Dziennik Ustaw - rok 2006 nr 86 poz. 597

Na podstawie art. 76 ust. 15 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416 i Nr 277, poz. 2742 oraz z 2005 r. Nr 180, poz. 1496) zarządza się, co następuje:

1) osób, które z racji ukończonego wieku lub stanu zdrowia nie podlegają obowiązkowi czynnej służby wojskowej, jeżeli mianowanie to jest uznaniem ich zasług z tytułu udziału w:

a) walkach o niepodległość państwa,

b) misjach pokojowych;

2) byłych żołnierzy zawodowych, którzy:

a) działając jako wolontariusze w stowarzyszeniach zrzeszających byłych żołnierzy zawodowych, wykonują świadczenia o charakterze obronnym lub edukacyjno-wychowawczym albo w zakresie bezpieczeństwa publicznego,

b) są zatrudnieni w organach władzy publicznej albo w podmiotach posiadających osobowość prawną, wykonując zadania związane z obronnością państwa

– jeżeli mianowanie to jest uznaniem ich zasług z tytułu wykonywania działalności związanej z obronnością państwa.

1) występuje wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego trwającego ponad dwa miesiące tych osób;

2) występuje attaché obrony (wojskowy, morski, lotniczy) w polskim przedstawicielstwie dyplomatycznym w stosunku do osób posiadających obywatelstwo polskie, stale zamieszkujących za granicą w obszarze właściwości danego polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego;

3) lit. a – występują stowarzyszenia zrzeszające osoby, które brały udział w walkach o niepodległość państwa, wobec osób zrzeszonych w tych stowarzyszeniach;

4) lit. b – występują stowarzyszenia zrzeszające osoby, które brały udział w misjach pokojowych, wobec osób zrzeszonych w tych stowarzyszeniach.

1) występuje wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego trwającego ponad dwa miesiące byłego żołnierza zawodowego;

2) lit. a – występują stowarzyszenia zrzeszające byłych żołnierzy zawodowych, wobec żołnierzy zrzeszonych w tych stowarzyszeniach;

3) lit. b – występują organy władzy publicznej albo podmioty posiadające osobowość prawną, zatrudniające byłych żołnierzy zawodowych, wobec żołnierzy zatrudnionych w urzędach tych organów lub w tych podmiotach.

2. Wnioski o mianowanie na wyższy stopień wojskowy, o których mowa w § 6 pkt 1 i § 7, dotyczące byłych żołnierzy zawodowych:

1) niepodlegających obowiązkowi czynnej służby wojskowej – wojskowy komendant uzupełnień przesyła do dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr, za pośrednictwem szefa wojewódzkiego sztabu wojskowego;

2) podlegających obowiązkowi czynnej służby wojskowej – wojskowy komendant uzupełnień przesyła do dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr, za pośrednictwem szefa wojewódzkiego sztabu wojskowego i Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego.

3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1 i 2, wojskowy komendant uzupełnień i szef wojewódzkiego sztabu wojskowego, a do wniosku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, także Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, załącza własną opinię.

1) mianowanie osób, o których mowa w § 1 pkt 1, na pierwszy stopień oficerski podporucznika (podporucznika marynarki) oraz na stopnie oficerskie generałów (admirałów);

2) mianowanie byłych żołnierzy zawodowych, o których mowa w § 1 pkt 2, na stopnie oficerskie generałów (admirałów).

2. Dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr przed przedstawieniem wniosku, o którym mowa w ust. 1, dotyczącego osób określonych w § 1 pkt 1 lit. a, przesyła ten wniosek do Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w celu wyrażenia opinii.

3. Dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr przedstawia Ministrowi Obrony Narodowej projekt decyzji o mianowaniu na wyższy stopień wojskowy inny niż określony w ust. 1 osób, o których mowa w § 1.

2. Akt mianowania wręcza:

1) wojskowy komendant uzupełnień, a w przypadku oficerów mianowanych na stopień wojskowy od stopnia porucznika (porucznika marynarki) do stopnia pułkownika (komandora) – szef wojewódzkiego sztabu wojskowego albo żołnierz zawodowy upoważniony przez organ uprawniony do mianowania;

2) attaché obrony (wojskowy, morski, lotniczy);

3) w przypadku mianowania na stopnie oficerskie podporucznika (podporucznika marynarki) oraz stopnie oficerskie generałów (admirałów) – organ uprawniony do mianowania lub organ przez niego upoważniony.

Minister Obrony Narodowej: R. Sikorski

Załącznik do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej
z dnia 12 maja 2006 r. (poz. 597)