REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2006 nr 64 poz. 453

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI1)

z dnia 6 kwietnia 2006 r.

w sprawie szczegółowych wymagań weterynaryjnych dla prowadzenia stacji kwarantanny, miejsc odpoczynku lub przeładunku zwierząt oraz miejsc wymiany wody przy transporcie zwierząt akwakultury

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. Nr 69, poz. 625, z 2005 r. Nr 23, poz. 188 i Nr 33, poz. 289 oraz z 2006 r. Nr 17, poz. 127) zarządza się, co następuje:

§ 1.
1. Stacja kwarantanny powinna spełniać wymagania, o których mowa w art. 17 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2003 r. o weterynaryjnej kontroli granicznej (Dz. U. Nr 165, poz. 1590, z 2004 r. Nr 69, poz. 625 oraz z 2006 r. Nr 17, poz. 127).

2. W stacji kwarantanny wyznacza się wydzielone miejsce do:

1) przechowywania nawozów naturalnych, w rozumieniu przepisów o nawozach i nawożeniu;

2) przetrzymywania zwłok padłych zwierząt;

3) czyszczenia i odkażania środków transportu.

3. Do stacji kwarantanny doprowadza się bieżącą wodę przeznaczoną do spożycia przez ludzi.

4. Stację kwarantanny wyposaża się w sprzęt lub urządzenia służące do załadunku lub wyładunku zwierząt, w tym stałe lub przenośne rampy o kącie nachylenia nieprzekraczającym 20°, z bokami trwale zabezpieczającymi zwierzęta przed upadkiem i podłogą o nieśliskiej nawierzchni.

5. W stacji kwarantanny ściany i podłogi pomieszczeń dla zwierząt, sprzęt i urządzenia powinny być wykonane z materiałów nieszkodliwych dla zdrowia zwierząt, nadających się do czyszczenia i odkażania.

6. Podłoga w pomieszczeniach dla zwierząt powinna być twarda, równa i stabilna o gładkiej, nieśliskiej nawierzchni.

7. Pomieszczenie do przeprowadzania badań lub leczenia zwierząt wyposaża się w urządzenia do unieruchamiania zwierząt.

§ 2.
1. Stację kwarantanny ogradza się i zabezpiecza przed dostępem zwierząt innych niż poddawane kwarantannie.

2. Przed wejściem na teren stacji kwarantanny umieszcza się tablicę ostrzegawczą z napisem: „Kwarantanna zwierząt – osobom nieupoważnionym wstęp wzbroniony”.

3. Przed wjazdem i wejściem na teren stacji kwarantanny oraz w wejściach do pomieszczeń dla zwierząt wykłada się maty nasączone produktem biobójczym w taki sposób, aby były wilgotne.

4. W stacji kwarantanny wyznacza się osoby wyłącznie do obsługi zwierząt objętych kwarantanną.

5. Osoby wchodzące na teren stacji kwarantanny wyposaża się w obuwie i odzież ochronną.

§ 3.
W stacji kwarantanny zapewnia się oddzielne pomieszczenia do:

1) przetrzymywania:

a) zwierząt,

b) środków żywienia zwierząt,

c) produktów biobójczych;

2) przeprowadzania badań lub leczenia zwierząt;

3) izolacji zwierząt chorych, rannych lub wymagających indywidualnej opieki.

§ 4.
Przed każdym przyjęciem zwierząt do stacji kwarantanny:

1) pomieszczenia przeznaczone do przetrzymywania zwierząt oczyszcza się i odkaża;

2) zapewnia się ilość paszy wystarczającą do utrzymania zwierząt przez czas przewidziany do odbycia kwarantanny.

§ 5.
1. Podmiot prowadzący stację kwarantanny prowadzi ewidencję zwierząt poddawanych kwarantannie.

2. Ewidencja zawiera:

1) imię i nazwisko lub nazwę posiadacza oraz adres gospodarstwa, z którego zwierzęta zostały dostarczone;

2) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres posiadacza zwierząt albo weterynaryjny numer identyfikacyjny – w przypadku gdy zwierzęta zostały dostarczone przez podmiot prowadzący działalność w zakresie obrotu, pośrednictwa w tym obrocie lub skupu zwierząt;

3) daty wprowadzenia zwierząt do stacji kwarantanny i ich wyprowadzenia z tej stacji;

4) numer identyfikacyjny zwierzęcia – w przypadku zwierząt określonych w przepisach o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt;

5) numer i datę wystawienia świadectwa zdrowia przyjmowanych zwierząt albo innego dokumentu umożliwiającego identyfikację zwierząt oraz imię i nazwisko wystawiającego świadectwo albo inny dokument umożliwiający identyfikację;

6) miejsce przeznaczenia zwierząt;

7) numer rejestracyjny środka transportu, którym dostarczono zwierzęta do stacji kwarantanny lub odebrano je z tej stacji;

8) imiona i nazwiska oraz miejsca zamieszkania i adresy konwojentów oraz kierowców dostarczających i odbierających zwierzęta.

§ 6.
1. Po przybyciu do stacji kwarantanny lub miejsca przeładunku zwierzęta powinny być bezzwłocznie wyładowane, w sposób zabezpieczający je przed upadkiem i urazami, bez narażania ich na zbędny stres, ból i cierpienie.

2. Przy wyładunku zwierząt opornych dopuszcza się użycie przyrządów elektrycznych o niskim napięciu.

3. Przyrządy elektryczne mogą być stosowane wyłącznie u dorosłego bydła i świń, w mięśnie zadu, przez czas nie dłuższy niż 2 sekundy, jeżeli jednocześnie zapewniono swobodną przestrzeń przed zwierzęciem.

4. W sytuacjach zagrażających zdrowiu albo bezpieczeństwu zwierząt lub ludzi zwierzęta wyładowuje się pojedynczo.

§ 7.
1. Miejsce przeładunku zwierząt wyposaża się w sprzęt lub urządzenia służące do:

1) karmienia i pojenia zwierząt;

2) czyszczenia i odkażania pomieszczeń, wyposażenia tych pomieszczeń i środków transportu.

2. Pomieszczenia dla zwierząt wyposaża się w stałe lub przenośne oświetlenie umożliwiające kontrolę i doglądanie zwierząt.

3. Do miejsc przeładunku zwierząt przepisy § 1 ust. 2–7 i § 2 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

§ 8.
1. Miejsce przeładunku zwierząt wyposaża się w zamykaną bramę wjazdową i matę dezynfekcyjną o szerokości zapewniającej odkażanie kół pojazdu na całym ich obwodzie.

2. W miejscu przeładunku wydziela się odrębne pomieszczenia do:

1) przeprowadzania badań lub leczenia zwierząt;

2) przetrzymywania zwierząt nienadających się do dalszego transportu.

3. Osoby zatrudnione w miejscu przeładunku wyposaża się w obuwie i odzież ochronną.

§ 9.
1. Podmiot prowadzący miejsce przeładunku zwierząt prowadzi ewidencję przeładowywanych zwierząt.

2. Ewidencja zawiera:

1) datę i godzinę wwozu zwierząt do miejsca przeładunku i ich wywozu z tego miejsca;

2) numer i datę wystawienia świadectwa zdrowia przyjmowanych zwierząt albo innego dokumentu umożliwiającego identyfikację zwierząt oraz imię i nazwisko wystawiającego świadectwo albo inny dokument umożliwiający identyfikację;

3) liczbę i gatunek zwierząt:

a) wwożonych do miejsca przeładunku,

b) chorych, rannych i padłych, znajdujących się w transportowanej grupie zwierząt,

c) zranionych przy wyładunku lub załadunku,

d) nienadających się do dalszego transportu;

4) numery identyfikacyjne zwierząt – w przypadku zwierząt określonych w przepisach o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt;

5) numery rejestracyjne pojazdów wwożących zwierzęta do miejsca przeładunku i wywożących je z tego miejsca;

6) imiona i nazwiska oraz miejsca zamieszkania i adresy konwojentów oraz kierowców dostarczających i odbierających zwierzęta.

§ 10.
1. Dane, o których mowa w § 5 i 9, wpisuje się do ewidencji na podstawie:

1) dokumentów, w które są zaopatrzone zwierzęta;

2) oznakowania zwierząt;

3) decyzji powiatowego lekarza weterynarii o dopuszczeniu środka transportu do przewozu zwierząt;

4) dowodów tożsamości konwojentów oraz kierowców.

2. Ewidencję prowadzi się w formie papierowej – pismem drukowanym lub przy użyciu systemu informatycznego.

3. Skreślenia i poprawki potwierdza się podpisem osoby dokonującej wpisu.

4. W przypadku gdy ewidencja jest prowadzona wyłącznie przy użyciu systemu informatycznego, wydruki sporządza się niezwłocznie po dokonaniu wpisu, a ich dokonanie potwierdza się pieczęcią oraz podpisem osoby dokonującej wpisu.

5. Ewidencję przechowuje się przez 3 lata od dnia dokonania w niej ostatniego wpisu.

§ 11.
Do miejsca odpoczynku, zwanego dalej „punktem etapowym”, miejsca przeładunku zwierząt oraz miejsca wymiany wody przy transporcie zwierząt akwakultury przyjmuje się zwierzęta spełniające wymagania weterynaryjne w handlu zwierzętami.
§ 12.
Szczegółowe wymagania weterynaryjne dla punktów etapowych są określone w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1255/97 z dnia 25 czerwca 1997 r. dotyczącym kryteriów wspólnotowych dla punktów etapowych oraz zmieniającym plan trasy określony w załączniku do dyrektywy 91/628/EWG (Dz. Urz. WE L 174 z 02.07.1997, str. 1, z późn. zm., Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 3, t. 21, str. 174, z późn. zm.).
§ 13.
Podmiot prowadzący miejsce wymiany wody przy transporcie zwierząt akwakultury wyposaża je w:

1) urządzenia doprowadzające wodę umożliwiające likwidację czynników chorobotwórczych wywołujących choroby określone w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 lipca 2005 r. w sprawie szczegółowych wymagań weterynaryjnych dla umieszczania na rynku zwierząt i produktów akwakultury (Dz. U. Nr 138, poz. 1158), w załączniku nr 1 w kolumnie I na liście nr 2;

2) urządzenia odprowadzające wodę zapobiegające zanieczyszczeniu środowiska lub bezpośredniemu przenikaniu tej wody do otwartego morza, śródlądowych wód powierzchniowych i podziemnych oraz urządzeń wodnych służących do chowu lub hodowli zwierząt akwakultury w rozumieniu przepisów prawa wodnego.

§ 14.
Powiatowy lekarz weterynarii wydaje decyzję, o której mowa w:

1) art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, zwanej dalej „ustawą” – w przypadku niespełnienia wymagań określonych w § 1–10, 12 i 13;

2) art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy, w zakresie handlu zwierzętami – w przypadku niespełnienia wymagań weterynaryjnych określonych w § 11.

§ 15.
Do ponownego stwierdzenia spełniania wymagań weterynaryjnych, w przypadku decyzji, o której mowa w art. 9 ust. 1 ustawy, jest niezbędne spełnianie wymagań określonych w § 1–13.
§ 16.
Traci moc rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 13 grudnia 2004 r. w sprawie szczegółowych wymagań weterynaryjnych dla prowadzenia stacji kwarantanny, miejsc odpoczynku lub przeładunku zwierząt oraz miejsc wymiany wody przy transporcie zwierząt akwakultury (Dz. U. Nr 272, poz. 2697).
§ 17.
[1] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: K. Jurgiel

 

1) Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej – rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 31 października 2005 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 220, poz. 1892).

[1] Rozporządzenie wchodzi w życie 3 maja 2006 r.

Metryka
  • Data ogłoszenia: 2006-04-18
  • Data wejścia w życie: 2006-05-03
  • Data obowiązywania: 2006-05-03
  • Dokument traci ważność: 2009-03-06
Brak dokumentów zmieniających.
Brak zmienianych dokumentów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA