Dziennik Ustaw - rok 2007 nr 5 poz. 35

Na podstawie art. 11c ust. 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 65, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

1) legitymowania osób w celu ustalenia ich tożsamości,

2) zatrzymywania i przeszukiwania osób oraz przeszukiwania pomieszczeń, bagażu i ładunku,

3) zatrzymywania pojazdów i innych środków przewozowych w celu przeprowadzenia kontroli przewożonych towarów lub dokumentów przewozowych dotyczących tych towarów,

4) badania towarów i pobierania ich próbek oraz przeprowadzania kontroli rodzaju używanego paliwa przez pobranie próbek paliwa ze zbiornika pojazdu mechanicznego,

5) zdejmowania i ponownego nakładania zamknięć celnych,

6) oraz sposób współpracy z Policją w zakresie wykonywania czynności, o których mowa w pkt 1–5

– przez inspektorów i pracowników kontroli skarbowej wykonujących czynności związane z realizacją zadań ustawowych, o których mowa w art. 2, art. 2a ust. 1 i art. 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej, zwanej dalej „ustawą”.

1) podania osobie legitymowanej swojego imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego, okazania znaku identyfikacyjnego oraz legitymacji służbowej w taki sposób, aby osoba legitymowana miała możliwość odczytania i zanotowania zawartych tam danych;

2) podania osobie legitymowanej podstawy prawnej i przyczyny legitymowania.

2. Po zakończeniu legitymowania inspektorzy i pracownicy informują osobę, wobec której podjęto tę czynność, o prawie do złożenia zażalenia do właściwego miejscowo prokuratora na sposób przeprowadzenia tej czynności.

1) dowodu osobistego;

2) dokumentu paszportowego;

3) zagranicznego dokumentu tożsamości;

4) innego niebudzącego wątpliwości dokumentu zaopatrzonego w fotografię i oznaczonego numerem lub serią;

5) oświadczenia innej osoby, której tożsamość została ustalona na podstawie dokumentów, o których mowa w pkt 1–4.

2. Dane, o których mowa w ust. 1, należy następnie zamieścić w notatce służbowej i włączyć tę notatkę, w zależności od rodzaju prowadzonych czynności służbowych, do akt postępowania kontrolnego, postępowania w sprawie o przestępstwo lub wykroczenie, postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe lub akt operacyjno-rozpoznawczych.

1) podać osobie legitymowanej swoje imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe, okazać znaki identyfikacyjne oraz legitymację służbową w taki sposób, aby osoba legitymowana miała możliwość odczytania i zanotowania zawartych tam danych, a także podać podstawę prawną i przyczynę podjęcia czynności służbowej;

2) sprawdzić, czy osoba zatrzymywana posiada broń lub inne niebezpieczne przedmioty mogące służyć do popełnienia przestępstwa lub wykroczenia albo mogące stanowić dowody w postępowaniu lub podlegające przepadkowi;

3) odebrać broń i przedmioty, o których mowa w pkt 2;

4) wylegitymować osobę zatrzymywaną;

5) poinformować osobę zatrzymywaną o zatrzymaniu i jego przyczynach oraz uprzedzić o obowiązku podporządkowania się wydawanym poleceniom, a także o możliwości użycia środków przymusu bezpośredniego w przypadku niepodporządkowania się wydanym poleceniom;

6) doprowadzić osobę zatrzymaną do pomieszczeń służbowych najbliższej jednostki organizacyjnej kontroli skarbowej, spełniającej warunki określone odrębnymi przepisami, lub Policji.

2. W przypadku zatrzymywania osoby, co do której z posiadanych informacji lub okoliczności faktycznych wynika, że może posiadać broń palną lub inne niebezpieczne przedmioty mogące służyć do popełnienia przestępstwa lub wykroczenia albo mogące stanowić dowody w postępowaniu lub podlegające przepadkowi, inspektorzy i pracownicy, przystępując do zatrzymania, poprzedzają je okrzykiem „kontrola skarbowa”, a następnie w kolejności są obowiązani:

1) sprawdzić, czy osoba zatrzymywana posiada przy sobie broń lub inne niebezpieczne przedmioty mogące służyć do popełnienia przestępstwa lub wykroczenia albo przedmioty mogące stanowić dowody w postępowaniu kontrolnym, postępowaniu w sprawie o przestępstwo lub wykroczenie, postępowaniu w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe lub podlegające przepadkowi;

2) odebrać broń i przedmioty, o których mowa w pkt 1;

3) wykonać czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4;

4) poinformować osobę zatrzymaną o zatrzymaniu i jego przyczynach oraz uprzedzić o obowiązku podporządkowania się wydawanym poleceniom, a także o możliwości użycia środków przymusu bezpośredniego w przypadku niepodporządkowania się wydanym poleceniom;

5) doprowadzić osobę zatrzymaną do pomieszczeń służbowych najbliższej jednostki organizacyjnej kontroli skarbowej, spełniającej warunki określone odrębnymi przepisami, lub Policji.

