Dziennik Ustaw - rok 2006 nr 174 poz. 1280

Na podstawie art. 87 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego (Dz. U. Nr 104, poz. 710) zarządza się, co następuje:

1) ustawa – ustawę z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego;

2) SWW – Służbę Wywiadu Wojskowego;

3) Szef SWW – Szefa Służby Wywiadu Wojskowego;

4) funkcjonariusz – funkcjonariusza SWW;

5) jednostka organizacyjna – jednostkę organizacyjną SWW;

6) stałe miejsce pełnienia służby – miejscowość stanowiącą siedzibę jednostki organizacyjnej, w której funkcjonariusz pełni służbę;

7) krajowa podróż służbowa – wyjazd funkcjonariusza poza stałe miejsce pełnienia służby, w celu wykonywania czynności służbowych, w terminie i miejscu na terenie kraju określonych w poleceniu wyjazdu służbowego;

8) zagraniczna podróż służbowa – wyjazd funkcjonariusza poza stałe miejsce pełnienia służby, w celu wykonywania czynności służbowych poza granicami państwa, w terminie i miejscu określonych w poleceniu odbycia zagranicznej podróży służbowej;

9) przeniesienie do pełnienia służby w innej miejscowości – mianowanie funkcjonariusza na stanowisko służbowe w miejscowości określonej w rozkazie personalnym o przeniesieniu, innej niż miejscowość, w której dotychczas pełnił służbę, zwane dalej „nowym miejscem pełnienia służby”, połączone z wykonywaniem w nim czynności służbowych;

10) delegowanie do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości – wyznaczenie funkcjonariuszowi określonych w rozkazie personalnym o delegowaniu czasu oraz miejsca wykonywania czynności służbowych w miejscu innym niż jego dotychczasowe stałe miejsce pełnienia służby;

11) właściwy przełożony – przełożonego właściwego w sprawach:

a) krajowych podróży służbowych – kierownika jednostki organizacyjnej albo upoważnionego przez niego niższego przełożonego,

b) zagranicznych podróży służbowych – Szefa SWW albo upoważnionego przez niego zastępcę Szefa SWW;

12) uposażenie – uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym, przysługujące funkcjonariuszowi od dnia przeniesienia do pełnienia służby w innej miejscowości.

1) funkcjonariusz wykonuje stale czynności służbowe poza stałym miejscem pełnienia służby albo

2) spowoduje to zmniejszenie kosztów krajowej podróży służbowej.

2. Czas krajowej podróży służbowej, określony w poleceniu wyjazdu służbowego, obejmuje czas między wyjazdem ze stałego miejsca pełnienia służby a powrotem do tego miejsca.

1) dieta stanowiąca ekwiwalent pieniężny na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia w czasie podróży służbowej;

2) zwrot kosztów:

a) przejazdów na trasie od stałego miejsca pełnienia służby do miejscowości stanowiącej cel krajowej podróży służbowej i z powrotem,

b) noclegów bądź ryczałt za nocleg,

c) dojazdów środkami komunikacji miejscowej w formie ryczałtu;

3) zwrot innych niezbędnych i udokumentowanych wydatków.

2. Funkcjonariuszowi, którego obowiązki służbowe polegają na stałym wykonywaniu czynności służbowych na obszarze właściwości terytorialnej jednostki organizacyjnej, w przypadku odbywania krajowej podróży służbowej na tym obszarze przysługuje jedynie zwrot kosztów przejazdów, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. W uzasadnionych przypadkach właściwy przełożony może wyrazić zgodę na wypłatę pozostałych należności, o których mowa w ust. 1, jeżeli przemawiają za tym ważne względy służbowe lub spowoduje to obniżenie kosztów krajowej podróży służbowej.

2. Jeżeli krajowa podróż służbowa trwa:

1) nie dłużej niż dobę i wynosi:

a) mniej niż 8 godzin – dieta nie przysługuje.

b) od 8 do 12 godzin – przysługuje 1/2 diety,

c) ponad 12 godzin – przysługuje dieta w pełnej wysokości;

2) dłużej niż jedną dobę – za każdą dobę przysługuje dieta w pełnej wysokości, a za niepełną, ale rozpoczętą dobę:

a) do 8 godzin – przysługuje 1/2 diety,

b) ponad 8 godzin – przysługuje dieta w pełnej wysokości.

3. Dieta nie przysługuje:

1) za czas pobytu w stałym miejscu pełnienia służby, miejscu zamieszkania lub zameldowania na pobyt stały albo na leczeniu w zakładzie leczniczym, a także za okresy przerw w krajowej podróży służbowej;

2) jeżeli na podstawie odrębnych przepisów funkcjonariusz z tytułu odbywania krajowej podróży służbowej otrzymał nieodpłatnie wyżywienie lub równoważnik pieniężny w zamian za wyżywienie.

2. W przypadku funkcjonariusza wykonującego czynności operacyjno-rozpoznawcze lub dochodzeniowo-śledcze właściwy przełożony może nie uwzględniać uprawnień, o których mowa w ust. 1.

3. Właściwy przełożony może wyrazić zgodę na przejazd w krajowej podróży służbowej pojazdem pozostającym w dyspozycji SWW.

4. W uzasadnionych przypadkach, na wniosek funkcjonariusza, właściwy przełożony może wyrazić zgodę na przejazdy w krajowej podróży służbowej pojazdem niepozostającym w dyspozycji SWW.

2. Zwrotu kosztów przejazdu wagonem sypialnym, z miejscem do leżenia lub opłat dodatkowych za przejazd oraz przelot samolotem dokonuje się w wysokości udokumentowanej biletami lub rachunkami.

3. Funkcjonariuszowi odbywającemu, za zgodą właściwego przełożonego, przejazdy w krajowej podróży służbowej pojazdem prywatnym przysługuje zwrot kosztów przejazdu według stawek za 1 km przebiegu, określonych na podstawie przepisów, o których mowa w § 5 ust. 1.

2. Ryczałt, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, jeżeli funkcjonariusz odbywa krajową podróż służbową pojazdem służbowym oraz w przypadku, o którym mowa w § 7 ust. 3, albo gdy nie ponosi kosztów, na pokrycie których został przyznany ryczałt.

2. W uzasadnionych przypadkach właściwy przełożony może wyrazić zgodę na zwrot kosztów noclegu stwierdzonych rachunkiem, w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w ust. 1.

3. Funkcjonariuszowi, który wobec braku możliwości skorzystania z noclegu w miejscowości stanowiącej cel krajowej podróży służbowej korzystał z noclegu w miejscowości, do której czas dojazdu nie przekracza jednej godziny, przysługuje również zwrot kosztów przejazdu publicznymi środkami komunikacji z miejscowości stanowiącej cel krajowej podróży służbowej do miejscowości, w której funkcjonariusz korzystał z noclegu, i z powrotem.

4. Funkcjonariuszowi, któremu w czasie odbywania krajowej podróży służbowej nie zapewniono bezpłatnego noclegu lub zakwaterowania albo który nie przedstawił rachunku za pobyt w hotelu lub kwaterze prywatnej, przysługuje ryczałt za każdy nocleg w wysokości 150 % diety.

5. Ryczałt za nocleg przysługuje wówczas, gdy nocleg trwał co najmniej 6 godzin przypadających między godziną 22⁰⁰ a 6⁰⁰.

6. Zwrot kosztów noclegu w krajowej podróży służbowej lub ryczałt za nocleg nie przysługuje funkcjonariuszowi:

1) za czas przejazdu wagonem sypialnym lub z miejscami do leżenia oraz za czas pobytu w stałym miejscu pełnienia służby, miejscowości zamieszkania lub zameldowania na pobyt stały;

2) w przypadku gdy z miejscowości stanowiącej cel krajowej podróży służbowej istnieje dogodne połączenie komunikacyjne umożliwiające codzienny powrót do stałego miejsca pełnienia służby, miejscowości zamieszkania lub zameldowania na pobyt stały.

2. Funkcjonariusz jest obowiązany rozliczyć się z pobranej zaliczki nie później niż przed upływem 7 dni od dnia powrotu z krajowej podróży służbowej.

3. Fakt zapewnienia funkcjonariuszowi odbywającemu krajową podróż służbową bezpłatnego noclegu lub zakwaterowania albo nieodpłatnego wyżywienia w naturze potwierdza właściwy przełożony w jednostce organizacyjnej zapewniającej te świadczenia lub funkcjonariusz, oświadczeniem złożonym na poleceniu wyjazdu służbowego.

4. Rozliczenia kosztów i wypłaty należności z tytułu krajowej podróży służbowej dokonuje jednostka organizacyjna, w której funkcjonariusz pełni służbę, a w przypadku Szefa SWW i jego zastępcy oraz kierownika jednostki organizacyjnej i jego zastępcy jednostka organizacyjna właściwa w sprawach budżetu i finansów.

5. Należności z tytułu krajowej podróży służbowej wypłaca się w terminie 14 dni od dnia przedstawienia przez funkcjonariusza dokumentów lub rachunków, potwierdzających wysokość poniesionych wydatków nieobjętych ryczałtami, oraz oświadczenia o okolicznościach mających wpływ na prawo do diet, ryczałtów lub zwrotu innych kosztów podróży bądź ich wysokość.

1) lądowej – od chwili przekroczenia granicy państwowej w drodze za granicę do chwili przekroczenia jej w drodze powrotnej do kraju;

2) lotniczej – od chwili startu samolotu w drodze za granicę z ostatniego lotniska w kraju do chwili lądowania samolotu w drodze powrotnej na pierwszym lotnisku w kraju;

3) morskiej – od chwili wyjścia statku z portu polskiego do chwili wejścia statku w drodze powrotnej do portu polskiego.

1) diety;

2) zwrot kosztów noclegów lub ryczałt za nocleg;

3) zwrot kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej w formie ryczałtu;

4) zwrot kosztów leczenia oraz innych niezbędnych wydatków zaakceptowanych przez Szefa SWW.

2. Jeżeli zagraniczna podróż służbowa trwa:

1) nie dłużej niż dobę i wynosi:

a) do 8 godzin – przysługuje 1/3 diety,

b) ponad 8 do 12 godzin – przysługuje 1/2 diety,

c) ponad 12 godzin – przysługuje dieta w pełnej wysokości;

2) dłużej niż dobę:

a) za każdą pełną dobę przysługuje dieta w pełnej wysokości,

b) za niepełną, ale rozpoczętą dobę – przysługuje dieta w wysokości, o której mowa w pkt 1.

3. Funkcjonariuszowi, który otrzymuje za granicą bezpłatne wyżywienie lub gdy wyżywienie opłacone jest w cenie karty okrętowej lub promowej, przysługuje 25 % diety ustalonej zgodnie z ust. 2.

4. Funkcjonariuszowi, który otrzymuje za granicą częściowe wyżywienie, przysługuje odpowiednio na:

1) śniadanie – 15 % diety;

2) obiad – 30 % diety;

3) kolację – 30 % diety.

5. Funkcjonariuszowi, który za granicą otrzymuje ekwiwalent pieniężny na wyżywienie, dieta nie przysługuje. Jeżeli jednak ekwiwalent jest niższy od diety, funkcjonariuszowi przysługuje wyrównanie do wysokości należnej diety.

6. Za każdą dobę pobytu w szpitalu lub innym zakładzie leczniczym za granicą funkcjonariuszowi przysługuje 25 % diety.

2. W uzasadnionych przypadkach właściwy przełożony może wyrazić zgodę na zwrot kosztów noclegu stwierdzonych rachunkiem, w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w ust. 1.

3. W przypadkach uzasadnionych charakterem wykonywanych czynności służbowych właściwy przełożony może wyrazić zgodę na niekorzystanie przez funkcjonariusza z noclegu w hotelu i przyznać ryczałt za każdy nocleg w wysokości 25 % limitu, o którym mowa w ust. 1.

4. Zwrot kosztów noclegu lub ryczałt za nocleg nie przysługują za czas przejazdu oraz gdy funkcjonariuszowi zapewniono bezpłatny nocleg.

2. Funkcjonariuszowi korzystającemu za granicą z dojazdów środkami komunikacji miejscowej przysługuje ryczałt na pokrycie ich kosztów w wysokości 10 % diety za każdą rozpoczętą dobę pobytu w zagranicznej podróży służbowej.

3. Ryczałty, o których mowa w ust. 1 i 2, nie przysługują, jeżeli:

1) funkcjonariusz odbywa podróż pojazdem służbowym lub prywatnym;

2) strona zagraniczna zapewnia bezpłatne dojazdy;

3) funkcjonariusz nie ponosi kosztów, na których pokrycie są przeznaczone wymienione ryczałty.

2. Nie podlegają zwrotowi koszty lekarstw, których nabycie za granicą nie było konieczne, koszty zabiegów chirurgii plastycznej i zabiegów kosmetycznych oraz nabycia protez ortopedycznych, dentystycznych i zakupu okularów.

3. Koszty leczenia za granicą oraz lekarstw pokrywa SWW.

4. W przypadku śmierci funkcjonariusza podczas odbywania zagranicznej podróży służbowej koszty transportu zwłok do kraju pokrywa SWW.

2. Rozliczenia kosztów zagranicznej podróży służbowej należy dokonać w walucie otrzymanej zaliczki, w walucie polskiej lub wymienialnej według kursu z dnia jej wypłacenia, w terminie 14 dni od dnia zakończenia tej podróży.

3. Do rozliczenia kosztów zagranicznej podróży służbowej należy załączyć dokumenty lub rachunki potwierdzające poszczególne wydatki; nie dotyczy to diet oraz wydatków objętych ryczałtami. Jeżeli uzyskanie dokumentu lub rachunku nie było możliwe, funkcjonariusz jest obowiązany złożyć pisemne oświadczenie o dokonanym wydatku i przyczynach braku jego udokumentowania.

4. Rozliczenia kosztów i wypłaty należności z tytułu zagranicznej podróży służbowej dokonuje jednostka organizacyjna właściwa w sprawach budżetu i finansów, w terminie 14 dni od dnia przedstawienia przez funkcjonariusza dokumentów, o których mowa w ust. 1–3.

1) diety – dla niego i na członków rodziny, o których mowa w art. 63 ustawy, za czas przejazdu i pierwszą dobę pobytu w nowym miejscu zamieszkania;

2) zwrot kosztów przejazdu do nowego miejsca zamieszkania osób, o których mowa w pkt 1;

3) ryczałt z tytułu przeniesienia;

4) zasiłek osiedleniowy;

5) zwrot kosztów przewozu urządzenia domowego;

6) w przypadku gdy członkowie rodziny, o których mowa w art. 63 ustawy, nie przesiedlają się wraz z nim:

a) dodatek za rozłąkę,

b) zwrot kosztów przejazdów raz w miesiącu, w celu odwiedzenia rodziny, publicznym środkiem transportu na zasadach, o których mowa w § 6 ust. 1, albo ryczałt w wysokości równej cenie biletu w klasie II pociągu pospiesznego, a gdy na danej trasie lub jej odcinku brak jest połączeń kolejowych – w wysokości ceny biletu za przejazd środkiem publicznego transportu autobusowego.

2. Wysokość kosztów ustala się z uwzględnieniem ceny biletu za przejazd publicznym środkiem transportu na podstawie tabeli przewoźnika i najkrótszej odległości między dotychczasowym a nowym miejscem zamieszkania osób, o których mowa w § 25 pkt 1.

1) dodatkowy ryczałt z tytułu przeniesienia w wysokości 50 % uposażenia;

2) zasiłek osiedleniowy w wysokości:

a) 200 % uposażenia – jeżeli funkcjonariusz przesiedlił się z członkami rodziny, o których mowa w art. 63 ustawy,

b) 50 % uposażenia – jeżeli funkcjonariusz jest samotny.

2. Zasiłek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, oblicza się, przyjmując uposażenie przysługujące funkcjonariuszowi w dniu jego przesiedlenia się na pobyt stały.

2. Zwrot kosztów, o których mowa w ust. 1, obejmuje koszty: opakowania, prac załadunkowych i wyładunkowych oraz transportu.

1) funkcjonariuszowi w służbie stałej przeniesionemu z urzędu do pełnienia służby w innej miejscowości, do czasu otrzymania lokalu mieszkalnego, zgodnie z przysługującymi mu normami mieszkalnymi, umożliwiającego zamieszkanie z członkami rodziny, o których mowa w art. 63 ustawy;

2) funkcjonariuszowi w służbie przygotowawczej przeniesionemu z urzędu do pełnienia służby w innej miejscowości, do czasu przydzielenia tymczasowej kwatery lub innego pomieszczenia mieszkalnego, umożliwiających zamieszkanie z członkami rodziny, o których mowa w art. 63 ustawy.

2. Dodatek, o którym mowa w ust. 1, jest płatny z dołu i przysługuje za każdy dzień rozłąki w wysokości 95 % diety określonej w przepisach, o których mowa w § 5 ust. 1. Stawkę dodatku zaokrągla się do 1 grosza w górę.

3. Dodatek za rozłąkę nie przysługuje za czas:

1) nieusprawiedliwionej nieobecności w służbie;

2) urlopu wypoczynkowego, dodatkowego, zdrowotnego, szkoleniowego, okolicznościowego, wychowawczego lub bezpłatnego;

3) delegowania do czasowego pełnienia służby w miejscowości zamieszkania lub zameldowania na pobyt stały, za czas krajowej podróży służbowej w miejscowości zamieszkania lub zameldowania na pobyt stały albo pobytu w niej w ramach odwiedzin rodziny;

4) krajowej lub zagranicznej podróży służbowej, z tytułu której funkcjonariusz otrzymał diety w pełnej wysokości;

5) pobytu w szpitalu.

2. Zwrot kosztów przejazdu nie przysługuje funkcjonariuszowi w przypadku:

1) nieusprawiedliwionej nieobecności w służbie;

2) korzystania z pojazdu służbowego.

2. Do wniosku o wypłatę należności, o których mowa w § 29 ust. 1 i § 30 ust. 1, funkcjonariusz załącza dokument potwierdzający fakt jego zameldowania w nowym miejscu pełnienia służby, a w przypadku przesiedlenia się wraz z nim członków rodziny, o których mowa w art. 63 ustawy, również dokument potwierdzający ich zameldowanie.

1) należności, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit. a oraz c, na zasadach określonych w § 5–7;

2) bezpłatne zakwaterowanie, a w razie niezapewnienia bezpłatnego zakwaterowania zwrot kosztów zakwaterowania w wysokości stwierdzonej rachunkiem lub ryczałt za nocleg, na zasadach określonych w § 10 ust. 4–6.

1) zwrot kosztów przejazdów, na trasie od stałego miejsca pełnienia służby do miejscowości określonej w rozkazie personalnym o delegowaniu i z powrotem, publicznym środkiem komunikacji określonym przez kierownika jednostki organizacyjnej lub bezpłatny przejazd w razie dojazdu pojazdem pozostającym w dyspozycji SWW, bez względu na czas dojazdu;

2) zwrot kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej w formie ryczałtu.

2. Funkcjonariuszowi, o którym mowa w ust. 1, nie przysługują świadczenia wymienione w § 38.

Minister Obrony Narodowej: R. Sikorski