Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 167 poz. 1751

Na podstawie art. 9 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1504, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

1) przyłączenia podmiotów do sieci ciepłowniczych oraz tryb ich przyłączenia, kryteria podziału przyłączanych podmiotów albo odbiorców na grupy;

2) obrotu ciepłem, w tym wytwarzanym w odnawialnych źródłach energii;

3) świadczenia usług przesyłowych;

4) prowadzenia ruchu sieciowego i eksploatacji sieci ciepłowniczych, w tym zadania przedsiębiorstw energetycznych odpowiedzialnych za ruch sieciowy i eksploatację sieci.

2. Rozporządzenie określa także:

1) podstawowe elementy umowy o przyłączenie, umowy sprzedaży i umowy przesyłowej;

2) standardy jakościowe obsługi odbiorców ciepła, w tym parametry techniczne nośników ciepła, sposób załatwiania reklamacji oraz zakres informacji przekazywanych między przedsiębiorstwami energetycznymi a odbiorcami.

1) przedsiębiorstwo ciepłownicze – przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem ciepła we własnych źródłach oraz przesyłaniem i dystrybucją ciepła wytworzonego we własnych źródłach lub zakupionego od innego przedsiębiorstwa energetycznego;

2) wytwórca ciepła – przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem ciepła;

3) dystrybutor ciepła – przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem i dystrybucją ciepła zakupionego od innego przedsiębiorstwa energetycznego;

4) przedsiębiorstwo obrotu ciepłem – przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wyłącznie handlem ciepłem;

5) dyspozytor sieci ciepłowniczej – upoważnioną przez przedsiębiorstwo ciepłownicze jednostkę organizacyjną lub osobę, która jest odpowiedzialna za sterowanie pracą sieci ciepłowniczej;

6) źródło ciepła – połączone ze sobą urządzenia lub instalacje służące do wytwarzania ciepła;

7) sieć ciepłownicza – połączone ze sobą urządzenia lub instalacje, służące do przesyłania i dystrybucji ciepła ze źródeł ciepła do węzłów cieplnych;

8) przyłącze – odcinek sieci ciepłowniczej doprowadzający ciepło wyłącznie do jednego węzła cieplnego albo odcinek zewnętrznych instalacji odbiorczych za grupowym węzłem cieplnym, łączący te instalacje z instalacjami odbiorczymi w obiektach;

9) węzeł cieplny – połączone ze sobą urządzenia lub instalacje służące do zmiany rodzaju lub parametrów nośnika ciepła dostarczanego z przyłącza oraz regulacji ilości ciepła dostarczanego do instalacji odbiorczych;

10) grupowy węzeł cieplny – węzeł cieplny obsługujący więcej niż jeden obiekt;

11) instalacja odbiorcza – połączone ze sobą urządzenia lub instalacje, służące do transportowania ciepła lub ciepłej wody z węzłów cieplnych do odbiorników ciepła lub punktów poboru ciepłej wody w obiekcie;

12) zewnętrzna instalacja odbiorcza – odcinki instalacji odbiorczych łączące grupowy węzeł cieplny z instalacjami odbiorczymi w obiektach;

13) obiekt – budowlę lub budynek wraz z instalacjami odbiorczymi;

14) układ pomiarowo-rozliczeniowy – dopuszczony do stosowania, zgodnie z odrębnymi przepisami, zespół urządzeń, służących do pomiaru ilości i parametrów nośnika ciepła, których wskazania stanowią podstawę do obliczenia należności z tytułu dostarczania ciepła;

15) zamówiona moc cieplna – ustaloną przez odbiorcę, największą moc cieplną, jaka w ciągu roku występuje w danym obiekcie dla warunków obliczeniowych, która zgodnie z warunkami technicznymi oraz wymaganiami technologicznymi dla tego obiektu jest niezbędna do zapewnienia:

a) pokrycia strat ciepła w celu utrzymania normatywnej temperatury i wymiany powietrza w pomieszczeniach,

b) utrzymania normatywnej temperatury ciepłej wody w punktach czerpalnych,

c) prawidłowej pracy innych urządzeń lub instalacji;

16) warunki obliczeniowe:

a) obliczeniową temperaturę powietrza atmosferycznego określoną dla strefy klimatycznej, w której zlokalizowane są obiekty, do których jest dostarczane ciepło,

b) normatywną temperaturę ciepłej wody;

17) obliczeniowe natężenie przepływu nośnika ciepła – największe natężenie przepływu nośnika ciepła, odpowiadające w przypadku:

a) sieci ciepłowniczej – mocy cieplnej oddawanej ze źródła ciepła do tej sieci i parametrom nośnika ciepła dostarczanego z tego źródła ciepła, określonym w tabeli regulacyjnej dla warunków obliczeniowych,

b) węzła cieplnego – zamówionej mocy cieplnej dla obiektu lub obiektów zasilanych z tego węzła cieplnego oraz parametrom nośnika ciepła dostarczanego do tego węzła, określonym w tabeli regulacyjnej dla warunków obliczeniowych,

c) obiektu zasilanego z grupowego węzła cieplnego za pośrednictwem eksploatowanej przez przedsiębiorstwo energetyczne zewnętrznej instalacji odbiorczej – zamówionej mocy cieplnej dla potrzeb ogrzewania tego obiektu oraz parametrom wody dostarczanej z grupowego węzła cieplnego do instalacji centralnego ogrzewania, określonym dla warunków obliczeniowych na podstawie danych projektowych dla tej instalacji;

18) tabela regulacyjna – przedstawioną w postaci tabeli lub na wykresie zależność temperatury nośnika ciepła od warunków atmosferycznych;

19) sezon grzewczy – okres, w którym warunki atmosferyczne powodują konieczność ciągłego dostarczania ciepła w celu ogrzewania obiektów.

2. Podmiot ubiegający się o przyłączenie do sieci ciepłowniczej, który nie posiada tytułu prawnego do korzystania z obiektu, o którym mowa w ust. 1, może złożyć wniosek o określenie wstępnych warunków przyłączenia do sieci ciepłowniczej, zwanych dalej „wstępnymi warunkami przyłączenia".

3. Wzory wniosków, o których mowa w ust. 1 i 2, ustala przedsiębiorstwo ciepłownicze lub dystrybutor ciepła.

1) charakterystyki technicznej przyłączanych źródeł ciepła;

2) rodzaju i parametrów technologicznych nośnika ciepła oraz sposobu ich regulacji;

3) rodzajów i parametrów technicznych przyłączanych sieci ciepłowniczych, należących do innych przedsiębiorstw energetycznych;

4) rodzajów i parametrów technicznych węzłów cieplnych i instalacji odbiorczych w obiektach odbiorców;

5) odległości przyłączanych obiektów od sieci ciepłowniczej lub grupowych węzłów cieplnych;

6) wielkości przyłączanych obiektów.

1) oznaczenie wnioskodawcy;

2) określenie:

a) rodzaju i osiągalnych parametrów nośnika ciepła, w tym ciśnienia i temperatury, oraz właściwości fizykochemicznych nośnika ciepła dostarczanego do sieci ciepłowniczej i dopuszczalnych zanieczyszczeń nośnika ciepła zwracanego z tej sieci do źródła ciepła,

b) maksymalnej i minimalnej mocy cieplnej, jaka może być dostarczona ze źródła ciepła do sieci ciepłowniczej, a w przypadku etapowego osiągania tej mocy – określenie harmonogramu realizacji kolejnych etapów oraz maksymalnej i minimalnej mocy cieplnej dla tych etapów,

c) charakterystyki technicznej źródła ciepła, w tym danych określających tę charakterystykę dla kolejnych etapów rozwoju tego źródła:

– układu technologicznego źródła ciepła i wydajności urządzeń wytwarzających ciepło,

– układu regulacji ilości ciepła dostarczanego do sieci ciepłowniczej oraz charakterystyki urządzeń regulujących natężenie przepływu i temperaturę nośnika ciepła,

– układu pomiarowo-rozliczeniowego oraz charakterystyki urządzeń służących do pomiaru ilości i parametrów nośnika ciepła dostarczanego ze źródła ciepła do sieci ciepłowniczej,

– maksymalnej i minimalnej wydajności instalacji do uzdatniania wody, dostarczanej przedsiębiorstwu ciepłowniczemu lub dystrybutorowi ciepła w celu napełniania sieci ciepłowniczej i instalacji odbiorczych oraz uzupełniania ubytków nośnika ciepła;

3) proponowany termin rozpoczęcia dostarczania ciepła i warunki jego dostarczania.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć:

1) dokument potwierdzający tytuł prawny do korzystania z obiektu;

2) plan zabudowy lub szkic sytuacyjny określający usytuowanie obiektu względem istniejącej sieci ciepłowniczej oraz innych obiektów i urządzeń uzbrojenia terenu.

3. Warunki przyłączenia źródła ciepła powinny określać w szczególności:

1) miejsce i sposób przyłączenia źródła ciepła do sieci ciepłowniczej;

2) miejsce rozgraniczenia własności oraz miejsce rozgraniczenia eksploatacji sieci ciepłowniczej, urządzeń lub instalacji między przedsiębiorstwem ciepłowniczym lub dystrybutorem ciepła a wytwórcą ciepła;

3) wymagania dotyczące:

a) układu technologicznego źródła ciepła ze względu na racjonalne wykorzystanie ciepła oraz oddziaływanie na warunki eksploatacji sieci ciepłowniczej i sterowanie pracą tej sieci,

b) tabel regulacyjnych,

c) wydajności instalacji do uzdatniania wody, a także wymagania dotyczące jakości wody uzdatnionej, dostarczanej do sieci ciepłowniczej w celu napełniania tej sieci i instalacji odbiorczych oraz uzupełniania ubytków nośnika ciepła,

d) rejestrowania i kontrolowania parametrów nośnika ciepła oraz ilości ciepła dostarczanego do sieci ciepłowniczej, a także zdalnego rejestrowania i kontrolowania parametrów oraz zdalnego sterowania pracą źródła ciepła;

4) wymagania dotyczące układu pomiarowo-rozliczeniowego, układu regulacji ilości ciepła dostarczanego do sieci ciepłowniczej, a w szczególności do regulacji natężenia przepływu oraz regulacji temperatury nośnika ciepła, a także miejsca ich zainstalowania;

5) inne informacje niezbędne do opracowania dokumentacji projektowej oraz sterowania pracą sieci ciepłowniczej i eksploatacji tej sieci;

6) termin ważności tych warunków;

7) inne okoliczności wynikające z warunków lokalnych.

1) oznaczenie wnioskodawcy;

2) określenie:

a) rodzaju i parametrów instalacji odbiorczych,

b) zamówionej mocy cieplnej oraz minimalnego poboru mocy cieplnej w okresie poza sezonem grzewczym, a w przypadku poboru ciepła dla celów technologicznych – harmonogram poboru mocy cieplnej;

3) proponowany termin lub harmonogram rozpoczęcia poboru ciepła.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć:

1) dokument potwierdzający tytuł prawny wnioskodawcy do korzystania z obiektu, do którego będzie dostarczane ciepło z sieci ciepłowniczej;

2) plan zabudowy lub szkic sytuacyjny, określający usytuowanie obiektu, do którego będzie dostarczane ciepło, w stosunku do istniejącej sieci ciepłowniczej oraz innych obiektów i urządzeń uzbrojenia terenu.

3. Warunki przyłączenia węzłów cieplnych powinny określać w szczególności:

1) miejsce i sposób doprowadzenia przyłącza do węzła cieplnego;

2) miejsce rozgraniczenia własności oraz miejsce rozgraniczenia eksploatacji instalacji lub urządzeń, znajdujących się w pomieszczeniu węzła cieplnego, między przedsiębiorstwem ciepłowniczym lub dystrybutorem ciepła a odbiorcą;

3) obliczeniowe natężenie przepływu i tabele regulacyjne dla nośnika ciepła dostarczanego do węzła cieplnego;

4) wymagania dotyczące:

a) układu technologicznego węzła cieplnego i instalacji odbiorczej ze względu na racjonalne wykorzystanie ciepła oraz oddziaływanie na warunki eksploatacji sieci ciepłowniczej i sterowanie pracą tej sieci,

b) miejsca zainstalowania:

– urządzenia regulującego natężenie przepływu nośnika ciepła dostarczanego do węzła cieplnego,

– układu pomiarowo-rozliczeniowego,

c) regulacji ilości ciepła dostarczanego do instalacji odbiorczych,

d) zdalnego rejestrowania i kontrolowania parametrów nośnika ciepła oraz ilości ciepła dostarczanego do węzła cieplnego,

e) miejsca połączenia instalacji odbiorczej z przyłączem oraz miejsca zainstalowania urządzeń mierzących ilość ciepła i ilość wody, dostarczonych z sieci ciepłowniczej w celu napełniania instalacji odbiorczych oraz uzupełniania ubytków wody w tych instalacjach;

5) inne informacje niezbędne do opracowania dokumentacji projektowej węzła cieplnego i instalacji odbiorczych;

6) termin ważności tych warunków;

7) inne okoliczności wynikające z warunków lokalnych.

1) oznaczenie wnioskodawcy;

2) informację określającą:

a) rodzaj i parametry instalacji odbiorczych w obiekcie odbiorcy,

b) maksymalny i minimalny pobór mocy cieplnej i rodzaje potrzeb cieplnych;

3) proponowany termin rozpoczęcia poboru ciepła.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć:

1) dokument potwierdzający tytuł prawny wnioskodawcy do korzystania z obiektu, w którym znajdują się instalacje odbiorcze przyłączane do zewnętrznej instalacji odbiorczej za węzłem grupowym;

2) plan zabudowy lub szkic sytuacyjny określający usytuowanie obiektu, w którym znajdują się przyłączane instalacje odbiorcze, w stosunku do istniejącej zewnętrznej instalacji odbiorczej za węzłem grupowym oraz innych obiektów i urządzeń uzbrojenia terenu.

3. W przypadku braku informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 2, wniosek o przyłączenie powinien zawierać charakterystykę techniczną obiektu, a w szczególności informacje dotyczące:

1) kubatury oraz powierzchni użytkowej ogrzewanych pomieszczeń;

2) przeznaczenia ogrzewanych pomieszczeń;

3) systemu wentylacji ogrzewanych pomieszczeń;

4) przewidywanego sposobu podgrzewania wody wodociągowej;

5) strat cieplnych w obiekcie w warunkach obliczeniowych, a w przypadku braku takiej informacji – określenie rodzaju zastosowanej izolacji cieplnej w przegrodach budowlanych.

4. Warunki przyłączenia instalacji odbiorczej, o której mowa w ust. 1, powinny określać w szczególności:

1) miejsce i sposób połączenia instalacji odbiorczej w obiekcie odbiorcy z należącą do przedsiębiorstwa ciepłowniczego lub dystrybutora ciepła zewnętrzną instalacją odbiorczą za węzłem grupowym;

2) miejsce rozgraniczenia własności oraz miejsce rozgraniczenia eksploatacji instalacji odbiorczej między przedsiębiorstwem ciepłowniczym lub dystrybutorem ciepła a odbiorcą;

3) miejsce zainstalowania układu pomiarowo-rozliczeniowego;

4) obliczeniowe natężenie przepływu i tabele regulacyjne dla nośnika ciepła dostarczanego do węzła cieplnego;

5) wymagania dotyczące:

a) układu technologicznego instalacji odbiorczej ze względu na racjonalne wykorzystanie ciepła oraz oddziaływanie tej instalacji na warunki eksploatacji grupowego węzła cieplnego i sieci ciepłowniczej oraz sterowanie pracą tej sieci,

b) miejsca zainstalowania urządzenia regulującego natężenie przepływu wody dostarczanej do instalacji centralnego ogrzewania oraz rodzaju i miejsca zainstalowania urządzeń, których wskazania będą stanowiły podstawę do określenia udziału odbiorców w kosztach ciepła dostarczonego do grupowego węzła cieplnego;

6) inne informacje niezbędne do opracowania dokumentacji projektowej węzła cieplnego i instalacji odbiorczych, niewymienione w pkt 1–5;

7) termin ważności tych warunków;

8) inne okoliczności wynikające z warunków lokalnych.

2. Warunki przyłączenia są ważne dwa lata od dnia ich określenia, wstępne warunki przyłączenia – przez rok.

1) strony zawierające umowę;

2) zakres prac projektowych i budowlano-montażowych oraz prac związanych z przeprowadzaniem prób i odbiorów końcowych, wykonywanych przez strony umowy;

3) sposób koordynacji prac wykonywanych przez strony umowy oraz kontroli dotrzymywania wymagań określonych w warunkach przyłączenia;

4) terminy:

a) zakończenia budowy przyłącza, węzła cieplnego i instalacji odbiorczych oraz terminy przeprowadzenia niezbędnych prób i odbiorów częściowych,

b) przeprowadzenia prób końcowych i ostatecznego odbioru przyłącza, węzła cieplnego i instalacji odbiorczych;

5) miejsce rozgraniczenia własności oraz miejsce rozgraniczenia eksploatacji sieci ciepłowniczej, urządzeń lub instalacji określone w § 6 ust. 3 pkt 2, § 7 ust. 3 pkt 2 i § 8 ust. 4 pkt 2;

6) wysokość opłaty za przyłączenie;

7) przewidywany termin rozpoczęcia dostarczania ciepła;

8) odpowiedzialność stron za niedotrzymanie warunków umowy, a w szczególności za opóźnienie terminu:

a) realizacji prac w stosunku do ustalonych w umowie,

b) rozpoczęcia dostarczania ciepła w sezonie grzewczym i po tym sezonie,

c) rozpoczęcia odbioru ciepła w sezonie grzewczym i po tym sezonie.

2. Określone w umowie o przyłączenie próby i odbiory częściowe oraz próby końcowe i ostateczny odbiór przyłącza, węzła cieplnego i instalacji odbiorczych są przeprowadzane przy udziale upoważnionych przedstawicieli stron umowy.

3. W przypadku zakończenia budowy przyłącza, węzła cieplnego i instalacji odbiorczych przed sezonem grzewczym, niezbędne próby końcowe i ostateczny odbiór mogą być przeprowadzone podczas sezonu grzewczego w ustalonym przez strony terminie, po rozpoczęciu dostarczania ciepła do obiektu.

4. Wyniki prób i odbiorów, o których mowa w ust. 2 i 3, są potwierdzane przez strony umowy w protokołach przeprowadzenia tych prób i odbiorów. Wzory protokołów ustala przedsiębiorstwo ciepłownicze lub dystrybutor ciepła.

1) strony zawierające umowę;

2) miejsca oraz warunki dostarczania i odbioru ciepła, w tym:

a) lokalizację obiektów, do których będzie dostarczane ciepło, oraz przeznaczenie dostarczanego ciepła,

b) wielkość zamówionej mocy cieplnej oraz obliczeniowe natężenie przepływu nośnika ciepła i tabele regulacyjne, a także szczegółowe warunki i terminy wprowadzania zmian ustaleń w tym zakresie,

c) rodzaj nośnika ciepła i jego parametry dla warunków obliczeniowych,

d) terminy rozpoczęcia dostarczania ciepła do obiektów oraz szczegółowe warunki ustalania terminów rozpoczynania i przerywania dostarczania ciepła w celu ogrzewania i dla innych potrzeb;

3) miejsce rozgraniczenia eksploatacji urządzeń lub instalacji;

4) miejsce zainstalowania i wymagania dotyczące układu pomiarowo-rozliczeniowego;

5) prawa i obowiązki stron;

6) szczegółowe zasady ustalania terminów przeprowadzania prób i badań kontrolnych oraz konserwacji i remontów eksploatowanych przez strony urządzeń i instalacji;

7) szczegółowe zasady wprowadzania planów ograniczeń oraz wstrzymania dostarczania ciepła;

8) standardy jakościowe obsługi odbiorców ciepła;

9) szczegółowe warunki określone w taryfie dla ciepła, w tym:

a) podstawy i sposoby prowadzenia rozliczeń i obliczania należności,

b) ceny i stawki opłat oraz warunki wprowadzania ich zmian,

c) bonifikaty, upusty i opłaty z tytułu niedotrzymania przez strony warunków umowy,

d) warunki i terminy regulowania należności za dostarczane ciepło;

10) odpowiedzialność stron za niedotrzymanie warunków umowy, a w szczególności za:

a) przekroczenie:

– zamówionej mocy cieplnej lub obliczeniowego natężenia przepływu nośnika ciepła,

– dopuszczalnych odchyleń od parametrów nośnika ciepła,

– dopuszczalnych przerw i ograniczeń w dostarczaniu ciepła,

b) niedotrzymanie standardów jakościowych obsługi odbiorców,

c) nielegalny pobór ciepła,

d) zwrot zanieczyszczonego nośnika ciepła lub jego kradzież;

11) termin ważności umowy oraz postanowienia dotyczące zmiany warunków umowy i jej wypowiedzenia.

1) przedsiębiorstwo energetyczne:

a) minimalizację kosztów wytwarzania ciepła we własnych źródłach i zakupu ciepła z innych źródeł, z uwzględnieniem obowiązku, o którym mowa w art. 9a ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne,

b) wykorzystywanie źródeł ciepła zasilających sieci ciepłownicze w sposób powodujący minimalizację kosztów ciepła wprowadzanego do sieci i zapewniający najniższe koszty dostarczania ciepła do odbiorców, w tym poprzez maksymalizację obciążania źródeł ciepła o najniższych kosztach wytwarzania,

c) prowadzenie eksploatacji sieci ciepłowniczych i sterowania ich pracą w sposób zapewniający minimalizację kosztów dostarczania ciepła do odbiorców,

d) dostarczanie ciepła zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz na warunkach określonych w zawartych umowach,

e) dotrzymywanie standardów jakościowych obsługi odbiorców,

f) uzgadnianie z zainteresowanymi stronami zmian warunków dostarczania ciepła, a w szczególności zmian wymagających przystosowania urządzeń i instalacji do nowych warunków,

g) zainstalowanie układów pomiarowo-rozliczeniowych w przyłączach do węzłów cieplnych oraz umożliwienie odbiorcom dostępu do tych układów,

h) możliwość przeprowadzenia przez współpracujące przedsiębiorstwo energetyczne lub odbiorcę kontroli prawidłowości wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego oraz umożliwienie im wglądu do dokumentów stanowiących podstawę rozliczeń za ciepło,

i) uzgadnianie terminów oraz sposobu przeprowadzania prób i pomiarów wymagających współdziałania z innymi przedsiębiorstwami energetycznymi lub odbiorcami,

j) powiadamianie o terminach planowych przerw i ograniczeń w dostarczaniu ciepła,

k) informowanie o przyczynach zakłóceń w dostarczaniu ciepła oraz o przewidywanych terminach usunięcia tych zakłóceń,

l) niezwłoczne likwidowanie przyczyn powodujących przerwy i ograniczenia lub inne zakłócenia w dostarczaniu ciepła,

m) określenie w zawartych z innymi przedsiębiorstwami energetycznymi umowach sprzedaży ciepła lub umowach przesyłowych warunków dostarczania ciepła i obsługi odbiorców zgodnie z obowiązującymi przepisami w przypadku wystąpienia awarii;

2) odbiorca ciepła:

a) użytkowanie ciepła zgodnie z obowiązującymi przepisami i warunkami umów zawartych z przedsiębiorstwami energetycznymi,

b) terminowe regulowanie należności z tytułu zaopatrzenia w ciepło,

c) dotrzymywanie wymagań określonych w warunkach przyłączenia do sieci ciepłowniczej, a w szczególności wyregulowanie i utrzymanie użytkowanej instalacji w stanie niepowodującym zakłóceń w pracy sieci ciepłowniczej,

d) utrzymanie nieruchomości w sposób niepowodujący utrudnień w prawidłowej eksploatacji sieci ciepłowniczej przeprowadzonej przez teren tych nieruchomości,

e) uzgadnianie z zainteresowanymi stronami zmian warunków dostarczania ciepła, a w szczególności zmian wymagających przystosowania instalacji lub urządzeń do nowych warunków,

f) dostosowanie, w ustalonych terminach, instalacji odbiorczych do zmienionych warunków dostarczania ciepła, zgodnie z otrzymanym zawiadomieniem,

g) zabezpieczenie przed uszkodzeniem i dostępem osób nieupoważnionych do założonych przez przedsiębiorstwo energetyczne plomb w węźle cieplnym i instalacji odbiorczej, a zwłaszcza w układzie pomiarowo-rozliczeniowym,

h) niezwłoczne informowanie stron, z którymi zawarli umowy, o zauważonych wadach lub usterkach w układzie pomiarowym lub innych okolicznościach mających wpływ na prawidłowość rozliczeń, a także o stwierdzonych przerwach lub zakłóceniach w dostarczaniu ciepła oraz o zakłóceniach i usterkach w pracy instalacji odbiorczych.

2. Wytwórca ciepła lub przedsiębiorstwo obrotu ciepłem albo odbiorca ciepła może wystąpić do przedsiębiorstwa ciepłowniczego lub dystrybutora ciepła o zawarcie umowy, o której mowa w ust. 1.

1) istnieją techniczne możliwości przesyłania istniejącą siecią ciepłowniczą zamówionej mocy cieplnej i ilości ciepła, bez pogorszenia niezawodności i zakresu dostarczania ciepła odbiorcom eksploatującym instalacje odbiorcze przyłączone do tej sieci;

2) istnieją układy pomiarowo-rozliczeniowe umożliwiające określenie ilości ciepła dostarczanego ze źródła ciepła i odbieranego z sieci ciepłowniczej;

3) jest zapewnione:

a) zabezpieczenie sieci ciepłowniczej przed pogorszeniem parametrów i jakości nośnika ciepła w tej sieci,

b) dotrzymanie standardów jakościowych obsługi odbiorców eksploatujących instalacje odbiorcze przyłączone do tej sieci;

4) świadczenie usług przesyłowych przez przedsiębiorstwo ciepłownicze lub dystrybutora ciepła nie będzie powodowało wzrostu opłat za dostarczanie ciepła, ponoszonych przez odbiorców eksploatujących instalacje odbiorcze przyłączone do tej sieci.

1) oznaczenie stron zawierających umowę;

2) określenie miejsca oraz warunków dostarczania i odbioru ciepła, a zwłaszcza:

a) rodzaj nośnika ciepła i jego parametry dla warunków obliczeniowych,

b) lokalizację źródeł ciepła i obiektów, do których będzie dostarczane ciepło, oraz jego przeznaczenie,

c) wielkość zamówionej mocy cieplnej i obliczeniowego natężenia przepływu w przyłączach do obiektów, o których mowa w lit. b, oraz tabele regulacyjne, a także warunki i terminy wprowadzania zmian ustaleń w tym zakresie,

d) dopuszczalne:

– odchylenia parametrów nośnika ciepła w źródle ciepła i u odbiorców oraz wymagania dotyczące ich dotrzymania,

– przerwy i ograniczenia w dostarczaniu ciepła,

e) wymagane zabezpieczenia przed zanieczyszczeniem nośnika ciepła w sieci ciepłowniczej,

f) terminy rozpoczęcia dostarczania ciepła do obiektów oraz warunki ustalania terminów rozpoczynania i przerywania dostarczania ciepła w celu ogrzewania i dla innych potrzeb,

g) wymagania dotyczące sposobu i warunków przesyłania ciepła zakupionego u wytwórcy ciepła przez odbiorców przyłączonych do sieci ciepłowniczej eksploatowanej przez przedsiębiorstwo ciepłownicze lub dystrybutora ciepła;

3) miejsce rozgraniczenia eksploatacji urządzeń lub instalacji;

4) ustalenia dotyczące zakresu i kosztów zainstalowania dodatkowych urządzeń lub instalacji w źródle ciepła i u odbiorców oraz sposób pokrycia tych kosztów w przypadku, o którym mowa w pkt 2 lit. g;

5) szczegółowe zasady ustalania terminów przeprowadzania prób i badań kontrolnych oraz konserwacji i remontów eksploatowanych urządzeń lub instalacji przez strony umowy;

6) szczegółowe zasady wprowadzania planów ograniczeń oraz wstrzymania dostarczania ciepła;

7) prawa i obowiązki stron, w tym odpowiedzialność stron za niedotrzymanie warunków umowy, w zakresie:

a) przekroczenia:

– zamówionej mocy cieplnej lub obliczeniowego natężenia przepływu nośnika ciepła,

– dopuszczalnych odchyleń od parametrów nośnika ciepła,

– dopuszczalnych przerw i ograniczeń w dostarczaniu ciepła,

b) kradzieży nośnika ciepła;

8) szczegółowe warunki określone w taryfie dla ciepła, w tym:

a) podstawy i sposoby prowadzenia rozliczeń i obliczania należności,

b) stawki opłat oraz warunki wprowadzania ich zmian,

c) bonifikaty, upusty i opłaty z tytułu niedotrzymania przez strony warunków umowy,

d) warunki i terminy regulowania należności;

9) termin ważności umowy oraz postanowienia dotyczące zmiany warunków umowy i jej wypowiedzenia.

2. Przedsiębiorstwo ciepłownicze lub dystrybutor ciepła opracowuje program pracy sieci ciepłowniczej, zwany dalej „programem", dla stabilnych warunków pracy oraz w przypadku awarii lub konieczności wprowadzenia ograniczeń w dostarczaniu i poborze ciepła; ruch sieciowy jest prowadzony zgodnie z programem.

3. Przedsiębiorstwo ciepłownicze lub dystrybutor ciepła udostępnia program, na wniosek stron, z którymi zawarło lub zawiera umowę o przyłączenie do tej sieci i umowę sprzedaży ciepła lub umowę przesyłową.

2. Program powinien określać:

1) warunki pracy sieci ciepłowniczej w sezonie grzewczym i w okresie letnim, w tym szczegółowe warunki:

a) ustalania obliczeniowego natężenia przepływu nośnika ciepła,

b) ustalania tabeli regulacyjnej,

c) uruchamiania i wyłączania ogrzewania,

d) wprowadzania planowych przerw w eksploatacji urządzeń lub instalacji w źródłach ciepła, sieci ciepłowniczej i węzłach cieplnych oraz związanych z tym przerw i ograniczeń w dostarczaniu ciepła,

e) regulacji ilości ciepła dostarczanego ze źródeł ciepła w zależności od warunków atmosferycznych i poboru ciepła przez odbiorców, a w szczególności regulacji natężenia przepływu nośnika ciepła i jego parametrów, zgodnie z warunkami określonymi w umowach,

f) doboru obciążeń dla jednego lub kilku źródeł ciepła, zasilających sieć ciepłowniczą, pod względem minimalizacji kosztów dostarczania ciepła do odbiorców,

g) wprowadzania planu ograniczeń w dostarczaniu i poborze ciepła,

h) przyłączania do sieci ciepłowniczej oraz napełniania i uruchamiania przyjmowanych do eksploatacji odcinków sieci ciepłowniczej i przyłączy – nowych albo po wymianie lub remoncie,

i) kontrolowania i rejestrowania ilości ciepła dostarczanego ze źródeł ciepła do sieci ciepłowniczej oraz ilości ciepła dostarczonego do węzłów cieplnych, a w szczególności natężenia przepływu i parametrów nośnika ciepła,

j) współdziałania dyspozytora sieci ciepłowniczej z innymi przedsiębiorstwami energetycznymi i odbiorcami ciepła,

k) prowadzenia dokumentacji ruchu sieciowego przez dyspozytora sieci ciepłowniczej;

2) możliwości rezerwowego dostarczania ciepła w przypadku wystąpienia awarii w źródłach ciepła i sieci ciepłowniczej;

3) zasady wprowadzania zmian w programie pracy sieci ciepłowniczej.

3. Przedsiębiorstwo ciepłownicze lub dystrybutor ciepła opracowuje program co najmniej na dwa miesiące przed rozpoczęciem sezonu grzewczego.

1) steruje pracą sieci ciepłowniczej, a w szczególności:

a) dokonuje zmian poboru mocy cieplnej ze źródeł ciepła dostarczających ciepło do sieci ciepłowniczej,

b) prowadzi regulację ilości ciepła dostarczanego z sieci ciepłowniczej do węzłów cieplnych,

c) wprowadza ograniczenia w dostarczaniu i poborze ciepła,

d) reguluje natężenie przepływu i parametry nośnika ciepła w sieci ciepłowniczej;

2) realizuje program;

3) wydaje dyspozycje w przypadku wystąpienia awarii bądź zagrożenia dla bezpiecznej pracy źródeł ciepła, sieci ciepłowniczej, węzłów cieplnych lub instalacji odbiorczych;

4) nadzoruje wykonanie wydanych dyspozycji.

2. Osoby odpowiedzialne za prowadzenie eksploatacji sieci ciepłowniczej oraz źródeł ciepła i węzłów cieplnych, przyłączonych do tej sieci, wykonują dyspozycje otrzymane od dyspozytora sieci ciepłowniczej zgodnie z trybem określonym w programie.

3. Wytwórca ciepła lub odbiorca uzgadniają z przedsiębiorstwem ciepłowniczym lub dystrybutorem ciepła plany remontów urządzeń lub instalacji, mające wpływ na ruch sieciowy, oraz zawiadamiają dyspozytora sieci ciepłowniczej o terminach wyłączenia i włączenia tych urządzeń lub instalacji.

1) prowadzi dokumentację ruchu sieciowego, w której odnotowuje ważniejsze wydarzenia związane z ruchem sieciowym i wydane dyspozycje oraz sposób ich wykonania;

2) nadzoruje realizację umów sprzedaży i umów przesyłowych w zakresie postanowień dotyczących wielkości poboru mocy cieplnej, a w szczególności natężenia przepływu i parametrów nośnika ciepła dostarczanego do sieci ciepłowniczej ze źródeł ciepła oraz do węzłów cieplnych przyłączonych do tej sieci;

3) udziela współpracującym z nim przedsiębiorstwom energetycznym i odbiorcom żądanych informacji dotyczących obecnych i przewidywanych warunków dostarczania i odbioru ciepła, występujących zakłóceń i awarii oraz przewidywanych terminów ich usunięcia.

2. Dokumentacja, o której mowa w ust. 1 pkt 1, powinna zawierać podstawowe dane charakteryzujące warunki pracy sieci ciepłowniczej oraz przyłączonych do niej źródeł ciepła i węzłów cieplnych.

3. Zakres prowadzenia dokumentacji ruchu sieciowego określa przedsiębiorstwo ciepłownicze lub dystrybutor ciepła oraz przekazuje do wiadomości współpracującym z nim przedsiębiorstwom energetycznym i odbiorcom.

2. Eksploatację sieci, o której mowa w ust. 1, należy prowadzić zgodnie z instrukcją eksploatacji, zwaną dalej „instrukcją", zatwierdzoną przez osobę kierującą przedsiębiorstwem ciepłowniczym lub dystrybutorem ciepła.

1) uruchamiania i napełniania oraz zatrzymywania i opróżniania parowej i wodnej sieci ciepłowniczej;

2) trwałego i okresowego wyłączania z eksploatacji sieci ciepłowniczej i jej odcinków, w tym sposobu zabezpieczenia przed korozją;

3) regulacji hydraulicznej sieci ciepłowniczej, a w szczególności rozdziału nośnika ciepła do węzłów cieplnych;

4) przekazywania sieci ciepłowniczej do remontów oraz jej przyjmowania do eksploatacji po remoncie;

5) prowadzenia remontów, konserwacji i modernizacji sieci ciepłowniczej;

6) postępowania w przypadku wystąpienia nadmiernych ubytków nośnika ciepła oraz stwierdzenia pogorszenia jakości nośnika ciepła;

7) postępowania w przypadku awarii sieci ciepłowniczych i przyłączy;

8) zakresu kontroli szczelności sieci ciepłowniczej;

9) zakresu i terminu przeprowadzania okresowych przeglądów i kontroli stanu technicznego sieci ciepłowniczej, a w szczególności:

a) armatury i kompensatorów,

b) kanałów i komór, punktów stałych, podpór i innych elementów konstrukcyjnych,

c) rurociągów i powłok izolacyjnych,

d) sygnalizacji zawilgocenia rurociągów i przecieków;

10) sposobu odwadniania komór i kanałów z wód gruntowych i opadowych, a w razie awarii – z wody sieciowej;

11) określenia punktów pomiarowo-kontrolnych, w których prowadzona jest okresowa lub ciągła rejestracja parametrów nośnika ciepła i pomiary natężenia przepływu nośnika ciepła;

12) sposobu kontrolowania jakości nośnika ciepła dostarczanego do sieci ciepłowniczej ze źródeł ciepła i zwracanego do tej sieci z węzłów cieplnych.

1) ocenę stanu technicznego;

2) określenie:

a) rodzaju i przyczyn awarii i zakłóceń w dostarczaniu i poborze ciepła, jakie wystąpiły w źródłach ciepła, sieciach ciepłowniczych, przyłączach i węzłach cieplnych,

b) natężenia przepływu nośnika ciepła, spadku ciśnienia i stopnia wykorzystania zdolności przesyłowych poszczególnych odcinków sieci ciepłowniczych;

3) ocenę:

a) ubytków nośnika ciepła,

b) strat ciepła i mocy cieplnej podczas przesyłania,

c) jakości pracy węzłów cieplnych, przyłączonych do sieci ciepłowniczej,

d) dotrzymywania warunków dostarczania i odbioru ciepła w zakresie:

– jakości regulacji hydraulicznej,

– zgodności rzeczywistych temperatur nośnika ciepła z tabelą regulacyjną,

– przekroczenia zamówionej mocy cieplnej i obliczeniowego natężenia przepływu nośnika ciepła;

4) porównanie planowanych i rzeczywistych kosztów dostarczania ciepła do odbiorców oraz określenie przyczyn powstałych różnic z ich porównania;

5) końcową ocenę prawidłowości eksploatacji i sterowania pracą sieci ciepłowniczej wraz z wnioskami i zaleceniami do aktualizacji programu i instrukcji.

2. Osoba kierująca przedsiębiorstwem ciepłowniczym lub dystrybutorem ciepła ustala częstotliwość wykonywania analiz pracy sieci ciepłowniczych oraz zakres tych analiz.

1) warunki sprzedaży ciepła w zakresie:

a) zapewnienia obliczeniowego natężenia przepływu nośnika ciepła,

b) dotrzymywania parametrów nośnika ciepła,

c) rozpoczęcia i przerwania dostarczania ciepła w celu ogrzewania i wentylacji,

d) planowanych przerw w dostarczaniu ciepła w okresie letnim;

2) warunki wstrzymania dostarczania ciepła do odbiorców;

3) dotrzymywanie terminów:

a) załatwiania interwencji, skarg i zażaleń,

b) zawiadamiania odbiorców o planowanych zmianach warunków dostarczania ciepła, które wymagają dostosowania instalacji odbiorczych do nowych warunków.

1) odchylenie od obliczeniowego natężenia przepływu nośnika ciepła, dostarczanego do sieci ciepłowniczej parowej lub sieci gorącej wody, nie powinno przekraczać: +5% i –5%;

2) odchylenie temperatury nośnika ciepła dostarczanego do sieci ciepłowniczej i zwracanego z tej sieci, w stosunku do tabeli regulacyjnej, nie powinno przekraczać:

a) w sieciach parowych: +10% i –5%,

b) w sieciach gorącej wody: +2% i –2%;

3) rozpoczęcie i przerwanie dostarczania ciepła do sieci ciepłowniczej na potrzeby ogrzewania powinno nastąpić nie później niż:

a) w sezonie grzewczym – w ciągu 12 godzin od wydania dyspozycji przez dyspozytora sieci ciepłowniczej,

b) poza sezonem grzewczym – w ciągu 24 godzin od wydania dyspozycji przez dyspozytora sieci ciepłowniczej;

4) planowana przerwa w dostarczaniu ciepła w okresie letnim:

a) nie może przekroczyć 10 dni, gdy ciepło jest dostarczane do sieci ciepłowniczej z jednego źródła ciepła,

b) w pozostałych przypadkach nie może przekroczyć 14 dni – pod warunkiem że przedsiębiorstwo ciepłownicze lub dystrybutor ciepła zostaną powiadomieni o planowanej przerwie z wyprzedzeniem co najmniej 14 dni, dla umożliwienia zakupu ciepła z innego źródła lub dostarczenia ciepła z własnego źródła.

2. Jeżeli przedsiębiorstwo ciepłownicze lub dystrybutor ciepła i odbiorca nie ustalą w umowie sprzedaży ciepła standardów jakościowych, o których mowa w § 27 pkt 1, strony umowy obowiązują następujące standardy:

1) odchylenie od obliczeniowego natężenia przepływu nośnika ciepła dostarczanego do węzła cieplnego nie powinno przekraczać:

a) w sieciach parowych: +3% i –8%,

b) w sieciach gorącej wody: +5% i –5%;

2) odchylenie temperatury nośnika ciepła dostarczanego do węzła cieplnego w stosunku do tabeli regulacyjnej nie powinno przekraczać:

a) w sieciach parowych: +5% i –10%,

b) w sieciach gorącej wody: +5% i –5%, pod warunkiem że temperatura wody zwracanej z węzła cieplnego do sieci ciepłowniczej jest zgodna z tabelą regulacyjną, z tolerancją +7% i –7%;

3) rozpoczęcie i przerwanie dostarczania ciepła w celu ogrzewania i wentylacji powinno nastąpić nie później niż w ciągu 12 godzin od złożenia wniosku przez odbiorcę;

4) planowane przerwy w dostarczaniu ciepła w okresie letnim nie mogą przekroczyć 14 dni, a odbiorcę należy powiadomić o terminach tych przerw z siedmiodniowym wyprzedzeniem.

1) udzielenie informacji na żądanie odbiorców następuje w ciągu:

a) 12 godzin – informacji telefonicznych o przewidywanym terminie usunięcia przerw i zakłóceń w dostarczaniu ciepła,

b) 7 dni – informacji pisemnych o przewidywanym terminie usunięcia przerw i zakłóceń w dostarczaniu ciepła;

2) udzielenie odpowiedzi na interwencje, skargi i zażalenia odbiorców następuje w ciągu:

a) 12 godzin – informacji lub odpowiedzi telefonicznych na interwencje i skargi składane przez telefon lub informacji o przewidywanym terminie udzielenia pisemnego wyjaśnienia,

b) 14 dni – odpowiedzi pisemnych na interwencje, skargi i zażalenia odbiorców składane na piśmie oraz odpowiedzi na interwencje i skargi złożone przez telefon, które wymagają przeprowadzenia dodatkowych analiz,

c) 30 dni – odpowiedzi pisemnych na interwencje, skargi i zażalenia odbiorców składane na piśmie, które wymagają przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego.

2. Termin wyprzedzenia, o którym mowa w ust. 1, nie powinien być krótszy niż:

1) 24 miesiące – jeżeli zmiana jest wprowadzana przez wytwórcę ciepła;

2) 12 miesięcy – jeżeli zmiana jest wprowadzana przez przedsiębiorstwo ciepłownicze lub dystrybutora ciepła.

2. Czynności, o których mowa w ust. 1, przedsiębiorstwo ciepłownicze lub dystrybutor ciepła wykonuje:

1) nieodpłatnie – w przypadku gdy jest to pierwsze zlecenie odbiorcy na:

a) rozpoczęcie dostarczania ciepła do wskazanego obiektu po przyłączeniu tego obiektu do sieci ciepłowniczej,

b) rozpoczęcie dostarczania ciepła w danym roku w celu ogrzewania wskazanego obiektu,

c) przerwanie dostarczania ciepła w celu ogrzewania wskazanego obiektu po rozpoczęciu dostarczania ciepła;

2) odpłatnie – za każde dodatkowe zlecenie odbiorcy dotyczące przerwania lub rozpoczęcia dostarczania ciepła do wskazanych obiektów.

Minister Gospodarki i Pracy: J. Hausner

¹⁾ Minister Gospodarki i Pracy kieruje działem administracji rządowej – gospodarka, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki i Pracy (Dz. U. Nr 134, poz. 1428).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 203, poz. 1966 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 34, poz. 293, Nr 91, poz. 875 i Nr 96, poz. 959.

³⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 11 sierpnia 2000 r. w sprawie szczegółowych warunków przyłączenia podmiotów do sieci ciepłowniczych, obrotu ciepłem, świadczenia usług przesyłowych, ruchu sieciowego i eksploatacji sieci oraz standardów jakościowych obsługi odbiorców (Dz. U. Nr 72, poz. 845), które na podstawie art. 5 ustawy z dnia 24 lipca 2002 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 135, poz. 1144) utraciło moc z dniem 1 stycznia 2004 r.