Dziennik Ustaw - rok 2008 nr 4 poz. 25

Na podstawie art. 9a pkt 1 i 2 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. – Prawo o miarach (Dz. U. z 2004 r. Nr 243, poz. 2441, z późn. zm.³⁾) zarządza się, co następuje:

1) wymagania w zakresie wykonania i charakterystyk metrologicznych podlegających sprawdzeniu podczas legalizacji ponownej wag automatycznych porcjujących wprowadzanych do obrotu lub użytkowania w wyniku dokonania oceny zgodności;

2) szczegółowy zakres oraz sposoby i metody przeprowadzania sprawdzeń podczas legalizacji pierwotnej i ponownej wag automatycznych porcjujących.

1) na podstawie decyzji zatwierdzenia typu wydanych przed dniem 7 stycznia 2007 r.;

2) w wyniku dokonania oceny zgodności.

1) wadze – należy przez to rozumieć wagę automatyczną porcjującą, będącą przyrządem pomiarowym stosowanym do rozdzielania, bez udziału operatora, materiałów luzem na porcje o jednakowej, nastawionej masie i automatycznego ich odważania;

2) porcji – należy przez to rozumieć zaprogramowaną ilość materiału, złożoną z jednego lub więcej odważonych ładunków, umieszczoną w opakowaniu;

3) cyklu ważenia – należy przez to rozumieć zestaw operacji, na który składa się dostarczenie materiału do nośni ładunku, jego ważenie i opróżnienie nośni;

4) obciążeniu minimalnym (Min) – należy przez to rozumieć najmniejszy ładunek, który może być zważony w sposób automatyczny z błędem nie-przekraczającym określonych błędów granicznych dopuszczalnych wagi;

5) obciążeniu maksymalnym (Max) – należy przez to rozumieć największą dopuszczalną wartość masy ładunku, która może być zważona w sposób automatyczny;

6) nominalnej porcji minimalnej (Minfill) – należy przez to rozumieć wartość masy porcji składającej się z co najmniej dwóch ładunków, poniżej której błąd ważenia może przekroczyć określone błędy graniczne dopuszczalne wagi; dla porcji składającej się z jednego ładunku wartość ta równa jest obciążeniu minimalnemu (Min);

7) działce elementarnej (d) – należy przez to rozumieć wyrażoną w jednostkach miary masy wartość różnicy między wartościami:

a) odpowiadającymi dwóm sąsiednim wskazom podziałki przy wskazaniu analogowym albo

b) dwóch kolejnych wskazań przy wskazaniu cyfrowym;

8) błędach granicznych dopuszczalnych wagi – należy przez to rozumieć określone skrajne wartości błędu wagi;

9) klasie dokładności – należy przez to rozumieć klasę wag, spełniających określone wymagania i których błędy zawarte są w wyznaczonych granicach;

10) wadze selektywnej – należy przez to rozumieć wagę z wieloma zespołami wagowymi, która ustala masę porcji przez łączenie selektywnie dobieranych ładunków, odważonych przez te zespoły;

11) wadze sumującej – należy przez to rozumieć wagę z jednym zespołem wagowym, która ustala masę porcji przez łączenie ładunków, odważonych w więcej niż jednym cyklu ważenia;

12) wadze odejmującej – należy przez to rozumieć wagę, która wyznacza masę porcji przez ważenie materiału pobranego ze zbiornika wagowego;

13) średniej liczbie ładunków w porcji – należy przez to rozumieć połowę sumy maksymalnej i minimalnej liczby ładunków w porcji, gdy może o tym decydować operator wagi lub w innym przypadku średnią liczbę ładunków w porcjach otrzymanych w czasie działania wagi albo optymalną liczbę ładunków w porcji określoną przez producenta dla określonego produktu.

1) oznakowanie zgodności, w rozumieniu art. 5 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2087, z późn. zm.⁴⁾), dodatkowe oznakowanie metrologiczne oraz numer jednostki notyfikowanej;

2) nazwa lub znak producenta;

3) oznaczenie klasy dokładności X (x);

4) oznaczenie klasy odniesienia Ref (x);

5) działka elementarna (d).

2. W przypadku gdy waga składa się z zestawu działających wspólnie urządzeń, które nie są podzespołami, oznakowanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, powinno być umieszczone na głównym urządzeniu przyrządu.

3. Na wadze, o ile ma to zastosowanie, zamieszcza się dodatkowo:

1) informacje dotyczące warunków użytkowania (rodzaj materiału ważonego, maksymalna wydajność porcjowania);

2) zdolność pomiarowa (średnia liczba ładunków w porcji, maksymalna masa porcji, nominalna porcja minimalna (Minfill));

3) zakres pomiarowy (obciążenie maksymalne (Max), obciążenie minimalne (Min));

4) znak i numer fabryczny;

5) numer certyfikatu badania typu WE lub certyfikatu badania projektu WE;

6) specjalny zakres temperatury pracy;

7) wartość napięcia zasilającego;

8) wartość częstotliwości napięcia zasilającego;

9) ciśnienie robocze;

10) granica zakresu tarowania dodającego;

11) granica zakresu tarowania odejmującego.

4. Na wadze mogą być umieszczone dowolne inne oznaczenia, pod warunkiem że nie pogorszą widoczności i czytelności oznakowania zgodności oraz dodatkowego oznakowania metrologicznego.

5. W przypadku gdy waga posiada wyświetlacz danych, oznaczenia, o których mowa w ust. 1, oraz informacje, o których mowa w ust. 3 pkt 4, 5 i 7–9, umieszcza się, w sposób trwały i czytelny, na wadze.

1) wartości odchyleń, określone w załączniku do rozporządzenia, powinny być zwiększone o 1,5-krotność wartości umownej masy kawałka materiału;

2) wartość maksymalnego dopuszczalnego odchylenia nie powinna przekraczać iloczynu współczynnika (x) i 9 % wartości masy porcji.

2. Wymagania, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się przy określeniu maksymalnych dopuszczalnych odchyleń każdej porcji od wartości średniej z tych porcji dla dokładności zerowania i tarowania wagi.

1) zgodność konstrukcji i wykonania z zatwierdzonym typem;

2) istnienie wymaganych oznaczeń i znaków;

3) w zakresie charakterystyk metrologicznych:

a) wyznaczenie klasy dokładności wagi,

b) sprawdzenie działania podczas porcjowania materiału,

c) odchylenia każdej porcji od średniej z przyjętej liczby porcji,

d) odchylenia średniej z przyjętej liczby porcji od wartości nastawy tej porcji, jeżeli nastawiana wartość masy porcji jest wskazywana.

1) oględziny zewnętrzne;

2) w zakresie charakterystyk metrologicznych sprawdzenie, czy waga spełnia wymagania oznaczonej klasy dokładności dla danego materiału odnośnie do:

a) odchylenia każdej porcji od wartości średniej z tych porcji,

b) różnicy średniej masy porcji i wartości nastawionej porcji, jeżeli nastawiona wartość masy porcji jest wskazywana;

3) jeżeli waga sprawdzana jest stosowana jako waga kontrolna, sprawdzenie błędów wskazań podczas ważenia statycznego;

4) sprawdzenie działania podczas porcjowania materiału.

1) posiada właściwe zabezpieczenia przed fałszerstwem lub przypadkowym rozregulowaniem;

2) ma przewidziane miejsca na umieszczenie cech zabezpieczających, a w przypadku wag z zabezpieczeniem programowym, czy następuje właściwa reakcja na wejście w tryb adiustacji, w postaci nieusuwalnej rejestracji;

3) właściwie wskazuje wyniki ważenia;

4) wskazuje wyniki ważenia, wartości tary oraz dokonuje wydruków z jednakową działką dla danego zakresu ważenia;

5) działka elementarna wszystkich urządzeń wskazujących współpracujących z wagą jest taka sama.

2. Dodatkowo należy sprawdzić:

1) prawidłowość zainstalowania w miejscu, gdzie waga będzie użytkowana;

2) kompletność wyposażenia stosownie do każdego przewidywanego do ważenia produktu.

3. Sprawdzenie wagi co do zgodności z zatwierdzonym typem powinno być przeprowadzone:

1) w miejscu użytkowania wagi, z pełnym jej wyposażeniem;

2) po zainstalowaniu wagi w czasie automatycznego jej działania zgodnie z przewidywanym stosowaniem wagi.

2. Przed rozpoczęciem czynności, o których mowa w ust. 1, waga powinna działać do momentu ustabilizowania się jej parametrów pracy, zgodnie z wymaganiami określonymi przez producenta.

3. Podczas wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1, powinny być włączone urządzenia korygujące pracę wagi: korektor końcowego zasilania materiałem i automatyczne urządzenie zerujące oraz należy uwzględnić porcje otrzymane po zmianie nastaw, chyba że producent określił inaczej.

1) zmieniając nastawę wartości ładunku, wytworzyć próbki danego materiału porcji zgodnie z wymaganiami, o których mowa w § 16 i 17, a następnie wyznaczyć masy tych porcji na wadze kontrolnej;

2) wyliczyć maksymalne odchylenie masy porcji od wartości średniej masy porcji w każdej próbce md_max, a następnie wyznaczyć stosunek md_max i maksymalnego dopuszczalnego odchylenia porcji dla danej próbki MPD₍₁₎ o którym mowa w załączniku do rozporządzenia. Na podstawie wszystkich próbek należy wyznaczyć maksymalną wartość stosunku [md_max / MPD ₍₁₎]_max;

3) jeżeli waga posiada wskazanie nastawy wartości masy porcji, należy wyliczyć różnicę średniej masy porcji i nastawy wartości masy porcji dla wszystkich próbek Isel, a następnie wyznaczyć stosunek Isel i 0,25 maksymalnego dopuszczalnego odchylenia każdej porcji od wartości średniej z tych porcji w użytkowaniu dla danej próbki, o którym mowa w załączniku do rozporządzenia, oznaczonego jako MPSE ₍₁₎. Na podstawie wszystkich próbek należy wyznaczyć maksymalną wartość stosunku [Isel / MPSE ₍₁₎]_max;

4) z końcowych wartości otrzymanych na podstawie obliczeń, o których mowa w pkt 2 i 3, należy wybrać większą i zaokrąglić ją w górę do najbliższej wartości z szeregu liczb 1, 2 albo 1 x 10^k, 2 x 10^k, 5 x 10^k, gdzie k jest liczbą całkowitą ujemną; otrzymana w ten sposób wartość stanowi współczynnik x klasy dokładności.

1) 1/3 maksymalnego dopuszczalnego odchylenia masy porcji podczas legalizacji lub 1/3 maksymalnej różnicy pomiędzy wartością nastawioną a średnią masą porcji (waga z nastawianą wartością masy porcji), jeżeli waga kontrolna została sprawdzona bezpośrednio przed badaniem;

2) 1/5 maksymalnego dopuszczalnego odchylenia masy porcji podczas legalizacji lub 1/5 maksymalnej różnicy pomiędzy wartością nastawioną a średnią masą porcji (waga z nastawianą wartością masy porcji), jeżeli waga kontrolna została sprawdzona w innym czasie.

2. Jeżeli waga kontrolna do wyznaczenia masy porcji jest wagą kontrolną własną, dodatkowo powinna:

1) umożliwiać ważenie statyczne (nieautomatyczne);

2) posiadać urządzenie wskazujące z działką nie większą niż 1/5 działki elementarnej (d), a w przypadku braku takiego urządzenia należy stosować wzorce dokładkowe w celu wyznaczenia błędu zaokrąglenia.

2. Dla wag sumujących sprawdzenie wykonuje się z maksymalną i minimalną liczbą ładunków w porcji.

3. Dla wag selektywnych sprawdzenie wykonuje się ze średnią liczbą ładunków w porcji zarówno dla ładunków o masie bliskiej obciążeniu maksymalnemu (Max), jak i bliskich nominalnej porcji minimalnej (Minfill).

4. Jeżeli nominalna porcja minimalna (Minfill) jest mniejsza niż 1/3 wartości masy porcji maksymalnej, sprawdzenie należy wykonać w środku zakresu ważenia ładunków w pobliżu, ale poniżej 100 g, 300 g, 1000 g lub 15 000 g.

Minister Gospodarki: W. Pawlak

¹⁾ Minister Gospodarki kieruje działem administracji rządowej – gospodarka, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki (Dz. U. Nr 216, poz. 1593).

²⁾ Niniejsze rozporządzenie zostało notyfikowane Komisji Europejskiej w dniu 14 maja 2007 r., pod numerem 2007/0267/PL, zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039 oraz z 2004 r. Nr 65, poz. 597), które wdraża dyrektywę 98/34/WE z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającą procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych (Dz. Urz. WE L 204 z 21.07.1998, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 20, str. 337).

³⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 163, poz. 1362 i Nr 180, poz. 1494, z 2006 r. Nr 170, poz. 1217 i Nr 249, poz. 1834 oraz z 2007 r. Nr 176, poz. 1238.

⁴⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 64, poz. 565 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 170, poz. 1217, Nr 235, poz. 1700 i Nr 249, poz. 1832 i 1834 oraz z 2007 r. Nr 21, poz. 124 i Nr 192, poz. 1381.

⁵⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 grudnia 2003 r. w sprawie wymagań metrologicznych, którym powinny odpowiadać wagi automatyczne porcjujące oraz dozowniki objętościowe (Dz. U. Nr 231, poz. 2315).

Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki
z dnia 27 grudnia 2007 r. (poz. 25)

MAKSYMALNE DOPUSZCZALNE ODCHYLENIE PORCJI DLA WAG KLASY X (1)