Dziennik Ustaw - rok 2006 nr 120 poz. 831

Na podstawie art. 116 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 i Nr 169, poz. 1420 oraz z 2006 r. Nr 45, poz. 319 i Nr 104, poz. 708) zarządza się, co następuje:

1) przedsiębiorców – są udzielane z uwzględnieniem przepisów o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej;

2) związanych z badaniami naukowymi lub pracami rozwojowymi – są udzielane z uwzględnieniem kryteriów i trybu określonych w odrębnych przepisach;

3) ujętych w kontraktach wojewódzkich – są udzielane z uwzględnieniem przepisów o Narodowym Planie Rozwoju i zawartych umów;

4) w ramach umów o partnerstwie publiczno-prywatnym – są udzielane z uwzględnieniem przepisów o partnerstwie publiczno-prywatnym.

2. Inwestycje realizowane z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej oraz środków pochodzących ze źródeł zagranicznych, które nie podlegają zwrotowi, są finansowane z uwzględnieniem odrębnych przepisów.

1) ustawie – rozumie się przez to ustawę z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych;

2) Prawie budowlanym – rozumie się przez to ustawę z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016, z późn. zm.¹⁾);

3) inwestycji wieloletniej – rozumie się przez to inwestycję, o której mowa w art. 115 ust. 1 ustawy.

1) koszty budowy nowych obiektów budowlanych, określonych w art. 3 pkt 1 Prawa budowlanego, zwanych dalej „obiektami budowlanymi”;

2) zakup obiektów budowlanych;

3) zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych, z wyjątkiem tych, których wartość początkowa nie przekracza kwoty uprawniającej do dokonania jednorazowo odpisu amortyzacyjnego, określonej w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych, z zastrzeżeniem pkt 4;

4) zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych bez względu na ich wartość oraz innych przedmiotów – jeżeli są pierwszym wyposażeniem obiektów budowlanych;

5) koszty transportu i montażu oraz inne koszty ponoszone w celu przekazania środków trwałych do używania;

6) koszty przebudowy, rozbudowy, nadbudowy, odbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji obiektów budowlanych i innych środków trwałych, powodującej ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o rachunkowości;

7) koszty przygotowania do realizacji inwestycji, o których mowa w pkt 1 i 6, w tym w szczególności koszty opracowania programu inwestycji i pozostałej dokumentacji projektowej, zakupu i przygotowania gruntu pod budowę oraz ekspertyz, studiów, pomiarów geodezyjnych i prac geologicznych oraz prac archeologicznych, dotyczących tych inwestycji;

8) zakup wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli:

a) ich wartość początkowa jest wyższa od kwoty określonej w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych,

b) są pierwszym wyposażeniem obiektów budowlanych – bez względu na ich wartość;

9) inne koszty, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów podlegają finansowaniu ze środków budżetu państwa przeznaczonych na inwestycje.

1) z analizy informacji i dokumentów przedstawionych przez jednostkę organizacyjną podejmującą realizację inwestycji, zwaną dalej „inwestorem”, wynika, że:

a) uzasadnione jest realizowanie inwestycji w planowanym terminie i zakresie rzeczowym,

b) inwestycja podlegająca realizacji na podstawie projektu budowlanego, o którym mowa w art. 34 Prawa budowlanego, zwana dalej „inwestycją budowlaną”, jest przygotowana do realizacji co najmniej w zakresie określonym w § 6,

c) inwestor dysponuje środkami finansowymi lub ma zapewnienie ich otrzymania w wysokości umożliwiającej zrealizowanie, w planowanym okresie, efektów rzeczowych inwestycji;

2) finansowanie inwestycji jest możliwe przy uwzględnieniu:

a) poziomu zaangażowania budżetu państwa w finansowanie już realizowanych inwestycji budowlanych oraz uzasadnionego zapotrzebowania inwestorów na środki budżetu państwa przeznaczane na finansowanie innych inwestycji,

b) potrzeby przyznania inwestorowi środków budżetu państwa w kwocie umożliwiającej terminowe regulowanie zobowiązań finansowych i terminowe zakończenie inwestycji.

1) inwestor posiada zaakceptowany program inwestycji, zawierający co najmniej:

a) uzasadnienie celowości inwestycji i jej lokalizacji,

b) dane o planowanym:

– zakresie rzeczowym inwestycji,

– okresie realizacji inwestycji,

c) ocenę ekonomicznej efektywności inwestycji,

d) dane o planowanych efektach rzeczowych inwestycji,

e) harmonogram realizacji inwestycji,

f) planowany łączny koszt inwestycji, zwany dalej „wartością kosztorysową inwestycji”, oraz dane o planowanych z poszczególnych źródeł środkach na jej finansowanie w kolejnych latach realizacji,

g) dane o planowanym okresie zagospodarowania obiektów budowlanych i innych składników majątkowych, po zakończeniu realizacji inwestycji, oraz o planowanej kwocie środków finansowych i źródłach ich pochodzenia, które umożliwiają zagospodarowanie tych efektów rzeczowych inwestycji w planowanym okresie;

2) została dokonana analiza celowości i możliwości wykonania inwestycji etapami;

3) wartość kosztorysowa inwestycji jest zaktualizowana, z uwzględnieniem przepisów ust. 4 oraz § 20 i 21;

4) planowane kwoty środków ze wszystkich źródeł na finansowanie inwestycji w całym okresie jej realizacji są określone w wysokości umożliwiającej inwestorowi terminowe regulowanie zobowiązań finansowych i terminowe zakończenie inwestycji;

5) inwestor posiada dokument stwierdzający prawo dysponowania nieruchomością, o których mowa w art. 3 pkt 11 Prawa budowlanego.

2. Jeżeli inwestycja budowlana podlega zaliczeniu do inwestycji wieloletnich, to program takiej inwestycji wymaga uzgodnienia z dysponentem.

3. Wymóg uzgodnienia, o którym mowa w ust. 2, może mieć zastosowanie do programu inwestycji budowlanej innej niż inwestycja wieloletnia, jeżeli dysponent wskaże taką inwestycję i pisemnie zawiadomi o tym właściwego inwestora.

4. Każda zmiana programu inwestycji, o których mowa w ust. 2 i 3, powodująca wzrost ich finansowania ze środków budżetu państwa, również wymaga uzgodnienia z dysponentem, z zastrzeżeniem art. 114 ustawy oraz § 20 i 21.

5. Wartość kosztorysową inwestycji określa się za pomocą wskaźników cenowych w układzie następujących grup kosztów:

1) pozyskania działki budowlanej;

2) przygotowania terenu i przyłączenia obiektów do sieci;

3) budowy obiektów podstawowych;

4) instalacji;

5) zagospodarowania terenu i budowy obiektów pomocniczych;

6) wyposażenia;

7) prac przygotowawczych, projektowych, obsługi inwestorskiej oraz ewentualnie szkoleń i rozruchu.

1) ocenę celowości i ekonomicznej efektywności inwestycji;

2) zasadność planowanego zakresu rzeczowego inwestycji i terminu jej realizacji;

3) prawidłowość obliczenia wartości kosztorysowej inwestycji;

4) realność kwot środków własnych i środków z innych źródeł, planowanych przez inwestora na finansowanie inwestycji;

5) prawidłowość przygotowania inwestycji budowlanej do realizacji.

2. Dokonanie ekspertyzy może zlecić również minister właściwy do spraw budżetu w porozumieniu z dysponentem.

3. Zlecający ekspertyzę pisemnie informuje inwestora o zamiarze jej zlecenia oraz o sposobie ponoszenia kosztów.

4. Ustalenia zawarte w ekspertyzie są uwzględniane w opinii ministra, o którym mowa w ust. 2, oraz przy podejmowaniu decyzji przez dysponenta.

5. W przypadku gdy inwestor przedstawi uzupełniony program inwestycji, który zostanie uzgodniony z dysponentem, ekspertyza nie jest zlecana.

6. Koszty ekspertyzy inwestycji państwowej jednostki budżetowej lub państwowego zakładu budżetowego są finansowane ze środków ustalonych w części budżetowej dysponenta.

1) harmonogramu realizacji inwestycji;

2) planowanych wydatków inwestora, w kolejnych latach realizacji inwestycji, na regulowanie zobowiązań finansowych dotyczących inwestycji;

3) kwot środków własnych i środków innych niż dotacje celowe z budżetu państwa, planowanych na finansowanie inwestycji w kolejnych latach jej realizacji; środki te są planowane z podziałem według źródeł ich pochodzenia.

2. Przy ustalaniu kwot dotacji celowych, o których mowa w ust. 1, dokumentami stanowiącymi podstawę informacji o pozostałych źródłach finansowania inwestycji są:

1) pisemne zobowiązanie inwestora do przeznaczenia środków własnych,

2) umowy zawarte przez inwestora z bankiem lub pożyczkodawcą albo wydane przez nich dokumenty potwierdzające zapewnienie udzielenia kredytu lub pożyczki,

3) dokumenty potwierdzające przyznanie dotacji z funduszów celowych lub innych środków albo zapewnienie ich przyznania

– z uwzględnieniem planowanych kwot i terminów ich przekazywania.

1) zobowiązań finansowych inwestora, które wymagają uregulowania w określonym terminie;

2) środków przeznaczonych na finansowanie inwestycji, które przechodzą z okresu poprzedniego;

3) środków własnych inwestora i z innych źródeł, które mają być przekazane na finansowanie inwestycji w danym okresie.

2. Jeżeli inwestycja jest finansowana ze środków ujętych w kilku częściach budżetowych, dysponenci informują się wzajemnie o kwotach środków budżetu państwa przekazanych na finansowanie tej inwestycji.

1) rozliczenie inwestycji sporządzone z uwzględnieniem § 18 ust. 1 i 2;

2) uzasadnienie potrzeby wstrzymania albo zaniechania realizacji inwestycji;

3) analizę przewidywanych skutków wstrzymania albo zaniechania realizacji inwestycji, w tym skutków finansowych, z wyodrębnieniem i uzasadnieniem kwot środków budżetu państwa, które będą potrzebne w poszczególnych latach na następujące cele:

a) uregulowanie zobowiązań finansowych związanych z realizacją inwestycji przed jej wstrzymaniem albo zaniechaniem,

b) zabezpieczenie majątku uzyskanego w wyniku realizacji inwestycji przed jej wstrzymaniem albo zaniechaniem,

c) zagospodarowanie majątku, o którym mowa w lit. b, jeżeli inwestor we wniosku występuje o podjęcie decyzji o zaniechaniu realizacji inwestycji;

4) opinię banku, jeżeli inwestycja jest finansowana, również z udziałem kredytu.

2. Dysponent, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku inwestora, o którym mowa w ust. 1, dokonuje oceny zasadności wniosku, a następnie pisemnie zawiadamia inwestora o przyjęciu albo odrzuceniu wniosku, uzasadniając przyczyny jego odrzucenia.

3. W przypadku odrzucenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, inwestor może ponowić wniosek, przedstawiając dysponentowi dodatkowe informacje. 4. W przypadku przyjęcia wniosku, o którym mowa w ust. 1 i 3, dysponent przedstawia Radzie Ministrów do rozstrzygnięcia wniosek inwestora oraz ocenę jego zasadności.

5. Jeżeli inwestorem inwestycji wieloletniej jest dysponent, wniosek w sprawie, o której mowa w ust. 1, jest sporządzany przez dysponenta i przedstawiany przez niego Radzie Ministrów wraz z dokumentami wymienionymi w tym przepisie.

1) 50 dni od dnia odbioru końcowego inwestycji budowlanej albo

2) 30 dni od dnia zakończenia inwestycji innej niż inwestycja budowlana

– wraz z odsetkami określonymi w art. 145 ust. 1 ustawy, liczonymi od dnia upływu tych terminów, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Dotacje udzielone z budżetu w części niewykorzystanej do końca roku budżetowego lub w terminie określonym w przepisach o wydatkach niewygasających z upływem roku budżetowego podlegają zwrotowi do budżetu państwa w terminach określonych w art. 144 ust. 1 i 2 ustawy.

1) porównanie rzeczywistych kosztów, podstawowych efektów rzeczowych, okresu realizacji i źródeł finansowania inwestycji z odpowiednimi wielkościami planowanymi przy jej rozpoczynaniu oraz określonymi w wyniku zmian dokonanych w okresie realizacji tej inwestycji;

2) analizę i uzasadnienie różnic między wielkościami, o których mowa w pkt 1;

3) omówienie ważniejszych działań, które inwestor podjął w celu usunięcia nieprawidłowości występujących w okresie realizacji inwestycji;

4) informację dotyczącą podatku od towarów i usług zapłaconego i zwróconego zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług.

2. Inwestor sporządza rozliczenie, według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do rozporządzenia, i przekazuje je:

1) dysponentowi, który finansował inwestycję ze środków budżetu państwa;

2) bankowi, jeżeli inwestycja była finansowana również z udziałem kredytu bankowego.

3. Informacje, w zakresie określonym we wzorze stanowiącym załącznik nr 1 do rozporządzenia, mogą być przekazywane właściwym adresatom również w formie elektronicznej.

4. Dysponent, w razie stwierdzenia nieprawidłowości w rozliczeniu, poleca inwestorowi ich usunięcie i wyznacza termin przekazania poprawionego rozliczenia; przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

5. Jeżeli inwestycja była realizowana poza granicami kraju, dysponent na wniosek inwestora może przedłużyć termin, o którym mowa w ust. 1, nie więcej jednak niż o 30 dni.

6. Jeżeli inwestor uzyskał zwrot podatku od towarów i usług, to środki te zwraca na rachunek dochodów budżetu państwa, w wysokości proporcjonalnej do kwoty uzyskanej dotacji na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji.

7. Zwrot, o którym mowa w ust. 6, następuje w terminie 7 dni od dnia wpłynięcia środków na rachunek inwestora.

2. W rozliczeniu inwestycji, o której mowa w ust. 1:

1) informacje o rzeczywistych kosztach, podstawowych efektach i źródłach finansowania inwestycji są wykazywane według stanu na koniec roku, w którym upłynął termin planowany;

2) inwestor przedstawia co najmniej:

a) analizę i uzasadnienie różnic między wielkościami, o których mowa w § 16 ust. 1 pkt 1,

b) przyczyny niezakończenia inwestycji w terminie planowanym,

c) ważniejsze działania podjęte przez inwestora w celu usunięcia nieprawidłowości powodujących niedotrzymanie terminu planowanego.

3. Przepisy § 16 ust. 2–5 stosuje się odpowiednio do rozliczenia, o którym mowa w ust. 1.

4. Inwestor po zakończeniu inwestycji, o której mowa w ust. 1, sporządza także rozliczenie według zasad określonych w § 16.

2. W rozliczeniu inwestycji, o której mowa w ust. 1, informacje o rzeczywistych kosztach, podstawowych efektach rzeczowych i źródłach finansowania inwestycji są przedstawiane:

1) według stanu na koniec miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym inwestor zamierza przedstawić wniosek dotyczący inwestycji wieloletniej w sprawie określonej w § 13 ust. 1;

2) według stanu w dniu wstrzymania albo zaniechania realizacji inwestycji, jeżeli inwestycja nie jest inwestycją wieloletnią.

3. Jeżeli realizacja inwestycji wstrzymanej zostanie wznowiona, inwestor po jej zakończeniu sporządza także rozliczenie według zasad określonych w § 16.

2. Dysponent przedstawia w informacji, o której mowa w ust. 1, co najmniej:

1) dane i wyjaśnienia w zakresie określonym w § 16 ust. 1 pkt 1 i 2, w tym dotyczące inwestycji niezakończonych w terminie planowanym, z uwzględnieniem § 17 ust. 2;

2) ocenę przebiegu realizacji inwestycji, a w odniesieniu do inwestycji niezakończonych w terminie planowanym – również przyczyny niedotrzymania tego terminu;

3) zestawienie ważniejszych działań, które były podjęte przez inwestora i dysponenta w celu usunięcia nieprawidłowości występujących w okresie realizacji inwestycji.

3. Na podstawie danych, wyjaśnień, ocen i zestawień określonych w ust. 2 do dnia 30 kwietnia każdego roku budżetowego jest sporządzana dla Rady Ministrów informacja zbiorcza o inwestycjach, o których mowa w ust. 1, oraz wnioski wynikające z jej analizy.

2. Wartość kosztorysowa nakładów pozostałych do wykonania jest aktualizowana przy zastosowaniu przewidywanego wskaźnika wzrostu cen w roku, w którym jest zwiększana wartość kosztorysowa realizowanej inwestycji.

2. Wniosek o zaakceptowanie zwiększenia wartości kosztorysowej inwestycji, w sposób inny niż określony w § 20, inwestor składa w terminie określonym przez dysponenta, lecz nie później niż w terminie umożliwiającym uwzględnienie zmiany w limitach wydatków budżetowych, ujętych w ustawie budżetowej na rok następny.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, powinien zawierać co najmniej:

1) dane dotyczące inwestycji, w tym:

a) nazwę i siedzibę inwestora,

b) nazwę i lokalizację inwestycji,

c) dane o planowanych efektach rzeczowych inwestycji,

d) termin rozpoczęcia i planowany termin zakończenia inwestycji,

e) wartość kosztorysową inwestycji: aktualną i przewidywaną po jej zmianie,

f) łączną kwotę planowanego zwiększenia wartości kosztorysowej inwestycji, wyłącznie z powodu zmian cen, stanowiącą różnicę między aktualną a przewidywaną wartością kosztorysową inwestycji,

g) planowane kwoty środków na finansowanie zwiększenia wartości kosztorysowej, o którym mowa w ust. 1, oraz ich uzasadnienie, w tym:

– łączne kwoty środków finansowych z poszczególnych źródeł,

– kwoty środków budżetu państwa oraz kwoty środków z innych źródeł w roku budżetowym następującym po roku, w którym jest składany wniosek, i w kolejnych latach realizacji inwestycji;

2) szczegółowe omówienie i uzasadnienie sposobu zwiększania wartości kosztorysowej inwestycji, innego niż określony w § 20.

1) dane o wysokości zwiększeń wartości kosztorysowej poszczególnych inwestycji wieloletnich oraz dane łączne o takich zmianach, dotyczące innych inwestycji, które są finansowane ze środków budżetu państwa;

2) analizę przyczyn i skutków zwiększeń wartości kosztorysowej inwestycji, o których mowa w pkt 1;

3) omówienie działań dysponenta, podjętych w celu zwiększenia realności i stabilności wartości kosztorysowej inwestycji finansowanych ze środków budżetu państwa.

2. Informacja, o której mowa w ust. 1, jest sporządzana według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia i może być przekazywana właściwym adresatom również w formie elektronicznej.

Prezes Rady Ministrów: K. Marcinkiewicz

¹⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 6, poz. 41, Nr 92, poz. 881, Nr 93, poz. 888 i Nr 96, poz. 959, z 2005 r. Nr 113, poz. 954, Nr 163, poz. 1362 i 1364 i Nr 169, poz. 1419 oraz z 2006 r. Nr 12, poz. 63.

²⁾ Niniejsze rozporządzenie poprzedzone było rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 2 października 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad finansowania inwestycji z budżetu państwa (Dz. U. Nr 133, poz. 1480).

Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 3 lipca 2006 r (poz. 831)

Załącznik nr 1

Załącznik nr 2