Dziennik Ustaw - rok 2005 nr 156 poz. 1304

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 17 lutego 2003 r. w New Delhi została podpisana Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Indii o ekstradycji, w następującym brzmieniu:

UMOWA

między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Indii o ekstradycji

Rzeczpospolita Polska i Republika Indii, zwane dalej „Umawiającymi się Państwami",

dążąc do ustanowienia bardziej efektywnej współpracy między obydwoma Państwami w zakresie zwalczania przestępczości, w tym terroryzmu, poprzez zawarcie umowy dotyczącej wydawania sprawców przestępstw,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł 1

Obowiązek wydania

1. Każde z Umawiających się Państw zobowiązuje się do wydania drugiemu Umawiającemu się Państwu, w okolicznościach i na warunkach określonych w niniejszej umowie, każdej osoby, która jest ścigana za przestępstwo objęte ekstradycją określone w artykule 2 lub skazana za takie przestępstwo popełnione na terytorium Państwa wzywającego i znajduje się na terytorium Państwa wezwanego.

2. Wydanie nastąpi również w odniesieniu do przestępstwa objętego ekstradycją określonego w artykule 2, popełnionego poza terytorium Państwa wzywającego, co do którego Państwo wzywające posiada jurysdykcję, jeżeli prawo Państwa wezwanego przewiduje w podobnych warunkach odpowiedzialność karną za przestępstwo tego samego rodzaju popełnione poza jego terytorium.

3. Wydanie może nastąpić również w odniesieniu do przestępstwa objętego ekstradycją określonego w artykule 2, popełnionego w całości lub w części na terytorium Państwa wezwanego, co do którego Państwo wzywające posiada jurysdykcję.

4. Na podstawie postanowień niniejszej umowy zgoda na ekstradycję zostanie udzielona niezależnie od tego, kiedy zostało popełnione przestępstwo stanowiące podstawę wniosku o ekstradycję, pod warunkiem że:

a) było ono uznane za przestępstwo przez prawo obu Umawiających się Państw w czasie działań lub zaniechań stanowiących przestępstwo i

b) było ono uznane za przestępstwo przez prawo obu Umawiających się Państw w czasie wystąpienia z wnioskiem o ekstradycję.

Artykuł 2

Przestępstwa objęte ekstradycją

1. Przestępstwem objętym ekstradycją dla celów niniejszej umowy jest czyn, który na mocy prawa każdego z Umawiających się Państw zagrożony jest karą pozbawienia wolności nie krótszą niż jeden rok.

2. Przestępstwo jest także przestępstwem objętym ekstradycją, jeżeli polega na podżeganiu, usiłowaniu popełnienia lub uczestnictwie w popełnieniu przestępstwa określonego w ustępie 1. Udział w związku lub zorganizowanej grupie mającej na celu popełnienie przestępstwa określonego w ustępie 1 w rozumieniu prawa Rzeczypospolitej Polskiej i zmowa w celu popełnienia przestępstwa określonego w ustępie 1 w rozumieniu prawa Republiki Indii – są również przestępstwami objętymi ekstradycją.

3. Przestępstwo jest także przestępstwem objętym ekstradycją, jeżeli dotyczy podatków, innych opłat lub ma charakter wyłącznie skarbowy. W wypadku wniosku o ekstradycję za przestępstwa dotyczące przepisów podatkowych, celnych, dewizowych lub innych przepisów skarbowych nie można odmówić ekstradycji tylko na tej podstawie, że zgodnie z prawem Państwa wezwanego tego rodzaju podatki lub cła nie są nakładane bądź prawo to nie zawiera przepisów podatkowych, celnych lub dewizowych tego samego rodzaju co prawo Państwa wzywającego.

Artykuł 3

Zakres zastosowania

Niniejsza umowa będzie miała zastosowanie do przestępstw popełnionych zarówno przed, jak i po jej wejściu w życie.

