Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 282 poz. 2813

Na podstawie art. 58 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. Nr 69, poz. 625) zarządza się, co następuje:

1) rodzaj jednostek chorobowych, których kontrolowanie wymaga prowadzenia przez organy Inspekcji Weterynaryjnej badań kontrolnych zakażeń zwierząt, zwanych dalej „badaniami"

2) zakres prowadzenia badań.

1) pryszczyca (Foot and mouth disease – FMD);

2) choroba pęcherzykowa świń (Swine vesicular disease – SVD);

3) klasyczny pomór świń (Classical swine fever – CSF, Hog cholera);

4) gąbczasta encefalopatia bydła (Bovine spongiform encephalopathy – BSE);

5) gruźlica bydła (Bovine tuberculosis);

6) bruceloza bydła (B. abortus);

7) bruceloza kóz i owiec (B. melitensis, B. ovis);

8) enzootyczna białaczka bydła (Enzootic bovine leucosis – EBL);

9) wścieklizna (Rabies) lisów wolno żyjących;

10) trzęsawka owiec (Scrapie);

11) wysoce zjadliwa grypa ptaków d. pomór drobiu (Highly pathogenic avian influenza – HPAI d. Fowl plague);

12) zakaźna martwica układu krwiotwórczego ryb łososiowatych (Infectious haematopoietic necrosis – IHN);

13) wirusowa posocznica krwotoczna (Viral haemorrhagic septicaemia – VHS);

14) bonamioza;

15) marteilioza.

1) 59 świń znajdujących się na obszarze powiatu:

a) graniczącego z państwem, na terytorium którego występuje lub w ostatnich 5 latach wystąpił klasyczny pomór świń,

b) graniczącego z państwem o nieznanym statusie w zakresie klasycznego pomoru świń,

c) w którym w ostatnich 6 latach uzyskano dodatnie wyniki badań w kierunku klasycznego pomoru świń,

d) w którym pogłowie świń wynosi co najmniej 200 sztuk na 1 km²,

e) w którym są zlokalizowane międzynarodowe porty lotnicze lub morskie;

2) 29 świń znajdujących się na obszarze powiatu:

a) sąsiadującego z powiatem graniczącym z państwem, na terytorium którego występuje lub w ostatnich 5 latach wystąpił klasyczny pomór świń,

b) sąsiadującego z powiatem graniczącym z państwem o nieznanym statusie w zakresie klasycznego pomoru świń,

c) sąsiadującego z powiatem, na obszarze którego są zlokalizowane międzynarodowe porty lotnicze lub morski

– jeżeli powiat nie spełnia warunków, o których mowa w pkt 1;

3) 15 świń znajdujących się na obszarze powiatu innego niż określony w pkt 1 i 2.

2. W celu kontroli występowania klasycznego pomoru świń u dzików corocznie bada się próbki krwi lub skrzepy krwi albo migdałki lub węzły chłonne pobrane od:

1) 10 % dzików odstrzelonych na obszarze powiatu:

a) w którym w ostatnich 5 latach uzyskano, przy zastosowaniu metody serologicznej, dodatnie wyniki badań w kierunku klasycznego pomoru świń w populacji dzików,

b) w którym w ostatnich 6 latach uzyskano, przy zastosowaniu metody serologicznej, dodatnie wyniki badań w kierunku klasycznego pomoru świń w pogłowiu świń,

c) w którym liczba dzików wynosi co najmniej 2 osobniki na 1 km²,

d) w którym pogłowie świń wynosi co najmniej 200 osobników na 1 km².

e) graniczącego z państwem, na terytorium którego występuje lub w ostatnich 5 latach wystąpił klasyczny pomór świń, albo z państwem o nieznanym statusie w zakresie pomoru świń;

2) 5 % dzików odstrzelonych na obszarze powiatu, w którym populacja dzików nie przekracza 2 sztuk na 1 km².

3. W celu kontroli występowania klasycznego pomoru świń u dzików padłych w obwodzie łowieckim bada się próbkę z migdałków lub węzłów chłonnych od każdego padłego dzika.

1) powyżej 30. miesiąca życia poddane ubojowi;

2) powyżej 24. miesiąca życia poddane ubojowi z konieczności;

3) powyżej 24. miesiąca życia poddane ubojowi związanemu ze zwalczaniem chorób zakaźnych zwierząt;

4) powyżej 24. miesiąca życia, które padło;

5) w każdym wieku, padłe albo zabite, jeżeli wykazywało objawy neurologiczne.

2. Do badań pobiera się pień mózgu bydła.

3. Badania wykonuje się:

1) przy zastosowaniu szybkiego testu do wykrywania białka patogennego – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1–4;

2) przy zastosowaniu metody histopatologicznej – w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, oraz jeżeli wynik uzyskany przy zastosowaniu metody, o której mowa w pkt 1, jest dodatni albo niejednoznaczny.

4. Jeżeli wynik badania przy zastosowaniu metody histopatologicznej jest niejednoznaczny lub jeżeli materiał do badań uległ autolizie, próbki bada się przy zastosowaniu metody immunocytochemicznej lub immunoblottingowej.

2. Badaniu, o którym mowa w ust. 1, poddaje się bydło powyżej 6. tygodnia życia.

2. Badaniu, o którym mowa w ust. 1, poddaje się bydło płci żeńskiej oraz buhaje przeznaczone do rozrodu, powyżej 12. miesiąca życia.

3. W celu kontroli występowania brucelozy bydła u krów mlecznych dopuszcza się badanie pulowanych prób mleka od krów pochodzących z jednego gospodarstwa.

1) kozłów i tryków powyżej 6. miesiąca życia,

2) 25 % kóz i owiec w wieku rozrodczym

– pochodzących ze stad, w których jest prowadzona ocena wartości hodowlanej.

2. W przypadku stada, w którym jest mniej niż 50 sztuk kóz albo owiec w wieku rozrodczym, bada się próbki krwi pobrane od wszystkich kóz i owiec w wieku rozrodczym.

2. Badaniu, o którym mowa w ust. 1, poddaje się bydło powyżej drugiego roku życia.

3. W celu kontroli występowania enzootycznej białaczki bydła u krów mlecznych, dopuszcza się badanie pulowanych prób mleka od krów pochodzących z jednego gospodarstwa.

1) 7 % owiec w wieku powyżej 18. miesiąca życia poddawanych ubojowi;

2) owce powyżej 18. miesiąca życia, padłe albo poddane ubojowi z konieczności albo ubojowi związanemu ze zwalczaniem chorób zakaźnych zwierząt;

3) owce w każdym wieku, padłe albo zabite, jeżeli wykazywały objawy neurologiczne.

2. Do badań pobiera się pień mózgu.

3. Badania wykonuje się:

1) przy zastosowaniu szybkiego testu do wykrywania białka patogennego – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2;

2) przy zastosowaniu metody histopatologicznej – w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, oraz jeżeli wynik uzyskany przy zastosowaniu metody, o której mowa w pkt 1, jest dodatni albo niejednoznaczny.

4. Jeżeli wynik badania przy zastosowaniu metody histopatologicznej jest niejednoznaczny lub jeżeli materiał do badań uległ autolizie, próbki bada się przy zastosowaniu metody immunocytochemicznej lub immunoblottingowej.

2. Próbki, o których mowa w ust. 1, stanowią ryby żywe lub uśmiercone, pobrane dwa razy w roku przy temperaturze wody poniżej 14 °C, z każdego obiektu, w którym jest prowadzona hodowla ryb łososiowatych, w liczbie co najmniej 30 sztuk; próbka powinna zawierać jak największą liczbę ryb chorych lub podejrzanych o chorobę, w różnym wieku, z jak największej liczby stawów i basenów znajdujących się w danym obiekcie.

2. Próbki, o których mowa w ust. 1, pobiera się dwa razy w roku, biorąc pod uwagę:

1) cykl rozwojowy pasożyta;

2) ilość małży w obszarze, na którym jest prowadzona produkcja małży;

3) przepływ wody w obszarze, na którym jest prowadzona produkcja małży;

4) cykl rozwojowy małży.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: W. Olejniczak

¹⁾ Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej – rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 134, poz. 1433).

²⁾ Przepisy wydane na podstawie decyzji Rady nr 90/424/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii (Dz. Urz. EWG L 224 z 18.08.1990, str. 19–28, z późn. zm.). Dane dotyczące ogłoszenia powyższego aktu dotyczą jego ogłoszenia w Polskim wydaniu specjalnym Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.