Dziennik Ustaw - rok 2007 nr 92 poz. 618

Na podstawie art. 9a pkt 1 i 2 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. – Prawo o miarach (Dz. U. z 2004 r. Nr 243, poz. 2441, z późn. zm.³⁾) zarządza się, co następuje:

1) wymagania w zakresie konstrukcji i wykonania, charakterystyk metrologicznych oraz warunków właściwego stosowania przekładników klasy dokładności 0,5 i dokładniejszych do współpracy z licznikami energii elektrycznej czynnej prądu przemiennego, zwanych dalej „przekładnikami”;

2) szczegółowy zakres badań i sprawdzeń wykonywanych podczas prawnej kontroli metrologicznej przekładników;

3) sposoby i metody przeprowadzania badań i sprawdzeń, o których mowa w pkt 2.

1) wyprodukowanych i/lub wprowadzonych do obrotu w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej albo Republice Turcji,

2) wyprodukowanych w państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – będącym stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym

– zgodnie z przepisami obowiązującymi w tych państwach, pod warunkiem że przyrządy te spełniają wymagania w stopniu odpowiadającym przepisom rozporządzenia.

1) przekładniku – należy przez to rozumieć przyrząd pomiarowy klasy dokładności 0,5; 0,2 i 0,1 przeznaczony do współpracy z licznikiem energii elektrycznej czynnej prądu przemiennego w celu dokonywania pomiarów energii elektrycznej;

2) przekładniku prądowym – należy przez to rozumieć przekładnik, w którym prąd wtórny, w normalnych warunkach pracy, jest proporcjonalny do prądu pierwotnego, a jego faza różni się od fazy prądu pierwotnego o kąt, który jest bliski zeru w przypadku odpowiedniego połączenia;

3) przekładniku napięciowym – należy przez to rozumieć przekładnik, w którym napięcie wtórne, w normalnych warunkach pracy, jest proporcjonalne do napięcia pierwotnego, a jego faza różni się od fazy napięcia pierwotnego o kąt, który jest bliski zeru w przypadku odpowiedniego połączenia;

4) przekładniku kombinowanym – należy przez to rozumieć przekładnik składający się z przekładnika prądowego i przekładnika napięciowego umieszczonych we wspólnej obudowie;

5) przekładniku przeznaczonym do specjalnych zastosowań do współpracy z licznikiem energii elektrycznej czynnej prądu przemiennego – należy przez to rozumieć przekładnik prądowy lub część prądową przekładnika kombinowanego klasy dokładności 0,5S i 0,2S;

6) błędach podstawowych przekładnika – należy przez to rozumieć błędy wyznaczone podczas sprawdzania przekładnika w warunkach odniesienia;

7) błędzie prądowym przekładnika – należy przez to rozumieć błąd, który przekładnik wprowadza do wartości prądu wtórnego, wynikający z tego, że przekładnia rzeczywista nie jest równa przekładni znamionowej;

8) błędzie napięciowym przekładnika – należy przez to rozumieć błąd, który przekładnik wprowadza do wartości napięcia wtórnego, wynikający z tego, że przekładnia rzeczywista nie jest równa przekładni znamionowej;

9) błędzie kątowym przekładnika – należy przez to rozumieć kąt fazowy między wektorami prądów pierwotnego i wtórnego lub między wektorami napięć pierwotnego i wtórnego, jeżeli zwroty tych wektorów są tak dobrane, że w idealnym przekładniku kąt jest równy zeru;

10) obciążeniu znamionowym – należy przez to rozumieć wartość obciążenia, do którego są odniesione wymagania metrologiczne dotyczące dokładności przekładników;

11) najwyższym napięciu dopuszczalnym – należy przez to rozumieć największą wartość skuteczną napięcia podłączonego do przekładnika;

12) napięciu probierczym – należy przez to rozumieć wartość skuteczną napięcia, na którą powinna być odporna izolacja przekładnika;

13) przekładniku narażonym na czynniki atmosferyczne – należy przez to rozumieć przekładnik pracujący w układach pomiarowych na wolnym powietrzu.

1) uzwojenia pierwotnego;

2) uzwojenia wtórnego;

3) rdzenia wykonanego z materiału ferromagnetycznego – blachy transformatorowej;

4) zacisków uzwojeń pierwotnego i wtórnego;

5) izolacji między uzwojeniami.

1) nazwa lub znak producenta;

2) oznaczenie typu;

3) numer fabryczny;

4) znak zatwierdzenia typu, o ile został nadany;

5) wartości skuteczne znamionowych prądów lub napięć pierwotnych i wtórnych;

6) wartość skuteczna najwyższego napięcia dopuszczalnego;

7) wartości skuteczne napięć probierczych;

8) obciążenie znamionowe, wyrażone w woltoamperach, i odpowiadająca mu klasa dokładności;

9) częstotliwość znamionowa;

10) przeznaczenie każdego uzwojenia i odpowiadające mu zaciski w przypadku przekładników o więcej niż jednym uzwojeniu wtórnym;

11) schemat połączeń wewnętrznych dla przekładników o więcej niż jednym zakresie prądu lub napięcia pierwotnego lub wtórnego;

12) oznaczenia zacisków uzwojeń pierwotnego i wtórnego.

1) wartości skuteczne znamionowych prądów pierwotnych w A: 10; 12,5; 15; 20; 25; 30; 40; 50; 60; 75 i ich dziesiętne wielokrotności lub podwielokrotności;

2) wartości skuteczne znamionowych prądów wtórnych w A: 1; 2; 5.

1) wartości skuteczne znamionowych napięć pierwotnych w kV lub V – równe wartościom skutecznym znamionowych napięć sieci elektroenergetycznych, do których są podłączone przekładniki;

2) wartości skuteczne znamionowych napięć wtórnych w V: 100; 110; 200.

2. Dla przekładników napięciowych i części napięciowej przekładników kombinowanych przeznaczonych do podłączenia w sieciach elektroenergetycznych między przewód fazowy a przewód uziemiony ustala się wartości skuteczne napięć, o których mowa w ust. 1, podzielone przez √3.

1) uzwojenia pierwotnego przekładników powinna być odporna na napięcie przemienne o częstotliwości 50 Hz i o wartości równej przy pierwszym sprawdzeniu 100 % wartości skutecznej napięcia probierczego podanego na przekładniku, zgodnego z wartościami, które określa załącznik nr 1 do rozporządzenia, a przy ponownym sprawdzeniu – 80 % tej wartości;

2) międzyzwojowa przekładników napięciowych i części napięciowej przekładników kombinowanych powinna być odporna na napięcie przemienne indukowane o częstotliwości 50 Hz i o wartości równej przy pierwszym sprawdzeniu 100 % wartości skutecznej napięcia probierczego podanego na przekładniku, zgodnego z wartościami, które określa załącznik nr 1 do rozporządzenia, a przy ponownym sprawdzeniu – 80 % tej wartości lub wartości koniecznej do zaindukowania w otwartym uzwojeniu pierwotnym przy pierwszym sprawdzeniu 100 % wartości skutecznej napięcia probierczego, a przy ponownym sprawdzeniu – 80 % tej wartości napięcia podanego na przekładniku, zgodnego z wartościami określonymi w załączniku nr 1 do rozporządzenia;

3) uzwojenia wtórnego przekładników powinna być odporna na napięcie przemienne o częstotliwości 50 Hz i o wartości skutecznej 3 kV;

4) między poszczególnymi uzwojeniami wtórnymi i między poszczególnymi sekcjami uzwojenia pierwotnego przekładników powinna być odporna na napięcie przemienne o częstotliwości 50 Hz i o wartości skutecznej 3 kV;

5) zacisku uzwojenia pierwotnego przeznaczonego do uziemienia przekładników napięciowych i części napięciowej przekładników kombinowanych powinna być odporna na napięcie przemienne o częstotliwości 50 Hz i o wartości skutecznej 3 kV, o ile jest zastosowana;

6) niskonapięciowego zacisku pojemnościowego dzielnika napięcia przekładników napięciowych z pojemnościowym dzielnikiem napięcia powinna być odporna na napięcie przemienne o częstotliwości 50 Hz i o wartości 10 kV;

7) międzyzwojowa przekładników prądowych i części prądowej przekładników kombinowanych powinna być odporna na prąd przemienny o częstotliwości 50 Hz i o wartości równej wartości skutecznej znamionowego prądu pierwotnego lub wtórnego przy otwartym uzwojeniu wtórnym lub pierwotnym. Dla przekładników prądowych i części prądowej przekładników kombinowanych, pracujących w rozszerzonym zakresie prądu, oznaczonym ext 120 %, ext 150 % lub ext 200 %, izolacja powinna być odporna na działanie prądu o podwyższonej wartości w stosunku do wartości skutecznej prądu znamionowego. Wartość maksymalna napięcia pojawiającego się na zaciskach otwartego uzwojenia wtórnego lub pierwotnego nie powinna przekraczać 4,5 kV.

2. Błędy podstawowe przekładników prądowych i części prądowej przekładników kombinowanych, przeznaczonych do specjalnych zastosowań przy współpracy z licznikami, o wartości skutecznej znamionowego prądu wtórnego 5 A, przy obciążeniu o wartości od 25 % do 100 % obciążenia znamionowego, ale nie mniejszej niż 1 VA, częstotliwości znamionowej 50 Hz i współczynniku mocy cos cφ = 0,8 indukcyjnym, nie powinny przekraczać wartości błędów granicznych dopuszczalnych, które określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.

3. Błędy podstawowe, o których mowa w ust. 1 i 2, nie mogą przekraczać wartości błędów granicznych dopuszczalnych określonych w załącznikach nr 2 i 3 do rozporządzenia, w przypadku gdy 25 % wartości obciążenia znamionowego jest mniejsze niż 5 VA, współczynnik mocy cos cφ = 1, a wartość skuteczna prądu pierwotnego jest równa 100 % prądu znamionowego.

4. W przypadku przekładników prądowych i części prądowej przekładników kombinowanych, pracujących w zakresie powyżej 120 % wartości skutecznej prądu znamionowego, oznaczonych ext 150 % lub ext 200 %, błędy podstawowe, o których mowa w ust. 1 i 2, nie mogą przekraczać wartości błędów granicznych dopuszczalnych określonych w załącznikach nr 2 i 3 do rozporządzenia, zamiast przy 120 % wartości skutecznej prądu znamionowego – przy wartości podanej na przekładnikach.

5. Błędy podstawowe, o których mowa w ust. 1 i 2, nie mogą przekraczać wartości błędów granicznych dopuszczalnych określonych w załącznikach nr 2 i 3 do rozporządzenia dla każdego rdzenia pomiarowego przy zwartych pozostałych rdzeniach pomiarowych w przypadku przekładników prądowych i części prądowej przekładników kombinowanych o liczbie rdzeni pomiarowych większej niż jeden.

6. W przypadku przekładników prądowych i części prądowej przekładników kombinowanych mających rdzenie przeznaczone do zabezpieczeń błędy podstawowe, o których mowa w ust. 1 i 2, nie mogą przekraczać wartości błędów granicznych dopuszczalnych określonych w załącznikach nr 2 i 3 do rozporządzenia, dla każdego rdzenia pomiarowego przy zwartych rdzeniach przeznaczonych do zabezpieczeń.

2. Błędy podstawowe, o których mowa w ust. 1, nie mogą przekraczać wartości błędów granicznych dopuszczalnych określonych w załączniku nr 4 do rozporządzenia dla każdego uzwojenia pomiarowego przy obciążonych pozostałych uzwojeniach pomiarowych wartościami 100 % i 0 % obciążenia znamionowego w przypadku przekładników napięciowych i części napięciowej przekładników kombinowanych o większej niż jeden liczbie uzwojeń pomiarowych.

3. W przypadku przekładników napięciowych i części napięciowej przekładników kombinowanych mających uzwojenie dodatkowe lub uzwojenia przeznaczone do zabezpieczeń błędy podstawowe, o których mowa w ust. 1, nie mogą przekraczać wartości błędów granicznych dopuszczalnych określonych w załączniku nr 4 do rozporządzenia dla każdego uzwojenia pomiarowego przy otwartym uzwojeniu dodatkowym lub uzwojeniach przeznaczonych do zabezpieczeń.

1) temperatura: 23 (±5) °C;

2) wilgotność względna poniżej 80 %.

1) dla przekładników nienarażonych na czynniki atmosferyczne:

a) temperatura od -5 °C do 40 °C,

b) wilgotność względna poniżej 95 %;

2) dla przekładników narażonych na czynniki atmosferyczne:

a) temperatura od -40 °C do 40 °C,

b) wilgotność względna poniżej 95 %.

1) analizę dokumentacji niezbędnej do przeprowadzenia badania typu;

2) oględziny zewnętrzne;

3) badanie wytrzymałości elektrycznej izolacji;

4) sprawdzenie dokładności.

2. Podczas legalizacji pierwotnej przekładników wykonuje się czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 2–4.

1) nie ma widocznych uszkodzeń mechanicznych obudowy, izolacji i zacisków przekładnika;

2) istnieją wymagane oznaczenia i znaki;

3) nie ma wycieków oleju w przypadku przekładników o izolacji olejowej, a w przypadku przekładników mających wskaźnik oleju – również, czy jest odpowiednia ilość oleju;

4) jest odpowiednie ciśnienie w przypadku przekładników o izolacji gazowej.

2. Wynik sprawdzenia uznaje się za pozytywny, jeżeli nie nastąpi przebicie izolacji lub przeskok napięcia między uzwojeniami.

1) w § 11 i 13, w przypadku przekładników prądowych i części prądowej przekładników kombinowanych;

2) w § 12 i 13, w przypadku przekładników napięciowych i części napięciowej przekładników kombinowanych.

1) komparatory prądowe o błędach granicznych nie większych niż ±0,005 % dla błędu prądowego i ±0,5 min dla błędu kątowego lub przekładniki prądowe klasy dokładności 0,1 i dokładniejsze, w przypadku sprawdzania przekładników prądowych i części prądowej przekładników kombinowanych;

2) dzielniki napięcia o błędach granicznych nie większych niż ±0,01 % dla błędu napięciowego i ±1 min dla błędu kątowego lub zestawy składające się z dzielnika napięcia i elektronicznego wzorca dzielnika napięcia o błędach granicznych nie większych niż ±0,02 % dla błędu napięciowego i ±2 min dla błędu kątowego lub przekładniki napięciowe klasy dokładności 0,1 i dokładniejsze, w przypadku sprawdzania przekładników napięciowych i części napięciowej przekładników kombinowanych;

3) mostki do pomiaru błędów przekładników o błędach granicznych nie większych niż ±0,02 % dla błędu prądowego lub napięciowego i ±1 min dla błędu kątowego;

4) wielozakresowe, przełączane skokowo obciążenia przekładników o współczynniku mocy cos cφ = 0,8 indukcyjnym o nastawianych wartościach zgodnych z parametrami sprawdzanych przekładników i o błędach składowych czynnej i biernej obciążeń nie przekraczających ±3 % dla każdej z nastawionych wartości obciążeń w zakresie 5÷120 % albo 5÷200 % prądu znamionowego lub w zakresie 80÷120 % napięcia znamionowego;

5) amperomierze i woltomierze klasy dokładności 0,5, o ile nie są wbudowane w mostki, o których mowa w pkt 3, o zakresie umożliwiającym odczyt w pełnym zakresie prądów i napięć objętym wymaganiami metrologicznymi;

6) miernik temperatury umożliwiający pomiar temperatury w zakresie dostosowanym do zakresu temperatur, o którym mowa w § 14 pkt 1 lub w § 17 pkt 1 lit. a albo w § 17 pkt 2 lit. a, z błędem granicznym dopuszczalnym ±0,4 °C;

7) miernik wilgotności względnej umożliwiający pomiar wilgotności względnej w zakresie od 0 % do 100 % z błędem granicznym dopuszczalnym ±2 %;

8) próbniki izolacji oraz układy zasilania i regulacji o parametrach dostosowanych do parametrów sprawdzanych przekładników.

1) należy połączyć ze sobą wszystkie zaciski uzwojeń pierwotnych;

2) należy połączyć ze sobą wszystkie zaciski uzwojeń wtórnych i połączyć je z ziemią;

3) w przypadku konieczności należy połączyć z ziemią: obudowę, rdzeń i zbiornik – jeżeli występuje;

4) między połączone ze sobą zaciski uzwojeń pierwotnych a połączone ze sobą zaciski uzwojeń wtórnych należy doprowadzić w czasie 1 minuty napięcie przemienne o częstotliwości 50 Hz i o wartości skutecznej określonej w § 10 pkt 1.

2. Badanie wytrzymałości elektrycznej izolacji międzyzwojowej przekładników napięciowych i części napięciowej przekładników kombinowanych przebiega w następujący sposób:

1) do zacisków uzwojenia pierwotnego lub wtórnego należy doprowadzić w czasie 1 minuty napięcie przemienne o częstotliwości 50 Hz i o wartości skutecznej określonej w § 10 pkt 2, pozostawiając drugie uzwojenie otwarte;

2) w przypadku doprowadzenia napięcia przemiennego do uzwojenia wtórnego dopuszcza się zastosowanie napięcia o podwyższonej częstotliwości;

3) jeżeli częstotliwość nie przekracza 100 Hz, to czas trwania badania wynosi 1 minutę, a przy częstotliwości większej niż 100 Hz czas trwania badania należy obliczyć według wzoru:

gdzie:

f – czas trwania badania, w s,

f_n – częstotliwość znamionowa – 50 Hz,

f_b – częstotliwość podczas badania, w Hz

– przy czym czas ten nie może być krótszy niż 15 s.

3. Dla przekładników napięciowych i części napięciowej przekładników kombinowanych przeznaczonych do podłączenia w sieciach elektroenergetycznych między przewód fazowy a przewód uziemiony sprawdzenie wytrzymałości elektrycznej izolacji międzyzwojowej jest równoważne sprawdzeniu wytrzymałości elektrycznej izolacji uzwojenia pierwotnego.

4. Badanie wytrzymałości elektrycznej izolacji uzwojenia wtórnego przekładników przebiega w następujący sposób:

1) należy połączyć ze sobą zaciski uzwojenia wtórnego;

2) między połączone ze sobą zaciski uzwojenia wtórnego a uziemioną obudowę należy doprowadzić w czasie 1 minuty napięcie przemienne o częstotliwości 50 Hz i o wartości skutecznej określonej w § 10 pkt 3;

3) dla przekładników o więcej niż jednym uzwojeniu wtórnym należy przeprowadzić czynności określone w pkt 1 i 2 dla każdego uzwojenia wtórnego.

5. Badanie wytrzymałości elektrycznej izolacji między poszczególnymi uzwojeniami wtórnymi i między poszczególnymi sekcjami uzwojenia pierwotnego przekładników przebiega w następujący sposób:

1) zaciski każdego uzwojenia wtórnego i każdej sekcji uzwojenia pierwotnego należy połączyć ze sobą;

2) między połączone ze sobą zaciski uzwojenia wtórnego a połączone ze sobą i z ziemią zaciski pozostałych uzwojeń wtórnych należy doprowadzić w czasie 1 minuty napięcie przemienne o częstotliwości 50 Hz i o wartości skutecznej określonej w § 10 pkt 4;

3) między połączone ze sobą zaciski sekcji uzwojenia pierwotnego a połączone ze sobą i z ziemią zaciski pozostałych sekcji należy doprowadzić w czasie 1 minuty napięcie przemienne o częstotliwości 50 Hz i o wartości skutecznej określonej w § 10 pkt 4;

4) czynności określone w pkt 1–3 należy przeprowadzić dla każdego uzwojenia wtórnego i dla każdej sekcji uzwojenia pierwotnego.

6. W celu przeprowadzenia badania wytrzymałości elektrycznej izolacji zacisku uzwojenia pierwotnego przeznaczonego do uziemienia przekładników napięciowych i części napięciowej przekładników kombinowanych, o ile jest zastosowana, należy doprowadzić między ten zacisk a obudowę połączoną z ziemią w czasie 1 minuty napięcie przemienne o częstotliwości 50 Hz i o wartości skutecznej określonej w § 10 pkt 5.

7. W celu przeprowadzenia badania wytrzymałości elektrycznej izolacji niskonapięciowego zacisku pojemnościowego dzielnika napięcia przekładników napięciowych z pojemnościowym dzielnikiem napięcia należy doprowadzić między ten zacisk a obudowę połączoną z ziemią w czasie 1 minuty napięcie przemienne o częstotliwości 50 Hz i o wartości skutecznej określonej w § 10 pkt 6.

8. W celu przeprowadzenia badania wytrzymałości elektrycznej izolacji międzyzwojowej przekładników prądowych i części prądowej przekładników kombinowanych do zacisków uzwojenia pierwotnego lub wtórnego należy doprowadzić w czasie 1 minuty prąd przemienny o częstotliwości 50 Hz i o wartości skutecznej określonej w § 10 pkt 7, pozostawiając drugie uzwojenie otwarte.

1) należy zestawić obwód prądu pierwotnego, łącząc ze sobą szeregowo zaciski uzwojenia pierwotnego przekładnika sprawdzanego, wzorcowego i transformatora zasilającego;

2) zaciski uzwojenia wtórnego przekładnika sprawdzanego należy połączyć szeregowo z obciążeniem przekładników prądowych;

3) zaciski uzwojenia wtórnego przekładnika sprawdzanego i wzorcowego należy połączyć z odpowiednimi zaciskami mostka do pomiaru błędów przekładników;

4) do obwodu pierwotnego należy doprowadzić prąd;

5) sprawdzenia należy dokonać przy 120 %, 100 %, 20 %, 5 % wartości znamionowego prądu pierwotnego, a przekładników do specjalnych zastosowań – przy 120 %, 100 %, 20 %, 5 %, 1 % wartości znamionowego prądu pierwotnego i przy 100 % i 25 % wartości obciążenia znamionowego, z zastrzeżeniem § 11 ust. 3 i 4;

6) wartości mierzonych błędów sprawdzanego przekładnika należy odczytać na mostku do pomiaru błędów przekładników;

7) w razie konieczności należy uwzględnić w wynikach pomiaru błędy przekładnika wzorcowego, dodając je do wartości odczytanych na mostku do pomiaru błędów przekładników.

1) należy zestawić obwód napięcia pierwotnego, łącząc ze sobą równolegle zaciski uzwojenia pierwotnego przekładnika sprawdzanego, wzorcowego i transformatora zasilającego;

2) zaciski uzwojenia wtórnego przekładnika sprawdzanego należy połączyć równolegle z obciążeniem przekładników napięciowych;

3) zaciski uzwojenia wtórnego przekładnika sprawdzanego i wzorcowego należy połączyć z odpowiednimi zaciskami mostka do pomiaru błędów przekładników;

4) do obwodu pierwotnego należy doprowadzić napięcie;

5) sprawdzenia należy dokonać przy 120 %, 100 %, 80 % wartości znamionowego napięcia pierwotnego i przy 100 % i 25 % wartości obciążenia znamionowego;

6) wartości mierzonych błędów sprawdzanego przekładnika należy odczytać na mostku do pomiaru błędów przekładników;

7) w razie konieczności należy uwzględnić w wynikach pomiaru błędy przekładnika wzorcowego, dodając je do wartości odczytanych na mostku do pomiaru błędów przekładników.

Minister Gospodarki: P. G. Woźniak

¹⁾ Minister Gospodarki kieruje działem administracji rządowej – gospodarka, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 lipca 2006 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki (Dz. U. Nr 131, poz. 909).

²⁾ Niniejsze rozporządzenie zostało notyfikowane Komisji Europejskiej w dniu 25 sierpnia 2006 r., pod numerem 2006/0461/PL, zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039 oraz z 2004 r. Nr 65, poz. 597), które wdraża dyrektywę 98/34/WE z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającą procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych (Dz. Urz. WE L 204 z 21.07.1998, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 20, str. 337).

³⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 163, poz. 1362 i Nr 180, poz. 1494 oraz z 2006 r. Nr 170, poz. 1217 i Nr 249, poz. 1834.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Gospodarki
z dnia 19 kwietnia 2007 r. (poz. 618)

Załącznik nr 1

WARTOŚCI SKUTECZNE NAPIĘĆ PROBIERCZYCH O CZĘSTOTLIWOŚCI 50 HZ UZWOJEŃ PIERWOTNYCH PRZEKŁADNIKÓW

Załącznik nr 2

BŁĘDY GRANICZNE DOPUSZCZALNE PRZEKŁADNIKÓW PRĄDOWYCH I CZĘŚCI PRĄDOWEJ PRZEKŁADNIKÓW KOMBINOWANYCH

Załącznik nr 3

BŁĘDY GRANICZNE DOPUSZCZALNE PRZEKŁADNIKÓW PRĄDOWYCH I CZĘŚCI PRĄDOWEJ PRZEKŁADNIKÓW KOMBINOWANYCH, PRZEZNACZONYCH DO SPECJALNYCH ZASTOSOWAŃ

Załącznik nr 4

BŁĘDY GRANICZNE DOPUSZCZALNE PRZEKŁADNIKÓW NAPIĘCIOWYCH I CZĘŚCI NAPIĘCIOWEJ PRZEKŁADNIKÓW KOMBINOWANYCH