Dziennik Ustaw - rok 2006 nr 174 poz. 1263

Na podstawie art. 60 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego (Dz. U. Nr 104, poz. 710) zarządza się, co następuje:

2. Urlopu wypoczynkowego lub urlopu dodatkowego nie udziela się funkcjonariuszowi uznanemu przez właściwą komisję lekarską za niezdolnego do służby w SWW.

3. Jeżeli funkcjonariusz nie może wykorzystać urlopu wypoczynkowego lub urlopu dodatkowego w całości lub w części w ustalonym terminie z powodu usprawiedliwionej nieobecności w służbie, a w szczególności z powodu choroby powodującej czasową niezdolność do zajęć służbowych, właściwy przełożony funkcjonariusza przesuwa na wniosek tego funkcjonariusza urlop o czas trwania choroby na termin późniejszy, nieprzekraczający jednak trzech miesięcy od dnia ustania przyczyny uzasadniającej przesunięcie.

4. Przesunięcie urlopu o czas trwania choroby następuje na podstawie przedłożonego przez funkcjonariusza zaświadczenia lekarskiego stwierdzającego chorobę i czas jej trwania.

2. Podstawą opracowania planu są wnioski składane przez funkcjonariuszy do dnia 30 listopada każdego roku na rok następny.

3. Właściwy przełożony funkcjonariusza zatwierdza do końca roku kalendarzowego plan urlopów wypoczynkowych i urlopów dodatkowych podległych mu funkcjonariuszy na następny rok kalendarzowy.

4. Udzielenie funkcjonariuszowi urlopu oraz dokonywanie zmian dotyczących udzielenia tego urlopu ogłasza się w rozkazie właściwego przełożonego funkcjonariusza, z podaniem rodzaju urlopu i czasu jego trwania.

2. Funkcjonariuszowi, który w danym roku kalendarzowym wykorzystał urlop dodatkowy, przysługujący za dany rok kalendarzowy, a następnie w tym samym roku nabył prawo do urlopu dodatkowego w wyższym wymiarze, przysługuje urlop uzupełniający.

3. Funkcjonariuszowi, który nabył prawo do urlopu dodatkowego w danym roku kalendarzowym i nie wykorzystał go przed przeniesieniem na inne stanowisko, na którym urlop ten nie przysługuje, udziela się tego urlopu w ciągu trzech miesięcy od dnia przeniesienia.

2. W przypadku powtarzania przez funkcjonariusza klasy, roku lub semestru z przyczyn nieuznanych przez właściwego przełożonego funkcjonariusza za usprawiedliwione, funkcjonariusz może być zwolniony z zajęć służbowych tylko na czas niezbędny do złożenia egzaminu lub kolokwium.

2. Do wymiaru urlopu szkoleniowego nie wlicza się dni ustawowo wolnych od pracy.

2. Przełożony funkcjonariusza może zażądać od funkcjonariusza przedstawienia dowodów uzasadniających udzielenie urlopu okolicznościowego.

3. Urlopu okolicznościowego w celu załatwienia ważnych spraw osobistych albo w innych przypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie można udzielić na uzasadniony pisemny wniosek funkcjonariusza skierowany do przełożonego funkcjonariusza.

2. Urlopu zdrowotnego udziela się w szczególności, gdy funkcjonariusz nie wymaga już dalszego leczenia w zakładzie opieki zdrowotnej, ale nie odzyskał jeszcze pełnej zdolności do wykonywania obowiązków służbowych.

2. Właściwy przełożony funkcjonariusza, który odwołał funkcjonariusza z urlopu wypoczynkowego lub wstrzymał mu udzielenie urlopu w całości lub w części, odnotowuje ten fakt w rozkazie, podając w nim przyczynę odwołania lub wstrzymania urlopu oraz datę odwołania lub wstrzymania urlopu.

3. Funkcjonariuszowi, który poniósł koszty spowodowane odwołaniem go z urlopu wypoczynkowego albo jego wstrzymaniem, przysługuje zwrot poniesionych kosztów.

4. Zwrot poniesionych kosztów odbywa się na pisemny wniosek funkcjonariusza złożony do właściwego przełożonego funkcjonariusza. Do wniosku dołącza się dowody stwierdzające faktycznie poniesione koszty przez funkcjonariusza.

Minister Obrony Narodowej: R. Sikorski