.

Artykuł 3

Dodatkowe zasady dotyczące konsultacji na podstawie artykułu 96 Umowy

1. Strony podejmują starania, by podczas konsultacji na podstawie artykułu 96 Umowy były reprezentowane na takim samym szczeblu.

2. Strony zobowiązują się do przejrzystego współdziałania przed, w trakcie i po formalnych konsultacjach, z uwzględnieniem szczególnych kryteriów odniesienia oraz celów, o których mowa w artykule 2 ustęp 2 niniejszego załącznika.

3. Strony stosują 30-dniowy okres powiadomienia zgodnie z artykułem 96 ustęp 2 niniejszej Umowy w celu umożliwienia skutecznego przygotowania się Stron a także przeprowadzenia pogłębionych konsultacji w ramach grupy AKP oraz między Wspólnotą i jej Państwami Członkowskimi. Podczas procesu konsultacyjnego Strony powinny przyjąć elastyczne ramy czasowe, jednocześnie biorąc pod uwagę, że nagłe przypadki, określone w artykule 96 ustęp 2 litera b) Umowy oraz artykule 2 ustęp 4 niniejszego załącznika mogą wymagać natychmiastowej reakcji.

4. Strony uznają rolę grupy AKP w dialogu politycznym, którego szczegóły zostaną ustalone przez grupę AKP, i o których powiadomi ona Wspólnotę Europejską oraz jej Państwa Członkowskie.

5. Strony uznają potrzebę zorganizowanych i ciągłych konsultacji na podstawie artykułu 96 Umowy. Rada Ministrów może w tym celu określić dalsze szczegóły.”

W DOWÓD CZEGO niżej podpisani pełnomocnicy złożyli swoje podpisy pod niniejszą Umową.

AKT KOŃCOWY

Pełnomocnicy:

JEGO KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLA BELGÓW,

PREZYDENTA REPUBLIKI CZESKIEJ,

JEJ KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLOWEJ DANII,

PREZYDENTA REPUBLIKI FEDERALNEJ NIEMIEC,

PREZYDENTA REPUBLIKI ESTOŃSKIEJ,

PREZYDENTA REPUBLIKI GRECKIEJ,

JEGO KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLA HISZPANII,

PREZYDENTA REPUBLIKI FRANCUSKIEJ,

PREZYDENTA IRLANDII,

PREZYDENTA REPUBLIKI WŁOSKIEJ,

PREZYDENTA REPUBLIKI CYPRYJSKIEJ,

PREZYDENTA REPUBLIKI ŁOTEWSKIEJ,

PREZYDENTA REPUBLIKI LITEWSKIEJ,

JEGO KRÓLEWSKIEJ WYSOKOŚCI WIELKIEGO KSIĘCIA LUKSEMBURGA,

PREZYDENTA REPUBLIKI WĘGIERSKIEJ,

PREZYDENTA REPUBLIKI MALTY,

JEJ KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLOWEJ NIDERLANDÓW,

PREZYDENTA REPUBLIKI AUSTRII,

PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

PREZYDENTA REPUBLIKI PORTUGALSKIEJ,

PREZYDENTA REPUBLIKI SŁOWENII,

PREZYDENTA REPUBLIKI SŁOWACKIEJ,

PREZYDENTA REPUBLIKI FINLANDII,

RZĄDU KRÓLESTWA SZWECJI,

JEJ KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLOWEJ ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

Umawiających się Stron Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zwaną dalej „Wspólnotą”, Państw należących do Wspólnoty, zwanych dalej „Państwami Członkowskimi”, oraz

WSPÓLNOTY EUROPEJSKIEJ

z jednej strony, oraz

Pełnomocnicy:

PREZYDENTA REPUBLIKI ANGOLI,

JEJ KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLOWEJ ANTIGUI I BARBUDY,

