Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 215 poz. 2187

Na podstawie art. 61 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. Nr 69, poz. 625) zarządza się, co następuje:

1) sposób i tryb postępowania przy podejrzeniu grypy ptaków;

2) sposób i tryb postępowania przy stwierdzaniu grypy ptaków;

3) rodzaj próbek pobieranych do badań diagnostycznych oraz sposób ich pobierania i wysyłania;

4) środki stosowane przy zwalczaniu grypy ptaków;

5) procedury oczyszczania i odkażania;

6) sposób i tryb postępowania przy wygaszaniu ogniska grypy ptaków;

7) warunki i sposób ponownego umieszczania zwierząt w gospodarstwach;

8) wymagania niezbędne do uznania terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub regionu położonego na tym terytorium za urzędowo wolne od grypy ptaków oraz szczegółowy tryb tego uznawania;

9) warunki przeprowadzania szczepień przeciwko grypie ptaków.

1) drób podejrzany o zakażenie – drób:

a) wykazujący takie objawy kliniczne lub zmiany pośmiertne, które wskazują na podejrzenie wystąpienia grypy ptaków, lub

b) u którego wykazano obecność podtypów H5 lub H7 wirusa typu A grypy ptaków;

2) drób podejrzany o zarażenie – drób, który mógł mieć kontakt pośredni lub bezpośredni z wirusem grypy ptaków lub podtypami H5 lub H7 wirusa typu A grypy ptaków.

2. Za drób zakażony uważa się drób:

1) u którego obecność wirusa grypy ptaków została potwierdzona badaniem wykonanym przez zatwierdzone laboratorium lub

2) znajdujący się w kolejnym z ognisk choroby, w którym wystąpiły objawy kliniczne lub zmiany pośmiertne charakterystyczne dla grypy ptaków.

1) przeprowadza dochodzenie epizootyczne;

2) przeprowadza badanie kliniczne drobiu;

3) pobiera próbki do badań diagnostycznych w sposób, który jest określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia;

4) nakazuje:

a) prowadzenie i aktualizowanie spisu wszystkich kategorii drobiu znajdującego się w gospodarstwie, z wyszczególnieniem dla każdej jego kategorii liczby drobiu padłego, wykazującego objawy kliniczne, niewykazującego objawów choroby, w tym także drobiu padłego i wytężonego w okresie podejrzenia o chorobę, oraz kontroluje ten spis przy każdej wizycie w gospodarstwie,

b) odosobnienie drobiu znajdującego się w gospodarstwie w poszczególnych kurnikach lub w innych obiektach, w których jest on utrzymywany,

c) zastosowanie właściwych środków odkażających przed wejściami i wyjściami z kurników, jak również wjazdami i wyjazdami z terenu gospodarstwa;

5) zakazuje:

a) przemieszczania drobiu z gospodarstwa i do gospodarstwa,

b) przemieszczania na czas określony:

– osób, pojazdów oraz zwierząt innych niż drób z gospodarstwa i do gospodarstwa bez jego zgody,

– mięsa drobiowego lub drobiu padłego, środków żywienia zwierząt, ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego, odchodów, ściółki, sprzętu i innych mogących przenosić grypę ptaków przedmiotów, bez jego zgody;

c) wywożenia jaj z gospodarstwa bezpośrednio do zakładu wytwarzającego lub przetwarzającego produkty jajeczne, o którym mowa w przepisach o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego³⁾.

