Dziennik Ustaw - rok 2007 nr 158 poz. 1106

Na podstawie art. 67b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

1. Rozporządzenie określa szczegółowe warunki udzielania ulg w spłacie zobowiązań podatkowych stanowiących pomoc na zatrudnienie, do której mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Komisji (WE) nr 2204/2002 z dnia 5 grudnia 2002 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa w zakresie zatrudnienia (Dz. Urz. WE L 337 z 13.12.2002, str. 3, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 5, t. 4, str. 273, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 2204/2002”, na podstawie art. 67a i art. 67b § 1 pkt 3 lit. g ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, w formie odroczenia terminu płatności podatku lub rozłożenia zapłaty podatku na raty, odroczenia lub rozłożenia na raty zapłaty zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę lub odsetek określonych w decyzji, o której mowa w art. 53a tej ustawy, oraz umorzenia w całości lub w części zaległości podatkowych, odsetek za zwłokę lub opłaty prolongacyjnej, wraz ze wskazaniem przypadków, w których ulgi udzielane są jako pomoc indywidualna.

2. Udzielanie, zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu, ulg, o których mowa w ust. 1, nie podlega notyfikacji Komisji Europejskiej, z zastrzeżeniem § 3.

Rozporządzenia nie stosuje się do pomocy:

1) udzielanej dla działalności związanej z wywozem, jeżeli pomoc jest bezpośrednio związana z ilością wywożonych produktów, utworzeniem i funkcjonowaniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności wywozowej;

2) uwarunkowanej pierwszeństwem użycia towarów produkcji krajowej względem towarów przywożonych;

3) udzielanej na tworzenie nowych miejsc pracy dla przedsiębiorców niebędących małym i średnim przedsiębiorcą, działających w sektorze hutnictwa żelaza i stali oraz włókien syntetycznych w rozumieniu przepisów wspólnotowych dotyczących pomocy publicznej²⁾ oraz w sektorze rybołówstwa;

4) udzielanej na tworzenie nowych miejsc pracy dla przedsiębiorców niebędących małym i średnim przedsiębiorcą, działających w sektorze rolnictwa w zakresie działalności związanej z produkcją pierwotną produktów, o których mowa w załączniku I do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, oraz w zakresie działalności związanej z wytwarzaniem i obrotem produktami mającymi imitować lub zastępować mleko i przetwory mleczne, o których mowa w art. 3 ust. 2 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 1898/87 z dnia 2 lipca 1987 r. w sprawie ochrony oznaczeń stosowanych w obrocie mlekiem i przetworami mlecznymi (Dz. Urz. WE L 182 z 03.07.1987, str. 36, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 7, str. 247, z późn. zm.).

W przypadkach gdy:

1) wartość pomocy brutto łącznie z inną pomocą na zatrudnienie otrzymaną przez przedsiębiorcę w okresie kolejnych trzech lat poprzedzających dzień udzielenia wnioskowanej pomocy przekracza kwotę stanowiącą równowartość 15 000 000 euro lub

2) przedsiębiorca, niebędący małym przedsiębiorcą, wnioskujący o pomoc na zatrudnienie, znajduje się w trudnej sytuacji ekonomicznej w rozumieniu kryteriów określonych w przepisach prawa Unii Europejskiej dotyczących udzielania pomocy³⁾ lub realizuje proces restrukturyzacji z wykorzystaniem pomocy publicznej, lub

3) przedsiębiorca wnioskuje o pomoc na zatrudnienie, w związku z realizacją dużego projektu inwestycyjnego, a kwota pomocy łącznie z inną pomocą przeznaczoną na ten projekt przekracza maksymalną kwotę, jaką można udzielić na inwestycję o kosztach kwalifikujących się do objęcia pomocą stanowiących równowartość 100 000 000 euro, lub

4) przedsiębiorca wnioskujący o pomoc na zatrudnienie działa w sektorach górnictwa węgla lub budownictwa okrętowego⁴⁾, lub

5) przedsiębiorca wnioskujący o pomoc na tworzenie nowych miejsc pracy działa w sektorze transportu

– pomoc taka stanowi pomoc indywidualną, podlegającą notyfikacji, która może być udzielona po zatwierdzeniu jej przez Komisję Europejską.

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) małym i średnim przedsiębiorcy – należy przez to rozumieć małego i średniego przedsiębiorcę w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001, str. 33; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 8, t. 2, str. 141), w brzmieniu nadanym rozporządzeniem Komisji (WE) nr 364/2004 z dnia 25 lutego 2004 r. zmieniającym rozporządzenie Komisji (WE) nr 70/2001 i rozszerzającym jego zakres w celu włączenia pomocy dla badań i rozwoju (Dz. Urz. UE L 63 z 28.02.2004, str. 22; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 8, t. 3, str. 64, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 70/2001”;

2) nowej inwestycji – należy przez to rozumieć inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe oraz wartości niematerialne i prawne polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa; za nową inwestycję uznaje się również nabycie przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji albo zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte przez przedsiębiorstwo niezależne w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia nr 70/2001.

Pomoc na zatrudnienie, o której mowa w § 1, może być udzielona na:

1) tworzenie nowych miejsc pracy;

2) rekrutację pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji lub niepełnosprawnych w rozumieniu art. 2 lit. f i g rozporządzenia nr 2204/2002.

1. Intensywność pomocy brutto na tworzenie nowych miejsc pracy, obliczona na podstawie kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą na tworzenie nowych miejsc pracy, nie może przekraczać, z zastrzeżeniem ust. 4 i 6:

1) 30 % – na obszarze należącym do miasta stołecznego Warszawy;

2) 40 % – na obszarach należących do województw: pomorskiego, zachodniopomorskiego, dolnośląskiego, wielkopolskiego, śląskiego oraz obszarze należącym do województwa mazowieckiego, z wyłączeniem miasta stołecznego Warszawy;

3) 50 % – na obszarach województw niewymienionych w pkt 1 i 2.

2. Intensywność pomocy określoną w ust. 1 podwyższa się o:

1) 20 punktów procentowych brutto – w przypadku małych przedsiębiorców;

2) 10 punktów procentowych brutto – w przypadku średnich przedsiębiorców.

3. Przedsiębiorca ubiegający się o pomoc na tworzenie nowych miejsc pracy jest zobowiązany do złożenia oświadczenia, że:

1) utrzyma przez okres 3 lat, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców – 2 lat, nowo utworzone miejsca pracy oraz dotychczasowy stan zatrudnienia na poziomie nie niższym niż średnie zatrudnienie z ostatnich 12 miesięcy albo stan zatrudnienia z dnia składania wniosku o pomoc, o ile jest on wyższy od średniego zatrudnienia z ostatnich 12 miesięcy;

2) wkład własny w finansowanie kosztów zatrudnienia wyniesie co najmniej 25 %, z wyjątkiem małych i średnich przedsiębiorców działających w sektorach, o których mowa w § 2 pkt 3 i 4.

4. W przypadku pomocy na tworzenie nowych miejsc pracy, związanych z realizacją dużego projektu inwestycyjnego, maksymalną wielkość pomocy ustala się zgodnie z wzorem:

I = R x (50 000 000 euro + 0,5 x B + 0,34 x C),

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

 

5. Za duży projekt inwestycyjny uznaje się nową inwestycję, podjętą w okresie 3 lat przez jednego lub więcej przedsiębiorców, w przypadku której środki trwałe są połączone ze sobą w sposób ekonomicznie niepodzielny oraz której koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą przekraczają równowartość 50 000 000 euro.

6. Intensywność pomocy brutto na tworzenie nowych miejsc pracy w sektorach, o których mowa w § 2 pkt 3 i 4, nie może przekraczać:

1) 15 % – w przypadku małych przedsiębiorców;

2) 7,5 % – w przypadku średnich przedsiębiorców.

7. Wyrażone w euro kwoty określone w ust. 4 i 5 przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu udzielenia pomocy.

Do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą na tworzenie nowych miejsc pracy zalicza się ponoszone przez przedsiębiorcę dwuletnie koszty wynagrodzenia brutto powiększone o obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne, związane z nowo utworzonymi miejscami pracy.

1. Wniosek o udzielenie pomocy na tworzenie nowych miejsc pracy powinien zostać złożony przed zatrudnieniem osób, dla których tworzone są nowe miejsca pracy, z zastrzeżeniem § 9 ust. 1.

2. Pomoc na tworzenie nowych miejsc pracy może być udzielona, pod warunkiem że:

1) nastąpi wzrost netto liczby pracowników w rozumieniu art. 2 lit. e rozporządzenia nr 2204/2002 w danym przedsiębiorstwie w porównaniu ze średnią za okres ostatnich 12 miesięcy;

2) przedsiębiorca utrzyma przez okres 3 lat, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców – 2 lat:

a) stan zatrudnienia na poziomie nie niższym niż średnie zatrudnienie z ostatnich 12 miesięcy albo stan zatrudnienia z dnia składania wniosku o pomoc, o ile jest on wyższy od średniego zatrudnienia z ostatnich 12 miesięcy, oraz

b) miejsca pracy utworzone w związku z udzielaną pomocą;

3) na nowo utworzonych miejscach pracy zostaną zatrudnione osoby bezrobotne lub którym pracodawca wypowiedział umowę o pracę;

4) wkład własny w finansowanie kosztów zatrudnienia wyniesie co najmniej 25 %, z wyjątkiem małych i średnich przedsiębiorców, działających w sektorach, o których mowa w § 2 pkt 3 i 4.

1. Pomoc na tworzenie nowych miejsc pracy związanych z realizacją nowej inwestycji może być udzielona, pod warunkiem że wniosek o udzielenie pomocy zostanie złożony przed rozpoczęciem inwestycji.

2. Miejsca pracy uznaje się za związane z nową inwestycją, jeśli są związane z działalnością, której dotyczy inwestycja, oraz zostaną utworzone w okresie 3 lat od dnia zakończenia inwestycji.

1. Pomoc na rekrutację pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji lub niepełnosprawnych może być udzielona, jeżeli:

1) nastąpi wzrost netto liczby pracowników w rozumieniu art. 2 lit. e rozporządzenia nr 2204/2002 w danym przedsiębiorstwie w porównaniu ze średnią za okres ostatnich 12 miesięcy albo

2) nie nastąpi wzrost netto liczby pracowników w rozumieniu przepisów prawa Unii Europejskiej dotyczących udzielania pomocy publicznej, w danym przedsiębiorstwie, w porównaniu ze średnią za okres ostatnich 12 miesięcy, w przypadku gdy stanowisko lub stanowiska pracy zostały zwolnione w następstwie rozwiązania stosunku pracy przez pracownika, rozwiązania stosunku pracy na mocy porozumienia stron, zmniejszenia wymiaru czasu pracy z inicjatywy pracownika, przejścia na emeryturę lub rozwiązania stosunku pracy z winy pracownika oraz

3) stosunek pracy zostanie zawarty na okres co najmniej 12 miesięcy i w okresie tym stosunek pracy nie zostanie rozwiązany przez pracodawcę z innych przyczyn niż z winy pracownika.

2. Przedsiębiorca ubiegający się o pomoc na rekrutację pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji lub niepełnosprawnych jest zobowiązany do złożenia oświadczenia, że zatrudni tych pracowników na okres co najmniej 12 miesięcy oraz spełni pozostałe warunki określone w ust. 1.

3. Maksymalna intensywność pomocy brutto na rekrutację pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji lub niepełnosprawnych, obliczona na podstawie kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą, wynosi:

1) 50 % – w odniesieniu do pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji;

2) 60 % – w odniesieniu do pracowników niepełnosprawnych.

4. Do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą na rekrutację pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji lub niepełnosprawnych zalicza się ponoszone przez przedsiębiorcę przez rok od dnia zatrudnienia koszty wynagrodzenia brutto tych pracowników wraz z obowiązkowymi składkami na ubezpieczenia społeczne.

1. Jeżeli przedsiębiorca ubiegający się o pomoc na tworzenie nowych miejsc pracy uzyskał pomoc w odniesieniu do kosztów wynagrodzenia nowo zatrudnianych pracowników, które stanowią koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą, o której mowa w § 6 ust. 1, to łączna kwota pomocy nie może przekroczyć iloczynu maksymalnej intensywności pomocy określonej w § 6 i kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą na tworzenie nowych miejsc pracy.

2. Jeżeli przedsiębiorca ubiegający się o pomoc na tworzenie nowych miejsc pracy w związku z realizacją nowej inwestycji uzyskał także pomoc w odniesieniu do kosztów tej inwestycji lub jakichkolwiek miejsc pracy z nią związanych, to łączna kwota pomocy nie może przekroczyć iloczynu maksymalnej intensywności pomocy określonej w § 6 i wyższej kwoty kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, to jest kosztów zatrudnienia albo kosztów inwestycji.

3. Jeżeli przedsiębiorca ubiegający się o pomoc na rekrutację pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji lub niepełnosprawnych uzyskał pomoc na tworzenie nowych miejsc pracy w odniesieniu do kosztów, o których mowa w § 10 ust. 4, to łączna kwota pomocy nie może przekroczyć 100 % kosztów wynagrodzenia poniesionych w okresie zatrudnienia pracownika.

Wnioski o udzielenie pomocy na zatrudnienie wniesione i nierozpatrzone przed dniem wejścia w życie rozporządzenia podlegają rozpatrzeniu na podstawie przepisów niniejszego rozporządzenia.

Rozporządzenie stosuje się do dnia 31 grudnia 2008 r.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.⁵⁾

Prezes Rady Ministrów: J. Kaczyński

 

¹⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 85, poz. 727, Nr 86, poz. 732 i Nr 143, poz. 1199, z 2006 r. Nr 66, poz. 470, Nr 104, poz. 708, Nr 143, poz. 1031, Nr 217, poz. 1590 i Nr 225, poz. 1635 oraz z 2007 r. Nr 112, poz. 769 i Nr 120, poz. 818.

²⁾ Zakres sektora hutnictwa żelaza i stali został określony w załączniku I do Wytycznych w sprawie krajowej pomocy regionalnej na lata 2007–2013 (Dz. Urz. UE C 54 z 04.03.2006, str. 13), natomiast zakres sektora włókien syntetycznych w załączniku II do tych Wytycznych.

³⁾ Kryteria te zostały określone w pkt 9–11 Wytycznych wspólnotowych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (Dz. Urz. UE C 244 z 01.10.2004, str. 2).

⁴⁾ Zakres sektora górnictwa został określony w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1407/2002 z dnia 23 lipca 2002 r. w sprawie pomocy państwa dla przemysłu węglowego (Dz. Urz. WE L 205 z 02.08.2002, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 8, t. 2, str. 170), zakres sektora budownictwa okrętowego został określony w Zasadach ramowych dotyczących pomocy państwa dla przemysłu stoczniowego 2003/C 317/06 (Dz. Urz. WE C 317 z 30.12.2003, str. 11; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 8, t. 2, str. 201, z późn. zm.).

⁵⁾ Zakres spraw uregulowany rozporządzeniem był poprzednio uregulowany rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie szczegółowych warunków udzielania pomocy na zatrudnienie w zakresie niektórych ulg podatkowych (Dz. U. Nr 95, poz. 956), które utraciło moc z dniem 31 maja 2007 r. na podstawie art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404).