Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 244 poz. 2447

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 11 października 2003 r. została podpisana w Rijadzie Umowa ramowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Arabii Saudyjskiej o współpracy w dziedzinie gospodarki, handlu, inwestycji, techniki, kultury, turystyki, młodzieży i sportu, w następującym brzmieniu:

UMOWA RAMOWA

między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Arabii Saudyjskiej o współpracy w dziedzinie gospodarki, handlu, inwestycji, techniki, kultury, turystyki, młodzieży i sportu

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Królestwa Arabii Saudyjskiej, zwane dalej „Umawiającymi się Stronami”,

kierując się pragnieniem zacieśnienia więzów przyjaźni między obu Państwami,

doceniając korzyści, jakie mogą one uzyskać w wyniku dalszego umocnienia współpracy, zgodnie z obowiązującym w obu Państwach ustawodawstwem,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł 1

Umawiające się Strony będą działać na rzecz rozwoju współpracy między obu Państwami w duchu wzajemnego zrozumienia.

Artykuł 2

Umawiające się Strony będą wspierać współpracę gospodarczą, handlową, inwestycyjną i techniczną między obu Państwami i ich obywatelami – osobami fizycznymi oraz osobami prawnymi. Współpraca w tych dziedzinach obejmie w szczególności:

1) projekty przemysłowe, naftowe, wydobywcze, petrochemiczne, rolne, hodowlane i sanitarne;

2) wspieranie wymiany informacji w zakresie badań naukowych i technicznych;

3) wspieranie opracowywania i wymiany ekspertyz technicznych niezbędnych dla realizacji określonych programów współpracy.

Artykuł 3

1. Umawiające się Strony będą podejmować wszelkie wysiłki na rzecz rozszerzenia i dywersyfikacji handlu między obu Państwami w ramach międzynarodowego systemu handlu. W tym celu Umawiające się Strony, do czasu akcesji Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej, będą stosować w wymianie handlowej Klauzulę Największego Uprzywilejowania. Zawarte w Klauzuli Największego Uprzywilejowania ułatwienia nie obejmą:

a) preferencji, jakie jedna z Umawiających się Stron przyznała lub przyzna krajom sąsiadującym dla ułatwienia handlu i ruchu granicznego;

b) preferencji wynikających z obecnej lub przyszłej przynależności którejkolwiek z Umawiających się Stron do unii celnych lub stref wolnego handlu lub wspólnych rynków czy też innych regionalnych organizacji gospodarczych;

c) preferencji celnych dla krajów mniej rozwiniętych.

2. Poczynając od daty akcesji Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej, stosunki handlowe między Umawiającymi się Stronami będą regulowane przez istniejące lub przyszłe umowy między Unią Europejską i Radą Współpracy Państw Zatoki.

Artykuł 4

1. Każda z Umawiających się Stron będzie popierać i ułatwiać na swoim terytorium inwestycje osób fizycznych i prawnych drugiej Umawiającej się Strony zgodnie ze swoim ustawodawstwem.

2. Umawiające się Strony zapewnią wszelkie podstawowe gwarancje dla kapitałów i inwestycji należących do drugiej Umawiającej się Strony i do jej obywateli, w tym swobodę transferu, niepodejmowanie działań mających na celu całkowite lub częściowe pozbawienie inwestora własności jego kapitałów lub zysków, a także otrzymanie przez niego sprawiedliwego i wypłaconego bez zbędnej zwłoki odszkodowania w przypadku poniesienia uszczerbku na skutek naruszenia postanowień niniejszego artykułu.

3. Umawiające się Strony będą popierać tworzenie wspólnych przedsięwzięć, zgodnie z ustawodawstwem dotyczącym inwestycji obowiązującym w ich Państwach.

4. Postanowienia niniejszego artykułu nie będą rozumiane jako zobowiązujące jedną Umawiającą się Stronę do przyznania inwestorom drugiej Umawiającej się Strony korzyści, preferencji lub innych przywilejów, jakie jedna z Umawiających się Stron może przyznać inwestorom trzeciego państwa, ze względu na:

a) jej członkostwo lub przystąpienie do unii gospodarczej, unii celnej, unii monetarnej, strefy wolnego handlu lub innych analogicznych regionalnych organizacji współpracy gospodarczej;

b) postanowienia jakiejkolwiek umowy międzynarodowej lub regionalnej dotyczącej całkowicie lub głównie spraw podatkowych.

Artykuł 5

Umawiające się Strony będą popierać wymianę delegacji gospodarczych, handlowych i technicznych, w tym reprezentujących sektor prywatny i publiczny. Będą też sprzyjać udziałowi w wystawach i stosować niezbędne ułatwienia służące umocnieniu współpracy między obu Państwami.

Artykuł 6

1. Umawiające się Strony będą wspierać współpracę w dziedzinie nauki i techniki poprzez wymianę informacji oraz wymianę wizyt oficjalnych przedstawicieli, naukowców, badaczy, ekspertów i techników, szkolenie badaczy i asystentów technicznych, udział w sympozjach i konferencjach naukowych w obszarach wspólnego zainteresowania oraz tworzenie laboratoriów i ośrodków badawczych.

2. Umawiające się Strony będą wspierać współpracę w dziedzinie kultury, turystyki, młodzieży i sportu między właściwymi instytucjami i władzami obu Państw.

3. Umawiające się Strony będą wspierać i promować dwustronną wymianę stypendialną po uzgodnieniu przez właściwe instytucje obu Państw szczegółowego trybu i zasad takiej wymiany.

Artykuł 7

Umawiające się Strony powołają wspólną komisję, jeśli zaistnieje taka potrzeba.

Artykuł 8

Umawiające się Strony będą popierać zawieranie oddzielnych porozumień w dziedzinach będących przedmiotem wzajemnego zainteresowania.

Artykuł 9

1. Niniejsza Umowa wejdzie w życie po trzydziestu dniach od daty ostatniej, dokonanej drogą dyplomatyczną, notyfikacji potwierdzającej dopełnienie przez każdą z Umawiających się Stron procedur wymaganych w tym celu zgodnie z prawem wewnętrznym każdego z obu Państw.

2. Niniejsza Umowa została zawarta na okres jednego roku. Ulega ona automatycznemu przedłużeniu na dalsze jednoroczne okresy, jeżeli żadna z Umawiających się Stron nie powiadomi drugiej Umawiającej się Strony w drodze notyfikacji, na trzy miesiące przed upływem okresu ważności Umowy, o jej wypowiedzeniu.

3. W przypadku wygaśnięcia niniejszej Umowy jej postanowienia będą obowiązywać w odniesieniu do programów, projektów i porozumień podjętych na jej podstawie oraz kontraktów i zobowiązań, które nie zostały jeszcze zakończone w momencie wygaśnięcia Umowy, oraz praw, które jeszcze nie zostały zaspokojone, a także likwidacji istniejących ośrodków i zaległych należności finansowych powstałych przed wygaśnięciem niniejszej Umowy, niezależnie od tego, czy odnoszą się one do Rządów, czy też do osób fizycznych i prawnych.

UMOWĘ NINIEJSZĄ sporządzono w Rijadzie, w sobotę, dnia 11 października 2003 r. (co odpowiada 15/8/1424 roku hidżry), w dwóch oryginalnych egzemplarzach, każdy w językach polskim, arabskim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W razie rozbieżności przy ich interpretacji tekst w języku angielskim będzie uważany za rozstrzygający.

Po zaznajomieniu się z powyższą Umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

– jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

– będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 11 czerwca 2004 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski

L.S.

Prezes Rady Ministrów: M. Belka