Dziennik Ustaw - rok 2006 nr 178 poz. 1320

Na podstawie art. 54 ust. 2 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym (Dz. U. Nr 122, poz. 1321, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

1) ciągłego, służących do przemieszczania materiałów masowych lub jednostkowych w sposób ciągły, po określonym torze lub trasie, instalowanych w ciągach technologicznych portowych baz przeładunkowych lub stanowiących wyposażenie innych stanowisk usytuowanych na terenie przeznaczonym dla prac przeładunkowych i innych czynności wchodzących w zakres obsługi żeglugi morskiej, śródlądowej, transportu kolejowego i drogowego, w tym:

a) wyładowarek wagonów,

b) wyładowarek okrętowych,

c) wywrotnic wagonów,

d) ładowarek, w tym okrętowych,

e) zwałowarek,

f) przenośników taśmowych podwieszonych,

g) podajników,

h) przenośników,

i) wyciągów skipowych,

j) pneumatycznych urządzeń transportowych dla materiałów masowych luzem;

2) bliskiego, służących do przemieszczania ludzi lub ładunków w ograniczonym zasięgu, w pionie, poziomie lub pod kątem, w tym:

a) żurawi kolejowych,

b) żurawi na pojazdach kolejowych,

c) żurawi pływających i pokładowych,

d) wyciągów statków,

e) dźwigników do podnoszenia pojazdów kolejowych,

f) podestów i pomostów ruchomych z zespołami napędowymi w przystaniach promowych,

g) podestów na pojazdach kolejowych,

h) układarek do układania torów,

i) wypornic, żurawi i korektorów położenia służących do zawieszania i regulacji sieci trakcyjnej,

j) przeciągarek do przemieszczania wagonów po torach,

k) podnośników do podnoszenia osób niepełnosprawnych na pojazdach kolejowych

– zwanych dalej „SUT”.

2. W zakresie projektowania, materiałów i elementów stosowanych do wytwarzania i wytwarzania SUT stosuje się rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla maszyn i elementów bezpieczeństwa (Dz. U. Nr 259, poz. 2170).

3. W zakresie eksploatacji SUT rozporządzenie określa:

1) zakres niezbędnej dokumentacji;

2) warunki dopuszczenia SUT do eksploatacji;

3) rodzaje i zakres badań technicznych;

4) warunki dotyczące obsługi, naprawy, modernizacji i konserwacji.

2. W zgłoszeniu, o którym mowa w ust. 1, należy podać nazwę lub imię i nazwisko właściciela SUT lub eksploatującego, w przypadku gdy nie jest właścicielem SUT.

3. Do zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, eksploatujący dołącza dwa egzemplarze dokumentacji SUT, która powinna zawierać:

1) opis techniczny;

2) rysunek zestawieniowy;

3) schematy: elektryczny, hydrauliczny i pneumatyczny, o ile mają zastosowanie;

4) schemat układów cięgnowych w mechanizmach napędowych;

5) instrukcję eksploatacji;

6) kopie świadectw badania typu dla urządzeń zabezpieczających, o ile ma to zastosowanie;

7) dokumentację uzupełniającą, o ile ma to zastosowanie;

8) potwierdzenie prawidłowości zainstalowania urządzenia w strefie zagrożonej wybuchem, o ile ma to zastosowanie.

4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się w zakresie, w jakim dane, o których mowa w tym przepisie, zawarte są w dokumentacji określonej w rozporządzeniach wydanych na podstawie ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2087, z 2005 r. Nr 64, poz. 565 i Nr 267, poz. 2258 oraz z 2006 r. Nr 170, poz. 1217).

5. Instrukcja eksploatacji SUT powinna zawierać:

1) wskazania dotyczące bezpiecznej eksploatacji SUT, w zależności od jego przeznaczenia i przewidywanych warunków pracy, a także dających się przewidzieć innych sytuacji, w szczególności:

a) gradobicia,

b) powodzi,

c) silnych wiatrów,

d) wyładowań atmosferycznych;

2) informacje dotyczące wymaganych kwalifikacji osób obsługujących i konserwujących SUT;

3) opis budowy, działania i regulacji mechanizmów, zespołów i elementów wyposażenia mechanicznego, elektrycznego, hydraulicznego lub pneumatycznego;

4) opis budowy, działania i regulacji urządzeń zabezpieczających;

5) w zakresie obsługi SUT:

a) opis działania urządzeń sterowniczych i sygnalizacyjnych,

b) informacje dotyczące wskazań przyrządów pomiarowo-kontrolnych wraz z rysunkami przedstawiającymi rozmieszczenie tych przyrządów,

c) wskazanie sposobu i zasad sterowania ruchami mechanizmów,

d) wykaz obowiązków obsługującego i czynności niezbędnych do wykonania przed, podczas i po zakończeniu pracy;

6) w zakresie konserwacji SUT:

a) wykaz niezbędnych czynności wykonywanych przez konserwatora,

b) sposób wykonywania czynności konserwacyjnych, technologii montażu i demontażu, z określeniem wielkości momentów dokręcania połączeń śrubowych oraz sprawdzenia prawidłowości wykonanych działań wraz z określeniem zakresów i terminów przeprowadzanych przeglądów;

7) wykaz podstawowych usterek lub nieprawidłowości, które mogą występować podczas eksploatacji SUT, z określeniem przyczyn i sposobu ich usunięcia;

8) warunki dotyczące wykonania i eksploatacji torowiska i toru jezdnego, o ile ma to zastosowanie.

1) nazwę i adres wytwórcy;

2) określenie rodzaju SUT i jego przeznaczenia;

3) typ SUT, numer fabryczny, rok budowy, oznakowanie;

4) podstawowe parametry i urządzenia zabezpieczające, o ile mają zastosowanie, w szczególności:

a) udźwig,

b) wysokość podnoszenia,

c) prędkości ruchów roboczych,

d) wydajność,

e) rodzaj napędu,

f) wielkość całkowitej masy SUT,

g) ograniczniki ruchów roboczych,

h) szczegółowe dane dotyczące urządzeń chwytających,

i) dane techniczne cięgien nośnych z określeniem współczynników bezpieczeństwa,

j) urządzenia sygnalizacyjne,

k) urządzenia łączności,

I) ograniczniki obciążenia,

m) miejsce i rodzaj sterowania.

2. W zależności od rodzaju SUT dokumentacja uzupełniająca, o której mowa w § 2 ust. 3 pkt 7, powinna dodatkowo zawierać dla:

1) ciągów technologicznych przeładowczych składających się z urządzeń transportu ciągłego:

a) informacje dotyczące opisu działania zintegrowanego systemu uzależnień i blokad urządzeń pracujących w danym ciągu technologicznym przeładunkowym,

b) schemat centralnej tablicy informacyjnej ciągu przeładunkowego przedstawiający na bieżąco pracę tego ciągu oraz tablice wskaźników i sygnalizatorów umożliwiające operatorowi orientację w stanach poszczególnych napędów i zespołów, przyczynach wyłączeń awaryjnych oraz obciążeń,

c) informacje dotyczące opisu świateł nawigacyjnych w przypadku urządzeń znajdujących się na linii nabrzeża lub ją przekraczających,

d) informacje dotyczące opisu świateł ostrzegawczych w przypadku urządzeń uznanych za przeszkody lotnicze;

2) żurawi kolejowych:

a) protokół badań odbiorczych i eksploatacyjnych elementów podwozia kolejowego, a w szczególności części biegowych, cięgłowo-zderznych i hamulcowych, wynikających z odrębnych przepisów,

b) instrukcję eksploatacji żurawia jako pojazdu kolejowego,

c) rysunek skrajni taboru i budowli dla obszaru kolejowego,

d) diagram udźwigu;

3) żurawi pływających i pokładowych:

a) protokół badań odbiorczych i eksploatacyjnych,

b) instrukcję eksploatacji żurawia,

c) dokumentację techniczną dotyczącą posadowienia żurawia w pokładzie statku lub pontonu,

d) diagram udźwigu;

4) wyciągów statków:

a) warunki techniczne dotyczące badań odbiorczych i eksploatacyjnych elementów podwodnych wyciągu statków, a w szczególności torów jezdnych, podstawy ładunkowej i lin stalowych,

b) instrukcję eksploatacji elementów podwodnych wyciągu statków;

5) dźwigników do podnoszenia pojazdów kolejowych:

a) dane dotyczące rozmieszczenia,

b) szkic sytuacyjny dźwigników z uwzględnieniem skrajni taboru,

c) regulamin obsługi uwzględniający ruch pojazdów kolejowych w strefie pracy dźwigników, jako uzupełnienie instrukcji eksploatacji,

d) regulamin obsługi dźwigników przewidzianych do podnoszenia pojazdów kolejowych z pasażerami;

6) podestów i pomostów ruchomych z zespołami napędowymi w przystaniach promowych:

a) szkic sytuacyjny pomostu ruchomego z uwzględnieniem odległości od otoczenia, długości toru jezdnego i dojść do miejsc ładowania i wchodzenia,

b) projekt części budowlanej podstawy fundamentowej albo toru jezdnego;

7) układarek do układania torów:

a) rysunek skrajni układarki w położeniu roboczym i transportowym,

b) instrukcję układania toru roboczego w przypadku układarek pracujących na torach własnych,

c) rysunek zestawieniowy toru układarki w przypadku wjeżdżania układarki na wagony magazynowe;

8) wypornic, żurawi i korektorów położenia służących do zawieszania i regulacji sieci trakcyjnej – informacje dotyczące współdziałania systemu uzależnień i blokad urządzeń pracujących jednocześnie z wypornicami, żurawiami i korektorami położenia służącymi do zawieszania i regulacji sieci trakcyjnej na pociągu sieciowym;

9) przeciągarek do przemieszczania wagonów po torach:

a) plan toru z zaznaczeniem zasadniczych wymiarów strefy działania przeciągarki,

b) informacje dotyczące współdziałania systemu uzależnień i blokad przeciągarki z ruchem kolejowym w strefie działania przeciągarki;

10) podnośników do podnoszenia osób niepełnosprawnych na pojazdach kolejowych – regulamin obsługi, jako uzupełnienie instrukcji eksploatacji, uwzględniający ruch pojazdów kolejowych w strefie pracy podnośnika.

3. Dla SUT montowanych w miejscu eksploatacji dokumentacja uzupełniająca, o której mowa w § 2 ust. 3 pkt 7, powinna zawierać również:

1) szkic sytuacyjny zmontowanego SUT uwzględniający w szczególności, nieujęte w rysunku zestawieniowym, rzeczywiste odległości SUT od otoczenia, przejścia, dojścia i ewentualne elementy osłonowe;

2) schematy zasilania SUT ze wskazaniem w szczególności: osprzętu, wielkości, rodzaju zabezpieczeń, rodzaju i typu przewodów zasilających;

3) poświadczenie prawidłowości montażu i przeprowadzonych prób pomontażowych, wystawione przez instalującego;

4) protokoły pomiarów rezystancji izolacji obwodów elektrycznych, skuteczności ochrony przeciwporażeniowej oraz instalacji odgromowej;

5) protokół odbioru części budowlanej SUT.

1) sprawdza kompletność i odpowiedniość dokumentacji;

2) identyfikuje SUT, sprawdza jego stan techniczny i oznakowanie;

3) sprawdza zgodność wyposażenia z przedłożoną dokumentacją;

4) przeprowadza badania odbiorcze w przypadku SUT montowanych po raz pierwszy w miejscu eksploatacji.

1) SUT jest zgodne z przedłożoną dokumentacją;

2) montaż i przeznaczenie SUT są zgodne z instrukcją eksploatacji i przepisami o dozorze technicznym;

3) napisy ostrzegawcze, informacje i instrukcje zostały umieszczone na SUT oraz są czytelne i zrozumiałe;

4) SUT może być przekazane do bezpiecznej eksploatacji.

2. Zakres badania odbiorczego obejmuje:

1) sprawdzenie prawidłowości zainstalowania SUT i jego przeznaczenia, zgodnie z instrukcją eksploatacji;

2) przeprowadzenie prób funkcjonowania SUT w zainstalowanej wersji montażowej z obciążeniem wystarczającym do stwierdzenia, że sterowanie i działanie SUT, mechanizmy oraz urządzenia zabezpieczające i ochronne działają prawidłowo;

3) przeprowadzenie przed rozpoczęciem eksploatacji prób z przeciążeniem lub prób równoważnych.

3. W przypadku SUT posiadających świadectwo badania typu:

1) dopuszcza się ograniczenie prób, o których mowa w ust. 2 pkt 2, do prób bez obciążenia;

2) nie przeprowadza się prób z przeciążeniem, o których mowa w ust. 2 pkt 3.

2. Zgłaszający SUT do badania, o którym mowa w ust. 1, powinien zapewnić:

1) bezpieczne warunki pracy;

2) wyposażenie niezbędne do przeprowadzenia badań;

3) wykwalifikowaną obsługę urządzenia oraz niezbędną obsługę techniczną.

2. Drugi egzemplarz dokumentacji rejestracyjnej jest przechowywany w TDT.

1) pomiarów rezystancji izolacji:

a) nie rzadziej niż raz w roku – dla urządzeń pracujących w pomieszczeniach lub strefach zagrożonych wybuchem, z wyziewami żrącymi, urządzeń pracujących na otwartym powietrzu,

b) nie rzadziej niż raz na dwa lata – dla urządzeń pracujących w warunkach innych niż wymienione w lit. a;

2) pomiarów rezystancji uziemień roboczych, o ile jest to wymagane, oraz skuteczności ochrony przeciwporażeniowej:

a) nie rzadziej niż raz w roku – dla urządzeń pracujących na otwartym powietrzu lub w pomieszczeniach bardzo wilgotnych, gorących lub z wyziewami żrącymi,

b) nie rzadziej niż raz na dwa lata – dla urządzeń pracujących w warunkach innych niż wymienione w lit. a.

2. Niezależnie od pomiarów, o których mowa w ust. 1, powinny być wykonane także pomiary każdorazowo po wprowadzeniu zmian lub wykonaniu prac w instalacji elektrycznej, przestawieniu i zmontowaniu SUT na nowym miejscu oraz we wszystkich przypadkach, gdy możliwe jest przypuszczenie, że stan izolacji lub ochrony przeciwporażeniowej uległ pogorszeniu lub wystąpiły uszkodzenia.

1) użytkować SUT zgodnie z instrukcją techniczną eksploatacji;

2) utrzymywać urządzenie we właściwym stanie technicznym;

3) stosować odpowiednie środki zapewniające bezpieczeństwo eksploatacji SUT;

4) zapewnić właściwą obsługę i konserwację SUT.

2. Eksploatujący powinien wyposażyć SUT w stanowiskową instrukcję obsługi, dostępną dla osób obsługujących.

2. Osoby obsługujące i konserwujące SUT powinny:

1) zostać zapoznane przez eksploatującego SUT z instrukcjami dotyczącymi obsługi i konserwacji urządzenia;

2) posiadać zaświadczenia kwalifikacyjne, jeżeli jest to wymagane odrębnymi przepisami.

3. Do obowiązków konserwującego SUT należy w szczególności:

1) przestrzeganie instrukcji obsługi i konserwacji SUT;

2) dokonywanie przeglądów konserwacyjnych SUT, w tym sprawdzanie:

a) stanu technicznego mechanizmów napędowych, układów hamulcowych oraz cięgien nośnych i ich zamocowań,

b) działania urządzeń zabezpieczających i ograniczników ruchowych,

c) działania urządzeń sterujących, sygnalizacyjnych i oświetleniowych,

d) prawidłowości obsługi SUT;

3) przeprowadzanie przeglądów konserwacyjnych co 12 miesięcy, jeżeli w instrukcji obsługi i konserwacji nie ustalono innych terminów, w tym dokonywanie oględzin:

a) stanu konstrukcji nośnej, w szczególności połączeń spawanych, nitowanych i rozłącznych,

b) toru jezdnego SUT,

c) instalacji ochrony przeciwporażeniowej;

4) bieżące usuwanie usterek i innych nieprawidłowości w działaniu SUT;

5) odnotowywanie z podaniem daty i potwierdzanie podpisem w dzienniku konserwacji wyników przeglądów i wykonywanych czynności;

6) bezzwłoczne powiadamianie eksploatującego SUT o nieprawidłowościach, które spowodowały konieczność wyłączenia SUT z eksploatacji, i dokonywanie odpowiedniego wpisu do dziennika konserwacji.

4. Konserwujący w ramach przydzielonych czynności może bez uzgodnienia z TDT dokonać wymiany elementów SUT, o ile mają one parametry techniczne i charakterystyki takie jak elementy wymieniane, z uwzględnieniem § 24 ust. 2.

5. Przeglądy konserwacyjne powinny być wykonywane nie rzadziej niż w terminach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia, o ile wytwórca SUT nie określi inaczej w instrukcji obsługi i konserwacji urządzenia.

1) sprawdzenie stanu technicznego mechanizmów napędowych cięgien i ich zamocowań;

2) sprawdzenie zgodności montażu z dokumentacją;

3) sprawdzenie poprawności działania urządzeń zabezpieczających;

4) przeprowadzenie prób ruchowych bez obciążenia i z obciążeniem nominalnym.

2. Po przeprowadzeniu czynności, o których mowa w ust. 1, konserwujący SUT odnotowuje w dzienniku konserwacji wynik przeprowadzonych czynności.

2. Za zgodą TDT dopuszcza się inne zastosowanie SUT niż określone przez wytwórcę lub w warunkach kolizyjnej lokalizacji.

3. Eksploatujący, w przypadku, o którym mowa w ust. 2, powinien przedłożyć i uzgodnić z TDT instrukcję eksploatacji zawierającą co najmniej:

1) szkic sytuacyjny;

2) wskazanie możliwych elementów kolizyjnych;

3) informację o zastosowanych technicznych i organizacyjnych środkach zabezpieczających.

4. Obsługujący SUT powinien pozostawać w ciągłym kontakcie z osobą kierującą ładunkiem w przypadku, gdy nie może on obserwować całej drogi, jaką pokonuje ładunek.

5. W przypadku eksploatacji SUT w warunkach kolizyjnej lokalizacji eksploatujący powinien zapewnić środki organizacyjne zapobiegające możliwym kolizjom SUT i ładunku.

6. W przypadku gdy ładunek ma być podniesiony przez dwa lub więcej SUT, instrukcja, o której mowa w ust. 3, powinna zawierać procedurę zapewniającą właściwą koordynację pracy współpracujących SUT.

1) torów, na których przewidziana jest eksploatacja żurawi kolejowych i układarek torów kolejowych, w tym:

a) dopuszczalnych obciążeń tych torów,

b) warunków pracy w pobliżu sieci trakcyjnej,

c) warunków ochrony przeciwporażeniowej dla danego odcinka torów kolejowych,

d) ruchu kolejowego na pobliskich torach;

2) urządzeń podwodnych będących elementem torów jezdnych, jak i ruchomych elementów nośnych wyciągów statków;

3) zamknięcia torów kolejowych i wyłączenia sieci trakcyjnej spod napięcia w czasie użytkowania wypornic, żurawi i korektorów położenia służących do zawieszania i regulacji sieci trakcyjnej;

4) ruchu pociągów na torach kolejowych stanowiących strefę działania przeciągarek do przemieszczania wagonów po torach kolejowych, oraz ustalenia dotyczące współdziałania tych przeciągarek z ciągiem technologicznym, z którym współpracują;

5) obsługi pociągów podczas ich postoju na stacjach kolejowych, na których przewidziane jest użycie podnośników do wprowadzania osób niepełnosprawnych na wózkach inwalidzkich z poziomu peronu do wagonów kolejowych;

6) obsługi dźwigników przewidzianych do podnoszenia pojazdów kolejowych z pasażerami.

1) stan techniczny konstrukcji poszczególnych elementów zespołu technologicznego;

2) prawidłowość działania sterowania indywidualnego i centralnego uwzględniającego uzależnienia wynikające z pracy danego elementu lub zespołu elementów w ciągu transportowym, pozwalającego na bezpieczną eksploatację.

2. Konstrukcja specjalistycznych urządzeń transportu ciągłego powinna umożliwiać:

1) ustawienie ich w pozycji bezpiecznej w przypadku przerwy w zasilaniu;

2) umocowanie elementu lub zespołu elementów w ciągu transportowym uniemożliwiające przemieszczenie go przez wiatr;

3) awaryjne wyłączenie ciągu technologicznego z wyznaczonych miejsc poza stanowiskiem sterowniczym;

4) wyłączenie sterowania centralnego i sterowanie ze stanowiska indywidualnego dla dokonania korekty położenia, przeprowadzania napraw i badań technicznych;

5) sterowanie z odrębnego stanowiska, w przypadku gdy element ciągu technologicznego wykonuje czynności robocze niezwiązane z pracą w tym ciągu technologicznym.

3. Urządzenia znajdujące się w linii nabrzeża lub przekraczające ją powinny być wyposażone w odpowiednie światła nawigacyjne.

4. Do konserwującego urządzenia transportu ciągłego należy w szczególności sprawdzenie:

1) działania zintegrowanego systemu uzależnień i blokad oraz działania systemu kaskadowego załączania i wyłączania ciągu transportowego;

2) działania poszczególnych urządzeń zabezpieczających przy wyłączonym systemie zintegrowanym, w tym:

a) czujników kontroli ruchu taśmy lub łańcucha,

b) czujników kontroli spiętrzenia urobku na przesypach,

c) urządzenia do awaryjnego wyłączania linii na całym jej przebiegu;

3) działania urządzeń sygnalizacyjnych, w tym:

a) sygnalizacji akustycznej rozruchu,

b) sygnalizacji świetlnej rozruchu,

c) identyfikacji uaktywnienia łącznika „STOP”;

4) poprawności odwzorowania pracy bądź blokad poszczególnych urządzeń na tablicy informacyjnej;

5) stanu technicznego taśm lub łańcuchów wraz z mocowanymi do nich elementami.

2. Wykonanie naprawy lub modernizacji powinno być potwierdzone przez wykonawcę.

3. Po zakończeniu naprawy lub modernizacji należy przeprowadzić badanie, o którym mowa w § 19 pkt 2 lit. a.

1) okresowe – wykonywane w toku eksploatacji SUT objętych dozorem pełnym;

2) doraźne:

a) eksploatacyjne,

b) kontrolne,

c) powypadkowe lub poawaryjne.

2. SUT przedstawione do badań powinno być całkowicie zmontowane, sprawne technicznie w stanie gotowym do eksploatacji, zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu i instrukcji eksploatacji.

3. Eksploatujący, zgłaszając SUT do badań, powinien zapewnić odpowiednie i bezpieczne warunki pracy oraz oprzyrządowanie niezbędne do przeprowadzenia badania.

4. Badania SUT przeprowadzane u eksploatującego powinny być wykonywane z udziałem obsługującego oraz konserwującego urządzenie, w obecności przedstawiciela eksploatującego.

1) zrealizowano zalecenia z poprzedniego badania;

2) nie powstały uszkodzenia lub zmiany stanu SUT mające wpływ na bezpieczeństwo eksploatacji SUT;

3) są zainstalowane i pracują prawidłowo urządzenia zabezpieczające i urządzenia ochronne;

4) napisy ostrzegawcze, instrukcje i informacje są umieszczone na SUT oraz czy są czytelne i zrozumiałe.

2. Podczas badania okresowego TDT sprawdza:

1) księgę rewizyjną;

2) dziennik konserwacji SUT;

3) protokoły pomiarów elektrycznych wykonane przez podmiot posiadający uprawnienia wymagane odrębnymi przepisami – w zakresie terminów ważności;

4) zaświadczenia kwalifikacyjne konserwujących i obsługujących SUT.

3. Jeżeli program prób i badań ustalony przez wytwórcę nie przewiduje inaczej, to zakres badania okresowego SUT powinien obejmować co najmniej:

1) oględziny SUT w miejscach dostępnych;

2) przeprowadzenie prób funkcjonowania SUT w zmontowanej wersji montażowej z obciążeniem wystarczającym dla stwierdzenia, że układy sterujące, urządzenia zabezpieczające i ochronne działają prawidłowo;

3) sprawdzenie opisów i oznaczeń dźwigni i przyrządów sterowniczych, czy są zgodne z instrukcją eksploatacji, a ruchy robocze są prawidłowe;

4) próby, o których mowa w pkt 2, przeprowadzane są bez obciążenia dla:

a) urządzeń dla osób niepełnosprawnych na terenie kolejowym,

b) urządzeń transportu ciągłego,

c) wypornic, żurawi i korektorów położenia służących do zawieszania i regulacji sieci trakcyjnej.

2. Badanie doraźne eksploatacyjne przeprowadza się w następujących przypadkach:

1) po wymianie:

a) cięgien nośnych,

b) urządzeń chwytających,

c) zespołu napędowego lub elementów zespołu napędowego, działającego na zasadzie sprzężenia ciernego,

d) mechanizmu podnoszenia lub mechanizmu zmiany wysięgu,

e) urządzeń zabezpieczających, w szczególności ogranicznika prędkości, urządzeń chwytnych, ogranicznika obciążenia lub systemu ryglowania;

2) po naprawie mechanizmu podnoszenia lub mechanizmu zmiany wysięgu;

3) po naprawie konstrukcji nośnej SUT lub jego elementów;

4) po modernizacji SUT uzgodnionej z TDT;

5) zmiany miejsca pracy SUT wymagającej jego demontażu i ponownego montażu;

6) uzasadnionych niewłaściwym stanem technicznym urządzenia.

3. Badanie doraźne eksploatacyjne może być przeprowadzone również w innych niż określone w ust. 2 przypadkach, na wniosek eksploatującego, po uzgodnieniu z TDT.

4. Podczas badania doraźnego eksploatacyjnego TDT sprawdza:

1) księgę rewizyjną SUT i dziennik konserwacji;

2) protokoły pomiarów elektrycznych wykonane przez podmiot posiadający uprawnienia wymagane odrębnymi przepisami – w zakresie terminów ważności;

3) zaświadczenia kwalifikacyjne konserwujących i obsługujących SUT;

4) niezbędne rysunki i obliczenia;

5) niezbędne schematy elektryczne, hydrauliczne oraz pneumatyczne;

6) dokumentację uzupełniającą, o której mowa w § 3 ust. 3.

5. Zakres badania doraźnego eksploatacyjnego SUT obejmuje co najmniej:

1) sprawdzenie prawidłowości zainstalowania i przeznaczenia SUT, zgodnie z instrukcją eksploatacji;

2) przeprowadzenie prób funkcjonowania SUT w zainstalowanej wersji montażowej, z obciążeniem wystarczającym do stwierdzenia, że sterowanie i ruchy robocze SUT, mechanizmy i urządzenia zabezpieczające i ochronne działają prawidłowo;

3) przeprowadzenie przed rozpoczęciem eksploatacji prób z przeciążeniem lub prób równoważnych.

6. Badanie doraźne eksploatacyjne potwierdza, czy:

1) SUT jest zgodne z przedłożoną dokumentacją;

2) instalacja i przeznaczenie SUT są zgodne z instrukcją eksploatacji;

3) napisy ostrzegawcze, informacje i instrukcje zostały umieszczone na SUT oraz są czytelne i zrozumiałe.

1) zrealizowano zalecenia z poprzednich badań;

2) nie powstały uszkodzenia lub zmiany stanu SUT mające wpływ na bezpieczeństwo eksploatacji SUT;

3) urządzenia zabezpieczające i urządzenia ochronne są zainstalowane i pracują prawidłowo;

4) napisy ostrzegawcze, instrukcje i informacje są umieszczone na SUT oraz są one czytelne i zrozumiałe.

2. Zakres badania doraźnego kontrolnego obejmuje:

1) oględziny SUT w miejscach dostępnych;

2) przeprowadzenie prób funkcjonowania SUT w zainstalowanej wersji montażowej, bez obciążenia.

3. W przypadkach uzasadnionych stanem bezpieczeństwa SUT zakres badania doraźnego kontrolnego może być rozszerzony przez TDT.

2. Badanie, o którym mowa w ust. 1, TDT przeprowadza po otrzymaniu zawiadomienia lub informacji dotyczącej niebezpiecznego uszkodzenia lub nieszczęśliwego wypadku związanego z eksploatacją SUT.

3. Zakres dokumentacji wymaganej do przeprowadzenia badania, o którym mowa w ust. 1, oraz zakres tego badania ustala TDT.

2. Wielkość przeciążenia podczas próby statycznej odpowiada udźwigowi SUT powodującemu największe obciążenie konstrukcji nośnej, pomnożonemu przez współczynnik, którego wartość przyjmuje się jako:

1) 1,5 – dla SUT z napędem ręcznym,

2) 1,25 – dla pozostałych SUT

– o ile zastosowane normy lub specyfikacje techniczne nie określają inaczej.

3. W przypadku gdy jest to wymagane szczególną konstrukcją SUT, należy sprawdzać odkształcenia konstrukcji nośnej SUT w celu upewnienia się, czy ustalone wartości graniczne nie będą przekroczone.

4. Po zakończeniu próby należy potwierdzić, czy nie nastąpiły żadne uszkodzenia ani trwałe odkształcenia SUT.

2. Próba powinna być przeprowadzona przy takich prędkościach roboczych, które nie zagrażają bezpieczeństwu przeprowadzania badania.

3. Wielkość przeciążenia powinna odpowiadać udźwigowi SUT powodującemu największe obciążenie konstrukcji nośnej, pomnożonemu przez współczynnik, którego wartość przyjmuje się jako 1,1, o ile zastosowane specyfikacje techniczne nie określają inaczej.

4. Po zakończeniu próby należy potwierdzić, czy sterowanie SUT i ruchy robocze, urządzenia zabezpieczające i urządzenia ochronne funkcjonują prawidłowo oraz czy po jej zakończeniu nie nastąpiły żadne uszkodzenia lub trwałe odkształcenia.

2. Na uzasadniony wniosek eksploatującego termin kolejnego badania okresowego może być ustalony od daty wykonania badania doraźnego eksploatacyjnego, jeżeli badanie doraźne eksploatacyjne obejmowało pełny zakres badania okresowego.

3. Na uzasadniony wniosek eksploatującego badanie okresowe może być przeprowadzone w okresie sześciu miesięcy przed wyznaczonym terminem, pod warunkiem ze termin badania zostanie uzgodniony przez eksploatującego z TDT z 14-dniowym wyprzedzeniem.

4. W uzasadnionych przypadkach, na wniosek eksploatującego, TDT po przeprowadzeniu z wynikiem pozytywnym badania doraźnego kontrolnego może odroczyć termin wykonania badania okresowego do sześciu miesięcy, przy czym odroczenie terminu może nastąpić najwyżej dwukrotnie, tak aby łączny czas odroczenia nie przekroczył dwunastu miesięcy.

Minister Transportu: J. Polaczek

¹⁾ Niniejsze rozporządzenie zostało notyfikowane Komisji Europejskiej w dniu 17 lutego 2006 r., pod numerem 2006/104/PL, zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039 oraz z 2004 r. Nr 65, poz. 597), które wdraża dyrektywę 98/34/WE z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającą procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych (Dz. Urz. WE L 204 z 21.07.1998 r., z późn. zm.).

²⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 74, poz. 676, z 2004 r. Nr 96, poz. 959 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i Nr 170, poz. 1217.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu
z dnia 20 września 2006 r (poz. 1320)

Załącznik nr 1

TERMINY PRZEGLĄDÓW KONSERWACYJNYCH SUT

Załącznik nr 2

FORMY DOZORU TECHNICZNEGO ORAZ TERMINY BADAŃ OKRESOWYCH, DORAŹNYCH KONTROLNYCH