Dziennik Ustaw - rok 2007 nr 137 poz. 964

Na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. Nr 50, poz. 331 i Nr 99, poz. 660) zarządza się, co następuje:

1) warunki, jakie muszą być spełnione, aby porozumienia, zawierane pomiędzy przedsiębiorcami prowadzącymi działalność ubezpieczeniową, zostały uznane za wyłączone spod zakazu, o którym mowa w art. 6 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów, zwanej dalej „ustawą”;

2) klauzule, których występowanie w porozumieniu stanowi naruszenie art. 6 ustawy;

3) okres obowiązywania wyłączenia.

1) wyłączeniu – rozumie się przez to wyłączenie spod zakazu, o którym mowa w art. 6 ustawy;

2) działalności ubezpieczeniowej – rozumie się przez to działalność ubezpieczeniową w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 124, poz. 1151, z późn. zm.¹⁾);

3) przedsiębiorcy prowadzącym działalność ubezpieczeniową – rozumie się przez to przedsiębiorcę prowadzącego działalność ubezpieczeniową na zasadach i w formach określonych w ustawie o działalności ubezpieczeniowej, w szczególności jako zakład ubezpieczeń i reasekuracji, zakład ubezpieczeń albo zakład reasekuracji;

4) przedsiębiorcy powiązanym – rozumie się przez to przedsiębiorcę, który sprawuje nad przedsiębiorcą będącym stroną porozumienia kontrolę w rozumieniu art. 4 pkt 4 ustawy lub nad którym sprawowana jest przez przedsiębiorcę będącego stroną porozumienia taka kontrola;

5) produkcie ubezpieczeniowym – rozumie się przez to usługę polegającą na udzielaniu, na podstawie zawartej umowy ubezpieczenia, ochrony na wypadek wystąpienia zdarzenia losowego określonego w tej umowie;

6) grupie koasekuracyjnej – rozumie się przez to grupę utworzoną przez przedsiębiorców prowadzących działalność ubezpieczeniową, w której:

a) zgadzają się prowadzić w imieniu i na rachunek wszystkich uczestników działalność w zakresie ubezpieczeń od określonych kategorii ryzyka lub

b) powierzają prowadzenie działalności ubezpieczeniowej i zarządzania ubezpieczeniem określonych kategorii ryzyka, w ich imieniu i na ich rachunek, jednemu lub więcej przedsiębiorcom prowadzącym działalność ubezpieczeniową, pośrednikowi ubezpieczeniowemu lub innemu podmiotowi utworzonemu w tym celu;

7) grupie koreasekuracyjnej – rozumie się przez to grupę utworzoną przez przedsiębiorców prowadzących działalność ubezpieczeniową, z pomocą jednego lub więcej zakładów reasekuracyjnych:

a) w celu wzajemnej reasekuracji wszystkich części lub całości swoich zobowiązań związanych z ubezpieczeniem od określonych kategorii ryzyka,

b) okazjonalnie, celem oferowania w imieniu i na rachunek wszystkich uczestników reasekuracji ochrony reasekuracyjnej tej samej kategorii ryzyka;

8) nowych rodzajach ryzyka – rozumie się przez to rodzaje ryzyka, które wcześniej nie istniały i od których ubezpieczenie wymaga stworzenia całkowicie nowego produktu ubezpieczeniowego, bez możliwości rozszerzenia, ulepszenia lub zastąpienia istniejącego produktu ubezpieczeniowego;

9) urządzeniu zabezpieczającym – rozumie się przez to części składowe i wyposażenie zaprojektowane w celu zapobiegania szkodom i ich zmniejszania oraz systemy składające się z takich elementów;

10) standardach ogólnych warunków ubezpieczenia – rozumie się przez to wszelkie postanowienia zawarte we wzorze lub wzorcowej umowie ubezpieczenia przygotowanej wspólnie przez przedsiębiorców prowadzących działalność ubezpieczeniową lub związki tych przedsiębiorców;

11) składce ubezpieczeniowej – rozumie się przez to cenę zapłaconą przez nabywcę polisy ubezpieczeniowej.

1) opracowywania i rozpowszechniania kalkulacji przeciętnego kosztu ubezpieczenia od określonych ryzyk w przeszłości oraz opracowywania i rozpowszechniania, w związku z ubezpieczeniem zawierającym elementy kapitalizacji, tabel danych śmiertelności oraz zestawień danych pokazujących częstotliwość chorób, wypadków i kalectwa,

2) prowadzenia badań związanych z działalnością ubezpieczeniową oraz rozpowszechniania ich wyników,

3) opracowywania i rozpowszechniania niewiążących standardów ogólnych warunków ubezpieczenia dla ubezpieczeń bezpośrednich,

4) opracowywania i rozpowszechniania niewiążących modeli przedstawiających zyski,

5) wspólnego ubezpieczania od określonych kategorii ryzyka przez grupy koasekuracyjne i koreasekuracyjne oraz

6) opracowywania, uznawania i rozpowszechniania specyfikacji technicznych, zasad i kodeksów praktyki dotyczących urządzeń zabezpieczających

– o ile porozumienia powyższe spełniają warunki określone w rozporządzeniu.

1) opierają się na zbiorze danych, pochodzących z ustalonego okresu występowania ryzyka przyjętego jako okres odniesienia, odnoszących się do identycznych lub porównywalnych czynników ryzyka, wystarczająco licznych do stworzenia bazy, na której operować można metodami statystycznymi i która dostarczy danych liczbowych odnoszących się do takich wskaźników, jak:

a) liczba roszczeń zgłaszanych w danym okresie,

b) liczba rodzajów ryzyka ubezpieczanego w każdym roku występowania ryzyka w ustalonym okresie obserwacji,

c) wysokość odszkodowań wypłaconych lub należnych w danym okresie,

d) całkowita kwota ubezpieczonego kapitału dla każdego roku występowania ryzyka podczas wybranego okresu obserwacji;

2) zawierają szczegółowe i zróżnicowane dane statystyczne, jakie będą wystarczające dla dokonania kalkulacji zgodnej z obowiązującymi zasadami statystyki ubezpieczeniowej, oraz

3) nie uwzględniają pod żadną postacią kosztów nadzwyczajnych, dochodu wynikającego z rezerw, kosztów administracyjnych lub handlowych, danin o charakterze fiskalnym lub parafiskalnym i nie biorą pod uwagę ani dochodów z inwestycji, ani też przewidywanych zysków.

1) nie identyfikują przedsiębiorców prowadzących działalność ubezpieczeniową oraz żadnej z ubezpieczonych stron;

2) przy rozpowszechnianiu zawierają oświadczenie, że zawarte w nich dane nie są wiążące, oraz

3) są dostępne na rozsądnych i niedyskryminujących warunkach dla każdego przedsiębiorcy prowadzącego działalność ubezpieczeniową, który wnioskuje o ich udostępnienie, łącznie z przedsiębiorcami prowadzącymi działalność ubezpieczeniową, którzy nie są aktywni na rynku geograficznym lub rynku produktu, do których odnoszą się te kalkulacje lub tabele.

1) wspólnego prowadzenia badań dotyczących prawdopodobnego wpływu okoliczności niezależnych od działalności przedsiębiorców uczestniczących w porozumieniu na częstotliwość lub skalę przyszłych roszczeń dla danego ryzyka lub kategorii ryzyka albo na rentowność różnych rodzajów inwestycji oraz

2) rozpowszechniania wyników tych badań.

1) nie identyfikują przedsiębiorców prowadzących działalność ubezpieczeniową oraz żadnej z ubezpieczonych stron;

2) przy rozpowszechnianiu zawierają oświadczenie, że nie są wiążące, oraz

3) są dostępne na rozsądnych i niedyskryminujących warunkach dla każdego przedsiębiorcy prowadzącego działalność ubezpieczeniową, który wnioskuje o ich udostępnienie, łącznie z przedsiębiorcami prowadzącymi działalność ubezpieczeniową, którzy nie są aktywni na rynku geograficznym lub rynku produktu, do których odnoszą się te badania.

1) są opracowywane i rozpowszechniane z zastrzeżeniem, że nie mają charakteru wiążącego oraz że ich używanie w żaden sposób nie jest zalecane;

2) stanowią, że możliwe jest uzgodnienie przez strony umowy ubezpieczenia innych warunków, oraz

3) są dostępne dla każdego i udostępniane na żądanie.

1) w jakikolwiek sposób określają poziom składek ubezpieczeniowych;

2) określają kwotę odszkodowania lub wysokość kwoty, którą ubezpieczający jest obowiązany pokryć sam (udział własny);

3) narzucają objęcie zakresem ogólnego ubezpieczenia rodzajów ryzyka, na które istotna liczba ubezpieczonych nie jest jednocześnie narażona;

4) umożliwiają przedsiębiorcy prowadzącemu działalność ubezpieczeniową, bez wyraźnej zgody ubezpieczającego, utrzymanie obowiązywania umowy ubezpieczenia pomimo ograniczenia przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność ubezpieczeniową jej zakresu, zmiany wysokości składki bez zmiany ryzyka lub zakresu umowy (z zastrzeżeniem klauzul indeksacyjnych) lub innej zmiany treści umowy ubezpieczenia;

5) pozwalają przedsiębiorcy prowadzącemu działalność ubezpieczeniową na zmianę warunków ubezpieczenia bez wyraźnej zgody ubezpieczającego;

6) w przypadku ubezpieczeń innych niż ubezpieczenia na życie narzucają ubezpieczającemu okres obowiązywania ochrony ubezpieczeniowej przekraczający trzy lata;

7) narzucają, w przypadku automatycznego przedłużenia umowy, okres przedłużenia przekraczający rok, jeżeli nie następuje wypowiedzenie po upływie danego okresu;

8) wymagają od ubezpieczającego wyrażenia zgody na wznowienie obowiązywania umowy ubezpieczenia, której obowiązywanie zostało zawieszone w związku z ustaniem ryzyka, w przypadku gdy ponownie zaistnieje ryzyko podobnego rodzaju;

9) wymagają od ubezpieczającego zawierania z tym samym przedsiębiorcą prowadzącym działalność ubezpieczeniową ubezpieczeń od różnych rodzajów ryzyka;

10) wymagają od ubezpieczającego w przypadku zbycia rzeczy ubezpieczonej, aby spowodował przeniesienie na nabywcę praw i obowiązków z tytułu umowy ubezpieczenia;

11) wykluczają lub ograniczają ubezpieczenie od ryzyka, jeżeli ubezpieczający korzysta z urządzeń zabezpieczających lub usług przedsiębiorców, których usługi instalacyjne lub konserwatorskie nie są zatwierdzone zgodnie z odpowiednimi specyfikacjami uzgodnionymi przez związki przedsiębiorców prowadzących działalność ubezpieczeniową.

1) do porozumień, w których przedsiębiorcy prowadzący działalnością ubezpieczeniową lub związki tych przedsiębiorców godzą się nie stosować standardów ogólnych warunków ubezpieczenia innych niż opracowane w zawartym między nimi porozumieniu lub też zgadzają się zobowiązać do tego innych przedsiębiorców;

2) do porozumień, które wykluczają pokrycie niektórych kategorii ryzyka z powodu cech właściwych dla ubezpieczającego, z wyjątkiem przypadku określania standardów ogólnych warunków ubezpieczeń dla określonych grup społecznych lub zawodowych.

1) dotyczących wspólnych modeli przedstawiających zyski, o ile modele te zawierają jedynie określone stopy procentowe lub wartości wskazujące na wysokość kosztów administracyjnych;

2) których strony zobowiązują się nie wykorzystywać modeli przedstawiających zyski lub zobowiązują się spowodować, aby osoby trzecie nie wykorzystywały modeli przedstawiających zyski innych niż te, o których mowa w § 13.

1) nie więcej niż 20 % udziału w danym rynku właściwym – w przypadku grup koasekuracyjnych;

2) nie więcej niż 25 % udziału w danym rynku właściwym – w przypadku grup koreasekuracyjnych.

1) udział w rynku właściwym oblicza się na podstawie przychodów ze sprzedaży polis; w przypadku gdy dane dotyczące wpływu brutto ze sprzedaży polis nie są dostępne, do ustalenia udziału rynkowego przedsiębiorców używa się szacunków opartych na innych wiarygodnych informacjach rynkowych, włączając zapewnione pokrycie ubezpieczeniowe lub wartość ubezpieczonego ryzyka;

2) udział w rynku właściwym oblicza się na podstawie danych odnoszących się do poprzedniego roku podatkowego.

1) jeżeli udział w rynku właściwym grupy koasekuracyjnej początkowo nie przekracza 20 %, ale następnie rośnie ponad ten próg, nie przekraczając jednak 22 %, wyłączenie określone w § 3 pkt 5 ma w dalszym ciągu zastosowanie przez okres dwóch kolejnych lat kalendarzowych następujących po upływie roku, w którym próg 20 % został przekroczony po raz pierwszy;

2) jeżeli udział w rynku właściwym grupy koasekuracyjnej początkowo nie przekracza 20 %, ale następnie przekracza 22 %, wyłączenie określone w § 3 pkt 5 ma w dalszym ciągu zastosowanie przez okres jednego roku kalendarzowego następującego po upływie roku, w którym próg 22 % został przekroczony po raz pierwszy.

2. W przypadku określonym w ust. 1 korzyści nie mogą być łączone w sposób pozwalający na przekroczenie okresu dwóch lat kalendarzowych.

1) jeżeli udział w rynku właściwym grupy koreasekuracyjnej początkowo nie przekracza 25 %, ale następnie rośnie ponad ten próg, nie przekraczając jednak 27 %, wyłączenie określone w § 3 pkt 5 ma w dalszym ciągu zastosowanie przez okres dwóch kolejnych lat kalendarzowych następujących po upływie roku, w którym próg 25 % został przekroczony po raz pierwszy;

2) jeżeli udział w rynku właściwym grupy koreasekuracyjnej początkowo nie przekracza 25 %, ale następnie przekracza 27 %, wyłączenie określone w § 3 pkt 5 ma w dalszym ciągu zastosowanie przez okres jednego roku kalendarzowego następującego po upływie roku, w którym próg 27 % został przekroczony po raz pierwszy.

2. W przypadku określonym w ust. 1 korzyści nie mogą być łączone w sposób pozwalający na przekroczenie okresu dwóch lat kalendarzowych.

1) każdy uczestniczący w porozumieniu przedsiębiorca ma prawo wycofania się z grupy koasekuracyjnej lub grupy koreasekuracyjnej, z zachowaniem okresu wypowiedzenia nie dłuższego niż rok, bez narażenia się na jakiekolwiek sankcje;

2) postanowienia zawarte w treści porozumień tworzących poszczególne grupy:

a) nie zobowiązują żadnego z jej członków do ubezpieczania lub reasekuracji za pośrednictwem grupy, w całości lub w części, od danego rodzaju pokrywanego przez nią ryzyka,

b) nie ograniczają działalności grupy lub jej członków w zakresie ubezpieczania lub reasekuracji od ryzyka umiejscowionego na określonej części terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

3) porozumienie nie ogranicza produkcji lub dystrybucji;

4) porozumienie nie dokonuje podziału rynków lub nie wskazuje docelowych klientów poszczególnym stronom porozumienia;

5) członkowie grupy koreasekuracyjnej nie porozumiewają się w sprawie składek ubezpieczeniowych pobieranych w ubezpieczeniach bezpośrednich oraz

6) żaden z członków grupy lub przedsiębiorca wywierający decydujący wpływ na jej politykę handlową nie jest jednocześnie członkiem lub nie wywiera decydującego wpływu na politykę handlową innej grupy koasekuracyjnej lub koreasekuracyjnej, działającej na tym samym rynku właściwym.

1) opracowywania, uznawania i rozpowszechniania specyfikacji technicznych, zasad i kodeksów praktyki dotyczących tych rodzajów urządzeń zabezpieczających, dla których nie istnieją jeszcze odpowiednie specyfikacje techniczne, oraz

2) opracowywania, uznawania i rozpowszechniania specyfikacji technicznych, zasad i kodeksów praktyki dla instalacji i konserwacji urządzeń zabezpieczających.

1) specyfikacje techniczne i procedury oceny zgodności są precyzyjne, technicznie uzasadnione i dostosowane do poziomu wydajności, jaki ma być osiągnięty przez odpowiednie urządzenia zabezpieczające;

2) kryteria oceny przedsiębiorców wykonujących usługi instalacyjne i przedsiębiorców wykonujących usługi konserwatorskie są oparte na obiektywnych i jednolitych zasadach, odnoszą się przy tym do ich kwalifikacji technicznych i są stosowane w niedyskryminujący sposób;

3) specyfikacje techniczne i zasady, o których mowa w § 22, są opracowywane i rozpowszechniane wraz z towarzyszącym im oświadczeniem, że przedsiębiorcy prowadzący działalność ubezpieczeniową mogą przyjąć do ubezpieczenia, na dowolnych ustalonych przez siebie warunkach, inne urządzenia zabezpieczające lub zakłady instalacyjne i konserwatorskie, które nie spełniają tych specyfikacji technicznych lub zasad;

4) specyfikacje techniczne i zasady, o których mowa w § 22, są udostępniane każdej zainteresowanej osobie na żądanie;

5) wykazy urządzeń zabezpieczających oraz zakładów instalacyjnych i konserwatorskich spełniających specyfikacje zawierają klasyfikację opartą na uzyskiwanym poziomie wydajności;

6) wniosek o ocenę zgodności może być przedłożony w każdym czasie;

7) ocena zgodności nie wiąże się z wnoszeniem opłat nieproporcjonalnych do kosztów tej procedury;

8) urządzenia oraz zakłady wykonujące usługi instalacyjne i konserwatorskie spełniające kryteria oceny uzyskują na niedyskryminujących zasadach świadectwo zgodności, w okresie sześciu miesięcy od daty złożenia wniosku, z wyjątkiem przypadków, gdy względy techniczne uzasadniają przedłużenie tego terminu o rozsądny okres;

9) fakt zgodności zostaje poświadczony na piśmie;

10) uzasadnienie odmowy wystawienia świadectwa zgodności wystawiane jest na piśmie przez dołączenie kopii sprawozdań z przeprowadzonych testów i kontroli;

11) uzasadnienie odmowy wzięcia pod uwagę wniosku o ocenę zgodności dostarczane jest na piśmie oraz

12) specyfikacje techniczne i zasady, o których mowa w § 22, stosowane są przez organy wyposażone w uprawnienia wynikające z odpowiednich norm wskazywanych w art. 9 lit. l rozporządzenia Komisji (WE) nr 358/2003 z dnia 27 lutego 2003 r. w sprawie stosowania art. 81 ust. 3 Traktatu do niektórych kategorii porozumień, decyzji i praktyk uzgodnionych w sektorze ubezpieczeniowym (Dz. Urz. UE L 53 z 28.02.2003, str. 8-16, z późn. zm.).

Prezes Rady Ministrów: J. Kaczyński

¹⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 91, poz. 870 i Nr 96, poz. 959, z 2005 r. Nr 83, poz. 719, Nr 143, poz. 1204, Nr 167, poz. 1396, Nr 183, poz. 1538, Nr 184, poz. 1539, z 2006 r. Nr 157, poz. 1119 oraz z 2007 r. Nr 50, poz. 331, Nr 82, poz. 557, Nr 102, poz. 691 i Nr 112, poz. 769.