Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 219 poz. 2220

Na podstawie art. 17d ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. – Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 141, poz. 1178, z 2003 r. Nr 228, poz. 2260 oraz z 2004 r. Nr 91, poz. 870 i Nr 173, poz. 1808) zarządza się, co następuje:

1) niezbędne wyposażenie lokalu przeznaczonego do wykonywania działalności kantorowej;

2) sposób prowadzenia ewidencji i wydawania dowodów kupna i sprzedaży wartości dewizowych.

2. Kantor należy wyposażyć w:

1) umieszczoną na zewnątrz, w widocznym miejscu, nazwę „kantor", ze wskazaniem adresu oraz dni i godzin prowadzenia działalności kantorowej;

2) tablicę informacyjną przedstawiającą:

a) wykaz skupowanych i sprzedawanych wartości dewizowych oraz aktualne ceny (kursy) ich kupna i sprzedaży,

b) informację o wydawaniu dowodów kupna i sprzedaży wartości dewizowych, na okaziciela lub imiennych,

c) informację, że wartość kupna lub sprzedaży zagranicznych środków płatniczych nie może przekroczyć w ramach jednej umowy równowartości 20 000 euro;

3) rejestry kupowanych i sprzedawanych wartości dewizowych;

4) formularze druków wystawianych na dowód kupna i sprzedaży wartości dewizowych, zawierające dane określone w § 4 ust. 1, lub odpowiedni program komputerowy umożliwiający ich wydruk;

5) pieczątkę z nazwą i adresem kantoru oraz pieczątki imienne kasjerów;

6) oryginalny, wydawany przez Narodowy Bank Polski, zaktualizowany album zagranicznych znaków pieniężnych, jeżeli przedmiotem działalności kantorowej jest kupno i sprzedaż walut obcych lub pośrednictwo w ich kupnie i sprzedaży.

3. W kantorze należy zapewnić ekspozycję bieżących komunikatów Narodowego Banku Polskiego zawierających informacje o walutach będących przedmiotem obrotu.

1) transakcje rozliczane w kantorze;

2) transakcje rozliczane za pośrednictwem rachunków bankowych;

3) transakcje rozliczane w części w kantorze i w części za pośrednictwem rachunków bankowych;

4) operacje przemieszczania wartości dewizowych lub waluty polskiej między kasą a rachunkami bankowymi.

2. W ewidencji, o której mowa w ust. 1, ujmuje się:

1) kolejny numer transakcji lub operacji;

2) datę zawarcia i datę realizacji transakcji lub datę przeprowadzenia operacji;

3) określenie rodzaju transakcji lub operacji: kupno, sprzedaż, zasilenie kasy z rachunku bankowego, odprowadzenie z kasy na rachunek bankowy;

4) sposób rozliczenia transakcji: wpłata do kasy, wypłata z kasy, wpłata na rachunek bankowy, wypłata z rachunku bankowego, rozliczenie za pośrednictwem rachunków bankowych;

5) nazwę i ilość wartości dewizowych lub waluty polskiej będących przedmiotem transakcji lub operacji;

6) kurs waluty i równowartość transakcji w walucie polskiej;

7) cenę jednostkową oraz wartość w walucie polskiej w przypadku transakcji kupna i sprzedaży złota dewizowego lub platyny dewizowej.

3. Jeżeli jedna transakcja jest rozliczana w więcej niż jeden sposób, każde rozliczenie należy potraktować i ująć w ewidencji jako oddzielną transakcję.

4. Wpis do ewidencji powinien być dokonany niezwłocznie po zawarciu transakcji lub przeprowadzeniu operacji, a jeżeli transakcja jest realizowana w innym terminie niż termin jej zawarcia, wpis uzupełnia się o datę realizacji transakcji niezwłocznie po jej zrealizowaniu.

5. Przedsiębiorca, prowadząc ewidencję w sposób określony w ust. 1–4, obowiązany jest zapewnić w każdym momencie możliwość ustalenia aktualnego stanu kasy w poszczególnych wartościach dewizowych i w walucie polskiej.

1) kolejny numer dowodu;

2) imię i nazwisko osoby fizycznej lub nazwę (firmę) przedsiębiorcy lub innego podmiotu dokonującego transakcji;

3) miejsce zamieszkania i adres osoby fizycznej lub siedzibę i adres przedsiębiorcy lub innego podmiotu dokonującego transakcji;

4) cechy dokumentu tożsamości osoby dokonującej transakcji;

5) nazwę lub symbol oraz kwotę sprzedanych lub skupionych walut obcych;

6) kurs waluty i równowartość transakcji w walucie polskiej;

7) pieczątkę z oznaczeniem kantoru;

8) datę zawarcia transakcji i wystawienia dowodu;

9) pieczątkę imienną i podpis kasjera.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dowodów kupna i sprzedaży wydawanych w przypadku obrotu dewizami.

3. W przypadku obrotu złotem dewizowym lub platyną dewizową dowód ich kupna lub sprzedaży powinien zawierać oznaczenie postaci i ilości złota dewizowego lub platyny dewizowej, jednostkową cenę i wartość transakcji w walucie polskiej oraz oznaczenia określone w ust. 1 pkt 1–4 oraz pkt 7–9.

4. Jeżeli dowód kupna lub sprzedaży ma być wystawiony na okaziciela, nie zamieszcza się w nim danych określonych w ust. 1 pkt 2–4.

Minister Finansów: w z. E. Suchocka-Roguska