REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 2007 nr 91 poz. 609
OŚWIADCZENIE RZĄDOWE
z dnia 12 września 2006 r.
w sprawie mocy obowiązującej Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne, przyjętego w Nowym Jorku dnia 25 maja 2000 r.
Podaje się niniejszym do wiadomości, że na podstawie ustawy z dnia 23 lipca 2004 r. o ratyfikacji Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne, przyjętego w Nowym Jorku dnia 25 maja 2000 r. (Dz. U. Nr 194, poz. 1982), Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej dnia 14 lutego 2005 r. ratyfikował wyżej wymieniony protokół. Dnia 7 kwietnia 2005 r. złożono Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych dokument ratyfikacyjny.
Zgodnie z artykułem 10 ustęp 1 protokół wszedł w życie dnia 12 lutego 2002 r.
Zgodnie z artykułem 10 ustęp 2 w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej protokół wszedł w życie dnia 7 maja 2005 r.
Przy składaniu dokumentu ratyfikacyjnego złożono następującą deklarację:
„Zgodnie z artykułem 3 ust. 2 protokołu Rząd Rzeczypospolitej Polskiej oświadcza, że:
1. w przypadku obowiązkowego poboru do służby wojskowej dolna granica wieku jest określona przez prawo i wynosi 18 lat,
2. przy ochotniczym wstępowaniu do Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej dolna granica wieku jest określona przez prawo i wynosi 17 lat. Wstąpienie do Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej jest rzeczywiście dobrowolne, a kandydat zobowiązany jest przedłożyć dokument potwierdzający jego datę urodzenia. Wymagana jest także zgoda jego rodziców lub opiekunów prawnych.”.
Ponadto dnia 1 grudnia 2005 r. złożono następujący sprzeciw wobec zastrzeżenia Sułtanatu Omanu:
„Rząd Rzeczypospolitej Polskiej rozpatrzył zastrzeżenie złożone przez Rząd Sułtanatu Omanu, w momencie przystąpienia, do Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne, które potwierdza obowiązywanie w stosunku do Protokołu zastrzeżeń złożonych do Konwencji. Zastrzeżenia te odnoszą się ogólnie do wszystkich zapisów Konwencji niezgodnych z prawem islamskim lub ustawodawstwem obowiązującym w Sułtanacie Omanu oraz stwierdzają, że postanowienia Konwencji powinny być stosowane w granicach wyznaczonych dostępnymi środkami materialnymi.
Rząd Rzeczypospolitej Polskiej uważa, że zastrzeżenia, które nie określają precyzyjnie zakresu, w jakim Sułtanat Omanu przyjął postanowienia Konwencji, są niezgodne z przedmiotem i celem Protokołu, jakim jest zapewnienie szerszej ochrony praw dziecka, gwarantowanych przez Konwencję. Rząd Rzeczypospolitej Polskiej pragnie zauważyć, że zgodnie z artykułem 19 Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów zastrzeżenia pozostające w sprzeczności z przedmiotem i celem traktatu nie są dopuszczalne.
W związku z tym Rząd Rzeczypospolitej Polskiej sprzeciwia się wyżej wymienionemu zastrzeżeniu złożonemu przez Rząd Sułtanatu Omanu do Protokołu fakultatywnego.
Niniejszy sprzeciw nie stoi jednak na przeszkodzie wejściu w życie Protokołu fakultatywnego w stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a Sułtanatem Omanu.”.
Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje:
1) Następujące państwa stały się stronami Protokołu, składając dokumenty ratyfikacyjne lub przystąpienia w podanych niżej datach:
Islamskie Państwo Afganistanu | 24 września 2003 r. |
Księstwo Andory | 30 kwietnia 2001 r. |
Republika Argentyńska | 10 września 2002 r. |
Republika Armenii | 30 września 2005 r. |
Republika Austrii | 1 lutego 2002 r. |
Republika Azerbejdżanu | 3 lipca 2002 r. |
Królestwo Bahrajnu | 21 września 2004 r. |
Ludowa Republika Bangladeszu | 6 września 2000 r. |
Królestwo Belgii | 6 maja 2002 r. |
Belize | 1 grudnia 2003 r. |
Republika Beninu | 31 stycznia 2005 r. |
Republika Białorusi | 25 stycznia 2006 r. |
Republika Boliwii | 22 grudnia 2004 r. |
Bośnia i Hercegowina | 10 października 2003 r. |
Republika Botswany | 4 października 2004 r. |
Federacyjna Republika Brazylii | 27 stycznia 2004 r. |
Republika Bułgarii | 12 lutego 2002 r. |
Republika Chile | 31 lipca 2003 r. |
Republika Chorwacji | 1 listopada 2002 r. |
Republika Czadu | 28 sierpnia 2002 r. |
Republika Czeska | 30 listopada 2001 r. |
Królestwo Danii | 27 sierpnia 2002 r. |
Wspólnota Dominiki | 20 września 2002 r. |
Republika Ekwadoru | 7 czerwca 2004 r. |
Państwo Erytrea | 16 lutego 2005 r. |
Republika Filipin | 26 sierpnia 2003 r. |
Republika Finlandii | 10 kwietnia 2002 r. |
Republika Francuska | 5 lutego 2003 r. |
Republika Grecka | 22 października 2003 r. |
Republika Gwatemali | 9 maja 2002 r. |
Królestwo Hiszpanii | 8 marca 2002 r. |
Republika Hondurasu | 14 sierpnia 2002 r. |
Republika Indii | 30 listopada 2005 r. |
Irlandia | 18 listopada 2002 r. |
Republika Islandii | 1 października 2001 r. |
Państwo Izrael | 18 lipca 2005 r. |
Jamajka | 9 maja 2002 r. |
Japonia | 2 sierpnia 2004 r. |
Królestwo Kambodży | 16 lipca 2004 r. |
Kanada | 7 lipca 2000 r. |
Państwo Katar | 25 lipca 2002 r. |
Republika Kazachstanu | 10 kwietnia 2003 r. |
Republika Kenii | 28 stycznia 2002 r. |
Republika Kirgiska | 13 sierpnia 2003 r. |
Republika Kolumbii | 25 maja 2005 r. |
Demokratyczna Republika Konga | 11 listopada 2001 r. |
Republika Korei | 24 września 2004 r. |
Republika Kostaryki | 24 stycznia 2003 r. |
Państwo Kuwejt | 26 sierpnia 2004 r. |
Królestwo Lesotho | 24 września 2003 r. |
Wielka Arabska Libijska Dżamahirija Ludowo-Socjalistyczna | 29 października 2004 r. |
Księstwo Liechtensteinu | 4 lutego 2005 r. |
Republika Litewska | 20 lutego 2003 r. |
Wielkie Księstwo Luksemburga | 4 sierpnia 2004 r. |
Republika Łotewska | 19 grudnia 2005 r. |
Była Jugosłowiańska Republika Macedonii | 12 stycznia 2004 r. |
Republika Madagaskaru | 22 września 2004 r. |
Republika Malediwów | 29 grudnia 2004 r. |
Republika Mali | 16 maja 2002 r. |
Republika Malty | 9 maja 2002 r. |
Królestwo Marokańskie | 22 maja 2002 r. |
Meksykańskie Stany Zjednoczone | 15 marca 2002 r. |
Republika Mołdowy | 7 kwietnia 2004 r. |
Księstwo Monako | 13 listopada 2001 r. |
Mongolia | 6 października 2004 r. |
Republika Mozambiku | 19 października 2004 r. |
Republika Namibii | 16 kwietnia 2002 r. |
Republika Federalna Niemiec | 13 grudnia 2004 r. |
Republika Nikaragui | 17 marca 2005 r. |
Królestwo Norwegii | 23 września 2003 r. |
Nowa Zelandia1) | 12 listopada 2001 r. |
Sułtanat Omanu | 17 września 2004 r. |
Republika Panamy | 8 sierpnia 2001 r. |
Republika Paragwaju | 27 września 2002 r. |
Republika Peru | 8 maja 2002 r. |
Republika Portugalska | 19 sierpnia 2003 r. |
Rumunia | 10 listopada 2001 r. |
Republika Rwandy | 23 kwietnia 2002 r. |
Republika Salwadoru | 18 kwietnia 2002 r. |
Republika Senegalu | 3 marca 2004 r. |
Republika Serbii | 31 stycznia 2003 r. |
Republika Sierra Leone | 15 maja 2002 r. |
Republika Słowacka | 7 lipca 2006 r. |
Republika Słowenii | 23 września 2004 r. |
Demokratyczno-Socjalistyczna Republika Sri Lanki | 8 września 2000 r. |
Stany Zjednoczone Ameryki | 23 grudnia 2002 r. |
Stolica Apostolska | 24 października 2001 r. |
Republika Sudanu | 26 lipca 2005 r. |
Syryjska Republika Arabska | 17 października 2003 r. |
Konfederacja Szwajcarska | 26 czerwca 2002 r. |
Królestwo Szwecji | 20 lutego 2003 r. |
Republika Tadżykistanu | 5 sierpnia 2002 r. |
Królestwo Tajlandii | 27 lutego 2006 r. |
Zjednoczona Republika Tanzanii | 11 listopada 2004 r. |
Demokratyczna Republika Timoru Wschodniego | 2 sierpnia 2004 r. |
Republika Togijska | 28 listopada 2005 r. |
Republika Tunezyjska | 2 stycznia 2003 r. |
Republika Turcji | 4 maja 2004 r. |
Turkmenistan | 29 kwietnia 2005 r. |
Republika Ugandy | 6 maja 2002 r. |
Ukraina | 11 lipca 2005 r. |
Wschodnia Republika Urugwaju | 9 września 2003 r. |
Boliwariańska Republika Wenezueli | 23 września 2003 r. |
Zjednoczone Królestwo | 24 czerwca 2003 r. |
Socjalistyczna Republika Wietnamu | 20 grudnia 2001 r. |
Republika Włoska | 9 maja 2002 r. |
Republika Zielonego Przylądka | 10 maja 2002 r. |
2) Przy składaniu dokumentów ratyfikacyjnych lub przystąpienia oraz w terminach późniejszych podane niżej państwa złożyły następujące oświadczenia, zastrzeżenia i sprzeciwy:
Islamskie Państwo Afganistanu
Oświadczenie:
„... zgodnie z dekretem nr 20 z dnia 25 maja 2003 r. o dobrowolnym zaciągu do Afgańskiej Armii Narodowej, podpisanym przez J.E. Hameda Karzaia, Szefa Państwa Afganistanu, wiek minimalny rekrutacji obywatela afgańskiego do czynnej służby wojskowej ograniczony jest latami 22 do 28. Werbunek osób do Afgańskiej Armii Narodowej jest dobrowolny, a nie przymusowy bądź wymuszony.”
Księstwo Andory
Oświadczenie:
„W nawiązaniu do artykułu 3 ustęp 2 Protokołu Księstwo Andory oświadcza, że obecnie nie posiada sił zbrojnych. Jedynymi wyspecjalizowanymi siłami w Księstwie są Policja i Służby Celne, w przypadku których dolna granica wieku osób rekrutowanych jest zgodna z określoną w artykule 2 Protokołu fakultatywnego. Ponadto Księstwo pragnie w swoim oświadczeniu ponownie wyrazić sprzeciw wobec artykułu 2 dopuszczającego ochotniczą rekrutację dzieci w wieku poniżej 18 lat.”
Republika Argentyńska
Oświadczenie:
„Republika Argentyńska oświadcza, że dolna granica wieku przy ochotniczym poborze do argentyńskich narodowych sił zbrojnych wynosi osiemnaście lat.”
Republika Armenii
Oświadczenie:
„Zgodnie z artykułem 47 Konstytucji Republiki Armenii „Każdy obywatel bierze udział w obronie Republiki Armenii w prawem przewidziany sposób”.
Udział obywateli Republiki Armenii w obronie kraju jest uregulowany przez ustawy Republiki Armenii o obowiązku wojskowym (z dnia 15 września 1998 r.) i o odbywaniu służby wojskowej (z dnia 3 lipca 2002 r.).
Zgodnie z artykułem 4 ustępy 1 i 2 ustawy Republiki Armenii o odbywaniu służby wojskowej „służba wojskowa dzieli się na czynną i rezerwową; czynna służba wojskowa składa się z obowiązkowej i kontraktowej służby wojskowej. Obowiązkowa służba wojskowa oznacza służbę wojskową żołnierzy szeregowych i oficerów powołanych do sił zbrojnych lub innych formacji, a także służbę kadetów szkół wojskowych”.
Zgodnie z artykułem 11 ust. 1 ustawy Republiki Armenii o obowiązku wojskowym poborowi płci męskiej w wieku od 18 do 27 lat oraz oficerowie rezerwy, którzy otrzymali pierwszą kategorię oznaczającą, że ich stan zdrowia pozwala na odbywanie służby wojskowej w czasie pokoju, są zobowiązani do odbycia służby wojskowej. Na podstawie wyżej wymienionych przepisów obywatele Republiki Armenii, którzy osiągnęli wiek 18 lat, są zobowiązani do służby w siłach zbrojnych Republiki Armenii; Republika Armenii gwarantuje, że ci obywatele, którzy nie osiągnęli jeszcze wieku 18 lat, nie mogą być powołani do odbycia, zarówno obowiązkowej, jak i kontraktowej (ochotniczej), służby wojskowej.”
Republika Austrii
Oświadczenie:
„Na mocy prawa austriackiego dolna granica wieku przy ochotniczym poborze obywateli Austrii do armii austriackiej (Bundesheer) wynosi 17 lat.
Zgodnie z ustępem 15 oraz ustępem 65 punkt c) austriackiej ustawy o obronie narodowej z 1990 r. (Wehrgesetz 1990) przy ochotniczym poborze osób w wieku 17–18 lat wymagana jest jednoznaczna zgoda rodziców lub innych opiekunów prawnych.
Postanowienia austriackiej ustawy o obronie narodowej z 1990 r. wraz z odnośnymi prawami zagwarantowanymi Konstytucją Federalną Austrii zapewniają ochotnikom w wieku poniżej 18 lat ochronę prawną w kontekście takiej decyzji. Dodatkowe gwarancje wiążą się ze ścisłym przestrzeganiem zasad praworządności, właściwego sprawowania władzy oraz skutecznej ochrony prawnej.”
Republika Azerbejdżanu
Oświadczenie:
„Stosownie do artykułu 3 Protokołu Republika Azerbejdżanu oświadcza, że zgodnie z obowiązującą w Republice Azerbejdżanu ustawą z dnia 3 listopada 1992 r. o służbie wojskowej obywatele Republiki Azerbejdżanu i inne osoby spełniające określone wymogi służby wojskowej mogą w wieku 17 lat ochotniczo wstępować do czynnej służby wojskowej w wojskowych szkołach kadetów. Prawo Republiki Azerbejdżanu gwarantuje, że nikt nie będzie do takiej służby zmuszany, że będzie ona możliwa pod warunkiem świadomej zgody rodziców i opiekunów prawnych tych osób, że osoby te otrzymają pełne informacje o obowiązkach w ramach służby oraz że przyjęcie do służby w narodowych siłach zbrojnych wymaga przedstawienia dokumentów potwierdzających wiek przyjmowanej osoby.”