Artykuł 4

Powody odmowy wydania

1. Osoba nie będzie wydana, jeżeli:

a) jest ona obywatelem Państwa wezwanego;

b) osoba, której dotyczy wniosek o ekstradycję, zgodnie z prawem Państwa wzywającego lub Państwa wezwanego nie podlega ściganiu lub wykonaniu kary z powodu przedawnienia;

c) wydanie nie jest dopuszczalne na mocy prawa Państwa wezwanego lub

d) przestępstwo, za które jest ścigana lub za które została skazana, stanowi przestępstwo wojskowe, które jednocześnie nie jest przestępstwem na mocy powszechnego prawa karnego.

2. Osoba nie może być również wydana, jeżeli w odniesieniu do przestępstwa stanowiącego podstawę wniosku ekstradycyjnego wcześniej prowadzono przeciwko niej postępowanie w Państwie wezwanym i została ona prawomocnie skazana lub uniewinniona.

3. Jeżeli według oceny Państwa wezwanego ekstradycja byłaby całkowicie nie do pogodzenia ze względami humanitarnymi dotyczącymi zwłaszcza stanu zdrowia lub podeszłego wieku osoby ściganej, Umawiające się Państwa podejmą konsultacje w celu wzajemnego ustalenia, czy wnioskowi o ekstradycję powinien być nadany bieg.

Artykuł 5

Przestępstwa polityczne

1. Wydanie nie nastąpi, jeżeli przestępstwo stanowiące podstawę wniosku o wydanie jest przestępstwem o charakterze politycznym.

2. Dla celów niniejszej umowy następujące przestępstwa nie są uważane za przestępstwa o charakterze politycznym:

a) zabójstwo lub jakiekolwiek inne przestępstwo przeciwko głowie Państwa lub szefowi rządu jednego z Umawiających się Państw albo przeciwko członkom ich rodzin;

b) przestępstwo, za które oba Umawiające się Państwa na podstawie wielostronnej umowy międzynarodowej mają obowiązek wydania osoby ściganej lub przekazania sprawy swym właściwym organom w celu podjęcia decyzji w sprawie wszczęcia postępowania karnego;

c) zabójstwo, nieumyślne spowodowanie śmierci, umyślne uszkodzenie ciała, ciężkie uszkodzenie ciała lub ciężki rozstrój zdrowia;

d) porwanie, uprowadzenie lub inne niezgodne z prawem pozbawienie wolności, w tym branie zakładnika;

e) podłożenie lub użycie materiału wybuchowego, środka zapalającego lub innego niszczącego urządzenia zagrażającego życiu, powodującego poważne uszkodzenie ciała lub poważną szkodę w mieniu, i

f) usiłowanie popełnienia lub uczestnictwo w popełnieniu jakiegokolwiek z wyżej wymienionych przestępstw, jak również udział w związku lub zorganizowanej grupie mającej na celu popełnienie tych przestępstw w rozumieniu prawa Rzeczypospolitej Polskiej i zmowa w celu popełnienia tych przestępstw w rozumieniu prawa Republiki Indii.

Artykuł 6

Skutek odmowy wydania

1. Jeżeli zgodnie z artykułem 4 ustęp 1 litera a) wniosek o ekstradycję nie został uwzględniony, Państwo wezwane przekaże sprawę swym właściwym organom w celu wszczęcia postępowania karnego zgodnie z własnym prawem. W tym celu Państwo wzywające przekaże Państwu wezwanemu odpowiednie dokumenty i dowody.

2. Postanowienie ustępu 1 stosuje się także w innych wypadkach nieuwzględnienia wniosku o ekstradycję, jeżeli wszczęcie postępowania karnego nie jest wyłączone na podstawie prawa Państwa wezwanego.

3. W wypadku gdy wniosek o ekstradycję nie został uwzględniony z powodu istnienia jurysdykcji (artykuł 1 ustęp 3) i zgodnie z decyzją organu ścigania nie jest możliwe wniesienie aktu oskarżenia w Państwie wezwanym, wniosek o ekstradycję może być złożony ponownie.

Artykuł 7

Odroczenie wydania i wydanie tymczasowe

1. Jeżeli osoba, która ma zostać wydana, jest ścigana lub odbywa karę na terytorium Państwa wezwanego za inne przestępstwo, wydanie może zostać odroczone do czasu zakończenia postępowania karnego lub odbycia kary, o czym Państwo wzywające zostanie poinformowane.

2. Jeżeli odroczenie wydania może doprowadzić do przedawnienia lub może utrudnić postępowanie, osoba może zostać wydana tymczasowo na podstawie specjalnego wniosku Państwa wzywającego.

3. Osoba wydana tymczasowo musi zostać zwrócona Państwu wezwanemu niezwłocznie po zakończeniu postępowania w sprawie.

Artykuł 8

Postępowanie ekstradycyjne

1. Wniosek o wydanie przekazuje się na drodze dyplomatycznej.

2. Wniosek powinien zawierać:

a) imię i nazwisko osoby, o której wydanie się wnioskuje, informacje dotyczące jej obywatelstwa, miejsca zamieszkania lub pobytu oraz inne stosowne dane, jak również w miarę możliwości rysopis tej osoby, jej fotografie i odciski palców;

b) opis przestępstwa, w związku z którym występuje się o wydanie, i

c) tekst przepisów prawa:

(i) definiujących przestępstwo oraz

(ii) określających zagrożenie karą za to przestępstwo.

3. Do wniosku o wydanie w celu ścigania należy ponadto dołączyć oryginał lub uwierzytelniony odpis nakazu aresztowania wydanego przez właściwy sąd Państwa wzywającego oraz takie informacje lub oświadczenia, które uzasadniałyby postawienie osoby w stan oskarżenia, gdyby przestępstwo było popełnione w Państwie wezwanym.

4. Jeżeli wniosek dotyczy osoby już uznanej za winną i skazanej, należy do niego dołączyć uwierzytelniony odpis wyroku wraz z poświadczeniem prawomocności i wykonalności, z zaznaczeniem, w jakim wymiarze wyrok nie został wykonany.

5. Jeżeli Państwo wezwane uzna, że materiały lub informacje przekazane dla celów niniejszej umowy nie są wystarczające dla podjęcia decyzji, Państwo to zwróci się o dostarczenie niezbędnych dodatkowych materiałów lub informacji i w tym celu może wyznaczyć rozsądny termin do ich otrzymania.

Artykuł 9

Tymczasowe aresztowanie

1. W nagłych wypadkach osoba poszukiwana może być zgodnie z prawem Państwa wezwanego tymczasowo aresztowana na wniosek właściwych organów Państwa wzywającego. Wniosek powinien zawierać stwierdzenie zamiaru wystąpienia o wydanie tej osoby oraz oświadczenie o istnieniu nakazu jej aresztowania lub o jej skazaniu oraz dane niezbędne do identyfikacji osoby poszukiwanej, jak również inne informacje niezbędne do wydania nakazu aresztowania w Państwie wezwanym. Wniosek powinien także określać przestępstwo, w związku z którym będzie żądać się wydania.

2. Osoba aresztowana na podstawie wymienionego wniosku zostanie zwolniona po upływie 60 dni od daty aresztowania, jeżeli nie wpłynął wniosek o wydanie. Nie wyklucza to wszczęcia dalszego postępowania o ekstradycję osoby poszukiwanej, jeżeli wniosek taki zostanie złożony w terminie późniejszym.

Artykuł 10

Zasada ograniczenia ścigania

1. Osoba wydana na mocy niniejszej umowy nie może być pozbawiona wolności, ścigana karnie, skazana lub poddana wykonaniu kary w Państwie wzywającym za przestępstwa, z wyjątkiem:

a) przestępstwa, za które nastąpiło wydanie lub odmiennie określonego przestępstwa opartego na tych samych faktach, za które nastąpiło wydanie, o ile takie przestępstwo jest przestępstwem objętym ekstradycją lub stanowi łagodniejszą formę takiego przestępstwa;

b) przestępstwa popełnionego po wydaniu osoby lub

c) przestępstwa, co do którego właściwy organ Państwa wezwanego wyraził zgodę na pozbawienie wolności, ściganie karne, skazanie lub wykonanie kary wobec danej osoby. Dla celów niniejszego punktu:

(i) Państwo wezwane może wymagać przedstawienia dokumentów określonych w artykule 8 oraz

(ii) o ile Państwo wezwane nie wyrazi sprzeciwu na piśmie, osoba wydana może zostać zatrzymana przez Państwo wzywające na 90 dni lub na taki dłuższy czas, na jaki zezwoli Państwo wezwane, wówczas gdy wniosek jest rozpatrywany.

2. Osoba wydana na mocy niniejszej umowy nie może być następnie wydana państwu trzeciemu za przestępstwo popełnione przed przekazaniem, chyba że Państwo przekazujące wyrazi zgodę.

3. Ustępy 1 i 2 niniejszego artykułu nie wyłączają pozbawienia wolności, ścigania karnego, skazania lub wykonania kary wobec osoby wydanej ani dalszego wydania tej osoby państwu trzeciemu, jeżeli:

a) osoba ta po wydaniu dobrowolnie opuściła terytorium Państwa wzywającego i następnie dobrowolnie tam powróci, lub

b) osoba ta nie opuści terytorium Państwa wzywającego w terminie 30 dni od dnia, w którym uzyskała możliwość swobodnego wyjazdu.

Artykuł 11

Dopuszczalność dokumentów

Dokumenty dołączone do wniosku o wydanie zostaną przyjęte i dopuszczone jako dowody w postępowaniu ekstradycyjnym, jeżeli:

a) w wypadku wniosku ze strony Rzeczypospolitej Polskiej – są one uwierzytelnione przez głównego przedstawiciela dyplomatycznego lub konsularnego Republiki Indii w Rzeczypospolitej Polskiej;

b) w wypadku wniosku ze strony Republiki Indii – są one uwierzytelnione przez właściwego przedstawiciela dyplomatycznego lub konsularnego Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Indii, lub

c) są one uwierzytelnione lub poświadczone w inny sposób uznany przez prawo Państwa wezwanego.

Artykuł 12

Zbieg wniosków

Jeżeli ekstradycja tej samej osoby za to samo przestępstwo lub inne przestępstwa jest wnioskowana przez Umawiające się Państwo oraz państwo trzecie, Państwo wezwane określi, któremu państwu wyda tę osobę. Podejmując decyzję, Państwo wezwane rozważy okoliczności sprawy łącznie z następującymi: istnienie lub brak umowy o ekstradycji z państwami wnoszącymi o ekstradycję, miejsce popełnienia przestępstw, wagę przestępstw, obywatelstwo osoby, której dotyczy wniosek, i chronologiczny porządek, w jakim wnioski zostały otrzymane.

Artykuł 13

Kara śmierci

Jeżeli na mocy prawa Państwa wzywającego wobec osoby, której dotyczy wniosek, może zostać orzeczona kara śmierci za przestępstwo, w związku z którym występuje się o wydanie, a prawo Państwa wezwanego nie przewiduje kary śmierci za to przestępstwo – można odmówić wydania, chyba że Państwo wzywające zagwarantuje w sposób uznany przez Państwo wezwane za wystarczający, że kara śmierci nie zostanie wykonana.

Artykuł 14

Przekazanie

1. Tryb przekazania, w tym czas i miejsce przekazania, osoby podlegającej wydaniu zostanie uzgodniony przez właściwe organy obu Umawiających się Państw.

2. Państwo wzywające odbierze osobę podlegającą wydaniu z terytorium Państwa wezwanego w ciągu 30 dni od chwili powiadomienia Państwa wzywającego o decyzji wydania. Jeżeli osoba ta nie zostanie odebrana w takim terminie, Państwo wezwane może odmówić wydania jej za to samo przestępstwo.

3. Jeżeli nie jest możliwe terminowe przekazanie lub odebranie osoby podlegającej wydaniu przez jedno Umawiające się Państwo z powodu okoliczności pozostających poza jego kontrolą, Państwo to zawiadomi o tym drugie Umawiające się Państwo przed upływem terminu. W tym wypadku właściwe organy Umawiających się Państw mogą uzgodnić nową datę przekazania i odebrania.

Artykuł 15

Zabezpieczenie i przekazanie przedmiotów

1. W zakresie dozwolonym przez swoje prawo, Państwo wezwane może zabezpieczyć i przekazać Państwu wzywającemu wszystkie przedmioty, dokumenty oraz dowody związane z przestępstwem stanowiącym podstawę wydania. Przedmioty, o których mowa w niniejszym artykule, mogą być przekazane w takim zakresie, w jakim pozwala na to prawo Państwa wezwanego, także wówczas, gdy wydanie nie może nastąpić z powodu śmierci, zniknięcia lub ucieczki poszukiwanej osoby.

2. Państwo wezwane może uzależnić przekazanie przedmiotów od zadowalających gwarancji Państwa wzywającego, że przedmioty te zostaną zwrócone Państwu wezwanemu tak szybko, jak to będzie możliwe. Państwo wezwane może również odroczyć przekazanie takich przedmiotów, jeżeli są one niezbędne jako dowody w Państwie wezwanym.

3. Prawa osób trzecich do tych przedmiotów będą należycie respektowane.

Artykuł 16

Wzajemna pomoc prawna przy ekstradycji

Każde z Umawiających się Państw udzieli drugiemu Umawiającemu się Państwu, w zakresie określonym przez jego prawo, jak najszerszej pomocy w sprawach karnych w związku z przestępstwem stanowiącym podstawę wniosku o wydanie.

Artykuł 17

Koszty związane z ekstradycją

Państwo wzywające ponosi koszty związane z tłumaczeniem dokumentów oraz transportem osoby wydawanej. Państwo wezwane pokryje wszystkie pozostałe koszty powstałe w tym Państwie na skutek postępowania ekstradycyjnego.

Artykuł 18

Języki

W zakresie niniejszej umowy Umawiające się Państwa używają swoich języków urzędowych, dołączając tłumaczenie na język urzędowy drugiego Umawiającego się Państwa lub na język angielski.

Artykuł 19

Zobowiązania na mocy umów międzynarodowych

Niniejsza umowa nie narusza praw i zobowiązań Umawiających się Państw wynikających z innych umów międzynarodowych, których stronami są Umawiające się Państwa.

Artykuł 20

Ratyfikacja i wypowiedzenie

1. Niniejsza umowa podlega ratyfikacji, a dokumenty ratyfikacyjne zostaną wymienione w Warszawie lub New Delhi. Wejdzie ona w życie w dniu wymiany dokumentów ratyfikacyjnych.

2. Każde z Umawiających się Państw może wypowiedzieć niniejszą umowę w każdym czasie poprzez pisemne zawiadomienie w drodze dyplomatycznej; w takim wypadku niniejsza umowa przestanie obowiązywać po upływie sześciu miesięcy od dnia otrzymania zawiadomienia o wypowiedzeniu.

NA DOWÓD czego niżej podpisani, należycie w tym celu upoważnieni przez ich właściwe władze, podpisali niniejszą umowę.

SPORZĄDZONO w New Delhi dnia 17 lutego 2003 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim, hindi i angielskim, przy czym wszystkie teksty mają jednakową moc. W wypadku powstania różnic w interpretacji rozstrzygający jest tekst w języku angielskim.

Wersja obcojęzyczna

Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

– jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

– będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 23 grudnia 2003 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski

L.S.

Prezes Rady Ministrów: L. Miller