REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 2006 nr 44 poz. 317
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI1)
z dnia 1 marca 2006 r.
w sprawie sposobu doprowadzania osób zatrzymanych przez funkcjonariuszy Straży Granicznej
Na podstawie art. 11 ust. 9 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2005 r. Nr 234, poz. 1997) zarządza się, co następuje:
1) kierownik jednostki organizacyjnej Straży Granicznej lub jego zastępca, z wyłączeniem komendanta ośrodka szkolenia Straży Granicznej lub jego zastępcy.
2) kierownik jednostki organizacyjnej Komendy Głównej Straży Granicznej właściwej w sprawach prowadzenia czynności operacyjno-rozpoznawczych i dochodzeniowo-śledczych albo kierownik komórki organizacyjnej tej jednostki,
3) kierownik komórki organizacyjnej komendy oddziału Straży Granicznej właściwej w sprawach prowadzenia czynności operacyjno-rozpoznawczych i dochodzeniowo-śledczych lub w sprawach dotyczących przyjmowania wniosków cudzoziemców o nadanie statusu uchodźcy lub realizowania czynności związanych z wydaleniem cudzoziemców,
4) kierownik zmiany placówki Straży Granicznej,
5) dowódca jednostki pływającej Straży Granicznej
– zwani dalej „zarządzającymi doprowadzenie”.
2. Wzór nakazu doprowadzenia, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik do rozporządzenia.
3. Osoby zatrzymane są doprowadzane przez funkcjonariuszy, którzy pełnią służbę w pomieszczeniach przeznaczonych dla osób zatrzymanych albo w komórkach konwojowo-ochronnych jednostek organizacyjnych Straży Granicznej, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w § 4.
4. W przypadku gdy doprowadzenie osób zatrzymanych przez funkcjonariuszy, o których mowa w ust. 3, jest niemożliwe lub znacznie utrudnione, osoby te są doprowadzane przez funkcjonariuszy przeszkolonych w zakresie doprowadzeń, wyznaczonych imiennie przez zarządzającego doprowadzenie.
5. W przypadku gdy doprowadzanie osób zatrzymanych dokonuje się poza zasięgiem terytorialnym jednostki organizacyjnej Straży Granicznej, której funkcjonariusze doprowadzają osoby zatrzymane, powiadamia się o tym jednostki organizacyjne Straży Granicznej lub Policji, w zasięgu terytorialnym których jest ono dokonywane.
1) pełniących służbę lub dokonujących kontroli granicznej, którzy:
a) dokonali zatrzymania i zgodę na doprowadzenie udzielił komendant placówki Straży Granicznej, jego zastępca lub kierownik zmiany placówki Straży Granicznej,
b) zostali wyznaczeni przez komendanta placówki Straży Granicznej, jego zastępcę lub kierownika zmiany placówki Straży Granicznej, jeżeli doprowadzenie w sposób, o którym mowa w pkt 1, jest niemożliwe lub znacznie utrudnione,
c) pełnią służbę graniczną, za zgodą kierownika zmiany placówki Straży Granicznej, po zakończeniu czasu pełnienia tej służby;
2) wchodzących w skład załogi jednostki pływającej Straży Granicznej wyznaczonych przez dowódcę tej jednostki, gdy doprowadzają osoby zatrzymane:
a) na pokładzie jednostki pływającej Straży Granicznej,
b) na pokładzie statku, na którym zatrzymano te osoby, jeżeli przyjęcie osób zatrzymanych na pokład jednostki pływającej Straży Granicznej jest niemożliwe lub znacznie utrudnione, oraz gdy zachodzą przesłanki do zmuszenia statku, na którego pokładzie zatrzymano te osoby, do zawinięcia do wskazanego portu;
3) realizujących czynności operacyjno-rozpoznawcze i dochodzeniowo-śledcze lub administracyjne, którzy dokonali zatrzymania.
2. Wyznaczenie funkcjonariuszy do doprowadzenia lub udzielenie im zgody na doprowadzenie rejestruje się w dokumentacji służbowej.
2. Doprowadzeniem kieruje funkcjonariusz:
1) wskazany w nakazie doprowadzenia jako dowódca,
2) wyznaczony na dowódcę przez:
a) komendanta placówki Straży Granicznej, jego zastępcę lub kierownika zmiany placówki Straży Granicznej – w przypadku, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 1,
b) dowódcę jednostki pływającej Straży Granicznej – w przypadku, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 2,
c) zarządzającego doprowadzenie – w przypadku, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 3
– zwany dalej „dowódcą”.
