REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 240 poz. 2409
ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW
z dnia 19 października 2004 r.
w sprawie dodatkowych wymagań dotyczących znakowania obuwia przeznaczonego do sprzedaży konsumentom1)
Na podstawie art. 9 ustawy z dnia 12 grudnia 2003 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów (Dz. U. Nr 229, poz. 2275) zarządza się, co następuje:
2. Przepisy rozporządzenia stosuje się odpowiednio do produktów wymienionych w dziale 64 sekcja XII rozporządzenia nr 1789/2003 z dnia 11 września 2003 r. zmieniającego załącznik l do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. UE L 281 z 30.10.2003).
1) skóra – materiał pochodzący z naturalnej skóry zwierzęcej, z oryginalną strukturą włóknistą, wyprawiony w sposób zapewniający odporność na gnicie, z zachowaną lub usuniętą sierścią albo wełną; skórą jest również materiał wyprodukowany ze skóry łupanej na warstwy lub dzielonej na segmenty przed lub po wyprawieniu; jeżeli skóra zawiera powłokę kryjącą, grubość tej powłoki nie może być większa niż 0,15 mm; skórą nie są materiały wykonane z rozdrobnionej mechanicznie lub chemicznie skóry naturalnej, przy zastosowaniu lub bez stosowania środka wiążącego;
2) skóra pokryta – skórę, której powierzchnia jest pokryta powłoką o grubości większej niż 0,15 mm, stanowiącej jednak nie więcej niż 1/3 całkowitej grubości skóry;
3) materiał włókienniczy – wszystkie produkty w stanie surowym, półobrobionym, półwytworzonym, wytworzonym, półwykończonym lub wykończonym, które składają się wyłącznie z włókien przędnych, niezależnie od zastosowanego procesu ich mieszania lub łączenia;
4) inny materiał – materiał niewymieniony w pkt 1–3;
5) piktogram – symbol graficzny;
6) wierzch – zewnętrzną część obuwia, okrywającą kończynę dolną ponad podstawą stopy, połączoną ze spodem;
7) podszewka z wyściółką – zespół elementów stanowiących wnętrze obuwia;
8) spód – zespół elementów obuwia znajdujących się pod stopą podlegających zdzieraniu i przytwierdzonych do wierzchu.
1) używanego;
2) będącego zabawką;
3) ochronnego, stanowiącego środek ochrony indywidualnej (osobistej);
4) zawierającego azbest, którego zasady znakowania określają odrębne przepisy.
1) wierzch;
2) podszewka z wyściółką;
3) spód.
2. Przy oznakowaniu podszewki z wyściółką, w przypadku gdy obuwie nie posiada podszewki odrębnej od wierzchu, należy podać informację o rodzaju materiału, z którego wykonano wierzch.
3. Przy oznakowaniu podszewki z wyściółką, w przypadku gdy obuwie nie posiada odrębnej wyściółki, należy podać informację o rodzaju materiału, z którego wykonano spód.
4. Oznaczenia słowne i piktogramy części obuwia określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.
2. Materiał, o którym mowa w ust. 1, może być oznaczony jako: skóra, skóra pokryta, materiał włókienniczy albo inny materiał, pod warunkiem że stanowi on co najmniej:
1) 80 % powierzchni wierzchu;
2) 80 % powierzchni podszewki z wyściółką;
3) 80 % całości spodu.
3. Jeżeli żaden z rodzajów materiałów nie stanowi co najmniej 80 % części obuwia, należy podać informację o dwóch podstawowych rodzajach materiałów, z których wykonano tę część.
4. Przy ustalaniu proporcji rodzajów materiałów, z których został wykonany wierzch, nie uwzględnia się elementów ozdobnych i wzmacniających, w szczególności klamerek lub naszywek na kostkach.
5. Oznaczenia słowne i piktogramy rodzajów materiałów, z których wykonano części obuwia, określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.
2. Oznakowanie, o którym mowa w ust. 1, należy umieścić co najmniej na jednej sztuce obuwia z każdej pary, w sposób trwały i łatwo dostępny. Napisy i piktogramy powinny być odpowiedniej wielkości, tak aby zapewnić możliwość odczytania ich przez konsumenta. Oznakowanie nie może wprowadzać konsumenta w błąd.
3. Oznakowanie powinno być wykonane w taki sposób, aby nie brudziło i nie uszkadzało obuwia, części ciała i rzeczy stykających się z nim.
2. Oznaczenia słowne sporządza się w języku polskim.
Prezes Rady Ministrów: M. Belka
|
1) Przepisy niniejszego rozporządzenia wdrażają przepisy dyrektywy 94/11/WE z dnia 23 marca 1994 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich odnoszących się do etykietowania materiałów używanych w głównych częściach składowych obuwia przeznaczonego do sprzedaży konsumentom (Dz. Urz. WE L 100 z 19.04.94, z późn. zm.).
2) Niniejsze rozporządzenie zastępuje rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 listopada 2000 r. w sprawie szczegółowych warunków znakowania obuwia przeznaczonego do sprzedaży konsumentom (Dz. U. Nr 110, poz. 1168), które utraciło moc z dniem 30 kwietnia 2004 r., na podstawie art. 43 ustawy z dnia 12 grudnia 2003 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów (Dz. U. Nr 229, poz. 2275).
Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 19 października 2004 r. (poz. 2409)
Załącznik nr 1
OZNACZENIA SŁOWNE l PIKTOGRAMY CZĘŚCI OBUWIA
Załącznik nr 2
OZNACZENIA SŁOWNE I PIKTOGRAMY RODZAJÓW MATERIAŁÓW, Z KTÓRYCH WYKONANO części OBUWIA
- Data ogłoszenia: 2004-11-08
- Data wejścia w życie: 2004-11-16
- Data obowiązywania: 2004-11-16
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA