Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 236 poz. 2361

Na podstawie art. 4a ust. 2 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości (Dz. U. Nr 109, poz. 1158, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

2. Pomoc jest udzielana jako pomoc de minimis zgodnie z przepisami rozporządzenia nr 69/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001).

3. Pomoc może być udzielana nie dłużej niż do dnia 30 czerwca 2007 r.

2. Przez uzyskanie certyfikatu wyrobu należy rozumieć:

1) uzyskiwanie certyfikatów zgodności wyrobu z wymaganiami określonymi w normach danego rynku zagranicznego lub normach międzynarodowych,

2) uzyskiwanie świadectw lub atestów wymaganych w obrocie towarami na rynkach zagranicznych,

3) przedłużanie ważności certyfikatów, świadectw lub atestów, o których mowa w pkt 1 i 2

– z wyłączeniem certyfikatów, świadectw i atestów wymaganych na Jednolitym Rynku Unii Europejskiej.

3. Pomoc może być udzielana wyłącznie małym i średnim przedsiębiorcom w rozumieniu załącznika l do rozporządzenia nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001), zmienionego rozporządzeniem nr 364/2004 z dnia 25 lutego 2004 r. (Dz. Urz. WE L 63 z 28.02.2004), wykonującym działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Pomocy nie udziela się:

1) przedsiębiorcom wykonującym działalność gospodarczą w sektorze transportu;

2) w zakresie działalności związanej z produkcją, przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu produktów rolnych, rybołówstwa i rybactwa, wymienionych w załączniku l do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską;

3) jeżeli byłaby bezpośrednio związana z ilością eksportowanych produktów, utworzeniem i funkcjonowaniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności eksportowej;

4) jeżeli byłaby uwarunkowana pierwszeństwem użycia towarów produkcji krajowej.

1) złoży wniosek o dofinansowanie kosztów uzyskania certyfikatu wyrobu, zwany dalej „wnioskiem”, wraz z wymaganymi dokumentami, przed terminem wystawienia certyfikatu wyrobu, nie później niż do dnia 31 października danego roku;

2) nie posiada zaległości podatkowych oraz zaległości z tytułu składek wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych;

3) nie otrzymał pomocy publicznej na uzyskanie certyfikatu wyrobu objętego wnioskiem z innych źródeł;

4) w okresie kolejnych 3 lat poprzedzających złożenie wniosku nie otrzymał pomocy de minimis, której wartość brutto, łącznie z pomocą, o którą się ubiega, przekraczałaby równowartość 100 tys. euro;

5) należycie wypełnia zobowiązania wynikające z innych umów dotyczących przedsięwzięć w zakresie promocji eksportu zawartych z ministrem właściwym do spraw gospodarki.

1) informacje dotyczące przedsiębiorcy i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej;

2) informacje dotyczące pomocy de minimis uzyskanej przez przedsiębiorcę w okresie kolejnych 3 lat poprzedzających złożenie wniosku;

3) informacje o wyrobie objętym wnioskiem;

4) informacje o certyfikacie i uzasadnienie potrzeby jego uzyskania;

5) oświadczenia przedsiębiorcy o spełnieniu warunków, o których mowa w § 3 pkt 2 i 3.

2. Wniosek sporządza się zgodnie z wzorem stanowiącym załącznik do rozporządzenia.

3. Do wniosku przedsiębiorca dołącza następujące dokumenty:

1) kopie wszystkich zaświadczeń o pomocy de minimis uzyskanej przez przedsiębiorcę w okresie kolejnych 3 lat poprzedzających dzień złożenia wniosku;

2) kopię aktualnego zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej albo kopię aktualnego odpisu z Krajowego Rejestru Sądowego;

3) kopię zaświadczenia o nadaniu numeru identyfikacyjnego w krajowym rejestrze podmiotów gospodarki narodowej REGON;

4) kopię decyzji o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej;

5) harmonogram czynności prowadzących do uzyskania certyfikatu wyrobu wraz z podaniem ich przewidywanych kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą.

4. Przedsiębiorca składa wniosek wraz z wymaganymi dokumentami w trzech egzemplarzach.

5. Kopie składanych dokumentów należy poświadczyć za zgodność z oryginałem.

6. Minister właściwy do spraw gospodarki rozpatruje wniosek w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wpływu wniosku.

7. Wnioskowi, który nie spełnia wymogów określonych w ust. 1–5 i nie został poprawiony lub uzupełniony w wyznaczonym terminie nie dłuższym niż 7 dni, nie nadaje się dalszego biegu.

8. Podstawą udzielenia pomocy jest umowa o dotację zawarta między ministrem właściwym do spraw gospodarki a przedsiębiorcą.

1) usług doradczych;

2) przygotowania i tłumaczenia dokumentacji technicznej;

3) transportu i ubezpieczenia próbek wyrobu i dokumentacji technicznej, wysłanych do badań certyfikacyjnych;

4) przeprowadzenia badań certyfikacyjnych;

5) wystawienia i wydania certyfikatu wyrobu.

2. Poniesione koszty należy udokumentować poświadczonymi za zgodność z oryginałem kopiami faktur lub rachunków oraz dokumentów potwierdzających dokonanie płatności.

3. Wielkość pomocy nie może przekroczyć 50 % kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, z wyłączeniem podatku od towarów i usług.

4. Roczny limit pomocy, jaka może być udzielona jednemu przedsiębiorcy, wynosi 50 000 zł.

Prezes Rady Ministrów: M. Belka

¹⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 66, poz. 596 i Nr 216, poz. 1824 oraz z 2004 r. Nr 145, poz. 1537.

Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 19 października 2004 r. (poz. 2361)