2. Powiatowy lekarz weterynarii może wyrazić zgodę na wywóz jaj, o którym mowa w ust. 1 pkt 5 lit. c, jeżeli:

1) spełniają wymagania dla jaj umieszczanych na rynku;

2) każda przesyłka zawierająca jaja uprzednio odkażone, przed wysłaniem zostanie zaplombowana przez urzędowego lekarza weterynarii i pozostanie zaplombowana podczas transportu do zakładu wytwarzającego lub przetwarzającego produkty jajeczne;

3) powiatowy lekarz weterynarii, właściwy dla miejsca położenia zakładu wytwarzającego lub przetwarzającego produkty jajeczne, poinformuje go o otrzymaniu każdej przesyłki jaj przeznaczonych do przetworzenia i zapewni, że:

a) jaja, o których mowa w pkt 2, będą przechowywane oddzielnie od innych jaj od czasu ich dostarczenia do tego zakładu do czasu ich przetworzenia,

b) skorupki z tych jaj zostaną uznane za materiał II kategorii w rozumieniu rozporządzenia 1774/2002 z dnia 3 października 2002 r. ustanawiającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz. Urz. WE L 273 z 10.10.2002),

c) opakowania jaj, pojazdy używane do ich transportu oraz obiekty, w których były przetrzymywane te jaja, zostaną oczyszczone i odkażone w sposób, który określono w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

3. Powiatowy lekarz weterynarii właściwy dla miejsca położenia gospodarstwa, o którym mowa w ust. 1, informuje powiatowego lekarza weterynarii właściwego dla miejsca położenia zakładu wytwarzającego lub przetwarzającego produkty jajeczne o planowanej wysyłce jaj.

4. Powiatowy lekarz weterynarii może zastosować środki, o których mowa w ust. 1, w stosunku do innych gospodarstw, jeżeli uzna, że ich położenie lub

kontakt z gospodarstwem, w którym podejrzewa się grypę ptaków, może spowodować przeniesienie się tej choroby.

5. Środki, o których mowa w ust. 1–4, stosuje się do czasu wykluczenia grypy ptaków przez powiatowego lekarza weterynarii.

1) przeprowadza dochodzenie epizootyczne;

2) nakazuje:

a) niezwłoczne zabicie wszystkich sztuk drobiu w gospodarstwie,

b) zniszczenie zwłok wszystkich sztuk drobiu padłego i zabitego oraz wszystkich jaj znajdujących się w gospodarstwie,

c) zniszczenie lub zagospodarowanie ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego, środków żywienia zwierząt, ściółki, odchodów i innych przedmiotów, które mogły ulec zakażeniu, w sposób, który wyklucza szerzenie się tej choroby;

3) ustala miejsce, w którym znajdują się:

a) mięso drobiowe pochodzące z tego gospodarstwa, w przypadku gdy ubój miał miejsce w okresie inkubacji choroby,

b) jaja wylęgowe i jaja konsumpcyjne, które zostały zniesione w okresie inkubacji choroby w tym gospodarstwie i wywiezione z tego gospodarstwa;

4) informuje powiatowego lekarza weterynarii właściwego dla miejsca, o którym mowa w pkt 3, o tym, że na jego obszarze działania znajduje się mięso drobiowe, jaja wylęgowe lub jaja konsumpcyjne, o których mowa w pkt 3.

2. Powiatowy lekarz weterynarii, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, nakazuje zniszczenie mięsa drobiowego, jaj wylęgowych lub jaj konsumpcyjnych pochodzących z gospodarstwa, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku piskląt wylężonych z takich jaj, obejmuje je nadzorem w celu wykrycia albo wykluczenia grypy ptaków u tych piskląt.

3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do jaj konsumpcyjnych, które były uprzednio poddane oczyszczaniu i odkażaniu.

4. Po wykonaniu czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, budynki, w których był przetrzymywany drób, ich otoczenie, pojazdy używane do jego transportu oraz pozostałe przedmioty, które mogły ulec zakażeniu, podlegają oczyszczaniu i odkażaniu pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii.

5. Powiatowy lekarz weterynarii może zastosować środki, o których mowa w ust. 1–4, w stosunku do innych gospodarstw, jeżeli uzna, że ich położenie lub kontakt z gospodarstwem, w którym stwierdzono grypę ptaków, może spowodować przeniesienie się tej choroby.

1) stada te są przetrzymywane w kurnikach, których pomieszczenia są całkowicie odizolowane od pomieszczeń, w których znajduje się drób zakażony, podejrzany o zakażenie lub podejrzany o zarażenie;

2) czynności związane z utrzymywaniem drobiu, w tym karmienie drobiu, odbywają się w sposób uniemożliwiający szerzenie się grypy ptaków.

1) prowadzi i aktualizuje spis wszystkich kategorii drobiu znajdującego się w gospodarstwie;

2) kontroluje przemieszczanie się drobiu z gospodarstwa i do gospodarstwa;

3) podejmuje działania, o których mowa w ust. 2 i 3.

2. Powiatowy lekarz weterynarii w szczególnie uzasadnionych przypadkach wprowadza zakaz wywozu drobiu z gospodarstwa, o którym mowa w ust. 1, z wyjątkiem transportu drobiu bezpośrednio do rzeźni, w której, pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii, dokonuje się niezwłocznego uboju drobiu.

3. Powiatowy lekarz weterynarii może wyrazić zgodę na transport, o którym mowa w ust. 2, po przeprowadzeniu badania klinicznego wszystkich sztuk drobiu w celu wykluczenia grypy ptaków.

4. Zakaz, o którym mowa w ust. 2, obowiązuje przez okres od 7 do 21 dni, licząc od dnia, w którym wszelkie przesłanki wskazują na brak możliwości zarażenia grypą ptaków.

5. Powiatowy lekarz weterynarii w przypadku gospodarstw, w których znajdują się dwa lub większa liczba stad, może odstąpić od stosowania środków, o których mowa w ust. 1–4, w stosunku do stad drobiu, w których wszystkie zwierzęta są zdrowe, jeżeli:

1) stada te są przetrzymywane w kurnikach, których pomieszczenia są całkowicie odizolowane od pomieszczeń, w których znajduje się drób zakażony, podejrzany o zakażenie lub podejrzany o zarażenie;

2) czynności związane z utrzymywaniem drobiu, w tym karmienie drobiu, odbywają się w sposób uniemożliwiający szerzenie się grypy ptaków.

1) obszar zapowietrzony o promieniu co najmniej 3 km;

2) obszar zagrożony o promieniu co najmniej 10 km.

2. Obszar zapowietrzony i zagrożony określa się, uwzględniając czynniki geograficzne, administracyjne, ekologiczne i epizootyczne odnoszące się do grypy ptaków oraz kontrolowanych obiektów.

3. W obszarze zapowietrzonym urzędowy lekarz weterynarii:

1) sporządza spis gospodarstw, położonych na tym obszarze, utrzymujących drób;

2) przeprowadza kontrole gospodarstw, o których mowa w pkt 1, połączone z badaniem klinicznym drobiu oraz pobiera próbki do badań diagnostycznych, jeżeli jest to konieczne;

3) rejestruje kontrole i wyniki badań, o których mowa w pkt 2;

4) nakazuje:

a) odosobnienie drobiu znajdującego się w gospodarstwie w poszczególnych kurnikach lub w innych obiektach, w których jest on utrzymywany,

b) zastosowanie środków odkażających w wejściach, wyjściach, wjazdach i wyjazdach z terenu gospodarstwa, o którym mowa w pkt 1;

5) kontroluje:

a) ruch osób, które miały kontakt z drobiem, tuszkami, zwłokami drobiu oraz jajami,

b) ruch pojazdów przewożących drób, tuszki, zwłoki drobiu i jaja;

6) zakazuje:

a) transportu drobiu, z wyjątkiem ruchu tranzytowego drogami głównymi lub koleją,

b) przemieszczania drobiu i jaj wylęgowych z gospodarstwa znajdującego się na tym obszarze,

c) wywożenia i rozrzucania ściółki oraz naturalnego nawozu drobiowego bez zgody urzędowego lekarza weterynarii,

d) organizowania targów, wystaw, pokazów lub konkursów zwierząt, na których jest gromadzony drób lub inne gatunki ptaków.

4. Powiatowy lekarz weterynarii może wyrazić zgodę na transport:

1) drobiu z gospodarstwa znajdującego się na obszarze zapowietrzonym w celu niezwłocznego uboju do rzeźni znajdującej się na obszarze zapowietrzonym, a w przypadku, jeżeli nie jest to możliwe, do rzeźni znajdującej się poza obszarem zapowietrzonym, wyznaczonej przez powiatowego lekarza weterynarii właściwego dla miejsca uboju; tuszki ubitego drobiu znakuje się w sposób określony w przepisach o wymaganiach weterynaryjnych dla handlu i przy przywozie świeżego mięsa drobiowego⁴⁾;

2) jednodniowych piskląt lub młodych niosek z gospodarstwa znajdującego się na obszarze zapowietrzonym do gospodarstwa, w którym nie jest przetrzymywany drób, znajdującego się na terenie obszaru zapowietrzonego; gospodarstwo takie obejmuje się kontrolą, o której mowa w ust. 3 pkt 2;

3) jaj wylęgowych z gospodarstwa znajdującego się na obszarze zapowietrzonym do zakładu wylęgu drobiu, wyznaczonego przez powiatowego lekarza weterynarii, przy czym jaja przed wysłaniem i zapakowaniem poddaje się odkażeniu.

5. Transport, o którym mowa w ust. 4, jest dokonywany, pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii, środkami transportu oczyszczanymi i odkażanymi przed i po transporcie.

6. Przed transportem, o którym mowa w ust. 4 pkt 2 i 3, powiatowy lekarz weterynarii przeprowadza kontrolę gospodarstwa lub zakładu wylęgu drobiu stanowiących miejsce przeznaczenia drobiu.

7. Środki podjęte na obszarze zapowietrzonym stosuje się przez okres co najmniej 21 dni, licząc od dnia zakończenia, pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii, oczyszczenia i odkażania gospodarstwa będącego ogniskiem grypy ptaków w sposób, który jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

8. Po upływie okresu, o którym mowa w ust. 7, organ, o którym mowa w ust. 1, określa obszar zapowietrzony jako część obszaru zagrożonego.

1) sporządza spis gospodarstw, położonych na tym obszarze, utrzymujących drób;

2) przeprowadza kontrolę przemieszczania drobiu i jaj wylęgowych;

3) zakazuje:

a) przemieszczania drobiu, poza obszar zagrożony, przez okres 15 dni od dnia utworzenia tego obszaru, z wyłączeniem transportów drobiu kierowanych bezpośrednio do rzeźni znajdującej się poza obszarem zagrożonym i wyznaczonej przez powiatowego lekarza weterynarii właściwego dla miejsca uboju; tuszki ubitego drobiu znakuje się w sposób określony w przepisach o wymaganiach weterynaryjnych dla handlu i przy przywozie świeżego mięsa drobiowego⁵⁾,

b) przemieszczania jaj wylęgowych poza obszar zagrożony, z wyjątkiem transportu do zakładu wylęgu drobiu, wyznaczonego przez powiatowego lekarza weterynarii właściwego dla miejsca wylęgu; wysyłane jaja i ich opakowanie poddaje się oczyszczeniu i odkażeniu przed i po transporcie,

c) wywożenia poza obszar zagrożony ściółki i naturalnego nawozu drobiowego,

d) organizowania targów, wystaw, pokazów lub konkursów zwierząt, na których jest gromadzony drób lub inne gatunki ptaków.

2. Zakazy, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lit. a i b, nie dotyczą ruchu tranzytowego drogami głównymi lub koleją.

3. Środki podjęte na obszarze zagrożonym mają zastosowanie przez okres co najmniej 30 dni od dnia zakończenia, pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii, oczyszczania i odkażania na terenie gospodarstwa zakażonego w sposób, który jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

1) upłynęło co najmniej 30 dni od dnia padnięcia lub zabicia ostatnich ptaków z gatunków wrażliwych na grypę ptaków, a ich zwłoki oraz jaja zostały usunięte z ogniska choroby w sposób uniemożliwiający szerzenie się choroby;

2) oczyszczanie i odkażanie zostały przeprowadzone w sposób, który jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

2. Po uzyskaniu zgody powiatowego lekarza weterynarii ptaki z gatunków wrażliwych na grypę ptaków mogą być umieszczane w gospodarstwie, w którym ognisko choroby zostało uznane za wygasłe, po upływie 21 dni od dnia dokonania tego uznania.

1) w okresie ostatnich 3 lat nie zarejestrowano na tym obszarze żadnego przypadku grypy ptaków;

2) szczepienie przeciwko grypie ptaków na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w regionie położonym na tym terytorium, przy użyciu szczepionki przeciwko podtypom H5 lub H7 wirusa typu A grypy ptaków, nie było przeprowadzane przez co najmniej 12 miesięcy;

3) wprowadzanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub do regionu położonego na tym terytorium ptaków z gatunków wrażliwych na grypę ptaków, jak również jaj wylęgowych, nasienia, mięsa oraz przeznaczonych do produkcji środków żywienia zwierząt produktów pochodzących od ptaków z gatunków wrażliwych na grypę ptaków, odbywa się:

a) wyłącznie z państw lub regionów położonych na ich terytorium wolnych od grypy ptaków, z uwzględnieniem warunków określonych w pkt 1 i 2,

b) po poddaniu tych produktów sterylizacji, która niszczy wirusa tej choroby.

2. Główny Lekarz Weterynarii, na wniosek wojewódzkiego lekarza weterynarii, występuje do Komisji Europejskiej o uznanie regionu położonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej za wolny od grypy ptaków.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: W. Olejniczak

¹⁾ Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej – rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 134, poz. 1433).

²⁾ Przepisy niniejszego rozporządzenia wdrażają postanowienia dyrektywy 92/40/EWG z dnia 19 maja 1992 r wprowadzającej wspólnotowe środki zwalczania influenzy drobiu (Dz. Urz. WE L 167 z 22.06.1992).

³⁾ Przepisy o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego wdrażają postanowienia art. 6 ust. 1 dyrektywy 89/437/EWG z dnia 20 lipca 1989 r. dotyczącej higieny i problemów zdrowotnych odnośnie do produkcji i wprowadzania na rynek produktów jajecznych (Dz. Urz. WE L 212 z 22.07.1989).

⁴⁾ Przepisy o wymaganiach weterynaryjnych dla handlu i przy przywozie świeżego mięsa drobiowego wdrażają postanowienia art. 5 ust. 1 dyrektywy 91/494/EWG z dnia 26 czerwca 1991 r. o warunkach zdrowotnych zwierząt dotyczących handlu w ramach Wspólnot i importu świeżego mięsa drobiowego z państw trzecich (Dz. Urz. WE L 268 z 24.09.1991).

⁵⁾ Przepisy o wymaganiach weterynaryjnych dla handlu i przy przywozie świeżego mięsa drobiowego wdrażają postanowienia art. 3 dyrektywy 91/494/EWG z dnia 26 czerwca 1991 r. o warunkach zdrowotnych zwierząt dotyczących handlu w ramach Wspólnot i importu świeżego mięsa drobiowego z państw trzecich (Dz. Urz. WE L 268 z 24.09.1991).

Załączniki do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi
z dnia 8 września 2004 r. (poz. 2187)

Załącznik nr 1

RODZAJ PRÓBEK POBIERANYCH DO BADAŃ DIAGNOSTYCZNYCH ORAZ SPOSÓB ICH POBIERANIA l WYSYŁANIA

Załącznik nr 2

SPOSOBY OCZYSZCZANIA l ODKAŻANIA