REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 2005 nr 118 poz. 988
POPRAWKI DO ZAŁĄCZNIKA DO KONWENCJI
o ułatwieniu międzynarodowego obrotu morskiego,
sporządzonej w Londynie dnia 9 kwietnia 1965 r.,
przyjęte przez Konferencję Umawiających się Rządów w dniu 10 listopada 1977 r.
Przekład
POPRAWKI DO ZAŁĄCZNIKA DO KONWENCJI
o ułatwieniu międzynarodowego obrotu morskiego, 1965 r., przyjęte przez Konferencję Umawiających się Rządów w dniu 10 listopada 1977 r.
W rozdziale 1 – DEFINICJE l POSTANOWIENIA OGÓLNE, w sekcji A. DEFINICJE dodaje się nową następującą definicję po definicji „Poczta":
„Pasażer w tranzycie. Pasażer, który przybywa z obcego kraju na pokładzie statku w celu kontynuowania podróży do innego obcego kraju na pokładzie statku lub jakimkolwiek innym środkiem transportu."
oraz zamieszcza nową następującą definicję po definicji „Zasoby statku":
„Zezwolenie na zejście na ląd. Zezwolenie dla członka załogi na przebywanie na lądzie podczas postoju statku w porcie, w ustalonych granicach geograficznych lub w ustalonych terminach, udzielone w razie takiej potrzeby przez władze publiczne.".
W rozdziale 2 – WEJŚCIE, POSTÓJ l WYJŚCIE STATKU w sekcji E. ŚRODKI DLA UŁATWIENIA ODPRAWY ŁADUNKU, PASAŻERÓW, ZAŁOGI l BAGAŻY dodaje się następujący tekst:
„2.12.2 Zalecona praktyka. Władze publiczne powinny zachęcać właścicieli, użytkowników nabrzeży i magazynów do składowania ładunków, do zapewnienia specjalnych miejsc składowania ładunków, które są narażone na wysokie ryzyko kradzieży, a także zapewnić ochronę przed nieupoważnionym dostępem do obszarów, w których ładunki są magazynowane czasowo albo na dłuższy okres, przed ich ponownym wysłaniem lub dostawą na miejsce.
2.12.3 Norma. Władze publiczne są zobowiązane zezwolić na import czasowy kontenerów i palet, bez żądania wnoszenia opłat celnych ani innych opłat lub należności, oraz ułatwić ich wykorzystanie w przewozach morskich pod warunkiem, że jest to zgodne z ich odpowiednimi przepisami prawa.
2.12.4 Zalecona praktyka. Władze publiczne powinny uwzględnić w swoim ustawodawstwie, o którym mowa w Normie 2.12.3, zapisy zmierzające do akceptacji zwykłej deklaracji, zgodnie z którą kontenery i palety importowane czasowo zostaną ponownie eksportowane w terminie ustalonym przez zainteresowane państwo.
2.12.5 Zalecona praktyka. Władze publiczne powinny zezwolić, aby kontenery i palety, które zostały wpuszczone na terytorium danego państwa na mocy postanowień Normy 2.12.3, mogły opuścić granice portu przyjmującego, w celu umożliwienia odprawy celnej ładunków importowanych i załadunku towarów przeznaczonych na eksport, przy uproszczonej procedurze kontroli i minimum wymaganych dokumentów.".
W rozdziale 2 – WEJŚCIE, POSTÓJ l WYJŚCIE STATKU, w sekcji G. WYPEŁNIANIE DOKUMENTÓW dodaje się następujące zdanie na końcu Normy 2.15:
„Dokumenty wystawione przy zastosowaniu elektronicznych lub innych automatycznych technik przetwarzania danych muszą być akceptowane, pod warunkiem że ich forma jest czytelna i zrozumiała.".
W rozdziale 2 – WEJŚCIE, POSTÓJ l WYJŚCIE STATKU, dodaje się następującą nową sekcję:
„H. SPECJALNE UŁATWIENIA DLA STATKÓW ZAWIJAJĄCYCH DO PORTÓW W CELU WYSADZENIA NA LĄD CHORYCH LUB RANNYCH, WYMAGAJĄCYCH NATYCHMIASTOWEJ POMOCY MEDYCZNEJ, CZŁONKÓW ZAŁOGI, PASAŻERÓW LUB INNYCH OSÓB
2.17. Norma. Władze publiczne dążą do współpracy z armatorami, ażeby kapitanowie statków, którzy mają zamiar zawinąć do portów jedynie w celu wysadzenia na ląd chorych lub rannych, wymagających natychmiastowej pomocy medycznej, członków załogi, pasażerów lub innych osób, uprzedzali władze publiczne o swoim zamiarze z jak największym wyprzedzeniem, udzielając przy tym możliwie jak najpełniejszych informacji o chorobie lub obrażeniach oraz podając dane osobowe oraz status tych osób.
2.18 Norma. Przed przypłynięciem statku władze publiczne informują kapitana, drogą radiową lub najszybszą możliwą, jaką dysponują, o dokumentach i procedurach niezbędnych do bezzwłocznego wysadzenia chorych i rannych na ląd i jak najszybszego zwolnienia statku.
2.19 Norma. Statkom zawijającym do portów w takim celu i zamierzającym port niezwłocznie opuścić władze publiczne powinny dać pierwszeństwo cumowania, jeżeli stan chorego lub stan morza nie pozwalają na bezpieczne opuszczenie statku na redzie lub u wejścia do portu.
2.20 Norma. Od statków, które zawijają do portów w takim celu i zamierzają port niezwłocznie opuścić, władze publiczne nie powinny zazwyczaj wymagać dokumentów wymienionych w Normie 2.1, z wyjątkiem morskiej deklaracji o stanie zdrowia i, jeżeli to niezbędne, zgłoszenia ogólnego.
2.21 Norma. Jeżeli władze publiczne wymagają przedstawienia zgłoszenia ogólnego, dokument ten nie powinien zawierać informacji innych niż wskazane w Zaleconej praktyce 2.2.2, a jeśli jest to możliwe, powinien zawierać ich mniej.
2.22 Norma. Jeżeli władze publiczne stosują środki kontroli związane z przybyciem statku przed opuszczeniem go przez osoby chore lub ranne, natychmiastowa pomoc medyczna i środki mające na celu ochronę zdrowia publicznego mają pierwszeństwo przed tymi środkami kontroli.
2.23 Norma. Jeżeli są wymagane gwarancje lub zobowiązania związane z kosztami leczenia, usunięcie albo repatriację osób, których to dotyczy, natychmiastowa pomoc medyczna nie może być wstrzymana ani opóźniona z powodu oczekiwania na te gwarancje lub zobowiązania.
2.24 Norma. Natychmiastowa pomoc medyczna i środki mające na celu ochronę zdrowia publicznego mają pierwszeństwo przed wszelkimi środkami kontroli, które mogą zastosować władze publiczne wobec osób chorych lub rannych wysadzanych na ląd.".
W rozdziale 3 – WJAZD l WYJAZD OSÓB, w sekcji B. ŚRODKI UŁATWIAJĄCE ODPRAWĘ ŁADUNKU, PASAŻERÓW, ZAŁOGI l BAGAŻU, dodaje się następujący tekst:
„3.15.2 Zalecona praktyka. Aby ułatwić i przyspieszyć międzynarodowy obrót morski, władze publiczne powinny stosować lub, jeżeli ta kwestia nie jest objęta ich jurysdykcją, powinny zalecać zainteresowanym stronom stosowanie na terenie terminali morskich i na pokładzie statków międzynarodowych znaków i symboli, opracowanych lub przyjętych przez Organizację we współpracy z innymi właściwymi organizacjami międzynarodowymi, które powinny być, w miarę możliwości, wspólne dla wszystkich rodzajów transportu.".
W rozdziale 3 – WJAZD l WYJAZD OSÓB, po Zaleconej praktyce 3.16.16, dodaje się nową następującą sekcję:
„D. SPECJALNE ŚRODKI UŁATWIENIA DLA PASAŻERÓW W TRANZYCIE
3.17.1 Norma. Pasażer w tranzycie, pozostający na pokładzie statku, którym przybył, i odpływający na pokładzie tego statku, nie powinien być poddawany zwyczajowym kontrolom władz publicznych.
3.17.2 Zalecona praktyka. Paszport lub inny dokument tożsamości powinien pozostawać w posiadaniu pasażera w tranzycie.
3.17.3 Zalecona praktyka. Od pasażera w tranzycie nie powinno się wymagać wypełniania karty wyokrętowania i zaokrętowania.
3.17.4 Zalecona praktyka. Pasażer w tranzycie, który kontynuuje podróż z tego samego portu i na pokładzie tego samego statku, powinien być uprawniony, jeśli takie jest jego życzenie, do czasowego zezwolenia na zejście na ląd podczas postoju statku w porcie.
3.17.5 Zalecona praktyka. Od pasażera w tranzycie, który kontynuuje podróż z tego samego portu i na pokładzie tego samego statku, nie powinno się wymagać wizy, z wyjątkiem przypadków szczególnych, określonych przez zainteresowane władze publiczne.
3.17.6 Zalecona praktyka. Od pasażera w tranzycie, który kontynuuje podróż z tego samego portu i na pokładzie tego samego statku, nie powinno się zwyczajowo wymagać pisemnej deklaracji celnej.
3.17.7 Zalecona praktyka. Pasażer w tranzycie, który opuszcza statek w jednym porcie i zaokrętowuje się na ten sam statek w innym porcie tego samego kraju, powinien być uprawniony do korzystania z takich samych ułatwień, co pasażer, który wpływa i wypływa na pokładzie tego samego statku w tym samym porcie.".
W rozdziale 3 – WJAZD l WYJAZD OSÓB, po Zaleconej praktyce 3.17.7, dodaje się następującą nową sekcję:
„E. UŁATWIENIA DLA STATKÓW WYKORZYSTYWANYCH DO CELÓW NAUKOWYCH
3.18 Zalecona praktyka. Statek wykorzystywany do celów naukowych przewozi na swoim pokładzie niezbędny personel przydzielony do misji naukowej, która jest przedmiotem podróży. Jeżeli personel ten jest tak określony, powinien on korzystać z ułatwień co najmniej tak samo korzystnych, jak te, które przysługują załodze statku.
W rozdziale 3 – WJAZD l WYJAZD OSÓB, po Zaleconej praktyce 3.18, dodaje się następującą nową sekcję:
„F. UŁATWIENIA DLA OBCOKRAJOWCÓW BĘDĄCYCH CZŁONKAMI ZAŁÓG STATKÓW ODBYWAJĄCYCH PODRÓŻE MIĘDZYNARODOWE – ZEZWOLENIE NA ZEJŚCIE NA LĄD
3.19 Norma. Obcokrajowcy – członkowie załóg – powinni otrzymać od władz publicznych pozwolenie na zejście na ląd podczas postoju ich statku w porcie, pod warunkiem że formalności związane z zawinięciem statku do portu są zakończone i że władze publiczne nie mają powodu do odmowy zezwolenia na zejście na ląd z przyczyn związanych ze zdrowiem, bezpieczeństwem lub porządkiem publicznym.
3.19.1 Norma. Od członków załogi nie będzie wymagane posiadanie wizy w celu zejścia na ląd.
3.19.2 Zalecona praktyka. Członkowie załogi nie powinni być zwyczajowo poddawani kontroli osobistej przed opuszczeniem statku lub po powrocie na pokład.
3.19.3 Norma. Członkowie załogi nie muszą posiadać specjalnego dokumentu, takiego jak przepustka, aby mieć prawo zejścia na ląd.
3.19.4 Zalecona praktyka. Jeżeli członkowie załogi są zobowiązani do posiadania przy sobie dokumentu tożsamości, kiedy udają się na ląd, dokumenty te powinny się ograniczać do tych, które są wymienione w Normie 3.10.".
W rozdziale 5 – POSTANOWIENIA RÓŻNE, dodaje się następującą nową sekcję:
„F. CZYNNOŚCI RATUNKOWE W RAZIE KATASTROFY NATURALNEJ
5.11 Norma. Władze publiczne muszą ułatwić przybycie i odpłynięcie statków używanych do działań ratunkowych w razie katastrofy naturalnej.
5.12 Norma. Władze publiczne muszą, na ile jest to możliwe, ułatwiać procedury wejścia do portu i odprawę osób i ładunków przybywających na pokładzie statków wskazanych w normie 5.11.".
Przekształca się w normy następujące zalecone praktyki:
2.3.2
2.7.6
2.11.1
3.12
3.15.1
4.1
4.4.1
4.9
5.4.1
W Zaleconej praktyce 4.1 zapis „Międzynarodowe przepisy sanitarne" zastępuje się zapisem „Międzynarodowe przepisy zdrowotne".
W Zaleconej praktyce 4.2 zapis „z tytułu artykułu 104 Międzynarodowych przepisów sanitarnych" zastępuje się zapisem „z tytułu artykułu 98 Międzynarodowych przepisów zdrowotnych".
- Data ogłoszenia: 2005-07-01
- Data wejścia w życie: 1978-07-31
- Data obowiązywania: 1978-07-31
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA