Dziennik Ustaw - rok 2005 nr 43 poz. 418

Na podstawie art. 47 ust. 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593, Nr 99, poz. 1001 i Nr 273, poz. 2703) zarządza się, co następuje:

1) standard podstawowych usług świadczonych przez domy dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży;

2) tryb kierowania i przyjmowania do domów, o których mowa w pkt 1.

1) w zakresie interwencyjnym:

a) zapewnienie schronienia kobietom w ciąży w okresie okołoporodowym,

b) izolowanie osób ubiegających się o pomoc przed sprawcami przemocy,

c) wspieranie w przezwyciężaniu sytuacji kryzysowej,

d) zapobieganie marginalizacji społecznej przez umożliwienie mieszkańcom odnalezienia miejsca w społeczeństwie i powrót do normalności po odrzuceniu ich przez rodziny, partnerów czy środowisko z powodu nieoczekiwanego macierzyństwa lub konieczności przezwyciężenia sytuacji kryzysowej,

e) zapobieganie sieroctwu społecznemu przez przygotowanie do świadomego i odpowiedzialnego wypełniania roli rodzicielskiej,

f) zapobieganie powielaniu złych wzorców rodzinnych i środowiskowych, a zwłaszcza wzorca wyuczonej bezradności;

2) w zakresie potrzeb bytowych:

a) zapewnienie całodobowego, okresowego pobytu dla trzydziestu mieszkańców, przy czym liczba ta może ulegać zmianom, zależnie od możliwości domu w zakresie spełnienia pozostałych standardów,

b) odrębne pomieszczenia do spania oraz wspólne pomieszczenia do pobytu dziennego dla mieszkańców z dziećmi,

c) pokoje dla mieszkanek w ciąży przeznaczone maksymalnie dla trzech osób oraz wspólne pomieszczenia do pobytu dziennego,

d) ogólnodostępne łazienki, wyposażone w sposób umożliwiający sprawne korzystanie zarówno przez mieszkańców, jak i dzieci, proporcjonalnie do liczby mieszkańców, odpowiednio jedna łazienka na pięć osób,

e) ogólnodostępną kuchnię do samodzielnego sporządzania posiłków oraz co najmniej jedno dodatkowe pomieszczenie do przyrządzania i spożywania drobnych posiłków,

f) pomieszczenia do prania i suszenia;

3) w zakresie opiekuńczo-wspomagającym:

a) podstawową pielęgnację mieszkańca w czasie choroby oraz opiekę nad dzieckiem w czasie choroby opiekuna dziecka,

b) umożliwienie korzystania ze świadczeń zdrowotnych,

c) pomoc w załatwianiu spraw osobistych w przypadku wystąpienia takiej potrzeby,

d) środki higieny osobistej, środki czystości w sytuacji, gdy nie ma możliwości ich samodzielnego zakupu.

2. Standard podstawowych usług świadczonych przez dom zapewnia:

1) podmiotowe traktowanie i partnerstwo we wzajemnych relacjach pomiędzy mieszkańcami i personelem;

2) tworzenie warunków bytowych zbliżonych do domowych i rodzinnej atmosfery;

3) uwzględnianie indywidualnych potrzeb mieszkańców i ich dzieci;

4) stwarzanie warunków do rozwoju osobowego;

5) poszanowanie sfery prywatności mieszkańców;

6) opracowanie i realizację programów usamodzielnienia mieszkańców, które mają na celu umożliwienie podjęcia samodzielnego życia w godnych warunkach;

7) indywidualnie uzgadniane i dokumentowane działania podejmowane w ramach programów usamodzielnienia.

2. Ośrodek kompletuje dokumenty, o których mowa w ust. 3, w terminie 14 dni i przekazuje je do starosty najbliższego powiatu prowadzącego dom, który wydaje decyzję o skierowaniu do domu.

3. Podstawę do wydania skierowania do domu stanowi:

1) wniosek osoby ubiegającej się o skierowanie do domu;

2) rodzinny wywiad środowiskowy przeprowadzony przez pracownika socjalnego ośrodka pomocy społecznej właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby ubiegającej się o skierowanie do domu lub przez pracownika socjalnego domu;

3) zaświadczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań zdrowotnych do umieszczenia w domu;

4) skrócony odpis aktu urodzenia dziecka lub książeczka zdrowia dziecka;

5) orzeczenie o niepełnosprawności lub orzeczenie o stopniu niepełnosprawności;

6) opinia ośrodka zawierająca uzasadnienie pobytu w domu.

4. W przypadku braku miejsca w domu w powiecie, o którym mowa w ust. 2, ośrodek, w porozumieniu z osobą ubiegającą się o skierowanie do domu, poszukuje miejsca w domu w innym powiecie.

5. W sytuacji zagrożenia bezpieczeństwa lub zdrowia osoby ubiegającej się o skierowanie do domu lub jej dziecka przyjmuje się tę osobę bez skierowania, na wniosek tej osoby lub ośrodka, i niezwłocznie powiadamia o tym starostę powiatu prowadzącego dom.

6. Ośrodek, w terminie 14 dni od dnia umieszczenia osoby bez skierowania, przesyła staroście dokumenty, o których mowa w ust. 3, a starosta niezwłocznie wydaje decyzję o skierowaniu do domu.

7. Jeżeli z przedstawionych dokumentów nie wynika konieczność pobytu osoby w domu, ośrodek wskazuje w opinii możliwość zapewnienia tej osobie pomocy w innej formie, w zależności od jej sytuacji i potrzeb.

8. Osoba pozostaje w domu pomimo możliwości zapewnienia jej przez ośrodek innej formy pomocy, jeżeli opuszczenie domu stanowiłoby zagrożenie dla życia i zdrowia jej lub jej dziecka, do czasu ustania tych zagrożeń.

2. Osoba przyjmująca przeprowadza rozmowę, w której ustala aktualną sytuację osoby skierowanej, odnotowuje zmiany zaistniałe w jej sytuacji od momentu złożenia wniosku i ustala wstępne warunki pobytu wynikające ze standardu świadczonych usług, w tym:

1) zakres usług świadczonych przez dom na rzecz osoby ubiegającej się;

2) prawa i obowiązki osoby skierowanej.

3. Osoba przyjmująca informuje osobę skierowaną o:

1) okresie pobytu w domu, który kończy się z dniem wskazanym w decyzji lub z dniem ustania przyczyn uzasadniających skierowanie do domu, nie dłużej jednak niż jeden rok;

2) możliwości przedłużenia okresu pobytu w domu, w przypadku kontynuowania nauki, zdobywania kwalifikacji zawodowych, zdarzeń losowych lub z innych uzasadnionych powodów.

4. Małoletnia matka lub ojciec, którzy nie mają możliwości powrotu do rodziny lub rozpoczęcia samodzielnego życia, mogą mieć przedłużony pobyt do momentu możliwości realizacji procesu usamodzielnienia. Decyzję w tej sprawie podejmuje starosta na wniosek mieszkańca, w uzgodnieniu z kierownikiem domu.

Minister Polityki Społecznej: w z. C. Miżejewski

¹⁾ Minister Polityki Społecznej kieruje działem administracji rządowej – zabezpieczenie społeczne, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Wiceprezesa Rady Ministrów, Ministra Polityki Społecznej (Dz. U. Nr 265, poz. 2643).