REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 2005 nr 215 poz. 1821
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ
z dnia 19 października 2005 r.
w sprawie szczegółowych zadań pełnomocników ochrony oraz szczególnych wymagań w zakresie ochrony fizycznej informacji niejawnych w jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych
Na podstawie art. 18a ust. 2 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. z 2005 r. Nr 196, poz. 1631) zarządza się, co następuje:
Rozdział 1
Przepisy ogólne
§ 1.
1) szczegółowe zadania pełnomocników ochrony w jednostkach organizacyjnych podległych i nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej, zwanych dalej „jednostkami organizacyjnymi”, w tym dotyczące koordynowania oraz nadzorowania działalności pionów ochrony przez pełnomocników ochrony bezpośrednio nadrzędnych jednostek organizacyjnych;
2) szczególne wymagania w zakresie ochrony fizycznej informacji niejawnych;
3) tryb opracowywania oraz podstawowe wymagania, jakim powinny odpowiadać plany ochrony jednostek organizacyjnych, niezbędne elementy planów ochrony, a także sposób nadzorowania ich realizacji;
4) podział stref bezpieczeństwa na rodzaje, a także warunki dostępu do tych stref.
1) komórka organizacyjna Ministerstwa Obrony Narodowej – Sekretariat Ministra Obrony Narodowej, departament, generalny zarząd, samodzielny zarząd, biuro, szefostwo;
2) ochrona fizyczna – zespół przedsięwzięć ochronnych realizowanych przez warty i służby wewnętrzne lub garnizonowe, oddziały wart cywilnych, specjalistyczne uzbrojone formacje ochronne przedsiębiorców, przez portierów i dozorców, a także przez psy wartownicze;
3) pełnomocnik ochrony – pełnomocnika do spraw ochrony informacji niejawnych kierownika jednostki organizacyjnej;
4) system ochrony jednostki organizacyjnej – zespół przedsięwzięć organizacyjno-technicznych obejmujących ochronę fizyczną i techniczną obiektów wojskowych, w których są wytwarzane, przetwarzane, przechowywane lub przekazywane informacje niejawne;
5) ustawa – ustawę z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych.
Rozdział 2
Szczegółowe zadania pełnomocników ochrony w zakresie ochrony informacji niejawnych
§ 3.
1) zapewnienie obsługi kancelaryjnej w jednostce organizacyjnej;
2) sprawowanie nadzoru nad funkcjonowaniem kancelarii tajnej, tajnej-zagranicznej oraz innych komórek organizacyjnych, przechowujących, przetwarzających, wytwarzających, przekazujących i prowadzących ewidencję materiałów niejawnych;
3) prowadzenie wykazu stanowisk i prac zleconych oraz wykazu osób dopuszczonych do pracy lub służby na stanowiskach w jednostce organizacyjnej, z którymi może się wiązać dostęp do informacji niejawnych;
4) prowadzenie wykazu przedsiębiorców realizujących na rzecz jednostki organizacyjnej umowy lub zadania związane z dostępem do informacji niejawnych;
5) prowadzenie postępowań sprawdzających zwykłych, w tym kontrolnych postępowań sprawdzających, podejmowanie decyzji dotyczących wydania lub odmowy wydania poświadczenia bezpieczeństwa, cofnięcia poświadczenia bezpieczeństwa, a także decyzji o umorzeniu lub zawieszeniu postępowania sprawdzającego; powiadamianie o tym osób upoważnionych do obsady stanowiska służbowego, służby ochrony państwa oraz osób sprawdzanych;
6) opracowywanie projektów dokumentów normujących ochronę informacji niejawnych w jednostce organizacyjnej, a w tym:
a) szczegółowych wymagań w zakresie ochrony informacji niejawnych oznaczonych klauzulą „zastrzeżone”,
b) planu postępowania z materiałami zawierającymi informacje niejawne stanowiącymi tajemnicę państwową, w razie wprowadzenia stanu nadzwyczajnego, i jego uaktualnianie,
c) wykazu podstawowych rodzajów dokumentów niejawnych, wytwarzanych w jednostce organizacyjnej, zawierających informacje niejawne stanowiące tajemnicę służbową, z przeznaczeniem dla celów szkoleniowych;
7) opracowywanie programów szkolenia oraz organizacja szkolenia podstawowego i uzupełniającego dla osób pełniących służbę wojskową oraz zatrudnionych w jednostce organizacyjnej;
8) zapewnienie ochrony systemów i sieci teleinformatycznych funkcjonujących w jednostce organizacyjnej, w których są wytwarzane, przetwarzane, przechowywane lub przekazywane informacje niejawne;
9) prowadzenie kontroli ochrony informacji niejawnych oraz przestrzegania przepisów o ochronie tych informacji w jednostce organizacyjnej;
10) organizowanie kontroli rocznych stanu ochrony informacji niejawnych oraz szkolenie członków komisji biorących udział w tych kontrolach;
11) informowanie kierownika jednostki organizacyjnej oraz pełnomocnika ochrony bezpośrednio nadrzędnej jednostki organizacyjnej o naruszeniu przepisów o ochronie informacji niejawnych, a także kierownika właściwej jednostki organizacyjnej Wojskowych Służb Informacyjnych w przypadku naruszenia przepisów o ochronie informacji niejawnych, oznaczonych klauzulą „poufne” lub wyższą;
12) prowadzenie postępowań wyjaśniających okoliczności naruszenia przepisów o ochronie informacji niejawnych oraz przedstawianie wyników tych postępowań i wynikających z nich wniosków kierownikowi jednostki organizacyjnej, a także pełnomocnikowi ochrony bezpośrednio nadrzędnej jednostki organizacyjnej;
13) zapewnienie ochrony fizycznej jednostki organizacyjnej, a w tym:
a) opracowanie planu ochrony jednostki organizacyjnej i jego bieżąca aktualizacja,
b) sprawowanie nadzoru nad funkcjonowaniem systemu ochrony jednostki organizacyjnej,
c) organizowanie systemu przepustkowego i nadzorowanie realizacji przedsięwzięć w tym zakresie,
d) nadawanie uprawnień do wstępu do stref bezpieczeństwa, obiektów podlegających szczególnej ochronie oraz obszarów chronionych, z wyłączeniem pomieszczeń, w których występują systemy ochrony kryptograficznej,
e) współudział w opracowywaniu programów organizacyjno-użytkowych dotyczących zabezpieczenia fizycznego obiektów jednostki organizacyjnej oraz opracowywanie projektów organizacyjno-użytkowych dotyczących kancelarii tajnych oraz innych pomieszczeń, w których są wytwarzane, przetwarzane, przekazywane lub przechowywane materiały niejawne;
14) zapewnienie ochrony informacji niejawnych podczas ćwiczeń, treningów sztabowych, narad i szkoleń;
15) współudział w opracowywaniu umów i instrukcji bezpieczeństwa przemysłowego dotyczących zlecenia przedsiębiorcy, jednostce naukowej lub badawczo-rozwojowej wykonania zadań związanych z dostępem do informacji niejawnych;
16) nadzorowanie, szkolenie i doradztwo w zakresie wykonywania przez przedsiębiorców lub jednostki naukowe, z którymi jednostka organizacyjna zawarła umowę, obowiązku ochrony przekazanych im informacji;
17) współdziałanie w zakresie ochrony informacji niejawnych z właściwymi jednostkami organizacyjnymi służb ochrony państwa oraz bieżące informowanie kierownika jednostki organizacyjnej o przebiegu tego współdziałania;
18) przekazywanie właściwym jednostkom organizacyjnym Wojskowych Służb Informacyjnych danych wymaganych do prowadzenia ewidencji osób dopuszczonych do pracy lub służby na stanowiskach, z którymi wiąże się dostęp do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę służbową, oznaczonych klauzulą „poufne”, a także danych o osobach, którym wydano decyzję o odmowie wydania poświadczenia bezpieczeństwa lub o cofnięciu poświadczenia bezpieczeństwa;
19) informowanie Wojskowych Służb Informacyjnych o zleceniu przedsiębiorcy lub jednostce naukowej umowy albo zadania wiążącego się z dostępem do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową oraz przesłanie kopii instrukcji bezpieczeństwa przemysłowego;
20) przedstawianie kierownikowi jednostki organizacyjnej propozycji dotyczących wyznaczenia osoby odpowiedzialnej za nadzorowanie, kontrolę i doradztwo w zakresie wykonywania przez przedsiębiorcę lub jednostkę naukową obowiązku ochrony przekazanych im informacji niejawnych w związku z wykonywanymi umowami albo zadaniami związanymi z dostępem do informacji niejawnych.
1) określania, w porozumieniu z Szefem Zarządu Ochrony Informacji Niejawnych Inspektoratu Wojskowych Służb Informacyjnych, propozycji dotyczących zasadniczych zadań i kierunków działania dla pionów ochrony jednostek organizacyjnych oraz przedkładania ich do akceptacji Ministrowi Obrony Narodowej;
2) kierowania pracami związanymi z opracowaniem projektów dokumentów prawnych regulujących problematykę ochrony informacji niejawnych w jednostkach organizacyjnych;
3) opiniowania i uzgadniania projektów dokumentów wydawanych przez kierowników jednostek organizacyjnych bezpośrednio podporządkowanych Ministrowi Obrony Narodowej, regulujących problematykę ochrony informacji niejawnych w tych jednostkach;
4) opracowywania, w porozumieniu z Szefem Wojskowych Służb Informacyjnych, programów szkolenia specjalistycznego dla kierowników, zastępców kierowników i kancelistów kancelarii tajnych i tajnych-zagranicznych oraz kierowników i pracowników bibliotek, w których są przechowywane i ewidencjonowane niejawne wojskowe wydawnictwa specjalistyczne;
5) organizowania szkolenia:
a) uzupełniającego, o którym mowa w art. 54 ust. 3a ustawy, prowadzonego przez Wojskowe Służby Informacyjne dla pełnomocników ochrony i ich zastępców z jednostek organizacyjnych bezpośrednio podporządkowanych Ministrowi Obrony Narodowej, osobom zajmującym kierownicze stanowiska Ministerstwa oraz kierownikom komórek organizacyjnych Ministerstwa Obrony Narodowej,
b) specjalistycznego dla osób pełniących służbę oraz zatrudnionych w pionach ochrony jednostek organizacyjnych, o których mowa w lit. a, z wyłączeniem dowództw rodzajów sił zbrojnych;
6) nadzorowania działalności merytorycznej pionów ochrony jednostek organizacyjnych, o których mowa w pkt 5 lit. a, oraz realizowania kontroli zleconych przez Ministra Obrony Narodowej;
7) sporządzania i przedkładania Ministrowi Obrony Narodowej analiz, sprawozdań, meldunków i wniosków dotyczących przestrzegania przepisów o ochronie informacji niejawnych w komórkach organizacyjnych Ministerstwa Obrony Narodowej oraz jednostkach organizacyjnych, o których mowa w pkt 5 lit. a, z wyłączeniem Inspektoratu Wojskowych Służb Informacyjnych oraz jednostek organizacyjnych podporządkowanych Szefowi Wojskowych Służb Informacyjnych;
8) wydawania opinii w sprawach dotyczących ochrony informacji niejawnych.
2. Pełnomocnicy ochrony dowódców rodzajów sił zbrojnych i okręgów wojskowych, Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej, Dowódcy Garnizonu Warszawa oraz dowódców związków taktycznych (równorzędnych) koordynują realizację zadań w zakresie ochrony informacji niejawnych przez piony ochrony jednostek organizacyjnych podległych tym osobom, sprawują nadzór nad ich działalnością merytoryczną i są uprawnieni do:
1) określania propozycji dotyczących zasadniczych zadań dla pionów ochrony podległych jednostek organizacyjnych oraz przedkładania ich do akceptacji swoim przełożonym;
2) kierowania pracami związanymi z opracowaniem projektów dokumentów prawnych regulujących problematykę ochrony informacji niejawnych w podległych jednostkach organizacyjnych;
3) organizowania szkolenia uzupełniającego, o którym mowa w art. 54 ust. 3a ustawy, prowadzonego przez Wojskowe Służby Informacyjne dla pełnomocników ochrony i ich zastępców z podległych jednostek organizacyjnych;
4) organizowania szkolenia specjalistycznego dla osób pełniących służbę lub zatrudnionych w pionach ochrony podległych jednostek organizacyjnych;
5) uzgadniania rocznych planów zasadniczych przedsięwzięć pionów ochrony podległych jednostek organizacyjnych;
6) nadzorowania działalności merytorycznej pionów ochrony jednostek podległych, zgodnie z rocznym planem kontroli zatwierdzonym przez swojego przełożonego;
7) sporządzania i przedkładania swoim przełożonym analiz, ocen, sprawozdań oraz wniosków dotyczących przestrzegania przepisów o ochronie informacji niejawnych w podległych jednostkach organizacyjnych.
Rozdział 3
Szczególne wymagania w zakresie ochrony fizycznej informacji niejawnych
§ 5.
2. Ochronę fizyczną realizują warty i służby wewnętrzne lub garnizonowe, oddziały wart cywilnych, specjalistyczne uzbrojone formacje ochronne przedsiębiorców, a także portierzy i dozorcy.
3. W przypadku zagrożenia atakami terrorystycznymi siły ochronne, o których mowa w ust. 2, można wzmocnić siłami Żandarmerii Wojskowej.
2. Ze względu na sposób pełnienia służby na posterunkach rozróżnia się następujące ich rodzaje:
1) posterunki stałe;
2) posterunki ruchome.
3. W zależności od miejsca pełnienia służby na posterunkach rozróżnia się posterunki zewnętrzne i wewnętrzne, natomiast ze względu na czas pełnienia służby posterunki dzieli się na dwuzmienne, trzyzmienne i doraźne.
4. Patrole, w składzie dwóch i więcej wartowników, organizuje się w obiektach wojskowych, w których inne sposoby ochrony są nieefektywne.
1) systemy i urządzenia alarmowe obejmujące:
a) systemy sygnalizacji włamania i napadu (SSWiN) – zewnętrzne i wewnętrzne,
b) systemy telewizji przemysłowej (STVP) – zewnętrzne i wewnętrzne,
c) systemy kontroli dostępu (SKD);
2) łączność wartownicza i służb dyżurnych:
a) przewodowa,
b) radiowa lub radiotelefoniczna;
3) oświetlenie obiektów:
a) zewnętrzne, w tym oświetlenie obwodnic,
b) wewnętrzne,
c) awaryjne magazynów i pomieszczeń;
4) ogrodzenia:
a) z siatki,
b) z siatki i drutu kolczastego lub ostrzowego,
c) z paneli metalowych,
d) z typowych prefabrykowanych pełnych lub ażurowych elementów żelbetowych;
5) wieże wartownicze;
6) umocnienia inżynieryjne:
a) zapory inżynieryjne,
b) punkty (gniazda) oporu,
c) stanowiska ogniowe;
7) zabezpieczenia mechaniczne:
a) ściany i stropy o odpowiedniej konstrukcji,
b) drzwi odpowiedniej klasy oraz wzmocnienia drzwi standardowych,
c) szyby odporne na włamanie lub działanie fali detonacyjnej,
d) kraty i siatki stalowe zabezpieczające otwory okienne lub okna antywtamaniowe odpowiedniej klasy,
e) szafy stalowe odpowiedniej klasy,
f) zamki i kłódki.
2. Zastosowane w ochronie informacji niejawnych systemy powinny posiadać deklarację zgodności ich wykonania w odpowiedniej klasie, natomiast urządzenia wykorzystane do ich budowy odpowiednie certyfikaty lub świadectwa kwalifikacyjne. Systemy i urządzenia powinny spełniać parametry określone w normie obronnej NO-04-A004 – Obiekty wojskowe. Systemy alarmowe.
3. W wartowniach obiektów, których ochrona jest wspomagana zewnętrznymi i wewnętrznymi systemami alarmowymi, należy utrzymywać grupę wartowników ze zmiany czuwającej lub patrol interwencyjny, w gotowości do natychmiastowego udania się w rejon naruszonego sektora ochranianego obiektu.
2. Strefę bezpieczeństwa stanowi oznaczony i chroniony obszar, obiekt, fragment budynku, kompleks, jedno lub kilka pomieszczeń z ograniczoną liczbą wejść i wyjść, w których są wytwarzane, przetwarzane, przechowywane lub przekazywane informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową lub służbową o klauzuli „poufne”.
3. Strefę administracyjną stanowi obszar przylegający do strefy bezpieczeństwa, w którym jest zapewniona kontrola ruchu osób i pojazdów.
