REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 267 poz. 2656
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI I PRACY1)
z dnia 9 grudnia 2004 r.
w sprawie szczegółowego zakresu obowiązku zakupu energii elektrycznej i ciepła wytworzonych w odnawialnych źródłach energii
Na podstawie art. 9a ust. 6 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2003 r – Nr 153, poz. 1504, z późn. zm.2)) zarządza się, co następuje:
1) rodzaje odnawialnych źródeł energii;
2) parametry techniczne i technologiczne wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła z odnawialnych źródeł energii;
3) wymagania dotyczące pomiarów, rejestracji i sposobu obliczania ilości energii elektrycznej lub ciepła wytwarzanych w odnawialnych źródłach energii za pomocą instalacji wykorzystujących w procesie wytwarzania energii nośniki energii, o których mowa w art. 3 pkt 20 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, zwanej dalej „ustawą", oraz inne paliwa;
4) wielkość i sposób obliczania udziału energii elektrycznej wytwarzanej w odnawialnych źródłach energii, do której zakupu lub wytworzenia przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane, w sprzedaży energii elektrycznej, w okresie kolejnych 10 lat;
5) sposób uwzględniania w kalkulacji cen energii elektrycznej i ciepła, ustalonych w taryfach przedsiębiorstw energetycznych, o których mowa w art. 9a ust. 1 i 3 ustawy, kosztów zakupu lub wytworzenia energii elektrycznej i ciepła, do których zakupu lub wytworzenia przedsiębiorstwo to jest obowiązane.
1) energii elektrycznej wytworzonej w elektrowniach wodnych:
a) szczytowo-pompowych,
b) przepływowych z członem szczytowo-pompowym
– z użyciem wody przepompowanej;
2) energii elektrycznej i ciepła wytworzonych w wyniku termicznego przekształcania odpadów drewna mogących zawierać organiczne związki chlorowcopochodne, metale ciężkie lub związki tych metali powstałe w wyniku obróbki drewna z użyciem środków do konserwacji lub powlekania oraz odpadów drewna pochodzących z prac budowlanych lub rozbiórkowych;
3) ciepła, jeżeli planowany koszt uzasadniony jego zakupu:
a) spowoduje w przedsiębiorstwie energetycznym, w danym roku, wzrost cen lub stawek opłat za ciepło dostarczane odbiorcom, o więcej niż wartość średniorocznego wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem w poprzednim roku kalendarzowym, określonego w komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, ogłoszonym w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski", lub
b) jest wyższy o ponad 5 % od średniego kosztu tej samej ilości ciepła dostarczonego odbiorcom z sieci ciepłowniczej, do której jest przyłączone odnawialne źródło energii, obliczonego na podstawie cen i stawek opłat stosowanych w poprzednim roku kalendarzowym.
1) biomasa – stałe lub ciekłe substancje pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego, które ulegają biodegradacji, pochodzące z produktów, odpadów i pozostałości z produkcji rolnej oraz leśnej, a także przemysłu przetwarzającego ich produkty, a także części pozostałych odpadów, które ulegają biodegradacji;
2) biogaz – gaz pozyskany z biomasy, w szczególności z instalacji przeróbki odpadów zwierzęcych lub roślinnych, oczyszczalni ścieków oraz składowisk odpadów;
3) mieszane paliwo wtórne – paliwo będące mieszanką biomasy lub biogazu oraz innych paliw, przygotowane poza jednostką wytwórczą zużywającą to paliwo;
4) jednostka wytwórcza – opisany przez dane techniczne i handlowe wyodrębniony zespół urządzeń należących do przedsiębiorstwa energetycznego, służący do wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła i wyprowadzenia mocy;
5) układ hybrydowy – jednostkę wytwórczą wytwarzającą energię elektryczną albo energię elektryczną i ciepło, w której w procesie wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła wykorzystywane są nośniki energii wytwarzane oddzielnie w odnawialnych źródłach energii i w źródłach energii innych niż odnawialne oraz zużywane wspólnie w tej jednostce wytwórczej do wytworzenia energii elektrycznej lub ciepła.
1) z elektrowni wodnych oraz wiatrowych;
2) ze źródeł wytwarzających energię z biomasy oraz biogazu;
3) ze słonecznych ogniw fotowoltaicznych oraz kolektorów do produkcji ciepła;
4) ze źródeł geotermalnych.
§ 5.
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
Eo | – ilość energii elektrycznej lub ciepła wytworzonych w odnawialnych źródłach energii [w MWh lub GJ]; |
E | – ilość energii elektrycznej lub ciepła wytworzonych w jednostce wytwórczej, w której jest spalana biomasa lub biogaz wspólnie z innymi paliwami [w MWh lub GJ]; |
MBi | – masę biomasy lub biogazu, spalonych w jednostce wytwórczej [w Mg]; |
MKj | – masę paliwa innego niż biomasa lub biogaz, spalonego w jednostce wytwórczej [w Mg]; |
WBi | – wartość opałową biomasy lub biogazu spalonych w jednostce wytwórczej [w MJ/Mg]; |
WKj | – wartość opałową paliwa innego niż biomasa lub biogaz, spalonego w jednostce wytwórczej [w MJ/Mg]; |
n | – liczbę rodzajów biomasy lub biogazu spalonych w jednostce wytwórczej; |
m | – liczbę rodzajów paliw innych niż biomasa lub biogaz, spalonych w jednostce wytwórczej. |
2. Pomiary, rejestracja oraz sposób obliczania ilości energii elektrycznej lub ciepła wytwarzanych w odnawialnych źródłach energii (Eo) powinny być wykonywane zgodnie z procedurą pomiarów, rejestracji i obliczania ilości energii wytworzonej w odnawialnych źródłach energii, opracowaną dla danej jednostki wytwórczej przez przedsiębiorstwo energetyczne, zwaną dalej „procedurą rozliczeń”.
3. Procedura rozliczeń powinna być opracowana zgodnie z:
1) przepisami o miarach, w zakresie pomiarów;
2) Polskimi Normami określającymi wymagania dotyczące kompetencji laboratoriów badawczych lub wzorcujących, zgodnie z którymi badania biomasy lub biogazu wykonywane będą w laboratoriach wykazujących się kompetencją techniczną i biegłością w zakresie procedur rozliczeń i badań udokumentowaną w rozumieniu tych norm.
4. W przypadku spalania w jednostce wytwórczej biomasy lub biogazu wspólnie z innymi paliwami:
1) pomiary masy biomasy w postaci stałej i paliwa stałego innego niż biomasa powinny obejmować pomiary masy każdego z tych paliw dostarczonych do procesu spalania;
2) pomiary masy biomasy w postaci ciekłej lub biogazu oraz paliwa ciekłego lub gazowego innego niż biomasa lub biogaz powinny obejmować pomiary masy każdego z tych paliw dostarczonych do procesu spalania, wykonywane metodą bezpośrednią za pomocą pomiaru masy (przepływomierze masowe) lub metodą pośrednią za pomocą pomiaru objętości z korekcją temperatury, a w przypadku paliw gazowych także ciśnienia tych paliw;
3) pobieranie próbek do badania właściwości fizykochemicznych poszczególnych rodzajów paliw, niezbędnych do obliczenia ich wartości opałowej, zwanych dalej „właściwościami fizykochemicznymi”, i pomiaru masy tych paliw należy wykonywać w tym samym czasie i miejscu;
4) oznaczanie właściwości fizykochemicznych paliw powinno się odbywać zgodnie z właściwymi Polskimi Normami;
5) w przypadku braku norm, o których mowa w pkt 4, dla danego rodzaju zużywanego paliwa, oznaczanie właściwości fizykochemicznych tego paliwa powinno odbywać się zgodnie z procedurą badawczą uwierzytelnioną w rozumieniu Polskich Norm określających wymagania dotyczące kompetencji laboratoriów badawczych i wzorcujących.
§ 6.
1) wykonać pomiary masy mieszanego paliwa wtórnego dostarczonego do procesu spalania w jednostce wytwórczej;
2) oznaczyć ciepło spalania i wykonać obliczenia wartości opałowej:
a) mieszanego paliwa wtórnego dostarczanego do procesu spalania w jednostce wytwórczej,
b) próbek paliw wchodzących w skład paliwa, o którym mowa w pkt 1;
3) udokumentować udział energii chemicznej biomasy lub biogazu w energii chemicznej mieszanego paliwa wtórnego zgodnie z § 5.
§ 7.
1) obliczania i rozliczania ilości wytwarzanej energii elektrycznej i ciepła dokonuje się na podstawie:
a) wskazań urządzeń i przyrządów pomiarowych w rozumieniu przepisów o miarach,
b) procedury rozliczeń;
2) oznaczanie ciepła spalania i obliczanie wartości opałowej biomasy lub biogazu powinno być dokonywane co 24 godziny z uśrednionej próby, z próbek pobieranych co:
a) 8 godzin – dla jednostek wytwórczych o całkowitej zainstalowanej mocy cieplnej poniżej 50 MW,
b) 4 godziny – dla jednostek wytwórczych o całkowitej zainstalowanej mocy cieplnej w zakresie od 50 MW do 250 MW,
c) 2 godziny – dla całkowitej zainstalowanej mocy cieplnej jednostki wytwórczej wyższej od 250 MW.
2. W przypadku okresowego zasilania pośredniego zbiornika paliwa, uniemożliwiającego pobranie próbki w czasie określonym w ust. 1 pkt 2, próbkę powinno się pobrać w trakcie ciągłej pracy układu zasilania zbiornika, nie rzadziej niż co 2 godziny.
3. W przypadku zmiany rodzaju dostarczanego paliwa pobranie próbki powinno być wykonane w ciągu godziny od wystąpienia tej zmiany, nie później niż przed kolejną zmianą rodzaju dostarczanego paliwa, niezależnie od ostatnio pobranych próbek w czasie określonym w ust. 1 pkt 2 lub ust. 2, przed zmianą rodzaju paliwa.
§ 8.
1) odnawialnych źródłach energii,
2) źródłach innych niż odnawialne
– o ile nie są wykonywane pomiary, o których mowa w § 5 ust. 4 oraz § 6 i 7.
2. Ilość energii elektrycznej lub ciepła wytworzonych w odnawialnych źródłach energii, w układzie hybrydowym, oblicza się, przyjmując proporcjonalny udział ilościowy energii wytworzonej w odnawialnych źródłach energii w ilości energii wytworzonej we wszystkich źródłach zasilających jednostkę wytwórczą według wzoru:
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
Eo | – ilość energii elektrycznej lub ciepła wytworzonych w odnawialnych źródłach energii, w układzie hybrydowym [w MWh lub GJ]; |
E | – całkowitą ilość energii elektrycznej lub ciepła wytworzonych w układzie hybrydowym [w MWh lub GJ]; |
EPOi | – ilość energii elektrycznej lub ciepła wytworzonych w odnawialnym źródle energii, a wykorzystywanych w układzie hybrydowym [w MWh lub GJ]; |
EPKj | – ilość energii elektrycznej lub ciepła wytworzonych w źródle energii innym niż odnawialne źródło energii, a wykorzystywanych w układzie hybrydowym [w MWh lub GJ]; |
n | – liczbę odnawialnych źródeł energii wytwarzających nośniki energii wykorzystywane w układzie hybrydowym; |
m | – liczbę źródeł energii wytwarzających nośniki energii wykorzystywane w układzie hybrydowym, innych niż odnawialne źródła energii. |
3. Ilość energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnym źródle energii w elektrowni wodnej, szczytowo-pompowej lub w elektrowni wodnej przepływowej z członem szczytowo-pompowym oblicza się według wzoru:
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
Eo | – ilość energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnym źródle energii [w MWh]; |
Ecw | – całkowitą ilość energii elektrycznej wytworzonej w elektrowni wodnej, o której mowa w § 2 pkt 1 [w MWh]; |
Vp | – objętość wody odpompowanej [w m3]; |
Vc | – objętość całkowitą wody pobranej przez turbiny elektrowni wodnej, o której mowa w § 2 pkt 1 [w m3]. |
§ 9.
2. Parametry techniczne i technologiczne wytwarzania ciepła w odnawialnych źródłach energii, o których mowa w art. 9a ust. 3 ustawy, powinny być dostosowane do parametrów nośnika ciepła oraz warunków pracy sieci ciepłowniczej i potrzeb odbiorców, zgodnie z odrębnymi przepisami.
3. Dane uzyskane w wyniku pomiarów i wyniki obliczeń właściwości fizykochemicznych, o których mowa w § 5 ust. 4 oraz § 6 i 7, a także dane uzyskane w wyniku pomiarów, o których mowa w § 8, powinny być rejestrowane w sposób trwały, uniemożliwiający ich zmianę, oraz przechowywane przez okres co najmniej 5 lat.
1) 3,1 % – w 2005 r.;
2) 3,6 % – w 2006 r.;
3) 4,3 % – w 2007 r.;
4) 5,4 % – w 2008 r.;
5) 7,0 % – w 2009 r.;
6) 9,0 % – w 2010 r.;
7) 9,0 % – w 2011 r.;
8) 9,0 % – w 2012 r.;
9) 9,0 % – w 2013 r.;
10) 9,0 % – w 2014 r.
1) w jakiej je oferowano lub
2) równej zapotrzebowaniu odbiorców przedsiębiorstwa energetycznego realizującego ten obowiązek i przyłączonych do sieci ciepłowniczej, do której jest przyłączone odnawialne źródło energii, proporcjonalnie do udziału tego źródła w całkowitej mocy zamówionej przez odbiorców, z uwzględnieniem charakterystyki odbioru oraz możliwości przesyłania ciepła wytwarzanego w tym źródle.
2. W przypadku gdy więcej niż jedno przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w art. 9a ust. 3 ustawy, zajmuje się obrotem ciepłem i sprzedaje to ciepło odbiorcom przyłączonym do połączonych i współpracujących ze sobą sieci ciepłowniczych, obowiązek zakupu dotyczy ciepła wytworzonego w przyłączonych do tych sieci odnawialnych źródłach energii, w ilości proporcjonalnej do udziału każdego z tych przedsiębiorstw w łącznej sprzedaży ciepła przez wszystkie przedsiębiorstwa energetyczne dostarczające ciepło do odbiorców przyłączonych do tych sieci.
1) jednostka energii elektrycznej, sprzedawana przez dane przedsiębiorstwo energetyczne wszystkim odbiorcom, jest w tej samej wysokości obciążona tymi kosztami,
2) koszty te obciążają w tej samej wysokości jednostkę ciepła sprzedawanego przez dane przedsiębiorstwo energetyczne wszystkim odbiorcom przyłączonym do sieci ciepłowniczej, do której jest przyłączone odnawialne źródło energii.
2. Kosztami, o których mowa w ust. 1, uwzględnianymi w taryfach są koszty zakupu:
1) energii elektrycznej na giełdzie towarowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. Nr 103, poz. 1099, z późn. zm.3));
2) energii elektrycznej na pozagiełdowym, ogólnodostępnym rynku konkurencyjnym;
3) energii elektrycznej lub ciepła na podstawie ceny ustalonej odpowiednio w:
a) zatwierdzonej przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki taryfie albo
b) wyniku przetargu lub negocjacji w przypadku, gdy taryfa nie podlega zatwierdzeniu przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki.
3. Jako koszty energii elektrycznej, ponoszone w związku z realizacją obowiązku, o którym mowa w art. 9a ust. 1 ustawy, uznaje się także koszty uzasadnione wytwarzania tej energii we własnych źródłach odnawialnych.
Minister Gospodarki i Pracy: J. Hausner
|
1) Minister Gospodarki i Pracy kieruje działem administracji rządowej – gospodarka, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki i Pracy (Dz. U. Nr 134, poz. 1428).
2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 203, poz. 1966 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 34, poz. 293, Nr 91, poz. 875, Nr 96, poz. 959 i Nr 173, poz. 1808.
3) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 200, poz.1686, z 2003 r. Nr 50, poz. 424, Nr 84, poz. 774 i Nr 223, poz. 2216 oraz z 2004 r. Nr 64, poz. 594.
4) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 maja 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu obowiązku zakupu energii elektrycznej i ciepła z odnawialnych źródeł energii oraz energii elektrycznej wytwarzanej w skojarzeniu z wytwarzaniem ciepła (Dz. U. Nr 104, poz. 971), w części dotyczącej energii elektrycznej i ciepła wytworzonych w odnawialnych źródłach energii.
- Data ogłoszenia: 2004-12-17
- Data wejścia w życie: 2005-01-01
- Data obowiązywania: 2005-01-01
- Dokument traci ważność: 2006-01-13
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA