Dziennik Ustaw - rok 2005 nr 169 poz. 1410

2. Krajowe Centrum jest jednostką organizacyjną podległą Ministrowi Sprawiedliwości.

2. Zadanie, o którym mowa w ust. 1, realizowane jest w szczególności poprzez:

1) opracowywanie programów i organizowanie centralnych szkoleń i innych cyklicznych form doskonalenia zawodowego;

2) koordynowanie działalności szkoleniowej sądów i prokuratur;

3) przygotowywanie i organizowanie konferencji, sympozjów, seminariów z poszczególnych dziedzin prawa;

4) współpracę międzynarodową oraz współdziałanie z wydziałami prawa, instytutami i placówkami naukowo-badawczymi, w zakresie działalności szkoleniowej;

5) prowadzenie działalności wydawniczej związanej z publikacją materiałów szkoleniowych;

6) wykonywanie innych zadań wskazanych przez Ministra Sprawiedliwości, związanych z doskonaleniem kadr sądów powszechnych i prokuratury.

1) Rada Programowa;

2) Dyrektor.

2. Rada liczy 9 osób.

3. W skład Rady wchodzą:

1) 5 członków wskazanych przez Ministra Sprawiedliwości;

2) 2 członków wskazanych przez Krajową Radę Sądownictwa spośród sędziów;

3) 2 członków wskazanych przez Radę Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym spośród prokuratorów.

4. Członkowie Rady wybierają spośród siebie przewodniczącego, który kieruje jej pracami, i jednego zastępcę przewodniczącego.

5. Kadencja Rady trwa 5 lat.

6. Minister Sprawiedliwości odwołuje członka Rady, jeżeli:

1) nie realizuje zadań związanych z zakresem swoich obowiązków w Radzie;

2) stał się trwale niezdolny do pełnienia obowiązków na skutek choroby;

3) zrzekł się członkostwa w Radzie;

4) został prawomocnie skazany za popełnienie przestępstwa.

7. W razie odwołania członka Rady, kadencja jego następcy trwa do końca kadencji Rady.

8. Członek Rady może być powołany jednorazowo na jeszcze jedną kadencję.

1) ustalanie ogólnych kierunków działalności Krajowego Centrum;

2) opracowywanie rocznych harmonogramów działalności szkoleniowej Krajowego Centrum;

3) ustalanie rocznych planów wydawniczych Krajowego Centrum;

4) opiniowanie regulaminu organizacyjnego Krajowego Centrum;

5) zgłaszanie lub opiniowanie kandydatów na wykładowców;

6) ustalanie zasad rekrutacji na szkolenia.

2. Rada jest uprawniona ponadto do wyrażania opinii we wszystkich sprawach dotyczących działalności Krajowego Centrum.

3. Dokumenty, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, wymagają zatwierdzenia w zakresie zgodności z planem finansowym przez Ministra Sprawiedliwości.

2. Członkowie Rady w związku z pełnieniem obowiązków w Radzie otrzymują:

1) diety;

2) zwrot kosztów podróży i noclegów według zasad obowiązujących pracowników państwowych jednostek sfery budżetowej z tytułu podróży służbowych na obszarze kraju.

3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wysokość diet, o których mowa w ust. 2 pkt 1, biorąc pod uwagę zakres obowiązków członków Rady.

2. Dyrektora Krajowego Centrum powołuje Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Sądownictwa i Rady Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym, na okres 5 lat z możliwością jednorazowego powołania na kolejną kadencję.

3. Do pełnienia obowiązków Dyrektora Krajowego Centrum Minister Sprawiedliwości może delegować sędziego lub prokuratora.

4. Powołanie Dyrektora Krajowego Centrum na kolejną kadencję następuje w trybie określonym w ust. 2 lub 3.

5. Minister Sprawiedliwości odwołuje Dyrektora Krajowego Centrum, jeżeli:

1) nie realizuje zadań związanych z pełnioną funkcją;

2) stał się trwale niezdolny do pełnienia obowiązków na skutek choroby;

3) zrzekł się stanowiska;

4) został prawomocnie skazany za popełnienie przestępstwa.

6. Minister Sprawiedliwości zawiesza w czynnościach służbowych Dyrektora Krajowego Centrum, przeciwko któremu wszczęto postępowanie dyscyplinarne na zasadach określonych odpowiednio w ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070, z późn. zm.²⁾) lub ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 206, z późn. zm.³⁾). Przepisy o obniżeniu wynagrodzenia sędziego lub prokuratora na czas trwania zawieszenia w czynnościach służbowych stosuje się odpowiednio.

2. Do zadań Dyrektora Krajowego Centrum należy:

1) realizowanie rocznych harmonogramów działalności szkoleniowej Krajowego Centrum;

2) ustalanie w regulaminie organizacyjnym Krajowego Centrum szczegółowej struktury organizacyjnej;

3) ustalanie zakresu zadań zastępców Dyrektora Krajowego Centrum;

4) sprawowanie bezpośredniego nadzoru nad komórkami organizacyjnymi Krajowego Centrum;

5) wykonywanie czynności z zakresu prawa pracy w imieniu Krajowego Centrum;

6) sporządzanie i przedstawianie Ministrowi Sprawiedliwości corocznych sprawozdań z działalności Krajowego Centrum;

7) realizowanie innych zadań wyznaczonych przez Ministra Sprawiedliwości, związanych z działalnością szkoleniową Krajowego Centrum.

2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, powinno w szczególności określać:

1) kwoty wynagrodzenia zasadniczego pracowników Krajowego Centrum;

2) inne, poza wynagrodzeniem zasadniczym, składniki uzasadnione zwłaszcza pełnieniem funkcji lub zajmowaniem określonego stanowiska, szczególnymi właściwościami pracy, warunkami wykonywanej pracy oraz kwalifikacjami zawodowymi pracowników.

3. Do pracowników Krajowego Centrum stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury (Dz. U. Nr 162, poz. 1125, z 2001 r. Nr 98, poz. 1070, z 2003 r. Nr 228, poz. 2256 oraz z 2005 r. Nr 10, poz. 71) w zakresie dotyczącym dodatku za wieloletnią pracę, nagrody jubileuszowej i jednorazowej odprawy pieniężnej przysługującej pracownikowi, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę z tytułu niezdolności do pracy lub emeryturę.

1) w art. 24:

a) w ust. 1 po pkt 4 dodaje się pkt 5 w brzmieniu:

„5) kandydatów na Dyrektora Krajowego Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury spośród prokuratorów.”,

b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

„3. Rada Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym wskazuje 2 członków Rady Programowej Krajowego Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury.”;

2) w art. 44 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Prokurator jest obowiązany postępować zgodnie ze ślubowaniem prokuratorskim.”;

3) po art. 44 dodaje się art. 44a w brzmieniu:

„Art. 44a. Prokurator jest obowiązany stale podnosić kwalifikacje zawodowe, w tym uczestniczyć w szkoleniach i innych formach doskonalenia zawodowego, których organizację określa odrębna ustawa.”;

4) w art. 50:

a) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Prokurator Generalny może delegować prokuratora, za jego zgodą, do wykonywania czynności w Radzie Programowej Krajowego Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury lub prowadzenia zajęć szkoleniowych w tym Centrum.”,

b) po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu:

„6a. Obowiązki, o których mowa w ust. 6, mogą być powierzone prokuratorowi delegowanemu do pełnienia czynności w Krajowym Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury.”,

c) ust. 7 otrzymuje brzmienie:

„7. Prokurator delegowany do pełnienia czynności administracyjnych w Ministerstwie Sprawiedliwości lub Krajowym Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury, a także do prowadzenia zajęć szkoleniowych w Krajowym Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury ma prawo do wynagrodzenia zasadniczego przysługującego na zajmowanym stanowisku prokuratorskim oraz dodatku za długoletnią pracę. W okresie delegowania prokurator otrzymuje dodatek funkcyjny określony w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 62 ust. 2.”,

d) ust. 10 otrzymuje brzmienie:

„10. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, tryb i szczegółowe warunki delegowania prokuratorów do Ministerstwa Sprawiedliwości, a także pełnienia czynności administracyjnych lub prowadzenia zajęć szkoleniowych w Krajowym Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury oraz tryb, szczegółowe warunki i zakres świadczeń dodatkowych związanych z delegowaniem prokuratorów poza stałe miejsce służbowe, mając na względzie poziom świadczeń przysługujących pracownikom odbywającym podróże służbowe oraz czasowo przenoszonym.”;

5) w art. 100 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

„4. Do asesorów prokuratury stosuje się odpowiednio przepisy art. 44a.”.

1) w art. 77 po § 2 dodaje się § 2a w brzmieniu:

„§ 2a. Minister Sprawiedliwości może delegować sędziego, za jego zgodą, do wykonywania czynności w Radzie Programowej Krajowego Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury lub prowadzenia zajęć szkoleniowych w tym Centrum.”;

2) w art. 78:

a) po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu:

„§ 1a. Obowiązki, o których mowa w § 1, mogą być powierzane sędziemu delegowanemu do pełnienia czynności w Krajowym Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury.”,

b) § 2 otrzymuje brzmienie:

„§ 2. Sędzia delegowany do pełnienia czynności administracyjnych w Ministerstwie Sprawiedliwości lub Krajowym Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury, a także do prowadzenia zajęć szkoleniowych w Krajowym Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury ma prawo do wynagrodzenia zasadniczego przysługującego mu na zajmowanym stanowisku sędziowskim oraz dodatku za długoletnią pracę. W okresie delegowania sędzia otrzymuje dodatek funkcyjny, określony w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 91 § 8.”,

c) § 5 otrzymuje brzmienie:

„§ 5. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Sądownictwa, określi, w drodze rozporządzenia, tryb i szczegółowe warunki delegowania sędziów do pełnienia obowiązków w Ministerstwie Sprawiedliwości, a także pełnienia czynności administracyjnych lub prowadzenia zajęć szkoleniowych w Krajowym Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury oraz tryb, szczegółowe warunki i zakres świadczeń dodatkowych związanych z delegowaniem sędziów poza stałe miejsce służbowe, mając na względzie poziom świadczeń przysługujących pracownikom odbywającym podróże służbowe oraz czasowo przenoszonym.”;

3) w art. 82:

a) § 1 otrzymuje brzmienie:

„§ 1. Sędzia jest obowiązany postępować zgodnie ze ślubowaniem sędziowskim.”,

b) uchyla się § 3;

4) po art. 82 dodaje się art. 82a w brzmieniu:

„Art. 82a. Sędzia jest obowiązany stale podnosić kwalifikacje zawodowe, w tym uczestniczyć w szkoleniach i innych formach doskonalenia zawodowego, których organizację określa odrębna ustawa.”;

5) w art. 136 dodaje się § 3 w brzmieniu:

„§ 3. Do asesorów sądowych stosuje się odpowiednio przepisy art. 82a.”;

6) w art. 152 dodaje się § 4 w brzmieniu:

„§ 4. Do referendarzy sądowych stosuje się odpowiednio przepisy art. 82a.”;

7) w art. 155 dodaje się § 8 w brzmieniu:

„§ 8. Do asystentów sędziów stosuje się odpowiednio przepisy art. 82a.”.

„Art. 10. Kurator zawodowy jest obowiązany stale podnosić kwalifikacje zawodowe, w tym uczestniczyć w szkoleniach i innych formach doskonalenia zawodowego, których organizację określa odrębna ustawa.”.

„9) opiniuje kandydatów na Dyrektora Krajowego Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury spośród sędziów,

10) wskazuje 2 członków Rady Programowej Krajowego Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury.”.

¹⁾ Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze, ustawę z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych, ustawę z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych oraz ustawę z dnia 27 lipca 2001 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa.

²⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1787, z 2002 r. Nr 153, poz. 1271, Nr 213, poz. 1802 i Nr 240, poz. 2052, z 2003 r. Nr 188, poz. 1838 i Nr 228, poz. 2256, z 2004 r. Nr 34, poz. 304, Nr 130, poz. 1376, Nr 185, poz. 1907 i Nr 273, poz. 2702 i 2703 oraz z 2005 r. Nr 13, poz. 98, Nr 131, poz. 1102 i Nr 167, poz. 1398.

³⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 213, poz. 1802, z 2003 r. Nr 228, poz. 2256 oraz z 2005 r. Nr 130, poz. 1085 i Nr 167, poz. 1398.

⁴⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 213, poz. 1802, z 2003 r. Nr 228, poz. 2256 oraz z 2005 r. Nr 130, poz. 1085 i Nr 167, poz. 1398.

⁵⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1787, z 2002 r. Nr 153, poz. 1271, Nr 213, poz. 1802 i Nr 240, poz. 2052, z 2003 r. Nr 188, poz. 1838 i Nr 228, poz. 2256, z 2004 r. Nr 34, poz. 304, Nr 130, poz. 1376, Nr 185, poz. 1907 i Nr 273, poz. 2702 i 2703 oraz z 2005 r. Nr 13, poz. 98 i Nr 131, poz. 1102.

⁶⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1787, z 2002 r. Nr 153, poz. 1271 i Nr 213, poz. 1802 oraz z 2003 r. Nr 228, poz. 2256.