Dziennik Ustaw - rok 2008 nr 167 poz. 1036

Na podstawie art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2008 r. Nr 136, poz. 857) zarządza się, co następuje:

1) tryb uzyskiwania tytułu specjalisty przez lekarza i lekarza dentystę, będącego żołnierzem w czynnej służbie wojskowej, pełniącego służbę lub zatrudnionego w zakładzie opieki zdrowotnej, w stosunku do którego Minister Obrony Narodowej pełni funkcję organu założycielskiego, zwanego dalej odpowiednio „lekarzem” i „zakładem opieki zdrowotnej Ministerstwa Obrony Narodowej”;

2) wzory dokumentów wymaganych przy realizowaniu specjalizacji.

2. Lekarz może odbyć specjalizację lub staż kierunkowy w zakładzie opieki zdrowotnej Ministerstwa Obrony Narodowej, wpisanym na listę przez ministra właściwego do spraw zdrowia, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty.

3. Lekarz za zgodą szefa jednostki organizacyjnej realizującej zadania z zakresu spraw zakładów opieki zdrowotnej obsługującej Ministra Obrony Narodowej, zwanego dalej „szefem jednostki organizacyjnej właściwej do spraw zdrowia”, może odbyć specjalizację lub staż kierunkowy we wpisanej na listę, o której mowa w ust. 2, jednostce organizacyjnej innej niż zakład opieki zdrowotnej Ministerstwa Obrony Narodowej.

2. Okres odbywania specjalizacji może być przedłużony nie więcej niż o połowę okresu jej trwania.

3. Okres odbywania specjalizacji może być przedłużony w ramach udzielonego lekarzowi przez pracodawcę urlopu wychowawczego, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.¹⁾).

4. Okres odbywania specjalizacji może być przedłużony o czas skierowania lub wyznaczenia lekarza będącego żołnierzem w czynnej służbie wojskowej do odbycia tej służby w innym miejscu w kraju lub poza granicami państwa.

2. W celu przystąpienia do postępowania kwalifikacyjnego lekarz składa wniosek o rozpoczęcie specjalizacji do szefa jednostki organizacyjnej właściwej do spraw zdrowia w terminie do dnia 31 marca lub do dnia 31 października każdego roku.

3. Lekarz będący żołnierzem w czynnej służbie wojskowej składa wniosek do szefa jednostki organizacyjnej właściwej do spraw zdrowia drogą służbową.

4. Lekarz zatrudniony w jednostce wojskowej lub zakładzie opieki zdrowotnej Ministerstwa Obrony Narodowej składa wniosek do szefa jednostki organizacyjnej właściwej do spraw zdrowia, po uzyskaniu zgody pracodawcy na odbywanie specjalizacji.

5. We wniosku o rozpoczęcie specjalizacji, o którym mowa w ust. 2, lekarz może zaproponować zakład opieki zdrowotnej Ministerstwa Obrony Narodowej, w którym odbywałby specjalizację.

6. Wzór wniosku, o którym mowa w ust. 2, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

2. Postępowanie kwalifikacyjne obejmuje ocenę formalną wniosku o rozpoczęcie specjalizacji oraz postępowanie konkursowe.

3. Postępowanie konkursowe obejmuje i uwzględnia:

1) w przypadku lekarza, który występuje o rozpoczęcie specjalizacji w podstawowej dziedzinie medycyny:

a) jeżeli nie posiada odpowiedniej specjalizacji I lub II stopnia bądź tytułu specjalisty – rozmowę kwalifikacyjną oraz wynik Lekarskiego Egzaminu Państwowego lub Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Państwowego,

b) jeżeli posiada odpowiednią specjalizację I lub II stopnia bądź tytuł specjalisty – rozmowę kwalifikacyjną oraz wynik egzaminu w zakresie odpowiedniej specjalizacji I, II stopnia lub państwowego egzaminu specjalizacyjnego;

2) w przypadku lekarza, który występuje o rozpoczęcie specjalizacji w szczegółowej dziedzinie medycyny – rozmowę kwalifikacyjną oraz wynik egzaminu w zakresie odpowiedniej specjalizacji.

4. W skład komisji wchodzą lekarze specjaliści we właściwej dziedzinie medycyny objętej postępowaniem kwalifikacyjnym lub, w uzasadnionych przypadkach, z pokrewnych dziedzin medycyny, a w szczególności:

1) konsultant krajowy wojskowej służby zdrowia lub jego przedstawiciel w danej dziedzinie medycyny, a w uzasadnionych przypadkach w dziedzinie pokrewnej, jako przewodniczący komisji;

2) przedstawiciel Wojskowej Rady Lekarskiej;

3) przedstawiciel właściwego towarzystwa naukowego dla danej dziedziny medycyny;

4) przedstawiciel szefa jednostki organizacyjnej właściwej do spraw zdrowia.

2. Wynik postępowania kwalifikacyjnego stanowi procent maksymalnej liczby punktów uzyskanych z rozmowy kwalifikacyjnej i Lekarskiego Egzaminu Państwowego lub Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Państwowego albo egzaminu w zakresie odpowiedniej specjalizacji – w postępowaniu kwalifikacyjnym dotyczącym specjalizacji podstawowej lub szczegółowej w dziedzinie medycyny.

3. Maksymalna liczba punktów wynosi:

1) z rozmowy kwalifikacyjnej 15 punktów (3 pytania po 5 punktów);

2) z egzaminu w zakresie specjalizacji 200 punktów, przy czym:

a) za ocenę 3,0 otrzymuje się 116 punktów,

b) za ocenę 3,1–3,5 otrzymuje się 128 punktów,

c) za ocenę 3,6–3,9 otrzymuje się 140 punktów,

d) za ocenę 4,0 otrzymuje się 152 punkty,

e) za ocenę 4,1–4,5 otrzymuje się 164 punkty,

f) za ocenę 4,6–4,9 otrzymuje się 176 punktów,

g) za ocenę 5,0 otrzymuje się 188 punktów,

h) za ocenę 5,0 z wyróżnieniem otrzymuje się 200 punktów.

4. W przypadku braku dokumentu potwierdzającego ocenę z testu stanowiącego część składową egzaminu specjalizacyjnego I lub II stopnia – lekarzowi przyznaje się 140 punktów za zaliczenie testu.

5. W przypadku braku dokumentu potwierdzającego uzyskanie oceny z egzaminu specjalizacyjnego I lub II stopnia – lekarzowi przyznaje się 140 punktów za posiadanie I lub II stopnia specjalizacji.

6. W przypadku uzyskania przez dwóch lub więcej lekarzy jednakowej liczby punktów kwalifikujących ich do odbywania specjalizacji, w ramach postępowania kwalifikacyjnego przeprowadza się dodatkową rozmowę kwalifikacyjną.

7. Od decyzji komisji, o których mowa w ust. 1, lekarz może odwołać się do Ministra Obrony Narodowej w terminie 14 dni od dnia zakończenia postępowania kwalifikacyjnego.

8. Decyzja Ministra Obrony Narodowej dotycząca odwołania, o którym mowa w ust. 7, jest ostateczna.

1) propozycję wyrażoną przez lekarza we wniosku o rozpoczęcie specjalizacji, w ramach posiadanych przez nią wolnych miejsc szkoleniowych w danej dziedzinie medycyny;

2) wynik postępowania kwalifikacyjnego;

3) miejsce zatrudnienia i pełnienia służby;

4) wstępną akceptację kierownika jednostki organizacyjnej prowadzącej specjalizację.

2. Lekarzowi, który został zakwalifikowany do odbywania specjalizacji, szef jednostki organizacyjnej właściwej do spraw zdrowia wydaje:

1) skierowanie do odbywania specjalizacji w określonej jednostce organizacyjnej ze wskazaniem trybu i okresu jej odbywania, którego wzór określa załącznik nr 2 do rozporządzenia;

2) kartę szkolenia specjalizacyjnego, której wzór określa załącznik nr 3 do rozporządzenia;

3) indeks wykonanych zabiegów i procedur medycznych, którego wzór określa załącznik nr 4 do rozporządzenia;

4) informację o obowiązującym programie specjalizacji, zatwierdzonym przez ministra właściwego do spraw zdrowia.

3. Skierowanie do jednostki organizacyjnej, o której mowa w § 2 ust. 3, dla lekarza, który przeszedł postępowanie kwalifikacyjne w jednostce organizacyjnej realizującej zadania z zakresu spraw zakładów opieki zdrowotnej obsługującej Ministra Obrony Narodowej, wydaje szef jednostki organizacyjnej właściwej do spraw zdrowia, po uzyskaniu zgody odpowiednio jednostki organizacyjnej podległej wojewodzie, zajmującej się kształceniem podyplomowym pracowników ochrony zdrowia, lub dyrektora komórki właściwej do spraw służby zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w odniesieniu do jednostek organizacyjnych utworzonych przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji.

2. Szef jednostki organizacyjnej właściwej do spraw zdrowia przekazuje do Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, po przeprowadzonych postępowaniach kwalifikacyjnych, aktualne informacje o lekarzach odbywających specjalizację.

1) wniosek o przystąpienie do PES;

2) kartę szkolenia specjalizacyjnego;

3) indeks wykonanych zabiegów i procedur medycznych.

2. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, wraz ze szczegółowym planem albo indywidualnym harmonogramem odbywania specjalizacji, lekarz może złożyć w jednym z dwóch terminów:

1) do dnia 31 lipca lub

2) do dnia 31 grudnia każdego roku kalendarzowego

– jednakże w terminie nie dłuższym niż 12 miesięcy od dnia zaliczenia szkolenia specjalizacyjnego przez kierownika specjalizacji.

3. W przypadku PES w dziedzinie urologii dokumenty, o których mowa w ust. 1, wraz ze szczegółowym planem albo indywidualnym harmonogramem odbywania specjalizacji, lekarz może złożyć na trzy miesiące przed terminem PES ustalonym w danej sesji przez konsultanta krajowego w dziedzinie urologii.

4. Szef jednostki organizacyjnej właściwej do spraw zdrowia po stwierdzeniu, że dokumenty, o których mowa w ust. 1, spełniają warunki formalne, przekazuje je niezwłocznie do Centrum Egzaminów Medycznych, nie później jednak niż w ciągu 14 dni od dnia ich otrzymania, oraz zawiadamia Centrum Egzaminów Medycznych o liczbie przyjętych zgłoszeń.

2. Do przechowywania, przez szefa jednostki organizacyjnej właściwej do spraw zdrowia, dokumentacji dotyczącej szkolenia specjalizacyjnego lekarzy oraz kopii dyplomu PES stosuje się przepisy wydane na podstawie art. 5 ust. 3 pkt 5 i art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 673, z późn. zm.²⁾).

Minister Obrony Narodowej: B. Klich

¹⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717, z 1999 r. Nr 99, poz. 1152, z 2000 r. Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz. 1127 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538, Nr 99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1354, Nr 128, poz. 1405 i Nr 154, poz. 1805, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 135, poz. 1146, Nr 196, poz. 1660, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 166, poz. 1608 i Nr 213, poz. 2081, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 99, poz. 1001, Nr 120, poz. 1252 i Nr 240, poz. 2407, z 2005 r. Nr 10, poz. 71, Nr 68, poz. 610, Nr 86, poz. 732 i Nr 167, poz. 1398, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 133, poz. 935, Nr 217, poz. 1587 i Nr 221, poz. 1615, z 2007 r. Nr 64, poz. 426, Nr 89, poz. 589, Nr 176, poz. 1239, Nr 181, poz. 1288 i Nr 225, poz. 1672 oraz z 2008 r. Nr 93, poz. 586 i Nr 116, poz. 740.

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 104, poz. 708, Nr 170, poz. 1217 i Nr 220, poz. 1600 oraz z 2007 r. Nr 64, poz. 426.

³⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 czerwca 2000 r. w sprawie trybu uzyskiwania tytułu specjalisty przez lekarza będącego żołnierzem w czynnej służbie wojskowej, pełniącego służbę lub zatrudnionego w zakładzie opieki zdrowotnej tworzonym przez Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. Nr 51, poz. 611), które utraciło moc z dniem 2 stycznia 2008 r. na podstawie art. 44 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o zmianie i uchyleniu niektórych upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz. U. Nr 220, poz. 1600).

Załączniki do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej
z dnia 28 sierpnia 2008 r. (poz. 1036)

Załącznik nr 1

Wyświetl załącznik

Załącznik nr 2

Wyświetl załącznik

Załącznik nr 3

Wyświetl załącznik

Załącznik nr 4

Wyświetl załącznik