Dziennik Ustaw - rok 2007 nr 192 poz. 1384

Na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 grudnia 2003 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów (Dz. U. Nr 229, poz. 2275 oraz z 2007 r. Nr 35, poz. 215) zarządza się, co następuje:

1) w załączniku nr 1 do rozporządzenia w tabeli włókien tekstylnych:

a) lp. 30 otrzymuje brzmienie:

b) dodaje się lp. 46 w brzmieniu:

2) w załączniku nr 5 do rozporządzenia:

a) w pkt 1 Zasady ogólne w ppkt I Metody analizy chemicznej:

– w ppkt I.3. Aparatura i odczynniki dodaje się pozycje I.3.2.4.–I.3.2.7. w brzmieniu:

„I.3.2.4. Aceton

I.3.2.5. Kwas ortofosforowy

I.3.2.6. Mocznik

I.3.2.7. Wodorowęglan sodu.”,

– ppkt I.6. Obróbka wstępna laboratoryjnej próbki badawczej otrzymuje brzmienie:

„I.6. Obróbka wstępna laboratoryjnej próbki badawczej

W przypadku gdy w mieszance występują substancje (elementy), które zgodnie z § 31–36 rozporządzenia nie zostają uwzględniane w obliczeniach składu próbki, należy je najpierw usunąć poprzez zastosowanie odpowiedniej metody, która nie uszkadza żadnego z włókien składowych.

W tym celu substancje niewłókniste mogą być ekstrahowane za pomocą petrooleju i wody. Ekstrakcję prowadzi się w aparacie Soxhleta przy użyciu petrooleju przez 1 godzinę przy minimum 6 cyklach na godzinę.

Należy pozwolić, aby petroolej odparował z próbki, która będzie ekstrahowana wodą poprzez moczenie przez 1 godzinę w temperaturze pokojowej, a następnie moczenie przez kolejną godzinę w temperaturze 65±5 °C, okresowo mieszając zawartość naczynia, przy czym stosunek masy próbki/wody powinien wynosić 1:100. Nadmiar wody należy usunąć z próbki przez wyciśnięcie, odsysanie lub odwirowanie, a następnie pozostawić próbkę do wyschnięcia na powietrzu.

W przypadku elastoolefiny lub mieszanek włókien zawierających elastoolefinę i inne włókna (wełnę, sierść zwierzęcą, jedwab, bawełnę, len, konopie, jutę, manilę, ostnicę, kokos, żarnowiec, ramię, sizal, włókno miedziowe, modal, włókno białkowe, wiskozę, akryl, poliamid, poliester, elastomultiester) wyżej opisana procedura musi być zmieniona, poprzez zastąpienie petrooleju acetonem.

W przypadku mieszanek włókien zawierających elastoolefinę i acetat w ramach wstępnej obróbki należy zastosować następującą procedurę. Próbkę należy ekstrahować przez 10 minut w temperaturze 80 °C w roztworze zawierającym 25 g/l 50 % kwasu ortofosforowego i 50 g/l mocznika. Stosunek objętości próbki do wody wynosi 1:100. Próbkę wypłukać w wodzie, następnie osączyć i zanurzyć w 0,1 % roztworze wodorowęglanu sodu, po czym ostrożnie wypłukać w wodzie.

W przypadku gdy substancja niewłóknista nie może zostać wyekstrahowana za pomocą petrooleju i wody, należy ją usunąć przez zastąpienie metody wodnej opisanej powyżej odpowiednią metodą, która nie zmienia w sposób istotny żadnego ze składników. Jednakże w przypadku niektórych surowych naturalnych włókien roślinnych (np. juty, kokosu) należy zaznaczyć, że zwykła obróbka wstępna przy użyciu petrooleju i wody nie usuwa wszystkich naturalnych substancji niewłóknistych. Mimo to nie stosuje się dodatkowej obróbki wstępnej, jeżeli próbka zawiera apretury nierozpuszczalne zarówno w wodzie, jak i w petrooleju.

Raporty z analiz powinny zawierać pełną informację na temat metod użytych w obróbce wstępnej.”,

b) w pkt 2 Metody szczegółowe:

– Tabela podsumowująca otrzymuje brzmienie:

„Tabela podsumowująca

– w metodzie nr 1 pkt 1 Zakres stosowania otrzymuje brzmienie:

„1. Zakres stosowania

Niniejszą metodę stosuje się, po usunięciu substancji niewłóknistych, do mieszanek dwuskładnikowych:

1) acetatu

z

2) wełną, sierścią zwierzęcą, o której mowa w lp. 2 i 3 załącznika nr 1 do rozporządzenia, jedwabiem, bawełną, lnem, konopiami, jutą, manilą, ostnicą, kokosem, żarnowcem, ramią, sizalem, włóknem miedziowym, modalem, włóknem białkowym, wiskozą, akrylem, poliamidem, poliestrem, elastomultiestrem i elastoolefiną.

Metody tej nie stosuje się do acetatu zdeacetylowanego powierzchniowo.”,

– w metodzie nr 2 pkt 1 Zakres stosowania otrzymuje brzmienie:

„1. Zakres stosowania

Niniejszą metodę stosuje się, po usunięciu substancji niewłóknistych, do mieszanek dwuskładnikowych:

1) niektórych włókien białkowych, tzn. wełny, sierści zwierzęcej, o której mowa w lp. 2 i 3 załącznika nr 1 do rozporządzenia, jedwabiu, włókien białkowych

z

2) bawełną, włóknem miedziowym, modalem, włóknem chlorowym, poliamidem, poliestrem, polipropylenem, elastanem, włóknem szklanym, elastomultiestrem i elastoolefiną.

Jeżeli w mieszance występują różne włókna białkowe, to, stosując tę metodę, można określić ich całkowitą ilość, ale nie można określić zawartości procentowej każdego z tych włókien oddzielnie.”,

– w metodzie nr 3:

– – pkt 1 Zakres stosowania otrzymuje brzmienie:

„1. Zakres stosowania

Niniejszą metodę stosuje się, po usunięciu substancji niewłóknistych, do mieszanek dwuskładnikowych:

1) wiskozy lub włókna miedziowego, włącznie z niektórymi typami modali,

z

2) bawełną i elastoolefiną”,

– – pkt 5 Obliczanie i podawanie wyników otrzymuje brzmienie:

„5. Obliczanie i podawanie wyników

Wyniki obliczyć w sposób opisany w Zasadach ogólnych. Wartość d dla bawełny wynosi 1,02, a dla elastoolefiny – 1,00.”,

– w metodzie nr 4:

– – tytuł metody otrzymuje brzmienie:

„Poliamid i niektóre inne włókna (metoda z zastosowaniem 80 % kwasu mrówkowego)”,

– – pkt 1 Zakres stosowania i pkt 2 Zasada metody otrzymują brzmienie:

„1. Zakres stosowania

Niniejszą metodę stosuje się, po usunięciu substancji niewłóknistych, do mieszanek dwuskładnikowych:

1) poliamidu

z

2) wełną, sierścią zwierzęcą, o której mowa w lp. 2 i 3 załącznika nr 1 do rozporządzenia, bawełną, włóknem miedziowym, modalem, wiskozą, akrylem, włóknem chlorowym, poliestrem, polipropylenem, włóknem szklanym, elastomultiestrem i elastoolefiną.

Jak podano wyżej, metodę stosuje się do mieszanek zawierających wełnę, ale kiedy zawartość jej przekracza 25 %, należy stosować metodę nr 2 (rozpuszczenie wełny w zasadowym roztworze podchlorynu sodu).

2. Zasada metody

Włókno poliamidowe znajdujące się w znanej masie mieszanki w stanie suchym rozpuszcza się w kwasie mrówkowym. Pozostałości zbiera się, przemywa, suszy i waży; ich masę, po wprowadzeniu ewentualnej poprawki, wyraża się jako odsetek suchej masy mieszanki. Zawartość procentowa poliamidu jest różnicą.”,

– w metodzie nr 5 pkt 1 Zakres stosowania otrzymuje brzmienie:

„1. Zakres stosowania

Niniejszą metodę stosuje się, po usunięciu substancji niewłóknistych, do mieszanek dwuskładnikowych:

1) acetatu

z

2) triacetatem i elastoolefiną.”,

– w metodzie nr 6:

– – pkt 1 Zakres stosowania otrzymuje brzmienie:

„1. Zakres stosowania

Niniejszą metodę stosuje się, po usunięciu substancji niewłóknistych, do mieszanek dwuskładnikowych:

1) triacetatu lub polilaktydu

z

2) wełną, sierścią zwierzęcą, o której mowa w Ip. 2 i 3 załącznika nr 1 do rozporządzenia, jedwabiem, bawełną, włóknem miedziowym, modalem, wiskozą, akrylem, poliamidem, poliestrem, włóknem szklanym, elastomultiestrem i elastoolefiną.

Uwaga:

Triacetaty, które uległy częściowej hydrolizie podczas obróbki końcowej, przestają być całkowicie rozpuszczalne. W tym przypadku metody tej nie stosuje się.”,

– – pkt 5 Obliczanie i podawanie wyników otrzymuje brzmienie:

„5. Obliczanie i podawanie wyników

Wyniki obliczyć w sposób opisany w Zasadach ogólnych. Wartość d wynosi 1,00, z wyjątkiem poliestru, elastomultiestru i elastoolefiny, dla których wartość d wynosi 1,01.”,

– w metodzie nr 7 pkt 1 Zakres stosowania otrzymuje brzmienie:

„1. Zakres stosowania

Niniejszą metodę stosuje się, po usunięciu substancji niewłóknistych, do mieszanek dwuskładnikowych:

1) bawełny, lnu, konopi, ramii, włókna miedziowego, modalu, wiskozy

z

2) poliestrem, elastomultiestrem i elastoolefiną.”,

– w metodzie nr 8 pkt 1 Zakres stosowania otrzymuje brzmienie:

„1. Zakres stosowania

Niniejszą metodę stosuje się, po usunięciu substancji niewłóknistych, do mieszanek dwuskładnikowych:

1) akryli, niektórych modakryli lub niektórych włókien chlorowych¹⁾

z

2) wełną, sierścią zwierzęcą, o której mowa w lp. 2 i 3 załącznika nr 1 do rozporządzenia, jedwabiem, bawełną, włóknem miedziowym, modalem, wiskozą, poliamidem, poliestrem, elastomultiestrem i elastoolefiną.

Stosuje się ją również do akryli oraz niektórych modakryli wybarwionych barwnikami metalokompleksowymi, niewymagającymi chromowania po barwieniu.”,

– w metodzie nr 9 pkt 1 Zakres stosowania otrzymuje brzmienie:

„1. Zakres stosowania

Niniejszą metodę stosuje się, po usunięciu substancji niewłóknistych, do mieszanek dwuskładnikowych:

1) niektórych włókien chlorowych, tzn. niektórych polichlorków winylu, dochlorowanych lub nie¹⁾

z

2) wełną, sierścią zwierzęcą, o której mowa w lp. 2 i 3 załącznika nr 1 do rozporządzenia, jedwabiem, bawełną, włóknem miedziowym, modalem, wiskozą, akrylem, poliamidem, poliestrem, włóknem szklanym.

Jeżeli zawartość wełny lub jedwabiu w mieszance przekracza 25 %, należy stosować metodę nr 2. Jeżeli zawartość w mieszance poliamidu przekracza 25 %, stosuje się metodę nr 4.”,

– w metodzie nr 10 pkt 1 Zakres stosowania otrzymuje brzmienie:

„1. Zakres stosowania

Niniejszą metodę stosuje się, po usunięciu substancji niewłóknistych, do mieszanek dwuskładnikowych:

1) acetatu

z

2) niektórymi włóknami chlorowymi, tzn. polichlorkiem winylu, dochlorowanymi lub nie, oraz elastoolefiną.”,

– w metodzie nr 11:

– – pkt 1 Zakres stosowania otrzymuje brzmienie:

„1. Zakres stosowania

Niniejszą metodę stosuje się, po usunięciu substancji niewłóknistych, do mieszanek dwuskładnikowych:

1) jedwabiu

z

2) wełną lub sierścią zwierzęcą, o której mowa w Ip. 2 i 3 załącznika nr 1 do rozporządzenia, i elastoolefiną”,

– – pkt 5 Obliczanie i podawanie wyników otrzymuje brzmienie:

„5. Obliczanie i podawanie wyników

Wyniki obliczyć w sposób opisany w Zasadach ogólnych. Wartość d wynosi 0,985 w przypadku wełny, a 1,00 w przypadku elastoolefiny.”,

– w metodzie nr 13 pkt 1 Zakres stosowania otrzymuje brzmienie:

„1. Zakres stosowania

Niniejszą metodę stosuje się, po usunięciu substancji niewłóknistych, do mieszanek dwuskładnikowych:

1) włókna polipropylenowego

z

2) wełną, sierścią zwierzęcą, o której mowa w lp. 2 i 3 załącznika nr 1 do rozporządzenia, jedwabiem, bawełną, włóknem miedziowym, modalem, triacetatem, wiskozą, akrylem, poliamidem, poliestrem i włóknem szklanym.”,

– w metodzie nr 14 pkt 1 Zakres stosowania i pkt 2 Zasada metody otrzymują brzmienie:

„1. Zakres stosowania

Niniejszą metodę stosuje się, po usunięciu substancji niewłóknistych, do mieszanek dwuskładnikowych:

1) włókien chlorowych na bazie homopolimeru chlorku winylu (dochlorowanego lub nie), elastoolefiny

z

2) bawełną, acetatem, włóknem miedziowym, modalem, wiskozą, niektórymi akrylami, niektórymi modakrylami, poliamidem i poliestrem.

Modakryle są włóknami, które zanurzone w stężonym kwasie siarkowym (gęstość względna 1,84 w 20 °C) tworzą przezroczysty roztwór.

Metoda ta może być stosowana w szczególności zamiast metod nr 8 i 9.

2. Zasada metody

Włókna, o których mowa w pkt 1.2, znajdujące się w znanej masie mieszanki w stanie suchym rozpuszcza się w stężonym kwasie siarkowym (gęstość względna 1,84 w 20 °C). Pozostałości włókna chlorowego lub elastoolefiny zbiera się, przemywa, suszy i waży; ich masę, po wprowadzeniu ewentualnej poprawki, wyraża się jako odsetek suchej masy mieszanki. Zawartość procentowa drugiego składnika jest różnicą.”.

– w metodzie nr 15 pkt 1 Zakres stosowania otrzymuje brzmienie:

„1. Zakres stosowania

Niniejszą metodę stosuje się, po usunięciu substancji niewłóknistych, do mieszanek dwuskładnikowych:

1) acetatu, triacetatu, włókien chlorowych, modakryli i niektórych elastanów

z

2) wełną, sierścią zwierzęcą, o której mowa w lp. 2 i 3 załącznika nr 1 do rozporządzenia, jedwabiem, bawełną, włóknem miedziowym, modalem, wiskozą, poliamidem, akrylem, włóknem szklanym.

Jeżeli stwierdzono obecność modakrylu lub elastanu, to, w celu stwierdzenia, czy włókno jest całkowicie rozpuszczalne w odczynniku, należy przeprowadzić próbę wstępną.

Do analizy mieszanek zawierających włókna chlorowe można stosować również metodę nr 9 lub metodę nr 14.”;

3) w załączniku nr 6 do rozporządzenia:

a) w części 2 Przykłady obliczania zawartości procentowej składników w niektórych mieszankach trójskładnikowych z wykorzystaniem metod opisanych w punkcie I.8.1 rozdziału I części 1 wariant 1 wraz ze zdaniem wprowadzającym otrzymują brzmienie:

„Rozpatrujemy następujący przypadek. W wyniku analizy ilościowej okazało się, że w skład mieszanki włókien wchodzą: 1. wełna zgrzebna; 2. poliamid; 3. niebielona bawełna.

Wariant 1

Jeżeli stosujemy ten wariant, tzn. posługujemy się dwoma różnymi próbkami, usuwając jeden ze składników (A = wełnę) pierwszej próbki i drugi składnik (B = poliamid) drugiego wzorca, możemy otrzymać następujące wyniki:

1. Sucha masa pierwszej próbki, po obróbce wstępnej (m1) = 1,6000 g

2. Sucha masa pozostałości, po poddaniu działaniu alkalicznego podchlorynu sodowego (poliamid + bawełna) (r1) = 1,4166 g

3. Sucha masa drugiej próbki, po obróbce wstępnej (m2) = 1,8000 g

4. Sucha masa pozostałości, po poddaniu działaniu kwasu mrówkowego (wełna + bawełna) (r2) = 0,9000 g

Poddanie działaniu alkalicznego podchlorynu sodowego nie powoduje żadnego ubytku masy poliamidu, natomiast niebielona bawełna traci 3 % masy, tak że d1 = 1,0 i d2 = 1,03.

Poddanie działaniu kwasu mrówkowego nie powoduje żadnego ubytku masy wełny i niebielonej bawełny, tak że d3 i d4 = 1,0.

Jeżeli skorzystamy z wzoru przedstawionego w punkcie I.8.1.1 części 1, wartości uzyskane w wyniku przeprowadzenia analizy chemicznej i uwzględnienia współczynników korygujących będą następujące:

Zawartość procentowa poszczególnych suchych i oczyszczonych włókien w mieszance jest następująca: wełna 10,30 %, poliamid 50,00 %, bawełna 39,70 %.

Wartości te należy skorygować, korzystając z wzorów przedstawionych w punkcie I.8.2 części 1 niniejszego załącznika, uwzględniając wartości dodatków handlowych wilgotności oraz współczynniki korygujące, uwzględniające ewentualne ubytki masy, które nastąpiły w wyniku obróbki wstępnej.

Zgodnie z tym, co zostało określone w załączniku nr 7 do rozporządzenia, wartości dodatku handlowego w zakresie dopuszczalnej zawartości wilgotności są następujące: wełna zgrzebna 17,00 %, poliamid 6,25 %, bawełna 8,50 %. Ponadto w wyniku obróbki wstępnej poprzez poddanie działaniu petrooleju i wody nastąpił 4 % ubytek masy niebielonej bawełny. Otrzymujemy więc:

Skład mieszanki jest więc następujący:

wełna 48,4 %, poliamid 40,6 %, bawełna 11,0% = 100 %.”,

b) w części 3 Tabela rodzajów trójskładnikowych mieszanek włókien, do których analizy mogą być używane metody dla włókien dwuskładnikowych, otrzymuje brzmienie:

4) w załączniku nr 7 do rozporządzenia w tabeli Dodatki handlowe stosowane do obliczania masy włókien zawartych w produkcie włókienniczym:

a) lp. 30 otrzymuje brzmienie:

b) dodaje się Ip. 46 w brzmieniu:

Prezes Rady Ministrów: J. Kaczyński

¹⁾ Przepisy niniejszego rozporządzenia wdrażają postanowienia dyrektywy Komisji 2007/3/WE z dnia 2 lutego 2007 r. zmieniającej, w celu dostosowania do postępu technicznego, załączniki nr 1 i nr 2 do dyrektywy 96/74/WE w sprawie nazewnictwa wyrobów włókienniczych (Dz. Urz. UE L 28 z 03.02.2007, str. 13) oraz dyrektywy Komisji 2007/4/WE z dnia 2 lutego 2007 r. zmieniającej, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik nr 2 do dyrektywy 96/73/WE w sprawie niektórych metod analizy ilościowej dwuskładnikowych mieszanek włókien tekstylnych (Dz. Urz. UE L 28 z 03.02.2007, str. 14).