Królestwo Bahrajnu
Oświadczenie:
„W odniesieniu do artykułu 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne Królestwo Bahrajnu niniejszym oświadcza, że 18 lat to wiek minimalny stosowany przy dobrowolnym werbunku do sił zbrojnych Bahrajnu.”
Ludowa Republika Bangladeszu
Oświadczenie:
„Zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego Rząd Ludowej Republiki Bangladeszu oświadcza, że dolna granica wieku, przy której dopuszcza on dobrowolny pobór do narodowych sił zbrojnych, wynosi 16 lat dla żołnierzy służby zasadniczej i 17 lat dla oficerów służby zawodowej, przy czym pobór taki, bez żadnych wyjątków, odbywa się za świadomą zgodą rodziców lub opiekuna prawnego.
Rząd Ludowej Republiki Bangladeszu przedstawia poniżej opis zabezpieczeń przyjętych w celu zapewnienia, by pobór taki nie był wymuszany:
Proces poboru oficerów i żołnierzy szeregowych do narodowych sił zbrojnych rozpoczyna się bez wyjątku od publikacji ogłoszeń w prasie krajowej i w mediach.
Wcielenie nowych rekrutów odbywa się zawsze w miejscu publicznym, takim jak park, plac szkolny lub podobne miejsce. Udział społeczeństwa w takich wydarzeniach jest mile widziany.
Przed zaprezentowaniem się rekrut musi złożyć pisemne oświadczenie rodziców lub opiekunów prawnych, w którym wyrażają oni zgodę na jego pobór. Jeżeli rodzic lub opiekun prawny jest niepiśmienny, to oświadczenie jest weryfikowane i uwierzytelniane przez przewodniczącego gminy (Parishad).
Rekrut musi przedstawić świadectwo urodzenia, świadectwo immatrykulacji oraz komplet świadectw szkolnych.
Wszyscy rekruci, zarówno oficerowie, jak i żołnierze szeregowi, muszą przejść przez rygorystyczne badania lekarskie, w tym przez badania dotyczące stwierdzenia dojrzałości płciowej. Rekrut, który nie osiągnął dojrzałości płciowej, jest automatycznie odrzucany.
Oficerowie i żołnierze szeregowi, bez żadnych wyjątków, muszą odbyć dwuletnie obowiązkowe szkolenie, co gwarantuje, że nie zostaną przydzieleni do jednostek bojowych przed ukończeniem osiemnastego roku życia. Wszyscy oficerowie i żołnierze szeregowi są szczegółowo sprawdzani przed przydzieleniem do jednostek bojowych. Badania obejmują testy na dojrzałość psychiczną, w tym na rozumienie wpajanych na wszystkich poziomach elementów prawa międzynarodowego w zakresie konfliktów zbrojnych.
Rząd Ludowej Republiki Bangladeszu oświadcza, że w dalszym ciągu, bez żadnych wyjątków, stosowana będzie ścisła kontrola przestrzegania zobowiązań przyjętych na mocy Protokołu fakultatywnego.”
Królestwo Belgii
Oświadczenia:
„Zgodnie z artykułem 3 ustęp 2, a także mając na uwadze artykuł 3 ustęp 5, Rząd Królestwa Belgii oświadcza, że dolna granica wieku przy ochotniczym poborze do belgijskich sił zbrojnych nie jest niższa od 18 lat.
Rząd Królestwa Belgii oświadcza, że prawo belgijskie całkowicie zabrania osobom poniżej 18. roku życia jakiegokolwiek udziału podczas wojny lub w okresie pokoju w jakichkolwiek operacjach pokojowych i w jakichkolwiek operacjach zbrojnych. Ponadto istnieje zakaz tworzenia pozarządowych milicji, niezależnie od wieku angażowanych osób.
Rząd Królestwa Belgii nie będzie podejmował działań na podstawie wniosków o współpracę sądową, jeżeli działania te wiązałyby się z nierównym traktowaniem sił rządowych i pozarządowych naruszającym zasadę międzynarodowego humanitarnego prawa równości stron konfliktu, w tym również w przypadku konfliktu zbrojnego niemającego charakteru międzynarodowego.”
Belize
Oświadczenie:
„Rząd Belize oświadcza, że zgodnie z artykułem 3 Protokołu lat szesnaście to dolna granica wieku, przy której dopuszcza się dobrowolną rekrutację do służby wojskowej w Belize. W trakcie prowadzenia rekrutacji wśród osób, które osiągnęły wiek lat szesnastu, a nie mają jeszcze osiemnastu lat, stosuje się następujące zasady:
1. Rekrutacja taka musi być autentycznie dobrowolna, przy przedstawieniu wiarygodnego dowodu wieku (kandydata);
2. Osoby takie muszą otrzymać od swych rodziców bądź opiekunów świadomie wyrażoną zgodę;
3. Przed rekrutacją osoby takie muszą zostać dobrze poinformowane o obowiązkach wynikających ze służby wojskowej;
4. Osoby takie powinny mieć możliwość wycofania się ze służby wojskowej w ciągu miesiąca od daty zaciągu.”
Republika Beninu
Oświadczenie:
„Rząd Republiki Beninu oświadcza, że wiek minimalny, w którym zezwala się na rekrutację ochotników do sił zbrojnych i żandarmerii narodowej, to osiemnaście lat (cf. artykuł 13 ustawy nr 63-5 z dnia 30 maja 1963 r. o rekrutacji w Republice Beninu).
Rząd Republiki Beninu wskazuje również niżej przyjęte przez siebie zabezpieczenia mające zapewnić, że nie dojdzie w żadnym wypadku do rekrutacji wymuszonej lub narzuconej:
(a) Proces rekrutacji do sił zbrojnych Beninu i żandarmerii narodowej rozpoczyna, skierowany do młodych ludzi, anons zamieszczony w prasie i w pozostałych mediach;
(b) Komplet odpowiednich przy rekrutacji dokumentów obejmuje, między innymi, świadectwo urodzenia, świadectwo szkolne i świadectwo odbytych praktyk;
(c) Wcielenie młodych osób odbywa się publicznie, na boiskach sportowych lub w podobnych miejscach;
(d) Wszyscy rekruci są poddawani rygorystycznym badaniom lekarskim.”
Republika Białorusi
Oświadczenie:
„Republika Białorusi, stosownie do artykułu 3 Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne, deklaruje, że ochotnicza rekrutacja obywateli do sił zbrojnych Republiki Białorusi występuje tylko pod warunkiem ukończenia przez tych obywateli 18. roku życia.
Przyjęcie do akademii wojskowej, do czego uprawnieni są obywatele, którzy ukończyli 17. rok życia, łącznie z tymi, którzy osiągnęli ten wiek podczas pierwszego roku pobytu w akademii, stanowi na mocy artykułu 43 ustawy Republiki Białorusi z dnia 5 listopada 1992 r. o obowiązkach wojskowych i służbie wojskowej wyjątek od wyżej wymienionych regulacji. Takie przyjęcie nie może zostać wymuszone albo narzucone.
Ustawodawstwo Republiki Białorusi gwarantuje, że wstąpienie w służbę wojskową jako kadet akademii wojskowej musi:
Być ochotnicze;
Odbyć się za zgodą i wiedzą rodziców lub prawnych opiekunów danej osoby;
Mieć miejsce tylko w przypadku, gdy zgłaszające się osoby są w pełni poinformowane co do obowiązków związanych ze służbą wojskową;
Być dozwolone tylko w przypadku, gdy takie osoby przedstawią wcześniej wiarygodne zaświadczenie o osiągnięciu wieku pozwalającego na odbycie służby wojskowej.”
Republika Boliwii
Oświadczenie:
„Boliwia oświadcza, że zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem 18 lat to wiek minimalny stosowany w obowiązkowej służbie wojskowej w siłach zbrojnych. Służba poprzedzająca służbę wojskową stanowi dobrowolną alternatywę dla młodych osób od lat siedemnastu.”
Bośnia i Hercegowina
Oświadczenie:
„Państwo Bośnia i Hercegowina nie zezwala na ochotnicze wstępowanie do swych sił zbrojnych nikomu poniżej lat 18. Postanowienie to zawarto w ustawie o obronie Federacji Bośni i Hercegowiny („Gazeta Urzędowa Federacji Bośni i Hercegowiny” nr 15/96, 23/02, 18/03) i ustawie o armii Republiki Serbskiej („Gazeta Urzędowa Republiki Serbskiej” nr 31/96, 96/01) oraz jest zgodne z Protokołem fakultatywnym do Konwencji o prawach dziecka ratyfikowanym przez Bośnię i Hercegowinę.”
Republika Botswany
Oświadczenie:
„Zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego Rząd Republiki Botswany oświadcza, że:
a) Nie ma obowiązkowego zaciągu do służby w Siłach Obronnych.
b) Proces rekrutacji do Sił Obronnych rozpoczyna ogłoszenie w prasie krajowej, w którym minimalny wiek lat 18 określa się jako jeden z wymogów.
c) Wcielenie wszystkich rekrutów odbywa się w miejscu publicznym.
d) Od wszystkich rekrutów wymaga się przedłożenia narodowego dowodu tożsamości z datą urodzenia, świadectwa ukończenia szkoły i – zgodnie z potrzebą – innych zaświadczeń określających wykształcenie.
e) Wszyscy rekruci są poddawani rygorystycznym badaniom medycznym mającym na celu ujawnienie niedojrzałości płciowej, a wszelkie osoby niepełnoletnie zdecydowane podjąć służbę odrzuca się z rekrutacji rutynowo.”
Federacyjna Republika Brazylii
Oświadczenie:
„W odniesieniu do artykułu 3 ustępu 2 Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne Rząd Brazylii oświadcza, że zgodnie z artykułem 143 Konstytucji Federalnej służba wojskowa jest obowiązkowa, jak stanowi prawo.
Konstytucja również stanowi, że zgodnie z prawem do kompetencji Sił Zbrojnych należy przydzielanie do służby zastępczej tych, którzy w czasach pokoju, już po przeprowadzonym zaciągu, odwołują się do imperatywu sumienia. W czasie pokoju zwalnia się od obowiązkowej służby wojskowej kobiety i duchownych, ale podlegają oni innym obowiązkom wyznaczonym przez prawo.
Zgodnie z ustawą o służbie wojskowej (ustawa nr 4.375 z dnia 17 sierpnia 1964 r.) w czasie pokoju obowiązek służby wojskowej rozpoczyna się z dniem 1 stycznia roku, w którym obywatel kończy lat osiemnaście (artykuł 5).
Zgodnie z przepisami o służbie wojskowej (dekret 57.654 z dnia 20 stycznia 1966 r.) obywatele mogą swobodnie zgłaszać się do dobrowolnej służby wojskowej, jeśli osiągnęli lat 16 (artykuł 41 ustęp 1 i artykuł 49 ustęp 4). Jednakże przyjęcie ich do dobrowolnej służby wojskowej staje się możliwe jedynie od dnia 1 stycznia roku, w którym kończą lat 17 (artykuł 127). Przyjęcie ochotników do służby wojskowej wymaga specjalnego zezwolenia ze strony Sił Zbrojnych (ustawa o służbie wojskowej, artykuł 27).
Zgodnie z przepisami o służbie wojskowej obywatelska niezdolność do działań zgodnie z celami służby wojskowej kończy się z dniem, w którym obywatel ukończy lat 17. Ochotnicy, którzy w momencie wcielenia lub werbunku do służby wojskowej nie ukończyli lat 17, muszą przedstawić pisemną zgodę rodziców lub opiekunów (artykuł 239).”
Republika Bułgarii
Oświadczenie:
„Republika Bułgarii oświadcza niniejszym, że wszyscy mężczyźni, obywatele Bułgarii, którzy ukończyli 18 lat, podlegają obowiązkowej służbie wojskowej.
Obywatele Bułgarii, którzy złożyli przysięgę i odbyli służbę wojskową lub odbyli dwie trzecie obowiązkowego okresu służby wojskowej, mogą zostać przyjęci na zasadzie dobrowolności do służby zawodowej.
Osoby, które nie osiągnęły wieku dojrzałości, mogą odbywać szkolenie w szkołach wojskowych na podstawie umowy o szkoleniu, którą osoby te podpisują za zgodą rodziców lub opiekunów. Po osiągnięciu dojrzałości uczestnicy szkolenia podpisują umowę o szkoleniu w ramach służby wojskowej.”
Republika Chile
Oświadczenie:
„Rząd Chile oświadcza, że zgodnie ze swym prawem krajowym wiek minimalny stosowany przy dobrowolnej rekrutacji do narodowych sił zbrojnych to lat 17 lub 18, a w wyjątkowych przypadkach osoby, które ukończyły 16 lat i spełniają pewne kryteria, mogą uczestniczyć w tego rodzaju programach przez krótsze okresy za uprzednią zgodą Dyrektora Generalnego Generalnego Dyrektoriatu do spraw Mobilizacji Narodowej Ministerstwa Obrony Narodowej oraz za zgodą rodziców lub opiekunów prawnych.”
Republika Chorwacji
Oświadczenie:
„W związku z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne Republika Chorwacji oświadcza, że ustawodawstwo chorwackie nie dopuszcza osób poniżej lat osiemnastu do służby w Siłach Zbrojnych Republiki Chorwacji.
Aby zapewnić, że osoby poniżej lat 18 nie dostaną się do Sił Zbrojnych, Republika Chorwacji podjęła następujące postanowienia:
– Prawo stanowi, że na służbę wojskową składa się obowiązek rejestracji rekrutów, podjęcie służby wojskowej (pobór) oraz służba w rezerwie Sił Zbrojnych Republiki Chorwacji.
– Obowiązek rejestracji rekrutów powstaje w roku kalendarzowym, w którym rekrut kończy lat 18, i trwa do czasu, gdy dana osoba podejmuje służbę wojskową (pobór) bądź służbę w życiu cywilnym, to znaczy do momentu przeniesienia do rezerwy, lub do czasu ustania służby wojskowej zgodnie z postanowieniami ustawy o obronie. Proces rekrutacji obejmuje rejestrację w rejestrach wojskowych, badania lekarskie i inne, testy psychologiczne i samą rekrutację. Jest to procedura wstępna, wymagana w celu określenia, czy dana osoba nadaje się do służby wojskowej. Status rekruta zachowuje się do momentu podjęcia służby wojskowej (poboru), do której, zgodnie z prawem, rekrut nie może zostać skierowany przed ukończeniem 18 lat.
– Rekrutów kwalifikujących się do służby kieruje się do służby wojskowej (poboru) po osiągnięciu pełnoletności (18 lat) normalnie w roku kalendarzowym, w którym ukończą lat 19, co czyni z nich poborowych. Rekruci nie stanowią części Sił Zbrojnych Republiki Chorwacji; poborowi wchodzą w skład Sił Zbrojnych Republiki Chorwacji.”
Republika Czadu
Oświadczenie:
„Rząd Czadu oświadcza, że zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego 18 lat jest wiekiem minimalnym stosowanym przy rekrutacji do sił zbrojnych.
Zaciąg jest całkowicie i absolutnie dobrowolny i może odbywać się tylko na podstawie pełni posiadanych informacji.”
Republika Czeska
Oświadczenie:
„Przyjmując niniejszy protokół, stosownie do artykułu 3 ustęp 2 Protokołu oświadczamy, że dolna granica wieku, przy której dopuszcza się ochotniczy pobór do narodowych sił zbrojnych, wynosi 18 lat. Granica ta jest określona przez prawo.”
Królestwo Danii
Oświadczenie:
„W związku ze złożeniem przez Danię dokumentu ratyfikacyjnego Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne Rząd Danii oświadcza, że ustawodawstwo duńskie nie zezwala na rekrutację do sił zbrojnych osób poniżej 18. roku życia.”
Wspólnota Dominiki
Oświadczenie:
„Wiek minimalny, w jakim zezwala się na dobrowolny zaciąg do Policji (wobec braku narodowych sił zbrojnych) to osiemnaście lat. Jest to zgodne z ustawą o policji, rozdział 14:01, sekcja 5 (a);
... rekrutację przeprowadza się jedynie za pomocą uznanej i zarejestrowanej agencji;
... zgoda rekrutów jest całkowicie dobrowolna, o czym świadczy podpisane oświadczenie;
... rekrutację poprzedza okres „orientacyjny” dający możliwość dobrowolnego wycofania się z niej.”
Republika Ekwadoru
Oświadczenie:
„Rząd Republiki Ekwadoru niniejszym oświadcza, że zgodnie z postanowieniami Konstytucji służba wojskowa jest obowiązkowa. Obywatele, którzy odwołują się od niej na gruncie moralnym, religijnym bądź filozoficznym, są kierowani do prac społecznych w trybie przewidzianym prawem.
Artykuł 5 ustawy o obowiązku służby wojskowej stanowi, że „dla obywateli Ekwadoru obowiązki wojskowe zaczynają się w wieku lat 18, a kończą w wieku lat 55. Okres życia między 18. a 55. rokiem życia nosi nazwę 'wieku wojskowego' ”.”
Państwo Erytrea
Oświadczenie:
„Państwo Erytrea oświadcza, że 18 lat to wiek minimalny stosowany przy rekrutacji osób do sił zbrojnych.”
Republika Filipin
Oświadczenie:
„1. Osiemnaście lat to wiek minimalny przy dobrowolnej rekrutacji do Sił Zbrojnych Filipin, z wyjątkiem zaciągu prowadzonego w celu odbycia szkoleń, na zakończenie których studenci/kadeci/praktykanci osiągną pełnoletność,
2. Nie ma obowiązkowej, przymusowej ani wymuszonej rekrutacji do Sił Zbrojnych Filipin oraz
3. Rekrutacja odbywa się wyłącznie na zasadzie dobrowolności.”
Republika Finlandii
Oświadczenie:
„Rząd Finlandii oświadcza zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego, że dolna granica wieku w przypadku poboru osób do narodowych sił zbrojnych wynosi 18 lat. Dolna granica wieku dotyczy zarówno służby wojskowej mężczyzn, jak i ochotniczej służby kobiet.”
Republika Francuska
Oświadczenie:
„Francja niniejszym oświadcza, że prowadzi rekrutację jedynie ochotników w wieku co najmniej 17 lat, których poinformowano o prawach i obowiązkach wynikłych ze służby wojskowej, oraz że zaciąg rekrutów poniżej lat 18 jest ważny tylko za zgodą ich przedstawicieli prawnych.”
Republika Grecka
Oświadczenie:
„Zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne Grecja oświadcza, że 18 lat stanowi dolną granicę wieku dopuszczalną przez prawo narodowe przy dobrowolnej rekrutacji osób do greckich sił zbrojnych.”
Republika Gwatemali
Oświadczenie:
„Zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu, o którym mowa powyżej, Rząd Gwatemali oświadcza, co następuje:
Gwatemala nie będzie zezwalać na obowiązkowy pobór do swoich sił zbrojnych osób w wieku poniżej 18 lat, natomiast zgodnie z artykułem 3 ustęp 4 Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne opis rozwiązań zabezpieczających przed wymuszeniem takiego poboru zostanie przedstawiony w terminie późniejszym.”
Królestwo Hiszpanii
Oświadczenie:
„Stosownie do postanowień artykułu 3 Protokołu Hiszpania oświadcza, że dolna granica wieku przy ochotniczym poborze do sił zbrojnych wynosi 18 lat.”
Republika Hondurasu
Oświadczenie:
„W celu określenia zakresu niniejszego protokołu i podczas składania dokumentu przystąpienia Rząd Republiki Hondurasu, działając zgodnie z artykułem 3 Protokołu, oświadcza, że:
Na mocy prawa państwa Honduras dolna granica wieku dla ochotniczego poboru do sił zbrojnych wynosi 18 lat, co stanowi element edukacyjnego, społecznego, humanistycznego i demokratycznego ustroju kraju.”
Republika Indii
Oświadczenie:
„Stosownie do artykułu 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne Rząd Republiki Indii deklaruje, co następuje:
(i) Minimalny wiek dla wstąpienia przyszłych rekrutów do Indyjskich Sił Zbrojnych (wojska lądowe, lotnictwo i marynarka wojenna) wynosi 16 lat. Po poborze i koniecznym okresie treningowym zaprzysiężona kadra sił zbrojnych jest wysyłana w rejony operacyjne tylko wtedy, kiedy ukończyła 18. rok życia.
(ii) Rekrutacja do Indyjskich Sił Zbrojnych ma charakter całkowicie ochotniczy i jest przeprowadzana za pomocą systemu otwartych zbiórek i otwartych egzaminów konkursowych. Nie ma przymusowej lub narzuconej rekrutacji do indyjskich sił zbrojnych.”
Irlandia
Oświadczenie:
„Zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne Irlandia oświadcza, że:
Zasadniczo 17 lat to minimalny wiek zaciągu do irlandzkich sił zbrojnych. Wyjątki czyni się w wypadku uczniów objętych praktykami zawodowymi, których można przyjmować wtedy, gdy mają 16 lat. Jednakże praktykantom nie przydziela się żadnych obowiązków wojskowych do czasu ukończenia czteroletnich praktyk, kiedy to wszyscy już i tak osiągają 18. rok życia.
Aby zapewnić, że rekrutacja osób poniżej lat 18 nie jest ani przymusowa, ani wymuszona, Irlandia przyjęła następujące zabezpieczenia:
Zaciąg do irlandzkich sił zbrojnych jest dobrowolny. Irlandia nie prowadzi poboru, a kampanie rekrutacyjne mają charakter informacyjny. Wnioskodawcy muszą wypełnić aplikację, a wybiera się ich na zasadzie przydatności. Wnioskodawcy, którym proponuje się jakieś stanowisko, nie są zobowiązani do jego przyjęcia.
Od wszystkich wnioskodawców wymaga się okazania świadectwa urodzenia. Wszyscy nieżonaci wnioskodawcy, którzy nie ukończyli lat 18, muszą wykazać się pisemną zgodą swych rodziców lub opiekunów. W Irlandii osoba staje się dorosła w 18. roku życia lub w momencie zawarcia związku małżeńskiego, jeśli dochodzi do niego przed 18. rokiem życia. Zgodnie z prawem irlandzkim osoba poniżej lat 18 może prawnie zawrzeć związek małżeński jedynie za zgodą sądu okręgowego bądź sądu najwyższego.”
Republika Islandii
Oświadczenie:
„W odniesieniu do artykułu 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne Republika Islandii oświadcza, że nie posiada narodowych sił zbrojnych; tym samym dolna granica wieku poborowego nie ma zastosowania w przypadku Republiki Islandii.”
Państwo Izrael
Oświadczenie:
„Zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne Rząd Państwa Izrael oświadcza, że:
(a) Zgodnie z artykułem 14 prawa o służbie obronnej (wersja skonsolidowana) 5746-1986, 17 lat jest minimalnym wiekiem, w którym Państwo Izrael dopuszcza dobrowolne wstępowanie do swoich sił zbrojnych;
(b) Aby zapewnić, że dobrowolna rekrutacja do sił zbrojnych nie jest ani przymusowa, ani wymuszona, Rząd Państwa Izrael przyjął następujące zabezpieczenia:
1. Zgodnie z działem 14 prawa o służbie obronnej (wersja skonsolidowana) 5746-1986 osoba poniżej lat 18 musi złożyć pisemny wniosek o wstąpienie do izraelskich sił zbrojnych i wykazać się pisemną zgodą swych rodziców lub opiekuna prawnego; jednakże, jeśli istnieją duże problemy w nawiązaniu kontaktu z jednym z rodziców, wystarczy pisemna zgoda drugiego z nich.
2. W sposób jasny i dokładny powinny zostać przedstawione zarówno kandydatowi, jak i jego rodzicom lub opiekunowi prawnemu, informacje o obowiązkach wiążących się z odbywaniem służby wojskowej.
3. Przed przyjęciem do izraelskich sił zbrojnych wymagane jest od osoby przedstawienie wiarygodnego świadectwa urodzenia uzyskane w ministerstwie prowadzącym oficjalny narodowy rejestr ludności.
4. Uczestnicy długoterminowych programów prowadzonych przez IDF w trakcie ich trwania mają możliwość odbywania studiów akademickich, jak i rabinistycznych, a także wykonywania ochotniczej pracy, o ile zajęcia te zostały podjęte przed rozpoczęciem służby wojskowej. Uczestnikami powyższych programów mogą być osoby powyżej 17. roku życia.
5. Z uwagi na wymogi administracyjne wspomniani uczestnicy przechodzą jednodniowe przeszkolenie administracyjne w siłach zbrojnych. Uczestnicy przeszkolenia w trakcie jego trwania zwolnieni są z aktywnej służby i rejestrują się na wybranym programie.
6. Osoby poniżej 18. roku życia, które wstępują do wojska w jeden ze wspomnianych sposobów, nie podlegają obowiązkowi udziału w walce zbrojnej."
Zawiadomienie odnoszące się do oświadczenia złożonego przez Syryjską Republikę Arabską w momencie przystąpienia:
„Rząd Państwa Izrael uważa, że złożony przez Syryjską Republikę Arabską dokument ratyfikacyjny do wymienionego Protokołu (...) zawiera oświadczenie odnoszące się do Państwa Izrael.
Rząd Państwa Izrael uznaje takie oświadczenie mające zdecydowanie charakter polityczny za niezgodne z celami i przedmiotem Protokołu.
W związku z powyższym Rząd Państwa Izrael sprzeciwia się oświadczeniu złożonemu przez Syryjską Republikę Arabską."
Jamajka
Oświadczenie:
„Zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne Jamajka oświadcza niniejszym, że:
1. Siły Obronne Jamajki dopuszczają ochotniczy pobór i werbunek przy zachowaniu dolnej granicy wieku wynoszącej 18 lat.
2. Siły Obronne Jamajki na mocy ustawy z 1962 r. o obronie (zasady poboru i służby zawodowej) przyjęły następujące rozwiązania zabezpieczające przed wymuszeniem rekrutacji kadry poniżej 18. roku życia:
a) Pobór do Sił Obronnych Jamajki ma charakter dobrowolny. Osoba pragnąca wstąpić do Sił Obronnych Jamajki wypełnia odpowiedni formularz podania (zgłoszenie) zgodnie z rozdziałem 5 ustawy;
b) Kandydat otrzymuje formularz zgłoszenia z ostrzeżeniem, że świadome poświadczenie nieprawdy podlega karze;
c) Oficer do spraw rekrutacji upewnia się, czy osoba zgłaszająca się jako kandydat do wojska ukończyła, czy też, co może się również zdarzyć, nie ukończyła osiemnastego roku życia;
d) Oficer do spraw rekrutacji czyta lub poleca przeczytanie osobie zgłaszającej się pytań zawartych w formularzu atestacyjnym i upewnia się, że udzielone odpowiedzi zostały w nim należycie odnotowane;
e) W przypadku kandydatów, którzy ukończyli 17 lat i 6 miesięcy, wymagana jest pisemna zgoda rodziców. Osoby należące do tej kategorii nie mogą uzyskać od instytucji szkolących świadectwa ukończenia szkolenia wojskowego do czasu ukończenia osiemnastego roku życia.
3. Przed przyjęciem do narodowej służby wojskowej kandydaci muszą przedstawić wiarygodny dowód wieku w postaci prawnie uznawanego dokumentu, tzn. oryginału lub uwierzytelnionej kopii świadectwa urodzenia.
Kandydat, któremu siły obronne Jamajki zaproponowały określone stanowisko, nie ma obowiązku przyjęcia tego stanowiska."
Japonia
Oświadczenie:
„Zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne Rząd Japonii oświadcza, co następuje:
Rząd Japonii, działając zgodnie z odpowiednimi regulacjami prawnymi, prowadzi rekrutację do Japońskich Sił Obrony jedynie tych osób, które przekroczyły minimalny wiek lat 18, z wyjątkiem przypadków studentów otrzymujących wykształcenie w szkołach znajdujących się w strukturach Japońskich Sił Obrony (odtąd zwanych „kadetami młodzieżowymi"), które należą do „szkół" wymienionych w artykule 3 ustęp 5 Protokołu fakultatywnego.
Wiek minimalny rekrutacji do kadetów młodzieżowych to 15 lat.
W Japonii stosuje się następujące zabezpieczenia przed przymusową bądź wymuszoną rekrutacją kadetów młodzieżowych:
1. Zgodnie z postanowieniami ustawy o Japońskich Siłach Obrony (ustawa nr 165/1954) wymaga się, by rekrutacja do Japońskich Sił Obrony, w tym do Kadetów Młodzieżowych, odbywała się na podstawie egzaminu lub selekcji, przy czym zabrania się stosowania takich środków, jak groźba, przymus itp., z zamiarem realizacji niesprawiedliwej rekrutacji.
2. Przy rekrutacji Kadetów Młodzieżowych należy wcześniej, zgodnie z instrukcją dotyczącą rekrutacji studentów do Japońskich Sił Obrony (Instrukcja Japońskiej Agencji Obrony nr 51/1955), potwierdzić, co następuje:
a) Zgodę na rekrutację daje albo osoba sprawująca władzę rodzicielską kadeta młodzieżowego, albo jego opiekun.
b) Kandydat na kadeta młodzieżowego jest z góry w pełni informowany o czekających go obowiązkach.
c) Od piętnastolatków lub kandydatów powyżej piętnastego roku życia wymagane jest udokumentowane poświadczenie osiągniętego wieku."
Królestwo Kambodży
Oświadczenie:
„Zgodnie z artykułem 42 ustawy o statusie ogólnym Królewskich Kambodżańskich Sił Zbrojnych obywatelom kambodżańskim płci obojga po osiągnięciu wieku lat 18 zezwala się na wstąpienie bądź rekrutację do sił zbrojnych."
Kanada
Oświadczenie:
„Zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne Kanada oświadcza niniejszym:
1. Kanadyjskie Siły Zbrojne dopuszczają ochotniczy pobór w wieku co najmniej 16 lat.
2. Kanadyjskie Siły Zbrojne przyjęły następujące rozwiązania zabezpieczające przed przymusowym lub wymuszonym poborem osób, które nie ukończyły 18 lat:
a) cały pobór kadry w Kanadyjskich Siłach Zbrojnych ma charakter ochotniczy. Kanada nie stosuje obowiązkowego poboru ani żadnej formy wymuszonej czy obowiązkowej służby wojskowej. W związku z tym kampanie rekrutacyjne Kanadyjskich Sił Zbrojnych mają charakter informacyjny. Osoba pragnąca wstąpić do Kanadyjskich Sił Zbrojnych musi wypełnić podanie. Jeżeli Kanadyjskie Siły Zbrojne zaproponują kandydatowi określone stanowisko, kandydat nie ma obowiązku przyjęcia tego stanowiska;
b) rekrutacja osób w wieku poniżej 18 lat odbywa się za świadomą pisemną zgodą ich rodziców lub opiekunów prawnych. Na mocy artykułu 20 ust. 3 ustawy o obronie narodowej „osoba, która nie ukończyła 18 lat, nie może być przyjęta do wojska bez zgody jednego z rodziców lub opiekuna prawnego"
c) kadra w wieku poniżej 18 lat jest w pełni informowana o obowiązkach wynikających ze służby wojskowej. Osobom pragnącym wstąpić do wojska Kanadyjskie Siły Zbrojne udostępnią między innymi szereg broszur i filmów poświęconych obowiązkom związanym ze służbą wojskową;
d) przed przyjęciem do służby wojskowej osoby w wieku poniżej 18 lat muszą przedstawić wiarygodne świadectwo wieku. Aby udowodnić swój wiek, kandydat musi przedstawić prawnie uznawany dokument, to znaczy oryginał lub uwierzytelnioną kopię świadectwa urodzenia lub chrztu."
Państwo Katar
Oświadczenie:
„Zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne Państwo Katar oświadcza, że pobór do jego sił zbrojnych i innych sił zawodowych jest ochotniczy i dotyczy osób, które ukończyły 18 lat, a także uwzględnia zabezpieczenia, o których mowa w ustępie 3 tego samego artykułu.
Składając niniejsze oświadczenie, Państwo Katar zapewnia, że obowiązujące prawo krajowe nie przewiduje żadnej formy obowiązkowego ani wymuszonego poboru."
Republika Kazachstanu
Oświadczenie:
„W myśl artykułu 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne Republika Kazachstanu niniejszym oświadcza:
Zgodnie z ustawą o służbie wojskowej na podstawie kontraktu Nr 167-11 3PK z dnia 20 marca 2001 r.:
1. Służba wojskowa na postawie kontraktu jest oparta o zasady legalności, dobrowolnego zaciągu, profesjonalizmu i kompetencji, zabezpieczeń społecznych i ochrony praw osób odbywających służbę wojskową.
2. Każdy wojskowy ma tytuł do pełnej równości swych praw. Nie wolno nikogo ograniczać w jego/jej prawach bądź w trakcie realizacji praw czerpać korzyści z racji płci, wieku, przynależności rasowej, narodowości, języka, religii, stanowiska służbowego i statusu społecznego.
3. Artykuł 17 ustęp 1 zezwala na dobrowolną rekrutację osób co najmniej dziewiętnastoletnich.
4. Zgodnie z artykułem 14 ustęp 1 kontrakt powinien obowiązkowo obejmować opis dokumentu tożsamości, jego numer i datę wystawienia, numer indywidualnego kodu społecznego i numer rejestracyjny płatnika podatków."
Republika Kenii
Oświadczenie:
„Rząd Republiki Kenii oświadcza, że dolna granica wieku przy poborze osób do sił zbrojnych jest prawnie określona i wynosi osiemnaście lat. Pobór jest w pełni i autentycznie ochotniczy i odbywa się z pełną, świadomą zgodą osób rekrutowanych. W Kenii nie ma poboru obowiązkowego.
Rząd Republiki Kenii zastrzega sobie prawo uzupełnienia, zmiany lub wzmocnienia niniejszego oświadczenia, w dowolnym czasie, w drodze powiadomienia Sekretarza Generalnego ONZ. Takie powiadomienia będą obowiązywały od dnia ich otrzymania przez Sekretarza Generalnego ONZ."
Republika Kirgiska
Oświadczenie:
„Zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne, przyjętego w Nowym Jorku dnia 25 maja 2000 r., mam zaszczyt oświadczyć, że w Republice Kirgiskiej wiek minimalny rekrutacji jej obywateli (mężczyzn) do czynnej służby wojskowej to lat 18 (artykuł 10 ustawy Republiki Kirgiskiej „o powszechnej służbie wojskowej Republiki Kirgiskiej")."
Republika Kolumbii
Oświadczenie:
„Siły zbrojne Republiki Kolumbii, stosując normy humanitarnego prawa międzynarodowego dla ochrony najlepszego interesu dzieci oraz stosując prawo krajowe, nie przeprowadzają poboru do wojska wśród nieletnich, o ile nie mają oni zgody swoich rodziców.
Ustawa 418 z 1997 r., rozszerzona ustawą 548 z 1999 r. i zmieniona ustawą 642 z 2001 r., stanowi, iż osoby poniżej 18. roku życia nie podlegają poborowi do pełnienia służby wojskowej. Zgodnie z ustawą 48 z 1993 r. obowiązek służby wojskowej wobec nieletnich studentów jedenastego poziomu, którzy zostali zakwalifikowani do pełnienia takiej służby, powinien zostać odroczony do momentu ukończenia przez nich 18. roku życia.
Jeśli osoba uzyskująca pełnoletność, wobec której został odroczony obowiązek służby wojskowej, rozpoczęła lub została przyjęta na studia licencjackie na wyższą uczelnię, powinna mieć możliwość odbycia służby wojskowej natychmiast lub też zawieszenia jej do momentu ukończenia studiów. Jeśli osoba taka zdecyduje się na natychmiastowe odbycie służby, uczelnia powinna zarezerwować miejsce dla niej na niezmienionych warunkach. Natomiast jeśli taka osoba wybierze opcję zawieszenia obowiązku służby, wtedy odpowiednie warunki mogą być zachowane jedynie, o ile ukończy służbę zgodnie z wymogami prawa. Przerwanie nauki może powodować obowiązek rekrutacji do odbycia służby woskowej. Władze cywilne i wojskowe, które nie przestrzegają powyższych postanowień, mogą zostać odwołane za nieprzestrzeganie prawa. Osoby powołane do odbycia służby wojskowej, wobec których obowiązek odbycia służby został zawieszony do momentu ukończenia przez nie specjalistycznych studiów, powinny dopełnić swojego konstytucyjnego obowiązku odbycia służby jako absolwenci studiów specjalistycznych czy też technicznych poprzez udział w służbie społecznej, robotach publicznych i działaniach o charakterze naukowym, technicznym, w zależności od posiadanych kwalifikacji. W takim wypadku służba wojskowa powinna trwać 6 miesięcy i powinna zostać uznana za roczną służbę wiejską, praktykę, pracowniczy semestr, rok stażu cywilnego, obowiązkową, roczną służbę lub jako odpowiednik akademickich wymogów wprowadzonych przez program studiów jako wymagany poziom. Dla osób rozpoczynających karierę prawniczą służba wojskowa może zastąpić pracę dyplomową lub monograficzną niezbędną do uzyskania wykształcenia, jak też powinna zastąpić obowiązkową służbę społeczną – art. 149 ustawy 446 z 1998 r."
Demokratyczna Republika Konga
Oświadczenie:
„Stosownie do artykułu 3 ustęp 2 Protokołu Demokratyczna Republika Konga zobowiązuje się do wprowadzenia zasady zakazu poboru do sił zbrojnych dzieci, zgodnie z dekretem nr 066 z dnia 9 czerwca 2000 r. w sprawie demobilizacji i rehabilitacji najsłabszych grup pełniących służbę w siłach zbrojnych, oraz do podjęcia wszelkich możliwych działań w celu zapewnienia, że osoby, które jeszcze nie ukończyły 18. roku życia, nie będą w żaden sposób wcielane do kongijskich sił zbrojnych ani żadnych innych publicznych lub prywatnych ugrupowań zbrojnych na terytorium Demokratycznej Republiki Konga."
Republika Korei
Oświadczenie:
„Zgodnie z ustępem 2 artykułu 3 wspomnianego protokołu Rząd Republiki Korei oświadcza, że 18 lat stanowi wiek minimalny przy dobrowolnej rekrutacji do koreańskich narodowych sił zbrojnych."
Republika Kostaryki
Oświadczenie:
„... artykuł 12 Konstytucji Republiki Kostaryki zabrania tworzenia armii jako instytucji trwałej. W związku z tym Rząd uważa, że może zrezygnować z rzeczonego oświadczenia dla celów artykułu 3 ustęp 2 Protokołu."
Państwo Kuwejt
Oświadczenie:
„... zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 wyżej wspomnianego protokołu Rząd Państwa Kuwejt jest zdecydowany zachować osiemnaście lat jako minimum wiekowe (przy rekrutacji) do dobrowolnej służby w kuwejckich siłach zbrojnych oraz zakazywać przymusowego poboru osób poniżej osiemnastego roku życia."
Królestwo Lesotho
Oświadczenie:
„W reakcji na artykuł 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego, zgodnie z rozdziałem 18 ustawy o siłach obronnych Lesotho z 1996 r., wiek minimalny, w którym Rząd Lesotho zezwala na dobrowolną rekrutację do narodowych sił zbrojnych, to 18 lat osoby zainteresowanej.
Tego rodzaju rekrutacja jest dobrowolna przy składaniu przez przyszłych rekrutów podań o zamieszczone w ogłoszeniach wakaty w siłach zbrojnych."
Wielka Arabska Libijska Dżamahirija Ludowo-Socjalistyczna
Oświadczenie:
„... osiemnaście lat to wymagany prawem wiek do dobrowolnego podjęcia służby w siłach zbrojnych Wielkiej Arabskiej Libijskiej Dżamahiriji Ludowo-Socjalistycznej zgodnie z jej ustawodawstwem narodowym."
Księstwo Liechtensteinu
Oświadczenie:
„Księstwo Liechtensteinu oświadcza, że w odniesieniu do Księstwa Liechtensteinu artykuły 1 i 2, jak również artykuł 3, a w szczególności ustęp 2 Protokołu fakultatywnego z dnia 25 maja 2000 r. do Konwencji z dnia 20 listopada 1989 r. o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne muszą być rozumiane w świetle faktu, że Księstwo Liechtensteinu nie ma narodowych sił zbrojnych i dlatego nie istnieje (w nim) ustawodawstwo dotyczące dolnej granicy wieku przy rekrutacji osób do sił zbrojnych i ich uczestnictwa w działaniach zbrojnych. Księstwo Liechtensteinu uważa ratyfikację Protokołu fakultatywnego jako element swego ciągłego zaangażowania w sprawę ochrony praw dzieci, a jednocześnie jako akt solidarności z celami wytyczonymi przez rzeczony protokół."
Republika Litewska
Oświadczenie:
„... Republika Litewska oświadcza, że zgodnie z prawem Republiki Litewskiej obywatele Republiki Litewskiej, którzy nie ukończyli lat osiemnastu, nie mogą służyć w narodowych siłach zbrojnych: dla obywateli Republiki Litewskiej minimum wiekowym przy dobrowolnym zaciągu do czynnej służby wojskowej jest 18 lat, a przy obowiązkowej służbie wojskowej minimum wiekowe obywateli Republiki Litewskiej musi wynosić 19 lat. Przymusowa rekrutacja dzieci poniżej lat 18 do narodowych sił zbrojnych pociąga za sobą odpowiedzialność zgodną z prawem Republiki Litewskiej."
Wielkie Księstwo Luksemburga
Oświadczenie:
„Rząd Wielkiego Księstwa Luksemburga oświadcza, że zgodnie z artykułem 3 Protokołu dolna granica wieku, przy której zezwala się na dobrowolny zaciąg do armii Luksemburga, to lat 17.
Przy rekrutacji osób w wieku lat 17 należy przestrzegać następujących zasad:
1. Rekrutacja musi odbywać się dobrowolnie.
2. Rekruci-ochotnicy, którzy nie ukończyli lat 18, muszą okazać wyrażoną na piśmie zgodę swych rodziców bądź opiekunów prawnych.
3. Rekrut-ochotnik, który nie ukończył lat 18, nie może brać udziału w następujących operacjach wojskowych:
(1) na szczeblu krajowym:
(a) w obronie terytorium Wielkiego Księstwa, gdyby doszło do konfliktu zbrojnego;
(2) na szczeblu międzynarodowym:
(a) udział w zbiorowej lub wspólnej obronie prowadzonej w ramach organizacji międzynarodowych, których Wielkie Księstwo jest członkiem;
(b) uczestnictwo, w ramach ww. organizacji międzynarodowych, w misjach humanitarnych bądź ewakuacyjnych, misjach pokojowych oraz w misjach bojowych służących zarządzaniu kryzysem, w tym w operacjach służących przywracaniu pokoju.
4. Rekrutów-ochotników należy przed zaciągiem w pełni poinformować o obowiązkach wiążących się ze służbą wojskową.
5. Rekruci-ochotnicy mogą w każdej chwili wycofać się ze służby wojskowej.”
Republika Łotewska
Oświadczenie:
„1) zgodnie z artykułem 17 ustęp 1 ustawy o obowiązkowej służbie wojskowej, uchwalonej przez Parlament Republiki Łotewskiej dnia 19 lutego 1997 r., obywatele w wieku od 19 do 27 lat są zobowiązani do odbycia obowiązkowej służby wojskowej;
2) zgodnie z artykułem 17 ustęp 2 ustawy o obowiązkowej służbie wojskowej osoby zarówno płci męskiej, jak i żeńskiej, w wieku od 18 do 27 lat mogą dobrowolnie zgłosić się do odbywania obowiązkowej służby wojskowej.”
Była Jugosłowiańska Republika Macedonii
Oświadczenie:
„Odnośnie do artykułu 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne Republika Macedonii oświadcza, że zgodnie z prawem macedońskim nie ma możliwości, by skierować kogokolwiek poniżej lat 18, w drodze obowiązku bądź dobrowolnie, do służby wojskowej, co oznacza, że nie ma możliwości pogwałcenia prawa do specjalnej ochrony osób poniżej lat 18. Aby zapewnić, że osoby poniżej lat 18 nie wstąpią do jej sił zbrojnych. Republika Macedonii postanowiła, co następuje:
Artykuł 62 ustawy o obronie Republiki Macedonii stanowi, że poborowych kieruje się do służby wojskowej po osiągnięciu przez nich lat 19. Poborowy, który wnioskuje o zaciągnięcie go do służby wojskowej, jest kierowany do służby wojskowej po trzech miesiącach od dnia złożenia podania, jeśli osiągnął on/ona wiek lat 18.”
Republika Madagaskaru
Oświadczenie:
„Zgodnie z artykułem 11 edyktu nr 78-002 z dnia 16 lutego 1978 r. w sprawie zasad rządzących Służbą Narodową młodzi mężczyźni i kobiety w wieku lat 18 lub starsi mogą wystąpić o rekrutację ich do Sił Zbrojnych lub o służbę poza strukturami Sił Zbrojnych przed młodzieżą z ich grupy wiekowej. Do Sił Zbrojnych może wstąpić każdy obywatel od lat 18.
Aby móc zachować swą wolność kontraktową, osoba występująca o dobrowolną rekrutację powinna złożyć wniosek zatwierdzony przez rodziców bądź prawnego opiekuna. Wykroczenia przeciw wymogom tych postanowień są ścigane i karane zgodnie z kodeksem sprawiedliwości w sprawie Służby Narodowej lub kodeksem karnym.”
Republika Malediwów
Oświadczenie:
„1. Wiek minimalny, w jakim Malediwy zezwalają na rekrutację do swej Narodowej Służby Bezpieczeństwa i Policji, to 18 lat.
2. Każda osoba, która pragnie wstąpić do Narodowej Służby Bezpieczeństwa i Policji, musi o to wystąpić w formie pisemnej.
3. Wszyscy kandydaci powinni przedstawić świadectwo urodzenia.
4. Wszyscy kandydaci ostatecznie wyselekcjonowani do rekrutacji są poddawani lekarskim badaniom sprawnościowym.”
Republika Mali
Oświadczenie:
„Zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne Rząd Republiki Mali oświadcza, że dolna granica wieku przy ochotniczym poborze do narodowych sił zbrojnych wynosi 18 lat. Chłopcy i dziewczęta w wieku poniżej 18 lat nie podlegają dobrowolnemu poborowi ani nie mogą być werbowane do narodowych sił zbrojnych.
Rząd Mali pozostaje w pełni wierny niniejszemu oświadczeniu i zobowiązuje się do karania każdego, kto naruszy przedstawione postanowienia, stosownie do wagi takiego naruszenia, zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa karnego.
Dzieci, które wbrew prawu zostały powołane do sił zbrojnych, mogą stosownie do ich sytuacji otrzymywać pomoc mającą na celu ekonomiczną i społeczną rehabilitację oraz powrót do społeczeństwa.”
Republika Malty
Oświadczenie:
„Na mocy przyjętej w 1970 r. ustawy o Siłach Zbrojnych Malty (rozdział 220 Praw Malty) pobór do Sił Zbrojnych Malty jest prowadzony na zasadzie dobrowolności, przy czym nie wolno powoływać osób, które nie ukończyły 17 lat i sześciu miesięcy. Osoba, która nie ukończyła 18. roku życia, nie może zostać powołana bez pisemnej zgody na takie powołanie ojca danej osoby lub, jeżeli dana osoba nie podlega opiece ojcowskiej, bez zgody matki lub innej osoby sprawującej opiekę nad osobą pragnącą wstąpić do wojska. W każdym wypadku okres służby osoby powołanej przed ukończeniem 18. roku życia kończy się z chwilą ukończenia 18 lat, po czym dla dalszej służby wymagany jest ponowny pobór. Obowiązkowym warunkiem przy poborze potencjalnych rekrutów jest przedstawienie świadectwa urodzenia wydanego przez krajowy Urząd Stanu Cywilnego w celu poświadczenia wieku kandydatów.
Ustawa o Siłach Zbrojnych Malty stanowi również, że każda osoba pragnąca wstąpić do armii zawodowej, niezależnie od wieku, musi otrzymać przedstawioną w specjalnym formularzu informację określającą ogólne warunki służby, natomiast oficer ds. rekrutacji nie może przyjąć do służby zawodowej żadnej osoby, jeżeli nie upewni się, że otrzymała ona informację, zrozumiała jej treść i pragnie być przyjęta.
W praktyce Siły Zbrojne Malty od 1970 r. nie rekrutują osób poniżej 18. roku życia. Ponadto Rząd Malty oświadcza, że jeżeli w przyszłości będzie miał miejsce pobór osób w wieku poniżej 18 lat, to osoby takie, będąc w siłach zbrojnych, nie będą uczestniczyły w działaniach wojennych.
Przepisy ustawy o Siłach Zbrojnych Malty umożliwiają realizację programu „młodych liderów”, w ramach którego osoby, które nie ukończyły 17 lat i sześciu miesięcy, mogą być werbowane do udziału w szkoleniu jako członkowie kadry nieuczestniczącej w walkach, jednakże w praktyce od 1970 r. nie dokonuje się takiego werbunku.”
Królestwo Marokańskie
Oświadczenie:
„Zgodnie z ustępem 2 artykułu dotyczącego angażowania dzieci w konflikty zbrojne Królestwo Marokańskie oświadcza, że dolna granica wieku wymaganego na mocy prawa krajowego przy ochotniczym poborze do sił zbrojnych wynosi 18 lat.”
Meksykańskie Stany Zjednoczone
Oświadczenie:
„Zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego Meksykańskie Stany Zjednoczone oświadczają, że:
(i) Dolna granica wieku przy ochotniczym poborze obywateli meksykańskich do sił zbrojnych wynosi 18 lat.
(ii) Artykuł 24 ustawy o służbie wojskowej stanowi, że do czynnej służby w siłach zbrojnych przyjmowani są wyłącznie ochotnicy, a pobór trwa do czasu uzyskania stanu liczebnego określanego co roku przez Ministerstwo Obrony, przy czym ochotnicy muszą spełniać następujące warunki:
I. Muszą złożyć podanie;
II. Muszą to być obywatele meksykańscy w wieku od 18 do 30 lat, a w przypadku osób przyjmowanych do armii jako specjaliści – do lat 40;
Osoby w wieku od 16 do 18 lat przyjmowane są do jednostek radarowych na szkolenia na techników na podstawie umów zawieranych z państwem na okres nie dłuższy niż pięć lat. Poza tym, zgodnie z artykułem 25 ustawy o służbie wojskowej, do wcześniejszej służby w siłach zbrojnych mogą zostać przyjęte jedynie te osoby, które:
I. Mają zamiar wyjechać z kraju w czasie, w którym z mocy prawa powinny rozpocząć obowiązkową służbę wojskową, jeżeli w chwili zwrócenia się o wcześniejsze przyjęcie mają ukończone 16 lat;
II. Zobowiązane są do zwrócenia się o wcześniejsze przyjęcie do wojska ze względu na naukę.
Maksymalna liczba osób, które mogą zostać przyjęte do wcześniejszej służby wojskowej, ustalana jest corocznie przez Ministerstwo Obrony; oraz:
Oświadczenie wyjaśniające:
Ratyfikując Protokół fakultatywny do Konwencji o prawach dziecka w sprawach angażowania dzieci w konflikty zbrojne, przyjęty przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych dnia 25 maja 2000 r., Rząd Meksykańskich Stanów Zjednoczonych uznaje, że wszelka wynikająca z protokołu odpowiedzialność za działania pozarządowych grup zbrojnych polegająca na rekrutacji dzieci w wieku poniżej 18 lat lub ich wykorzystaniu w działaniach wojennych spoczywa wyłącznie na tych grupach, a Państwo Meksykańskie jako takie nie ponosi żadnej odpowiedzialności z tego tytułu. Państwo Meksykańskie ma przy tym obowiązek przestrzegania zasad międzynarodowego prawa humanitarnego.”
Republika Mołdowy
Oświadczenie:
„Zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu Republika Mołdowy oświadcza, że 18 lat to wiek minimalny przy powoływaniu do służby wojskowej w Republice Mołdowy.”
Księstwo Monako
Oświadczenie:
„Księstwo Monako oświadcza zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne, że jest związane Traktatem francusko-monakijskim z dnia 17 lipca 1918 r. i że na mocy tego traktatu obronę integralności terytorialnej Księstwa Monako zapewnia Republika Francuska. W Księstwie Monako jedynymi strukturami o statusie wojskowym są Gwardia Książęca i Straż Pożarna. Zgodnie z przepisami rozporządzenia monarchy nr 8017 z dnia 1 czerwca 1984 r. w sprawie kodeksu policyjnego członkowie Gwardii i Straży Pożarnej muszą mieć co najmniej 21 lat.”
Mongolia
Oświadczenie:
„Zgodnie z odnośnym prawem Mongolii dolna granica wieku przy rekrutacji do służby wojskowej to lat 18. Obywatele Mongolii, mężczyźni w wieku od 18 do 25 lat mają obowiązek odbycia służby wojskowej. Mężczyźni w wieku od 18 do 25 lat, którzy nie odbyli służby wojskowej z racji przekonań religijnych bądź moralnych, mogą odbyć służbę zastępczą trwającą od 24 do 27 miesięcy w ramach profesjonalnych jednostek lub wydziałów ratowniczych Departamentu Generalnego Zarządu do spraw katastrof, wspomagać straż graniczną bądź inne organizacje humanitarne.”
Republika Mozambiku
Oświadczenie:
„... zgodnie z ustawodawstwem Mozambiku 18 lat to dolna granica wieku przy poborze do narodowych sił zbrojnych,
Republika Mozambiku oświadcza, że zgodnie z prawem wcielanie (do wojska) zaczyna się od lat 20.
Republika Mozambiku dalej oświadcza, że w czasie wojny wiek odpowiedni do służby wojskowej może ulec modyfikacji.”
Republika Namibii
Oświadczenie:
„Zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne Namibia oświadcza niniejszym, że:
1. Siły Obronne Namibii dopuszczają ochotniczy pobór osób w wieku co najmniej 18 lat.
2. Siły Obronne Namibii przyjęły następujące rozwiązania zabezpieczające przed wymuszonym lub narzuconym poborem osób w wieku od 18 do 25 lat:
(a) Co roku w lokalnej prasie i mediach publikowane są ogłoszenia o możliwości podjęcia zawodowej służby wojskowej w Siłach Obronnych Namibii mające na celu zaproszenie młodych mężczyzn i kobiet, zainteresowanych taką służbą, do złożenia podania.
(b) Obowiązuje zasada, że kandydat nie ma obowiązku przyjęcia stanowiska, które zaproponują mu Siły Obronne Namibii.
(c) Istnieją możliwości odbywania zawodowej służby wojskowej w piechocie, wojskach inżynieryjnych, siłach powietrznych, siłach morskich, wojskach łączności oraz wojskach medycznych. Potencjalni rekruci przechodzą kurs instruktażowy, podczas którego zapoznają się z wymaganiami wobec nich jako przyszłych żołnierzy pełniących służbę w wymienionych w punkcie 2 c) rodzajach wojsk. Po zakończeniu szkolenia rekruci mogą wybrać swoją drogę kariery.
(d) Aby wykluczyć jakiekolwiek formy pośredniego lub bezpośredniego nacisku, Siły Obronne Namibii stosują następujące wymagania:
i) potencjalny rekrut nie powinien mieć kryminalnej przeszłości ani być wcześniej karany.
ii) potencjalni rekruci muszą być obywatelami Namibii.
3. Siły Obronne Namibii przestrzegają zasady i stosują politykę zakazu ochotniczego poboru osób w wieku poniżej 18 lat. W związku z tym:
i) wymaga się od kandydatów przedstawienia, jako dowodu stwierdzającego wiek, uwierzytelnionych kopii prawnie uznawanych namibijskich dokumentów tożsamości oraz świadectwa urodzenia.
4. Pobór do Sił Obronnych Namibii jest wyłącznie ochotniczy. Namibia nie stosuje poboru obowiązkowego ani żadnych form obowiązkowej służby wojskowej.”
Republika Federalna Niemiec
Oświadczenie:
„Republika Federalna Niemiec oświadcza, że minimalny wiek lat 17 uważa za wiążący przy dobrowolnej rekrutacji żołnierzy do swych sił zbrojnych zgodnie z warunkami artykułu 2 ustęp 3 Protokołu fakultatywnego. Osoby poniżej lat 18 przyjmuje się do sił zbrojnych jedynie w celu rozpoczęcia szkolenia.
Ochrona dobrowolnych poborowych mających mniej niż 18 lat w związku z ich decyzją o wstąpieniu do sił zbrojnych wynika z potrzeby uzyskania zgody ich opiekunów prawnych oraz z niezbędnego wymogu okazania przez nich dowodu tożsamości bądź paszportu jako wiarygodnego dowodu ich wieku.”
Republika Nikaragui
Oświadczenie:
„Zgodnie z obowiązującymi obecnie wymogami młodzi ludzie obojga płci pragnący wstąpić do nikaraguańskich sił zbrojnych muszą:
1. Być w wieku od 18 do 21 lat. W celu zapobieżenia rekrutacji przymusowej albo wymuszonej młodzi ludzie, którzy dokonali wyboru kariery wojskowej, muszą przedłożyć poświadczone notarialnie zezwolenie swych rodziców bądź opiekunów;
2. Być obywatelami nikaraguańskimi;
3. Odznaczać się sprawnością fizyczną i umysłową;
4. Być stanu wolnego i nie mieć dzieci;
5. Być wolnym od postępowania karnego, nie być karanymi sądownie;
6. Dobrowolnie i w sposób nieprzymuszony zgodzić się na wstąpienie do armii nikaraguańskiej.”
Królestwo Norwegii
Oświadczenie:
„Zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu Rząd Królestwa Norwegii oświadcza, że 18 lat to dolna granica wieku przy dobrowolnym zaciągu do sił zbrojnych.”
Nowa Zelandia
Oświadczenie:
„Rząd Nowej Zelandii oświadcza, że dolna granica wieku, przy której dopuszcza się ochotniczy pobór do narodowych sił zbrojnych, wynosi 17 lat. Rząd Nowej Zelandii oświadcza ponadto, że przyjął następujące rozwiązania zabezpieczające przed wymuszeniem takiego poboru:
(a) procedury Sił Obronnych w zakresie rekrutacji, które wymagają, aby osoby odpowiedzialne za rekrutację zapewniły rzeczywistą dobrowolność poboru;
(b) wymogi prawne dotyczące obowiązku uzyskania zgody rodzica lub opiekuna na powołanie danej osoby do wojska, jeżeli taka zgoda wymagana jest na mocy prawa Nowej Zelandii. Rodzic lub opiekun musi również oświadczyć, że wie, iż zgłaszająca się osoba po skończeniu 18. roku życia będzie podlegała służbie czynnej;
(c) drobiazgowa i zapewniająca dostęp do informacji procedura rekrutacji, dzięki której każda osoba przed zaprzysiężeniem otrzymuje pełną informację o obowiązkach związanych ze służbą wojskową;
(d) procedura rekrutacji wymagająca od kandydatów przedstawienia świadectwa urodzenia jako wiarygodnego dowodu stwierdzającego ich wiek.”
Sułtanat Omanu
Zastrzeżenie:
„... podlega zastrzeżeniom Sułtanatu do Konwencji o prawach dziecka.”
Oświadczenie:
„... osiemnaście lat to wiek minimalny przy zaciągu do sił zbrojnych Ministerstwa Obrony i Sułtana; świadectwo urodzenia bądź stwierdzające wiek zaświadczenie wystawione przez kompetentne władze rządowe to środek ostrożności zapewniający podporządkowanie się temu wymogowi; zaciąg jest opcjonalny, nieobowiązkowy.”
Republika Panamy
Oświadczenie:
„Republika Panamy, ratyfikując Protokół, oświadcza, że nie posiada sił zbrojnych. Republika Panamy posiada cywilne siły bezpieczeństwa składające się z Policji Narodowej, Narodowej Służby Powietrznej, Narodowej Służby Morskiej oraz Służby Ochrony Instytucjonalnej. Statuty tych instytucji określają wymogi dotyczące rekrutacji kadry i stanowią, że osoby rekrutowane muszą być w wieku dojrzałym, tj. co najmniej 18 lat.”
Republika Paragwaju
Oświadczenie:
„... postanowiono ustanowić lat 18 jako dolną granicę wieku przy rekrutacji do sił zbrojnych. Środki przyjęte w celu rekrutacji muszą być zgodne z postanowieniami zawartymi w artykule 3 ustęp 2 wspomnianego Protokołu fakultatywnego.”
Republika Peru
Oświadczenie:
„Przedkładając instrument ratyfikacyjny Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne, Rząd Peru oświadcza, że zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu określona w prawie krajowym dolna granica wieku przy ochotniczym poborze do narodowych sił zbrojnych wynosi 18 lat.”
Republika Portugalska
Oświadczenie:
„Zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne Rząd Republiki Portugalskiej oświadcza, że dolna granica wieku poboru osób – w tym poboru ochotniczego – do narodowych sił zbrojnych wynosi 18 lat. Wiek ten został określony w portugalskim prawie krajowym.”
Rumunia
Oświadczenie:
„Zgodnie z prawem obowiązkowej służbie wojskowej podlegają obywatele rumuńscy, mężczyźni, którzy ukończyli 20 lat; w drodze wyjątku pobór mężczyzn w wieku 18 lat może mieć miejsce w czasie wojny lub, na wniosek zainteresowanego, w czasie pokoju.”
Republika Rwandy
Oświadczenie:
„Dolna granica wieku przy poborze ochotniczym: 18 lat.
Dolna granica wieku przy przyjmowaniu do szkół prowadzonych przez lub pod nadzorem sił zbrojnych: nie dotyczy.
Status uczniów w tych szkołach: nie dotyczy.
Jakiego wiarygodnego dowodu stwierdzającego wiek wymaga się przy poborze: świadectwa urodzenia.
Kto wchodzi w skład sił zbrojnych: pełnoletni mężczyźni i kobiety.”
Republika Salwadoru
Oświadczenie:
„... stosownie do artykułu 3 ustęp 2 protokołu, o którym mowa powyżej, Rząd Republiki Salwadoru oświadcza, że dolna granica wieku dla obywateli Salwadoru, którzy pragną ochotniczo wstąpić do służby wojskowej, wynosi 16 lat zgodnie z artykułami 2 i 6 ustawy o służbie wojskowej i rezerwie Sił Zbrojnych Salwadoru. Poniżej przedstawiono opis rozwiązań przyjętych przez władze Salwadoru w celu zapewnienia, by pełniona służba wojskowa miała charakter ochotniczy z prawnego punktu widzenia:
– Nieletni w wieku 16 lat musi złożyć do Urzędu Rekrutacji i Rezerw lub jego filii pisemne podanie, w którym jednoznacznie stwierdza wolę pełnienia służby wojskowej;
– Przedstawienie oryginału świadectwa urodzenia lub dokumentu tożsamości nieletniego;
– Dokument potwierdzający, że rodzice, opiekun lub przedstawiciel prawny nieletniego wiedzą i wyrażają zgodę na podjęcie przez nieletniego służby wojskowej, zgodnie z postanowieniami artykułu 206 i kolejnych artykułów rozdziału II o władzy rodzicielskiej kodeksu rodzinnego;
– Pozytywne rozpatrzenie podania zależne jest od zapotrzebowania na służbę wojskową.”
Republika Senegalu
Oświadczenie:
„Niniejszym oświadczamy, że dwadzieścia (20) lat to wiek minimalny wymagany przy poborze zwykłym oraz przy zaciągu do szkół oficerskich i podoficerskich.
Kandydaci zaciągają się indywidualnie, a kontrakty zaciągu oraz ponownego zaciągu podpisują dobrowolnie i osobiście.”
Republika Serbii
Oświadczenie:
„Zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu mam zaszczyt poinformować, że postanowienia artykułów 291 i 301 ustawy o Armii Jugosłowiańskiej stanowiły, że osoba w wieku poborowym, która ukończyła osiemnaście lat, może w tym samym roku kalendarzowym zostać wcielona do Armii Federacyjnej Republiki Jugosławii. W drodze wyjątku osoba w wieku poborowym może zostać objęta rekrutacją w roku kalendarzowym, w którym kończy 17 lat, na własną prośbę, bądź w czasie stanu wojny w wyniku rozporządzenia Prezydenta Federacyjnej Republiki Jugosławii.
W świetle tego faktu, zgodnie z ustawą, powołane mogą być jedynie osoby, które odbyły służbę wojskową lub przeszły szkolenie wojskowe; dolną granicę wieku przy rekrutacji dobrowolnej w Federacyjnej Republice Jugosławii określono na poziomie lat 18. Zabezpieczenia przed przymusową bądź wymuszoną rekrutacją osób niepełnoletnich zawarto w Kodeksie Karnym Federacyjnej Republiki Jugosławii oraz w kodeksach jej republik składowych, dotyczących przestępstw przeciw prawom i wolnościom obywatelskim oraz zaniedbaniom obowiązków.”
Republika Sierra Leone
Oświadczenie:
„W odniesieniu do artykułu 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne Rząd Republiki Sierra Leone oświadcza, że:
1. Dolna granica wieku przy ochotniczym poborze do Sił Zbrojnych wynosi 18 lat;
2. Nie stosuje się obowiązkowego, przymusowego ani wymuszonego poboru do Narodowych Sił Zbrojnych;
3. Pobór odbywa się wyłącznie na zasadzie dobrowolności.”
Republika Słowacka
Oświadczenie:
„... Republika Słowacka oświadcza, że zgodnie ze swoim prawodawstwem dopuszczalna dolna granica wieku przy ochotniczym poborze do narodowych sił zbrojnych uregulowana jest w:
Rozdziale 6 ustawy nr 570/2005 w sprawie obowiązkowego poboru oraz o zmianie niektórych ustaw, który przewiduje, że osoba może dobrowolnie poddać się odbyciu obowiązkowej służby wojskowej z dniem 1 stycznia roku kalendarzowego, w którym osiąga 19. rok życia;
Rozdziale 13 ustawy nr 346/2005 w sprawie Państwowej Służby Zawodowych Żołnierzy Sił Zbrojnych Republiki Słowackiej oraz o zmianie niektórych ustaw, który przewiduje wstąpienie do państwowej służby żołnierzy zawodowych, po skończeniu 18 roku życia.
Fakt, że zgodnie z Konstytucją Republiki Słowackiej pobór może odbywać się wyłącznie na podstawie prawa krajowego, jest wystarczającym zabezpieczeniem gwarantującym, że pobór ten nie jest przymusowy lub wymuszony.”
Republika Słowenii
Oświadczenie:
„Zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego Republika Słowenii oświadcza, że 18 lat to wiek minimalny dopuszczanej przez nią dobrowolnej rekrutacji do swych sił zbrojnych. Wiek minimalny odnosi się w równym stopniu do mężczyzn i kobiet. Przy stopniowym odchodzeniu od systemu rekrutacji i wprowadzaniu zawodowej służby wojskowej zarówno kontraktowe siły rezerwowe, jak i służba w narodowych siłach zbrojnych, stają się dobrowolne, regulowane kontraktem między dwoma stronami.”
Demokratyczno-Socjalistyczna Republika Sri Lanki
Oświadczenie:
„Demokratyczno-Socjalistyczna Republika Sri Lanki [....] oświadcza zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 protokołu, że zgodnie z prawem Sri Lanki:
(a) nie stosuje się obowiązkowego, przymusowego ani wymuszonego poboru do narodowych sił zbrojnych;
(b) pobór odbywa się wyłącznie na zasadzie dobrowolności;
(c) dolna granica wieku przy ochotniczym poborze do narodowych sił zbrojnych wynosi osiemnaście lat.”
Stany Zjednoczone Ameryki
Oświadczenie:
„Zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki oświadcza, że:
(A) siedemnaście lat to wiek minimalny, w jakim Stany Zjednoczone dopuszczają dobrowolną rekrutację do Sił Zbrojnych Stanów Zjednoczonych;
(B) Stany Zjednoczone ustanowiły zabezpieczenia w celu zapewnienia, że rekrutacja taka nie jest przymusowa bądź wymuszona, w tym wymóg zawarty w paragrafie 505 (a) tytułu 10 Kodeksu Stanów Zjednoczonych, że nikt, kto nie ukończył 18 lat, nie może po raz pierwszy zostać wcielony do Sił Zbrojnych Stanów Zjednoczonych bez pisemnej zgody swego rodzica lub opiekuna, jeśli rodzic lub opiekun ma prawo do sprawowania opieki i kontroli nad tą osobą;
(C) każda osoba zwerbowana do Sił Zbrojnych Stanów Zjednoczonych jest w sposób wyczerpujący pouczona i musi podpisać kontrakt zaciągu, które razem wyrażają obowiązki związane ze służbą wojskową; oraz
(D) wszystkie osoby zwerbowane do Sił Zbrojnych Stanów Zjednoczonych muszą przed rozpoczęciem służby w sposób wiarygodny udowodnić swój wiek.”
Objaśnienia:
(1) NIE ZAKŁADA SIĘ PRZYJĘCIA ZOBOWIĄZAŃ WYNIKŁYCH Z KONWENCJI O PRAWACH DZIECKA. – W rozumieniu Stanów Zjednoczonych, stając się stroną Protokołu, Stany Zjednoczone nie biorą na siebie żadnych zobowiązań wynikłych z Konwencji o prawach dziecka.
(2) IMPLEMENTACJA ZOBOWIĄZANIA NIE ZEZWALA NA BEZPOŚREDNI UDZIAŁ DZIECI W DZIAŁANIACH ZBROJNYCH. – W rozumieniu Stanów Zjednoczonych, w związku z artykułem 1 Protokołu –
(A) termin „środki wykonalne” oznacza środki praktyczne lub wykonalne, zastosowane przy wzięciu pod uwagę wszelkich okoliczności w danym momencie, w tym względów humanitarnych i wojskowych;
(B) zwrot „bezpośredni udział w działaniach zbrojnych” –
(i) oznacza podejmowane wprost i faktycznie na polu bitwy działania, które mogą zaszkodzić wrogowi, ponieważ istnieje bezpośredni związek przyczynowy między podjętymi działaniami a szkodą wyrządzoną wrogowi; a
(ii) nie oznacza pośredniego udziału w działaniach zbrojnych, takich jak np. gromadzenie i przekazywanie informacji wojskowych, przewóz broni, materiałów wojennych i innego rodzaju zaopatrzenia, czy rozmieszczenie na wysuniętych pozycjach; natomiast
(C) wszelkie decyzje dowódcy wojskowego, personelu wojskowego bądź innej osoby odpowiedzialnej za planowanie, zatwierdzanie lub wykonywanie czynności o charakterze wojskowym, łącznie z przydzielaniem zadań personelowi wojskowemu, ocenia się jedynie na podstawie wszelkich relewantnych okoliczności oraz na podstawie przeprowadzonej przez tę osobę oceny informacji w rozsądny sposób dostępnych tej osobie w czasie, gdy osoba ta planowała, zatwierdzała bądź wykonywała omawianą czynność, a nie ocenia się jej na podstawie informacji uzyskanych już po podjęciu omawianego działania.
(3) WIEK MINIMALNY PRZY REKRUTACJI DOBROWOLNEJ. – Stany Zjednoczone rozumieją, że artykuł 3 Protokołu nakłada na Państwa-Strony Protokołu zobowiązanie podniesienia dolnej granicy wieku przy rekrutacji dobrowolnej do swych narodowych sił zbrojnych z obecnego standardu międzynarodowego lat 15.
(4) GRUPY ZBROJNE. – Stany Zjednoczone rozumieją, że termin „grupy zbrojne” zawarty w artykule 4 Protokołu oznacza pozarządowe grupy zbrojne, takie jak grupy buntownicze, dysydenckie siły zbrojne i inne grupy powstańcze.
(5) BRAK PODSTAW DLA WŁADZY SĄDOWNICZEJ JAKIEGOKOLWIEK TRYBUNAŁU MIĘDZYNARODOWEGO. – Stany Zjednoczone rozumieją, że nic z tego, co zawarto w Protokole, nie stanowi podstawy dla władzy sądowniczej jakiegokolwiek trybunału międzynarodowego, w tym dla Międzynarodowego Trybunału Karnego.”
Stolica Apostolska
Oświadczenie:
„W nawiązaniu do artykułu 3 ustęp 2 Protokołu Stolica Apostolska oświadcza, że, jeżeli chodzi o Miasto-Państwo Watykan, przyjęty w 1976 r. Regulamin Papieskiej Gwardii Szwajcarskiej stanowi, że pobór jej członków ma wyłącznie charakter ochotniczy i że dolna granica wieku wynosi 19 lat.”
Republika Sudanu
Oświadczenie:
„zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego Rząd Republiki Sudanu oświadcza, że Republika Sudanu popiera utrzymanie minimalnego wieku 18 lat do odbycia dobrowolnej służby w siłach zbrojnych Republiki Sudanu oraz jest przeciwny przymusowemu lub dobrowolnemu poborowi osób poniżej 18. roku życia.”
Syryjska Republika Arabska
Oświadczenia:
„Ratyfikacja przez Syryjską Republikę Arabską dwóch Protokołów fakultatywnych w żadnym razie nie oznacza uznania Izraela i nie doprowadzi do rozpoczęcia jakichkolwiek kontaktów z Izraelem w materii będącej przedmiotem postanowień Protokołów.”
„Syryjska Republika Arabska oświadcza, że obowiązujące przepisy prawne dotyczące Ministerstwa Obrony Syryjskiej Republiki Arabskiej nie zezwalają żadnej osobie poniżej lat 18 na wstąpienie do czynnych sił zbrojnych bądź ciał czy formacji rezerwowych oraz nie zezwalają na prowadzenie zaciągu kogokolwiek poniżej tego wieku.”
Konfederacja Szwajcarska
Oświadczenie:
„Rząd Szwajcarii oświadcza zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego, że dolna granica wieku przy poborze ochotników do narodowych sił zbrojnych wynosi osiemnaście lat. Wiek ten określony jest przez szwajcarski system prawny.”
