Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 243 poz. 2437

Na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 1 grudnia 1961 r. o izbach morskich (Dz. U. Nr 58, poz. 320, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

1) z listy kandydatów na ławników przedstawionej przez przewodniczących izb morskich oraz

2) spośród osób wskazanych przez Dowódcę Marynarki Wojennej, Komendanta Głównego Straży Granicznej oraz Komendanta Głównego Policji.

2. Kandydatów na ławników zgłaszają przewodniczącym izb morskich dyrektorzy urzędów morskich, armatorzy, stocznie okrętowe, związki zawodowe zarejestrowane na podstawie przepisów prawa, zrzeszające osoby zatrudnione w gospodarce morskiej, uczelnie i ośrodki naukowo-badawcze, stowarzyszenia oraz inne organizacje prowadzące działalność w dziedzinach związanych z zagadnieniami występującymi w sprawach gospodarki morskiej, w tym uprawiające żeglugę morską i rybołówstwo morskie albo zainteresowane w zapobieganiu wypadkom morskim.

3. O kandydatach na ławników przewodniczący izby morskiej zasięga informacji z Krajowego Rejestru Karnego oraz od właściwych organów Policji.

2. Ławnicy składają ślubowanie według roty przepisanej dla sędziów, z odpowiednią zmianą.

3. Ze złożenia ślubowania sporządza się protokół.

2. Jeżeli przewiduje się, że posiedzenie będzie trwać czas dłuższy, przewodniczący izby może wyznaczyć jednego lub dwóch ławników dodatkowych. Ławnik dodatkowy bierze udział w posiedzeniu, a w naradzie i głosowaniu tylko wówczas, gdy zastępuje ławnika, który ustąpił ze składu orzekającego.

3. Przewodniczący izby morskiej, wyznaczając ławników do udziału w posiedzeniach, uwzględnia ich kwalifikacje zawodowe potrzebne do rozpoznania danej sprawy, przestrzegając w miarę możliwości kolejności równomiernego wyznaczania ławników.

4. Jeżeli sprawa dotyczy wypadku morskiego, w którym uczestniczyła jednostka pływająca Marynarki Wojennej, Straży Granicznej lub Policji, do składu orzekającego izby morskiej należy wyznaczyć ławnika wpisanego na listę spośród osób wskazanych przez Dowódcę Marynarki Wojennej, Komendanta Głównego Straży Granicznej lub Komendanta Głównego Policji.

2. Jeżeli względy szczególne tego wymagają, przewodniczący Odwoławczej Izby Morskiej może powołać do składu orzekającego tej Izby ławnika izby morskiej, który nie brał udziału przy wydaniu orzeczenia w pierwszej instancji.

2. Wysokość wynagrodzenia ławników za jeden dzień udziału w posiedzeniu izby morskiej jest równa wysokości rekompensaty pieniężnej określonej dla ławników biorących udział w rozpoznawaniu spraw w sądach powszechnych za jeden dzień pełnienia obowiązków ławnika.

3. Ławnicy zamieszkali poza siedzibą izby morskiej otrzymują diety oraz zwrot kosztów przejazdu i noclegu według zasad ustalonych w tym zakresie dla sędziów sądów powszechnych.

Minister Sprawiedliwości: A. Kalwas

¹⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1975 r. Nr 16, poz. 91, z 1989 r. Nr 33, poz. 175 i Nr 35, poz. 192, z 2000 r. Nr 120, poz. 1268 oraz z 2004 r. Nr 62, poz. 575.

²⁾ Z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 11 stycznia 1962 r. w sprawie ławników izb morskich (Dz. U. Nr 8, poz. 38, z 1984 r. Nr 44, poz. 232, z 1989 r. Nr 14, poz. 71, z 1990 r. Nr 72, poz. 426 oraz z 1992 r. Nr 81, poz. 420), na podstawie art. 3 ustawy z dnia 5 marca 2004 r. o zmianie ustawy o izbach morskich (Dz. U. Nr 62, poz. 575).