REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 143 poz. 1515

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW

z dnia 18 maja 2004 r.

w sprawie warunków i sposobu przygotowania oraz wykorzystywania publicznej i niepublicznej służby zdrowia na potrzeby obronne państwa oraz właściwości organów w tych sprawach

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 6 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 205, z późn. zm.1)) zarządza się, co następuje:

§ 1.
Warunki i sposób przygotowania oraz wykorzystania publicznej i niepublicznej służby zdrowia na potrzeby obronne państwa dotyczą:

1) planowania i realizacji zadań w zakresie:

a) zwiększenia bazy szpitalnej i zmiany jej profilu,

b) tworzenia zastępczych miejsc szpitalnych,

c) działania lecznictwa otwartego,

d) określenia minimalnych norm i wskaźników zatrudnienia w zakładach opieki zdrowotnej,

e) wykorzystania jednostek organizacyjnych publicznej służby krwi,

f) określenia sposobu zabezpieczenia sanitarno-epidemiologicznego,

g) określenia sposobu postępowania w przypadku wystąpienia zdarzenia radiacyjnego,

h) określenia sposobu realizacji świadczeń na rzecz jednostek organizacyjnych podległych i nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Ministra Obrony Narodowej i Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,

i) określenia prowadzenia ewidencji i sprawozdawczości medycznej w warunkach masowych strat sanitarnych;

2) koordynowania planowania i realizacji zadań, o których mowa w pkt 1;

3) współdziałania organów administracji publicznej, zakładów opieki zdrowotnej i innych jednostek organizacyjnych w planowaniu i realizacji zadań na potrzeby obronne państwa.

§ 2.
1. Tworzenie warunków organizacyjnych i technicznych realizacji zadań na potrzeby obronne państwa następuje w formie planów:

1) ministra właściwego do spraw zdrowia;

2) wojewodów;

3) organów jednostek samorządu terytorialnego.

2. Plany, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zatwierdza minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu odpowiednio z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, z Ministrem Obrony Narodowej oraz Szefem Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, którzy zgłosili potrzeby, o których mowa w § 17 ust. 1.

§ 3.
1. Planowana liczba łóżek bazy szpitalnej w województwie powinna wynosić od 85 do 120 łóżek szpitalnych na 10 tysięcy mieszkańców, przy czym 50% powinny stanowić łóżka zabiegowe, 40% – łóżka internistyczne i ogólne, 5% – łóżka psychiatryczne oraz 5% – łóżka rehabilitacyjne, w tym przewidzianych na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, wojsk sojuszniczych, organów i jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych oraz Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.

2. Planowana liczba łóżek bazy szpitalnej może zostać zwiększona przez wojewodę, jeżeli wynika to z przeprowadzonych analiz zagrożeń.

§ 4.
1. W procesie planowania zwiększenia liczby łóżek bazy szpitalnej uwzględnia się zwiększenie liczby łóżek w istniejących szpitalach ogólnych i specjalistycznych, w zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych, sanatoriach i zakładach uzdrowiskowych. W tym celu przewiduje się dodatkową liczbę łóżek w salach chorych oraz wykorzystanie pomieszczeń administracyjnych i socjalnych jako sal chorych.

2. Zwiększenie liczby łóżek, o którym mowa w ust. 1, planują podmioty, na które nałożono obowiązek realizacji zadań obronnych.

§ 5.
Rozmieszczenie łóżek zabiegowych należy planować w głównych obiektach istniejących szpitali.
§ 6.
W przypadku planowania dodatkowych łóżek w szpitalach udzielających świadczeń osobom, o których mowa w ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. Nr 111, poz. 535, z późn. zm.2)), łóżka te mogą mieć inny niż psychiatryczny profil leczniczy.
§ 7.
1. Przy zwiększeniu bazy szpitalnej, o której mowa w § 3 ust. 1, równocześnie planuje się wykorzystanie zasobów produktów leczniczych i wyrobów medycznych posiadanych przez szpitale oraz rezerw państwowych produktów leczniczych i wyrobów medycznych.

2. Uruchamianie i zwalnianie rezerw państwowych, o których mowa w ust. 1, następuje na podstawie przepisów dotyczących tworzenia, gospodarowania, dysponowania i finansowania rezerw państwowych, kontroli i tworzenia systemu informacyjnego o rezerwach gospodarczych.

§ 8.
1. Liczbę i lokalizację zastępczych miejsc szpitalnych na obszarze województwa określa wojewoda, z uwzględnieniem ust. 2.

2. Minimalną liczbę zastępczych miejsc szpitalnych określa się jako 100 na 10 tysięcy mieszkańców.

3. Nadzór nad tworzeniem zastępczych miejsc szpitalnych i ich funkcjonowaniem sprawują kierownicy zakładów opieki zdrowotnej właściwi miejscowo ze względu na lokalizację zastępczych miejsc szpitalnych.

4. Obsadę kadrową zastępczych miejsc szpitalnych planują i realizują kierownicy, o których mowa w ust. 3.

§ 9.
1. Zastępcze miejsca szpitalne funkcjonują w zespołach do 200 łóżek.

2. Zespoły, o których mowa w ust. 1, powinny posiadać izbę przyjęć oraz punkt zabiegów sanitarnych i specjalnych.

§ 10.
Wyposażenie medyczne zastępczych miejsc szpitalnych stanowią rezerwy państwowe produktów leczniczych i wyrobów medycznych oraz sprzęt i aparatura medyczna zakładu opieki zdrowotnej, którego kierownik nadzoruje tworzenie zastępczych miejsc szpitalnych.
§ 11.
1. Ambulatoryjną opiekę zdrowotną na potrzeby obronne państwa utrzymuje się w takim samym wymiarze i zakresie, jak w czasie pokoju.

2. Niezbędnych przeniesień personelu medycznego do zakładów opieki zdrowotnej stanowiących bazę szpitalną dokonuje się na podstawie wojewódzkiego planu przeniesień personelu medycznego.

3. Wojewoda dokonuje przeniesień, o których mowa w ust. 2, kierując się potrzebą zapewnienia prawidłowego funkcjonowania bazy szpitalnej na obszarze województwa oraz wojewódzkim planem przeniesień kadrowych, o którym mowa w § 12 ust. 2.

§ 12.
1. Potrzeby kadrowe zwiększonej na potrzeby obronne państwa bazy szpitalnej, w tym zastępczych miejsc szpitalnych, planuje się według minimalnych norm i wskaźników zatrudnienia, określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

2. Wojewoda, na podstawie minimalnych norm i wskaźników, o których mowa w ust. 1, oraz z uwzględnieniem planu, o którym mowa w § 13 ust. 1, dokonuje bilansu personelu medycznego na obszarze województwa i opracowuje wojewódzki plan przeniesień kadrowych.

3. Bilansem, o którym mowa w ust. 2, obejmuje się wszystkich uprawnionych do wykonywania zawodów medycznych, uwzględniając ubycie personelu mającego przydziały mobilizacyjne oraz możliwość zatrudnienia studentów ostatnich lat studiów medycznych.

4. Bilansem, o którym mowa w ust. 2, nie obejmuje się personelu medycznego zatrudnionego w jednostkach organizacyjnych, dla których organem założycielskim jest minister właściwy do spraw wewnętrznych i Minister Obrony Narodowej.

5. Wojewoda corocznie, w terminie do dnia 31 marca, przedstawia ministrowi właściwemu do spraw zdrowia bilans, o którym mowa w ust. 2, za rok ubiegły.

§ 13.
1. Minister właściwy do spraw zdrowia, na podstawie bilansów zgłoszonych przez wojewodów, opracowuje plan międzywojewódzkich przeniesień personelu medycznego.

2. Plan, o którym mowa w ust. 1, przekazuje się właściwym wojewodom.

3. Plany, o których mowa w ust. 2, realizują kierownicy zakładów opieki zdrowotnej, kierując wskazany imiennie personel medyczny do wyznaczonych jednostek organizacyjnych.

§ 14.
1. Przygotowania jednostek służby krwi na potrzeby obronne państwa realizują: Instytut w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi (Dz. U. Nr 106, poz. 681, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, z 2001 r. Nr 126, poz. 1382 oraz z 2003 r. Nr 223, poz. 2215), regionalne centra krwiodawstwa i krwiolecznictwa, Wojskowe Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa oraz Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa utworzone przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych.

2. Instytut, o którym mowa w ust. 1, opracowuje plany działania w dziedzinie krwiodawstwa i krwiolecznictwa, z uwzględnieniem potrzeb obronnych państwa.

3. Plany, o których mowa w ust. 2, uwzględniają w szczególności:

1) przygotowanie do zwiększonego co najmniej o 200% poboru, przetwarzania, przechowywania i wydawania krwi oraz preparatów krwiopochodnych;

2) zabezpieczenie odpowiedniej ilości zapasów pojemników, odczynników chemicznych i innych materiałów niezbędnych do pobierania, przechowywania i preparatyki krwi;

3) zabezpieczenie odpowiednich zapasów surowic wzorcowych oraz testów do badania krwiodawców w kierunku HIV, WZW, kiły i innych – w zależności od potrzeb;

4) zwiększenie liczby punktów poboru krwi.

§ 15.
1. Zabezpieczenie sanitarno-epidemiologicze polega na przygotowaniu dokumentów wchodzących w skład planów obronnych.

2. W dokumentach, o których mowa w ust. 1, uwzględnia się w szczególności:

1) utrzymywanie stałej gotowości do prognozowania i wykrywania skażeń biologicznych oraz chemicznych całości lub części obszaru kraju;

2) współdziałanie z jednostkami organizacyjnymi włączonymi przez wojewodę do działań, o których mowa w pkt 1;

3) wykrywanie i identyfikację skażeń biologicznych;

4) jakościowe i ilościowe analizowanie skażeń mikrobiologicznych i toksycznych w powietrzu, wodzie, żywności i przedmiotach użytku;

5) działania zmierzające do likwidacji ognisk epidemicznych chorób zakaźnych i zakażeń.

§ 16.
1. W przypadku zdarzenia radiacyjnego powstałego w sytuacji zagrożenia bezpieczeństwa państwa i wojny stosuje się odpowiednie plany postępowania awaryjnego określone w przepisach Prawa atomowego.

2. Ilość preparatów stabilnego jodu, przeznaczonych do ochrony tarczycy, oraz miejsca ich przechowywania i dystrybucji na terenie województwa określa wojewoda w porozumieniu z właściwymi organami jednostek samorządu terytorialnego.

§ 17.
1. Świadczenia ujęte w planach, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 2 i 3, są planowane na podstawie potrzeb zgłoszonych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Ministra Obrony Narodowej i Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia.

2. Świadczenia, o których mowa w ust. 1, na rzecz jednostek organizacyjnych podległych i nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Ministra Obrony Narodowej i Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego realizują zakłady opieki zdrowotnej i jednostki publicznej służby krwi w zakresie określonym przepisami o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej.

3. W ramach potrzeb zgłoszonych przez Ministra Obrony Narodowej planuje się świadczenia dla wojsk sojuszniczych.

§ 18.
1. W przypadku wystąpienia masowych strat sanitarnych planuje się prowadzenie skróconej dokumentacji medycznej, która ma na celu, w szczególności, przeprowadzenie właściwej klasyfikacji rannych i chorych oraz zachowanie ciągłości leczniczo-ewakuacyjnej.

2. Skróconą dokumentację medyczną stanowią następujące dokumenty:

1) karta ewakuacyjna rannego lub chorego, z krótką historią choroby, której wzory określa załącznik nr 2 do rozporządzenia;

2) sprawozdanie o przemieszczeniu rannych i chorych w jednostkach organizacyjnych służby zdrowia, którego wzór stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia;

3) księga główna punktu przyjęć i klasyfikacji rannych i chorych wraz ze skorowidzem, która jest prowadzona tak, jak księga izby przyjęć szpitala;

4) meldunek nadzwyczajny do jednostki nadzorującej, w którym odnotowuje się każde nadzwyczajne zdarzenie, w tym szczególnie niebezpieczną chorobę zakaźną lub zniszczenie jednostki organizacyjnej służby zdrowia, uniemożliwiające dalszą działalność;

5) dokumentacja materiałowa, której podstawowym dokumentem jest receptariusz szpitalny oraz inne dokumenty umożliwiające ewidencjonowanie i rozliczanie zużytych materiałów i sprzętu.

3. Skróconą dokumentację medyczną prowadzi się na wszystkich etapach leczenia.

4. W razie wystąpienia masowych strat sanitarnych, poza skróconą dokumentacją medyczną, prowadzi się oznakowanie rannych i chorych za pomocą znaków klasyfikacji rannych i chorych określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

§ 19.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Prezes Rady Ministrów: M. Belka

 

1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 81, poz. 732, Nr 113, poz. 984 i 985, Nr 156, poz. 1301, Nr 166, poz. 1363, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679 i 1687, z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 90, poz. 844, Nr 96, poz. 874, Nr 139, poz. 1326, Nr 179, poz. 1750, Nr 210, poz. 2036 i Nr 223, poz. 2217 oraz z 2004 r. Nr 116, poz. 1203.

2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 113, poz. 731, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268.

Załącznik 1. [WSKAŹNIKI l NORMY ZATRUDNIENIA KADR MEDYCZNYCH W ZAKŁADACH OPIEKI ZDROWOTNEJ W SYTUACJACH ZAGROŻENIA BEZPIECZEŃSTWA PAŃSTWA l WOJNY]

Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 18 maja 2004 r. (poz. 1515)

Załącznik nr 1

WSKAŹNIKI l NORMY ZATRUDNIENIA KADR MEDYCZNYCH W ZAKŁADACH OPIEKI ZDROWOTNEJ W SYTUACJACH ZAGROŻENIA BEZPIECZEŃSTWA PAŃSTWA l WOJNY

infoRgrafika

infoRgrafika

infoRgrafika


 

Załącznik 2.

Załącznik nr 2

infoRgrafika

infoRgrafika


infoRgrafika

infoRgrafika


 infoRgrafika

Załącznik nr 3

infoRgrafika

Metryka
  • Data ogłoszenia: 2004-06-23
  • Data wejścia w życie: 2004-07-08
  • Data obowiązywania: 2009-12-16
  • Dokument traci ważność: 2012-07-01

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA