Dziennik Ustaw - rok 2005 nr 138 poz. 1158

Na podstawie art. 40 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. Nr 69, poz. 625 oraz z 2005 r. Nr 23, poz. 188 i Nr 33, poz. 289) zarządza się, co następuje:

1) szczegółowe wymagania weterynaryjne umieszczania na rynku zwierząt akwakultury i produktów akwakultury;

2) listę chorób zakaźnych zwierząt akwakultury, w tym listę chorób, ze względu na niewystępowanie których następuje uznanie strefy lądowej dla ryb lub strefy przybrzeżnej dla ryb albo mięczaków za zatwierdzone i gospodarstw położonych w strefach niezatwierdzonych za zatwierdzone;

3) wymagania niezbędne do uznania strefy lądowej lub strefy przybrzeżnej dla ryb lub mięczaków za strefę zatwierdzoną;

4) szczegółowe wymagania weterynaryjne niezbędne do uznania gospodarstwa położonego w strefie niezatwierdzonej za zatwierdzone;

5) szczegółowe wymagania weterynaryjne niezbędne do utrzymania statusu strefy zatwierdzonej i gospodarstwa zatwierdzonego;

6) szczegółowe wymagania weterynaryjne zawieszania, cofania i ponownego uznawania gospodarstwa położonego w strefie niezatwierdzonej za zatwierdzone;

7) szczegółowe warunki transportowania zwierząt akwakultury umieszczanych na rynku;

8) szczegółowe wymagania, jakim powinny odpowiadać programy umożliwiające uznanie strefy lub gospodarstwa za zatwierdzone;

9) sposób oznakowania przesyłki zwierząt akwakultury i produktów akwakultury.

1) pochodzą one z zatwierdzonego gospodarstwa, położonego w niezatwierdzonej strefie przybrzeżnej, lub

2) zostały one czasowo umieszczone w stawach - magazynach lub w zatwierdzonych zakładach oczyszczających, posiadających systemy oczyszczania i odkażania wód w obiegu zamkniętym.

1) decyzji 2001/183/WE z dnia 22 lutego 2001 r. ustanawiającej plany pobierania prób i metody diagnostyczne do celów wykrywania i potwierdzania wystąpienia niektórych chorób ryb oraz uchylającej decyzję 92/532/EWG (Dz. Urz. WE L 67 z 9.03.2001, str. 65; Dz. Urz. DE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 31, str. 409);

2) decyzji 2002/878/WE z dnia 6 listopada 2002 r. ustanawiającej plany pobierania próbek oraz metody diagnostyczne stosowane w celu wykrywania i potwierdzania występowania u mięczaków bonamiozy (Bonamia ostreae) i marteiliozy (Marteilia refringens) (Dz. Urz. WE L 305 z 7.11.2002, str. 57; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 37, str. 335).

1) być czyste i, jeżeli jest to konieczne, odkażone przy użyciu dopuszczonych do obrotu produktów biobójczych;

2) posiadać konstrukcję:

a) zabezpieczającą przed wydostawaniem się wody w czasie transportu,

b) pozwalającą, jeżeli jest to konieczne, na wymianę wody w miejscach jej wymiany.

1) określenie położenia geograficznego gospodarstwa lub strefy oraz działań, które mają być podjęte przez organy Inspekcji Weterynaryjnej w celu zapewnienia prawidłowej realizacji tego programu;

2) opis procedur realizowanych przez laboratorium, o którym mowa w art. 23 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 33, poz. 287, z późn. zm.³⁾), zwane dalej „zatwierdzonym laboratorium”, przeprowadzające badania laboratoryjne przewidziane w programie oraz badania, których przeprowadzanie jest wymagane w strefach zatwierdzonych i gospodarstwach zatwierdzonych położonych w strefach niezatwierdzonych, liczbę tych laboratoriów i ich rozmieszczenie;

3) informacje o występowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej chorób, o których mowa w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie l na liście nr 1 i 2, oraz wskazanie działań mających na celu zwalczenie chorób w przypadku ich wystąpienia.

1) opis sytuacji epizootycznej państwa dotyczący danej choroby, z uwzględnieniem miejsc jej występowania;

2) określenie obszaru, na którym program będzie realizowany;

3) określenie statusu epizootycznego gospodarstw oraz obszarów objętych programem, a także celów, które mają być osiągnięte z uwagi na każdy status, warunki obowiązujące w odniesieniu do przemieszczania zwierząt akwakultury pomiędzy gospodarstwami oraz obszarami o różnym statusie epizootycznym, określenie skutków utraty danego statusu epizootycznego oraz działań, jakie należy podjąć w przypadku utraty tego statusu;

4) opis działań, które będą podjęte w przypadku podejrzenia wystąpienia lub stwierdzenia choroby zakaźnej zwierząt, w tym metody diagnostyczne;

5) procedury monitorowania programu;

6) uzasadnienie programu oraz analizę szacunkowych kosztów i przewidywanych korzyści wynikających z jego wprowadzenia.

1) żywych ryb oraz pochodzących od nich produktów akwakultury ze strefy zatwierdzonej,

2) żywych ryb oraz pochodzących od nich produktów akwakultury z gospodarstwa zatwierdzonego,

3) mięczaków pochodzących z zatwierdzonej strefy przybrzeżnej,

4) mięczaków pochodzących z zatwierdzonego gospodarstwa,

5) zwierząt akwakultury oraz pochodzących od nich produktów akwakultury w handlu między strefami niezatwierdzonymi oraz między gospodarstwami niezatwierdzonymi, w odniesieniu do chorób wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie l na liście nr 2,

6) zwierząt akwakultury niewrażliwych na niektóre choroby oraz za pomocą których te choroby nie rozprzestrzeniają się oraz pochodzących od nich produktów

- jest określony w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 599/2004 z dnia 30 marca 2004 r. dotyczącym przyjęcia zharmonizowanego wzoru świadectwa i sprawozdania z kontroli związanych z wewnątrzwspólnotowym handlem zwierzętami i produktami pochodzenia zwierzęcego (Dz. Urz. UE L 94 z 31.03.2004, str. 44).

1) pełnej nazwy państwa pochodzenia lub jej urzędowego skrótu;

2) nazwy i adresu gospodarstwa pochodzenia oraz nazwy strefy zatwierdzonej, a w przypadku gospodarstwa zatwierdzonego położonego w strefie niezatwierdzonej - nazwy i adresu tego gospodarstwa;

3) gatunku oraz liczby lub masy zwierząt akwakultury lub produktów akwakultury.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, można umieścić na etykiecie dołączonej do kontenera lub innego opakowania.

3. Informacje, o których mowa w ust. 1, umieszcza się:

1) w widocznym miejscu w sposób trwały i czytelny;

2) w świadectwie zdrowia.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: J. J. Pilarczyk

¹⁾ Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej – rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 134, poz. 1433).

²⁾ Przepisy niniejszego rozporządzenia wdrażają postanowienia:

1) dyrektywy 91/67/EWG z dnia 28 stycznia 1991 r. dotyczącej warunków zdrowotnych zwierząt, obowiązujących przy wprowadzaniu na rynek zwierząt i produktów akwakultury (Dz. Urz. WE L 46 z 19.02.1991, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 11, str. 128);

2) dyrektywy 93/54/EWG z dnia 24 czerwca 1993 r. zmieniającej dyrektywę 91/67/EWG w sprawie wymagań dotyczących zdrowia zwierząt, obowiązujących przy wprowadzaniu na rynek zwierząt i produktów akwakultury (Dz. Urz. WE L 175 z 19.07.1993, str. 34; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 14, str. 325);

3) dyrektywy 98/45/EWG z dnia 24 czerwca 1998 r. zmieniającej dyrektywę 91/67/EWG w sprawie wymagań dotyczących zdrowia zwierząt, obowiązujących przy wprowadzaniu na rynek zwierząt i produktów akwakultury (Dz. Urz. WE L 189 z 3.07.1998, str. 12; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 23, str. 156).

Dane dotyczące ogłoszenia aktów prawa Unii Europejskiej zamieszczone w niniejszym rozporządzeniu dotyczą ogłoszenia tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej – wydanie specjalne.

³⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 91, poz. 877 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 23, poz. 188 i Nr 33, poz. 289.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi
z dnia 15 lipca 2005 r. (poz. 1158)

Załącznik nr 1

LISTA CHORÓB ZAKAŹNYCH I WRAŻLIWYCH NA NIE GATUNKÓW ZWIERZĄT AKWAKULTURY

Załącznik nr 2

WYMAGANIA WETERYNARYJNE NIEZBĘDNE DO UZNANIA STREFY LĄDOWEJ LUB STREFY PRZYBRZEŻNEJ DLA RYB LUB MIĘCZAKÓW ZA STREFĘ ZATWIERDZONĄ

I. Strefa lądowa dla ryb

A. Wielkość i położenie geograficzne strefy lądowej powinno sprzyjać ograniczeniu możliwości ponownego skażenia wody spowodowanego w szczególności wędrówką ryb. Może to wymagać utworzenia obszaru buforowego, w którym organy Inspekcji Weterynaryjnej prowadzą stały nadzór. Obszar ten nie uzyskuje statusu zatwierdzonego.

B. Uznanie strefy za zatwierdzoną

1. Strefa lądowa, aby uzyskać status strefy zatwierdzonej, powinna spełnić następujące wymagania:

1) ryby w danej strefie w okresie ostatnich 4 lat nie wykazywały objawów klinicznych lub innych objawów choroby lub chorób, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2;

2) wszystkie gospodarstwa zlokalizowane w tej strefie są objęte nadzorem sprawowanym przez organy Inspekcji Weterynaryjnej;

3) w strefie przeprowadzone zostały w okresie ostatnich 2 lat co najmniej 2 kontrole stanu zdrowotnego rocznie, przy czym kontrole te:

a) przeprowadzono w porze roku, w której temperatura wody sprzyjała rozwojowi chorób, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2,

b) obejmowały co najmniej badania ryb wykazujących kliniczne objawy chorób połączone z pobieraniem próbek do badań laboratoryjnych w celu określenia czynnika chorobotwórczego, wykonane w sposób, który jest określony w decyzji 2001/183/WE z dnia 22 lutego 2001 r. ustanawiającej plany pobierania próbek i metody diagnostyczne do celów wykrywania i potwierdzania wystąpienia niektórych chorób ryb oraz uchylającej decyzję 92/532/EWG; badania laboratoryjne przeprowadza się w zatwierdzonym laboratorium.

2. W przypadku gdy dla strefy istnieją dokumenty potwierdzające, że w przeszłości nie występowały przypadki zachorowań na choroby, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2, może ona uzyskać status strefy zatwierdzonej, jeżeli:

1) jej położenie geograficzne nie sprzyja łatwemu wnikaniu choroby do strefy;

2) system kontroli chorób działa w danej strefie co najmniej od 10 lat, w czasie których:

a) przeprowadzano regularne kontrole wszystkich gospodarstw,

b) stosowano system zgłaszania chorób zakaźnych,

c) nie odnotowano żadnych przypadków chorób, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2;

3) do strefy wprowadzano ryby i produkty akwakultury pochodzące z objętych nadzorem sprawowanym przez organy Inspekcji Weterynaryjnej stref lub gospodarstw, w których nie występowały choroby wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2 i które posiadały podobny status epizootyczny co gospodarstwo lub strefa, do której były wprowadzane ryby i produkty akwakultury.

3. W przypadku gdy oprócz wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 3, przeprowadzono regularne kontrole gospodarstw w strefie obejmujące co najmniej 2 kontrole stanu zdrowotnego rocznie, połączone z pobraniem do badań laboratoryjnych nie mniej niż 30 ryb wykazujących objawy kliniczne choroby, okres 10 lat, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, może być skrócony do 5 lat.

4. Zatwierdzenie strefy lądowej, w której nie ma gospodarstw, jest możliwe, jeżeli organy Inspekcji Weterynaryjnej w okresie ostatnich 4 lat przeprowadziły w niżej położonej części obszaru zlewni co najmniej 2 kontrole stanu zdrowotnego rocznie, połączone z pobieraniem próbek do badań laboratoryjnych na obecność czynników chorobotwórczych wywołujących choroby, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2, i uzyskano ujemne wyniki tych badań; sposób przeprowadzania kontroli stanu zdrowotnego jest określony w rozdziale I w części B.

5. Zatwierdzenie zlewni lub jej części, której początek znajduje się w sąsiedztwie innego państwa członkowskiego, lub zlewni będącej wspólną częścią państw członkowskich jest możliwe, gdy zainteresowane państwa członkowskie jednocześnie przedłożą Komisji Europejskiej:

1) wnioski o zatwierdzenie strefy;

2) dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań dla zatwierdzenia strefy;

3) krajowe regulacje prawne w zakresie spełniania wymagań weterynaryjnych niezbędnych do utrzymania statusu strefy zatwierdzonej.

