Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 255 poz. 2559

Na podstawie art. 6s ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej (Dz. U. z 2004 r. Nr 156, poz. 1641) zarządza się, co następuje:

2. Jeżeli przepisy prawa uzależniają przywóz lub wywóz towaru od posiadania pozwolenia, organ celny w momencie zgłoszenia celnego jest obowiązany, w szczególności:

1) dokonać na oryginale pozwolenia adnotacji o ilości lub wartości przywożonego lub wywożonego towaru;

2) dokonać na oryginale pozwolenia adnotacji o całkowitym wykorzystaniu pozwolenia, jeżeli towar objęty pozwoleniem został w całości przywieziony lub wywieziony;

3) zwrócić oryginał pozwolenia zgłaszającemu oraz dołączyć kserokopię pozwolenia wraz z dokonanymi adnotacjami do karty zgłoszenia celnego, zatrzymywanej przez organ celny.

3. Przepisów ust. 2 nie stosuje się, jeżeli przepisy odrębne określają inny sposób postępowania.

1) są autentyczne;

2) zostały nałożone prawidłowo;

3) nie są uszkodzone.

2. W przypadku przywozu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej towarów, na które polskie znaki akcyzy nałożono za granicą, funkcjonariusz celny sprawdza, czy znaki te zostały wywiezione z kraju zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami oraz sprawdza, czy został spełniony obowiązek wynikający z art. 107 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 i Nr 68, poz. 623).

2. Podczas kontroli celnej funkcjonariusz celny porównuje dane zawarte w zgłoszeniu celnym z danymi z protokołów odczytu wskazań urządzeń pomiarowych, stosowanych przy transporcie, o którym mowa w ust. 1.

3. Z wyłączeniem procedury uproszczonej, o której mowa w art. 76 ust. 1 lit. c rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992), ostatnio zmienionego aktem dotyczącym warunków przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE L 236 z 23.09.2003), w przypadku przywozu lub wywozu towarów transportem, o którym mowa w ust. 1, funkcjonariusz celny powinien uczestniczyć w czynnościach związanych z odczytem wskazań pomiarowych, a udział w tych czynnościach potwierdza w protokóle odczytu wskazań.

2. Funkcjonariusz celny potwierdza złożenie towarów w magazynie czasowego składowania lub wyprowadzenie towarów z magazynu czasowego składowania w ewidencji towarowej prowadzonej w tym magazynie.

1) ze względu na warunki procedury celnej jest to niezbędne dla zachowania tożsamości towarów lub ich identyfikacji;

2) towary, którym nadano przeznaczenie celne wprowadzenia do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego, są przewożone z urzędu celnego do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego;

3) towary objęte procedurą składu celnego są przemieszczane (transferowane) do innego składu celnego;

4) towary znajdujące się w wolnym obszarze celnym lub w składzie wolnocłowym są przewożone do innego wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego;

5) towary składowane czasowo są przewożone do innego miejsca znajdującego się pod dozorem celnym;

6) towary wprowadzone na obszar celny Wspólnoty Europejskiej są przewożone drogą celną;

7) towary zostały złożone w magazynie czasowego składowania bez zabezpieczenia kwoty wynikającej z długu celnego.

2. Zamknięcia celne mogą być nakładane na pomieszczenia, składy celne lub magazyny czasowego składowania w wypadku, gdy istnieje uzasadnione podejrzenie, że towary w nich znajdujące się mogą zostać usunięte spod dozoru celnego.

3. Funkcjonariusz celny, który nałoży zamknięcia celne na pomieszczenia, składy celne lub magazyny czasowego składowania, jest obowiązany podać w protokole z przeprowadzenia tych czynności liczbę i rodzaj nałożonych zamknięć celnych oraz ich cechy identyfikacyjne.

4. Zamknięć celnych nie nakłada się w przypadku, gdy towary:

1) znajdują się na statkach morskich, z wyjątkiem broni palnej, materiałów wybuchowych, amunicji, środków obezwładniających, napojów alkoholowych, wyrobów tytoniowych i innych używek;

2) są przewożone bez opakowań, w otwartych wagonach, otwartych barkach lub innych środkach przewozowych, zwłaszcza gdy są to towary masowe;

3) posiadają cechy pozwalające w sposób niebudzący wątpliwości ustalić ich tożsamość, w szczególności posiadają numery fabryczne w sposób trwały umieszczone na towarze, albo gdy zgłaszający przedstawił opis, dokumentację techniczną lub zdjęcia fotograficzne towaru.

5. Zamknięć celnych nie nakłada się w przypadku, gdy towary są zwierzętami żywymi, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.

6. Organ celny może zezwolić na usunięcie lub zniszczenie zamknięć celnych:

1) osobie zwolnionej z obowiązku przedstawiania towarów w urzędzie celnym – na podstawie pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej lub innego pozwolenia organu celnego lub

2) innym osobom – na podstawie pozwolenia organu celnego na usunięcie lub zniszczenie zamknięć celnych.

7. Osoby, o których mowa w ust. 6, mogą usunąć lub zniszczyć zamknięcia celne na warunkach określonych w pozwoleniu dotyczących trybu i terminu zawiadomienia organu celnego o usunięciu lub zniszczeniu zamknięć celnych, z uwzględnieniem informacji co do rodzaju, ilości i cech identyfikacyjnych usuniętych lub zniszczonych zamknięć celnych.

8. Jeżeli w wyniku sprawdzenia zamknięć celnych funkcjonariusz celny stwierdzi ich uszkodzenie, usunięcie lub zniszczenie dokonane bez zgody organu celnego, jest obowiązany sporządzić protokół stwierdzający ten fakt.

1) oceny cech zewnętrznych i treści dokumentów;

2) oględzin znaków zabezpieczających, a w szczególności hologramów lub kodów, jeżeli dokument został w ten sposób zabezpieczony;

3) uzyskania od organów lub osób, które wystawiły dokumenty, potwierdzenia ich autentyczności;

4) dokonania przez organ celny lub inny organ albo instytucję ekspertyzy laboratoryjnej dokumentów;

5) ustalenia autentyczności podpisów, pieczęci i innych znaków urzędowych i firmowych;

6) porównania dokumentów z ich kopiami lub uwierzytelnionymi fotokopiami, które są w posiadaniu organów celnych lub zostały bezpośrednio przekazane organom celnym przez organy lub osoby, które wystawiły te dokumenty.

1) sposób prowadzenia oraz rodzaj księgowości, dokumentacji i ewidencji towarowej zapewni właściwy dozór celny i kontrolę procedury;

2) stan pomieszczeń lub terenu zapewnia pozostawanie towaru pod dozorem celnym, jeżeli procedura ma być stosowana w miejscach znajdujących się pod dozorem celnym.

1) sposób prowadzenia księgowości, dokumentacji i ewidencji towarowej, związanej z przeprowadzanymi operacjami handlowymi, pozwoli na ustalenie, czy przepisy prawa celnego będą stosowane właściwie;

2) osoba ta nie naruszyła przepisów prawa celnego lub podatkowego;

3) stan pomieszczeń lub terenu zapewnia pozostawanie towaru pod dozorem celnym, jeżeli procedura ma być stosowana w miejscach znajdujących się pod dozorem celnym.

1) sprawdzeniu przestrzegania warunków określonych przez przepisy prawa celnego, zwłaszcza w przypadku, gdy towar został zwolniony z należności przywozowych ze względu na przeznaczenie lub cel przywozu albo z zastrzeżeniem nieodstępowania, a także gdy ze względu na przeznaczenie towarów zostały zastosowane obniżone lub preferencyjne stawki celne albo inne środki taryfowe;

2) zbadaniu spełnienia, przy stosowaniu procedury dopuszczenia do obrotu, wymagań określonych przepisami prawa, w tym dotyczących należności przywozowych.

1) kontroli dokumentów wymaganych na podstawie przepisów prawa;

2) sprawdzaniu zamknięć celnych;

3) kontroli przestrzegania terminu dostarczenia towarów i dokumentów do urzędu przeznaczenia;

4) kontroli terminów przesyłania komunikatów w Nowym Skomputeryzowanym Systemie Tranzytowym (NCTS);

5) kontroli zgodności stanu faktycznego przewożonego towaru z danymi zawartymi w zgłoszeniu celnym oraz dołączonych dokumentach.

1) towary, podczas ich pozostawania w składzie celnym, nie zostały usunięte spod dozoru celnego;

2) spełnione zostały obowiązki wynikające ze składowania towarów objętych procedurą składu celnego;

3) przestrzegane są warunki określone w pozwoleniu.

2. Organ celny może dokonywać kontroli, o której mowa w ust. 1, również poprzez sprawdzanie wpisów do ewidencji towarowej.

1) osoba ta przestrzega terminu, w którym produkty kompensacyjne powinny zostać wywiezione, powrotnie wywiezione lub otrzymać inne przeznaczenie celne;

2) osoba ta przestrzega terminu na złożenie rozliczenia procedury oraz wymogów, które rozliczenie takie musi spełniać;

3) warunki określone dla towarów ekwiwalentnych są spełnione;

4) przestrzegane są warunki określone w pozwoleniu.

1) osoba ta przestrzega terminu, w którym produkty przetworzone powinny zostać dopuszczone do obrotu;

2) osoba ta przestrzega terminu do złożenie rozliczenia procedury oraz wymogów, które rozliczenia takie powinny spełniać;

3) przestrzegane są warunki określone w pozwoleniu.

1) osoba ta przestrzega wyznaczonych terminów, w tym terminu, w którym towary przywożone powinny zostać powrotnie wywiezione lub otrzymać nowe przeznaczenie celne;

2) osoba ta wykorzystuje towar objęty procedurą odprawy czasowej zgodnie z przeznaczeniem i warunkami, od których przepisy prawa celnego uzależniają możliwość objęcia towaru tą procedurą;

3) przestrzegane są warunki określone w pozwoleniu.

1) osoba ta przestrzega terminu, w którym produkty kompensacyjne powinny zostać powrotnie przywiezione;

2) osoba ta prawidłowo zastosowała przepisy dotyczące całkowitego lub częściowego zwolnienia z należności przywozowych;

3) warunki określone dla produktów zamiennych zostały spełnione;

4) przestrzegane są warunki określone w pozwoleniu.

1) sprawdzeniu przestrzegania warunków określonych przepisami prawa;

2) kontroli zgodności stanu faktycznie wywożonego towaru z danymi zawartymi w zgłoszeniu celnym oraz dołączonych dokumentach.

1) sposób prowadzenia księgowości i dokumentacji związanej z przeprowadzanymi operacjami handlowymi pozwoli na ustalenie, czy przepisy prawa celnego będą stosowane właściwie;

2) kwota należności przywozowych do pobrania w okresie objętym pozwoleniem nie będzie niższa od kwoty, która byłaby należna w przypadku braku pozwolenia.

2. Okresowe kontrole składu celnego organ celny przeprowadza co najmniej raz w ciągu 6 miesięcy, jeżeli:

1) w pomieszczeniach składu celnego towary poddawane są procesom uszlachetnienia w ramach procedury uszlachetniania czynnego lub

2) w pomieszczeniach składu celnego towary poddawane są procesom przetwarzania w ramach procedury przetwarzania pod kontrolą celną, lub

3) towary składowane w składzie celnym są obejmowane procedurą składu celnego lub dopuszczenia do obrotu bez przedstawiania ich organom celnym.

3. W trakcie okresowej kontroli składu celnego organ celny podejmuje odpowiednie czynności kontroli celnej w celu stwierdzenia, czy:

1) stan pomieszczeń oraz wyposażenie składu celnego zapewniają odpowiednie warunki składowania towarów, umożliwiają prowadzenie kontroli celnej i gwarantują pozostawanie towarów pod dozorem celnym;

2) prowadzący skład celny prowadzi działalność zgodnie z warunkami określonymi w przepisach prawa i udzielonym pozwoleniu;

3) towary są składowane zgodnie z ustalonymi warunkami, a zwłaszcza czy przestrzegane są wyznaczone terminy składowania;

4) ewidencja towarowa jest prowadzona zgodnie z przepisami prawa celnego oraz warunkami określonymi przez organ celny;

5) towary są poddawane zwyczajowym czynnościom, zgodnie z warunkami określonymi w pozwoleniu;

6) towary są czasowo wyprowadzane ze składu celnego, zgodnie z warunkami określonymi w pozwoleniu;

7) ilość towarów znajdujących się w składzie celnym jest zgodna z ilością wykazaną w ewidencji towarowej;

8) wykonane zostały zalecenia dotyczące usunięcia uchybień stwierdzonych w wyniku wcześniejszej okresowej kontroli składu celnego.

4. W uzasadnionych przypadkach organ celny może zakazać wprowadzania towarów do składu celnego lub wyprowadzania towarów ze składu celnego na okres przeprowadzania niezbędnych czynności kontroli celnej w składzie celnym.

2. Kontrola, o której mowa w ust. 1, polega na:

1) kontroli towarów wprowadzanych do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego, znajdujących się w nich lub z nich wyprowadzanych, a zwłaszcza towarów, które podlegają należnościom przywozowym albo wywozowym;

2) kontroli ewidencji prowadzonych w związku z działalnością w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym;

3) sprawdzaniu zgodności ilości i rodzaju towarów znajdujących się w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym z informacjami wykazanymi w ewidencjach towarowych;

4) kontroli procedur celnych stosowanych na terenie wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego;

5) kontroli dokumentów potwierdzających spełnienie warunków określonych przez umowy międzynarodowe lub przepisy odrębne;

6) kontroli warunków składowania towarów, a zwłaszcza towarów, których składowanie jest związane ze zwiększonym ryzykiem lub wymaga specjalnych urządzeń;

7) kontroli przestrzegania terminu pozostawania towarów w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym, jeżeli termin taki został wyznaczony;

8) sprawdzaniu, czy osoby prowadzące działalność w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym:

a) nie zalegają z należnościami przywozowymi i podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa,

b) nie zostały skazane prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko dokumentom, mieniu, przestępstwo gospodarcze lub przestępstwo skarbowe.

2. W trakcie okresowej kontroli działalności prowadzonej przez zarządzającego wolnym obszarem celnym lub składem wolnocłowym organ celny podejmuje odpowiednie czynności kontroli celnej w celu stwierdzenia, czy:

1) zarządzający wolnym obszarem celnym lub składem wolnocłowym prowadzi działalność zgodnie z warunkami określonymi w regulaminie funkcjonowania wolnego obszaru celnego i składu wolnocłowego;

2) zachowane zostały warunki umożliwiające organowi celnemu sprawowanie dozoru celnego.

1) planowany;

2) doraźny.

2. Kontrolę, o której mowa w ust. 1, organy celne mogą wykonywać jednocześnie z innymi upoważnionymi organami.

1) przechowanie ich u kontrolowanego w oddzielnym, zamkniętym i opieczętowanym pomieszczeniu;

2) opieczętowanie i oddanie ich, za pokwitowaniem, kontrolowanemu na przechowanie;

3) odebranie ich, za potwierdzeniem odbioru.

2. Opakowania zabezpieczające dowody powinny uniemożliwiać swobodne odtwarzanie lub kopiowanie. Każdy z dowodów powinien być opatrzony podpisem kontrolującego i zawierać numer akt sprawy oraz opis sposobu odtworzenia dowodu.

Minister Finansów: w z. P. Sawicki

¹⁾ Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej – finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. Nr 134, poz. 1427).

²⁾ Z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 września 1999 r. w sprawie warunków wykonywania czynności kontroli celnej (Dz. U. Nr 80, poz. 909 oraz z 2001 r. Nr 149, poz. 1675).