Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 277 poz. 2750

Na podstawie art. 46 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1504, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

1) kształtowania taryf przez przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przesyłania i dystrybucji lub obrotu paliwami gazowymi oraz magazynowania paliw gazowych;

2) kalkulacji cen i stawek opłat;

3) rozliczeń w obrocie paliwami gazowymi.

1) ustawie – należy przez to rozumieć ustawę z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne;

2) układzie pomiarowym – należy przez to rozumieć gazomierze i inne urządzenia pomiarowe lub rozliczeniowo-pomiarowe, a także układy połączeń między nimi, służące do pomiaru ilości pobranych lub dostarczonych do sieci paliw gazowych i dokonywania rozliczeń w jednostkach objętości lub energii;

3) grupie taryfowej – należy przez to rozumieć grupę odbiorców pobierających paliwa gazowe z sieci gazowej lub korzystających z usług związanych z zaopatrzeniem odbiorców w te paliwa, dla których stosuje się jeden zestaw cen lub stawek opłat i warunków ich stosowania;

4) charakterystyce odbioru paliwa gazowego – należy przez to rozumieć określone w umowie lub rzeczywiste wielkości charakteryzujące w szczególności:

a) roczną ilość odbieranego paliwa gazowego i nierównomierność jego poboru w czasie,

b) godzinową lub dobową moc,

c) ciśnienie w miejscu dostarczania paliwa gazowego;

5) mocy umownej – należy przez to rozumieć maksymalną godzinową możliwość odebrania w danym roku paliwa gazowego, określoną w umowie sprzedaży paliw gazowych lub umowie o świadczenie usług przesyłowych;

6) subsydiowaniu skrośnym – należy przez to rozumieć pokrywanie kosztów dotyczących jednego rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej lub jednej grupy odbiorców przychodami pochodzącymi z innego rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej lub od innej grupy odbiorców;

7) pozyskaniu paliw gazowych – należy przez to rozumieć zakup paliw gazowych oraz wydobycie, wytwarzanie i przetwarzanie paliw gazowych;

8) pojemności czynnej magazynu – należy przez to rozumieć maksymalną ilość paliw gazowych możliwą do odebrania w ciągu jednego cyklu pracy magazynu przy zachowaniu bezpieczeństwa pracy magazynu;

9) okresie regulacji – należy przez to rozumieć okres obowiązywania współczynnika korekcyjnego, o którym mowa w § 27 ust. 2.

1) pokrycie kosztów uzasadnionych w zakresie określonym w art. 45 ustawy;

2) ochronę interesów odbiorców przed nieuzasadnionym poziomem cen;

3) eliminowanie subsydiowania skrośnego.

1) grupy taryfowe;

2) rodzaje oraz wysokość cen i stawek opłat, a także warunki ich stosowania;

3) bonifikaty z tytułu niedotrzymania parametrów jakościowych paliw gazowych;

4) opłaty za niedotrzymanie standardów jakościowych obsługi odbiorców;

5) opłaty za nielegalny pobór paliw gazowych.

2. Określone w taryfie ceny i stawki opłat różnicuje się dla poszczególnych grup taryfowych, odpowiednio do kosztów uzasadnionych.

3. Taryfę kształtuje się w taki sposób, aby odbiorca mógł na jej podstawie obliczyć należność odpowiadającą zakresowi usług związanych z zaopatrzeniem w paliwa gazowe, określonemu w umowie sprzedaży paliw gazowych, umowie o świadczenie usług przesyłowych lub usług magazynowania paliw gazowych.

2. Warunki, o których mowa w ust. 1, powinny określać w szczególności:

1) zakres świadczonych usług dla odbiorców w poszczególnych grupach taryfowych;

2) standardy jakościowe obsługi odbiorców;

3) sposób obliczania opłat w przypadku uszkodzenia układu pomiarowo-rozliczeniowego.

1) ceny paliw gazowych;

2) bonifikaty z tytułu niedotrzymania parametrów jakościowych dostarczanych paliw gazowych;

3) opłaty za niedotrzymanie standardów jakościowych obsługi odbiorców.

2. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem i dystrybucją paliw gazowych ustala w taryfie:

1) stawki opłat za przyłączenie do sieci przesyłowej i rozdzielczej;

2) stawki opłat za świadczenie usług przesyłowych sieciami przesyłowymi lub rozdzielczymi;

3) stawki opłat abonamentowych;

4) bonifikaty z tytułu niedotrzymania parametrów jakościowych dostarczanych paliw gazowych;

5) opłaty za niedotrzymanie standardów jakościowych obsługi odbiorców;

6) opłaty za nielegalny pobór paliw gazowych.

3. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się obrotem paliwami gazowymi ustala w taryfie:

1) ceny paliw gazowych;

2) stawki opłat abonamentowych;

3) bonifikaty z tytułu niedotrzymania parametrów jakościowych dostarczanych paliw gazowych;

4) opłaty za niedotrzymanie standardów jakościowych obsługi odbiorców.

4. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem i dystrybucją paliw gazowych oraz obrotem tymi paliwami ustala w taryfie jedną stawkę opłaty abonamentowej dla obydwu rodzajów prowadzonej działalności gospodarczej.

5. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się magazynowaniem paliw gazowych ustala w taryfie:

1) stawki opłat za usługi magazynowania paliw gazowych;

2) bonifikaty z tytułu niedotrzymania standardów jakości świadczonych usług magazynowania paliw gazowych;

3) opłaty za niedotrzymanie standardów jakościowych obsługi odbiorców.

1) przyłączenia do sieci przesyłowej lub rozdzielczej;

2) rodzaju pobieranego paliwa gazowego;

3) wielkości i charakterystyki odbioru paliwa gazowego;

4) systemu rozliczeń;

5) niezawodności i ciągłości świadczonych usług i ponoszonych z tego tytułu kosztów.

1) prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie zaopatrzenia w paliwa gazowe, w tym kosztów finansowych związanych z obsługą kredytów bankowych, z wyłączeniem odsetek i opłat za nieterminowe realizowanie zobowiązań;

2) modernizacji i rozwoju oraz kosztów związanych z realizacją inwestycji z zakresu ochrony środowiska i związanych z tym kosztów finansowych.

2. Podstawą oceny kosztów, o których mowa w ust. 1, są porównywalne koszty, poniesione w roku kalendarzowym poprzedzającym rok bazowy, określone na podstawie sprawozdania finansowego, zbadanego zgodnie z przepisami o rachunkowości.

3. Koszty, o których mowa w § 10 pkt 1, określa się, przyjmując planowane dla roku bazowego ilości dostarczanych paliw gazowych, wielkości mocy umownej i ilości układów pomiarowych.

2. Koszty, o których mowa w ust. 1, ustala się na podstawie obowiązującego dla przedsiębiorstwa planu inwestycji oraz określonego w tym planie sposobu finansowania i harmonogramu realizacji poszczególnych przedsięwzięć inwestycyjnych w zakresie:

1) wytwarzania i magazynowania paliw gazowych – planu inwestycji rozwojowych, modernizacyjnych i związanych z ochroną środowiska dla źródeł i magazynów paliw gazowych;

2) przesyłania i dystrybucji paliw gazowych – planu rozwoju w zakresie zaspokojenia obecnego i przyszłego zapotrzebowania na paliwa gazowe, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy.

3. Koszty związane z eksploatacją urządzeń i instalacji przekazywanych do eksploatacji w wyniku inwestycji rozwojowych, modernizacyjnych i z zakresu ochrony środowiska, o których mowa w ust. 1 i 2, obejmują w szczególności:

1) odpisy amortyzacyjne, obliczone zgodnie z przepisami dla środków trwałych przekazywanych do eksploatacji w wyniku inwestycji rozwojowych, modernizacyjnych i z zakresu ochrony środowiska;

2) odsetki od kredytów zaciągniętych na realizację tych inwestycji oraz koszty finansowe związane z obsługą tych kredytów;

3) koszty kalkulacyjne związane z eksploatacją nowych urządzeń i instalacji w zakresie kosztów robocizny, materiałów, transportu, remontów i innych kosztów, wynikających z rodzaju urządzeń i instalacji oraz warunków ich pracy.

4. W planowanych kosztach rozwoju, stanowiących podstawę kalkulacji stawek opłat za usługi przesyłowe, nie uwzględnia się kosztów wynikających z nakładów inwestycyjnych stanowiących podstawę do obliczenia stawek opłat za przyłączenie do sieci.

2. Metoda podziału kosztów, zasady ewidencji kosztów oraz podział odbiorców na grupy taryfowe nie mogą ulec zmianie w okresie regulacji.

1) odrębnie dla sieci przesyłowej lub rozdzielczej, w zależności od średnicy odcinków sieci służących do przyłączenia i rodzaju stosowanych materiałów;

2) przy zastosowaniu standardowych elementów odcinków sieci i wykonaniu przyłączenia w warunkach standardowych.

2. Do warunków standardowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się wykonanie przyłączenia:

1) w wykopie otwartym, na terenie bez nawierzchni utwardzonej;

2) w wykopie otwartym, na terenie z nawierzchnią utwardzoną;

3) przeciskiem, bez naruszania nawierzchni.

2. W nakładach, o których mowa w ust. 1, uwzględnia się wydatki ponoszone na wykonanie prac projektowych oraz geodezyjnych, uzgodnienia dokumentacji, uzyskania pozwolenia na budowę, budowę standardowych elementów odcinków sieci, nadzoru budowlanego, robót budowlano-montażowych wraz z niezbędnymi próbami oraz opłaty za zajęcie terenu.

3. Do standardowych elementów odcinków sieci, o których mowa w ust. 2, zalicza się:

1) układ włączeniowy, rurę przewodową, zasuwę odcinającą, złącze izolacyjne lub połączenia typu polietylen-stal na przyłączu polietylenowym, kurek główny oraz reduktor ciśnienia gazu o przepustowości do 10 m³/h, rury ochronne na skrzyżowaniu z innym uzbrojeniem podziemnym – przy przyłączeniu do sieci rozdzielczej;

2) rurę przewodową, złącze izolacyjne, dwa układy zaporowo-upustowe, rury ochronne na skrzyżowaniach z innym uzbrojeniem podziemnym – przy przyłączeniu do sieci przesyłowej.

1) przesyłowych – kalkuluje się jako stawki dystansowe lub grupowe;

2) rozdzielczych – kalkuluje się jako stawki grupowe.

2. Stawki opłaty stałej mogą być różnicowane odpowiednio do charakterystyki odbioru paliw gazowych i potrzeb ich magazynowania.

3. Dla odbiorców przyłączonych do sieci rozdzielczej stawki grupowe za usługi przesyłowe kalkuluje się na podstawie łącznych kosztów, ponoszonych przez przedsiębiorstwo energetyczne w związku z przesyłaniem i dystrybucją paliw gazowych od źródła gazu do odbiorcy.

1) zakupu paliw gazowych w ilości niezbędnej do pokrycia różnicy między ilością paliw gazowych wprowadzoną do sieci gazowej a ilością paliw gazowych pobraną z sieci przez odbiorców;

2) utrzymania parametrów jakości dostarczanych paliw gazowych poprzez zapewnienie niezbędnych rezerw tych paliw w źródłach i magazynach oraz zdolności przesyłowych w sieciach własnych i innych podmiotów.

2. Stawki opłaty stałej za usługi przesyłowe kalkuluje się na podstawie kosztów stałych określonych dla danej grupy taryfowej, w szczególności kosztów:

1) eksploatacji, odtworzenia, modernizacji i rozbudowy sieci gazowej, z wyłączeniem kosztów, o których mowa w art. 7 ust. 6 ustawy;

2) przesyłania paliw gazowych sieciami gazowymi o innych parametrach i sieciami innych przedsiębiorstw energetycznych zajmujących się przesyłaniem i dystrybucją paliw gazowych;

3) rezerwowania przesyłania paliw gazowych sieciami gazowymi o innych parametrach i sieciami innych przedsiębiorstw, o których mowa w pkt 2;

4) magazynowania paliw gazowych;

5) budowy i eksploatacji układów pomiarowych oraz wykorzystania infrastruktury technicznej, koniecznych dla zapewnienia dostarczania paliw gazowych.

3. Przedsiębiorstwo energetyczne uwzględnia w kalkulacji stawek opłaty zmiennej za usługi przesyłowe część kosztów stałych, które nie zostaną pokryte stawkami opłat stałych, ustalonych zgodnie z art. 45 ust. 5 ustawy.

2. Stawki opłaty stałej dystansowej kalkuluje się na jednostkę mocy umownej i jednostkę długości sieci służącej do przesyłania paliwa gazowego, od miejsca jego pozyskania do miejsca odbioru tego paliwa przez odbiorcę.

3. Stawki opłaty stałej grupowej kalkuluje się na jednostkę mocy umownej, z zastrzeżeniem § 34 pkt 3.

2. Stawki opłat, o których mowa w ust. 1, kalkuluje się na podstawie kosztów uzasadnionych realizacji usług lub wykonywanych czynności, w sposób eliminujący subsydiowanie skrośne.

3. Opłaty, o których mowa w ust. 1, ustala się za:

1) przerwanie i wznowienie dostarczania paliw gazowych;

2) sprawdzanie prawidłowości wskazań układu pomiarowego;

3) usługi pogotowia gazowego.

1) ceny paliw gazowych – na podstawie kosztów uzasadnionych pozyskania tych paliw oraz własnych kosztów uzasadnionych prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie obrotu paliwami gazowymi;

2) stawki opłat abonamentowych – na podstawie kosztów uzasadnionych świadczenia usług, obejmujących: odczytywanie wskazań układów pomiarowych, wystawianie faktur, obliczanie i pobieranie należności za dostarczone paliwo gazowe, a także za czynności związane z kontrolą układów pomiarowych, dotrzymywania warunków umów i prawidłowości rozliczeń, jako iloraz tych kosztów i liczby układów pomiarowo-rozliczeniowych.

2. Własne koszty uzasadnione ustala się na podstawie kosztów prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie obrotu paliwami gazowymi, w tym kosztów:

1) handlowej obsługi odbiorców, z wyłączeniem kosztów uwzględnionych w stawkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2;

2) finansowych.

1) stawki opłaty zmiennej za usługi magazynowania – na podstawie kosztów uzasadnionych zmiennych, zależnych od ilości paliwa gazowego zatłaczanego do magazynu i odbieranego z tego magazynu;

2) stawki opłaty stałej za usługi magazynowania – na podstawie kosztów uzasadnionych stałych zależnych od zamówionej pojemności czynnej magazynu i zamawianej mocy odbioru paliw gazowych z magazynu.

2. Ceny wskaźnikowe dla poszczególnych rodzajów prowadzonej działalności gospodarczej obliczone dla danego roku obowiązywania taryfy muszą spełniać warunek określony wzorem:

Cwpn <= Cwpn-1 x [1 + (RPI - X)/100]

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

3. Cenę wskaźnikową, o której mowa w ust. 2, ustala się w zakresie:

1) wytwarzania paliw gazowych – jako średnią cenę sprzedanych paliw gazowych, stanowiącą iloraz kalkulacyjnych przychodów z ich sprzedaży, określonych na podstawie cen tych paliw planowanych w taryfie na dany rok jej obowiązywania oraz ilości sprzedaży z uwzględnieniem charakterystyki odbioru paliw gazowych przyjętej do kalkulacji taryfy dla roku bazowego, do ilości sprzedaży przyjętej do kalkulacji taryfy dla roku bazowego;

2) obrotu paliwami gazowymi – jako średnią cenę sprzedanych paliw gazowych, stanowiącą iloraz kalkulacyjnych przychodów z ich sprzedaży, określonych na podstawie cen tych paliw oraz stawek opłat abonamentowych planowanych w taryfie na dany rok jej obowiązywania oraz ilości sprzedaży z uwzględnieniem charakterystyki odbioru paliw gazowych przyjętej do kalkulacji taryfy dla roku bazowego, do ilości sprzedaży przyjętej do kalkulacji taryfy dla roku bazowego;

3) przesyłania i dystrybucji paliw gazowych – jako średnią cenę przesyłania paliw gazowych, stanowiącą iloraz kalkulacyjnych przychodów ze sprzedaży usług przesyłowych oraz stawek opłat abonamentowych, wyliczanych według stawek opłat planowanych w taryfie na dany rok jej obowiązywania oraz ilości sprzedaży tych usług z uwzględnieniem charakterystyki odbioru paliw gazowych w roku bazowym, do ilości dostaw paliw gazowych przyjętej do kalkulacji taryfy dla roku bazowego;

4) magazynowania paliw gazowych – jako średnią cenę magazynowania paliw gazowych, stanowiącą iloraz kalkulacyjnych przychodów ze sprzedaży usług magazynowania, wyliczanych według stawek opłat planowanych w taryfie na dany rok jej obowiązywania oraz ilości sprzedaży tych usług z uwzględnieniem charakterystyki odbioru paliw gazowych w roku bazowym, do pojemności czynnej magazynów przyjętej do kalkulacji taryfy dla roku bazowego.

4. Cenę wskaźnikową dla roku poprzedzającego dany rok, o której mowa w ust. 2, dla prowadzonej działalności gospodarczej oblicza się odpowiednio, w sposób określony w ust. 3, na podstawie cen i stawek opłat ustalonych w taryfie stosowanej w roku poprzedzającym dany rok oraz ilości sprzedaży paliw gazowych z uwzględnieniem charakterystyki odbioru tych paliw przyjętej do kalkulacji taryfy dla roku bazowego.

5. W przychodach, o których mowa w ust. 3 oraz § 28 ust. 2, nie uwzględnia się przychodów uzyskanych z opłat za:

1) przyłączenie podmiotów do sieci;

2) usługi i czynności, o których mowa w § 23 ust. 1;

3) nielegalny pobór paliw gazowych;

4) niedotrzymanie warunków umów.

2. Średnią stawkę opłaty za usługę przesyłową oblicza się jako iloraz kalkulacyjnych przychodów ze sprzedaży usług przesyłowych oraz opłat abonamentowych w danej grupie taryfowej, wyliczanych według stawek opłat planowanych w taryfie na dany rok jej obowiązywania oraz ilości sprzedaży tych usług z uwzględnieniem charakterystyki odbioru paliw gazowych w roku bazowym, do ilości dostaw paliw gazowych dla danej grupy taryfowej przyjętej do kalkulacji taryfy na rok bazowy.

3. Przedsiębiorstwo prowadzące działalność w zakresie przesyłania i dystrybucji oraz obrotu paliwami gazowymi przy kalkulacji średniej stawki, o której mowa w ust. 2, nie uwzględnia opłat abonamentowych.

2. Korekta cen, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w szczególności w przypadku zakupu paliw gazowych po cenach:

1) wyższych o więcej niż 5 % w stosunku do cen przyjętych do kalkulacji w taryfie – nie częściej niż raz na kwartał;

2) niższych o więcej niż 5 % w stosunku do cen przyjętych do kalkulacji w taryfie – nie częściej niż raz na kwartał.

2. Przedsiębiorstwo energetyczne powstałe w wyniku przekształceń własnościowych przedsiębiorstwa energetycznego prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie zaopatrzenia w paliwa gazowe prowadzi rozliczenia z odbiorcami na podstawie obowiązującej taryfy przedsiębiorstwa, z którego powstało w wyniku jego przekształceń, do dnia wejścia w życie taryfy przez nie ustalonej i zatwierdzonej przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, jednak nie dłużej niż przez okres 9 miesięcy od dnia rozpoczęcia przez nie działalności gospodarczej, na którą uzyskało koncesję.

3. Przedsiębiorstwo energetyczne, w którym nastąpiły przekształcenia własnościowe, w wyniku których powstało nowe przedsiębiorstwo, stosuje dotychczasową taryfę do dnia wejścia w życie taryfy ustalonej przez powstałe przedsiębiorstwo, jednak nie dłużej niż przez okres 9 miesięcy od dnia rozpoczęcia przez nie działalności gospodarczej.

2. Opłata za przyłączenie do sieci gazowej stanowi sumę:

1) opłaty za budowę odcinka sieci służącego do przyłączenia do 5 m do sieci rozdzielczej lub do 30 m do sieci przesyłowej;

2) opłaty za budowę odcinka sieci powyżej 5 m do sieci rozdzielczej lub powyżej 30 m do sieci przesyłowej, stanowiącej iloczyn stawki opłaty za przyłączenie i długości odcinków sieci służących do przyłączenia.

3. Opłatę za przyłączenie do sieci gazowej oblicza się według wzoru:

OP = OR + SP x LP

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

2. Przedsiębiorstwo energetyczne może, na wniosek przyłączanego podmiotu, rozłożyć opłatę, o której mowa w ust. 1, na raty. Warunki pobierania opłaty w ratach, w tym pokrywania związanych z tym kosztów, określa umowa o przyłączenie.

1) dla stawek dystansowych oblicza się według wzoru:

Od = Szd x Q + Ssd x Mp x L x T

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

2) dla stawek grupowych, z zastrzeżeniem pkt 3, oblicza się według wzoru:

Og = Szg x Q + Ssg x Mp x T

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

3) dla stawek grupowych, w przypadku odbiorców odbierających paliwa gazowe w ilości do 10 m³/h dla gazu ziemnego wysokometanowego i gazu propan-butan oraz do 25 m³/h dla gazu ziemnego zaazotowanego, oblicza się według wzoru:

Ocg = Szg x Q + Osg

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

N (dobowa) = (M x 365) : QR – dla nierównomierności dobowej lub

N (godzinowa) = (M x 8760) : QR – dla nierównomierności godzinowej,

w którym:

OM = Szz x Vz + Szo x Vo + SSV x VC + SSM x MM

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

1) z odbiorcami pobierającymi paliwa gazowe w ilości do 10 m³/h dla gazu ziemnego wysokometanowego lub do 25 m³/h dla gazu ziemnego zaazotowanego – w okresach nie dłuższych niż 12 miesięcy;

2) z odbiorcami pobierającymi paliwa gazowe w ilościach większych niż 10 m³/h dla gazu ziemnego wysokometanowego lub w ilościach większych niż 25 m³/h dla gazu ziemnego zaazotowanego – co miesiąc.

2. W okresach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, mogą być pobierane opłaty za paliwa gazowe w wysokości określonej na podstawie prognozowanego zużycia tych paliw.

3. Jeżeli w wyniku wnoszenia opłat na podstawie prognozowanego zużycia, o którym mowa w ust. 2, powstanie nadpłata lub niedopłata za pobrane paliwo gazowe, przedsiębiorstwo energetyczne niezwłocznie zawiadamia o tym odbiorców.

4. W przypadku powstania nadpłaty lub niedopłaty za pobrane paliwo gazowe:

1) nadpłata podlega zaliczeniu na poczet płatności ustalonych na najbliższy okres rozliczeniowy, o ile odbiorca w terminie określonym w zawiadomieniu, o którym mowa w ust. 3, nie krótszym niż 7 dni od dnia otrzymania zawiadomienia o nadpłacie, nie zażąda jej zwrotu;

2) niedopłata jest doliczana do pierwszej faktury, wystawianej za najbliższy okres rozliczeniowy.

2. Korekta, o której mowa w ust. 1, obejmuje cały okres rozliczeniowy lub okres, w którym występowały stwierdzone nieprawidłowości lub błędy.

1) awarii, zagrożenia wybuchem lub wybuchu;

2) zagrożenia pożarem lub pożaru;

3) prowadzenia prac związanych z usuwaniem awarii;

4) wykonywania planowanych prac konserwacyjnych lub remontowych sieci gazowych;

5) wykonywania prac związanych z przyłączaniem odbiorców lub prac przyłączeniowych w sieci gazowej należącej do przedsiębiorstwa gazowniczego;

6) prac związanych ze zmianą rodzaju dostarczanego paliwa gazowego.

1) ograniczenia ciśnienia dostarczanego paliwa gazowego poniżej wielkości określonych w umowie;

2) niespełniania przez paliwo gazowe parametrów jakościowych określonych w odrębnych przepisach.

2. Przedsiębiorstwo energetyczne udziela lub odmawia udzielenia bonifikaty, o której mowa w ust. 1, w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku przez odbiorcę; wysokość bonifikaty określa taryfa.

1) w przypadku odmowy udzielenia odbiorcom, na ich żądanie, informacji o przewidywanym terminie wznowienia dostarczania paliw gazowych, przerwanego z powodu awarii sieci – opłata stanowi 1/300 przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w roku kalendarzowym poprzedzającym rok wprowadzenia nowej taryfy, określonego w obwieszczeniu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego ogłaszanym w Dzienniku Urzędowym Głównego Urzędu Statystycznego;

2) w przypadku niepowiadomienia, co najmniej z czternastodniowym wyprzedzeniem, o terminach i czasie planowanych przerw w dostawie paliw gazowych, w formie ogłoszeń prasowych, komunikatów radiowych lub telewizyjnych albo w inny sposób przyjęty na danym terenie, odbiorców zasilanych z sieci rozdzielczej – opłata stanowi 1/150 wynagrodzenia, o którym mowa w pkt 1;

3) w przypadku niepowiadomienia w formie pisemnej, telefonicznej lub za pomocą innego środka telekomunikacji, co najmniej z czternastodniowym wyprzedzeniem, o terminach i czasie planowanych przerw w dostarczaniu paliw gazowych, odbiorców zasilanych z sieci przesyłowej – opłata stanowi 1/15 wynagrodzenia, o którym mowa w pkt 1;

4) w przypadku niepowiadomienia z tygodniowym wyprzedzeniem odbiorców zasilanych z sieci przesyłowej o zamierzonej zmianie ciśnienia i innych parametrów paliwa gazowego mających wpływ na współpracę ruchową z siecią – opłata stanowi 1/30 wynagrodzenia, o którym mowa w pkt 1;

5) w przypadku odmowy odpłatnego podjęcia stosownych czynności w sieci, w celu umożliwienia bezpiecznego wykonania przez odbiorcę lub inny podmiot prac w obszarze oddziaływania tej sieci – opłata stanowi 1/30 wynagrodzenia, o którym mowa w pkt 1;

6) w przypadku nieudzielenia na żądanie odbiorcy informacji o zasadach rozliczeń oraz aktualnych taryf – opłata stanowi 1/300 wynagrodzenia, o którym mowa w pkt 1.

2. Jeżeli paliwo gazowe jest pobierane niezgodnie z warunkami określonymi w umowie, przedsiębiorstwo energetyczne może obciążyć odbiorcę opłatami:

1) w przypadku udowodnionego okresu nielegalnego pobierania paliwa gazowego – w wysokości dwukrotności cen i stawek opłat określonych w taryfie dla grupy taryfowej, do której jest zakwalifikowany odbiorca, przyjmując wielkości pobieranej mocy i zużycia tego paliwa, jakie wystąpiły w analogicznym okresie przed powstaniem nielegalnego pobierania tego paliwa lub po jego ustaniu; opłaty oblicza się dla każdego miesiąca, w którym nastąpiło pobranie paliwa gazowego niezgodnie z umową;

2) w przypadku, gdy nie można ustalić ilości nielegalnie pobranego paliwa gazowego – w wysokości dwukrotności cen i stawek opłat określonych w taryfie dla grupy taryfowej, do której jest zakwalifikowany odbiorca, przyjmując ryczałtowe wielkości zużycia tego paliwa określone w taryfie i wielkość mocy określoną w zawartej z odbiorcą umowie sprzedaży lub umowie o świadczenie usług przesyłowych.

3. Opłaty, o których mowa w ust. 2 pkt 1, oblicza się dla całego nieobjętego przedawnieniem okresu udowodnionego nielegalnego pobierania paliwa gazowego.

4. Ryczałtowe ilości paliwa, o których mowa w ust. 1 i ust. 2 pkt 2, są określane w taryfach jako ilości maksymalne i przedsiębiorstwo przy ustalaniu opłat może zastosować ilości mniejsze, uwzględniając rzeczywiste możliwości pobierania paliwa gazowego przez danego odbiorcę wynikające z mocy i rodzaju zainstalowanych odbiorników.

5. Przedsiębiorstwo energetyczne może ustalić w taryfie opłaty za wykonywanie następujących czynności związanych ze stwierdzeniem nielegalnego pobierania paliwa gazowego:

1) wymianę uszkodzonego przez odbiorcę gazomierza lub innego urządzenia pomiarowego albo zniszczenie tego gazomierza lub urządzenia;

2) założenie plomby w miejsce zerwanej przez odbiorcę plomby na rejestratorze mocy lub innym urządzeniu związanym z pomiarem tej mocy, lub naruszenie tej plomby;

3) sprawdzenie stanu technicznego układu pomiarowo-rozliczeniowego i założenie nowych plomb na kurku głównym, w układzie pomiarowo-rozliczeniowym lub na innym elemencie podlegającym oplombowaniu, w miejsce zerwanych przez odbiorcę plomb lub przez niego uszkodzonych;

4) poddanie urządzenia pomiarowo-rozliczeniowego ponownej legalizacji z powodu zerwania przez odbiorcę plomb legalizacyjnych lub ich naruszenia.

2. Do spraw wszczętych, a niezakończonych do dnia wejścia w życie rozporządzenia, dotyczących taryf, stosuje się przepisy niniejszego rozporządzenia.

Minister Gospodarki i Pracy: J. Hausner

¹⁾ Minister Gospodarki i Pracy kieruje działem administracji rządowej – gospodarka, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki i Pracy (Dz. U. Nr 134, poz. 1428).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 203, poz. 1966 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 34, poz. 293, Nr 91, poz. 875, Nr 96, poz. 959 i Nr 173, poz. 1808.

³⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 20 grudnia 2000 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz zasad rozliczeń w obrocie paliwami gazowymi (Dz. U. z 2001 r. Nr 1, poz. 8 i Nr 34, poz. 407 oraz z 2002 r. Nr 213, poz. 1804), które na podstawie art. 5 ustawy z dnia 24 lipca 2002 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 135, poz. 1144) utraciło moc z dniem 1 stycznia 2004 r.