Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 162 poz. 1697

Na podstawie art. 25t ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 86, poz. 789, z późn. zm.³⁾) zarządza się, co następuje:

1) wykaz składników interoperacyjności podsystemów transeuropejskiego systemu kolei dużych prędkości, zwanego dalej „transeuropejskim systemem”;

2) zasadnicze wymagania dotyczące interoperacyjności kolei dla podsystemów i składników interoperacyjności transeuropejskiego systemu;

3) procedury oceny zgodności podsystemów oraz treść deklaracji weryfikacji zgodności podsystemu;

4) procedury oceny zgodności składników interoperacyjności oraz treść deklaracji zgodności składnika interoperacyjności.

1) ERTMS – ujednolicony, europejski system zarządzania ruchem kolejowym obejmujący systemy ERTMS/ETCS i ERTMS/GSM-R;

2) ERTMS/ETCS – system sterowania pociągiem nadzorujący, w czasie rzeczywistym, zgodność prowadzenia przez maszynistę pojazdu kolejowego ze wskazaniami sygnalizatorów;

3) ERTMS/GSM-R – globalny system kolejowej radiokomunikacji ruchomej zapewniający łączność głosową pomiędzy pracownikami zatrudnionymi na stanowiskach związanych z prowadzeniem ruchu kolejowego a pracownikami zatrudnionymi przy obsłudze pociągów oraz umożliwiający przesyłanie danych związanych z zarządzaniem ruchem kolejowym.

1) infrastruktura – wyróżnia się następujące składniki interoperacyjności:

a) szyna,

b) system przytwierdzeń szyn,

c) podkład i podrozjazdnica,

d) rozjazd kolejowy,

e) skrzyżowanie torów kolejowych;

2) energia –wyróżnia się następujące składniki interoperacyjności:

a) górna sieć jezdna,

b) pantograf,

c) nakładka stykowa;

3) sterowanie – wyróżnia się następujące składniki interoperacyjności:

a) pokładowe, w tym:

– platforma sprzętowo-programowa,

– jednostka centralna, stanowiąca główne sterujące urządzenie wykonawcze,

– rejestrator,

– odometr,

– specyficzne moduły transmisyjne służące do pobierania informacji z przytorowych urządzeń systemów sterowania pociągiem w transeuropejskim systemie,

– urządzenia stanowiące wyposażenie taboru kolejowego wchodzące w skład ERTMS/GSM-R,

b) przytorowe, w tym:

– platforma sprzętowo-programowa,

– jednostka centralna, stanowiąca główne urządzenie wykonawcze centrum sterowania radiowego,

– eurobalisa,

– europętla,

– koder do eurobalisy,

– koder do europętli;

4) tabor – wyróżnia się następujące składniki interoperacyjności:

a) sprzęgi instalowane na końcach składu pociągu,

b) koło,

c) elementy przyłączeniowe współpracujące z urządzeniami podsystemu funkcjonalnego o nazwie utrzymanie,

d) oświetlenie i urządzenia ostrzegania instalowane na końcach składu pociągu,

e) szyba czołowa w kabinie maszynisty.

2. W podsystemie funkcjonalnym o nazwie utrzymanie wyróżnia się następujące składniki interoperacyjności:

1) elementy przyłączeniowe urządzeń do opróżniania toalet;

2) gniazdo elektryczne przeznaczone do podłączania urządzeń do czyszczenia składów pociągów;

3) elementy przyłączeniowe urządzeń do uzupełniania zapasów wody i piasku.

2. Parametry dotyczące oddziaływania „koło – szyna” powinny zapewniać stabilność pociągu gwarantującą jego bezpieczną jazdę z maksymalną dozwoloną prędkością.

3. Części składowe transeuropejskiego systemu powinny być projektowane, budowane i konstruowane w:

1) taki sposób, aby wytrzymywały normalne lub wyjątkowe obciążenia, którym będą poddawane podczas ich eksploatacji;

2) sposób minimalizujący skutki awarii mających wpływ na poziom bezpieczeństwa funkcjonowania systemu.

4. Konstrukcja pojazdów kolejowych oraz budowli i urządzeń wchodzących w skład linii kolejowych transeuropejskiego systemu, jak i rodzaj stosowanych w nich materiałów powinny, w przypadku pożaru, ograniczać powstawanie i rozprzestrzenianie się ognia i dymu oraz skutki ich działania.

5. Urządzenia obsługiwane przez pracowników kolejowych lub pasażerów powinny być zaprojektowane w taki sposób, aby w dających się przewidzieć przypadkach ich użycia niezgodnie z instrukcjami obsługi nie zmniejszały poziomu bezpieczeństwa tych osób .

2. Materiały, o których mowa w ust. 1, powinny być wybierane, rozmieszczane i wykorzystywane w sposób ograniczający, zwłaszcza w razie pożaru, emisję szkodliwych i niebezpiecznych oparów lub gazów.

2. Materiały stosowane do budowy i utrzymania transeuropejskiego systemu powinny zapobiegać, zwłaszcza w razie pożaru, emisji oparów lub gazów szkodliwych lub niebezpiecznych dla środowiska.

1) zapobiegające niepożądanemu dostępowi do urządzeń oraz wtargnięciom do obszarów ich instalacji;

2) ograniczające ryzyko narażenia pasażerów na niebezpieczeństwo na stacjach, przez które przejeżdżają, bez zatrzymania, pociągi.

1) umożliwiać pociągom osiąganie wymaganych parametrów pracy;

2) być kompatybilne z urządzeniami służącymi do odbioru prądu, zamontowanymi na pojazdach kolejowych.

2. Części składowe podsystemu, o którym mowa w ust. 1, zainstalowane w kabinie maszynisty, powinny umożliwiać prawidłową obsługę pociągu przy uwzględnieniu warunków występujących w transeuropejskim systemie.

2. Pojazdy kolejowe powinny być:

1) wyposażone w:

a) systemy hamowania oraz oddziaływania „koło – szyna", których parametry są zgodne z konstrukcją torów i obiektów inżynieryjnych oraz z systemami sterowania,

b) system awaryjnego oświetlenia o natężeniu i czasie działania zapewniającym wymagany poziom bezpieczeństwa,

c) wewnętrzny system nagłaśniający umożliwiający obsłudze pociągu przekazywanie informacji pasażerom;

2) projektowane, konstruowane i budowane w:

a) sposób ograniczający dostęp osób nieuprawnionych do urządzeń i instalacji elektrycznych znajdujących się pod napięciem,

b) taki sposób, aby w przypadku zagrożenia pasażerowie, za pomocą odpowiednich urządzeń, mieli możliwość powiadomienia o nim maszynisty lub innego pracownika zatrudnionego przy obsłudze tego pojazdu,

c) taki sposób, aby system otwierania i zamykania drzwi wejściowych zapewniał pasażerom bezpieczeństwo.

d) taki sposób, aby były zapewnione odpowiednio oznakowane wyjścia awaryjne,

e) sposób zapewniający spełnienie szczególnych warunków bezpieczeństwa w tunelach o długości przekraczającej 1000 m.

3. Urządzenia i instalacje elektryczne stanowiące wyposażenie pojazdów kolejowych nie powinny obniżać poziomu bezpieczeństwa i zakłócać funkcjonowania urządzeń wchodzących w skład systemów sterowania ruchem pociągów w transeuropejskim systemie.

2. Charakterystyki urządzeń do odbioru prądu zamontowanych na pojazdach trakcyjnych powinny umożliwiać im jazdę z wykorzystaniem systemów zasilania energią elektryczną, stosowanych w transeuropejskim systemie.

3. Charakterystyki pojazdów kolejowych powinny umożliwiać im jazdę na liniach kolejowych wchodzących w skład transeuropejskiego systemu.

1) stanowić zagrożenia dla zdrowia ludzi;

2) przekraczać dopuszczalnych poziomów zanieczyszczeń lub natężeń innego rodzaju uciążliwości dla środowiska.

1) o nazwie infrastruktura – decyzja Komisji z dnia 30 maja 2002 r. dotycząca TSI odnoszącej się do podsystemu infrastruktury transeuropejskiego systemu kolei dużych prędkości, określonej w art. 6 ust. 1 dyrektywy 96/48/WE (2002/732/WE) (Dz. Urz. WE L 245 z 12.09.2002);

2) o nazwie energia – decyzja Komisji z dnia 30 maja 2002 r. dotycząca specyfikacji technicznej dla zapewnienia interoperacyjności podsystemu energetycznego transeuropejskiego systemu kolei dużych prędkości, o którym mowa w art. 6 ust. 1 dyrektywy 96/48/WE (2002/733/WE) (Dz. Urz. WE L 245 z 12.09.2002);

3) o nazwie sterowanie – decyzja Komisji z dnia 30 maja 2002 r. dotycząca specyfikacji technicznej interoperacyjności podsystemu kontrolno-decyzyjnego oraz sygnalizacyjnego transeuropejskiego systemu kolei dużych prędkości, o którym mowa w art. 6 ust. 1 dyrektywy 96/48/WE (2002/731/WE) (Dz. Urz. WE L 245 z 12.09.2002);

4) o nazwie tabor – decyzja Komisji z dnia 30 maja 2002 r. dotycząca specyfikacji technicznej dla zapewnienia interoperacyjności podsystemu taboru transeuropejskiego systemu kolei dużych prędkości, o którym mowa w art. 6 ust. 1 dyrektywy 96/48/WE (2002/735/WE) (Dz. Urz. WE L 245 z 12.09.2002);

5) o nazwie utrzymanie – decyzja Komisji z dnia 30 maja 2002 r. dotycząca specyfikacji technicznej interoperacyjności podsystemu konserwacji transeuropejskiego systemu kolei dużych prędkości, określonej w art. 6 ust. 1 dyrektywy 96/48/WE (2002/730/WE) (Dz. Urz. WE L 245 z 12.09.2002);

6) o nazwie ruch kolejowy – decyzja Komisji z dnia 30 maja 2002 r. dotycząca specyfikacji technicznej interoperacyjności podsystemu działania transeuropejskiego systemu kolei dużych prędkości, o której mowa w art. 6 ust. 1 dyrektywy 96/48/WE (2002/734/WE) (Dz. Urz. WE L 245 z 12.09.2002).

2. Zawartość dokumentacji, o której mowa w ust. 1, określa dla podsystemu:

1) o nazwie infrastruktura – decyzja Komisji z dnia 30 maja 2002 r. dotycząca TSI odnoszącej się do podsystemu infrastruktury transeuropejskiego systemu kolei dużych prędkości, określonej w art. 6 ust. 1 dyrektywy 96/48/WE (2002/732/WE);

2) o nazwie energia – decyzja Komisji z dnia 30 maja 2002 r. dotycząca specyfikacji technicznej dla zapewnienia interoperacyjności podsystemu energetycznego transeuropejskiego systemu kolei dużych prędkości, o którym mowa w art. 6 ust. 1 dyrektywy 96/48/WE (2002/733/WE);

3) o nazwie sterowanie – decyzja Komisji z dnia 30 maja 2002 r. dotycząca specyfikacji technicznej interoperacyjności podsystemu kontrolno-decyzyjnego oraz sygnalizacyjnego transeuropejskiego systemu kolei dużych prędkości, o którym mowa w art. 6 ust. 1 dyrektywy 96/48/WE (2002/731/WE);

4) o nazwie tabor – decyzja Komisji z dnia 30 maja 2002 r. dotycząca specyfikacji technicznej dla zapewnienia interoperacyjności podsystemu taboru transeuropejskiego systemu kolei dużych prędkości, o którym mowa w art. 6 ust. 1 dyrektywy 96/48/WE (2002/735/WE);

5) o nazwie utrzymanie – decyzja Komisji z dnia 30 maja 2002 r. dotycząca specyfikacji technicznej interoperacyjności podsystemu konserwacji transeuropejskiego systemu kolei dużych prędkości, określonej w art. 6 ust. 1 dyrektywy 96/48/WE(2002/730/WE).

3. Dokumenty stanowiące dokumentację, o której mowa w ust. 1, powinny zawierać datę ich sporządzenia oraz czytelny podpis wykonawcy.

1) wskazanie dyrektywy, z którą składnik interoperacyjności jest zgodny;

2) firmę i adres podmiotu wystawiającego deklarację, a w przypadku gdy jest to inny podmiot niż producent, także firmę i adres producenta;

3) nazwę i typ lub rodzaj składnika interoperacyjności;

4) opis modułów zastosowanych przy dokonywaniu oceny zgodności składnika interoperacyjności z zasadniczymi wymaganiami;

5) opis składnika interoperacyjności oraz warunki jego stosowania;

6) wskazanie zastosowanych technicznych specyfikacji interoperacyjności;

7) nazwę i adres notyfikowanej jednostki certyfikującej lub notyfikowanych jednostek certyfikujących, które uczestniczyły w procedurze oceny zgodności składnika interoperacyjności z zasadniczymi wymaganiami;

8) wskazanie okresu, na jaki został wydany certyfikat zgodności składnika interoperacyjności, oraz warunków jego wydania, jeżeli wydany został na czas określony lub warunkowo;

9) imię i nazwisko oraz podpis osoby upoważnionej do składania podpisu w imieniu podmiotu wystawiającego deklarację lub jego przedstawiciela, jeżeli został ustanowiony;

10) datę wystawienia deklaracji zgodności.

2. Deklaracja zgodności składnika interoperacyjności powinna być sporządzona w języku polskim oraz w języku wskazanym przez podmiot, który poddał składnik interoperacyjności ocenie zgodności z zasadniczymi wymaganiami.

1) wskazanie dyrektywy, z którą podsystem jest zgodny;

2) firmę i adres podmiotu wystawiającego deklarację, a w przypadku gdy jest to inny podmiot niż producent, także firmę i adres producenta;

3) ogólny opis podsystemu;

4) określenie dokumentacji związanej z przeprowadzoną weryfikacją zgodności podsystemu;

5) informacje o stałych lub czasowych warunkach, które powinien spełniać system, w tym o ewentualnych ograniczeniach jego eksploatacji;

6) firmę i adres notyfikowanej jednostki certyfikującej, która uczestniczyła w procedurze oceny zgodności podsystemu z zasadniczymi wymaganiami;

7) termin ważności deklaracji weryfikacji zgodności podsystemu, jeżeli została wydana na czas określony;

8) imię i nazwisko oraz podpis osoby upoważnionej do składania podpisu w imieniu podmiotu wystawiającego deklarację weryfikacji zgodności podsystemu lub jego przedstawiciela, jeżeli został ustanowiony;

9) datę wystawienia deklaracji weryfikacji zgodności.

2. Deklaracja weryfikacji zgodności podsystemu powinna być sporządzona w języku polskim, a dla podsystemu strukturalnego o nazwie tabor – również w języku wskazanym przez podmiot, który poddał podsystem ocenie zgodności z zasadniczymi wymaganiami.

Minister Infrastruktury: K. Opawski

¹⁾ Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej – transport, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 134, poz. 1429).

²⁾ Przepisy niniejszego rozporządzenia wdrażają postanowienia dyrektywy 96/48/WE z dnia 23 lipca 1996 r. w sprawie interoperacyjności transeuropejskiego systemu kolei dużych prędkości (Dz. Urz. WE L 235 z 17.09.1996).

³⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 170, poz. 1652 i Nr 203, poz. 1966 oraz z 2004 r. Nr 92, poz. 883, Nr 96, poz. 959 i Nr 97, poz. 962.