4. W zależności od sposobu przetwarzania, wytwarzania, przechowywania i przekazywania informacji niejawnych w obszarach zaliczonych do strefy bezpieczeństwa, ustanawia się:
1) strefę bezpieczeństwa klasy I – jeżeli informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową lub służbową o klauzuli „poufne” są wytwarzane, przetwarzane, przechowywane lub przekazywane w taki sposób, że wejście do strefy praktycznie oznacza bezpośredni dostęp do tych informacji; w strefie tej mogą przebywać osoby posiadające poświadczenia bezpieczeństwa upoważniające do dostępu do informacji niejawnych o klauzuli odpowiadającej co najmniej klauzuli najwyżej sklasyfikowanej informacji przechowywanej, przetwarzanej lub wytwarzanej w tym obszarze, z zastrzeżeniem ust. 5; wstęp osób niebędących żołnierzami albo pracownikami komórki organizacyjnej objętej strefą (interesantów) może nastąpić po uzyskaniu zgody kierownika tej komórki i pod nadzorem upoważnionego przez niego żołnierza lub pracownika wojska, pod warunkiem zabezpieczenia informacji niejawnych w sposób uniemożliwiający ich przypadkowe ujawnienie;
2) strefę bezpieczeństwa klasy II – jeżeli informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową lub służbową o klauzuli „poufne” są wytwarzane, przetwarzane, przechowywane albo przekazywane w taki sposób, że wejście do strefy nie jest równoznaczne z bezpośrednim dostępem do tych informacji; żołnierze i pracownicy wojska komórek organizacyjnych objętych strefą powinni posiadać poświadczenia bezpieczeństwa uprawniające co najmniej do dostępu do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą „poufne”; osoby niebędące żołnierzami albo pracownikami jednostki lub komórki organizacyjnej (interesanci) mogą przebywać w tej strefie za zgodą kierownika komórki organizacyjnej objętej strefą lub upoważnionych przez niego osób i pod nadzorem żołnierza lub pracownika tej komórki, pod warunkiem zabezpieczenia informacji niejawnych w sposób uniemożliwiający ich przypadkowe ujawnienie.
5. Personel sprzątający oraz techniczny wykonujący obowiązki służbowe w strefach bezpieczeństwa, o których mowa w ust. 4, powinien posiadać poświadczenia bezpieczeństwa uprawniające do dostępu do informacji niejawnych o klauzuli co najmniej „poufne”. Na czas sprzątania oraz wykonywania prac remontowych, użytkownicy pomieszczeń objętych strefą bezpieczeństwa mają obowiązek zabezpieczenia dokumentów niejawnych w sposób uniemożliwiający przypadkowe ujawnienie ich treści osobom nieuprawnionym; sprzątanie oraz wykonywanie prac remontowych w pomieszczeniach zaliczonych do strefy bezpieczeństwa klasy I może odbywać się jedynie w obecności użytkownika pomieszczenia.
6. W stosunku do osób pełniących służby wewnątrz strefy bezpieczeństwa klasy I przepis ust. 4 pkt 1 stosuje się odpowiednio.
7. Pomieszczenia i obiekty znajdujące się w strefie bezpieczeństwa klasy I zalicza się do pomieszczeń i obiektów podlegających szczególnej ochronie.
2. Dokumentami uprawniającymi do wjazdu na teren strefy administracyjnej są przepustki samochodowe lub rozkazy wyjazdu w odniesieniu do pojazdów pozostających na wyposażeniu danej jednostki organizacyjnej.
3. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, uprawniają również do wejścia do strefy bezpieczeństwa klasy I i II, na zasadach określonych przez kierownika jednostki organizacyjnej.
4. Wejścia do strefy bezpieczeństwa oraz wyjścia z niej osób niebędących żołnierzami lub pracownikami jednostki albo komórki organizacyjnej (interesantów) powinny być rejestrowane, a ewidencja przechowywana przez co najmniej jeden rok.
1) strefę bezpieczeństwa klasy I:
a) w przypadku pojedynczych pomieszczeń – tablicą w kształcie prostokąta o podstawie 19 cm i wysokości 13 cm z napisem koloru czarnego „Strefa bezpieczeństwa klasy I” o wysokości liter 1 cm na czerwonym tle,
b) w pozostałych przypadkach (obszar, obiekt, fragment budynku, kilka pomieszczeń) – linią ciągłą koloru czerwonego szerokości 10 cm oraz tablicą w kształcie prostokąta o podstawie 29,5 cm i wysokości 21 cm z napisem koloru czarnego „Strefa bezpieczeństwa klasy I” o wysokości liter 1,7 cm na czerwonym tle;
2) strefę bezpieczeństwa klasy II:
a) w przypadku pojedynczych pomieszczeń – tablicą w kształcie prostokąta o podstawie 19 cm i wysokości 13 cm z napisem koloru czarnego „Strefa bezpieczeństwa klasy II” o wysokości liter 1 cm na żółtym tle,
b) w pozostałych przypadkach (obszar, obiekt, fragment budynku, kilka pomieszczeń) – linią ciągłą koloru żółtego szerokości 10 cm oraz tablicą w kształcie prostokąta o podstawie 29,5 cm i wysokości 21 cm z napisem koloru czarnego „Strefa bezpieczeństwa klasy II” o wysokości liter 1,7 cm na żółtym tle.
2. Tablice, o których mowa w ust. 1, umieszcza się:
1) w przypadku pojedynczych pomieszczeń – na drzwiach wejściowych do tych pomieszczeń;
2) w pozostałych przypadkach (obszar, obiekt, fragment budynku, kilka pomieszczeń) – na drzwiach wejściowych do stref, na ścianach przy wejściu do stref lub na specjalnych stojakach.
3. Linie, o których mowa w ust. 1, maluje się przed wejściem do obszaru, obiektu lub fragmentu budynku na całej jego szerokości.
Rozdział 4
Planowanie ochrony jednostki organizacyjnej. Elementy planu ochrony
§ 12.
2. Plan ochrony jednostki organizacyjnej opracowuje pełnomocnik ochrony, w porozumieniu z kierownikami komórek organizacyjnych, a zatwierdza kierownik jednostki organizacyjnej. Planowi ochrony przyznaje się klauzulę tajności stosowną do treści zawartych w nim informacji.
2. W części graficznej przedstawia się rozmieszczenie:
1) budynków służbowych i mieszkalnych, magazynów, garaży oraz innych urządzeń rozmieszczonych w ochranianym obiekcie; wszystkie budynki przedstawia się w formie rzutu płaskiego z góry i opisuje się je;
2) technicznych środków wspomagających ochronę obiektów, takich jak ogrodzenia, bramy, furtki, wieże wartownicze, oświetlenie zewnętrzne, umocnienia inżynieryjne, stanowiska ogniowe, urządzenia alarmowe i kontroli dostępu, kamery telewizyjne oraz środki łączności wykorzystywane przez siły ochronne i służby dyżurne;
3) posterunków wartowniczych, patroli i tras ich patrolowania oraz rejonów posterunków ochranianych przez psy wartownicze;
4) służb dyżurnych realizujących zadania ochronne;
5) stref: bezpieczeństwa i administracyjnej oraz pomieszczeń i obiektów (rejonów) podlegających szczególnej ochronie, a ponadto w formie tabeli przedstawia się podział sił i środków wydzielanych do ochrony jednostki organizacyjnej;
6) dróg oraz rejonów ewakuacji materiałów niejawnych przechowywanych w kancelariach tajnych, kancelariach tajnych-zagranicznych, kancelariach kryptograficznych, stacjach łączności kryptograficznej oraz pomieszczeniach wydzielonych.
3. Zestawienie podstawowych znaków umownych stosowanych w części graficznej planów ochrony zawiera załącznik do rozporządzenia.
4. Część graficzną planu ochrony wykonuje się w skali umożliwiającej naniesienie wszystkich elementów ochrony i urządzeń ją wspomagających. Z części graficznej musi jasno wynikać sposób ochrony jednostki organizacyjnej lub obiektów wchodzących w jej skład.
5. W części opisowej zawiera się:
1) charakterystykę jednostki organizacyjnej, a w niej:
a) pełną nazwę jednostki organizacyjnej i jej rodzaj,
b) opis położenia jednostki organizacyjnej i zajmowanego przez nią kompleksu (obiektu),
c) opis otoczenia jednostki organizacyjnej, poczynając od strony północnej i następnie wschodniej, południowej i zachodniej,
d) zaszeregowanie jednostki organizacyjnej pod względem ochrony do odpowiedniej kategorii;
2) analizę bezpieczeństwa i zagrożeń jednostki organizacyjnej z uwzględnieniem:
a) zagrożeń zewnętrznych, takich jak wywiadowcze, terrorystyczne, dywersyjne i sabotażowe oraz kryminalne – na podstawie informacji uzyskanych od właściwych jednostek służb ochrony państwa, Żandarmerii Wojskowej i Policji,
b) zagrożeń wewnętrznych związanych z ochroną przechowywanych informacji niejawnych i zabezpieczeniem broni, amunicji, materiałów wybuchowych, sprzętu specjalnego, a także ujawnionymi negatywnymi zjawiskami związanymi z tą problematyką;
3) ocenę aktualnego stanu ochrony jednostki organizacyjnej;
4) rodzaj, ilość i skład służb dyżurnych oraz zasady organizacji i wykonywania przez nie ochrony terenów, obiektów i mienia wojskowego;
5) rodzaj, ilość i skład sił ochronnych oraz zasady organizacji i wykonywania przez nie ochrony terenów, obiektów i mienia wojskowego, w tym także zasady dokonywania kontroli osobistej oraz przeglądania zawartości bagażu osobistego osób wchodzących i wychodzących oraz sprawdzania ładunków w środkach transportu wjeżdżających do i wyjeżdżających z obiektów wojskowych;
6) rodzaj oraz ilość uzbrojenia i wyposażenia sił ochronnych i służb dyżurnych, a także wyposażenie posterunków, stanowisk ogniowych i innych ukryć wykorzystywanych przez siły ochronne;
7) sposób zabezpieczenia broni i amunicji sił ochronnych i służb dyżurnych;
8) rodzaje zabezpieczeń technicznych wykorzystywanych w ochronie terenów, obiektów, mienia wojskowego oraz materiałów niejawnych;
9) określenie stref: administracyjnej i bezpieczeństwa oraz pomieszczeń i obiektów (rejonów) podlegających szczególnej ochronie, a także sposobu ich ochrony;
10) organizację systemu przepustkowego lub kontroli dostępu do obiektów i do poszczególnych stref oraz sposób przechowywania i zabezpieczenia kluczy użytku bieżącego i zapasowych, kodów do zamków szyfrowych oraz kodów systemów alarmowych do pomieszczeń i obiektów podlegających szczególnej ochronie, a także znajdujących się w nich urządzeń do przechowywania dokumentów niejawnych;
11) organizację systemu ochrony w godzinach służbowych, po godzinach służbowych oraz w dniach wolnych od zajęć służbowych;
12) sposób postępowania służb dyżurnych i sił ochronnych w sytuacjach kryzysowych;
13) sposób i organizację wzmocnienia systemu ochrony w sytuacjach kryzysowych oraz w przypadkach niesprawności technicznych środków wspomagających ochronę;
14) sposób współdziałania sił ochronnych z Żandarmerią Wojskową, Policją, jednostkami organizacyjnymi stacjonującymi w danym kompleksie (obiekcie) wojskowym oraz innymi organami porządkowymi, w tym alternatywne środki komunikacji i łączności;
15) organizację współdziałania z wojskowymi i cywilnymi służbami w zakresie ewakuacji personelu oraz pomocy medycznej;
16) siły i środki wydzielone do ewakuacji i zabezpieczenia dróg ewakuacji materiałów niejawnych przechowywanych w kancelariach tajnych, tajnych-zagranicznych, kryptograficznych, stacjach łączności kryptograficznej oraz pomieszczeniach wydzielonych;
17) inne ustalenia związane z ochroną obiektów, terenów i mienia wojskowego oraz materiałów niejawnych.
2. Wyciągi z planów ochrony dotyczące ochrony poszczególnych obiektów przechowuje się w wartowniach wart oraz w pomieszczeniach sił ochronnych i służb dyżurnych ochraniających dany obiekt.
3. Plan ochrony może być udostępniony, w niezbędnym zakresie, służbom dyżurnym (ochronnym) i osobom realizującym zadania przewidziane dla nich w tym planie, a także osobom kontrolującym.
2. W jednostkach organizacyjnych, w których nie ma możliwości powołania komendanta ochrony spośród pracowników pionu ochrony, kierownik jednostki organizacyjnej wyznacza rozkazem dziennym lub decyzją osobę z innej komórki organizacyjnej, podporządkowując ją pod względem merytorycznym pełnomocnikowi ochrony jednostki organizacyjnej.
Rozdział 5
Przepis końcowy
§ 17.
Minister Obrony Narodowej: J. Szmajdziński
Załącznik do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej
z dnia 19 października 2005 r. (poz. 1821)
ZESTAWIENIE PODSTAWOWYCH ZNAKÓW UMOWNYCH STOSOWANYCH W CZĘŚCI GRAFICZNEJ PLANÓW OCHRONY
[1] Rozporządzenie wchodzi w życie 1 grudnia 2005 r.
- Data ogłoszenia: 2005-10-31
- Data wejścia w życie: 2005-12-01
- Data obowiązywania: 2005-12-01
- Dokument traci ważność: 2007-01-01
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA