Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 207 poz. 2115

Na podstawie art. 6b ust. 10 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości (Dz. U. Nr 109, poz. 1158, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

1) Komitecie Sterującym – należy przez to rozumieć Komitet Sterujący właściwy dla Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich 2004–2006;

2) projekcie – należy przez to rozumieć projekt, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju (Dz. U. Nr 116, poz. 1206), realizowany w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich 2004–2006;

3) podmiotach działających na rzecz zatrudnienia lub rozwoju zasobów ludzkich – należy przez to rozumieć podmioty, o których mowa w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości;

4) małym lub średnim przedsiębiorcy – należy przez to rozumieć przedsiębiorcę spełniającego warunki określone w art. 1 załącznika l do rozporządzenia 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001) ostatnio zmienionego rozporządzeniem 364/2004 z dnia 25 lutego 2004 r. zmieniającym rozporządzenie 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 63 z 28.02.2004).

1) podmiotom działającym na rzecz zatrudnienia lub rozwoju zasobów ludzkich organizującym szkolenia w ramach realizowania własnego projektu, zwanym dalej „projektodawcami”,

2) Centrum Onkologii – Instytutowi im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie, zwanemu dalej „Instytutem”, na finansowanie szkoleń z zakresu wykrywania i profilaktyki raka piersi i raka szyjki macicy

– z przeznaczeniem na pokrycie całości lub części wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem.

2. Pomoc finansowa w formie finansowania kosztów usług w zakresie szkoleń, świadczonych bezpłatnie lub za odpłatnością niższą od ceny rynkowej, zwanego dalej „zapłatą”, może być udzielona uczestnikom szkoleń, o których mowa w § 6 ust. 5, za pośrednictwem podmiotów działających na rzecz zatrudnienia lub rozwoju zasobów ludzkich organizujących szkolenia w ramach realizowania projektu opracowanego przez Agencję i zatwierdzonego na podstawie rekomendacji i opinii Komitetu Sterującego, zwanych dalej „organizatorami szkoleń”.

2. Pomoc publiczna, o której mowa w ust. 1, może być udzielana wraz z inną pomocą w różnych formach i z różnych źródeł, w tym z pomocą ze źródeł wspólnotowych, pod warunkiem że łączna wielkość pomocy, w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikowanych, nie spowoduje przekroczenia maksymalnej dopuszczalnej intensywności pomocy określonej w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1.

3. W umowie o udzieleniu wsparcia lub zapłaty określa się sposób informowania przedsiębiorców, o których mowa w ust. 1, o wielkości udzielonej im pomocy publicznej.

2. Uczestnikami szkoleń, o których mowa w ust. 1, są:

1) przedsiębiorcy mający siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2) pracownicy przedsiębiorców, o których mowa w pkt 1.

3. Pomoc finansowa nie może być udzielona na finansowanie szkoleń, których uczestnikami są przedsiębiorcy lub pracownicy sektora górnictwa węgla w rozumieniu rozporządzenia 1407/2002 z dnia 23 lipca 2002 r. w sprawie pomocy państwa dla przemysłu węglowego (Dz. Urz. WE L 205/2001 z 2.08.2002).

4. Zapłata dokonywana organizatorowi szkolenia może być przeznaczona na finansowanie kosztów szkoleń mających na celu propagowanie i popularyzację kształcenia kadr i rozwoju zasobów ludzkich w przedsiębiorstwach.

5. Uczestnikami szkoleń, o których mowa w ust. 4, z zastrzeżeniem ust. 3, są osoby, o których mowa w ust. 2, a ponadto:

1) osoby delegowane przez jednostki samorządu terytorialnego;

2) osoby delegowane przez organizacje pracodawców, organizacje przedsiębiorców i związki zawodowe;

3) pracownicy instytucji szkoleniowych w rozumieniu ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99, poz. 1001) lub przedsiębiorcy prowadzący takie instytucje.

6. Uczestnikami szkoleń z zakresu wykrywania i profilaktyki raka piersi i raka szyjki macicy są:

1) lekarze, pielęgniarki i położne podstawowej opieki zdrowotnej;

2) lekarze specjaliści, związani z populacyjnymi badaniami skryningowymi raka piersi i raka szyjki macicy (ginekolodzy, onkolodzy, chirurdzy, patolodzy i radiolodzy);

3) średni personel medyczny związany z populacyjnymi badaniami skryningowymi raka piersi i raka szyjki macicy (cytotechnicy, technicy-radiolodzy, pielęgniarki i położne);

4) personel techniczny związany z populacyjnymi badaniami skryningowymi raka piersi i raka szyjki macicy (fizycy medyczni).

7. Osoby zatrudnionej w Instytucie, u projektodawcy, organizatora szkolenia lub podwykonawcy nie uważa się za uczestnika szkolenia w rozumieniu niniejszego rozporządzenia, nawet jeśli bierze ona udział w tym szkoleniu.

1) kursu;

2) studiów podyplomowych lub

3) staży w jednostce naukowej.

2. Szkolenie w formie kursu powinno obejmować powyżej 5 godzin lekcyjnych i odbywać się dla grup szkoleniowych liczących od 10 do 30 uczestników.

3. Szkolenie w formie studiów podyplomowych powinno obejmować powyżej 150 godzin lekcyjnych i odbywać się dla grup szkoleniowych liczących od 20 do 40 uczestników.

4. Agencja, na wniosek Instytutu, projektodawcy lub organizatora szkolenia, może wyrazić zgodę na objęcie pomocą finansową szkolenia niespełniającego wymagań, o których mowa ust. 2 i 3, w szczególności szkolenia z wykorzystaniem mediów elektronicznych. Zgoda taka jest udzielana na piśmie przed dniem rozpoczęcia realizacji takiego szkolenia.

5. Szkolenie objęte pomocą finansową powinno odbywać się w całości na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

6. Szkolenie z wykorzystaniem mediów elektronicznych w rozumieniu niniejszego rozporządzenia oznacza wszelkie usługi szkoleniowe, świadczone za wynagrodzeniem, na indywidualne zamówienie otrzymującego usługę, za pomocą wyposażenia elektronicznego i przez media elektroniczne, w tym: Internet, intranety, ekstranety, przekazy satelitarne oraz telewizję interaktywną.

1) zawarcia umowy szkoleniowej pomiędzy:

a) projektodawcą lub organizatorem szkolenia a przedsiębiorcą uczestniczącym w szkoleniu lub delegującym pracowników na to szkolenie albo

b) Instytutem a publicznym lub niepublicznym zakładem opieki zdrowotnej delegującym na szkolenie lekarzy, średni personel medyczny i personel techniczny bądź lekarzami, pielęgniarkami lub położnymi prowadzącymi indywidualną praktykę, indywidualną specjalistyczną praktykę lub grupową praktykę oraz

2) wydania świadectwa ukończenia szkolenia lub zaświadczenia o uczestnictwie w szkoleniu, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. W przypadku szkoleń z wykorzystaniem mediów elektronicznych Instytut, projektodawca lub organizator szkolenia może wydać uczestnikom wyłącznie świadectwa ukończenia szkolenia.

3. Świadectwo ukończenia szkolenia jest wydawane po spełnieniu przez uczestnika wymagań określonych odrębnymi przepisami oraz przepisami wewnętrznymi Instytutu, projektodawcy, organizatora szkolenia lub podwykonawcy, w szczególności przepisami dotyczącymi egzaminów i obrony pracy przygotowywanej przez uczestnika szkolenia.

4. Zaświadczenie o uczestnictwie w szkoleniu potwierdza, w przypadku kursu lub studiów podyplomowych – obecność uczestnika na szkoleniu, w czasie co najmniej 80 % godzin lekcyjnych objętych szkoleniem, a w przypadku stażu – obecność uczestnika w jednostce naukowej, w której odbywał staż, przez co najmniej 80 % czasu określonego planem stażu.

5. Umowa o udzieleniu pomocy finansowej określa istotne elementy umowy szkoleniowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1.

1) szkoleń oraz doradztwa związanego ze szkoleniem;

2) promocji szkoleń lub

3) badań, analiz i ekspertyz związanych z oceną potrzeb szkoleniowych uczestników szkolenia oraz z oceną efektywności szkolenia.

2. Podwykonawca nie może zlecić wykonania działań, o których mowa w ust. 1, innemu podmiotowi.

3. Podwykonawcą w zakresie działań, o których mowa w ust. 1 pkt 1, może być wyłącznie podmiot działający na rzecz zatrudnienia lub rozwoju zasobów ludzkich.

4. Suma zleceń, o których mowa w ust. 1, nie może przekroczyć 30 % wartości projektu.

1) wydatki związane z personelem poniesione w związku z wykonywaniem zadań bezpośrednio związanych z realizacją szkolenia, w tym:

a) wynagrodzenia osób prowadzących szkolenie oraz osób świadczących doradztwo związane ze szkoleniem, wraz ze składkami na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne oraz wypłatami wynikającymi z regulaminów wewnętrznych, podlegającymi opodatkowaniu,

b) wynagrodzenia osób wykonujących zadania związane z obsługą administracyjno-biurową szkolenia oraz tłumaczeniami wraz ze składkami na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne oraz wypłatami wynikającymi z regulaminów wewnętrznych, podlegającymi opodatkowaniu,

c) wynagrodzenia, wraz ze składkami na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne oraz wypłatami wynikającymi z regulaminów wewnętrznych podlegającymi opodatkowaniu, osób zarządzających organizacją szkolenia, prowadzących księgowość oraz przygotowujących wnioski o płatność, wykonujących zadania związane ze sprawozdawczością, zadania związane z informacją i promocją szkoleń oraz badaniami, analizami i ekspertyzami, w tym związanymi z oceną potrzeb szkoleniowych uczestników szkolenia, z oceną efektywności szkolenia, będących uzupełnieniem i aktualizacją diagnozy, o której mowa w § 15 ust. 2 pkt 1 lit. a, oraz w przypadku organizatora szkolenia – osób wykonujących zadania związane z propagowaniem i popularyzacją kształcenia kadr i rozwoju zasobów ludzkich w przedsiębiorstwach,

d) wydatki na pokrycie kosztów netto podróży, zakwaterowania i wyżywienia osób prowadzących szkolenie oraz osób świadczących doradztwo związane ze szkoleniem,

e) wydatki na pokrycie kosztów netto podróży, zakwaterowania i wyżywienia osób wymienionych w lit. c, z wyjątkiem osób prowadzących księgowość;

2) wydatki dotyczące uczestników szkoleń – pokrycie kosztów netto podróży, zakwaterowania i wyżywienia uczestników szkolenia;

3) inne wydatki, w tym na:

a) pokrycie kosztów netto:

– najmu pomieszczeń związanych bezpośrednio z realizacją szkolenia, o ile Instytut, projektodawca, organizator szkolenia lub podwykonawca jest bezpośrednim najemcą pomieszczeń,

– najmu sprzętu w liczbie i w okresie niezbędnym do przeprowadzenia szkolenia, o ile Instytut, projektodawca, organizator szkolenia lub podwykonawca jest bezpośrednim najemcą sprzętu, a najmowany sprzęt nie jest zakupiony w ramach pomocy uzyskanej ze środków publicznych w okresie siedmiu lat przed rozpoczęciem realizacji szkolenia,

b) pokrycie kosztów netto materiałów szkoleniowych,

c) pokrycie innych wydatków bieżących netto, w szczególności wydatków na zakup towarów i usług administracyjno-biurowych bezpośrednio związanych z realizacją szkolenia – do wysokości nieprzekraczającej 15 % wartości projektu,

d) amortyzację narzędzi i wyposażenia stanowiących środki trwałe Instytutu, projektodawcy, organizatora szkolenia lub podwykonawcy, z wyłączeniem narzędzi i wyposażenia zakupionych wcześniej w ramach pomocy uzyskanej ze środków publicznych – w zakresie, w jakim po zawarciu umowy o udzieleniu pomocy finansowej są one wykorzystywane na potrzeby szkolenia,

e) spłatę rat leasingowych za leasing sprzętu niezbędnego do przeprowadzenia szkolenia, pod warunkiem że:

– projektodawca lub Instytut jest bezpośrednio leasingobiorcą,

– kontrakt leasingowy nie przewiduje opcji kupna przedmiotu,

– kontrakt leasingowy trwa nie krócej niż okres amortyzacji aktywu, którego dotyczy kontrakt,

– są udokumentowane fakturą z potwierdzonym odbiorem sprzętu lub dowodem zapłaty,

– są ponoszone proporcjonalnie do okresu trwania szkolenia, podczas którego używany był leasingowany sprzęt,

– nie przekroczą wartości rynkowej sprzętu będącego przedmiotem leasingu,

– projektodawca lub Instytut jest w stanie wykazać, iż leasing był najbardziej efektywną pod względem kosztów metodą pozyskania wyposażenia,

– nie dotyczą kosztów związanych z umową leasingu, w szczególności: podatku, marży leasingodawcy, kosztów spłaty odsetek, kosztów ogólnych oraz opłat związanych z ubezpieczeniem,

f) pokrycie kosztów netto:

– zakupu usług szkoleniowych i doradztwa związanego ze szkoleniem,

– zakupu usług związanych z tłumaczeniami,

– zakupu usług księgowych związanych z realizacją projektu,

– zakupu usług w zakresie badań, analiz i ekspertyz, w tym związanych z oceną potrzeb szkoleniowych uczestników szkolenia oraz z oceną efektywności szkolenia, w zakresie wynikającym z realizacji projektu i będących uzupełnieniem i aktualizacją diagnozy, o której mowa w § 15 ust. 2 pkt 1 lit. a, do wysokości nieprzekraczającej 5 % wartości projektu,

– zakupu towarów i usług w zakresie działań promocyjnych i informacyjnych, które w przypadku Instytutu i projektodawcy mogą być związane wyłącznie z rekrutacją uczestników szkolenia oraz informowaniem społeczeństwa o celach i wynikach szkolenia oraz o wkładzie Europejskiego Funduszu Społecznego do wysokości nieprzekraczającej 10 % wartości projektu,

– zakupu usług audytorskich bezpośrednio związanych ze szkoleniem, o ile umowa o udzielenie pomocy finansowej nakłada na Instytut, projektodawcę lub organizatora szkolenia obowiązek przeprowadzenia takiego audytu,

g) pokrycie kosztów gwarancji bankowych i ubezpieczeniowych, stanowiących formę zabezpieczenia prawidłowej realizacji projektu,

h) pokrycie kosztów opłat notarialnych wynikających bezpośrednio z realizacji projektu i z przepisów odrębnych;

4) wydatki na pokrycie podatku od towarów i usług, zapłaconego w związku z wydatkami określonymi w pkt 1–3 przez Instytut, projektodawcę, organizatora szkolenia lub podwykonawcę, jeśli zgodnie z odrębnymi przepisami odpowiednio Instytutowi, projektodawcy, organizatorowi szkolenia lub podwykonawcy nie przysługuje prawo zwrotu lub odliczenia tego podatku.

2. Wydatkami kwalifikującymi się do objęcia pomocą finansową poniesionymi przez przedsiębiorców uczestniczących w szkoleniu lub delegujących pracowników na szkolenie są wydatki z tytułu wynagrodzeń uczestników szkolenia będących przedsiębiorcami uczestniczącymi w szkoleniu lub pracownikami delegowanymi na to szkolenie, obliczone jak za czas urlopu, wraz ze składkami na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne – do wysokości nieprzekraczającej wkładu własnego przedsiębiorcy, o którym mowa w § 12 ust. 5; wydatki te mogą dotyczyć tylko czasu faktycznego uczestnictwa w szkoleniu, nie mogą natomiast obejmować czasu uczestnictwa w szkoleniu, które odbywa się w czasie wolnym od pracy lub podczas którego wytwarzane są produkty lub usługi.

3. Wartość projektu należy rozumieć jako sumę wydatków, o których mowa w ust. 1 i 2, kwalifikujących się do objęcia pomocą finansową w ramach projektu.

4. Za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą finansową nie uważa się wydatków poniesionych do dnia zawarcia umowy o udzieleniu pomocy finansowej ani wydatków poniesionych po dniu zawarcia tej umowy, lecz odnoszących się do kosztów powstałych do dnia jej zawarcia.

5. Ograniczenia procentowe wydatków i kosztów, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lit. c i lit. f tiret czwarte i piąte, odnoszą się do Instytutu, projektodawców i ich podwykonawców.

6. Wydatki poniesione przez podwykonawcę uznaje się, z zastrzeżeniem § 9 ust. 4, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą finansową do wysokości 50 % sumy wszystkich wydatków poniesionych w danym okresie rozliczeniowym. Pierwszy okres rozliczeniowy rozpoczyna się w dniu następującym po dniu zawarcia umowy o udzielenie pomocy finansowej. Okres rozliczeniowy trwa rok, z tym że ostatni okres rozliczeniowy kończy się w dniu zakończenia realizacji projektu.

7. Wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą finansową obliczone zgodnie z ust. 1, 2, 4 i 5 w dniu złożenia wniosku nie mogą być niższe niż równowartość w złotych 15 000 euro obliczona według średniego kursu Narodowego Banku Polskiego z dnia ogłoszenia konkursu lub przetargu dotyczącego realizacji projektu.

8. Poniesione wydatki, o których mowa w ust. 1 i 2, powinny być udokumentowane odpowiednimi dowodami księgowymi, w szczególności fakturami i dowodami zapłaty.

9. Dowody księgowe, o których mowa w ust. 8, powinny być opisane w sposób jednoznacznie potwierdzający związek między organizowanym szkoleniem i poniesionym wydatkiem.

1) wydatki, o których mowa w § 10 ust. 1 pkt 1 lit. a i b oraz lit. d, pkt 2, pkt 3 lit. a–e oraz lit. f tiret pierwsze i drugie, pkt 4, a także ust. 2 – zwane dalej „wydatkami objętymi regułami pomocy publicznej"

2) wydatki, o których mowa w § 10 ust. 1, niewymienione w pkt 1, stanowiące koszty dodatkowe wynikające z realizacji projektów finansowanych z Europejskiego Funduszu Społecznego, zwane dalej „wydatkami pozostałymi".

2. Kwota pomocy finansowej jest liczona, jako suma kwoty pomocy finansowej z tytułu wydatków objętych regułami pomocy publicznej oraz kwoty pomocy finansowej z tytułu wydatków pozostałych.

3. Wielkość pomocy finansowej z tytułu wydatków objętych regułami pomocy publicznej:

1) oblicza się w sposób określony w § 12 – w odniesieniu do uczestników szkolenia będących przedsiębiorcami lub pracownikami przedsiębiorców;

2) wynosi 100 % wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą finansową – w odniesieniu do uczestników szkolenia innych niż określeni w pkt 1.

4. Wielkość pomocy finansowej z tytułu wydatków pozostałych wynosi 100 %.

5. W przypadku gdy projektodawca lub organizator szkolenia uzyska z tytułu szkolenia przychód ze środków publicznych lub niepublicznych inny niż pomoc finansowa, o której mowa w niniejszym rozporządzeniu, oraz wkład przedsiębiorcy uczestniczącego w szkoleniu lub delegującego pracowników na szkolenie określony w § 12 ust. 5, kwota pomocy finansowej ulega pomniejszeniu o kwotę przychodu.

6. Łączna kwota pomocy publicznej z tytułu szkolenia uczestników będących pojedynczym przedsiębiorcą lub pracownikami jednego przedsiębiorcy w ramach jednej umowy o udzieleniu pomocy finansowej nie może przekroczyć równowartości w złotych 1 000 000 euro obliczonej według średniego kursu Narodowego Banku Polskiego z dnia udzielenia pomocy.

1) w przypadku szkoleń ogólnych w rozumieniu art. 2 lit. e rozporządzenia 68/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r.:

a) 80 % przypadających na tę osobę wydatków objętych regułami pomocy publicznej – w przypadku osoby będącej małym lub średnim przedsiębiorcą, wspólnikiem takiego przedsiębiorcy lub pracownikiem tego przedsiębiorcy,

b) 60 % przypadających na tę osobę wydatków objętych regułami pomocy publicznej – w przypadku osoby innej niż określona w lit. a;

2) w przypadku szkoleń specjalistycznych w rozumieniu art. 2 lit. d rozporządzenia 68/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r.:

a) 45 % przypadających na tę osobę wydatków objętych regułami pomocy publicznej – w przypadku osoby określonej w pkt 1 lit. a,

b) 35 % przypadających na tę osobę wydatków objętych regułami pomocy publicznej – w przypadku osoby innej niż określona w pkt 1 lit. a.

2. Wielkości pomocy określone w ust. 1 powiększa się o 10 punktów procentowych w przypadku pracowników w gorszym położeniu.

3. W przypadku gdy:

1) szkolenie zawiera elementy szkolenia specjalistycznego i ogólnego, których nie można rozdzielić celem wyliczenia wielkości pomocy publicznej, o której mowa w ust. 1, lub

2) specjalistyczny lub ogólny charakter szkolenia nie może być ustalony

– przysługuje wielkość pomocy publicznej przewidziana dla szkoleń specjalistycznych określona w ust. 1 pkt 2. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

4. Łączna kwota pomocy publicznej z tytułu szkolenia wszystkich uczestników nie może przekroczyć sumy wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą finansową objętych regułami pomocy publicznej.

5. Przedsiębiorca wnosi wkład własny na pokrycie wydatków związanych ze szkoleniem w wysokości stanowiącej dopełnienie do 100 % wydatków objętych regułami pomocy publicznej wynikającej z określenia wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorców odpowiednio w ust. 1 i 2.

6. Wkład własny przedsiębiorcy pochodzić może w szczególności ze środków zakładowego funduszu szkoleniowego, o którym mowa w art. 67–68 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, z wyjątkiem szkoleń, o których mowa w art. 69 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

7. Przez pracownika w gorszym położeniu rozumie się pracownika, który spełnia jeden z następujących warunków:

1) do dnia zawarcia umowy szkoleniowej nie ukończył 25. roku życia oraz przed podjęciem zatrudnienia u pracodawcy delegującego go na szkolenie nie pozostawał w stosunku pracy i nie prowadził działalności gospodarczej;

2) w dniu zawarcia umowy szkoleniowej był zatrudniony u pracodawcy delegującego go na szkolenie nie dłużej niż 6 miesięcy, a bezpośrednio przed podjęciem zatrudnienia u pracodawcy delegującego go na szkolenie był bezrobotny przez co najmniej 12 kolejnych miesięcy w ciągu ostatnich dwóch lat;

3) jest niepełnosprawny w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776, z późn. zm.²⁾);

4) jest cudzoziemcem w rozumieniu art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy lub repatriantem w rozumieniu art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji (Dz. U. z 2004 r. Nr 53, poz. 532) i z tego tytułu wymaga szkolenia językowego lub zawodowego;

5) w dniu zawarcia umowy szkoleniowej był zatrudniony u pracodawcy delegującego go na szkolenie nie dłużej niż 6 miesięcy, a bezpośrednio przed podjęciem zatrudnienia u tego pracodawcy przez okres co najmniej 3 lat nie był zatrudniony ani nie prowadził działalności gospodarczej;

6) do dnia zawarcia umowy szkoleniowej ukończył 45. rok życia i posiada wykształcenie co najwyżej średnie.

1) projektodawcom – wyłonionym w trybie określonym w niniejszym rozdziale;

2) organizatorom szkoleń – wyłonionym w trybie przepisów o zamówieniach publicznych;

3) Instytutowi – w trybie określonym w rozdziale 4.

2. Pierwszy konkurs ogłoszony zostanie przed upływem 10 dni roboczych od dnia wejścia w życie rozporządzenia.

2. Projektodawca dołącza do wniosku:

1) program szkolenia zawierający:

a) diagnozę potrzeb edukacyjnych szkolonych osób, wynikających z potrzeb przedsiębiorców zatrudniających te osoby,

b) założenia organizacyjno-programowe określające:

– nazwę formy szkolenia oraz określenie szkolenia jako ogólne lub specjalistyczne,

– zakres tematyczny,

– szacunkową liczbę uczestników,

– sposób doboru uczestników,

– liczbę godzin lekcyjnych i liczebność grup szkoleniowych,

– czas trwania, metodykę nauczania i sposób organizacji, w tym w szczególności wskazanie liczby godzin szkolenia, oraz odpowiednie dane dotyczące szkolenia, w czasie którego są wytwarzane produkty lub usługi,

c) plan nauczania określający w szczególności:

– przedmioty lub tematy nauczania, ich wymiar i treść,

– wykaz wykładowców i doradców wraz z życiorysami kluczowych wykładowców,

– rozkład zajęć;

2) kosztorys realizacji szkolenia w poszczególnych miesiącach, a jeśli czas realizacji szkolenia przekracza 12 miesięcy – kosztorys realizacji szkolenia w okresie pierwszych 12 miesięcy i ramowy budżet szkolenia w pozostałych etapach;

3) w przypadku, gdy szkolenie dotyczy pracowników nie więcej niż pięciu przedsiębiorców niebędących małymi przedsiębiorcami – oświadczenia tych przedsiębiorców o akceptacji treści wniosku i zamiarze korzystania ze szkolenia, którego dotyczy wniosek.

3. Regionalna instytucja finansująca dokonuje oceny formalnej wniosku.

4. W razie stwierdzenia uchybień formalnych we wniosku regionalna instytucja finansująca wzywa projektodawcę do jego poprawienia bądź uzupełnienia w terminie 7 dni kalendarzowych od daty wezwania. W razie niedokonania lub niewłaściwego dokonania w tym terminie poprawy lub uzupełnienia regionalna instytucja finansująca pozostawia wniosek bez dalszego biegu.

5. Regionalna instytucja finansująca informuje projektodawcę, który złożył wniosek o udzielenie pomocy finansowej, o wyniku oceny formalnej w terminie do 14 dni kalendarzowych od dnia złożenia wniosku. Jeżeli wniosek po złożeniu był poprawiany lub uzupełniany, za datę złożenia wniosku przyjmuje się datę dokonania ostatniej poprawy lub uzupełnienia.

6. Spory między projektodawcą a regionalną instytucją finansującą co do formalnej prawidłowości wniosku rozstrzyga Prezes Agencji.

7. Regionalna instytucja finansująca przekazuje Agencji wnioski prawidłowe pod względem formalnym w terminie 5 dni roboczych od dnia poinformowania projektodawcy, o którym mowa w ust. 5. Wnioski, które wpłyną do Agencji w terminie krótszym niż 5 dni roboczych przed posiedzeniem Komisji Oceny Projektów, będą oceniane podczas kolejnego posiedzenia tej Komisji.

8. Przez regionalną instytucję finansująca rozumie się instytucję, o której mowa w art. 6d ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości.

2. Agencja dokonuje łącznej oceny wszystkich prawidłowych wniosków złożonych w okresie dwóch kolejnych miesięcy kalendarzowych po dniu ogłoszenia konkursu w terminie 45 dni roboczych od dnia upływu tych dwóch miesięcy. W przypadku pierwszego konkursu Agencja dokonuje łącznej oceny wszystkich prawidłowych wniosków złożonych w okresie jednego miesiąca po dniu ogłoszenia konkursu w terminie 45 dni roboczych od dnia upływu tego miesiąca.

3. Na podstawie oceny, o której mowa w ust. 1, Agencja dokonuje wyboru projektodawców, z którymi zostaną zawarte umowy o udzieleniu pomocy finansowej.

4. Agencja informuje projektodawców, których wnioski podlegały ocenie, o wynikach tej oceny w ciągu 7 dni kalendarzowych od dnia, w którym dokonano wyboru, o którym mowa w ust. 3.

5. Agencja podpisuje umowę z projektodawcą, którego wniosek został wybrany do zawarcia umowy o udzielenie pomocy finansowej, w terminie do 20 dni kalendarzowych od dnia złożenia przez tego projektodawcę kompletnej dokumentacji niezbędnej do zawarcia umowy.

6. W przypadku projektów o wartości powyżej 1 000 000 euro, obliczanej według średniego kursu Narodowego Banku Polskiego z dnia ogłoszenia konkursu, Agencja może zażądać od Instytutu, projektodawcy lub organizatora szkolenia złożenia dodatkowego zabezpieczenia prawidłowej realizacji umowy, zwłaszcza w formie gwarancji bankowej.

2. Przepisy § 7 ust. 2, 4 i 5 stosuje się odpowiednio.

2. Z zastrzeżeniem ust. 1, w przypadku gdy uczestnikami szkolenia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, są przedsiębiorcy lub pracownicy delegowani przez przedsiębiorców, przepisy § 12 stosuje się odpowiednio.

3. Szkolenie objęte pomocą finansową powinno być finansowane z udziałem innych środków publicznych w wysokości nie mniejszej niż 25 % wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, o których mowa w § 10 ust. 1 i 2.

4. Łączna kwota pomocy finansowej z tytułu szkolenia wszystkich uczestników nie może przekroczyć sumy wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą finansową określonych w § 10 ust. 1 i 2, pomniejszonych o:

1) kwotę środków publicznych, o których mowa w ust. 3;

2) inne przychody, jakie Instytut uzyskał w związku z realizacją szkolenia.

2. Do wniosku Instytutu stosuje się odpowiednio przepisy § 15 ust. 2 pkt 1 i 2.

3. Agencja ocenia wniosek Instytutu pod względem jego prawidłowości formalnej według zasad określonych w Uzupełnieniu, o którym mowa w § 16 ust. 1.

4. W przypadku uchybień formalnych Agencja wzywa Instytut do poprawienia bądź uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od daty wezwania. W razie niedokonania lub niewłaściwego dokonania w tym terminie poprawy lub uzupełnienia Agencja pozostawia wniosek bez dalszego biegu.

5. Agencja dokonuje oceny prawidłowości formalnej wniosku Instytutu w terminie 14 dni kalendarzowych od daty wpływu wniosku. Jeżeli wniosek był poprawiany lub uzupełniany, za datę złożenia wniosku przyjmuje się datę dokonania ostatniej poprawy lub uzupełnienia.

6. Agencja, w terminie 7 dni roboczych od ustalenia, że wniosek Instytutu jest prawidłowy formalnie, przekazuje ten wniosek do Instytucji Pośredniczącej Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich. Instytucja Pośrednicząca uzyskuje opinię właściwego Komitetu Sterującego, według zasad określonych w Uzupełnieniu, o którym mowa w § 16 ust. 1, a następnie przekazuje ten wniosek wraz z opinią Instytucji Zarządzającej Sektorowym Programem Operacyjnym Rozwój Zasobów Ludzkich 2004–2006.

7. Agencja informuje Instytut o wynikach oceny jego wniosku w ciągu 5 dni roboczych od dnia, w którym Instytucja Zarządzająca Sektorowym Programem Operacyjnym Rozwój Zasobów Ludzkich 2004–2006 powiadomi Agencję o akceptacji lub odrzuceniu wniosku Instytutu.

Minister Gospodarki i Pracy: J. Hausner

¹⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 66, poz. 596 i Nr 216, poz. 1824 oraz z 2004 r. Nr 145, poz. 1537.

²⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1082, z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 49, poz. 486, Nr 90, poz. 1001, Nr 95, poz. 1101 i Nr 111, poz. 1280, z 2000 r. Nr 48, poz. 550 i Nr 119, poz. 1249, z 2001 r. Nr 39, poz. 459, Nr 100, poz. 1080, Nr 125, poz. 1368, Nr 129, poz. 1444 i Nr 154, poz. 1792 i 1800, z 2002 r. Nr 169, poz. 1387, Nr 200, poz. 1679 i 1683 i Nr 241, poz. 2074, z 2003 r. Nr 7, poz. 79, Nr 90, poz. 844, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2262 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 99, poz. 1001.