Dziennik Ustaw - rok 2006 nr 190 poz. 1405

Na podstawie art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

1) prowadzenia badań naukowych – jeżeli uczestniczą w realizacji badań naukowych w kraju;

2) podejmowania i prowadzenia działalności dydaktycznej;

3) szkoleniowym na:

a) odbycie części jednolitych studiów magisterskich lub studiów pierwszego stopnia albo studiów drugiego stopnia,

b) studia podyplomowe,

c) studia doktoranckie – jeżeli posiadają odpowiedni dorobek naukowy i co najmniej roczny staż pracy w danej specjalności,

d) staże naukowe, artystyczne lub specjalizacyjne,

e) kursy językowe i inne kursy podnoszące kwalifikacje zawodowe,

f) praktyki zawodowe.

1) własny;

2) podmiotu niebędącego jednostką kierującą;

3) jednostki kierującej – w zakresie obejmującym stypendium lub inne świadczenia, o których mowa w § 3–5.

1) nie niższej niż 30 % stawki dodatku zagranicznego bazowego, właściwego dla państwa, do którego osoba jest kierowana, ustalonej zgodnie z § 5 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie dodatku zagranicznego i świadczeń przysługujących członkom służby zagranicznej wykonującym obowiązki służbowe w placówce zagranicznej (Dz. U. Nr 239, poz. 2048, z 2004 r. Nr 50, poz. 480 oraz z 2005 r. Nr 122, poz. 1026);

2) nie wyższej niż kwota stanowiąca równowartość diety w pełnej wysokości z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju, właściwej dla państwa, do którego osoba jest kierowana, określonej w załączniku do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991, z 2003 r. Nr 199, poz. 1951, z 2004 r. Nr 271, poz. 2687 oraz z 2005 r. Nr 186, poz. 1555) – za każdy dzień, w którym będzie otrzymywane stypendium.

1) zwrot kosztów podróży do miejsca prowadzenia badań naukowych lub odbywania szkolenia i z powrotem, a w przypadku gdy okres prowadzenia badań naukowych lub odbywania szkolenia trwa dłużej niż rok akademicki – zwrot kosztów podróży do miejsca prowadzenia badań naukowych lub odbywania szkolenia, raz w ciągu roku akademickiego;

2) zwrot kosztów zakupu polisy ubezpieczeniowej na wypadek choroby lub następstw nieszczęśliwych wypadków;

3) zwrot kosztów zakupu pomocy naukowych związanych z realizacją celów, w jakich osoby te zostały skierowane za granicę;

4) zwrot opłat wizowych lub opłat związanych z legalizacją pobytu za granicą.

1) w przypadku stacjonarnych studiów doktoranckich – na okres trwania studiów nie dłuższy niż 3 lata, wypłacane nie dłużej niż przez 11 miesięcy w jednym roku akademickim;

2) w przypadku niestacjonarnych studiów doktoranckich – na okres 8 miesięcy do wykorzystania w czasie trwania studiów, nie dłuższym niż 4 lata.

2. Jednostka kierująca może przyznać osobie, o której mowa w ust. 1, świadczenia inne niż stypendium wymienione w § 3, w szczególności:

1) zwrot kosztów przygotowania rozprawy doktorskiej;

2) zwrot kosztów przejazdów w kraju odbywania studiów doktoranckich, jeżeli zmiana miejsca pobytu wynika z planu odbywania tych studiów;

3) zwrot kosztów przejazdu:

a) w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 – do miejsca odbywania studiów doktoranckich i z powrotem, raz w ciągu roku akademickiego,

b) w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 – do miejsca odbywania studiów doktoranckich i z powrotem, przy czym liczba przejazdów wynikająca z programu studiów nie może przekraczać 12 przejazdów w całym okresie trwania studiów;

4) zwrot kosztów zakupu polisy ubezpieczeniowej na wypadek choroby lub następstw nieszczęśliwych wypadków;

5) zwrot kosztów zakupu pomocy naukowych związanych z odbywanymi studiami doktoranckimi;

6) zwrot opłat wizowych lub opłat związanych z legalizacją pobytu za granicą.

1) ryczałt na pokrycie kosztów utrzymania i zakwaterowania – w wysokości nieprzekraczającej 150 % stawki dodatku zagranicznego bazowego ustalonego dla państwa, do którego osoba jest kierowana, zgodnie z przepisami, o których mowa w § 3 pkt 1;

2) zwrot kosztów podróży do miejsca prowadzenia zajęć dydaktycznych i z powrotem, raz w ciągu roku akademickiego;

3) zwrot kosztów zakupu polisy ubezpieczeniowej na wypadek choroby lub następstw nieszczęśliwych wypadków;

4) zwrot opłat wizowych lub opłat związanych z legalizacją pobytu za granicą.

1) imię i nazwisko oraz adres zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osoby skierowanej;

2) cel skierowania za granicę;

3) okres, na który osoba zostaje skierowana za granicę;

4) zakres świadczeń przyznanych osobie skierowanej i podmioty, które przyznały te świadczenia.

2. Na uzasadniony wniosek osoby kierowanej za granicę, a w przypadku osoby kierowanej za granicę pozostającej w zatrudnieniu – za zgodą jej pracodawcy, jednostka kierująca może przedłużyć okres, na który osoba została skierowana za granicę, nie dłużej niż do 12 miesięcy, określając jednocześnie, czy w okresie tym osoba skierowana otrzymuje świadczenia.

2. W przypadku gdy osoba jest kierowana za granicę na okres nieprzekraczający miesiąca, zatrudniający ją pracodawca udziela jej urlopu szkoleniowego płatnego według zasad obowiązujących przy obliczaniu wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy.

3. W przypadku gdy osoba, o której mowa w ust. 1, jest kierowana za granicę na okres przekraczający miesiąc lub w stosunku do której długość okresu skierowania została przedłużona, na pozostały okres skierowania zatrudniający ją pracodawca może udzielić jej urlopu szkoleniowego.

2. W umowie mogą być ustalone warunki cofnięcia przyznanych świadczeń.

2. Osobie, o której mowa w ust. 1, zatrudniający ją pracodawca może udzielić urlopu zgodnie z § 9.

2. Kierownik jednostki kierującej może odwołać osobę skierowaną za granicę w terminie 14 dni od dnia otrzymania informacji o przypadku naruszenia przez tę osobę przepisów prawa lub o przypadku niedostatecznych postępów w nauce lub badaniach naukowych, zawinionych przez osobę skierowaną, albo niezłożenia sprawozdania, o którym mowa w ust. 1.

3. W przypadku odwołania osoby skierowanej za granicę kierownik jednostki kierującej informuje zagranicznego opiekuna naukowego lub zagraniczną jednostkę prowadzącą kształcenie oraz podmiot niebędący jednostką kierującą, który przyznał świadczenia tej osobie, o zaistnieniu okoliczności uzasadniających odwołanie osoby skierowanej.

4. Jednostka kierująca może cofnąć wypłacanie stypendium, o którym mowa w § 3, lub ryczałtu, o którym mowa w § 6 pkt 1, w przypadkach, o których mowa w ust. 2, a także na wniosek zagranicznego opiekuna naukowego lub zagranicznej jednostki prowadzącej kształcenie, jeżeli osoba skierowana za granicę nie realizuje zadań w ramach celów, w jakich została skierowana.

Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego: M. Seweryński

¹⁾ Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego kieruje działem administracji rządowej – szkolnictwo wyższe, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 lipca 2006 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (Dz. U. Nr 131, poz. 912).

²⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 46, poz. 328, Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 144, poz. 1043.

³⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 7 kwietnia 2005 r. w sprawie warunków kierowania osób za granicę w celach naukowych, dydaktycznych i szkoleniowych oraz szczególnych uprawnień tych osób (Dz. U. Nr 69, poz. 613), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia na podstawie art. 275 ust. 3 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365 oraz z 2006 r. Nr 46, poz. 328, Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 144, poz. 1043).