3. Dowódca w chwili rozpoczęcia doprowadzania osób zatrzymanych w szczególności:
1) sprawdza tożsamość osób zatrzymanych;
2) sprawdza zgodność przekazanych mu dowodów rzeczowych i depozytu z dokumentacją zawierającą ich wykaz;
3) sprawdza, czy osoby zatrzymane posiadają przy sobie broń lub inne przedmioty niebezpieczne mogące w szczególności służyć do popełnienia czynu zabronionego albo przedmioty mogące stanowić dowody w postępowaniu lub podlegające przepadkowi;
4) odbiera osobie zatrzymanej broń i przedmioty, o których mowa w pkt 3.
4. Po dokonaniu czynności, o których mowa w ust. 3, dowódca zapewnia bezpieczeństwo osób zatrzymanych, funkcjonariuszy i innych osób poprzez wyznaczenie zadań funkcjonariuszom dokonującym doprowadzenie, w tym wyznaczenie imiennie odpowiedzialnych za poszczególne osoby zatrzymane, wyposażenie i uzbrojenie funkcjonariuszy odpowiednie do mogących zaistnieć zagrożeń, w tym w środki łączności, broń palną, środki przymusu bezpośredniego, kabury operacyjne, kamizelki kuloodporne, kaski ochronne, opatrunki osobiste i środki ochronne przed zakażeniem chorobami zakaźnymi.
2. Jeżeli zachodzą okoliczności uniemożliwiające doprowadzenie samochodem specjalnym (więźniarką), osoby zatrzymane mogą być doprowadzane innymi środkami transportu Straży Granicznej, publicznego transportu zbiorowego, z wyłączeniem środków komunikacji miejskiej, lub pieszo.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, liczba funkcjonariuszy powinna być większa od liczby osób zatrzymanych.
2. Po umieszczeniu osób zatrzymanych w samochodzie specjalnym (więźniarce) w części pojazdu wydzielonej dla osób zatrzymanych, funkcjonariusze zajmują przeznaczone dla nich miejsca, a dowódca zajmuje siedzenie obok kierowcy.
3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach funkcjonariusze, po uprzednim przekazaniu broni palnej dowódcy, mogą zająć miejsca w części pojazdu wydzielonej dla osób zatrzymanych.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, dwie osoby zatrzymane można umieścić na siedzeniach znajdujących się obok siebie. Funkcjonariusze zajmują siedzenia znajdujące się obok lub bezpośrednio za siedzeniami zajmowanymi przez osoby zatrzymane.
3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, dowódca zajmuje miejsce znajdujące się obok lub bezpośrednio za siedzeniami zajmowanymi przez funkcjonariuszy.
1) uniemożliwiają kontaktowanie się osób zatrzymanych między sobą lub z innymi osobami;
2) nie udzielają informacji o osobach zatrzymanych innym osobom;
3) nie prowadzą rozmów z osobami zatrzymanymi;
4) nie pozostawiają osób zatrzymanych bez nadzoru lub pod nadzorem innych osób.
1) wyznaczenie większej liczby funkcjonariuszy lub funkcjonariuszy z plutonów specjalnych Straży Granicznej;
2) doprowadzenie wyłącznie samochodem specjalnym (więźniarką).
2. W przypadku gdy zachodzi podejrzenie, że podczas doprowadzenia może dojść do ataku na funkcjonariuszy w celu uwolnienia osób zatrzymanych, co najmniej jeden z funkcjonariuszy może zostać uzbrojony w broń maszynową.
3. W przypadku ataku na funkcjonariuszy w celu uwolnienia osób zatrzymanych, dowódca zarządza umieszczenie tych osób w miejscu najbardziej bezpiecznym i uniemożliwiającym ucieczkę oraz organizuje obronę.
2. Wobec osób zatrzymanych, których ucieczkę udaremniono, stosuje się środki ostrożności, o których mowa w § 12 ust. 1.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, dowódca sporządza pisemny meldunek o przebiegu okoliczności uniemożliwiających kontynuację doprowadzenia i przekazuje go zarządzającemu doprowadzenie.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: L. Dorn
|
1) Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji kieruje działem administracji rządowej – sprawy wewnętrzne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 31 października 2005 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 220, poz. 1897).
Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji
z dnia 1 marca 2006 r. (poz. 317)
[1] Rozporządzenie wchodzi w życie 1 kwietnia 2006 r.
- Data ogłoszenia: 2006-03-17
- Data wejścia w życie: 2006-04-01
- Data obowiązywania: 2006-04-01
- Dokument traci ważność: 2009-11-27
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA