REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2006 nr 34 poz. 239

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 2b ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 493, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

§ 1.

1. Rozporządzenie określa tryb, warunki oraz formy udzielania pomocy na ratowanie i pomocy na restrukturyzację przedsiębiorcom, o których mowa w art. 2 pkt 8a ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa, zwanej dalej „ustawą”.

2. Pomoc, o której mowa w ust. 1, udzielana jest przez ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, zwanego dalej „ministrem”, ze środków zgromadzonych na rachunku funduszu celowego utworzonego na podstawie art. 56 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji (Dz. U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1397, z późn. zm.³⁾).

§ 2.

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) długookresowej zdolności do konkurowania na rynku – należy przez to rozumieć zdolność przedsiębiorcy do pokrywania kosztów prowadzonej działalności gospodarczej, w tym kosztów amortyzacji i kosztów finansowych, bez konieczności dalszego wspierania środkami publicznymi;

2) pomocy na ratowanie – należy przez to rozumieć ograniczone w czasie wsparcie finansowe w celu umożliwienia przedsiębiorcy prowadzenia działalności gospodarczej przez czas niezbędny do dokonania koniecznych analiz oraz opracowania planu restrukturyzacji albo likwidacji działalności;

3) pomocy na restrukturyzację – należy przez to rozumieć pomoc przewidzianą w planie restrukturyzacyjnym określającym działania mające na celu przywrócenie przedsiębiorcy długookresowej zdolności do konkurowania na rynku;

4) przedsiębiorcy znajdującym się w trudnej sytuacji ekonomicznej – należy przez to rozumieć przedsiębiorcę spełniającego kryteria określone w przepisach prawa Unii Europejskiej⁴⁾;

5) stopie referencyjnej – należy przez to rozumieć stawkę oprocentowania, okresowo ustalaną przez Komisję Europejską dla Rzeczypospolitej Polskiej, publikowaną w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, obowiązującą w ostatnim dniu miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym podpisano umowę stanowiącą podstawę udzielenia pomocy na ratowanie lub na restrukturyzację;

6) środkach własnych przedsiębiorcy – należy przez to rozumieć środki finansowe przedsiębiorcy, jego udziałowców lub grupy kapitałowej, do której należy, środki pochodzące ze sprzedaży zbędnego majątku oraz środki uzyskane od instytucji finansowych na warunkach rynkowych oraz bez udziału pomocy publicznej;

7) ustawie o pomocy publicznej– należy przez to rozumieć ustawę z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. Nr 123, poz. 1291).

§ 3.

Pomoc na ratowanie lub pomoc na restrukturyzację może być udzielona przedsiębiorcy znajdującemu się w trudnej sytuacji ekonomicznej, o ile przedsiębiorca:

1) podjął działalność gospodarczą w okresie co najmniej trzech lat przed dniem wystąpienia z wnioskiem o udzielenie pomocy;

2) nie prowadzi działalności gospodarczej w sektorach: hutnictwa żelaza i stali, górnictwa węgla, budownictwa okrętowego, rybołówstwa i akwakultury, lotnictwa oraz w zakresie produkcji produktów rolnych wymienionych w załączniku I do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską;

3) nie należy lub nie został przejęty przez grupę kapitałową, chyba że trudna sytuacja ekonomiczna tego przedsiębiorcy ma charakter wewnętrzny i nie może być przezwyciężona przez samą grupę kapitałową oraz nie jest wynikiem nieuzasadnionego podziału kosztów w ramach tej grupy kapitałowej.

§ 4.

1. Minister udziela pomocy na ratowanie lub pomocy na restrukturyzację na pisemny wniosek przedsiębiorcy.

2. Ustala się wzór wniosku:

1) o pomoc na ratowanie – stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia;

2) o pomoc na restrukturyzację – stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia.

3. Do wniosku przedsiębiorca dołącza:

1) odpis z rejestru przedsiębiorców;

2) kopie sprawozdań finansowych za ostatnie trzy okresy rozliczeniowe, wraz z opinią i raportem biegłego rewidenta za ostatni okres rozliczeniowy;

3) plan restrukturyzacji, o którym mowa w § 16, zatwierdzony przez właściwy statutowy organ przedsiębiorcy – w przypadku wnioskowanej pomocy na restrukturyzację;

4) informację o otrzymanej pomocy publicznej na ratowanie lub na restrukturyzację w okresie ostatnich 10 lat, zawierającą w szczególności dane o dacie jej udzielenia, podstawie prawnej, formie i przeznaczeniu;

5) analizę rynku zawierającą elementy określone w części III.8.B pkt 2.1 załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 794/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE (Dz. Urz. UE L 140 z 30.04.2004, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 08, t. 4, str. 3) – w przypadku pomocy na restrukturyzację.

4. Kopie dokumentów załączonych do wniosku, o którym mowa w ust. 1, powinny być potwierdzone przez przedsiębiorcę za zgodność z oryginałem. W przypadku uznania przez ministra za konieczne przejrzenie dokumentów, minister może zażądać dostarczenia ich w oryginale.

§ 5.

1. Minister informuje o rozpoczęciu przyjmowania wniosków, zamieszczając ogłoszenie w dzienniku o zasięgu ogólnopolskim oraz na stronie internetowej urzędu obsługującego ministra.

2. Ogłoszenie, o którym mowa w ust. 1, zamieszcza się co najmniej na dwa miesiące przed rozpoczęciem terminu do składania wniosków.

3. W ogłoszeniu określa się:

1) terminy składania wniosków;

2) miejsce pobrania wzoru wniosku w wersji elektronicznej oraz szczegółowy sposób złożenia wniosku;

3) podstawowe warunki udzielenia pomocy na ratowanie lub na restrukturyzację;

4) dokumenty, które przedsiębiorca powinien dołączyć do wniosku.

§ 6.

1. Wniosek wraz z wymaganymi załącznikami składa się w urzędzie obsługującym ministra osobiście lub przesyła drogą pocztową w formie przesyłki kurierskiej lub przesyłki poleconej za potwierdzeniem odbioru.

2. Dniem złożenia wniosku jest dzień wpływu wniosku wraz z wymaganymi załącznikami.

3. Wpływ wniosku potwierdza się pieczęcią z datą wpływu.

4. W przypadku wpływu wniosku nieprawidłowo wypełnionego lub bez wymaganych załączników, minister wzywa wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania.

5. W przypadku złożenia wniosku po terminie określonym w ogłoszeniu, o którym mowa w § 5 ust. 3 pkt 1, lub niedotrzymania terminu uzupełnienia wniosku, minister pozostawia wniosek bez rozpoznania.

6. O sposobie załatwienia wniosku minister informuje przedsiębiorcę.

§ 7.

1. Rozpoznając prawidłowo złożone wnioski przedsiębiorców, minister ocenia ich zgodność z warunkami udzielenia pomocy określonymi w rozporządzeniu.

2. Po przeprowadzeniu oceny, o której mowa w ust. 1, minister dokonuje wyboru wniosków przedsiębiorców, którym zamierza udzielić pomocy na ratowanie lub na restrukturyzację, uwzględniając:

1) wyniki analiz przedprywatyzacyjnych, w sytuacji gdy wskazują one na konieczność restrukturyzacji przedsiębiorcy w celu dokonania jego prywatyzacji;

2) priorytety wyznaczone w rządowych programach restrukturyzacji określonych branż gospodarki;

3) przewidywaną efektywność ekonomiczną przedsiębiorcy po przeprowadzeniu procesu restrukturyzacji – w przypadku pomocy na restrukturyzację;

4) wielkość zatrudnienia;

5) prognozy w zakresie podaży i popytu na rynku, na którym przedsiębiorca prowadzi działalność;

6) lokalizację prowadzonej przez przedsiębiorcę działalności, w tym zwłaszcza lokalizację na obszarze zagrożonym strukturalnym bezrobociem;

7) zamiar przygotowania przez przedsiębiorcę planu restrukturyzacji – w przypadku pomocy na ratowanie;

8) kolejność wpływu wniosku.

3. W przypadku gdy plan restrukturyzacji przewiduje uzyskanie pomocy od innych podmiotów, minister występuje do przedsiębiorcy o przedłożenie opinii, o których mowa w art. 13 ust. 3 ustawy o pomocy publicznej, we wskazanym terminie, nie krótszym niż 14 dni.

4. Minister zatwierdza plan restrukturyzacji oraz jego zmiany.

5. Zatwierdzenie, o którym mowa w ust. 4, dokonywane jest przed notyfikacją, z wyjątkiem przypadku, w którym zmiana planu restrukturyzacji nie stanowi istotnej zmiany pomocy, a zatwierdzenie jest dokonywane przed zmianą umowy o udzielenie pomocy.

§ 8.

Zamierzona pomoc na ratowanie lub na restrukturyzację a także jej istotna zmiana podlega notyfikacji do Komisji Europejskiej, w trybie i na zasadach określonych w ustawie o pomocy publicznej.

§ 9.

1. Udzielenie pomocy na ratowanie lub na restrukturyzację następuje po zatwierdzeniu pomocy przez Komisję Europejską, poprzez zawarcie przez ministra umowy z przedsiębiorcą.

2. Umowa, o której mowa w ust. 1, określa wielkość, formę i przeznaczenie pomocy, jak również zobowiązania przedsiębiorcy, w tym w szczególności do:

1) wykorzystania pomocy zgodnie z jej przeznaczeniem, w tym pełnego wdrożenia planu restrukturyzacji, w przypadku udzielanej pomocy na restrukturyzację;

2) przedkładania informacji o wykorzystaniu otrzymanej pomocy;

3) przedkładania rocznego sprawozdania finansowego wraz z opinią biegłego rewidenta, zawierającą ocenę prawidłowości wykorzystania otrzymanej pomocy;

4) zwrotu kwoty stanowiącej równowartość udzielonej pomocy wraz z odsetkami na zasadach określonych w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 794/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE, w przypadku stwierdzenia przez ministra, że umowa, na podstawie której udzielono pomocy, została zawarta w oparciu o nieprawdziwe dane przekazane przez przedsiębiorcę korzystającego z pomocy lub udzielona przedsiębiorcy pomoc publiczna jest wykorzystywana lub została wykorzystana niezgodnie z jej przeznaczeniem;

5) niezwiększania zdolności produkcyjnych w okresie realizacji planu restrukturyzacji;

6) w przypadku pomocy na ratowanie – spłaty pożyczki w terminie 4 miesięcy od dnia podpisania umowy pożyczki, jeżeli przedsiębiorca nie przedłoży ministrowi planu restrukturyzacji albo planu likwidacji.

§ 10.

1. Pomoc na ratowanie jest udzielana przez ministra w formie pożyczki.

2. Pomoc, o której mowa w ust. 1, może być udzielona przedsiębiorcy, jeżeli nie korzysta on z pomocy na ratowanie od innych podmiotów.

§ 11.

1. Wysokość pożyczki na ratowanie powinna być ograniczona do kwoty niezbędnej dla kontynuowania podstawowej działalności operacyjnej przedsiębiorcy, w okresie, na który pomoc została przyznana, nie dłuższym jednak niż sześć miesięcy.

2. W celu obliczenia maksymalnej kwoty pożyczki stosuje się wzór:

EBIT_t + A_t + (kapitał obrotowy_t – kapitał obrotowy_t-1)

gdzie poszczególne symbole oznaczają:
EBIT_t	–	wynik finansowy z działalności operacyjnej za ostatni rok obrotowy poprzedzający przyznanie lub zgłoszenie pomocy,
A_t	–	amortyzacja za ostatni rok obrotowy poprzedzający przyznanie lub zgłoszenie pomocy,
(kapitał obrotowy_t – kapitał obrotowy_t-1)
	–	zmiana stanu kapitału obrotowego – różnica między poziomem kapitału obrotowego w ostatnim roku obrotowym poprzedzającym przyznanie lub zgłoszenie pomocy oraz kapitału obrotowego w roku obrotowym wcześniejszym, niż rok poprzedzający przyznanie lub zgłoszenie pomocy; stan kapitału obrotowego w danym roku oblicza się jako różnicę między aktywami obrotowymi a zobowiązaniami krótkoterminowymi.

3. Wysokość pożyczki na ratowanie dla przedsiębiorcy nie może przekroczyć kwoty stanowiącej równowartość 10 mln euro i nie może być wyższa od kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2.

§ 12.

1. Okres spłaty pożyczki udzielonej na ratowanie nie może być dłuższy niż 6 miesięcy, liczonych od dnia zawarcia umowy, o której mowa w § 9 ust. 1.

2. Okres, o którym mowa w ust. 1, może ulec przedłużeniu do czasu zatwierdzenia przez Komisję Europejską pomocy przewidzianej planem restrukturyzacji.

3. Stopa oprocentowania pożyczki jest równa stopie referencyjnej.

§ 13.

1. W terminie do 4 miesięcy od dnia podpisania umowy pożyczki udzielonej na ratowanie przedsiębiorca jest zobowiązany przedłożyć ministrowi plan restrukturyzacji albo plan likwidacji.

2. Wraz z planem restrukturyzacji przedsiębiorca może złożyć wniosek o udzielenie pomocy na restrukturyzację, o którym mowa w § 4 ust. 1.

§ 14.

Pomoc na restrukturyzację może być udzielana przez ministra w formie: pożyczki, dotacji, dokapitalizowania przedsiębiorcy oraz poprzez zmianę terminów spłaty lub konwersję pożyczki na ratowanie, o której mowa w § 10, na kapitał zakładowy przedsiębiorcy.

§ 15.

1. Pomoc na restrukturyzację powinna być ograniczona do niezbędnego minimum dla przywrócenia przedsiębiorcy długookresowej zdolności do konkurowania na rynku, biorąc pod uwagę w szczególności wielkość oraz formę udzielanej pomocy.

2. Pomoc na restrukturyzację powinna stanowić uzupełnienie środków własnych przedsiębiorcy.

3. Środki własne powinny stanowić rzeczywisty wkład w finansowaniu kosztów restrukturyzacji, to jest wkład wykluczający wszystkie przyszłe spodziewane zyski, takie jak przepływy środków pieniężnych, a jego wysokość powinna wynosić co najmniej:

1) 25 % w przypadku małego przedsiębiorcy;

2) 40 % w przypadku średniego przedsiębiorcy.

4. Pomoc na restrukturyzację nie może służyć finansowaniu nowych inwestycji, z wyjątkiem inwestycji niezbędnych dla odzyskania przez przedsiębiorcę długookresowej zdolności do konkurowania na rynku.

5. Pomoc na restrukturyzację nie może być udzielona, jeżeli restrukturyzacja przedsiębiorcy ogranicza się wyłącznie do restrukturyzacji finansowej i nie prowadzi do usunięcia przyczyn powstawania strat.

6. Okres restrukturyzacji powinien być najkrótszy, biorąc pod uwagę działania niezbędne do odzyskania przez przedsiębiorcę długookresowej zdolności do konkurowania na rynku.

§ 16.

Plan restrukturyzacji powinien być dokumentem realnym i wiarygodnym oraz zawierać elementy określone w części III.8.B pkt 2.2 załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 794/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE.

§ 17.

W przypadku pomocy na restrukturyzację udzielanej średniemu przedsiębiorcy w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001, str. 33, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 08, t. 2, str. 141), warunkiem jej udzielenia jest zastosowanie środków wyrównujących zakłócenia konkurencji na rynku, w szczególności polegających na zbyciu aktywów, ograniczeniu zdolności produkcyjnych lub udziału w rynku.

§ 18.

Zmiana postanowień planu restrukturyzacji, w tym przewidywanej w nim pomocy publicznej, jest możliwa tylko w czasie trwania okresu restrukturyzacji, gdy łącznie spełnione są następujące warunki:

1) zmieniony plan prowadzi do osiągnięcia przez przedsiębiorcę długookresowej zdolności do konkurowania na rynku;

2) zwiększenie kwoty pomocy wiąże się z rozszerzeniem środków wyrównujących zakłócenia konkurencji na rynku, o których mowa w § 17;

3) planowane ograniczenie środków wyrównujących zakłócenia konkurencji na rynku, o których mowa w § 17, lub opóźnienia we wdrożeniu tych środków następują z przyczyn niezależnych od przedsiębiorcy i wiążą się ze zmniejszeniem kwoty pomocy.

§ 19.

1. Pomoc na ratowanie lub na restrukturyzację może być udzielona przedsiębiorcy wyłącznie jeden raz, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

2. Pomoc na ratowanie lub na restrukturyzację może być udzielona po raz kolejny, jeżeli od zakończenia lub zaprzestania realizacji poprzedniego planu restrukturyzacji upłynęło co najmniej 10 lat.

3. Przedsiębiorca, który korzystał z pomocy na ratowanie, może otrzymać pomoc na restrukturyzację od ministra, jeżeli wystąpi z wnioskiem, o którym mowa w § 4 ust. 2 pkt 2, przed upływem 4 miesięcy od dnia otrzymania pomocy na ratowanie.

§ 20.

Przepisy o pomocy na ratowanie stosuje się do pomocy doraźnej udzielonej przedsiębiorcy przed dniem wejścia w życie rozporządzenia.

§ 21.

[1] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Skarbu Państwa: w z. P. Szałamacha

¹⁾ Minister Skarbu Państwa kieruje działem administracji rządowej – Skarb Państwa, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 31 października 2005 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 220, poz. 1894).

²⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 106, poz. 673, Nr 115, poz. 741 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 155, poz. 1014, z 2000 r. Nr 48, poz. 550, z 2001 r. Nr 4, poz. 26, z 2002 r. Nr 25, poz. 253 i Nr 240, poz. 2055, z 2004 r. Nr 99, poz. 1001, Nr 123, poz. 1291 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 169, poz. 1417 i Nr 183, poz. 1538.

³⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 240, poz. 2055, z 2003 r. Nr 60, poz. 535 i Nr 90, poz. 844, z 2004 r. Nr 6, poz. 39, Nr 116, poz. 1207, Nr 123, poz. 1291 i Nr 273, poz. 2703 i 2722 oraz z 2005 r. Nr 167, poz. 1400, Nr 169, poz. 1418, Nr 178, poz. 1479 i Nr 184, poz. 1539.

⁴⁾ Kryteria te są określone w pkt 9–11 Wytycznych wspólnotowych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (Dz. Urz. UE C 244 z 1.10.2004, str. 2).

Załącznik 1.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Skarbu
Państwa z dnia 30 stycznia 2006 r. (poz. 239)

Załącznik nr 1

infoRgrafika