Królestwo Szwecji
Oświadczenie:
„...zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego [...] lat osiemnaście (18) to wiek minimalny wymagany przy dobrowolnej rekrutacji do Szwedzkich Narodowych Sił Zbrojnych.”
Republika Tadżykistanu
Oświadczenie:
„W imieniu Republiki Tadżykistanu Ministerstwo Spraw Zagranicznych ma zaszczyt oświadczyć, że zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne ochotniczy pobór do sił zbrojnych Republiki Tadżykistanu osób, które nie ukończyły osiemnastego roku życia, jest zabroniony.”
Królestwo Tajlandii
Oświadczenia:
„1. Służba wojskowa jest obowiązkowa z mocy prawa. Tajscy mężczyźni po osiągnięciu wieku 18 lat są zobligowani do zarejestrowania się na listach rezerwistów. W wieku 21 lat wybrani rezerwiści przechodzą do służby czynnej. Rezerwiści mogą także ochotniczo zgłaszać się do odbycia służby czynnej w narodowych siłach zbrojnych. Kobiety są wyłączone z obowiązkowej służby wojskowej, zarówno w czasie pokoju, jak i wojny, ale są zobowiązane do wykonywania innych przewidzianych prawem obowiązków.
2. W czasie wojny lub wobec szczególnego zagrożenia państwa rezerwiści (mężczyźni powyżej 18. roku życia) mogą zostać wcieleni do sił zbrojnych.
3. Dostęp do szkół wojskowych, takich jak Szkoła Podoficerów Armii, Powietrzno-Techniczna Szkoła Treningowa, Szkoła Podoficerów Marynarki Wojennej, Przygotowawcza Akademia Szkoły Sił Zbrojnych i Akademie Marynarki Wojennej i Sił Powietrznych, jest otwarty dla ochotników, w zależności od wyników na egzaminach wstępnych i pod warunkiem, że ich rodzice lub opiekunowie prawni wyrażą na to zgodę.
4. Studenci szkół wyższych i uniwersytetów bez względu na płeć mogą ochotniczo wnioskować o szkolenie wojskowe ze strony Dowództwa Sił Rezerwy; bez wyjątku muszą posiadać oni zgodę rodziców lub opiekunów prawnych. Studenci, którzy ukończą 3-letnie szkolenie, zostają zwolnieni z czynnej służby wojskowej po osiągnięciu wieku 21 lat.
5. Pozarządowe milicje są zakazane prawem, bez względu na wiek służących w nich osób.”
Zjednoczona Republika Tanzanii
Oświadczenie:
„Wiekiem minimalnym przy dobrowolnej rekrutacji w warunkach konfliktu zbrojnego jest lat osiemnaście.”
Demokratyczna Republika Timoru Wschodniego
Oświadczenie:
„Zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne Rząd Timoru Wschodniego oświadcza, że zgodnie z prawem krajowym Timoru Wschodniego minimalny wiek do ochotniczego zaciągu do narodowych sił zbrojnych wynosi 18 lat.”
Republika Togijska
Oświadczenie:
„W związku z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego Rząd Republiki Togijskiej:
(i) Deklaruje, że minimalny wiek, który pozwala na rekrutację do narodowych sił zbrojnych, wynosi osiemnaście (18) lat.
(ii) Poniżej zamieszczono opisy zabezpieczeń, które wprowadził Rząd w celu zapewnienia, że taka rekrutacja nie jest przymusowa bądź narzucona:
Żadna osoba w wieku poniżej 18 lat nie może być ani wcielona, ani zakwalifikowana do wcielenia, nawet ochotniczo, ani zarejestrowana jako członek Togijskich Sił Zbrojnych (FAT).
Obowiązkowa, powszechna służba wojskowa w Togo nie istnieje.
Rekrutacja jest ogólnonarodowa, ochotnicza, przeprowadzana publicznie z okazaniem świadectwa urodzin, świadectw ukończenia szkół lub szkoleń oraz uzyskanych dyplomów.
Wszyscy rekruci przechodzą rygorystyczne badania lekarskie.”
Republika Tunezyjska
Oświadczenie:
„Zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne Republika Tunezji oświadcza, co następuje:
Zgodnie z prawem tunezyjskim wiek minimalny przy rekrutacji obywateli Tunezji do sił zbrojnych wynosi 18 lat.
Zgodnie z artykułem 1 ustawy o służbie wojskowej nr 51-1989 z dnia 14 marca 1989 r., „wszyscy obywatele w wieku lat 20 pełnią osobiście narodową służbę wojskową, z wyjątkiem przypadków zaistnienia potwierdzonej zaświadczeniem przeszkody natury medycznej. Jednakże obywatele mogą na własną prośbę i za zgodą opiekunów prawnych pełnić służbę wojskową w wieku lat 18 po uzyskaniu akceptacji Sekretarza Generalnego Ministerstwa Obrony.”
Zgodnie z artykułem 27 ustawy o służbie wojskowej nr 51-1989 z dnia 14 marca 1989 r. „każdy obywatel w wieku od 18 do 23 lat może zostać przyjęty do szkół wojskowych na warunkach określonych przez Sekretarza Generalnego Ministerstwa Obrony. Młodzi ludzie, którzy nie osiągnęli dojrzałości, muszą w pierwszym rzędzie uzyskać zgodę swych opiekunów prawnych; w takim przypadku pierwszy rok służby zostanie zaliczony na poczet spełnienia obowiązku służby wojskowej i potraktowany jako zaciąg dokonany jeszcze przed powołaniem do wojska.”
Artykuły 1 i 27 ustawy z dnia 14 marca 1989 r. zapewniają zabezpieczenia prawne dla obywateli poniżej lat 18, jako że przyjęcia do narodowej służby wojskowej bądź rekrutacja do sił zbrojnych odbywają się ściśle na warunkach dobrowolności.”
Republika Turcji
Oświadczenia:
„1. Zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego Republika Turcji oświadcza, że w Turcji służba wojskowa jest obowiązkowa. Jednakże obywatele tureccy nie są objęci obowiązkiem służby wojskowej przed osiągnięciem określonej prawem dojrzałości. Zgodnie z Tureckim Kodeksem Wojskowym służba wojskowa rozpoczyna się z dniem 1 stycznia roku, w którym rekrut kończy lat dwadzieścia. W wypadku mobilizacji czy stanu wyjątkowego osoby, które kwalifikują się do służby wojskowej, mogą być objęte rekrutacją w wieku lat 19.
W Turcji nie ma rekrutacji dobrowolnej.
Jednakże artykuł 11 Kodeksu Wojskowego przewiduje dobrowolny zaciąg do marynarki wojennej i żandarmerii oraz podoficerów w minimalnym wieku lat 18. Nie mniej w praktyce nie stosuje się tego artykułu, który jest zgodny z regulacją Protokołu fakultatywnego.
Studenci szkół wojskowych, którzy są wyłączeni z Protokołu fakultatywnego zgodnie z jego artykułem 3 ustęp 5, nie podlegają obowiązkowi służby wojskowej. Zgodnie z tureckim systemem prawnym studentów tych nie uważa się za „żołnierzy”, więc nie podlegają oni „służbie wojskowej”.
2. Do uczelni wojskowych i szkół przygotowujących do szkół podoficerskich przyjmuje się na zasadzie dobrowolności, w zależności od powodzenia na naukę w szkole podstawowej i wstąpili do tego rodzaju szkół mając minimum lat 15, mogą z nich wystąpić w dowolnym momencie, jeśli sobie tego życzą.”
Zastrzeżenia:
„Republika Turcji oświadcza, że postanowienia istniejącego Protokołu fakultatywnego będzie implementować jedynie wobec Państw-Stron, które uznaje i z którymi utrzymuje stosunki dyplomatyczne.”
„Republika Turcji oświadcza odnośnie do artykułu 3 ustęp 5 Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne, że zastrzeżenie, jakie poczyniła do artykułu 29 Konwencji o prawach dziecka, o którym mowa w rzeczonym ustępie Protokołu fakultatywnego, w pełni zachowuje swoją aktualność.”
Turkmenistan
Oświadczenie:
„Objęci poborem do służby wojskowej są obywatele płci męskiej od lat 18 do 30, którzy nie kwalifikują się do zwolnienia bądź odroczenia służby.
Decyzję w sprawie powołania obywatela do służby wojskowej podejmuje się, gdy osiągnie on lat 18.
Decyzję w sprawie powołania do służby wojskowej obywatela w wieku lat 17 podejmuje się po złożeniu przez niego osobistego podania o przyjęcie go do dobrowolnej służby wojskowej.”
Republika Ugandy
Oświadczenie:
„Rząd Republiki Ugandy oświadcza, że dolna granica wieku przy poborze osób do sił zbrojnych jest określona przez prawo i wynosi osiemnaście (18) lat. Pobór odbywa się wyłącznie na zasadzie dobrowolności, przy świadomej zgodzie rekrutowanych. W Ugandzie nie stosuje się poboru obowiązkowego.
Rząd Republiki Ugandy zastrzega sobie prawo uzupełnienia, zmiany lub wzmocnienia niniejszego oświadczenia, w dowolnym czasie, w drodze powiadomienia Sekretarza Generalnego ONZ. Takie powiadomienia będą obowiązywały od dnia ich otrzymania przez Sekretarza Generalnego ONZ.”
Ukraina
Oświadczenie:
„Ukraina potwierdza swoje zobowiązanie określone artykułem 38 Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne i, odnosząc się do artykułu 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego, oświadcza, że minimalnym wiekiem zezwalającym na dobrowolne wstąpienie (na podstawie umowy) do narodowych sił zbrojnych jest 19 lat.
Ukraina, zgodnie z postanowieniami prawa krajowego, gwarantuje swoje przywiązanie do zasady dobrowolności w procesie poboru obywateli do sił zbrojnych na zasadzie umowy bez przejawu przemocy i nacisku.”
Wschodnia Republika Urugwaju
Oświadczenie:
„Realizując zobowiązanie określone w artykule 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne Rząd Wschodniej Republiki Urugwaju, działając zgodnie z zastrzeżeniem poczynionym w momencie składania dokumentu ratyfikacyjnego do Konwencji o prawach dziecka, oświadcza, że pełniąc swą suwerenność i postępując w zgodzie z prawem krajowym nie zezwala w żadnych okolicznościach na dobrowolną rekrutację do sił zbrojnych osób, które nie ukończyły 18 lat życia.”
Boliwariańska Republika Wenezueli
Oświadczenie:
„Zgodnie z postanowieniami Konstytucji i przepisami prawa Republiki wiek minimalny do poboru oraz dobrowolnej rekrutacji do narodowych sił zbrojnych Boliwariańskiej Republiki Wenezueli to lat 18 do 50.
Zabezpieczenia przyjęte przez Rząd Boliwariańskiej Republiki Wenezueli mające zapewnić, że rekrutacja ta nie odbywa się przymusowo bądź w sposób wymuszony, wyglądają następująco:
1. Artykuł 134 Konstytucji Boliwariańskiej Republiki Wenezueli stanowi:
„Każdy ma zgodny z prawem obowiązek świadczyć konieczną służbę cywilną bądź wojskową na rzecz obrony, zachowania i rozwoju kraju albo podjąć działania w sytuacjach dla społeczeństwa wyjątkowych. Nikogo nie można poddawać rekrutacji przymusowej.”
2. Gdy osobę poddano rekrutacji przymusowej, artykuł 27 ustęp pierwszy Konstytucji Boliwariańskiej Republiki Wenezueli stanowi, że: „każdy ma prawo do sądowej ochrony korzystania przez siebie z wszelkich konstytucyjnych praw i gwarancji, również tych nieodłącznych praw osobistych, których w sposób jednoznaczny nie zawarto w niniejszej konstytucji bądź w międzynarodowych dokumentach praw człowieka.”
3. Konstytucja również stanowi w ustępie pierwszym artykułu 31, że „zgodnie z postanowieniami traktatów o prawach człowieka oraz paktów i konwencji ratyfikowanych przez Republikę każdy ma prawo do wystosowywania do powołanych w tym celu organów petycji bądź skarg w celu uzyskania ochrony praw człowieka.”
4. Ponadto artykuł 4 ustawy o poborze i zaciągu do wojska stanowi, że wiek właściwy do odbycia służby wojskowej w okresie, w którym Wenezuelczycy mają zobowiązania o charakterze wojskowym, to 18 do 50 lat. Żaden Wenezuelczyk, który nie ukończył lat 18, nie ma zobowiązań o charakterze wojskowym ani nie ma obowiązku zarejestrowania się w celu odbycia służby wojskowej.”
Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej
Oświadczenia:
„Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej podejmie wszelkie możliwe kroki w celu zapewnienia, by członkowie sił zbrojnych Królestwa, którzy nie ukończyli 18. roku życia, nie brali bezpośredniego udziału w działaniach wojennych.
Zjednoczone Królestwo uznaje, że artykuł 1 Protokołu fakultatywnego nie wyklucza wysłania członków sił zbrojnych w wieku poniżej 18 lat w celu bezpośredniego udziału w działaniach wojennych, jeżeli:
(a) występuje rzeczywista militarna potrzeba wysłania ich jednostki lub okrętu do strefy działań wojennych oraz
(b) ze względu na charakter i nagłość sytuacji:
i) niemożliwe jest wycofanie tych osób przed wysłaniem sił lub
ii) wycofanie tych osób osłabiłoby skuteczność operacyjną ich okrętu lub jednostki, a przez to zagroziłoby pomyślnemu wykonaniu misji wojskowej lub stanowiłoby zagrożenie bezpieczeństwa pozostałego personelu.”
„... zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu fakultatywnego:
Dolna granica wieku, w którym osoba może wstąpić do Sił Zbrojnych Zjednoczonego Królestwa, wynosi 16 lat. Granica ta odpowiada ustawowej dolnej granicy wieku ukończenia szkoły w Zjednoczonym Królestwie, to jest wiekowi, w którym młodzież może zakończyć swą edukację i wkroczyć na rynek pracy. Zgoda rodziców jest wymagana w każdym przypadku poboru osób w wieku poniżej 18 lat.
Zjednoczone Królestwo utrzymuje następujące zabezpieczenia w kwestii ochotniczego poboru do sił zbrojnych:
1. Siły Zbrojne Zjednoczonego Królestwa tworzą wyłącznie ochotnicy nie ma obowiązkowego poboru.
2. Integralnym i pierwotnym wymogiem rekrutacji jest oświadczenie w sprawie wieku poparte miarodajnym i obiektywnym dowodem (typowym przykładem jest autentyczne świadectwo urodzenia). W przypadku kiedy osoba zgłaszająca się do wstąpienia do Sił Zbrojnych Zjednoczonego Królestwa okaże się mieć poniżej 18 lat, bądź na podstawie własnej deklaracji, bądź w wyniku kontroli popartej dowodami, stosuje się specjalne procedury. Procedury te obejmują:
– zaangażowanie rodziców lub prawnych opiekunów potencjalnych poborowych;
– jasne i precyzyjne wyjaśnienie charakteru obowiązków związanych ze służbą wojskową zarówno osobie, jak i jej rodzicom/opiekunom, oraz
– wyjaśnienie wymogów życia wojskowego ochotnikowi jest warunkiem ustalenia, czy on/ona pozostaje rzeczywistym ochotnikiem, jak również, że rodzice lub opiekunowie, podobnie poinformowani, dobrowolnie wyrazili zgodę na wstąpienie osoby do Sił Zbrojnych i odpowiednio kontrasygnowali stosowne podanie czy też inne stosowne formularze w procesie rekrutacji.”
Socjalistyczna Republika Wietnamu
Oświadczenie:
„Obrona Ojczyzny to święty obowiązek i prawo wszystkich obywateli. Obywatele podlegają obowiązkowi służby wojskowej i budowania obronności ogólnonarodowej.
Zgodnie z prawem Socjalistycznej Republiki Wietnamu do służby wojskowej powoływani są jedynie mężczyźni w wieku co najmniej 18 lat. Ci, którzy nie ukończyli jeszcze 18. roku życia, nie będą brali bezpośredniego udziału w walkach zbrojnych, chyba że wystąpi nagła potrzeba obrony niepodległości, suwerenności, jedności i integralności terytorialnej państwa.
Mężczyźni, obywatele wietnamscy, w wieku do lat 17 pragnący odbyć długoterminową służbę wojskową, mogą zostać przyjęci do szkół wojskowych. Ochotniczy charakter rekrutacji do szkół wojskowych zapewniają, między innymi, następujące rozwiązania:
– Informacje o ustawie o obowiązku wojskowym i inne przepisy dotyczące rekrutacji do szkół wojskowych są szeroko rozpowszechnione w środkach masowego przekazu;
– Osoby pragnące uczyć się w szkołach wojskowych z własnej woli, składają podanie oraz uczestniczą w egzaminach; muszą one przedłożyć świadectwo urodzenia wydane przez władze lokalne, a także dokumenty z przebiegu nauki i dyplom ukończenia szkoły średniej; osoby te przechodzą również badania lekarskie w celu sprawdzenia, czy są one fizycznie zdolne do nauki i służby wojskowej.”
Republika Włoska
Oświadczenie:
„Rząd Republiki Włoskiej oświadcza zgodnie z artykułem 3:
– że prawo włoskie dotyczące ochotniczego poboru stanowi, iż dolna granica wieku w przypadku podań o wcześniejsze powołanie do obowiązkowej służby wojskowej lub powołanie do ochotniczej służby wojskowej (służba wojskowa krótkookresowa lub roczna) wynosi 17 lat;
– że obowiązujące prawo gwarantuje przestrzeganie, w przypadku poboru ochotniczego, postanowień artykułu 3 ustęp 3 Protokołu, między innymi w odniesieniu do wymogu zgody rodzica lub opiekuna rekruta.”
Republika Zielonego Przylądka
Oświadczenie:
„Republika Zielonego Przylądka oświadcza, że zgodnie z artykułem 31 rozporządzenia nr 6/93 z dnia 24 maja 1993 r., opublikowanego w Dzienniku Urzędowym nr 18, seria I, dolna granica wieku specjalnego ochotniczego poboru do sił zbrojnych Zielonego Przylądka wynosi 17 lat.
Ponadto artykuł 60 rozporządzenia z mocą ustawy nr 37/96 z dnia 30 września 1986 r., opublikowanego w Dzienniku Urzędowym nr 32, seria I, regulującego postanowienia wspomnianego wyżej rozporządzenia, stanowi, że:
Specjalny pobór ... dotyczy obywateli, którzy ze swojej własnej dobrowolnie wyrażonej woli podjęli decyzję o wstąpieniu do służby wojskowej i spełniają następujące wymogi:
(a) Muszą być w wieku co najmniej 17 lat;
(b) Muszą posiadać zgodę rodziców lub opiekunów prawnych;
(c) Muszą być zdatni pod względem psychicznym i fizycznym do służby wojskowej.
Artykuł 17 rozporządzenia nr 6/93 oraz artykuły 29 i 63 rozporządzenia z mocą ustawy nr 37/96 stanowią, że osoby, które mają zostać przyjęte do wojska, muszą być w pełni poinformowane na podstawie dokumentacji opracowanej przez dowództwo sił zbrojnych o obowiązkach wynikających ze służby wojskowej.
Na mocy artykułu 28 wspomnianego rozporządzenia z mocą ustawy przed poborem wszyscy ochotnicy muszą przedstawić jako wiarygodny dowód tożsamości swój dowód osobisty lub paszport.
Chociaż artykuł 8 rozporządzenia nr 6/93 stanowi, że w czasie wojny dolna/górna granica wieku poborowych może zostać zmieniona, to fakt, że Republika Zielonego Przylądka jest związana Konwencją o prawach dziecka i że staje się stroną Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne oznacza, że w żadnym wypadku dolna granica wieku poborowego nie może zostać obniżona poniżej 17 lat. Tak więc artykuł 12 ustęp 4 Konstytucji stanowi, że normy i zasady ogólnego prawa międzynarodowego oraz przyjętych i ratyfikowanych traktatów międzynarodowych po ich wprowadzeniu do międzynarodowego i krajowego systemu prawnego są na mocy Konstytucji ważniejsze od wszystkich krajowych i samorządowych aktów prawnych i normatywnych.”
Sprzeciwy w odniesieniu do zastrzeżenia złożonego przez Sułtanat Omanu w momencie przystąpienia:
Republika Finlandii
„Rząd Republiki Finlandii dokładnie przeanalizował zastrzeżenia złożone przez Rząd Sułtanatu Omanu do Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne. Rząd Republiki Finlandii zauważa, że postanowienia Protokołu fakultatywnego są według Rządu Sułtanatu Omanu przedmiotem zastrzeżeń w odniesieniu do prawa islamskiego i krajowego.
Rząd Republiki Finlandii uważa, że to zastrzeżenie odnoszące się w sposób ogólny do prawa religijnego lub krajowego nie określa, w jakim zakresie państwo składające zastrzeżenie zobowiązuje się do przestrzegania postanowień Konwencji i stwarza wątpliwości co do zaangażowania państwa składającego zastrzeżenie na rzecz przestrzegania zobowiązań wynikających z Konwencji. Ponadto do takich zastrzeżeń odnosi się ogólna zasada interpretacji traktatów stanowiąca, że strona nie może się powoływać na postanowienia swojego prawa krajowego jako usprawiedliwienie dla nieprzestrzegania zobowiązań traktatowych.
Rząd Republiki Finlandii sprzeciwia się wspomnianym wyżej zastrzeżeniom złożonym przez Rząd Sułtanatu Omanu do Protokołu fakultatywnego. Sprzeciw ten nie stoi na przeszkodzie wejściu w życie Protokołu w stosunkach pomiędzy Sułtanatem Omanu i Finlandią. Protokół będzie obowiązywał w stosunkach między oboma państwami, przy czym Sułtanat Omanu nie skorzysta ze swojego zastrzeżenia.”
Królestwo Hiszpanii
„Rząd Królestwa Hiszpanii przeanalizował zastrzeżenie złożone przez Sułtanat Omanu dnia 17 września 2004 r. przy przystąpieniu do Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne z dnia 25 maja 2004 r.
Rząd Królestwa Hiszpanii zauważa, że Protokół fakultatywny jest przedmiotem zastrzeżeń Sułtanatu Omanu do Konwencji o prawach dziecka. Zastrzeżenia do Konwencji zawierają ogólne zastrzeżenie do wszystkich postanowień Konwencji, które nie są zgodne z prawem islamskim lub ustawodawstwem obowiązującym w Sułtanacie Omanu, oraz zastrzeżenie stanowiące, że postanowienia Konwencji powinny być stosowane w granicach wyznaczonych dostępnymi zasobami materialnymi.
Rząd Królestwa Hiszpanii uważa, że wspomniane zastrzeżenia mające charakter ogólny i podporządkowujące wszystkie postanowienia Protokołu fakultatywnego prawu islamskiemu lub ustawodawstwu obowiązującemu w Sułtanacie Omanu, jak i nieokreślające ani swojej istoty, ani ograniczeń wynikających z dostępności środków materialnych, powodują, że nie jest jasno określony zakres, w jakim Sułtanat Omanu zaakceptował zobowiązania, których źródłem jest Protokół fakultatywny. W związku z tym takie zastrzeżenia rodzą wątpliwości co do zaangażowania Sułtanatu Omanu na rzecz przedmiotu i celu Protokołu fakultatywnego.
Rząd Królestwa Hiszpanii postrzega zastrzeżenia złożone przez Sułtanat Omanu do Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne za niezgodne z przedmiotem i celem Protokołu fakultatywnego.
Rząd Królestwa Hiszpanii przypomina, że zgodnie z międzynarodowym prawem zwyczajowym skodyfikowanym w Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów zastrzeżenia niezgodne z przedmiotem i celem traktatu są niedozwolone.
Zgodnie z powyższym Rząd Królestwa Hiszpanii sprzeciwia się zastrzeżeniom złożonym przez Sułtanat Omanu do Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne.
Sprzeciw ten nie stoi na przeszkodzie wejściu w życie Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne z dnia 25 maja 2000 r. w stosunkach między Królestwem Hiszpanii a Sułtanatem Omanu.”
Republika Federalna Niemiec
„Rząd Republiki Federalnej Niemiec dokładnie przeanalizował zastrzeżenie złożone przez Rząd Sułtanatu Omanu do Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne.
Zastrzeżenie odnosi się do wszystkich postanowień, które są niezgodne z prawem islamskim lub ustawodawstwem obowiązującym w Sułtanacie Omanu.
Rząd Republiki Federalnej Niemiec zauważa, że wspomniane ograniczenia nie określają, w jakim zakresie Sułtanat Omanu uważa się za związany zobowiązaniami Protokołu fakultatywnego, i rodzi poważne wątpliwości co do zaangażowania Sułtanatu Omanu na rzecz przedmiotu i celu Protokołu. W związku z tym Rząd Republiki Federalnej Niemiec sprzeciwia się zastrzeżeniu złożonemu przez Sułtanat Omanu do Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne. Sprzeciw ten nie stoi na przeszkodzie wejściu w życie Protokołu fakultatywnego w stosunkach między Republiką Federalną Niemiec a Sułtanatem Omanu.”
Królestwo Norwegii
„... Norwegia przeanalizowała drugie i trzecie zastrzeżenie złożone przez Rząd Sułtanatu Omanu dnia 17 września 2004 r. przy przystąpieniu do Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne (Nowy Jork, dnia 25 maja 2000 r.) w odniesieniu do prawa islamskiego i krajowego oraz ograniczeń wynikających z dostępności środków materialnych.
Rząd Norwegii uważa, że takie ogólne zastrzeżenia rodzą wątpliwości co do zaangażowania Sułtanatu Omanu na rzecz przedmiotu i celu Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne i pragnie przypomnieć, że zgodnie z międzynarodowym prawem zwyczajowym skodyfikowanym w Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów zastrzeżenie niezgodne z przedmiotem i celem traktatu jest niedozwolone.
W związku z tym Rząd Norwegii sprzeciwia się wyżej wymienionym zastrzeżeniom złożonym przez Rząd Sułtanatu Omanu do Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne. Sprzeciw ten nie stoi na przeszkodzie wejściu w życie Konwencji w całości w stosunkach między Norwegią a Sułtanatem Omanu, przy czym Sułtanat Omanu nie skorzysta ze swojego zastrzeżenia.”
Królestwo Szwecji
„Rząd Szwecji przeanalizował zastrzeżenie Omanu do Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne.
Rząd Szwecji zauważa, że Protokół fakultatywny podlega zastrzeżeniu sformułowanemu przez Rząd Sułtanatu Omanu odnośnie do Konwencji o prawach dziecka. To zastrzeżenie do Konwencji zawiera ogólne zastrzeżenie do wszystkich postanowień Konwencji, które nie są zgodne z prawem islamskim lub ustawodawstwem obowiązującym w Omanie. Zawiera ono również ogólne ograniczenie stosowania Konwencji, które stanowi, że postanowienia Konwencji powinny być stosowane w granicach wyznaczonych dostępnymi zasobami materialnymi.
Rząd Królestwa Szwecji uważa, że zastrzeżenia, które nie określają jasno zakresu derogacji Omanu do rzeczonych postanowień, rodzi poważne wątpliwości co do zaangażowania Omanu na rzecz przedmiotu i celu Protokołu fakultatywnego. Rząd Szwecji pragnie przypomnieć, że zgodnie z międzynarodowym prawem zwyczajowym skodyfikowanym w Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów zastrzeżenie niezgodne z przedmiotem i celem traktatu jest niedozwolone.
We wspólnym interesie państw leży, by traktaty, których stronami zdecydowały się zostać, były respektowane odnośnie do ich przedmiotu i celu przez wszystkie strony oraz by państwa były przygotowane do podjęcia wszelkich zmian ustawodawczych niezbędnych do zapewnienia realizacji ich zobowiązań wynikających z traktatów.
W związku z tym Rząd Szwecji sprzeciwia się wyżej wymienionemu zastrzeżeniu złożonemu przez Rząd Sułtanatu Omanu do Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne i uznaje to zastrzeżenie za nieważne. Sprzeciw ten nie stoi na przeszkodzie wejściu w życie Protokołu fakultatywnego w stosunkach między Omanem a Szwecją. Protokół fakultatywny wchodzi w życie w całości pomiędzy Omanem a Szwecją, przy czym Oman nie skorzysta ze swojego zastrzeżenia.”
Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej
„Rząd Zjednoczonego Królestwa przeanalizował drugie i trzecie zastrzeżenie złożone przez Rząd Sułtanatu Omanu do Protokołu fakultatywnego do Konwencji o prawach dziecka w sprawie angażowania dzieci w konflikty zbrojne (Nowy Jork, dnia 25 maja 2000 r.) w dniu 17 września 2004 r. odnośnie do prawa islamskiego i krajowego oraz ograniczeń wynikających z dostępności środków materialnych.
Rząd Zjednoczonego Królestwa uważa, że zastrzeżenia Omanu nie określają wyraźnie pozostałym Państwom-Stronom Konwencji, w jakim zakresie Państwo składające zastrzeżenie akceptuje zobowiązania wynikające z Konwencji. W związku z tym Rząd Zjednoczonego Królestwa sprzeciwia się wyżej wymienionym zastrzeżeniom złożonym przez Rząd Sułtanatu Omanu.
Sprzeciw ten nie stoi na przeszkodzie wejściu w życie Konwencji w stosunkach między Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej a Omanem.”
Minister Spraw Zagranicznych: w z. B. Tuge-Erecińska
|
1) Z wyłączeniem terytorialnym Tokelau do czasu złożenia depozytariuszowi stosownego oświadczenia przez Rząd Nowej Zelandii, w oparciu o konsultacje z tym terytorium.
- Data ogłoszenia: 2007-05-24
- Data wejścia w życie: 2007-05-24
- Data obowiązywania: 2007-05-24
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA