Dziennik Ustaw - rok 2006 nr 195 poz. 1438

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 10 lipca 2003 r. została podpisana w Warszawie Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Uzbekistanu o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach celnych, w następującym brzmieniu:

UMOWA

między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Uzbekistanu o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach celnych

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Uzbekistanu, zwane dalej „Umawiającymi się Stronami”;

uznając, że naruszenia przepisów celnych są szkodliwe dla interesów społecznych, ekonomicznych i handlowych ich państw;

uznając, że nielegalny obrót środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi i prekursorami przynosi szkodę interesom społecznym ich państw;

doceniając znaczenie zapewnienia właściwego wymierzania i poboru należności celnych oraz innych opłat związanych z przywozem i wywozem towarów, jak również właściwego stosowania zakazów, ograniczeń i kontroli;

przekonane, że przeciwdziałanie naruszeniom przepisów celnych oraz dokładne wymierzanie ceł, podatków i innych opłat będzie bardziej skuteczne dzięki ścisłej współpracy administracji celnych;

mając na uwadze zalecenie Rady Współpracy Celnej z dnia 5 grudnia 1953 r. dotyczące wzajemnej pomocy administracyjnej;

uzgodniły, co następuje:

DEFINICJE

Artykuł 1

Użyte w niniejszej umowie określenia oznaczają:

1. „organy celne” – w Rzeczypospolitej Polskiej: Ministra Finansów, a w Republice Uzbekistanu: Państwowy Komitet Ceł Republiki Uzbekistanu;

2. „przepisy celne” – przepisy prawne obowiązujące na terytoriach Rzeczypospolitej Polskiej i Republiki Uzbekistanu dotyczące przywozu, wywozu i tranzytu towarów, środków transportu oraz środków płatniczych, a także poboru ceł i innych opłat, jak również środków zakazu, ograniczeń i kontroli, stosowanych przez organy celne;

3. „organ występujący z wnioskiem” – organ celny, który występuje z wnioskiem o udzielenie pomocy w sprawach celnych lub otrzymuje taką pomoc;

4. „organ proszony o pomoc” – organ celny, do którego zwrócono się wnioskiem o udzielenie pomocy w sprawach celnych lub który udziela takiej pomocy;

5. „naruszenie przepisów celnych” – wszelkie dokonane lub usiłowane działania sprzeczne z przepisami celnymi;

6. „osoba” – osoba fizyczna lub prawna, a w Rzeczypospolitej Polskiej również jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, utworzone zgodnie z obowiązującymi przepisami, dokonujące przywozu, wywozu lub tranzytu towarów;

7. „środki odurzające” – substancje wymienione w Jednolitej konwencji o środkach odurzających z 1961 r., sporządzonej w Nowym Jorku dnia 30 marca 1961 r., oraz w Konwencji Narodów Zjednoczonych o zwalczaniu nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi, sporządzonej w Wiedniu dnia 20 grudnia 1988 r.;

8. „substancje psychotropowe” – substancje wymienione w Konwencji o substancjach psychotropowych, sporządzonej w Wiedniu dnia 21 lutego 1971 r.;

9. „prekursory” – substancje i ich sole, klasyfikowane w konwencjach międzynarodowych jako materiały chemiczne, które wykorzystuje się do produkcji środków odurzających i substancji psychotropowych;

10. „przesyłka niejawnie nadzorowana” – postępowanie, w którym zezwala się, by dostawy zawierające środki odurzające, substancje psychotropowe i prekursory mogły być przywożone, przewożone lub wywożone z terytoriów państw Umawiających się Stron, za wiedzą i pod nadzorem właściwych organów Umawiających się Stron.

ZAKRES UMOWY

Artykuł 2

1. Organy celne, zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy, będą współpracować i udzielać sobie wzajemnej pomocy w celu:

a) zapewnienia przestrzegania przepisów celnych;

b) prowadzenia dochodzeń, zapobiegania i zwalczania wszelkich naruszeń przepisów celnych;

c) właściwego wymiaru i poboru ceł i innych opłat;

d) wymiany informacji i dokumentów związanych ze stosowaniem przepisów celnych.

2. Pomoc w ramach niniejszej umowy udzielana będzie zgodnie z ustawodawstwem krajowym oraz w ramach kompetencji i możliwości organu proszonego o pomoc. W razie potrzeby organ ten może zwrócić się o udzielenie pomocy przez inny właściwy organ.

3. Niniejsza umowa nie dotyczy zwrotu ceł, podatków i innych opłat.

PRZEKAZYWANIE INFORMACJI

Artykuł 3

1. Organy celne, z własnej inicjatywy lub na wniosek, będą przekazywać sobie wzajemnie wszelkie informacje, mogące pomóc:

a) w zapewnieniu prawidłowego poboru ceł oraz innych opłat;

b) w stosowaniu środków zakazu, ograniczeń i kontroli dotyczących przywozu, wywozu lub tranzytu towarów.

2. Jeżeli organ proszony o pomoc nie posiada wymaganych informacji, podejmie odpowiednie działania w celu ich uzyskania.

Artykuł 4

Organy celne, na wniosek, będą przekazywać sobie wzajemnie informacje, czy:

a) towary przywiezione na terytorium państwa organu występującego z wnioskiem zostały zgodnie z prawem wywiezione z terytorium państwa organu celnego proszonego o pomoc oraz jakiej procedurze celnej, jeśli w ogóle, zostały poddane;

b) towary wywiezione z terytorium państwa organu występującego z wnioskiem zostały zgodnie z prawem przywiezione na terytorium państwa organu celnego proszonego o pomoc oraz jakiej procedurze celnej, jeśli w ogóle, zostały poddane.

Artykuł 5

1. Organy celne, z własnej inicjatywy lub na wniosek, oraz w jak najkrótszym czasie, będą udzielać sobie wzajemnie wszelkich istotnych informacji dotyczących naruszania przepisów celnych, w szczególności informacji o:

a) osobach naruszających przepisy celne lub podejrzewanych o ich naruszenie;

b) towarach będących przedmiotem naruszenia przepisów celnych;

c) środkach transportu wykorzystywanych do naruszania przepisów celnych.

2. Organy celne będą dokonywać wymiany informacji dotyczących:

a) sposobów i środków, które są lub mogą być stosowane przy naruszaniu przepisów celnych;

b) zasad oraz nowych technik i metod kontroli celnej.

Artykuł 6

1. Organy celne, z własnej inicjatywy lub na wniosek, będą wzajemnie przekazywać sobie raporty, protokoły lub poświadczone kopie dokumentów, zawierające wszelkie dostępne informacje o dokonanych lub planowanych transakcjach, które stanowią lub mogą stanowić naruszenie przepisów celnych.

2. W razie konieczności organ proszony o pomoc dostarczy organowi występującemu z wnioskiem – wraz z przekazywanymi informacjami – także wszelkie niezbędne instrukcje dotyczące ich interpretacji lub wykorzystania.

3. Oryginały dokumentów przekazywane będą tylko w takich przypadkach, gdy poświadczone kopie okażą się niewystarczające.

4. Oryginały dokumentów zostaną zwrócone bez zbędnej zwłoki.

5. Dokumenty, o których mowa w niniejszej umowie, mogą być zastąpione danymi sporządzonymi z zastosowaniem techniki elektronicznego przetwarzania danych.

ZWALCZANIE NIELEGALNEGO OBROTU ŚRODKAMI ODURZAJĄCYMI, SUBSTANCJAMI PSYCHOTROPOWYMI I PREKURSORAMI

Artykuł 7

1. W celu aktywizacji działań związanych z zapobieganiem, prowadzeniem dochodzeń i zwalczaniem nielegalnego obrotu środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi i prekursorami, organy celne, bez wniosku i w możliwie najkrótszym terminie, przekazują sobie informacje o:

a) osobach, o których wiadomo lub co do których zachodzi podejrzenie, że zajmują się nielegalnym obrotem środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi i prekursorami;

b) środkach transportu, w tym kontenerach, oraz przesyłkach pocztowych, o których wiadomo, że są wykorzystywane do nielegalnego obrotu środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi i prekursorami, lub co do których zachodzi takie podejrzenie.

2. Organy celne, bez wniosku, przekazują sobie informacje o sposobach i metodach stosowanych w nielegalnym obrocie środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi, a także o nowych metodach kontroli takiego obrotu oraz ich skuteczności.

3. Informacje, o których mowa w ustępach 1 i 2, mogą być przekazywane innym organom administracji publicznej zajmującym się zwalczaniem narkomanii oraz nielegalnego obrotu środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi i prekursorami.

4. Organy celne, w ramach swoich uprawnień i możliwości, podejmą niezbędne środki, by umożliwić właściwe wykorzystanie metody przesyłki niejawnie nadzorowanej w odniesieniu do środków odurzających, substancji psychotropowych i prekursorów.

5. Decyzje o zastosowaniu metody przesyłki niejawnie nadzorowanej będą podejmowane w każdym konkretnym przypadku przez właściwe organy Umawiających się Stron i mogą uwzględniać, w razie konieczności, ustalenia co do pokrywania wydatków.

WYKORZYSTANIE INFORMACJI I DOKUMENTÓW

Artykuł 8

1. Uzyskane informacje i dokumenty będą wykorzystywane jedynie dla celów określonych w niniejszej umowie. Nie można ich wykorzystywać dla innych celów, z wyjątkiem przypadków, gdy:

a) organ celny jednej z Umawiających się Stron jest zobowiązany, na podstawie swych przepisów celnych, do poinformowania odpowiednich władz innych państw lub administracji celnej Unii Europejskiej, lub obu równocześnie, o naruszeniu lub podejrzeniu naruszenia przepisów celnych;

b) organ proszony o pomoc wyrazi na to pisemnie zgodę, a ustawodawstwo krajowe państwa organu występującego z wnioskiem zezwala na ich wykorzystanie.

2. Wnioski, informacje, raporty ekspertów oraz inne dokumenty przekazane organowi celnemu jednej z Umawiających się Stron na podstawie niniejszej umowy będą podlegały w jej państwie takiej samej ochronie, jaką ustawodawstwo krajowe tego państwa zapewnia podobnym dokumentom i informacjom.

3. Organy celne Umawiających się Stron mogą, zgodnie z celami i zakresem niniejszej umowy, wykorzystywać informacje i raporty, otrzymane w ramach tej umowy, jako dowody w postępowaniu sądowym i administracyjnym. Dowody te mogą być wykorzystane tylko zgodnie z ustawodawstwem krajowym Umawiających się Stron.

KONTROLA OSÓB, TOWARÓW I ŚRODKÓW TRANSPORTU

Artykuł 9

Organy celne, w ramach swoich uprawnień i możliwości, będą, na wniosek, sprawować kontrolę:

a) osób, co do których istnieją dowody, że naruszyły lub naruszają przepisy celne;

b) towarów, których przywóz, wywóz lub tranzyt może spowodować naruszenie przepisów celnych;

c) środków transportu lub kontenerów, co do których istnieje podejrzenie, że były, są lub mogą być wykorzystywane z naruszeniem przepisów celnych;

d) miejsc składowania towarów, które mogą stanowić przedmiot nielegalnego obrotu.

POSTĘPOWANIE WYJAŚNIAJĄCE

Artykuł 10

1. Na wniosek organu celnego jednej z Umawiających się Stron organ celny drugiej Umawiającej się Strony przeprowadzi postępowanie wyjaśniające dotyczące działań, które są lub mogą stanowić naruszenie przepisów celnych. Wyniki czynności wyjaśniających zostaną przekazane organowi występującemu z wnioskiem.

2. Organ proszony o pomoc może zezwolić funkcjonariuszom organu występującego z wnioskiem na uczestniczenie w postępowaniu wyjaśniającym.

EKSPERCI I ŚWIADKOWIE

Artykuł 11

1. Organ proszony o pomoc, na wniosek, może upoważnić swoich funkcjonariuszy, za ich zgodą, do występowania w charakterze ekspertów lub świadków w postępowaniach sądowych lub administracyjnych, w sprawach objętych niniejszą umową, na obszarze celnym państwa drugiej Umawiającej się Strony oraz do przygotowania materiałów, dokumentów lub poświadczonych kopii, które mogą być potrzebne w takich postępowaniach. Wniosek taki musi jasno wskazywać, w jakiej sprawie i w jakim zakresie funkcjonariusz będzie zeznawał, jak również czas i miejsce postępowania.

2. Funkcjonariusze organów celnych, którzy, w przypadkach przewidzianych niniejszą umową, przebywają na terytorium państwa drugiej Umawiającej się Strony, powinni legitymować się urzędowym pełnomocnictwem. Nie mogą być umundurowani i posiadać przy sobie broni.

FORMA I TREŚĆ WNIOSKU O UDZIELENIE POMOCY

Artykuł 12

1. Wniosek o udzielenie pomocy, o którym mowa w niniejszej umowie, przekazywany jest w formie pisemnej. Do wniosku załącza się oryginały, poświadczone kopie lub fotokopie dokumentów, które są niezbędne do jego realizacji.

Pilne wnioski mogą być przekazywane w formie ustnej. Muszą być one jednak potwierdzone na piśmie w możliwie najkrótszym czasie.

2. Wniosek, o którym mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, powinien zawierać następujące dane:

a) nazwę organu występującego z wnioskiem;

b) rodzaj postępowania;

c) przedmiot i przyczynę wniosku;

d) nazwy i adresy osób, których dotyczy postępowanie, jeśli są znane;

e) opis sprawy i jej prawne uzasadnienie.

3. Jeżeli wniosek nie spełnia wymogów określonych w ustępach 1 i 2, można żądać jego poprawienia lub uzupełnienia. Nie może to jednak opóźnić żadnych działań, które muszą być podjęte natychmiast.

WYJĄTKI OD OBOWIĄZKU UDZIELANIA POMOCY

Artykuł 13

1. Jeżeli organ celny uzna, że pomoc, o którą wystąpiono, może przynieść szkodę suwerenności, bezpieczeństwu, porządkowi publicznemu lub innym ważnym interesom jego państwa, czy też spowodować naruszenie tajemnicy chronionej prawem, to może odmówić udzielenia pomocy lub uzależnić ją od spełnienia określonych warunków.

2. W przypadku odmowy udzielenia pomocy decyzja wraz z jej uzasadnieniem zostanie niezwłocznie przekazana w formie pisemnej organowi występującemu z wnioskiem.

3. Jeżeli jeden z organów celnych występuje z wnioskiem o pomoc, której sam nie mógłby udzielić, powinien w swoim wniosku zwrócić na ten fakt uwagę. Wypełnienie takiego wniosku pozostawia się do uznania organu proszonego o pomoc.

WYMIANA INFORMACJI I POMOC WZAJEMNA

Artykuł 14

1. Pomoc w ramach niniejszej umowy będzie udzielana bezpośrednio przez organy celne Umawiających się Stron.

2. Organy celne mogą ustalić, aby ich centralne i terenowe grupy operacyjne utrzymywały bezpośredni kontakt w celu ułatwienia – poprzez wymianę informacji – zapobiegania i zwalczania naruszeń przepisów celnych oraz prowadzenia dochodzeń.

KOSZTY

Artykuł 15

Organy celne zrzekną się wszelkich roszczeń o zwrot kosztów poniesionych przy wykonywaniu niniejszej umowy, z wyjątkiem wydatków poniesionych na ekspertów, świadków i tłumaczy, innych niż urzędnicy państwowi, oraz kosztów, o których mowa w artykule 7 ustęp 5 niniejszej umowy.

ZAKRES TERYTORIALNY STOSOWANIA UMOWY

Artykuł 16

Niniejsza umowa ma zastosowanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz na terytorium Republiki Uzbekistanu.

REALIZACJA UMOWY

Artykuł 17

1. Organy celne będą regularnie przeprowadzać konsultacje na temat współpracy w ramach niniejszej umowy.

2. Korespondencja między organami celnymi będzie prowadzona w języku angielskim.

3. Za obopólną zgodą Umawiających się Stron do niniejszej umowy mogą być wprowadzane poprawki i uzupełnienia. Takie poprawki i uzupełnienia będą miały charakter odrębnych protokołów stanowiących nieodłączną część umowy.

INTERPRETACJA

Artykuł 18

Organy celne będą dążyły do wzajemnego porozumienia w rozwiązywaniu problemów lub wątpliwości, dotyczących interpretacji lub stosowania niniejszej umowy.

WEJŚCIE W ŻYCIE I WYPOWIEDZENIE

Artykuł 19

1. Niniejsza umowa podlega przyjęciu zgodnie z prawem każdej z Umawiających się Stron, co zostanie potwierdzone poprzez wymianę not dyplomatycznych.

Umowa wejdzie w życie po upływie trzydziestu dni od dnia otrzymania noty późniejszej.

2. Niniejsza umowa zawarta jest na czas nieokreślony. Może być wypowiedziana przez każdą z Umawiających się Stron poprzez notyfikację drogą dyplomatyczną; w takim przypadku utraci moc po upływie sześciu miesięcy od dnia otrzymania wypowiedzenia.

Sporządzono w Warszawie dnia 10 lipca 2003 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim, uzbeckim i angielskim, przy czym wszystkie teksty mają jednakową moc obowiązującą. W razie rozbieżności w interpretacji tekst w języku angielskim będzie uważany za rozstrzygający.

Na dowód czego, niżej podpisani, należycie upoważnieni, podpisali niniejszą umowę.

wersja angielska

wersja uzbecka

Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

– jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

– będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 30 stycznia 2006 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: L. Kaczyński

L.S.

Prezes Rady Ministrów: K. Marcinkiewicz