Dziennik Ustaw - rok 2007 nr 5 poz. 40

Na podstawie art. 29 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz. 1485 oraz z 2006 r. Nr 66, poz. 469 i Nr 120, poz. 826) zarządza się, co następuje:

1) rozmów i obserwacji zachowania od chwili przyjęcia do zakładu;

2) wyników badań lekarskich;

3) wyników badań psychologicznych;

4) dokumentacji z pozawięziennych ośrodków zajmujących się leczeniem, rehabilitacją lub reintegracją osób uzależnionych.

1) fakt używania środków odurzających, substancji psychotropowych lub środków zastępczych;

2) dane dotyczące leczenia i rehabilitacji, w związku z używaniem środków odurzających lub substancji psychotropowych, ze szczególnym uwzględnieniem leczenia substytucyjnego;

3) dane zawarte w treści podlegającego wykonaniu wyroku sądu i jego uzasadnieniu, jeżeli zostało sporządzone;

4) dane zawarte w wykazie informacji dotyczących osoby skazanego;

5) dane zawarte w wynikach badań osobopoznawczych i w innych dokumentach.

2. W razie stwierdzenia faktu używania środków odurzających, substancji psychotropowych lub środków zastępczych, osoby, o których mowa w ust. 1, poddaje się szczegółowym badaniom lekarskim w celu stwierdzenia uzależnienia od tych środków oraz potrzeby leczenia w warunkach szpitalnych lub ambulatoryjnych.

3. Osoby uzależnione obejmuje się badaniami psychologicznymi w celu:

1) oceny stanu uzależnienia;

2) wyjaśnienia procesu uzależnienia i jego uwarunkowań;

3) ustalenia związku uzależnienia z działalnością przestępczą;

4) oceny stosunku osoby uzależnionej do leczenia, rehabilitacji i reintegracji;

5) określenia potrzeby i zakresu stosowania oddziaływania specjalistycznego w zakresie opieki psychologicznej, lekarskiej lub rehabilitacyjnej.

1) zostały zobowiązane przez sąd orzekający lub penitencjarny do poddania się takim oddziaływaniom w toku odbywania kary pozbawienia wolności;

2) wyraziły zgodę na poddanie się takiemu oddziaływaniu i współdziałają w wykonaniu programu leczenia i rehabilitacji.

2. Z wnioskiem o orzeczenie przez sąd penitencjarny obowiązku poddania się leczeniu i rehabilitacji występuje dyrektor zakładu, uwzględniając fakt skazania osoby uzależnionej za przestępstwo pozostające w związku z używaniem środków odurzających, substancji psychotropowych lub środków zastępczych oraz wyniki dotychczasowego leczenia, rehabilitacji i reintegracji.

3. Jeżeli osoba uzależniona uporczywie odmawia współdziałania w wykonaniu programu leczenia i rehabilitacji, dyrektor zakładu zawiadamia o tym sąd, który orzekł o obowiązku poddania się osoby uzależnionej leczeniu i rehabilitacji w toku odbywania kary pozbawienia wolności.

4. Brak współdziałania osoby uzależnionej w wykonaniu programu leczenia i rehabilitacji uwzględnia się w szczególności przy dokonywaniu ocen okresowych postępów skazanych w resocjalizacji, opiniowaniu oraz udzielaniu nagród.

1) ambulatoriach zakładów wraz z izbami chorych, zwanych dalej „ambulatoriami”;

2) pododdziałach detoksykacyjnych zakładów opieki zdrowotnej dla osób pozbawionych wolności;

3) oddziałach terapeutycznych zakładów.

1) rozpoznają u osób umieszczonych w zakładach uzależnienie od środków odurzających, substancji psychotropowych lub środków zastępczych;

2) informują osoby uzależnione o możliwościach i warunkach poddania się leczeniu i rehabilitacji;

3) kierują w razie potrzeby osoby uzależnione do pododdziałów detoksykacyjnych zakładów opieki zdrowotnej dla osób pozbawionych wolności lub do ambulatoryjnego leczenia substytucyjnego;

4) opracowują w razie potrzeby opinie w sprawie skierowania osób uzależnionych do oddziałów terapeutycznych;

5) opracowują opinie do wniosków o orzeczenie przez sąd penitencjarny obowiązku poddania się osób uzależnionych leczeniu i rehabilitacji w toku odbywania przez te osoby kary pozbawienia wolności.

2. Jeżeli tymczasowo aresztowani wymagają natychmiastowego leczenia detoksykacyjnego, organy, o których mowa w ust. 1, na wniosek lekarzy i w uzgodnieniu z dyrektorami zakładów opieki zdrowotnej dla osób pozbawionych wolności, mogą skierować osoby uzależnione bezpośrednio do pododdziałów detoksykacyjnych tych zakładów.

2. Do oddziałów terapeutycznych kieruje się skazane osoby uzależnione, niewymagające leczenia detoksykacyjnego, ale wymagające terapeutycznych metod oddziaływania, w tym specjalistycznego oddziaływania psychologicznego.

1) prowadzenie badań psychologicznych osób uzależnionych;

2) przygotowanie osób uzależnionych do udziału w procesie terapii;

3) kształtowanie u osób uzależnionych motywacji do powstrzymywania się od używania środków odurzających, substancji psychotropowych lub środków zastępczych;

4) prowadzenie psychoterapii indywidualnej osób uzależnionych;

5) prowadzenie psychoterapii grupowej osób uzależnionych;

6) przekazywanie osobom uzależnionym wiedzy dotyczącej szkód mogących powstać w przypadku powrotu do używania środków odurzających, substancji psychotropowych lub środków zastępczych;

7) rozwijanie umiejętności współżycia społecznego i przygotowywanie osób uzależnionych do samodzielnego życia;

8) ułatwianie osobom uzależnionym kształcenia zawodowego i pracy zarobkowej;

9) udzielanie osobom uzależnionym pomocy w kontynuowaniu leczenia, rehabilitacji i reintegracji po zwolnieniu z zakładu.

2. Zadania wymienione w ust. 1 realizuje się w ramach indywidualnego programu terapeutycznego.

1) przekazanie rodzinom niezbędnych informacji dotyczących narkomanii i jej skutków, zalecanych sposobów postępowania z osobą uzależnioną oraz informacji o grupach samopomocy osób uzależnionych i ich rodzin;

2) wykorzystanie pozytywnego wpływu rodzin w procesie leczenia, rehabilitacji i reintegracji osób uzależnionych.

2. W przypadku nieskuteczności starań, o których mowa w ust. 1, zakłady podejmują, za zgodą osób uzależnionych, działania zmierzające do umieszczenia ich w odpowiednich zakładach opieki zdrowotnej albo innych placówkach prowadzących leczenie, rehabilitację lub reintegrację osób uzależnionych.

Minister Sprawiedliwości: Z. Ziobro