Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 258 poz. 2585

Na podstawie art. 61 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. Nr 69, poz. 625) zarządza się, co następuje:

1) sposób i tryb postępowania przy:

a) podejrzeniu gruźlicy bydła,

b) stwierdzaniu gruźlicy bydła,

c) wygaszaniu ogniska gruźlicy bydła;

2) rodzaje prób oraz sposób ich pobierania i wysyłania do badań diagnostycznych;

3) środki stosowane przy zwalczaniu gruźlicy bydła;

4) procedury oczyszczania i odkażania;

5) warunki i sposób ponownego umieszczania zwierząt w gospodarstwach;

6) wymagania niezbędne do uznania terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub regionu położonego na tym terytorium za urzędowo wolne od gruźlicy bydła oraz szczegółowy tryb tego uznawania.

2. Czynności, o których mowa w ust. 1, obejmują:

1) dochodzenie epizootyczne;

2) badanie kliniczne albo badanie poubojowe bydła oraz, jeżeli to konieczne, sekcję zwłok.

3. Powiatowy lekarz weterynarii, jeżeli to konieczne, wykonuje test diagnostyczny w kierunku gruźlicy bydła albo pobiera próby do badań diagnostycznych, zabezpiecza je, znakuje i przesyła do laboratorium w celu przeprowadzenia tych badań.

4. Powiatowy lekarz weterynarii do czasu uzyskania wyników testów diagnostycznych w kierunku gruźlicy bydła lub badań diagnostycznych obejmuje stado nadzorem, w ramach którego:

1) zakazuje przemieszczania bydła do stada oraz ze stada, z wyłączeniem przemieszczania dokonywanego w celu przeprowadzenia natychmiastowego uboju;

2) nakazuje odosobnienie w stadzie sztuk bydła podejrzanych o zakażenie lub chorobę;

3) podejmuje inne niezbędne czynności zmierzające do zapobieżenia rozprzestrzenianiu się gruźlicy bydła.

2. Powiatowy lekarz weterynarii w przypadku potwierdzenia podejrzenia gruźlicy bydła powiadamia:

1) państwowego powiatowego inspektora sanitarnego – o tym podejrzeniu;

2) podmiot skupujący mleko – o zawieszeniu statusu stada wolnego od gruźlicy bydła.

1) testy diagnostyczne w kierunku gruźlicy bydła i badania diagnostyczne albo

2) badania diagnostyczne.

2. Rodzaje prób pobieranych do badań diagnostycznych oraz sposób ich pobierania są określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

3. Powiatowy lekarz weterynarii w przypadku stwierdzenia gruźlicy bydła podejmuje czynności w celu zapobieżenia dalszemu szerzeniu się tej choroby, w szczególności:

1) zakazuje:

a) przemieszczania bydła do stada oraz z tego stada, z wyłączeniem przemieszczania dokonywanego w celu przeprowadzenia natychmiastowego uboju,

b) karmienia mlekiem pochodzącym od zwierząt, u których została stwierdzona gruźlica bydła, chyba że:

– mleko zostanie poddane obróbce cieplnej zapewniającej inaktywację prątków gruźlicy,

– mlekiem będą karmione wyłącznie zwierzęta pochodzące z tego samego gospodarstwa,

c) dostarczania mleka pochodzącego od krów, które miały kontakt ze zwierzęciem chorym lub zakażonym, do zakładu przetwórczego w celu przetworzenia, chyba że zostanie ono poddane obróbce cieplnej zapewniającej inaktywację prątków gruźlicy, odbywającej się pod nadzorem właściwego powiatowego lekarza weterynarii;

2) nakazuje:

a) odosobnienie tych sztuk bydła w stadzie, u których została stwierdzona ta choroba, oraz bydła, które miało kontakt ze zwierzęciem chorym lub zakażonym,

b) wykonanie testów diagnostycznych w kierunku gruźlicy bydła,

c) oznakowanie i odosobnienie w stadzie bydła, u którego stwierdzono tę chorobę lub które uzyskuje dodatni wynik w teście diagnostycznym w kierunku gruźlicy bydła,

d) zabicie bydła, o którym mowa w lit. c, nie później niż przed upływem 30 dni od dnia, w którym posiadacz bydła został powiadomiony o wyznaczeniu ogniska tej choroby;

3) niezwłocznie powiadamia:

a) państwowego powiatowego inspektora sanitarnego – o stwierdzeniu gruźlicy bydła,

b) podmiot skupujący mleko – o cofnięciu statusu stada wolnego od gruźlicy bydła.

4. Powiatowy lekarz weterynarii może przedłużyć termin, o którym mowa w ust. 3 pkt 2 lit. d, o okres nie dłuższy niż trzy miesiące, w przypadku:

1) jałówki lub krowy mającej się ocielić przed upływem trzech miesięcy;

2) niemożności zabicia, w terminie 30 dni, wszystkich sztuk w stadzie liczącym ponad 20 sztuk bydła, spowodowanej trudnościami technicznymi wyznaczonego w tym celu zakładu.

1) wszystkie sztuki bydła, u których stwierdzono gruźlicę bydła, zostały zabite lub padły, a ich zwłoki zostały usunięte w sposób uniemożliwiający szerzenie się tej choroby;

2) przeprowadzono oczyszczanie i odkażanie w sposób, który jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia;

3) wyniki dwóch kolejnych badań pozostałych sztuk bydła, przeprowadzonych przy zastosowaniu testu tuberkulinizacji porównawczej, potwierdzają niewystępowanie gruźlicy bydła, przy czym:

a) pierwszy test przeprowadza się nie wcześniej niż po upływie 60 dni,

b) drugi test przeprowadza się nie wcześniej niż w czwartym i nie później niż w dwunastym miesiącu

– od dnia usunięcia z ogniska gruźlicy bydła ostatniego zwierzęcia, które uzyskało dodatni wynik badania w kierunku gruźlicy bydła.

1) reagować ujemnie w próbie tuberkulinowej wykonanej w okresie 30 dni przed opuszczeniem gospodarstwa;

2) nie mieć kontaktu z innymi zwierzętami parzystokopytnymi o odmiennym statusie zdrowotnym, od czasu opuszczenia gospodarstwa do czasu przybycia do miejsca przeznaczenia.

1) odsetek zakażonych gruźlicą stad bydła, określony na podstawie wyników regularnych badań przeprowadzonych przy zastosowaniu testu tuberkulinizacji, nie przekroczył w okresie sześciu kolejnych lat 0,1 % wszystkich stad bydła;

2) przynajmniej 99,9 % wszystkich stad bydła zostało uznane za urzędowo wolne od gruźlicy bydła w okresie sześciu kolejnych lat; odsetek ten ustala się na podstawie obliczenia dokonanego na dzień 31 grudnia każdego roku;

3) system rejestracji gospodarstw i znakowania bydła umożliwia zidentyfikowanie stada pochodzenia i stada przejściowego dla każdej sztuki bydła;

4) wszystkie zwierzęta rzeźne z gatunku bydło pochodzące z danego obszaru są poddawane urzędowemu badaniu poubojowemu;

5) są przestrzegane przepisy w sprawie zawieszania i uchylania statusu stada urzędowo wolnego od gruźlicy bydła;

6) nie wykonuje się szczepienia bydła przeciwko gruźlicy bydła oraz nie leczy się bydła chorego na tę chorobę;

7) wprowadzane na to terytorium bydło, dla celów chowu lub hodowli:

a) pochodzi wyłącznie z państw lub regionów uznanych za wolne od gruźlicy bydła,

b) uzyskuje ujemny wynik w indywidualnym teście tuberkulinizacji.

1) są przestrzegane wymagania określone w § 8;

2) wprowadzane na to terytorium lub do tego regionu sztuki bydła:

a) pochodzą wyłącznie ze stad urzędowo wolnych od gruźlicy bydła,

b) uzyskują ujemny wynik w indywidualnym teście tuberkulinizacji.

2. Jeżeli odsetek stad zakażonych gruźlicą bydła określony na podstawie badań przeprowadzanych w odstępie:

1) rocznym nie przekracza, na danym terytorium, w każdym z dwóch kolejnych badań 1 % wszystkich stad bydła – następne badania kontrolne mogą być przeprowadzane co dwa lata, przy czym samce przeznaczone wyłącznie do opasu, znajdujące się w odosobnionych stadach i pochodzące ze stad urzędowo wolnych od gruźlicy bydła mogą być zwolnione z tych badań;

2) dwuletnim nie przekracza, na danym terytorium, w każdym z dwóch kolejnych badań 0,2 % wszystkich stad bydła – następne badania kontrolne mogą być przeprowadzane w odstępach trzyletnich; wiek zwierząt podlegających badaniom może być podwyższony do 12 lub 24 miesięcy życia;

3) trzyletnim nie przekracza, na danym terytorium, w każdym z kolejnych badań 0,1 % wszystkich stad bydła – następne badania kontrolne mogą być przeprowadzane w odstępach czteroletnich, przy czym:

a) bydło wprowadzane do stad na tym terytorium powinno uzyskiwać ujemny wynik w indywidualnym teście tuberkulinizacji,

b) tusze bydła po uboju są badane w kierunku gruźlicy, a wszystkie narządy i tkanki zwierzęce, w których wystąpiły zmiany wskazujące na wystąpienie gruźlicy bydła, są poddawane badaniom diagnostycznym.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: w z. J.J. Pilarczyk

¹⁾ Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej – rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 134, poz. 1433).

²⁾ Przepisy niniejszego rozporządzenia częściowo wdrażają postanowienia:

– dyrektywy 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną (Dz. Urz. WE L 121 z 29.07.1964),

– dyrektywy 78/52/EWG z dnia 13 grudnia 1977 r. ustanawiającej wspólnotowe kryteria w odniesieniu do krajowych planów przyspieszonego zwalczania brucelozy, gruźlicy i enzootycznej białaczki bydła (Dz. Urz. WE L 015 z 19.01.1978).

Załączniki do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi
z dnia 23 listopada 2004 r. (poz. 2585)

Załącznik nr 1

RODZAJE PRÓB ORAZ SPOSÓB ICH POBIERANIA I WYSYŁANIA DO BADAŃ DIAGNOSTYCZNYCH

Załącznik nr 2

SPOSÓB PRZEPROWADZANIA OCZYSZCZANIA I ODKAŻANIA