Dziennik Ustaw - rok 2007 nr 131 poz. 910

Na podstawie art. 25 pkt 2 ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. – Prawo atomowe (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 276) zarządza się, co następuje:

1) sposób oznakowania tych terenów, z uwzględnieniem wzorów znaków ostrzegawczych dla oznakowania granic terenu kontrolowanego i nadzorowanego;

2) warunki dostępu i opuszczania tych terenów dla pracowników i innych osób;

3) warunki, jakie muszą być spełnione dla wykonywania pomiarów dozymetrycznych w środowisku pracy na tych terenach, w szczególności odnośnie do zakresu programu pomiarów i wymagań, jakie muszą spełniać osoby wykonujące pomiary.

1) granice terenu kontrolowanego oznacza się znakami ostrzegawczymi, których wzór zawiera załącznik nr 1 do rozporządzenia, oraz tablicami informacyjnymi podającymi rodzaj substancji promieniotwórczych i źródeł promieniowania jonizującego oraz związane z nimi zagrożenie;

2) znaki ostrzegawcze i tablice informacyjne, o których mowa w pkt 1, umieszcza się przy wejściu na teren kontrolowany; w przypadku wytyczenia tego terenu poza pomieszczeniem zamkniętym umieszcza się je w odstępach nie większych niż 10 m;

3) dostęp do terenu kontrolowanego, ograniczony przez zastosowanie środków technicznych, w szczególności drzwi, bram lub widocznych blokad, mają:

a) pracownicy zatrudnieni na tym terenie,

b) pacjenci poddawani zabiegom diagnostycznym lub terapeutycznym,

c) za zgodą kierownika jednostki organizacyjnej lub upoważnionej przez niego osoby – inne przeszkolone osoby wyposażone w dawkomierze osobiste umożliwiające bezpośrednie określenie dawki od narażenia zewnętrznego otrzymanej w czasie przebywania na tym terenie,

d) pracownicy organu, który wydał zezwolenie w zakresie bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej na wykonywanie działalności związanej z narażeniem na tym terenie, upoważnieni do prowadzenia kontroli;

4) osoby, o których mowa w pkt 3 lit. a i lit. c, mają dostęp do terenu kontrolowanego i jego opuszczania na podstawie przepustek, kart wstępu lub identyfikatorów;

5) prace na terenie kontrolowanym prowadzi się zgodnie z instrukcjami pracy odpowiednimi dla zagrożenia związanego z występującymi substancjami promieniotwórczymi i źródłami promieniowania jonizującego oraz wykonywanymi czynnościami.

2. Jeżeli na terenie kontrolowanym występuje możliwość rozprzestrzeniania się skażeń promieniotwórczych, poza wymaganiami, o których mowa w ust. 1, zapewnia się:

1) przy wejściu – możliwość zmiany odzieży osobistej na odzież roboczą oraz pomiar skażeń osobistych i wnoszonego sprzętu;

2) przy wyjściu – pojemniki na skażoną odzież, pomiar skażeń osobistych i wynoszonego sprzętu oraz środki i urządzenia do usuwania tych skażeń, zależne od prowadzonych prac, a także zmianę odzieży skażonej na nieskażoną.

1) granice terenu nadzorowanego oznacza się znakami ostrzegawczymi, których wzór zawiera załącznik nr 2 do rozporządzenia;

2) granice terenu nadzorowanego można oznaczyć tablicami informacyjnymi podającymi rodzaj substancji promieniotwórczych i źródeł promieniowania jonizującego oraz związane z nimi zagrożenie;

3) znaki ostrzegawcze i tablice informacyjne, o których mowa w pkt 1 i 2, umieszcza się przy wejściu na teren nadzorowany; w przypadku wytyczenia tego terenu poza pomieszczeniem zamkniętym umieszcza się je w odstępach nie większych niż 10 m;

4) dostęp do terenu nadzorowanego i jego opuszczanie przez osoby inne niż pracownicy zatrudnieni na tym terenie podlega rejestracji.

2. Jeżeli jest to uzasadnione rodzajem czynności wykonywanych na terenie nadzorowanym, poza wymaganiami, o których mowa w ust. 1, opracowuje się instrukcje pracy odpowiednie do zagrożenia związanego z występującymi źródłami i wykonywanymi czynnościami.

1) ustalenie miejsca, czasu i częstotliwości przeprowadzania pomiarów;

2) ustalenie rodzajów wykonywanych pomiarów;

3) wskazanie metod, przyrządów oraz procedur pomiarowych.

2. Zakres programu pomiarów dozymetrycznych w środowisku pracy, o których mowa w ust. 1, obejmuje:

1) pomiar mocy dawki oraz określenie rodzaju promieniowania;

2) pomiar i identyfikację skażeń promieniotwórczych powierzchni i powietrza – w przypadku możliwości rozprzestrzeniania się skażeń promieniotwórczych.

3. Pomiary, o których mowa w ust. 1, umożliwiają:

1) ciągłą ocenę warunków pracy, w tym ocenę narażenia pracowników i innych osób znajdujących się na terenach kontrolowanych albo nadzorowanych;

2) kontrolę przestrzegania limitów użytkowych dawek określonych w zezwoleniu na prowadzenie działalności na tych terenach;

3) weryfikację granic terenu kontrolowanego i nadzorowanego;

4) ocenę narażenia osób znajdujących się poza tymi terenami, spowodowanego prowadzoną działalnością, w tym w wyniku usuwania substancji promieniotwórczych z tych terenów.

1) posiadające uprawnienia inspektora ochrony radiologicznej;

2) przeszkolone przez inspektora ochrony radiologicznej w zakresie wykonywania pomiarów.

Prezes Rady Ministrów: J. Kaczyński

¹⁾ Przepisy niniejszego rozporządzenia wdrażają postanowienia dyrektywy Rady 96/29/Euratom z dnia 13 maja 1996 r. ustanawiającej podstawowe normy bezpieczeństwa w zakresie ochrony zdrowia pracowników i ogółu społeczeństwa przed zagrożeniami wynikającymi z promieniowania jonizującego (Dz. Urz. WE L 159 z 29.06.1996, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 5, t. 2, str. 291).

Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 20 lutego 2007 r. (poz. 910)

Załącznik nr 1

ZNAK OSTRZEGAWCZY DO OZNAKOWANIA GRANIC TERENU KONTROLOWANEGO

Załącznik nr 2

ZNAK OSTRZEGAWCZY DO OZNAKOWANIA GRANIC TERENU NADZOROWANEGO