SZEFA PAŃSTWA WSPÓLNOTY BAHAMÓW,

SZEFA PAŃSTWA BARBADOS,

JEJ KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLOWEJ BELIZE,

PREZYDENTA REPUBLIKI BENINU,

PREZYDENTA REPUBLIKI BOTSWANY,

PREZYDENTA BURKINY FASO,

PREZYDENTA REPUBLIKI BURUNDI,

PREZYDENTA REPUBLIKI KAMERUNU,

PREZYDENTA REPUBLIKI ZIELONEGO PRZYLĄDKA,

PREZYDENTA REPUBLIKI ŚRODKOWOAFRYKAŃSKIEJ,

PREZYDENTA ZWIĄZKU KOMORÓW,

PREZYDENTA DEMOKRATYCZNEJ REPUBLIKI KONGA,

PREZYDENTA REPUBLIKI KONGA,

RZĄDU WYSP COOKA,

PREZYDENTA REPUBLIKI WYBRZEŻA KOŚCI SŁONIOWEJ,

PREZYDENTA REPUBLIKI DŻIBUTI,

RZĄDU WSPÓLNOTY DOMINIKI,

PREZYDENTA REPUBLIKI DOMINIKAŃSKIEJ,

PREZYDENTA PAŃSTWA ERYTREI,

PREZYDENTA FEDERALNEJ DEMOKRATYCZNEJ REPUBLIKI ETIOPII,

PREZYDENTA REPUBLIKI WYSP FIDŻI,

PREZYDENTA REPUBLIKI GABOŃSKIEJ,

PREZYDENTA ORAZ SZEFA PAŃSTWA REPUBLIKI GAMBII,

PREZYDENTA REPUBLIKI GHANY,

JEJ KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLOWEJ GRENADY,

PREZYDENTA REPUBLIKI GWINEI,

PREZYDENTA REPUBLIKI GWINEI BISSAU,

PREZYDENTA REPUBLIKI GWINEI RÓWNIKOWEJ,

PREZYDENTA KOOPERACYJNEJ REPUBLIKI GUJANY,

PREZYDENTA REPUBLIKI HAITI,

SZEFA PAŃSTWA JAMAJKA,

PREZYDENTA REPUBLIKI KENII,

PREZYDENTA REPUBLIKI KIRIBATI,

JEGO KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLA KRÓLESTWA LESOTHO,

PREZYDENTA REPUBLIKI LIBERII,

PREZYDENTA REPUBLIKI MADAGASKARU,

PREZYDENTA REPUBLIKI MALAWI,

PREZYDENTA REPUBLIKI MALI,

RZĄDU REPUBLIKI WYSP MARSHALLA,

PREZYDENTA ISLAMSKIEJ REPUBLIKI MAURETAŃSKIEJ,

PREZYDENTA REPUBLIKI MAURITIUSU,

RZĄDU SFEDEROWANYCH STANÓW MIKRONEZJI,

PREZYDENTA REPUBLIKI MOZAMBIKU,

PREZYDENTA REPUBLIKI NAMIBII,

RZĄDU REPUBLIKI NAURU,

PREZYDENTA REPUBLIKI NIGRU,

PREZYDENTA FEDERALNEJ REPUBLIKI NIGERII,

RZĄDU NIUE,

RZĄDU REPUBLIKI PALAU,

JEJ KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLOWEJ NIEZALEŻNEGO PAŃSTWA PAPUI-NOWEJ GWINEI.

PREZYDENTA REPUBLIKI RWANDYJSKIEJ,

JEJ KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLOWEJ FEDERACJI SAINT KITTS I NEVIS,

JEJ KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLOWEJ SAINT LUCIA,

JEJ KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLOWEJ SAINT VINCENT I GRENADYN,