C. Utrzymanie statusu strefy zatwierdzonej

Strefa, aby utrzymać status strefy zatwierdzonej, powinna spełniać następujące wymagania:

1) w gospodarstwach położonych w strefie zatwierdzonej przeprowadza się co najmniej 2 kontrole stanu zdrowotnego rocznie, zgodnie z wymaganiami, o których mowa w rozdziale I w części B w ust. 1 pkt 3; w przypadku gospodarstw, w których nie prowadzi się rozrodu ryb, kontrolę przeprowadza się raz do roku;

2) co roku pobiera się próbki w kolejnych 50 % gospodarstw położonych w strefie lądowej.

D. Zawieszenie, ponowne uznanie lub cofnięcie zatwierdzenia

1. W przypadku wystąpienia podejrzenia choroby zakaźnej, w szczególności zwiększonego śniecią ryb lub wystąpienia innych objawów stanowiących podstawę do podejrzenia wystąpienia chorób, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2, zatwierdzenie strefy lądowej lub jej części zawiesza się niezwłocznie, do czasu ustalenia przyczyn choroby.

2. Powiatowy lekarz weterynarii w celu potwierdzenia lub wykluczenia wystąpienia chorób, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2, przeprowadza kontrolę stanu zdrowotnego, połączoną z pobieraniem co najmniej 10 ryb do badań laboratoryjnych; pobrane ryby przesyła się do zatwierdzonego laboratorium, które niezwłocznie przekazuje wyniki przeprowadzonych badań właściwemu powiatowemu lekarzowi weterynarii.

3. Ponowne uznanie strefy lądowej lub jej części za zatwierdzoną jest możliwe w przypadku, gdy wyniki badań laboratoryjnych, o których mowa w ust. 2, nie potwierdziły wystąpienia chorób, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2, oraz ustalono inną przyczynę choroby.

4. W przypadku gdy wyniki badań laboratoryjnych, o których mowa w ust. 2, nie dają pewności co do przyczyny choroby, w terminie 15 dni od dnia pierwszego pobrania próbek, przeprowadza się drugą kontrolę stanu zdrowotnego, połączoną z pobieraniem próbek do badań laboratoryjnych. Ponowne uznanie strefy lądowej lub jej części za zatwierdzoną jest możliwe, jeżeli wyniki badań nie potwierdziły wystąpienia chorób, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2, lub w strefie nie stwierdzono następnych przypadków zachorowań.

5. Zatwierdzenie strefy lądowej lub jej części cofa się w przypadku, gdy wyniki przeprowadzonych badań laboratoryjnych potwierdzą wystąpienie choroby, która jest wymieniona w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2.

6. Ponowne uznanie strefy lądowej lub jej części za zatwierdzoną jest możliwe, jeżeli:

1) z gospodarstwa, w którym stwierdzono wystąpienie choroby wymienionej w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2, usunięto wszystkie ryby, przy czym ryby chore i podejrzane o chorobę zostały zabite; sposób postępowania z zabitymi rybami jest określony w rozporządzeniu (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 października 2002 r. ustanawiającym przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz. Urz. WE L 273 z 10.10.2002, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 37, str. 92), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 1774/2002”;

2) przeprowadzono odkażanie narzędzi, sprzętu, stawów oraz innych urządzeń służących do chowu lub hodowli ryb oraz rozrodu ryb w sposób ustalony z powiatowym lekarzem weterynarii;

3) zostały spełnione wymagania określone w rozdziale I w części B.

II. Strefy przybrzeżne dla ryb

A. Uznanie strefy za zatwierdzoną

Strefa przybrzeżna dla ryb uzyskuje status strefy zatwierdzonej w przypadku, gdy spełnia wymagania, które są określone w rozdziale I w części B.

B. Utrzymanie statusu strefy zatwierdzonej

Strefa przybrzeżna dla ryb, aby utrzymać status strefy zatwierdzonej, powinna spełniać wymagania, które są określone w rozdziale I w części C.

C. Zawieszenie, ponowne uznanie lub cofnięcie zatwierdzenia

Do zawieszenia, ponownego uznania lub cofnięcia zatwierdzenia przepisy rozdziału I części D stosuje się odpowiednio, przy czym w przypadku gdy strefę przybrzeżną tworzy kilka systemów hydrologicznych, zawieszenie, ponowne uznanie lub cofnięcie zatwierdzenia może dotyczyć tylko tej części strefy, która ma ściśle określone granice geograficzne i obejmuje swym zasięgiem jednolite systemy hydrologiczne.

III. Strefy przybrzeżne dla mięczaków

A. Uznanie strefy za zatwierdzoną

1. Strefa przybrzeżna dla mięczaków uzyskuje status strefy zatwierdzonej, jeżeli:

1) w okresie 2 lat mięczaki żyjące w tej strefie nie wykazywały żadnych klinicznych lub innych objawów wskazujących na wystąpienie chorób, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2;

2) wszystkie gospodarstwa położone w tej strefie są objęte nadzorem sprawowanym przez organy Inspekcji Weterynaryjnej;

3) kontrole stanu zdrowotnego mięczaków, połączone z pobieraniem próbek do badań laboratoryjnych, są przeprowadzane w odstępach czasu dostosowanych do cyklu rozwojowego czynnika chorobotwórczego, zgodnie z wymaganiami określonymi w decyzji 2002/878/WE z dnia 6 listopada 2002 r. ustanawiającej plany pobierania próbek oraz metody diagnostyczne stosowane w celu wykrywania i potwierdzania występowania u mięczaków bonamiozy (Bonamia ostreae) i marteiliozy (Marteilia refringens); badania laboratoryjne w celu zidentyfikowania czynnika chorobotwórczego przeprowadza się w zatwierdzonym laboratorium;

4) kontrole stanu zdrowotnego oraz wyniki badań laboratoryjnych, o których mowa w pkt 3, nie wykazały obecności czynników chorobotwórczych wywołujących choroby mięczaków, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2.

2. W przypadku gdy na terenie strefy przybrzeżnej nie ma gospodarstw, organy Inspekcji Weterynaryjnej przeprowadzają, w odstępach czasu dostosowanych do cyklu rozwojowego czynnika chorobotwórczego, kontrole stanu zdrowotnego, w sposób, który jest określony w ust. 1 pkt 3, przy czym kontrole stanu zdrowotnego oraz wyniki badań laboratoryjnych nie powinny wykazać obecności czynników chorobotwórczych wywołujących choroby mięczaków, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2.

3. Strefa przybrzeżna może uzyskać status strefy zatwierdzonej przed wprowadzeniem do niej mięczaków, w przypadku gdy badania fauny wykażą, że w strefie tej nie występują:

1) mięczaki należące do gatunków wrażliwych na choroby, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2;

2) mięczaki należące do gatunków będących potencjalnymi nosicielami chorób, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2.

4. Przy zatwierdzaniu strefy przybrzeżnej można brać pod uwagę dokumenty potwierdzające brak w przeszłości przypadków zachorowań na choroby, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2.

B. Utrzymanie statusu strefy zatwierdzonej

W celu utrzymania statusu strefy zatwierdzonej, kontrole stanu zdrowotnego przeprowadza się w sposób, który jest określony w rozdziale III w części A w ust. 1 pkt 2 i 3.

C. Zawieszenie, ponowne uznanie lub cofnięcie zatwierdzenia

1. W przypadku wystąpienia zwiększonego śniecią mięczaków lub innych objawów stanowiących podstawę do podejrzenia wystąpienia chorób mięczaków, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2, zatwierdzenie strefy zawiesza się niezwłocznie, do czasu ustalenia przyczyn choroby. W przypadku gdy strefę przybrzeżną tworzy kilka systemów hydrologicznych, zawieszenie zatwierdzenia może dotyczyć tylko tej części strefy, która ma ściśle określone granice geograficzne obejmujące swym zasięgiem jednolite systemy hydrologiczne.

2. Powiatowy lekarz weterynarii w celu potwierdzenia lub wykluczenia wystąpienia chorób mięczaków, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2, przeprowadza kontrolę stanu zdrowotnego, połączoną z pobieraniem mięczaków wykazujących objawy choroby do badań laboratoryjnych w celu zidentyfikowania czynnika chorobotwórczego.

3. Badania laboratoryjne, o których mowa w ust. 2, przeprowadza się w zatwierdzonym laboratorium; laboratorium niezwłocznie przekazuje wyniki badań właściwemu powiatowemu lekarzowi weterynarii.

4. Ponowne uznanie strefy przybrzeżnej lub jej części za zatwierdzoną jest możliwe w przypadku, gdy wyniki badań, o których mowa w ust. 2, nie potwierdziły wystąpienia chorób mięczaków, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2, oraz ustalono inną przyczynę choroby.

5. W przypadku gdy wyniki badań, o których mowa w ust. 2, nie dają pewności co do przyczyny choroby, w terminie 15 dni od dnia pierwszego pobrania próbek, przeprowadza się drugą kontrolę stanu zdrowotnego, połączoną z pobieraniem próbek do badań laboratoryjnych. Ponowne uznanie strefy przybrzeżnej lub jej części za zatwierdzoną jest możliwe, jeżeli wyniki badań laboratoryjnych nie potwierdziły wystąpienia chorób mięczaków, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2, lub w strefie nie stwierdzono następnych przypadków zachorowań.

6. Zatwierdzenie strefy przybrzeżnej dla mięczaków lub jej części cofa się, jeżeli wyniki ponownie przeprowadzonych badań laboratoryjnych potwierdzą wystąpienie chorób mięczaków, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2.

7. Ponowne uznanie strefy przybrzeżnej lub jej części za zatwierdzoną jest możliwe, jeżeli:

1) z gospodarstwa, w którym stwierdzono wystąpienie chorób wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie I na liście nr 2, usunięto mięczaki chore i podejrzane o chorobę; sposób postępowania z usuwanymi mięczakami jest określony w rozporządzeniu nr 1774/2002;

2) przeprowadzono, w sposób ustalony z powiatowym lekarzem weterynarii, oczyszczanie i odkażanie narzędzi, sprzętu oraz urządzeń, które miały kontakt z chorymi lub podejrzanymi o chorobę mięczakami;

3) zostały spełnione wymagania określone w części A.

Załącznik nr 3

SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA WETERYNARYJNE NIEZBĘDNE DO UZNANIA GOSPODARSTWA POŁOŻONEGO W STREFIE NIEZATWIERDZONEJ ZA ZATWIERDZONE

I. Gospodarstwa lądowe dla ryb

A. Uznanie gospodarstwa za zatwierdzone

1. Gospodarstwo ubiegające się o status gospodarstwa zatwierdzonego powinno:

1) do prowadzonej działalności wykorzystywać wodę pochodzącą ze studni, otworu wiertniczego lub ze źródła; w przypadku gdy ujęcie wody jest położone poza terenem gospodarstwa, woda powinna być dostarczana bezpośrednio do gospodarstwa:

a) rurami lub innymi zakrytym, urządzeniami doprowadzającymi wodę lub

b) rowami, kanałami lub ciekami wodnymi;

2) posiadać naturalną lub sztuczną barierę usytuowaną w dole rzeki zapobiegającą przedostawaniu się do gospodarstwa ryb wolno żyjących;

3) być, jeżeli jest to konieczne, zabezpieczone przed zalaniem wskutek podniesienia się poziomu wód powierzchniowych otaczających to gospodarstwo;

4) spełniać odpowiednio wymagania określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia w rozdziale l w części B.

2. Doprowadzanie rowami, kanałami lub ciekami wodnymi wody do gospodarstwa jest możliwe, jeżeli powiatowy lekarz weterynarii wyraził na to zgodę, a ponadto:

1) dostarczana woda nie stanowi źródła zakażenia dla ryb utrzymywanych w tym gospodarstwie;

2) nie ma możliwości wprowadzania na teren gospodarstwa ryb wolno żyjących;

3) rowy, kanały i cieki wodne będą pod obserwacją podmiotu prowadzącego działalność w zakresie chowu lub hodowli ryb oraz rozrodu ryb, a w przypadku gdy jest to niemożliwe, pod kontrolą organów Inspekcji Weterynaryjnej.

3. W przypadku gdy gospodarstwo, o którym mowa w ust. 1, jest zagrożone przeniesieniem czynników chorobotwórczych, może podlegać dodatkowym środkom zapobiegającym temu przeniesieniu, w szczególności przez:

1) utworzenie obszaru buforowego, w którym będą przeprowadzane badania kontrolne, oraz

2) ograniczenie dróg przemieszczania osób, środków transportu, zwierząt akwakultury, produktów akwakultury, sprzętu oraz przedmiotów, które mogą przyczynić się do szerzenia się choroby w gospodarstwie.

4. W przypadku gdy gospodarstwa posiadają dokumenty potwierdzające, że w przeszłości nie występowały przypadki zachorowań na choroby, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie l na liście nr 2, może ono uzyskać status gospodarstwa zatwierdzonego, jeżeli w czasie ostatnich 10 lat przeprowadzono, co najmniej raz w roku, kontrolę stanu zdrowotnego połączoną z pobieraniem próbek do badań laboratoryjnych w celu wykrycia czynników chorobotwórczych wywołujących choroby, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie l na liście nr 2; badania laboratoryjne przeprowadza się w zatwierdzonym laboratorium.

5. Gospodarstwo rozpoczynające działalność w zakresie chowu, hodowli lub rozrodu ryb, położone w strefie zatwierdzonej lub w strefie niezatwierdzonej, a spełniające wymagania określone w ust. 1–3, może uzyskać status gospodarstwa zatwierdzonego bez konieczności pobierania próbek do badań laboratoryjnych wymaganych przy zatwierdzaniu gospodarstw.

6. Gospodarstwo podejmujące ponownie działalność w zakresie chowu, hodowli lub rozrodu ryb, położone w strefie zatwierdzonej lub w strefie niezatwierdzonej, a spełniające wymagania określone w ust. 1–3, może uzyskać status gospodarstwa zatwierdzonego bez konieczności pobierania próbek do badań laboratoryjnych wymaganych przy zatwierdzaniu gospodarstw, jeżeli:

1) sytuacja epizootyczna w tym gospodarstwie, w ostatnich 4 latach działalności, jest znana właściwemu powiatowemu lekarzowi weterynarii; w przypadku gospodarstwa, które prowadzi swoją działalność przez okres krótszy niż 4 lata, pod uwagę bierze się czas, przez jaki prowadzi ono tę działalność;

2) nie stwierdzono w tym gospodarstwie chorób, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie l na liście nr 2;

3) gospodarstwo to nie podlegało nakazom lub zakazom wydanym przez właściwego powiatowego lekarza weterynarii w związku ze zwalczaniem chorób zakaźnych zwierząt;

4) co najmniej na 15 dni przed ponownym wprowadzaniem do gospodarstwa ryb lub produktów akwakultury narzędzia, sprzęt, stawy lub inne urządzenia służące do chowu, hodowli lub rozrodu ryb zostały oczyszczone i odkażone pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii po uprzednim usunięciu z nich ryb oraz produktów akwakultury.

B. Utrzymanie statusu gospodarstwa zatwierdzonego

Gospodarstwo, aby utrzymać status gospodarstwa zatwierdzonego, powinno spełniać wymagania, które są określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia w rozdziale l w części C, przy czym próbki do badań laboratoryjnych pobiera się z tego gospodarstwa co najmniej raz w roku.

C. Zawieszenie, ponowne uznanie lub cofniecie zatwierdzenia

Wymagania, które są określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia w rozdziale l w części D, do zawieszenia, ponownego uznania lub cofnięcia zatwierdzenia gospodarstwa stosuje się odpowiednio.

II. Gospodarstwa przybrzeżne dla ryb

A. Uznanie gospodarstwa za zatwierdzone

1. Gospodarstwo ubiegające się o status gospodarstwa zatwierdzonego powinno spełniać następujące wymagania:

1) system doprowadzający wodę do tego gospodarstwa powinien umożliwiać likwidację czynników chorobotwórczych wywołujących choroby, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie l na liście nr 2;

2) spełniać odpowiednio wymagania, które są określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia w rozdziale II w części A.

2. Gospodarstwo rozpoczynające działalność w zakresie chowu, hodowli lub rozrodu ryb, położone w strefie zatwierdzonej lub w strefie niezatwierdzonej, a spełniające wymagania określone w ust. 1, może uzyskać status gospodarstwa zatwierdzonego bez konieczności pobierania próbek do badań laboratoryjnych wymaganych przy zatwierdzaniu gospodarstw.

3. Gospodarstwo podejmujące ponownie działalność w zakresie chowu, hodowli lub rozrodu ryb, położone w strefie zatwierdzonej lub w strefie niezatwierdzonej, a spełniające wymagania, które są określone w ust. 1, może uzyskać status gospodarstwa zatwierdzonego bez konieczności pobierania próbek do badań laboratoryjnych wymaganych przy zatwierdzaniu gospodarstw, jeżeli:

1) sytuacja epizootyczna w tym gospodarstwie, w ostatnich 4 latach działalności, jest znana właściwemu powiatowemu lekarzowi weterynarii; w przypadku gospodarstwa, które prowadzi swoją działalność przez okres krótszy niż 4 lata, pod uwagę bierze się czas, przez jaki prowadzi ono tę działalność;

2) nie stwierdzono w tym gospodarstwie chorób, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie l na liście nr 2;

3) gospodarstwo to nie podlegało nakazom lub zakazom wydanym przez właściwego powiatowego lekarza weterynarii w związku ze zwalczaniem chorób zakaźnych zwierząt;

4) co najmniej na 15 dni przed ponownym wprowadzaniem do gospodarstwa ryb lub produktów akwakultury narzędzia, sprzęt, stawy lub inne urządzenia służące do chowu, hodowli lub rozrodu ryb zostały oczyszczone i odkażone pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii po uprzednim usunięciu z nich ryb oraz produktów akwakultury.

B. Utrzymanie statusu gospodarstwa zatwierdzonego

Do utrzymania statusu gospodarstwa zatwierdzonego wymagania, które są określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia w rozdziale l w części C, stosuje się odpowiednio.

C. Zawieszenie, ponowne uznanie lub cofnięcie zatwierdzenia

Do zawieszenia, ponownego uznania lub cofnięcia zatwierdzenia gospodarstwa wymagania, które są określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia w rozdziale l w części D, stosuje się odpowiednio.

III. Gospodarstwa przybrzeżne dla mięczaków

A. Uznanie gospodarstwa za zatwierdzone

1. Gospodarstwo ubiegające się o status gospodarstwa zatwierdzonego powinno spełniać następujące wymagania:

1) system doprowadzający wodę do gospodarstwa powinien umożliwiać likwidację czynników chorobotwórczych wywołujących choroby, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie l na liście nr 2;

2) spełniać odpowiednio wymagania, które są określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia w rozdziale III w części A w ust. 1 i 4.

2. Gospodarstwo rozpoczynające działalność w zakresie chowu lub hodowli mięczaków, położone w strefie zatwierdzonej lub w strefie niezatwierdzonej, a spełniające wymagania określone w ust. 1, może uzyskać status gospodarstwa zatwierdzonego bez konieczności pobierania próbek do badań laboratoryjnych wymaganych przy zatwierdzaniu gospodarstw.

3. Gospodarstwo podejmujące ponownie działalność w zakresie chowu lub hodowli mięczaków, położone w strefie zatwierdzonej lub w strefie niezatwierdzonej, a spełniające wymagania, które są określone w ust. 1, może uzyskać status gospodarstwa zatwierdzonego bez konieczności pobierania próbek do badań laboratoryjnych wymaganych przy zatwierdzaniu gospodarstw, jeżeli:

1) sytuacja epizootyczna w tym gospodarstwie, w ostatnich 2 latach działalności, jest znana właściwemu powiatowemu lekarzowi weterynarii;

2) nie stwierdzono w tym gospodarstwie chorób, które są wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia w kolumnie l na liście nr 2;

3) gospodarstwo nie podlegało nakazom lub zakazom wydanym przez właściwego powiatowego lekarza weterynarii w związku z chorobami zakaźnymi;

4) co najmniej na 15 dni przed ponownym wprowadzaniem do gospodarstwa mięczaków przeprowadzono oczyszczanie i odkażanie pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii po uprzednim usunięciu przebywających tam mięczaków.

B. Utrzymanie statusu gospodarstwa zatwierdzonego

Do utrzymania statusu gospodarstwa zatwierdzonego wymagania, które są określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia w rozdziale III w części B, stosuje się odpowiednio.

C. Zawieszenie, ponowne uznanie lub cofnięcie zatwierdzenia

Wymagania, które są określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia w rozdziale III w części C, do zawieszenia, ponownego uznania lub cofnięcia zatwierdzenia gospodarstwa stosuje się odpowiednio.