Dziennik Ustaw - rok 2005 nr 19 poz. 166

Na podstawie art. 71b ust. 7 pkt 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, Nr 273, poz. 2703 i Nr 281, poz. 2781 oraz z 2005 r. Nr 17, poz. 141) zarządza się, co następuje:

1) przedszkolach specjalnych oraz oddziałach specjalnych w przedszkolach ogólnodostępnych;

2) szkołach specjalnych wszystkich typów, w tym szkołach przysposabiających do pracy, oraz oddziałach specjalnych w szkołach ogólnodostępnych;

3) młodzieżowych ośrodkach wychowawczych;

4) młodzieżowych ośrodkach socjoterapii;

5) specjalnych ośrodkach szkolno-wychowawczych;

6) specjalnych ośrodkach wychowawczych;

7) ośrodkach umożliwiających dzieciom i młodzieży upośledzonym umysłowo w stopniu głębokim,

a także dzieciom i młodzieży upośledzonym umysłowo ze sprzężonymi niepełnosprawnościami, realizację odpowiednio:

a) obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego,

b) obowiązku szkolnego,

c) obowiązku nauki.

1) niesłyszących,

2) słabo słyszących,

3) niewidomych,

4) słabo widzących,

5) z niepełnosprawnością ruchową,

6) z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim,

7) z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym,

8) z autyzmem,

9) ze sprzężonymi niepełnosprawnościami,

10) z chorobami przewlekłymi,

11) z zaburzeniami psychicznymi,

12) niedostosowanych społecznie,

13) zagrożonych niedostosowaniem społecznym,

14) zagrożonych uzależnieniem,

15) z zaburzeniami zachowania

– z zastrzeżeniem ust. 2–4.

2. Przedszkoli specjalnych i oddziałów specjalnych w przedszkolach ogólnodostępnych nie organizuje się dla dzieci, o których mowa w ust. 1 pkt 6 i 12–15.

3. Oddziałów specjalnych w przedszkolach i szkołach ogólnodostępnych nie organizuje się dla dzieci i młodzieży, o których mowa w ust. 1 pkt 10 i 11, z wyjątkiem oddziałów specjalnych zorganizowanych w zakładach opieki zdrowotnej.

4. Szkoły specjalne przysposabiające do pracy organizuje się dla młodzieży, o której mowa w ust. 1 pkt 7 i 9.

5. Organizację zajęć rewalidacyjno-wychowawczych dla dzieci i młodzieży z upośledzeniem umysłowym w stopniu głębokim określają przepisy w sprawie zasad organizowania zajęć rewalidacyjno-wychowawczych dla dzieci i młodzieży upośledzonych umysłowo w stopniu głębokim.

6. Warunki i tryb przyjmowania dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie do przedszkoli, szkół i oddziałów, o których mowa w ust. 1, określają przepisy w sprawie warunków i trybu przyjmowania uczniów do szkół publicznych oraz przechodzenia z jednych typów szkół do innych.

7. Rodzaje i szczegółowe zasady działania ośrodków, o których mowa w § 1 pkt 3–7, oraz warunki pobytu dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w tych ośrodkach określają przepisy w sprawie rodzajów i szczegółowych zasad działania placówek publicznych, warunków pobytu dzieci i młodzieży w tych placówkach oraz wysokości i zasad odpłatności wnoszonej przez rodziców za pobyt ich dzieci w tych placówkach.

1) 18. roku życia – w przypadku szkoły podstawowej;

2) 21. roku życia – w przypadku gimnazjum;

3) 24. roku życia – w przypadku szkoły ponadgimnazjalnej lub dotychczasowej szkoły ponadpodstawowej.

2. Liczbę dzieci w oddziale przedszkola specjalnego i w oddziale specjalnym w przedszkolu ogólnodostępnym oraz liczbę uczniów w oddziale szkoły specjalnej i w oddziale specjalnym w szkole ogólnodostępnej określają przepisy w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz publicznych szkół.

1) realizację zaleceń zawartych w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego;

2) odpowiednie warunki do nauki, sprzęt specjalistyczny i środki dydaktyczne;

3) realizację programu wychowania przedszkolnego, programu nauczania, programu wychowawczego i programu profilaktyki, odpowiednich dla danego rodzaju niepełnosprawności i stopnia upośledzenia umysłowego, z wykorzystaniem odpowiednich form i metod pracy dydaktycznej i wychowawczej;

4) wielospecjalistyczną ocenę poziomu funkcjonowania ucznia dokonywaną na danym etapie edukacyjnym, nie rzadziej niż raz w roku, przez nauczycieli i specjalistów pracujących z uczniem, będącą podstawą opracowania i modyfikowania indywidualnego programu edukacyjnego określającego zakres zintegrowanych działań nauczycieli i specjalistów oraz rodzaj zajęć rewalidacyjnych lub zajęć socjoterapeutycznych prowadzonych z uczniem, zgodnie z jego indywidualnymi potrzebami edukacyjnymi i możliwościami psychofizycznymi;

5) udzielanie pomocy rodzicom (prawnym opiekunom) dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie, w zakresie doskonalenia umiejętności niezbędnych we wspieraniu ich rozwoju;

6) integrację ze środowiskiem rówieśniczym;

7) przygotowanie do samodzielności w życiu dorosłym.

1) rozpoznają potrzeby rozwojowe i możliwości edukacyjne dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie;

2) organizują i prowadzą zajęcia edukacyjne i pracę wychowawczą, w szczególności:

a) wybierają lub opracowują programy wychowania przedszkolnego i programy nauczania,

b) opracowują dla każdego ucznia i realizują indywidualne programy edukacyjne, uwzględniając dostosowanie realizacji programów wychowania przedszkolnego, programów nauczania, programu wychowawczego i programu profilaktyki do indywidualnych potrzeb edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych dzieci i młodzieży,

c) przygotowują i prowadzą zajęcia rewalidacyjne lub zajęcia socjoterapeutyczne;

3) prowadzą lub organizują różnego rodzaju formy pomocy psychologicznej i pedagogicznej dla dziecka i jego rodziny.

2. W szkole, w której do sprawdzianu, egzaminu gimnazjalnego, egzaminu maturalnego lub egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe przystępują uczniowie lub absolwenci niepełnosprawni lub niedostosowani społecznie, posiadający orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, przewodniczący szkolnego zespołu egzaminacyjnego, w porozumieniu z okręgową komisją egzaminacyjną, zapewnia warunki i formę przeprowadzenia sprawdzianu lub egzaminu odpowiednie do indywidualnych potrzeb edukacyjnych i możliwości psychofizycznych uczniów lub absolwentów, z uwzględnieniem rodzaju ich niepełnosprawności, w szczególności przez:

1) zminimalizowanie ograniczeń wynikających z niepełnosprawności, wykorzystanie odpowiedniego sprzętu specjalistycznego i środków dydaktycznych;

2) odpowiednie przedłużenie czasu przewidzianego na przeprowadzenie sprawdzianu lub egzaminu.

3. W szkole, w której do egzaminu dojrzałości, egzaminu z przygotowania zawodowego lub egzaminu z nauki zawodu przystępują absolwenci niepełnosprawni lub niedostosowani społecznie, posiadający orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, zapewnienie warunków i formy przeprowadzenia egzaminu, o których mowa w ust. 2, należy odpowiednio do przewodniczącego państwowej komisji egzaminacyjnej i przewodniczącego komisji egzaminacyjnej.

4. Dla uczniów:

1) niesłyszących,

2) słabo słyszących,

3) niewidomych,

4) słabo widzących,

5) z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim,

posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, przystępujących do sprawdzianu lub egzaminu gimnazjalnego, przygotowuje się zestawy zadań dostosowane do rodzaju ich niepełnosprawności.

5. Dla absolwentów niewidomych i słabo widzących, posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, przystępujących do egzaminu maturalnego lub egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe, przygotowuje się arkusze egzaminacyjne dostosowane do rodzaju ich niepełnosprawności.

6. Dla absolwentów niesłyszących, posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, przystępujących do egzaminu maturalnego z języka polskiego, historii, wiedzy o społeczeństwie i języka obcego nowożytnego, przygotowuje się arkusze egzaminacyjne dostosowane do rodzaju ich niepełnosprawności.

7. W czasie przeprowadzania sprawdzianu lub egzaminów, o których mowa w ust. 1, należy zapewnić obecność specjalisty z zakresu danej niepełnosprawności lub niedostosowania społecznego, w szczególności: oligofrenopedagoga, tyflopedagoga, surdopedagoga lub pedagoga resocjalizacji oraz tłumacza języka migowego, jeżeli jest to niezbędne dla uzyskania właściwego kontaktu z uczniem lub absolwentem niepełnosprawnym lub niedostosowanym społecznie i pomocy w obsłudze specjalistycznego sprzętu i środków dydaktycznych.

8. Dyrektor Centralnej Komisji Egzaminacyjnej opracowuje szczegółową informację o sposobie dostosowania warunków i formy przeprowadzania sprawdzianu, egzaminu gimnazjalnego, egzaminu maturalnego i egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe do potrzeb uczniów i absolwentów niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie i podaje ją do publicznej wiadomości na stronie internetowej Centralnej Komisji Egzaminacyjnej, nie później niż na 12 miesięcy przed terminem sprawdzianu lub egzaminu.

9. Warunki i formę przeprowadzania egzaminu dojrzałości, egzaminu z przygotowania zawodowego i egzaminu z nauki zawodu dostosowuje się do potrzeb absolwentów niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie, uwzględniając odpowiednio informację, o której mowa w ust. 8.

Minister Edukacji Narodowej i Sportu: M. Sawicki

¹⁾ Minister Edukacji Narodowej i Sportu kieruje działem administracji rządowej – oświata i wychowanie, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Edukacji Narodowej i Sportu (Dz. U. Nr 134, poz. 1426).

²⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone zarządzeniem nr 29 Ministra Edukacji Narodowej z dnia 4 października 1993 r. w sprawie zasad organizowania opieki nad uczniami niepełnosprawnymi, ich kształcenia w ogólnodostępnych i integracyjnych publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach oraz organizacji kształcenia specjalnego (Dz. Urz. MEN Nr 9, poz. 36).