Dziennik Ustaw - rok 2005 nr 93 poz. 777

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 24 maja 2002 r. została podpisana w Warszawie Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Kazachstanu o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach celnych, w następującym brzmieniu:

UMOWA

między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Kazachstanu o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach celnych

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Kazachstanu, zwane dalej „Umawiającymi się Stronami”,

pragnąc rozwijać przyjazne stosunki, w tym także poprzez współpracę w dziedzinie cła,

dążąc do rozwoju i przyspieszenia ruchu osobowego i towarowego między Państwami Umawiających się Stron,

biorąc pod uwagę, iż przestrzeganie przepisów celnych oraz zwalczanie ich naruszeń może być skuteczniej realizowane przy współpracy organów celnych Państw Umawiających się Stron,

mając na uwadze akty międzynarodowe sprzyjające dwustronnej współpracy, a także zalecenia Rady Współpracy Celnej z dnia 5 grudnia 1953 r. i z dnia 8 czerwca 1971 r.,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł 1

Definicje

Dla celów niniejszej umowy przyjęte terminy oznaczają:

1. „przepisy celne” – całość przepisów prawnych Państw Umawiających się Stron regulujących zasady przywozu, wywozu i przewozu bagażu ręcznego i bagażu osobistego, środków płatniczych i innych wartości, międzynarodowych przesyłek pocztowych, poboru ceł, podatków i innych opłat, stosowania ulg w opłatach celnych, ustanawiania zakazów i ograniczeń, a także kontroli przemieszczania towarów przez granice celne Państw Umawiających się Stron;

2. „organy celne”

– w Rzeczypospolitej Polskiej: Ministra Finansów,

– w Republice Kazachstanu: Komitet Ceł Ministerstwa Dochodów Państwowych;

3. „organ celny występujący z wnioskiem” – organ celny występujący z wnioskiem o udzielenie pomocy i otrzymujący taką pomoc zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy;

4. „organ celny proszony o pomoc” – organ celny otrzymujący wniosek o udzielenie pomocy w sprawach celnych lub udzielający takiej pomocy zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy;

5. „naruszenie przepisów celnych” – każde naruszenie lub każde usiłowanie naruszenia przepisów celnych;

6. „osoba” – osoba fizyczna lub prawna, a w Rzeczypospolitej Polskiej również jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, utworzone zgodnie z obowiązującym prawem wewnętrznym, dokonujące przywozu, wywozu i przewozu towarów;

7. „środki odurzające” – substancje wymienione w wykazach Jednolitej Konwencji o środkach odurzających z 1961 r., sporządzonej w Nowym Jorku dnia 30 marca 1961 r., oraz w Konwencji Narodów Zjednoczonych o zwalczaniu nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi, sporządzonej w Wiedniu dnia 20 grudnia 1988 r.;

8. „substancje psychotropowe” – substancje wymienione w wykazach Konwencji o substancjach psychotropowych, sporządzonej w Wiedniu dnia 21 lutego 1971 r.;

9. „prekursory” – substancje i ich sole, klasyfikowane w konwencjach międzynarodowych jako materiały chemiczne, które wykorzystuje się do produkcji środków odurzających i substancji psychotropowych;

10. „przesyłka niejawnie nadzorowana” – postępowanie, w którym zezwala się na przywóz, wywóz lub przewóz przez terytorium jednego z Państw Umawiających się Stron nielegalnych lub podejrzanych o nielegalność przesyłek środków odurzających, substancji psychotropowych, ich pochodnych i prekursorów za wiedzą i pod nadzorem właściwych organów Państw Umawiających się Stron, w celu ustalenia źródeł i kanałów ich nielegalnego obrotu, a także tożsamości osób uczestniczących w takim obrocie.

Artykuł 2

Zakres stosowania umowy

1. Umawiające się Strony za pośrednictwem organów celnych będą sobie udzielać, na podstawie niniejszej umowy, w ramach swoich uprawnień i zgodnie z ustawodawstwem krajowym Państw Umawiających się Stron wzajemnej pomocy w zakresie:

a) usprawnienia kontroli celnej ruchu osobowego i towarowego, a także międzynarodowych przesyłek pocztowych pomiędzy Państwami Umawiających się Stron,

b) zapewnienia prawidłowego pobierania ceł, podatków oraz innych opłat, jak również stosowania ulg celnych,

c) ujawniania, zapobiegania i prowadzenia dochodzeń w sprawie naruszeń przepisów celnych,

d) szkolenia i doskonalenia umiejętności zawodowych funkcjonariuszy służb celnych oraz zapoznawania ich ze środkami technicznymi wykorzystywanymi w pracy służb celnych Państw Umawiających się Stron,

e) wymiany informacji o nielegalnym obrocie środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi, ich pochodnymi i prekursorami.

2. W razie potrzeby organ celny proszony o pomoc może zwrócić się o udzielenie pomocy do innych kompetentnych organów.

Artykuł 3

Uproszczenie formalności celnych

1. Organy celne:

a) po wzajemnych uzgodnieniach podejmują niezbędne środki w zakresie uproszczenia odpraw celnych,

b) uznają swe zamknięcia celne (plomby, odciski pieczęci i stempli) oraz dokumenty celne, a w razie konieczności zakładają własne zamknięcia celne na przemieszczane towary.

2. Towary i środki transportu przejeżdżające w tranzycie nie podlegają kontroli celnej z wyjątkiem przypadków, gdy istnieją podstawy do przypuszczeń, że ich przywóz, wywóz i przewóz podlega zakazom zgodnie z ustawodawstwem krajowym Państw Umawiających się Stron lub też nastąpiło naruszenie przepisów celnych.

Artykuł 4

Zwalczanie nielegalnego obrotu środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi, ich pochodnymi i prekursorami

1. Organy celne w celu aktywizacji działań związanych z zapobieganiem, prowadzeniem dochodzeń i zwalczaniem nielegalnego obrotu środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi, ich pochodnymi i prekursorami, bez uprzedniego wniosku i w możliwie krótkim terminie, z uwzględnieniem ustawodawstwa krajowego Państw Umawiających się Stron, udzielają sobie informacji:

a) o osobach uczestniczących w nielegalnym obrocie środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi, ich pochodnymi i prekursorami lub o to podejrzewanych,

b) o środkach transportu, łącznie z kontenerami, oraz międzynarodowych przesyłkach pocztowych wykorzystywanych do nielegalnego obrotu środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi, ich pochodnymi i prekursorami.

2. Organy celne, bez uprzedniego wniosku, informują się wzajemnie o metodach stosowanych w nielegalnym obrocie środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi, ich pochodnymi i prekursorami, a także o nowych metodach ich kontroli.

3. Uzyskane przez organy celne Państw Umawiających się Stron, zgodnie z ustępami 1 i 2 niniejszego artykułu, wiadomości, informacje i dokumenty o charakterze operacyjnym powinny być przekazywane kompetentnym organom ochrony porządku publicznego oraz innym organom państwowym zajmującym się – zgodnie z ustawodawstwem krajowym Państw Umawiających się Stron – walką z narkomanią oraz nielegalnym obrotem środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi, ich pochodnymi i prekursorami.

4. W razie konieczności organy celne, na podstawie ustawodawstwa krajowego Państw Umawiających się Stron oraz po wzajemnym uzgodnieniu, wykorzystują metodę przesyłki niejawnie nadzorowanej środków odurzających, substancji psychotropowych, ich pochodnych i prekursorów w celu ujawnienia osób uczestniczących w ich nielegalnym obrocie.

5. Decyzje o zastosowaniu metody przesyłki niejawnie nadzorowanej będą podejmowane w każdym konkretnym przypadku przez właściwe organy Umawiających się Stron, i w razie konieczności, mogą uwzględniać ustalenia w sprawie ponoszenia kosztów.

Artykuł 5

Przekazywanie informacji

1. Organy celne, na wniosek lub z własnej inicjatywy, będą sobie przekazywać będące w ich dyspozycji informacje:

a) potwierdzające wywóz towarów z terytorium Państwa jednej z Umawiających się Stron na terytorium Państwa drugiej Umawiającej się Strony,

b) potwierdzające przywóz towarów na terytorium Państwa jednej z Umawiających się Stron i objęcia ich określoną procedurą celną.

2. Organy celne, na wniosek, udzielają sobie informacji o tym, że przedstawione dokumenty są oryginalne i zawierają wszystkie niezbędne dane.

3. Organy celne, na wniosek, przekazują sobie będące w ich dyspozycji informacje, w tym poprzez przesyłanie protokołów oraz innych materiałów lub ich uwierzytelnionych kopii:

a) o okolicznościach związanych z pobieraniem ceł, podatków oraz innych opłat, a także stosowaniem ulg celnych,

b) o dokonanych lub przygotowywanych działaniach, które są sprzeczne z ustawodawstwem celnym Państwa organu celnego występującego z wnioskiem.

4. Organy celne przekazują sobie, na wniosek lub z własnej inicjatywy, i w możliwie krótkim terminie, informacje o naruszeniach przepisów celnych, których zwalczaniem Umawiające się Strony są szczególnie zainteresowane. Dotyczy to w szczególności naruszeń przepisów celnych w zakresie przemieszczania:

a) towarów, które mogą stanowić zagrożenie dla środowiska naturalnego lub zdrowia ludności,

b) broni, amunicji, substancji wybuchowych i trujących, urządzeń wybuchowych, a także towarów podwójnego zastosowania,

c) przedmiotów przedstawiających znaczną wartość historyczną, artystyczną, kulturalną lub archeologiczną,

d) towarów mających szczególnie duże znaczenie i podlegających, zgodnie z ustawodawstwem krajowym Państw Umawiających się Stron, wysokim stawkom celnym, akcyzowym i innym podatkom, w szczególności napojów alkoholowych i wyrobów tytoniowych.

Artykuł 6

Przekazywanie dokumentów

1. Organy celne w ciągu trzech miesięcy po wejściu w życie niniejszej umowy przekażą sobie wzajemnie kopie obowiązujących aktów prawnych lub innych aktów normatywnych w zakresie spraw celnych i niezwłocznie będą się informować o wszelkich zmianach i uzupełnieniach ustawodawstwa celnego.

2. Organ celny Państwa jednej z Umawiających się Stron na wniosek organu celnego Państwa drugiej Umawiającej się Strony przekazuje kopie dokumentów organów administracyjnych oraz innych organów dotyczących stosowania przepisów celnych.

3. We wnioskach o przekazanie dokumentów zgodnie z niniejszym artykułem można nie opisywać istoty sprawy.

4. Organ celny występujący z wnioskiem potwierdza otrzymanie dokumentów, wskazując datę otrzymania.

Artykuł 7

Wymiana doświadczeń i udzielanie pomocy

1. Organy celne dokonują wymiany informacji o:

a) doświadczeniach ze swojej działalności i stosowania technicznych środków kontroli celnej,

b) nowych środkach i sposobach popełniania naruszeń przepisów celnych,

c) innych zagadnieniach celnych będących przedmiotem wzajemnego zainteresowania Umawiających się Stron.

2. Organy celne okazują sobie wzajemnie pomoc w zakresie spraw celnych, obejmującą:

a) wymianę funkcjonariuszy w przypadkach wzajemnego zainteresowania, a także w celu zapoznania się ze środkami technicznymi stosowanymi przez służby celne,

b) szkolenie i doskonalenie umiejętności zawodowych funkcjonariuszy służb celnych,

c) wymianę ekspertów w sprawach celnych,

d) wymianę informacji zawodowych, naukowych i technicznych dotyczących spraw celnych.

Artykuł 8

Dochodzenie

1. Na wniosek organu celnego Państwa jednej z Umawiających się Stron organ celny Państwa drugiej Umawiającej się Strony dokonuje sprawdzenia lub prowadzi dochodzenie w sprawach przewidzianych niniejszą umową. Wyniki takiego sprawdzenia lub dochodzenia przekazywane są organowi celnemu występującemu z wnioskiem.

2. Sprawdzanie lub dochodzenie przeprowadzane jest zgodnie z ustawodawstwem krajowym obowiązującym na terytorium Państwa organu celnego proszonego o pomoc. Organ celny proszony o pomoc przeprowadza sprawdzanie lub dochodzenie, działając we własnym imieniu.

3. Organ celny proszony o pomoc może pozwolić funkcjonariuszom celnym organu celnego występującego z wnioskiem na udział w takich sprawdzeniach lub dochodzeniach.

Artykuł 9

Eksperci i świadkowie

1. Jeżeli sądy lub właściwe organy Państwa jednej z Umawiających się Stron zwrócą się z odpowiednim wnioskiem w związku z prowadzonym dochodzeniem o naruszenie przepisów celnych, organ celny proszony o pomoc, z uwzględnieniem obowiązujących umów międzynarodowych o pomocy prawnej, może upoważnić swych funkcjonariuszy do występowania w charakterze ekspertów lub świadków w postępowaniach sądowych lub administracyjnych.

2. We wniosku o stawiennictwo w postępowaniu sądowym lub administracyjnym należy wskazać, w jakiej sprawie i w jakim charakterze będzie występować funkcjonariusz organu celnego proszonego o pomoc.

3. Funkcjonariusze organu celnego Państwa jednej z Umawiających się Stron w czasie przebywania na terytorium Państwa drugiej Umawiającej się Strony w przypadkach przewidzianych niniejszą umową powinni posiadać udokumentowane potwierdzenie swych oficjalnych pełnomocnictw, nie powinni być umundurowani i posiadać broni.

Artykuł 10

Forma i treść wniosku o pomoc

1. Wniosek, o jakim mowa w ustępie 1 artykułu 8 niniejszej umowy, przekazywany jest w formie pisemnej w języku rosyjskim lub angielskim. Dokumenty niezbędne do realizacji wniosku powinny być dołączone w postaci oficjalnie poświadczonych kopii lub fotokopii.

W sytuacjach nadzwyczajnych mogą być przyjmowane wnioski ustne, jednak należy je bezzwłocznie potwierdzić na piśmie.

2. Wniosek powinien zawierać następujące dane:

a) określenie organu celnego,

b) przedmiot i podstawę wniosku,

c) charakter postępowania,

d) nazwiska, adresy i inne dane osób, których dotyczy postępowanie, jeśli są znane,

e) krótki opis istoty sprawy i jej prawną klasyfikację.

3. W przypadku gdy wniosek nie spełnia wymogów, o których mowa w ustępach 1 i 2, można zażądać wniesienia do niego poprawek lub uzupełnień.

Artykuł 11

Realizacja wniosków

1. Organy celne udzielają sobie pomocy w realizacji wniosków zgodnie z ustawodawstwem krajowym Państw Umawiających się Stron oraz w ramach swoich kompetencji.

2. Realizacji wniosku można odmówić, jeśli może to przynieść szkodę suwerenności, bezpieczeństwu, porządkowi publicznemu, interesom gospodarczym lub jeśli jest to sprzeczne z ustawodawstwem krajowym oraz międzynarodowymi zobowiązaniami Umawiających się Stron.

3. Organ celny proszony o pomoc niezwłocznie powiadamia na piśmie organ celny występujący z wnioskiem o odmowie realizacji wniosku i jej przyczynach.

Artykuł 12

Dokumenty

1. Oryginały dokumentów przekazuje się na wniosek w przypadkach, gdy poświadczone kopie lub fotokopie są niewystarczające.

2. Oryginały dokumentów powinny być zwrócone organowi celnemu proszonemu o pomoc w ciągu jednego miesiąca.

Artykuł 13

Wykorzystanie otrzymanych informacji i dokumentów

1. Organy celne mogą wykorzystać informacje i dokumenty otrzymane zgodnie z niniejszą umową w charakterze dowodów w protokołach, raportach oraz innych materiałach przy dokonywaniu sprawdzeń lub przeprowadzaniu dochodzeń, w postępowaniach sądowych, administracyjnych lub innych związanych z naruszeniami przepisów celnych.

2. Informacje i dokumenty przekazane na wniosek wykorzystywane są wyłącznie w celu realizacji niniejszej umowy i nie mogą być nikomu przekazywane, wykorzystywane w innych celach i rozpowszechniane bez pisemnej zgody organu celnego udostępniającego te informacje i dokumenty.

3. Przepisy ustępu 2 niniejszego artykułu nie dotyczą materiałów związanych z naruszeniami prawa w zakresie nielegalnego obrotu środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi, ich pochodnymi i prekursorami. Tego rodzaju informacje można przekazywać kompetentnym organom ochrony prawa oraz organom administracji państwowej zajmującym się bezpośrednio, zgodnie z ustawodawstwem krajowym Państw Umawiających się Stron, zwalczaniem nielegalnego obrotu środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi, ich pochodnymi i prekursorami.

Artykuł 14

Koszty

1. Organ celny występujący z wnioskiem pokrywa koszty poniesione w trakcie realizacji niniejszej umowy przez organ proszony o pomoc, związane z opłaceniem pracy ekspertów i tłumaczy niezatrudnionych w organach celnych.

2. Zwrot kosztów związanych z realizacją przepisów artykułów 8 i 9 niniejszej umowy może być przedmiotem odrębnych uzgodnień między organami celnymi Państw Umawiających się Stron.

Artykuł 15

Tryb wnoszenia zmian i uzupełnień

Za zgodą Umawiających się Stron do niniejszej umowy wnoszone mogą być zmiany i uzupełnienia. Zmian i uzupełnień dokonuje się w formie odrębnych protokołów, które stanowią nieodłączną część niniejszej umowy i wchodzą w życie w trybie przewidzianym w artykule 18 niniejszej umowy.

Artykuł 16

Realizacja umowy

1. Niniejsza umowa obowiązuje na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz na terytorium Republiki Kazachstanu.

2. Współpraca przewidziana niniejszą umową jest realizowana bezpośrednio między organami celnymi. Organy celne Państw Umawiających się Stron wydają, w ramach swych kompetencji, niezbędne dla realizacji niniejszej umowy akty prawne.

3. W celu realizacji niniejszej umowy organy celne Państw Umawiających się Stron mogą zawierać odrębne porozumienia dotyczące kontaktów dwustronnych.

4. Przedstawiciele organów celnych Państw Umawiających się Stron po uzgodnieniu lub po upływie pięcioletniego okresu od dnia wejścia w życie niniejszej umowy przeprowadzą dwustronne spotkanie w celu analizy realizacji niniejszej umowy oraz przedyskutowania innych spraw związanych ze współpracą celną Państw Umawiających się Stron. Jeśli nie będzie potrzeby przeprowadzania takich spotkań, organy celne powiadomią się o tym w formie pisemnej.

Artykuł 17

Rozstrzyganie kwestii spornych

Wszelkie spory i rozbieżności między Umawiającymi się Stronami odnośnie do interpretacji i stosowania przepisów niniejszej umowy rozwiązywane będą w drodze wzajemnych konsultacji i negocjacji.

Artykuł 18

Postanowienia końcowe

1. Postanowienia niniejszej umowy nie naruszają praw i zobowiązań Umawiających się Stron wynikających z innych porozumień międzynarodowych, których są one Stronami.

2. Umowa niniejsza wchodzi w życie z datą otrzymania ostatniego pisemnego powiadomienia o spełnieniu przez Umawiające się Strony wewnętrznych procedur, niezbędnych dla jej wejścia w życie, w drodze wymiany not.

3. Umowa niniejsza zawarta jest na czas nieokreślony i traci moc po upływie sześciu miesięcy od dnia otrzymania przez jedną z Umawiających się Stron pisemnego powiadomienia drugiej Umawiającej się Strony o wypowiedzeniu niniejszej umowy.

SPORZĄDZONO w Warszawie, dnia 24 maja 2002 r., w dwóch oryginalnych egzemplarzach, każdy w językach polskim, kazachskim i rosyjskim, przy czym wszystkie teksty mają jednakową moc. W razie powstania rozbieżności w interpretacji niniejszej umowy, Umawiające się Strony opierać się będą na tekście w języku rosyjskim.

NA DOWÓD CZEGO, należycie upoważnieni, podpisali niniejszą umowę.

Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

– jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

– będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 16 czerwca 2004 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski

L.S.

Prezes Rady Ministrów: M. Belka