Dziennik Ustaw - rok 2007 nr 58 poz. 396

Na podstawie art. 36 ust. 5 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2007 r. Nr 43, poz. 277 i Nr 57, poz. 390) zarządza się, co następuje:

1) instytucji krajowej – rozumie się przez to urząd obsługujący organ władzy publicznej, w którym wykonywane są zadania o charakterze określonym w § 2;

2) instytucji zagranicznej – rozumie się przez to urząd, organizację lub instytucję międzynarodową albo państwa obcego, w których wykonywane są zadania, o których mowa w § 2;

3) przełożonym właściwym w sprawach osobowych – rozumie się przez to Komendanta Głównego Policji, komendanta wojewódzkiego (Stołecznego) Policji, komendanta powiatowego (miejskiego lub rejonowego) Policji, Komendanta – Rektora Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie oraz komendanta szkoły policyjnej.

1) organy Policji;

2) organy instytucji krajowych;

3) organy instytucji zagranicznych.

2. Wniosek organu Policji lub instytucji krajowej powinien zawierać:

1) nazwę instytucji i komórki organizacyjnej oraz nazwę stanowiska przeznaczonego dla policjanta;

2) kwalifikacje wymagane do zajmowania stanowiska i zakres wykonywanych zadań;

3) przewidywany okres oddelegowania.

3. Wniosek instytucji zagranicznej powinien zawierać:

1) dane, o których mowa w ust. 2;

2) określenie uprawnień i należności przysługujących oddelegowanemu policjantowi w instytucji zagranicznej.

4. W przypadku gdy oddelegowanie policjanta do instytucji zagranicznej poprzedza postępowanie kwalifikacyjne, wynikające z umowy międzynarodowej, policjant powiadamia pisemnie Komendanta Głównego Policji o zamiarze uczestniczenia w tym postępowaniu.

1) uzgadnia z organem instytucji krajowej lub zagranicznej obsadę personalną stanowiska służbowego określonego we wniosku, po uprzednim uzyskaniu od policjanta pisemnego oświadczenia, o którym mowa w § 5;

2) zwalnia policjanta z zajmowanego stanowiska służbowego z jednoczesnym przeniesieniem go do dyspozycji przełożonego właściwego w sprawach osobowych;

3) zalicza – do celów obliczania uposażenia i innych należności pieniężnych przysługujących policjantowi w okresie oddelegowania – stanowisko służbowe w instytucji krajowej określone we wniosku do odpowiedniej grupy zaszeregowania oraz ustala policyjny stopień etatowy, stosownie do zaszeregowania stanowisk służbowych policjantów;

4) wydaje rozkaz personalny o oddelegowaniu policjanta do pełnienia zadań służbowych poza Policją.

2. Rozkaz personalny o oddelegowaniu powinien zawierać:

1) datę zwolnienia policjanta ze stanowiska służbowego i przeniesienia go do dyspozycji przełożonego właściwego w sprawach osobowych oraz określenie ostatnio zajmowanego stanowiska służbowego w Policji wraz ze składnikami uposażenia;

2) datę oddelegowania policjanta do instytucji krajowej lub zagranicznej;

3) nazwę instytucji krajowej lub zagranicznej, do której następuje oddelegowanie;

4) określenie stanowiska przeznaczonego dla policjanta w instytucji oddelegowania;

5) określenie składników i wysokości uposażenia należnego w czasie oddelegowania do instytucji krajowej, ustalonego z uwzględnieniem ust. 1 pkt 3;

6) inne warunki oddelegowania.

2. W razie reorganizacji instytucji krajowej lub zagranicznej powodującej zmianę stanowiska służbowego, na którym oddelegowany policjant wykonuje zadania służbowe, organ instytucji może wystąpić do Komendanta Głównego Policji z wnioskiem o skierowanie policjanta na inne stanowisko służbowe lub o jego odwołanie z oddelegowania.

3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, przepisy § 4–6 i 9 stosuje się odpowiednio.

2. Komendant Główny Policji, na uzasadniony wniosek organu instytucji krajowej lub zagranicznej, odwołuje policjanta z oddelegowania, nawet bez jego zgody. Organ instytucji, składając Komendantowi Głównemu Policji wniosek o odwołanie policjanta z oddelegowania, zawiadamia o tym policjanta. Odwołanie następuje nie wcześniej niż z upływem 30 dni od dnia złożenia wniosku.

3. Komendant Główny Policji odwołuje policjanta z oddelegowania do instytucji krajowej lub zagranicznej na jego wniosek, zawiadamiając organ instytucji. Odwołanie następuje w terminie do trzech miesięcy od dnia złożenia wniosku.

4. Komendant Główny Policji, z uwagi na potrzeby Policji, może odwołać policjanta z oddelegowania, nawet bez jego zgody, zawiadamiając o tym organ instytucji krajowej lub zagranicznej oraz policjanta. Odwołanie następuje nie wcześniej niż z upływem 30 dni od dnia zawiadomienia.

5. Terminy, o których mowa w ust. 2–4, mogą być skracane za porozumieniem Komendanta Głównego Policji, organu instytucji krajowej lub zagranicznej oraz zainteresowanego policjanta.

2. Przepis ust. 1 nie narusza uprawnień przełożonego, któremu policjant podlega z tytułu zajmowania stanowiska służbowego w instytucji krajowej lub zagranicznej.

2. Urlopu, o którym mowa w ust. 1, udziela policjantowi jego przełożony w instytucji krajowej. Przełożony ten informuje przełożonego właściwego w sprawach osobowych o wymiarze urlopu udzielonego policjantowi w okresie oddelegowania.

3. Policjantowi oddelegowanemu do pełnienia zadań służbowych w instytucji zagranicznej przysługuje urlop w wymiarze i na zasadach obowiązujących w tej instytucji, z zastrzeżeniem ust. 4.

4. Policjantowi odwołanemu z oddelegowania w instytucji zagranicznej przysługuje urlop uzupełniający w wymiarze odpowiadającym różnicy pomiędzy wymiarem urlopu wypoczynkowego i dodatkowego ustalonego na podstawie ustawy a wymiarem urlopu przysługującego mu w instytucji zagranicznej.

2. Policjantowi oddelegowanemu do pełnienia zadań służbowych w instytucji krajowej położonej poza miejscowością stanowiącą siedzibę jednostki organizacyjnej Policji, w której policjant pełnił dotychczas służbę, przysługują z tego tytułu należności przewidziane dla policjanta delegowanego do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości.

3. Instytucja krajowa wypłaca oddelegowanemu policjantowi:

1) uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami do uposażenia;

2) nagrody roczne za okres oddelegowania;

3) nagrody motywacyjne;

4) należności z tytułu podróży służbowych oraz oddelegowania, o którym mowa w ust. 2.

4. Świadczenia i należności pieniężne niewymienione w ust. 3 przyznaje i wypłaca jednostka organizacyjna Policji, w której policjant pełnił służbę bezpośrednio przed oddelegowaniem.

5. Policjantowi oddelegowanemu do pełnienia zadań służbowych w instytucji krajowej przysługuje od jednostki organizacyjnej Policji, w której pełnił służbę bezpośrednio przed oddelegowaniem oraz po jego zakończeniu, wyrównanie nagrody rocznej do wysokości wynikającej z łącznego okresu służby pełnionej w danym roku kalendarzowym.

2. Policjantowi, o którym mowa w ust. 1, przysługują również:

1) należności z tytułu zagranicznej podróży służbowej;

2) zwrot kosztów przewozu rzeczy osobistego użytku i przedmiotów gospodarstwa domowego;

3) ryczałt na pokrycie kosztów utrzymania;

4) zwrot kosztów leczenia.

3. Uposażenie oraz świadczenia i należności pieniężne, o których mowa w ust. 1 i ust. 2 pkt 3, nie przysługują policjantowi otrzymującemu za granicą wynagrodzenie na podstawie umowy zawartej z instytucją zagraniczną.

2. Należności, o których mowa w ust. 1, policjant otrzymuje z tytułu podróży odbywanych:

1) w związku z rozpoczęciem i zakończeniem służby w instytucji zagranicznej;

2) w celu załatwienia w kraju lub w innym państwie spraw służbowych na polecenie lub za zgodą Komendanta Głównego Policji;

3) w razie śmierci pozostających w kraju członków rodziny, na których przysługuje zasiłek pogrzebowy na podstawie ustawy, a w innych przypadkach losowych za zgodą Komendanta Głównego Policji;

4) w celu wykorzystania urlopu wypoczynkowego w kraju, raz na dwa lata, nie wcześniej niż po upływie 12 miesięcy służby w instytucji zagranicznej, z wyłączeniem ostatniego roku tej służby.

3. Czas podróży, o której mowa w ust. 1, liczy się w drodze z kraju lub innego państwa do chwili przybycia do miejsca pełnienia służby w czasie oddelegowania, a w drodze do kraju lub innego państwa – od chwili opuszczenia tego miejsca.

2. Zwrot kosztów przewozu nie przysługuje, jeżeli z tytułu podróży, o której mowa w § 16 ust. 2 pkt 1, policjant otrzymał zwrot kosztów przejazdu ustalony z uwzględnieniem stawek za jeden kilometr przebiegu pojazdu, określony na podstawie przepisów w sprawie przyznawania policjantom należności za podróże służbowe i przeniesienia.

1) leczenia szpitalnego oraz zabiegów leczniczych, porad i badań lekarskich i diagnostycznych z tym związanych – w 100 %, do wysokości stanowiącej równowartość 1000 euro rocznie;

2) innych świadczeń leczniczych oraz kosztu zakupu leków zleconych przez lekarza – w 50 %, do wysokości stanowiącej równowartość 100 euro miesięcznie.

2. W przypadkach uzasadnionych stanem zdrowia policjanta, a zwłaszcza w razie konieczności natychmiastowej interwencji lekarskiej w szpitalu, Komendant Główny Policji może wyrazić zgodę na pokrycie kosztów leczenia przekraczających kwoty określone w ust. 1.

3. Zwrot kosztów, o których mowa w ust. 1 i 2, następuje na podstawie przedłożonych rachunków wraz z dokumentacją medyczną uzasadniającą ich poniesienie.

4. Zwrot kosztów leczenia nie przysługuje, jeżeli policjant jest uprawniony za granicą do bezpłatnego leczenia lub gdy jego koszty są refundowane ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia.

5. Zwrot kosztów leczenia nie obejmuje kosztów:

1) zabiegów chirurgii plastycznej i kosmetycznych, nabycia protez ortopedycznych, dentystycznych lub okularów, leczenia sanatoryjnego lub uzdrowiskowego;

2) innych niż wymienione w pkt 1 świadczeń opieki zdrowotnej niefinansowanych ze środków publicznych wymienionych w załączniku do ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135, z późn. zm.²⁾).

2. Należności i świadczenia, o których mowa w § 15 ust. 2, wypłaca się na rachunek bankowy w kraju wskazany na piśmie przez policjanta.

3. Zwrotu kosztów, o których mowa w § 15 ust. 2 pkt 2 i 4, dokonuje się w walucie kraju właściwej dla rozliczenia kosztów zagranicznej podróży służbowej, określonej na podstawie przepisów w sprawie przyznawania policjantom należności za podróże służbowe i przeniesienia. Na wniosek policjanta zwrot może być dokonany w walucie polskiej, przy zastosowaniu średniego kursu właściwej waluty, obowiązującego w Narodowym Banku Polskim w pierwszym dniu miesiąca kalendarzowego poprzedzającego miesiąc wpłaty.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: L. Dorn

¹⁾ Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji kieruje działem administracji rządowej – sprawy wewnętrzne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 lipca 2006 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 131, poz. 919).

²⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 94, poz. 788, Nr 132, poz. 1110, Nr 138, poz. 1154, Nr 157, poz. 1314, Nr 164, poz. 1366, Nr 169, poz. 1411 i Nr 179, poz. 1485 oraz z 2006 r. Nr 75, poz. 519, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 143, poz. 1030, Nr 170, poz. 1217, Nr 191, poz. 1410, Nr 227, poz. 1658 i Nr 249, poz. 1824.

³⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 6 kwietnia 2001 r. w sprawie oddelegowania policjantów do pełnienia zadań służbowych poza Policją (Dz. U. Nr 36, poz. 418 i Nr 72, poz. 757).