Dziennik Ustaw - rok 2008 nr 161 poz. 999

Podaje się niniejszym do wiadomości, że na podstawie ustawy z dnia 7 września 2007 r. o ratyfikacji Konwencji Rady Europy o zapobieganiu terroryzmowi, sporządzonej w Warszawie dnia 16 maja 2005 r. (Dz. U. Nr 191, poz. 1364), Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikował dnia 3 marca 2008 r. wyżej wymienioną konwencję.

Zgodnie z artykułem 23 ustęp 3 konwencja weszła w życie dnia 1 czerwca 2007 r.

Zgodnie z artykułem 23 ustęp 4 konwencja wchodzi w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej dnia 1 sierpnia 2008 r.

Jednocześnie podaje się do wiadomości co następuje:

1. Następujące państwa stały się stronami konwencji w podanych niżej datach:

2. Przy składaniu dokumentów ratyfikacyjnych podane niżej państwa złożyły następujące deklaracje i zastrzeżenia:

Królestwo Danii

Zastrzeżenie:

„Zgodnie z artykułem 20 ustęp 2 konwencji Rząd Królestwa Danii oświadcza, że zastrzega sobie prawo do niestosowania artykułu 20 ustęp 1, o ile dotyczy on ekstradycji odnoszącej się do przestępstw określonych w artykule 5 i artykule 5 w związku z artykułem 9.”

Deklaracja:

„Rząd Królestwa Danii oświadcza, że do czasu przekazania późniejszej notyfikacji konwencja nie będzie stosowana do Wysp Owczych i Grenlandii.”

Federacja Rosyjska

Deklaracje:

„Federacja Rosyjska oświadcza, że posiada władzę sądowniczą w zakresie przestępstw określonych zgodnie z artykułami od 5 do 7 i 9 konwencji w przypadkach przewidzianych w artykule 14 ustępy 1 i 2 konwencji.”

„Federacja Rosyjska przyjmuje, że postanowienia artykułu 21 konwencji powinny być stosowane w taki sposób, aby zapewnić nieuchronną odpowiedzialność za popełnienie przestępstw wynikających z treści konwencji, bez uszczerbku dla skuteczności międzynarodowej współpracy w zakresie ekstradycji oraz w zakresie spraw dotyczących pomocy prawnej.”

Ukraina

Deklaracje:

„W odniesieniu do artykułu 18 ustęp 2 konwencji, Ukraina oświadcza, że obywatele Ukrainy nie będą podlegać wnioskowi o ekstradycję do innego państwa. Dla celów niniejszej konwencji każdy, kto zgodnie z prawem ukraińskim posiada obywatelstwo Ukrainy w momencie podejmowania decyzji o ekstradycji, jest uznawany za obywatela Ukrainy.”

„W odniesieniu do artykułu 19 ustęp 2 niniejszej konwencji Ukraina oświadcza, że w przypadku otrzymania prośby o ekstradycję od strony niniejszej konwencji, z którą Ukraina nie zawarła traktatu o ekstradycji, niniejsza konwencja będzie podstawą prawną do ekstradycji w odniesieniu do przestępstw wymienionych w artykułach 5–7 oraz 9 niniejszej konwencji.”

Zastrzeżenie:

„W odniesieniu do artykułu 22 ustęp 4 niniejszej konwencji Ukraina zastrzega sobie prawo bycia niezwiązaną warunkami ustanowionymi zgodnie z ustępem 2 tego artykułu przez stronę, która udziela informacji, o ile nie otrzyma wcześniejszego zawiadomienia dotyczącego natury informacji, jakie mają zostać przekazane i nie wyrazi zgody na ich przekazanie.”

Minister Spraw Zagranicznych: R. Sikorski