2. Osobie zatrzymanej należy zapewnić badanie lekarskie zawsze, gdy będzie potrzebne, a w szczególności w przypadkach:

1) wymienionych w ust. 1;

2) żądania przez osobę zatrzymaną niezwłocznego zbadania przez lekarza;

3) oświadczenia osoby zatrzymanej, że cierpi ona na schorzenia wymagające stałego lub okresowego leczenia, którego przerwanie zagrażałoby życiu lub zdrowiu;

4) jeżeli z posiadanych przez inspektorów i pracowników informacji lub z okoliczności zatrzymania wynika, że osoba zatrzymana jest chora zakaźnie;

5) zatrzymania kobiety ciężarnej.

1) pouczenia osoby zatrzymanej o prawie:

a) wniesienia, w terminie 7 dni, zażalenia na zatrzymanie do sądu rejonowego właściwego dla miejsca zatrzymania,

b) wypowiedzenia się co do przyczyn zatrzymania,

c) zawiadomienia o zatrzymaniu osoby najbliższej lub innej przez nią wskazanej, zakładu pracy, szkoły lub uczelni, a w stosunku do żołnierza – jego dowódcy,

d) nawiązania w dostępnej formie kontaktu z adwokatem, a także bezpośredniej z nim rozmowy, w obecności inspektorów i pracowników,

e) nawiązania w dostępnej formie kontaktu z właściwym urzędem konsularnym lub przedstawicielstwem dyplomatycznym, jeżeli osoba zatrzymana jest cudzoziemcem;

2) wysłuchania osoby zatrzymanej na okoliczność zatrzymania;

3) sporządzenia protokołu zatrzymania osoby, zawierającego:

a) podstawę prawną zatrzymania,

b) dane osoby zatrzymanej,

c) pouczenie o przysługującym środku odwoławczym;

4) doręczenia kopii protokołu zatrzymania osobie zatrzymanej, za potwierdzeniem odbioru;

5) podjęcia czynności mających na celu realizację uprawnień, o których mowa w pkt 1, jeżeli żąda tego osoba zatrzymana;

6) powiadomienia o zatrzymaniu miejscowo właściwego prokuratora;

7) powiadomienia o zatrzymaniu dowódcy jednostki wojskowej, w razie powzięcia wiadomości, że osoba zatrzymana jest żołnierzem.

2. Jeżeli zachowanie osoby zatrzymanej wskazuje na to, że jest pod wpływem alkoholu lub innego podobnie działającego środka albo z innych powodów ma zakłóconą świadomość, czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4, wykonuje się po ustaniu tych przyczyn.

3. Wzór protokołu zatrzymania, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

2. Osobę zatrzymaną umieszcza się w pomieszczeniu służbowym najbliższej jednostki organizacyjnej kontroli skarbowej, spełniającej warunki określone odrębnymi przepisami, lub Policji, przeznaczonym dla osób zatrzymanych.

3. Każdy przypadek zatrzymania dokumentuje się w ewidencji osób zatrzymanych, prowadzonej w pomieszczeniu służbowym, o którym mowa w ust. 2.

2. Polecenie do zatrzymania pojazdu podaje się z dostatecznej odległości, w sposób zapewniający jego dostrzeżenie przez kierującego pojazdem oraz bezpieczne zatrzymanie w miejscu wskazanym przez inspektorów i pracowników. Miejsce zatrzymania pojazdu może być wyznaczone przez ustawienie znaku „stój – kontrola skarbowa”.

3. Dla zwrócenia uwagi na podawane sygnały lub polecenia inspektorzy i pracownicy mogą używać sygnałów dźwiękowych lub gwizdka.

4. Pojazd powinien być zatrzymany w miejscu, gdzie jest to dozwolone, nie utrudnia ruchu i nie zagraża bezpieczeństwu.

5. W celu dojazdu do miejsca, o którym mowa w ust. 4, inspektorzy i pracownicy mogą wydać kontrolowanemu uczestnikowi ruchu polecenie jazdy za pojazdem służbowym kontroli skarbowej.

6. Przepisu ust. 4 nie stosuje się w razie konieczności zatrzymania pojazdu w wyniku prowadzonych działań pościgowych.

7. Pojazd służbowy kontroli skarbowej powinien być, w miarę możliwości, ustawiony za zatrzymanym pojazdem.

8. W przypadku zatrzymania pojazdu w miejscu, gdzie jest to zabronione, kierujący pojazdem służbowym kontroli skarbowej przed przystąpieniem do kontroli włącza niebieskie światło błyskowe.

2. Przystępując do czynności kontrolnych, inspektorzy i pracownicy mogą wydać polecenie unieruchomienia silnika pojazdu, a także opuszczenia pojazdu.

3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w razie zatrzymania pojazdu:

1) w wyniku prowadzonych działań pościgowych;

2) co do którego istnieje uzasadnione podejrzenie, że pochodzi z przestępstwa;

3) jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie, że znajdują się w nim towary pochodzące z przestępstwa lub osoby, które popełniły przestępstwo.

4. W przypadkach, o których mowa w ust. 3, inspektorzy i pracownicy nakazują kierującemu pojazdem lub pasażerowi pojazdu opuścić pojazd, stanąć w rozkroku i oprzeć ręce na dachu (boku) pojazdu lub położyć się w obrębie pasa drogowego twarzą do ziemi.

2. Protokół, o którym mowa w ust. 1, zawiera:

1) oznaczenie podstawy prawnej, miejsca i czasu zatrzymywania pojazdu oraz dane osób uczestniczących w zatrzymywaniu oraz kierującego zatrzymywanym pojazdem;

2) opis przebiegu zatrzymywania, a w szczególności:

a) rodzaj, markę i numer rejestracyjny pojazdu oraz dane dotyczące właściciela lub dysponenta pojazdu,

b) wskazanie rodzaju i ilości towarów znajdujących się w pojeździe oraz określenie ich zgodności z dokumentami przewozowymi,

c) informacje dotyczące pobranych próbek oraz dotyczące zdjęcia i ponownego umieszczenia zamknięć celnych oraz ewentualnego rozładowania, okazania oraz załadowania towaru po zakończeniu czynności;

3) treść oświadczeń i wniosków złożonych przez osoby obecne podczas zatrzymywania pojazdu.

3. Protokół odczytuje się kierującemu zatrzymywanym pojazdem, a w razie konieczności innym osobom uczestniczącym w zatrzymaniu pojazdu, które powinny protokół podpisać. Brak podpisu którejkolwiek z tych osób należy omówić w protokole. O odczytaniu protokołu dokonuje się odpowiedniej wzmianki.

2. Zatrzymywanie kolejowych środków przewozowych odbywa się za pośrednictwem właściwych organów kolejowych oraz w trybie określonym przepisami o transporcie kolejowym.

3. Zatrzymywanie środków przewozowych na polskich obszarach morskich odbywa się za pośrednictwem właściwych organów administracji morskiej i w trybie określonym przepisami prawa o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej oraz prawa morskiego.

2. Inspektorzy i pracownicy są obowiązani zastosować się do decyzji właściwych organów administracji żeglugowej, kolejowej i morskiej, w zakresie wyznaczenia czasu i miejsca zatrzymania środka przewozowego.

1) pobranie próbek paliwa ze zbiornika pojazdu mechanicznego;

2) próbę kwasową dokonywaną przez inspektorów i pracowników, z zastrzeżeniem § 23 ust. 1.

2. W celu przeprowadzenia kontroli, o której mowa w ust. 1, inspektorzy i pracownicy w obecności kierującego pojazdem, a gdy to niemożliwe, w obecności osoby przybranej, pobierają ze zbiornika kontrolowanego pojazdu próbkę paliwa w niezbędnej ilości, jednak nie większej niż 0,5 dm³.

3. Do pobrania próbki stosuje się urządzenie umożliwiające pobranie (zassanie) ze zbiornika pojazdu odpowiedniej ilości paliwa, a następnie przelanie (przetłoczenie) do naczynia, w którym będzie poddane próbie kwasowej, lub do pojemników, w których zostanie przekazane do analizy, o której mowa w § 23 ust. 1.

4. Przed każdym pobraniem próbki urządzenie, o którym mowa w ust. 3, przepłukuje się paliwem pobranym ze zbiornika kontrolowanego pojazdu.

2. Oddzielenie się po upływie okresu, o którym mowa w ust. 1, warstwy o zabarwieniu od różowego do czerwonego oznacza, że w kontrolowanym paliwie znajduje się znacznik przeznaczony do znakowania oleju opałowego, określony w przepisach dotyczących podatku akcyzowego.

2. Pobrana do analizy próbka paliwa jest umieszczana w dwóch jednakowych szczelnie zamykanych pojemnikach, zabezpieczających paliwo przed zmianą jego cech charakterystycznych, oznaczonych w sposób zapewniający ustalenie pojazdu, z którego pobrano próbkę, kierującego tym pojazdem, daty i miejsca pobrania próbki i sposobu jej zabezpieczenia, oraz wyłączający zmianę ich zawartości w czasie przesyłki. W każdym z pojemników umieszcza się co najmniej 0,2 dm³ paliwa.

3. Próbkę paliwa umieszczoną w dwóch pojemnikach inspektorzy i pracownicy dostarczają niezwłocznie, jednak nie później niż w ciągu 7 dni od dnia pobrania próbki, do laboratorium, o którym mowa w ust. 1.

4. Paliwo zawarte w jednym z pojemników przeznacza się do badań, natomiast paliwo znajdujące się w drugim z pojemników stanowi zapas kontrolny laboratorium.

2. Jeżeli w wyniku kontroli, o której mowa w § 20 ust. 1 pkt 2, nie stwierdzono zastrzeżeń co do rodzaju paliwa używanego do napędu pojazdu mechanicznego, protokół sporządza się wyłącznie na żądanie kierującego kontrolowanym pojazdem, o czym należy go pouczyć.

3. Protokół sporządza się w dwóch egzemplarzach, a jeżeli zachodzi konieczność przekazania próbki do analizy, o której mowa w § 23 ust. 1, w trzech egzemplarzach. Jeden egzemplarz otrzymuje kierujący kontrolowanym pojazdem, drugi dołącza się do akt postępowania kontrolnego, postępowania w sprawie o przestępstwo lub wykroczenie, lub postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, trzeci egzemplarz, jeżeli został sporządzony, dołącza się do próbki przesłanej do laboratorium.

2. W przypadku gdy stwierdzono ślady naruszenia nałożonych zamknięć celnych, należy te ślady utrwalić oraz zabezpieczyć naruszone zamknięcia w sposób określony dla dowodów w przepisach ustawy z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy (Dz. U. Nr 83, poz. 930, z późn. zm.⁴⁾).

3. W przypadku gdy nie stwierdzono śladów naruszenia nałożonych zamknięć celnych, należy te zamknięcia dostarczyć do siedziby jednostki organizacyjnej kontroli skarbowej w celu protokolarnego przekazania do utylizacji właściwemu w tym zakresie przedsiębiorcy.

4. Po zdjęciu zamknięć celnych i zakończeniu czynności kontrolnych należy ponownie umieścić zamknięcia celne w miejscach, gdzie znajdowały się zamknięcia zdjęte.

2. W urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw finansów publicznych prowadzi się ewidencję plombownic wprowadzonych do użytku służbowego w kontroli skarbowej.

3. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej informuje Szefa Służby Celnej o numerach identyfikacyjnych plombownic, wprowadzonych do użytku służbowego, ze wskazaniem jednostek organizacyjnych kontroli skarbowej, dysponujących poszczególnymi plombownicami.

2. Protokół, o którym mowa w ust. 1, potwierdza się odciskiem indywidualnego stempla identyfikacyjnego inspektorów i pracowników oraz podpisem inspektorów i pracowników. Protokół sporządza się w trzech egzemplarzach, z których jeden jest przeznaczony dla kierującego zatrzymywanym pojazdem, właściciela lub uprawnionego dysponenta towaru, drugi włącza się do dokumentów celnych, przewozowych lub innych związanych z towarem, a trzeci – do akt postępowania kontrolnego, postępowania w sprawie o przestępstwo lub wykroczenie, postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe.

3. Indywidualny stempel identyfikacyjny ma formę kwadratu o boku 20 mm, ze znajdującym się wewnątrz oznaczeniem jednostki organizacyjnej kontroli skarbowej oraz numeru identyfikacyjnego inspektorów i pracowników.

4. Jeżeli nie jest możliwe ponowne nałożenie zamknięć celnych ze względu na warunki wykonywania czynności albo właściwości towaru lub środka przewozowego, konwojuje się zatrzymany pojazd lub inny środek przewozowy do siedziby najbliższej jednostki organizacyjnej urzędu celnego albo do uzgodnionego z właściwym urzędem celnym miejsca, w którym może być zapewniony dozór celny.

2. Współpraca, o której mowa w ust. 1, podejmowana jest na wniosek inspektorów i pracowników kontroli skarbowej albo z inicjatywy Policji.

3. Podjęcie współpracy, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w oparciu o pisemny wniosek, a w nagłych przypadkach lub przypadkach niecierpiących zwłoki, także na wniosek ustny.

1) przekazywanie informacji;

2) planowanie i przygotowywanie czynności w zakresie określonym w § 1 pkt 1–5;

3) realizację czynności określonych w § 1 pkt 1–5;

4) koordynację działań kontroli skarbowej i Policji;

5) inne działania niezbędne dla prawidłowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 11a ust. 1 pkt 1–3 i ust. 2 ustawy.

2. Współpraca, o której mowa w § 30 ust. 1, w zakresie zatrzymywania pojazdów w celu przeprowadzenia kontroli, o której mowa w art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy, może w szczególności polegać na:

1) informowaniu właściwej jednostki Policji o terminie i miejscu planowanych kontroli pojazdów w sposób umożliwiający wzięcie w nich udziału Policji;

2) uniemożliwieniu, do czasu przybycia Policji, kierowania pojazdem osobie, co do której istnieje uzasadnione podejrzenie, iż znajduje się ona w stanie nietrzeźwości lub w stanie po użyciu alkoholu albo środka działającego podobnie do alkoholu.

3. Jeżeli okoliczności faktyczne uzasadniają niezwłoczne podjęcie czynności, o których mowa w ust. 2, informacje przekazuje się bezpośrednio po rozpoczęciu tych działań.

Minister Finansów: Z. Gilowska

¹⁾ Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej – finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 lipca 2006 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. Nr 131, poz. 908 i Nr 169, poz. 1204).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 64, poz. 594, Nr 91, poz. 868, Nr 171, poz. 1800 i Nr 173, poz. 1808, z 2005 r. Nr 124, poz. 1042, Nr 132, poz. 1110 i Nr 183, poz. 1537 oraz z 2006 r. Nr 66, poz. 470, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 157, poz. 1119, Nr 191, poz. 1413 i Nr 217, poz. 1590.

³⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, z 2003 r. Nr 17, poz. 155, Nr 111, poz. 1061 i Nr 130, poz. 1188, z 2004 r. Nr 51, poz. 514, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889, Nr 240, poz. 2405 i Nr 264, poz. 2641, z 2005 r. Nr 10, poz. 70, Nr 48, poz. 461, Nr 77, poz. 680, Nr 96, poz. 821, Nr 141, poz. 1181, Nr 143, poz. 1203, Nr 163, poz. 1363, Nr 169, poz. 1416 i Nr 178, poz. 1479 oraz z 2006 r. Nr 15, poz. 118, Nr 66, poz. 467, Nr 95, poz. 659, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 141, poz. 1009 i 1013, Nr 167, poz. 1192 i Nr 226, poz. 1647 i 1648.

⁴⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 60, poz. 703 i Nr 62, poz. 717, z 2001 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676, Nr 89, poz. 804, Nr 141, poz. 1178 i Nr 213, poz. 1803, z 2003 r. Nr 84, poz. 774, Nr 137, poz. 1302 i Nr 162, poz. 1569, z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 68, poz. 623, Nr 93, poz. 894, Nr 97, poz. 963 i Nr 173, poz. 1808, z 2005 r. Nr 130, poz. 1090, Nr 143, poz. 1199, Nr 177, poz. 1468 i Nr 178, poz. 1479 oraz z 2006 r. Nr 79, poz. 546, Nr 104, poz. 708, Nr 191, poz. 1413 i Nr 225, poz. 1635.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów
z dnia 21 grudnia 2006 r. (poz. 35)

Załącznik nr 1

WZÓR PROTOKOŁU ZATRZYMANIA OSOBY

Załącznik nr 2

WZÓR PROTOKOŁU KONTROLI RODZAJU UŻYWANEGO PALIWA