Dziennik Ustaw - rok 2008 nr 156 poz. 973

Na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 370 i Nr 240, poz. 2052, z 2003 r. Nr 179, poz. 1750 oraz z 2007 r. Nr 176, poz. 1242) zarządza się, co następuje:

1) powołanie:

a) podstawy prawnej,

b) orzeczenia, w którego wykonaniu jest wydawane, i daty uprawomocnienia się tego orzeczenia;

2) termin rozpoczęcia i miejsce odbywania kary dyscyplinarnej zakazu opuszczania wyznaczonego miejsca przebywania lub aresztu koszarowego;

3) sposób odbywania kary dyscyplinarnej zakazu opuszczania wyznaczonego miejsca przebywania lub aresztu koszarowego, w tym określenie:

a) przełożonego lub innego żołnierza, do którego ukarany ma obowiązek zgłaszania się,

b) rodzaju i wymiaru dodatkowych zadań służbowych na rzecz jednostki wojskowej, wykonywanych przez ukaranego,

c) przełożonego sprawującego kontrolę wykonywania zadań, o których mowa w lit. b;

4) termin wykonania albo termin rozpoczęcia wykonania środka dyscyplinarnego, z zastrzeżeniem pkt 6, oraz określenie:

a) przełożonego ukaranego i przełożonego po krzywdzonego żołnierza, kontrolujących wykonanie przez ukaranego obowiązku przeproszenia pokrzywdzonego,

b) przełożonego kontrolującego wykonanie przez ukaranego obowiązku naprawienia wyrządzonej szkody,

c) rodzaju i wymiaru dodatkowych zadań służbowych na rzecz jednostki wojskowej, wykonywanych przez ukaranego,

d) przełożonego sprawującego kontrolę wykonywania zadań, o których mowa w lit. c.

e) grupy osób, której podaje się do wiadomości informację o ukaraniu, oraz sposób podania do wiadomości tej informacji;

5) określenie obowiązku poinformowania o wykonaniu kary dyscyplinarnej lub środka dyscyplinarnego;

6) określenie, w razie potrzeby, terminu zakończenia wykonania środka dyscyplinarnego zobowiązania do naprawienia wyrządzonej szkody.

2. Zarządzenie wykonania kary dyscyplinarnej, której wykonanie zostało warunkowo zawieszone, zawiera elementy, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3, 5 i 6, a także pouczenie o prawie, terminie i trybie wniesienia odwołania.

3. Wzór zarządzenia:

1) wykonania kary dyscyplinarnej lub kary dyscyplinarnej i środka dyscyplinarnego albo środka dyscyplinarnego stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia;

2) wykonania kary dyscyplinarnej, której wykonanie zostało warunkowo zawieszone, stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia.

1) podstawę prawną;

2) powołanie prawomocnego orzeczenia, którym kara dyscyplinarna została wymierzona;

3) okres odroczenia lub przerwania wykonania kary dyscyplinarnej.

2. Orzeczenie o odroczeniu w całości lub w części albo o rozłożeniu na raty wykonania kary pieniężnej zawiera elementy, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, a także termin odroczenia jej wykonania w całości lub w części albo warunki rozłożenia na raty.

3. Wzór orzeczenia o:

1) odroczeniu lub przerwaniu wykonania kary dyscyplinarnej zakazu opuszczania wyznaczonego miejsca przebywania albo aresztu koszarowego stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia;

2) odroczeniu w całości lub w części albo rozłożeniu na raty wykonania kary pieniężnej stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia.

1) stosować się do poleceń zmierzających do wykonania orzeczenia o ukaraniu;

2) poinformować żołnierza kontrolującego wykonanie ukarania lub zarządzającego wykonanie ukarania o jego wykonaniu albo o przyczynach uniemożliwiających wykonanie ukarania.

2. W terminie do pięciu dni roboczych od dnia otrzymania dokumentów, o których mowa w ust. 1, dowódca jednostki wojskowej:

1) kieruje ukaranego na badania lekarskie stwierdzające istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do odbycia przez niego kary aresztu izolacyjnego lub ich brak;

2) ustala, w porozumieniu z komendantem wojskowego aresztu dyscyplinarnego, zwanego dalej „aresztem”, termin stawienia się ukaranego do odbycia kary aresztu izolacyjnego;

3) wystawia ukaranemu skierowanie określające termin i miejsce rozpoczęcia odbywania kary aresztu izolacyjnego;

4) w razie potrzeby zapewnia doprowadzenie ukaranego do aresztu przez wojskowy organ porządkowy.

3. Jeżeli w wyniku przeprowadzonych badań lekarskich zostaną stwierdzone przeciwwskazania zdrowotne do odbycia przez ukaranego kary aresztu izolacyjnego, dowódca jednostki wojskowej odstępuje od czynności, o których mowa w ust. 2 pkt 2–4, i powiadamia o tym sąd wojskowy.

4. Jeżeli wyniki badań, o których mowa w ust. 3, wskazują na przejściowy charakter przeciwwskazań zdrowotnych do odbycia przez ukaranego kary aresztu izolacyjnego, dowódca jednostki wojskowej, po ustaniu tych przeciwwskazań, ponownie kieruje ukaranego na badania lekarskie.

1) książeczkę wojskową albo – w razie jej utraty lub zniszczenia – inny dokument, na podstawie którego można ustalić jego tożsamość;

2) książeczkę zdrowia;

3) przybory higieny osobistej.

1) określone w § 8 pkt 1 i 2;

2) odpis orzeczenia wraz z zarządzeniem, o których mowa w § 7 ust. 1;

3) skierowanie, o którym mowa w § 7 ust. 2 pkt 3;

4) zaświadczenie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do odbycia przez ukaranego kary aresztu izolacyjnego, wydane nie wcześniej niż czterdzieści osiem godzin przed terminem jego stawienia się do aresztu.

2. Przy przyjęciu do aresztu ukarany jest obowiązany podać swoje dane osobowe.

3. Przyjęcie ukaranego do aresztu następuje po:

1) sprawdzeniu dokumentów, o których mowa w ust. 1;

2) ustaleniu tożsamości ukaranego.

4. Komendant lub profos aresztu odmawia przyjęcia do aresztu ukaranego, jeżeli nie zostały dostarczone dokumenty, o których mowa w ust. 1, albo są one uszkodzone w stopniu niepozwalającym na zapoznanie się z ich treścią.

5. Przepisu ust. 4 nie stosuje się, jeżeli do aresztu zostanie przekazane pismo dowódcy jednostki wojskowej, stwierdzające tożsamość ukaranego, a w przypadku gdy ukarany nie ma dokumentów, o których mowa w § 8 pkt 1 – także aktualna fotografia ukaranego.

6. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, żołnierza kieruje się do jednostki wojskowej, w której pełni on czynną służbę wojskową, i zawiadamia się o tym niezwłocznie dowódcę tej jednostki.

1) powiadamia o tym właściwy wojskowy sąd garnizonowy;

2) poleca doprowadzenie żołnierza do aresztu przez konwój lub inny wojskowy organ porządkowy określony w odrębnych przepisach, z zastrzeżeniem pkt 3;

3) w przypadku samowolnego przebywania żołnierza poza jednostką wojskową lub wyznaczonym miejscem przebywania albo niezgłoszenia się do odbycia kary dyscyplinarnej aresztu izolacyjnego występuje do Żandarmerii Wojskowej o zatrzymanie żołnierza i doprowadzenie go do aresztu.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, badania lekarskie, stwierdzające istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do odbycia przez żołnierza kary aresztu izolacyjnego lub ich brak, można przeprowadzić w placówce zdrowia właściwej terytorialnie dla aresztu, na wniosek komendanta tego aresztu.

2. Książka ewidencji, o której mowa w ust. 1, zawiera:

1) stopień wojskowy, imię i nazwisko, imię ojca, datę i miejsce urodzenia, miejsce pełnienia czynnej służby wojskowej ukaranego karą dyscyplinarną aresztu izolacyjnego;

2) datę i godzinę oraz podstawę przyjęcia do aresztu;

3) datę i godzinę przyjęcia rzeczy do depozytu;

4) wykaz i opis rzeczy przyjętych do depozytu oraz czytelny podpis żołnierza ukaranego karą dyscyplinarną aresztu izolacyjnego;

5) datę i godzinę zwrotu rzeczy z depozytu;

6) wykaz rzeczy zwróconych ukaranemu zwalnianemu z aresztu oraz czytelny podpis ukaranego żołnierza;

7) stanowisko służbowe, stopień wojskowy, imię i nazwisko oraz czytelny podpis żołnierza przyjmującego rzeczy do depozytu i zwracającego je ukaranemu zwalnianemu z aresztu;

8) datę i godzinę oraz podstawę zwolnienia z aresztu;

9) stanowisko służbowe, stopień wojskowy, imię i nazwisko żołnierza przyjmującego do aresztu i zwalniającego z niego.

3. Komendant lub profos aresztu niezwłocznie zawiadamia na piśmie dowódcę jednostki wojskowej oraz właściwy wojskowy sąd garnizonowy o przyjęciu ukaranego do tego aresztu i zwolnieniu z niego, podając datę i godzinę przyjęcia lub zwolnienia.

1) dokumenty, w szczególności, o których mowa w § 8;

2) urządzenia elektroniczne i elektrotechniczne, w szczególności telekomunikacyjne oraz służące do rejestrowania lub odtwarzania informacji;

3) przedmioty, których posiadanie jest niedozwolone ze względu na bezpieczeństwo w areszcie, w szczególności: brzytwy, żyletki, metalowe noże, łyżki, widelce, narzędzia do cięcia metalu, środki służące do obezwładniania, pasy, paski, środki odurzające, substancje psychotropowe lub środki zastępcze oraz alkohol;

4) przedmioty wartościowe i inne posiadane przedmioty, z wyjątkiem wyrobów tytoniowych i przedmiotów osobistego użytku, a w szczególności zegarka, notatek, listów, fotografii członków rodziny i innych osób bliskich, przedmiotów kultu religijnego, materiałów piśmiennych oraz prasy, czasopism i książek.

2. Ukarany może przekazać do depozytu pieniądze, o czym należy go pouczyć.

3. Dokumenty, pieniądze, przedmioty wartościowe oraz inne przedmioty, o których mowa w ust. 1 i 2, wpisuje się do książki ewidencji żołnierzy odbywających karę dyscyplinarną aresztu izolacyjnego, z określeniem cech charakterystycznych tych dokumentów i przedmiotów lub kwoty pieniędzy. Wykaz rzeczy przyjętych do depozytu podpisuje żołnierz przyjmujący oraz ukarany.

4. Przy deponowaniu przedmiotów posiadanych przez ukaranego w pierwszej kolejności bierze się pod uwagę względy bezpieczeństwa.

2. Paczki otrzymane przez ukaranego podlegają kontroli w jego obecności. W paczkach nie mogą być dostarczane artykuły, których sprawdzenie jest niemożliwe bez naruszenia w istotny sposób ich substancji, oraz artykuły w opakowaniach utrudniających kontrolę ich zawartości.

3. Kontrolę osobistą przeprowadza się z poszanowaniem godności ludzkiej i praw człowieka, w sposób możliwie najmniej naruszający dobra osobiste ukaranego. W szczególności kontroli osobistej dokonuje się przez żołnierza tej samej płci i w pomieszczeniu niedostępnym w czasie kontroli dla osób postronnych.

4. Przedmioty, o których mowa w § 12 ust. 1 pkt 3, znalezione w czasie kontroli ukaranego, podlegają przekazaniu do depozytu i są ewidencjonowane w sposób określony w § 12 ust. 3.

2. W jednej celi umieszcza się ukaranych tych samych korpusów osobowych i tej samej płci.

3. Ukaranego można umieścić w celi jednoosobowej, jeżeli wynika to z zaleceń lekarza lub psychologa.

2. Komendant i profos aresztu mają obowiązek podejmowania działań niezbędnych w celu zapewnienia bezpieczeństwa osobistego ukaranych.

3. Areszt jest ochraniany przez wojskowe organy porządkowe lub inne organy ochrony określone w odrębnych przepisach.

1) kontaktowania się z rodziną i innymi osobami bliskimi;

2) prowadzenia korespondencji;

3) składania skarg i wniosków;

4) do opieki lekarskiej,”

5) wykonywania praktyk religijnych i korzystania ze zorganizowanej posługi religijnej;

6) do wyżywienia, według norm określonych w odrębnych przepisach;

7) otrzymywania paczek i przekazów pocztowych;

8) dysponowania pieniędzmi, w tym dokonywania zakupów za pośrednictwem upoważnionych przez ukaranego osób, po uprzednim uzyskaniu zgody komendanta lub profosa na dokonanie zakupu;

9) poruszania się po areszcie w czasie i miejscach ustalonych w porządku dnia;

10) do spaceru i wypoczynku;

11) do korzystania z książek i prasy.

2. Korzystanie przez ukaranego z przysługujących mu praw następuje w sposób nienaruszający praw innych osób oraz niezakłócający ustalonego w areszcie porządku dnia.

2. Odwiedziny, o których mowa w ust. 1, mogą odbywać się:

1) jeden raz w ciągu doby;

2) nie więcej niż z dwiema osobami jednocześnie.

3. W uzasadnionych przypadkach komendant lub profos aresztu może zezwolić na zwiększenie liczby odwiedzin w ciągu doby lub na większą liczbę osób odwiedzających.

4. Na polecenie komendanta aresztu odwiedziny odbywają się w obecności profosa, w sposób umożliwiający bezpośredni kontakt ukaranego z osobą odwiedzającą, przy oddzielnym stoliku.

5. Sposób odbywania odwiedzin profos aresztu podaje do wiadomości osobom odwiedzającym.

6. W razie naruszenia przez ukaranego lub osobę odwiedzającą ustalonego sposobu odbywania odwiedzin mogą być one przerwane lub zakończone przez komendanta lub profosa aresztu przed czasem przeznaczonym na odwiedziny.

2. Ukaranemu udostępnia się, jeżeli o to wnosi, przedmioty niezbędne do sporządzenia skargi lub wniosku albo pisma w sprawie, w której jest uczestnikiem postępowania.

3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do wysłania jednego listu osobistego w czasie odbywania kary.

2. Składanie skarg i wniosków zbiorowych, jak również przez pojedynczych ukaranych w imieniu ogółu lub grupy ukaranych jest niedozwolone.

2. Organ właściwy do załatwienia skargi lub wniosku, o których mowa w ust. 1, powiadamia ukaranego, za pośrednictwem komendanta aresztu, o sposobie ich załatwienia, w terminie nie dłuższym niż trzy dni od dnia ich otrzymania, a jeżeli został on już zwolniony z tego aresztu – za pośrednictwem przełożonego żołnierza, w terminie określonym w odrębnych przepisach.

3. Skargi i wnioski, o których mowa w ust. 1, oraz sposób ich załatwienia są ewidencjonowane w książce skarg i wniosków, znajdującej się w areszcie i prowadzonej przez komendanta lub profosa aresztu.

2. Ukarany może, za zgodą komendanta lub profosa aresztu, korzystać z indywidualnej posługi religijnej w terminach innych, niż określa to ustalony w areszcie porządek dnia.

2. Ukaranemu wydaje się:

1) ubranie robocze – jeżeli prace przez niego wykonywane lub względy higieny to uzasadniają;

2) na noc – piżamę, materac, koc, prześcieradło i poduszkę z poszewką, a gdy temperatura w celi wynosi poniżej +18 ^ºC – dodatkowy koc;

3) bieliznę odpowiednią do pory roku;

4) środki do utrzymania higieny osobistej, jeżeli ich nie ma.

2. Artykuły żywnościowe uznane przez lekarza albo komendanta lub profosa aresztu za nienadające się do spożycia podlegają zniszczeniu w obecności ukaranego. Zniszczenia dokonuje komendant lub profos aresztu.

2. W razie naruszenia przez ukaranego ustalonego sposobu odbywania spaceru, spacer może być zakończony przez komendanta lub profosa aresztu przed czasem.

2. Porządek dnia w areszcie określa w szczególności:

1) ośmiogodzinny czas w porze nocnej przeznaczony na sen;

2) czas wykonywania prac porządkowych w areszcie;

3) czas i miejsce spożywania posiłków;

4) zasady i czas poruszania się ukaranych po terenie aresztu;

5) czas, miejsce i sposób odbywania spacerów;

6) czas i miejsce palenia tytoniu;

7) czas i sposób korzystania z kąpieli;

8) terminy, miejsce, czas i sposób dokonywania zakupów oraz odbywania odwiedzin;

9) czas i miejsce korzystania z posług religijnych;

10) terminy i miejsce przyjmowania ukaranych w sprawach skarg i wniosków, a także przyjmowania przez lekarza lub psychologa.

3. Ukaranego zaznajamia się z obowiązującym w areszcie porządkiem dnia przy przyjęciu do tego aresztu.

2. Rodzaj zadań, o których mowa w ust. 1, oraz miejsce i czas ich wykonywania przez ukaranego w danym dniu odnotowuje się w książce meldunków, znajdującej się w areszcie i prowadzonej przez komendanta lub profosa aresztu.

1) przestrzegania przepisów dotyczących wykonywania kary dyscyplinarnej aresztu izolacyjnego oraz ustalonego w areszcie porządku dnia;

2) wykonywania rozkazów komendanta i profosa aresztu, a także poleceń przełożonych kontrolujących wykonywanie dodatkowych zadań służbowych na rzecz jednostki wojskowej;

3) wykonywania prac porządkowych w areszcie;

4) dbania o:

a) higienę osobistą, jak również należyty stan i czystość pomieszczeń, w których przebywa,

b) mienie aresztu;

5) poddania się kontroli osobistej.

2. W przypadku wystąpienia zagrożenia dla życia lub zdrowia ukaranego lub innej osoby albo niszczenia mienia lub uszkadzania przedmiotów komendant lub profos aresztu, w celu przywrócenia porządku i dyscypliny wojskowej, mogą wezwać do pomocy żołnierzy ze składu warty garnizonowej lub warty wewnętrznej jednostki wojskowej albo żołnierzy Żandarmerii Wojskowej.

2. Działania kontrolne, o których mowa w ust. 1, mogą być prowadzone z własnej inicjatywy lub na wniosek uprawnionych organów, w szczególności prokuratury i sądów wojskowych.

3. Dowódca jednostki wojskowej, któremu podlega areszt, jest obowiązany co najmniej raz w miesiącu kontrolować pomieszczenia tego aresztu.

4. Osobom upoważnionym do kontroli aresztu komendant lub profos aresztu niezwłocznie umożliwia jej przeprowadzenie, w tym rozmowę z ukaranymi bez udziału innych osób, wgląd w dokumentację i lustrację wszystkich pomieszczeń aresztu.

5. Osoby przeprowadzające kontrolę aresztu odnotowują ten fakt w książce meldunków znajdującej się w areszcie.

1) komendanta właściwej terytorialnie jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej lub prokuratora wojskowego – o każdym przypadku popełnienia przez żołnierza odbywającego karę – przestępstwa ściganego z urzędu lub wykroczenia;

2) dowódcę jednostki wojskowej – o każdym przypadku popełnienia przez żołnierza odbywającego karę – przestępstwa, wykroczenia lub przewinienia dyscyplinarnego.

2. W przypadku stwierdzenia zgonu ukaranego komendant lub profos aresztu jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić:

1) lekarza;

2) komendanta właściwej terytorialnie jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej lub prokuratora wojskowego;

3) dowódcę jednostki wojskowej, któremu areszt podlega;

4) dowódcę jednostki wojskowej.

1) po odbyciu kary;

2) w razie uchylenia kary;

3) w razie zmiany kary na inną albo na środek dyscyplinarny;

4) w razie przerwania wykonania kary.

2. Profos aresztu rozlicza ukaranego zwalnianego z aresztu z przedmiotów wydanych mu na czas pobytu w areszcie.

1) choroby ukaranego,

2) śmierci lub ciężkiej choroby członka rodziny ukaranego.

3) klęski żywiołowej,

4) ogłoszenia alarmu w jednostce wojskowej,

5) wyjazdu na ćwiczenia wojskowe

– przełożony dyscyplinarny, który zarządził wykonanie kary dyscyplinarnej aresztu koszarowego lub zakazu opuszczania wyznaczonego miejsca przebywania, może, do czasu ustania przeszkody, zmienić określony w zarządzeniu termin, sposób i miejsce ich wykonywania i odbywania.

2. Wydanie zarządzenia lub orzeczenia, o którym mowa w ust. 1, następuje z uwzględnieniem terminu określonego w art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, przepis § 36 stosuje się odpowiednio.

2. Jeżeli organ orzekający karę dyscyplinarną odwołania z zajmowanego stanowiska służbowego nie jest uprawniony do wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, niezwłocznie przekazuje odpis prawomocnego orzeczenia o wymierzeniu tej kary właściwemu uprawnionemu organowi wojskowemu.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, właściwy uprawniony organ wojskowy, po wydaniu decyzji o zwolnieniu ukaranego żołnierza z dotychczas zajmowanego stanowiska służbowego, niezwłocznie przesyła odpis tej decyzji organowi orzekającemu w pierwszej instancji.

2. W przypadku uprawomocnienia się orzeczenia o wymierzeniu kary usunięcia z czynnej służby wojskowej pełnionej w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego, organ orzekający w tym postępowaniu dyscyplinarnym w pierwszej instancji, w celu wykonania tego orzeczenia, niezwłocznie wydaje decyzję o zwolnieniu z czynnej służby wojskowej pełnionej w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego żołnierza ukaranego tą karą.

3. W przypadku uprawomocnienia się orzeczenia o wymierzeniu kary usunięcia z zawodowej służby wojskowej, organ orzekający w tym postępowaniu dyscyplinarnym w pierwszej instancji, jeżeli jest organem wojskowym właściwym do wydania rozkazu personalnego stwierdzającego fakt zwolnienia danego żołnierza z zawodowej służby wojskowej, niezwłocznie wydaje taki rozkaz, na zasadach i w trybie określonych w odrębnych przepisach.

4. Jeżeli organ orzekający karę dyscyplinarną usunięcia z zawodowej służby wojskowej nie jest właściwy do wydania rozkazu personalnego, o którym mowa w ust. 3, niezwłocznie przekazuje odpis prawomocnego orzeczenia o wymierzeniu tej kary właściwemu uprawnionemu organowi wojskowemu.

5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, właściwy uprawniony organ wojskowy, po wydaniu rozkazu personalnego o zwolnieniu ukaranego żołnierza z zawodowej służby wojskowej, niezwłocznie przesyła odpis tego rozkazu organowi orzekającemu w pierwszej instancji.

2. W przypadku zarządzenia wykonania kary pieniężnej, której wykonanie zostało warunkowo zawieszone, przełożony dyscyplinarny, który orzekał w pierwszej instancji, przesyła niezwłocznie organowi finansowemu uprawnionemu, na podstawie odrębnych przepisów, do dokonywania potrąceń z uposażenia żołnierza, odpis prawomocnego orzeczenia o wymierzeniu kary pieniężnej oraz odpis prawomocnego zarządzenia wykonania kary warunkowo zawieszonej.

3. Przełożony dyscyplinarny, orzekający w postępowaniu dyscyplinarnym w pierwszej instancji, który wydał orzeczenie o odroczeniu wykonania kary pieniężnej lub rozłożeniu jej na raty, przesyła niezwłocznie odpis tego orzeczenia i prawomocnego orzeczenia o wymierzeniu kary pieniężnej organowi finansowemu uprawnionemu do dokonywania potrąceń z uposażenia żołnierza na podstawie odrębnych przepisów.

1) organy uprawnione do wykonania kary dyscyplinarnej i środka dyscyplinarnego;

2) termin, sposób i miejsce wykonania kary dyscyplinarnej i środka dyscyplinarnego, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Środek dyscyplinarny powinien być wykonany w pierwszej kolejności, chyba że przed wykonaniem i odbyciem kary dyscyplinarnej zaistniała przeszkoda uniemożliwiająca spełnienie obowiązku wynikającego z zastosowanego środka dyscyplinarnego zobowiązania do przeproszenia pokrzywdzonego, zobowiązania do naprawienia wyrządzonej szkody lub zobowiązania do wykonywania dodatkowych zadań służbowych.

3. Przełożony dyscyplinarny, który prowadzi ewidencję ukarań żołnierza, przechowuje, od dnia uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu do dnia zatarcia ukarania, odznakę i legitymację odznaki tytułu honorowego żołnierza, w stosunku do którego został zastosowany środek dyscyplinarny pozbawienia prawa noszenia odznaki tytułu honorowego.

2. Informacje o ukaraniu podawane do wiadomości innych osób obejmują:

1) stopień wojskowy, imię i nazwisko ukaranego żołnierza;

2) rodzaj popełnionego przewinienia dyscyplinarnego;

3) rodzaj ukarania.

Minister Obrony Narodowej: B. Klich

Załączniki do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej
z dnia 11 sierpnia 2008 r. (poz. 973)

Załącznik nr 1

Załącznik nr 2

Załącznik nr 3

Załącznik nr 4