Dziennik Ustaw - rok 2006 nr 84 poz. 580

Na podstawie art. 35 ust. 3 pkt 2, art. 48 ust. 7 pkt 2 i art. 54 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji (Dz. U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1397, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

1) rozłożenia na raty należności Skarbu Państwa z zastosowaniem stawki oprocentowania korzystniejszej od oferowanej na rynku, w przypadkach, o których mowa w art. 35 ust. 1 i 2, art. 48 ust. 5 i 6 oraz art. 52 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji, zwanej dalej „ustawą”;

2) zwolnienia z części opłat dodatkowych przypadających do zapłaty na podstawie umowy, o której mowa w art. 52 ust. 2 pkt 1 ustawy;

3) zmiany postanowień umowy o oddanie przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania poprzez:

a) odroczenie terminu spłaty rat kapitałowych lub opłat dodatkowych, których termin płatności jeszcze nie upłynął,

b) rozłożenie na raty spłaty rat kapitałowych lub opłat dodatkowych, których termin płatności już upłynął.

1) długookresowej zdolności do konkurowania na rynku – należy przez to rozumieć zdolność przedsiębiorcy do pokrywania kosztów prowadzonej działalności gospodarczej, w tym kosztów amortyzacji i kosztów finansowych, bez konieczności dalszego wspierania środkami publicznymi;

2) małym lub średnim przedsiębiorcy – należy przez to rozumieć małego lub średniego przedsiębiorcę w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001, str. 33, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 08, t. 2, str. 141);

3) ministrze – należy przez to rozumieć ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa;

4) nowej inwestycji – należy przez to rozumieć inwestycję związaną z rozbudową prywatyzowanego przedsiębiorstwa, w tym przedsiębiorstwa spółki, której akcje są zbywane w trybie określonym w art. 33 ustawy, jak również z rozpoczęciem w przedsiębiorstwie działań obejmujących dokonywanie zasadniczych zmian procesu produkcyjnego bądź produktu; za nową inwestycję uznaje się również nabycie przedsiębiorstwa w trybie określonym w art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy, jeżeli przedsiębiorstwo to, z przyczyn ekonomicznych, zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte;

5) opłacie dodatkowej – należy przez to rozumieć opłatę dodatkową, o której mowa w § 4 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 2004 r. w sprawie warunków spłaty należności za korzystanie z przedsiębiorstwa (Dz. U. Nr 269, poz. 2667);

6) pomocy na ratowanie – należy przez to rozumieć ograniczone w czasie wsparcie finansowe w celu umożliwienia przedsiębiorcy prowadzenia działalności gospodarczej przez czas niezbędny do dokonania koniecznych analiz oraz opracowania planu restrukturyzacji albo likwidacji działalności;

7) pomocy na restrukturyzację – należy przez to rozumieć pomoc przewidzianą w planie restrukturyzacyjnym określającym działania mające na celu przywrócenie przedsiębiorcy długookresowej zdolności do konkurowania na rynku;

8) przedsiębiorcy znajdującym się w trudnej sytuacji ekonomicznej – należy przez to rozumieć przedsiębiorcę spełniającego kryteria określone w przepisach prawa Unii Europejskiej³⁾;

9) przejmującym – należy przez to rozumieć spółkę, o której mowa w art. 51 ust. 1 i 2 ustawy, albo osobę fizyczną lub prawną, o której mowa w art. 51 ust. 3 ustawy;

10) racie kapitałowej – należy przez to rozumieć ratę kapitałową, o której mowa w § 4 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 2004 r. w sprawie warunków spłaty należności za korzystanie z przedsiębiorstwa;

11) stopie referencyjnej – należy przez to rozumieć stawkę oprocentowania, okresowo ustalaną przez Komisję Europejską dla Rzeczypospolitej Polskiej, publikowaną w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, obowiązującą w ostatnim dniu miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym przypada termin spłaty raty należności;

12) ustawie o pomocy publicznej – należy przez to rozumieć ustawę z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. Nr 123, poz. 1291).

2. Zwolnienie z obowiązku zapłaty opłat dodatkowych, o którym mowa w § 1 pkt 2, może nastąpić do wysokości 2/3 opłat przypadających do zapłaty w okresie pierwszych ośmiu kwartałów obowiązywania umowy.

3. Pomoc, o której mowa w ust. 1 i 2, stanowi pomoc regionalną przeznaczoną na realizację nowej inwestycji, która może być udzielona, jeżeli:

1) udział własny przedsiębiorcy w nakładach związanych z daną inwestycją wynosi co najmniej 25 %, przy czym przez udział własny należy rozumieć wyłącznie środki, które nie zostały uzyskane przez przedsiębiorcę w związku z udzieloną mu pomocą publiczną;

2) przedsiębiorca zobowiąże się do prowadzenia działalności gospodarczej w przedsiębiorstwie będącym przedmiotem nowej inwestycji przez co najmniej 5 lat od dnia jej zakończenia.

1) cenę nabycia gruntów;

2) cenę nabycia albo koszt wytworzenia nowych środków trwałych, w tym:

a) budowli i budynków,

b) maszyn i urządzeń,

c) narzędzi, przyrządów i aparatury,

d) wyposażenia technicznego do prac biurowych,

e) infrastruktury technicznej związanej z nową inwestycją, przy czym przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych;

3) cenę nabycia używanych środków trwałych, jeżeli wcześniej nie byty przedmiotem pomocy publicznej;

4) cenę nabycia albo koszt wytworzenia wartości niematerialnych i prawnych polegających na uzyskaniu patentu, nabyciu licencji lub nieopatentowanego know-how, do wysokości 25 % sumy wydatków, o których mowa w pkt 1–3, kwalifikujących się do objęcia wsparciem, jeżeli wartości te łącznie spełniają następujące warunki:

a) będą wykorzystywane wyłącznie przez przedsiębiorcę, który otrzymał pomoc,

b) będą podlegać amortyzacji,

c) będą nabyte od osób trzecich na warunkach rynkowych,

d) będą stanowić majątek przedsiębiorstwa, które uzyskało pomoc, i pozostaną w nim co najmniej przez pięć lat;

5) koszt instalacji i uruchomienia środków trwałych;

6) cenę nabycia materiałów lub robót budowlanych, pod warunkiem że pozostają w bezpośrednim związku z celami projektu objętego wsparciem.

2. Cenę nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się zgodnie z przepisami o rachunkowości.

1) 30 % kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą – w przypadku inwestycji realizowanych na obszarach należących do podregionów oznaczonych numerami statystycznymi 22 i 42;

2) 40 % kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą – w przypadku inwestycji realizowanych na obszarach należących do podregionów oznaczonych numerami statystycznymi 4, 17 i 30;

3) 50 % kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą – w przypadku inwestycji realizowanych na pozostałych obszarach kraju.

2. Podregiony, o których mowa w ust. 1, określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 13 lipca 2000 r. w sprawie wprowadzenia Nomenklatury Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NTS) (Dz. U. Nr 58, poz. 685, z późn. zm.⁴⁾).

3. W przypadku udzielania wsparcia finansowego przedsiębiorcom w sektorze motoryzacyjnym⁵⁾ maksymalna intensywność pomocy wynosi 30 % intensywności określonej dla danego obszaru, jeżeli kwota planowanej pomocy wyrażona jako ekwiwalent dotacji brutto przekracza równowartość 5 000 000 euro.

4. W przypadku pomocy publicznej udzielanej małemu lub średniemu przedsiębiorcy, z wyłączeniem przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w sektorze transportu, maksymalną intensywność pomocy podwyższa się o 15 punktów procentowych brutto.

5. W przypadku przedsiębiorcy wykonującego działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych wydatki na zakup środków transportu nie są kosztami kwalifikującymi się do objęcia pomocą.

2. Łącznie wielkość tych pomocy nie może przekroczyć maksymalnej wielkości pomocy określonej w § 6, przy czym przy ustalaniu wielkości pomocy bierze się pod uwagę wyższe kwoty kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą: nowej inwestycji albo kosztów zatrudnienia w związku z tą inwestycją.

1) przedsiębiorcy będącemu w trudnej sytuacji ekonomicznej;

2) operacyjnej, eksportowej, na działalność związaną z produkcją, przetwarzaniem lub obrotem produktami, o których mowa w załączniku I do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, w rybołówstwie i akwakulturze oraz w sektorach: żeglugi morskiej, budownictwa okrętowego, hutnictwa żelaza i stali, górnictwa węgla i włókien syntetycznych;

3) w której koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą przekraczają równowartość 50 000 000 euro, przy czym:

a) koszty nowej inwestycji są wydatkami na środki trwałe, dokonanymi w okresie trzech lat przez jednego lub więcej przedsiębiorców realizujących tę inwestycję, oraz

b) środki trwałe są powiązane ze sobą fizycznie lub funkcjonalnie i służą do realizacji ściśle określonego celu, w szczególności wytworzenia konkretnego produktu lub różnych produktów, jeżeli są one wytwarzane przy wykorzystaniu takich samych surowców.

1) spełnia kryteria małego lub średniego przedsiębiorcy;

2) znajduje się w trudnej sytuacji ekonomicznej;

3) nie prowadzi działalności gospodarczej w sektorach: hutnictwa żelaza i stali, górnictwa węgla, rybołówstwa i akwakultury, lotnictwa oraz w zakresie produkcji, przetwarzania lub obrotu produktami, o których mowa w załączniku I do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską;

4) nie należy do grupy kapitałowej lub nie jest przejmowany przez grupę kapitałową albo należąc do grupy kapitałowej jego trudna sytuacja ekonomiczna ma charakter wewnętrzny i nie może być przezwyciężona przez samą grupę kapitałową oraz nie jest wynikiem nieuzasadnionego podziału kosztów w ramach tej grupy kapitałowej.

2. Ustala się wzór wniosku o pomoc na restrukturyzację, stanowiący załącznik do rozporządzenia.

3. Do wniosku przejmujący dołącza:

1) odpis z rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo zaświadczenie o wpisie do Ewidencji Działalności Gospodarczej;

2) kopie sprawozdań finansowych za ostatnie trzy okresy rozliczeniowe, wraz z opinią i raportem biegłego rewidenta za ostatni okres rozliczeniowy;

3) plan restrukturyzacji, o którym mowa w § 19, zatwierdzony przez właściwy statutowy organ przedsiębiorcy;

4) informację o otrzymanej pomocy publicznej na ratowanie lub na restrukturyzację w ciągu ostatnich 10 lat, zawierającą w szczególności dane o dacie jej udzielenia, podstawie prawnej, formie i podmiocie udzielającym;

5) analizę rynku zawierającą elementy określone w części III.8.B pkt 2.1 załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 794/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE (Dz. Urz. UE L 140 z 30.04.2004, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 08, t. 4, str. 3).

4. Kopie dokumentów załączonych do wniosku, o którym mowa w ust. 1, powinny być potwierdzone przez przedsiębiorcę za zgodność z oryginałem. W przypadku uznania przez ministra za konieczne przejrzenie dokumentów, minister może zażądać ich dostarczenia w oryginale.

2. W przypadku wpływu wniosku nieprawidłowo wypełnionego lub bez wymaganych załączników, minister wzywa wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania.

3. O sposobie załatwienia wniosku minister informuje przejmującego.

2. W przypadku pozytywnej oceny, minister zatwierdza plan restrukturyzacji oraz zawiera z przejmującym umowę, zmieniającą postanowienia umowy o oddanie przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania, o której mowa w § 1 pkt 3.

2. Z zastrzeżeniem ust. 3 notyfikacja, o której mowa w ust. 1, nie jest wymagana, jeżeli:

1) pomoc na restrukturyzację łącznie z inną pomocą przewidzianą w okresie realizacji planu restrukturyzacji, niezależnie od podmiotu jej udzielającego i przeznaczenia, oraz pomocą na ratowanie otrzymaną przez przejmującego nie przewyższa równowartości kwoty 10 000 000 euro;

2) przejmujący jest przedsiębiorcą w trudnej sytuacji ekonomicznej, który:

a) spełnia kryteria kwalifikujące do objęcia postępowaniem upadłościowym lub

b) wykazał niepokryte straty z lat ubiegłych, których wielkość łącznie z wynikiem finansowym roku bieżącego przewyższa 50 % wartości kapitału zakładowego, w tym wielkość straty w ostatnim roku obrotowym przewyższa 25 % wartości kapitału zakładowego.

3. Notyfikacja jest wymagana również w każdym przypadku, gdy przejmujący:

1) działa na rynku, na którym występuje długoterminowa strukturalna nadprodukcja;

2) przejął aktywa innego przedsiębiorcy, który otrzymał pomoc na ratowanie lub pomoc na restrukturyzację.

1) wykorzystania pomocy zgodnie z jej przeznaczeniem, w tym pełnego wdrożenia planu restrukturyzacji;

2) przedkładania informacji o wykorzystaniu otrzymanej pomocy;

3) zwrotu kwoty stanowiącej równowartość udzielonej pomocy wraz z odsetkami na zasadach określonych w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 794/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE w przypadku stwierdzenia przez ministra, że zmiana postanowień umowy o oddanie przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania, na podstawie której udzielono pomocy, została zawarta w oparciu o nieprawdziwe dane przekazane przez przedsiębiorcę korzystającego z pomocy lub udzielona przedsiębiorcy pomoc publiczna jest wykorzystywana lub została wykorzystana niezgodnie z jej przeznaczeniem;

4) niezwiększania zdolności produkcyjnych w okresie realizacji planu restrukturyzacji;

5) notyfikacji każdej innej pomocy udzielanej w okresie restrukturyzacji niezależnie od podmiotu udzielającego i jej przeznaczenia, jeżeli przejmujący jest średnim przedsiębiorcą.

2. Pomoc na restrukturyzację powinna stanowić uzupełnienie środków własnych przedsiębiorcy, przez które rozumie się środki finansowe przedsiębiorcy, jego udziałowców lub grupy kapitałowej, do której należy, środki pochodzące ze sprzedaży zbędnego majątku oraz środki uzyskane od instytucji finansowych na warunkach rynkowych oraz bez udziału pomocy publicznej.

3. Środki własne powinny stanowić rzeczywisty wkład w finansowaniu kosztów restrukturyzacji, to jest wkład wykluczający wszystkie przyszłe spodziewane zyski, takie jak przepływy środków pieniężnych, a jego wysokość powinna wynosić co najmniej:

1) 25 % w przypadku małego przedsiębiorcy;

2) 40 % w przypadku średniego przedsiębiorcy.

4. Pomoc na restrukturyzację nie może służyć finansowaniu nowych inwestycji, z wyjątkiem inwestycji niezbędnych do odzyskania przez przedsiębiorcę długookresowej zdolności do konkurowania na rynku.

5. Pomoc na restrukturyzację nie może być udzielona, jeżeli restrukturyzacja przedsiębiorcy ogranicza się wyłącznie do restrukturyzacji finansowej i nie prowadzi do usunięcia przyczyn powstawania strat.

6. Okres restrukturyzacji powinien być najkrótszy, biorąc pod uwagę działania niezbędne do odzyskania przez przedsiębiorcę długookresowej zdolności do konkurowania na rynku.

1) zmieniony plan prowadzi do osiągnięcia przez przedsiębiorcę długookresowej zdolności do konkurowania na rynku;

2) zwiększenie kwoty pomocy wiąże się z rozszerzeniem środków wyrównujących zakłócenia konkurencji na rynku, o których mowa w § 11;

3) planowane ograniczenie środków wyrównujących zakłócenia konkurencji na rynku, o których mowa w § 11, lub opóźnienia we wdrożeniu tych środków następuje z przyczyn niezależnych od przedsiębiorcy i wiąże się ze zmniejszeniem kwoty pomocy.

2. Zmiana planu restrukturyzacji wymaga zatwierdzenia przez ministra.

3. Zmiana planu restrukturyzacji, stanowiąca istotną zmianę pomocy, o której mowa w art. 9 ustawy o pomocy publicznej, podlega notyfikacji Komisji Europejskiej.

2. Pomoc na restrukturyzację może być udzielona po raz kolejny, jeżeli od zakończenia lub zaprzestania realizacji poprzedniego planu restrukturyzacji upłynęło co najmniej 10 lat.

1) pomoc ta jest udzielana małemu lub średniemu przedsiębiorcy, zgodnie z przepisami rozporządzenia nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw, albo jako pomoc de minimis w rozumieniu rozporządzenia Komisji (WE) nr 69/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 08, t. 2, str. 138) albo

2) spełnione zostaną warunki, o których mowa w przepisach § 3–8 lub § 9–21.

Prezes Rady Ministrów: K. Marcinkiewicz

¹⁾ Dane dotyczące aktów prawa Unii Europejskiej ogłoszonych przed dniem 1 maja 2004 r., zamieszczone w niniejszym rozporządzeniu, dotyczą ogłoszenia tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej – wydanie specjalne.

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 240, poz. 2055, z 2003 r. Nr 60, poz. 535 i Nr 90, poz. 844, z 2004 r. Nr 6, poz. 39, Nr 116, poz. 1207, Nr 123, poz. 1291 i Nr 273, poz. 2703 i 2722 oraz z 2005 r. Nr 167, poz. 1400, Nr 169, poz. 1418, Nr 178, poz. 1479 i Nr 184, poz. 1539.

³⁾ Kryteria te są określone w pkt 9–11 Wytycznych wspólnotowych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (Dz. Urz. UE C 244 z 01.10.2004, str. 2).

⁴⁾ Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 12, poz. 101, z 2002 r. Nr 34, poz. 311, Nr 177, poz. 1458 i Nr 191, poz. 1594, z 2003 r. Nr 208, poz. 2021, z 2004 r. Nr 98, poz. 998 i Nr 254, poz. 2534, z 2005 r. Nr 206, poz. 1705 oraz z 2006 r. Nr 34, poz. 237.

⁵⁾ W rozumieniu załącznika C do komunikatu Komisji – Wielosektorowe zasady ramowe dotyczące pomocy regionalnej na rzecz dużych projektów inwestycyjnych (Dz. Urz. WE C 70 z 19.03.2002, str. 8–20), zmienionego komunikatem Komisji (Dz. Urz. WE C 263 z 01.11.2003, str. 3–4).

Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 25 kwietnia 2006 r. (poz. 580)