SZEFA PAŃSTWA NIEZALEŻNEGO PAŃSTWA SAMOA,

PREZYDENTA DEMOKRATYCZNEJ REPUBLIKI WYSP ŚWIĘTEGO TOMASZA I KSIĄŻĘCEJ,

PREZYDENTA REPUBLIKI SENEGALU,

PREZYDENTA REPUBLIKI SESZELI,

PREZYDENTA REPUBLIKI SIERRA LEONE,

JEJ KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLOWEJ WYSP SALOMONA,

PREZYDENTA REPUBLIKI POŁUDNIOWEJ AFRYKI,

PREZYDENTA REPUBLIKI SUDANU,

PREZYDENTA REPUBLIKI SURINAMU,

JEGO KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLA KRÓLESTWA SUAZI,

PREZYDENTA ZJEDNOCZONEJ REPUBLIKI TANZANII,

PREZYDENTA REPUBLIKI CZADU,

RZĄDU DEMOKRATYCZNEJ REPUBLIKI TIMORU WSCHODNIEGO,

PREZYDENTA REPUBLIKI TOGIJSKIEJ,

JEGO KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLA TONGA TAUFA'AHAU TUPOU IV,

PREZYDENTA REPUBLIKI TRYNIDADU I TOBAGO,

JEJ KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLOWEJ TUVALU,

PREZYDENTA REPUBLIKI UGANDY,

RZĄDU REPUBLIKI VANUATU,

PREZYDENTA REPUBLIKI ZAMBII,

RZĄDU REPUBLIKI ZIMBABWE,

które to państwa są zwane dalej „państwami AKP”,

z drugiej strony,

zebrani w Luksemburgu dnia dwudziestego piątego czerwca roku dwutysięcznego piątego z okazji podpisania Umowy zmieniającej Umowę z Kotonu między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku z jednej strony a Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi z drugiej strony, podpisaną w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 roku,

przy podpisaniu tej Umowy przyjęli następujące deklaracje załączone do niniejszego Aktu Końcowego:

 

[W dowód czego niżej podpisani pełnomocnicy złożyli swoje podpisy pod niniejszą Umową.]

DEKLARACJA I

WSPÓLNA DEKLARACJA
W SPRAWIE ARTYKUŁU 8 UMOWY Z KOTONU

W odniesieniu do dialogu na poziomie krajowym i regionalnym, dla celów artykułu 8 Umowy z Kotonu, „grupa AKP” oznacza Trójkę Komitetu Ambasadorów AKP (KA) oraz przewodniczącego Podkomitetu AKP ds. Politycznych, Społecznych, Humanitarnych i Kulturalnych (PSHCA); Wspólne Zgromadzenie Parlamentarne (WZP) oznacza obu przewodniczących WZP AKP-UE lub osoby przez nich wyznaczone.

DEKLARACJA II

WSPÓLNA DEKLARACJA
W SPRAWIE ARTYKUŁU 68 UMOWY Z KOTONU

Rada Ministrów AKP-WE zbada przy zastosowaniu przepisów artykułu 100 Umowy z Kotonu wnioski zgłoszone ze strony AKP dotyczące załącznika II do Umowy z Kotonu w sprawie przejściowych wahań przychodów z wywozu (FLEX).

DEKLARACJA III

WSPÓLNA DEKLARACJA
W SPRAWIE ZAŁĄCZNIKA la

W przypadku gdy Umowa zmieniająca Umowę z Kotonu nie wejdzie w życie do dnia 1 stycznia 2008 r., współpraca jest finansowana z kwot przeniesionych 9. EFR oraz z poprzednich EFR.

DEKLARACJA IV

WSPÓLNA DEKLARACJA
W SPRAWIE ARTYKUŁU 3 USTĘP 5 ZAŁĄCZNIKA IV

Dla celów artykułu 3 ustęp 5 załącznika IV „szczególne potrzeby” są potrzebami, które mogą wynikać z wyjątkowych lub nieprzewidzianych okoliczności, jak np. sytuacje pokryzysowe. „Wyjątkowe wyniki” dotyczą sytuacji, w której, poza oceną w połowie okresu i po jego zakończeniu, przydział dla danego kraju został całkowicie wykorzystany i dodatkowe finansowanie z krajowego programu orientacyjnego może zostać przyjęte w oparciu o skuteczną politykę zmniejszania ubóstwa i należyte zarządzanie finansami.

DEKLARACJA V

WSPÓLNA DEKLARACJA
W SPRAWIE ARTYKUŁU 9 USTĘP 2 ZAŁĄCZNIKA IV

Dla potrzeb artykułu 9 ustęp 2 załącznika IV „nowe potrzeby” są potrzebami, które mogą wynikać z wyjątkowych lub nieprzewidzianych okoliczności, jak np. sytuacje pokryzysowe; „wyjątkowe wyniki” dotyczą sytuacji, w której, poza oceną w połowie okresu i po jego zakończeniu, przydział dla danego regionu zostaje całkowicie wykorzystany i dodatkowe finansowanie z regionalnego programu orientacyjnego może zostać przyjęte w oparciu o skuteczną politykę integracji regionalnej i należyte zarządzanie finansami.

DEKLARACJA VI

WSPÓLNA DEKLARACJA
W SPRAWIE ARTYKUŁU 12 USTĘP 2 ZAŁĄCZNIKA IV

Dla potrzeb artykułu 12 ustęp 2 załącznika IV „nowe potrzeby” są potrzebami, które mogą wynikać z wyjątkowych lub nieprzewidzianych sytuacji, jak np. nowe zobowiązania w ramach inicjatyw międzynarodowych lub konieczność sprostania wspólnym wyzwaniom państw AKP.

DEKLARACJA VII

WSPÓLNA DEKLARACJA
W SPRAWIE ARTYKUŁU 13 ZAŁĄCZNIKA IV

Ze względu na szczególne położenie geograficzne regionów Karaibów i Pacyfiku Rada Ministrów AKP lub Komitet Ambasadorów AKP mogą, w odstępstwie od artykułu 13 ustępu 2 litera a) przedstawić wniosek o szczególne finansowanie dotyczące jednego z tych regionów.

DEKLARACJA VIII

WSPÓLNA DEKLARACJA
W SPRAWIE ARTYKUŁU 19A ZAŁĄCZNIKA IV

Zgodnie z artykułem 100 Umowy z Kotonu Rada Ministrów zbada przepisy załącznika IV dotyczącego zawierania i wykonywania umów w celu przyjęcia ich przed wejściem w życie Umowy zmieniającej Umowę z Kotonu.

DEKLARACJA IX

WSPÓLNA DEKLARACJA
W SPRAWIE ARTYKUŁU 24 USTĘP 3 ZAŁĄCZNIKA IV

W przypadku modyfikacji przepisów wspólnotowych, o których mowa w art. 24 ust. 3, będą odbywać się uprzednie konsultacje z państwami AKP.

DEKLARACJA X

WSPÓLNA DEKLARACJA
W SPRAWIE ARTYKUŁU 2 ZAŁĄCZNIKA VII

Standardy i normy międzynarodowe stanowią instrumenty, o których mowa w preambule do Umowy z Kotonu.

DEKLARACJA XI

DEKLARACJA WSPÓLNOTY
W SPRAWIE ARTYKUŁU 4 ORAZ ARTYKUŁU 58 USTĘP 2 UMOWY Z KOTONU

Dla celów artykułu 4 oraz artykułu 58 ustęp 2 termin „zdecentralizowane władze lokalne” obejmuje wszystkie poziomy decentralizacji, w tym „collectivités locales”.

DEKLARACJA XII

DEKLARACJA WSPÓLNOTY

W SPRAWIE ARTYKUŁU 11A UMOWY Z KOTONU

Pomoc finansowa i techniczna w zakresie współpracy w zwalczaniu terroryzmu będzie finansowana z innych środków niż przeznaczone na finansowanie współpracy AKP-WE w zakresie rozwoju.

DEKLARACJA XIII

DEKLARACJA WSPÓLNOTY

W SPRAWIE ARTYKUŁU 11B USTĘP 2 UMOWY Z KOTONU

Przyjmuje się ze środki określone w artykule 11b ustęp 2 Umowy z Kotonu zostaną przyjęte w dostosowanych ramach czasowych uwzględniających ograniczenia właściwe dla każdego kraju.

DEKLARACJA XIV

DEKLARACJA WSPÓLNOTY

W SPRAWIE ARTYKUŁÓW 28, 29, 30 I 58 UMOWY Z KOTONU ORAZ W SPRAWIE ARTYKUŁU 6 ZAŁĄCZNIKA IV

Wprowadzenie w życie tych postanowień dotyczących współpracy regionalnej z udziałem krajów nienależących do AKP jest uzależnione od wprowadzenia w życie równoważnych przepisów w ramach instrumentów finansowych Wspólnoty dotyczących współpracy z innymi krajami i regionami świata. Wspólnota poinformuje grupę AKP o wejściu w życie takich równoważnych przepisów.

DEKLARACJA XV

DEKLARACJA UNII EUROPEJSKIEJ

W SPRAWIE ZAŁĄCZNIKA la

1. Unia Europejska zobowiązuje się zaproponować w najwcześniejszym możliwym terminie, o ile będzie to w ogóle możliwe przed wrześniem 2005 r., dokładną kwotę dla wieloletnich ram finansowych współpracy na podstawie Umowy zmieniającej Umowę z Kotonu oraz okres ich obowiązywania.

2. Minimalne wydatki na pomoc, o których mowa w ustępie 2 załącznika la są gwarantowane, nie naruszając możliwości zakwalifikowania się przez kraje AKP do otrzymania dodatkowych środków z innych instrumentów finansowych, które już istnieją lub potencjalnie mogą zostać utworzone jako wsparcie działań w dziedzinach takich, jak pomoc humanitarna w sytuacjach nadzwyczajnych, bezpieczeństwo żywności choroby związane z ubóstwem, wsparcie wykonania umów o partnerstwie gospodarczym wsparcie środków przewidzianych w związku z reformą rynku cukru oraz działań na rzecz pokoju i stabilności.

3. Ostateczny termin przydziału funduszy 9 EFR, ustalony na 31 grudnia 2007 r., może w razie potrzeby zostać zmieniony.

DEKLARACJA XVI

DEKLARACJA WSPÓLNOTY

W SPRAWIE ARTYKUŁU 4 USTĘP 3, ARTYKUŁU 5 USTĘP 7, ARTYKUŁU 16 USTĘP 516 ORAZ ARTYKUŁU 17 USTĘP 2 ZAŁĄCZNIKA IV

Przepisy te nie naruszają roli Państw Członkowskich w procesie podejmowania decyzji.

DEKLARACJA XVII

DEKLARACJA WSPÓLNOTY

W SPRAWIE ARTYKUŁU 4 USTĘP 5 ZAŁĄCZNIKA IV

Przepis artykułu 4 ustęp 5 załącznika IV oraz przywrócenie stosowania normalnych ustaleń w zakresie zarządzania będą wprowadzone w życie za pomocą decyzji Rady przyjętej na podstawie wniosku Komisji. O decyzji tej państwa grupy AKP zostaną poinformowane w należyty sposób.

DEKLARACJA XVIII

DEKLARACJA WSPÓLNOTY

W SPRAWIE ARTYKUŁU 20 ZAŁĄCZNIKA IV

Przepisy artykułu 20 załącznika IV są stosowane zgodnie z zasadą wzajemności wobec innych darczyńców.

DEKLARACJA XIX

DEKLARACJA WSPÓLNOTY

W SPRAWIE ARTYKUŁÓW 34, 35 136 ZAŁĄCZNIKA IV

Odpowiednie szczegółowe zakresy odpowiedzialności pracowników odpowiedzialnych za zarządzanie i wykonanie środków Funduszu są określone w podręczniku procedur, który będzie przedmiotem konsultacji z państwami AKP, zgodnie z art 12 Umowy z Kotonu. Podręcznik zostanie udostępniony państwom AKP z chwilą wejścia w życie Umowy zmieniającej Umowę z Kotonu. Wszelkie zmiany podręcznika będą podlegały tej samej procedurze.

DEKLARACJA XX

DEKLARACJA WSPÓLNOTY

W SPRAWIE ARTYKUŁU 3 ZAŁĄCZNIKA VII.

W odniesieniu do zasad przewidzianych w artykule 3 załącznika VII, stanowisko zajmowane przez Radę Unii Europejskiej w ramach Rady Ministrów będzie oparte na wniosku Komisji.

PROTOKÓŁ O SPROSTOWANIU

do umowy podpisanej w Luksemburgu w dniu 25 czerwca 2005 r. zmieniającej Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku z jednej strony a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi z drugiej strony, podpisaną w Kotonu w dniu 23 czerwca 2000 r.

SEKRETARIAT GENERALNY RADY UNII EUROPEJSKIEJ ORAZ SEKRETARIAT GENERALNY GRUPY PAŃSTW AFRYKI KARAIBÓW I PACYFIKU, działający jako współdepozytariusze umowy podpisanej w Luksemburgu w dniu 25 czerwca 2005 r. zmieniającej Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku z jednej strony a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi z drugiej strony, podpisaną w Kotonu w dniu 23 czerwca 2000 r., dalej zwanej „umową”,

PO USTALENIU, że tekst umowy, której uwierzytelniony odpis został przekazany sygnatariuszom w dniu 20 listopada 2007 r., zawiera pewne błędy w wersji niemieckiej, polskiej, słowackiej, słoweńskiej, węgierskiej i włoskiej,

PO POINFORMOWANIU sygnatariuszy umowy o tych błędach oraz propozycjach poprawek,

PO USTALENIU że żaden z sygnatariuszy nie wniósł sprzeciwu,

PRZYSTĄPIŁ niniejszym do poprawienia przedmiotowych błędów i sporządził niniejszy protokół o sprostowaniu, załączając do niego poprawki do niemieckiej, polskiej, słowackiej, słoweńskiej, węgierskiej i włoskiej wersji umowy, których egzemplarze przekaże umawiającym się stronom.

PROTOKÓŁ O SPROSTOWANIU

DO UMOWY
ZMIENIAJĄCEJ UMOWĘ O PARTNERSTWIE MIĘDZY CZŁONKAMI GR
UPY PAŃSTW AFRYKI, KARAIBÓW I PACYFIKU Z JEDNEJ STRONY
A WSPÓLNOTĄ EUROPEJSKĄ
I JEJ PAŃSTWAMI CZŁONKOWSKIMI Z DRUGIEJ STRONY,
PODPISANĄ W KOTONU 23 CZERWCA 2000 ROKU
ORAZ DO AKTU KOŃCOWEGO

zawartej w Luksemburgu dnia 25 czerwca 2005 r.

(dokument- 8851/05 z 7.6.2005, dokument 8851/05 COR 3 z 23 6 2005)
(Dz. U. L 209 z 11.8.2005, str. 27)

Tekst umowy zmieniającej

Artykuł

(Strona ACP/CE/2005/pl 32) (Dz.U. L 209/2005, str. 36)

 

Część C, załączniki

1 Punkt 4 lit (i) dotyczący zmiany art 14 ust 4 załącznika IV

(Strona ACP/CE/2005/pl 59) (Dz.U. L 209/2005, str. 45)

 

2 Punkt 4 lit. (k) dotyczący zmiany art 15 ust. 4 zdanie drugie załącznika IV

(Strona ACP/CE/2005/pl61)(Dz.U. L 209/2005, str. 45)

 

3. Punkt 4 lit. (o) dotyczący zmiany art. 19 ust. 2 załącznika IV

(Strona ACP/CE/2005/pl 64) (Dz.U. L 209/2005, str. 47)

 

4. Punkt 4 lit. (q) dotyczący dodanego art. 19a ust. 2 załącznika IV

(Strona ACP/CE/2005/pl 65) (Dz. U. L 209/2005, str. 47)

 

Akt Końcowy

1 Tytuł deklaracji XVI

(Strona AF/ACP/CE/2005/pl 10) (Dz. U. L 209/2005, str. 59)

 

2. Deklaracja VII

(Strona AF/ACP/CE/2005/D/pl3)(Dz.U. L 209/2005,str. 61)

 

Wersja angielska

Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

– jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

– będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 9 kwietnia 2008 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: L. Kaczyński

L.S.

Prezes Rady Ministrów: D. Tusk