Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 133 poz. 1422

Na podstawie art. 5 ust. 8 i 9 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 179, poz. 1750 oraz z 2004 r. Nr 116, poz. 1203) zarządza się, co następuje:

1) właściwość wojskowych komisji lekarskich w sprawach orzekania o zdolności do zawodowej służby wojskowej;

2) tryb kierowania do wojskowych komisji lekarskich żołnierzy zawodowych i osób ubiegających się o powołanie do zawodowej służby wojskowej;

3) warunki orzekania o zdolności do zawodowej służby wojskowej;

4) warunki orzekania o zdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa;

5) sposób ustalania związku chorób, ułomności i śmierci z zawodową służbą wojskową;

6) tryb orzekania o zdolności do zawodowej służby wojskowej i do pełnienia tej służby poza granicami państwa oraz ustalania związku chorób, ułomności i śmierci z zawodową służbą wojskową;

7) wykaz chorób i ułomności uwzględniany przy orzekaniu o zdolności do zawodowej służby wojskowej oraz do pełnienia tej służby poza granicami państwa;

8) wykaz chorób i ułomności uwzględniany przy orzekaniu o zdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej w poszczególnych rodzajach Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i rodzajach wojsk oraz na poszczególnych stanowiskach służbowych wymagających szczególnych predyspozycji zdrowotnych.

1) terenowe wojskowe komisje lekarskie,

2) rejonowe wojskowe komisje lekarskie,

3) Wojskowa Komisja Lotniczo-Lekarska w Dęblinie,

4) Wojskowa Komisja Lotniczo-Lekarska w Warszawie,

5) Wojskowa Komisja Lekarska Sił Powietrznych w Warszawie,

6) Wojskowa Komisja Morsko-Lekarska w Gdańsku,

7) Wojskowa Komisja Lekarska Marynarki Wojennej w Gdańsku,

8) Stołeczna Wojskowa Komisja Lekarska w Warszawie,

9) Centralna Wojskowa Komisja Lekarska w Warszawie

– zwane dalej „wojskowymi komisjami lekarskimi".

2. Właściwość miejscową wojskowej komisji lekarskiej ustala się:

1) w stosunku do żołnierzy zawodowych – ze względu na miejsce stacjonowania jednostki wojskowej, w której pełnią służbę;

2) w stosunku do osób ubiegających się o powołanie do zawodowej służby wojskowej – ze względu na miejsce ich zamieszkania.

1) orzekanie o zdolności do zawodowej służby wojskowej:

a) żołnierzy zawodowych zajmujących stanowiska służbowe do stopnia etatowego kapitana (kapitana marynarki),

b) żołnierzy pełniących służbę kandydacką,

c) osób ubiegających się o powołanie do służby kandydackiej lub zawodowej służby wojskowej;

2) orzekanie w stosunku do osób, o których mowa w pkt 1, o zdolności do pełnienia służby:

a) w charakterze nurków i płetwonurków,

b) w jednostkach desantowo-szturmowych,

c) w zasięgu działania promieniowania mikrofalowego,

d) w warunkach działania prądu elektrycznego;

3) orzekanie w stosunku do żołnierzy, o których mowa w pkt 1 lit. a i b, o związku chorób, ułomności i śmierci z odpowiednio zawodową służbą wojskową albo służbą kandydacką;

4) orzekanie w stosunku do żołnierzy, o których mowa w pkt 1 lit. a, o:

a) potrzebie długotrwałego lub stałego zwolnienia żołnierza zawodowego ze względu na stan zdrowia od niektórych zajęć służbowych,

b) stanie zdrowia pozwalającym albo uniemożliwiającym dalsze pełnienie służby na dotychczas zajmowanym stanowisku służbowym,

c) zdolności do pełnienia służby poza granicami państwa,

d) zdolności do pełnienia służby w charakterze instruktorów-skoczków spadochronowych oraz skoczków spadochronowych doświadczalnych,

e) zdolności do pełnienia służby w jednostkach reprezentacyjnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej,

f) zdolności do pełnienia służby w Żandarmerii Wojskowej i Wojskowych Służbach Informacyjnych.

1) rozpatrywanie odwołań od orzeczeń terenowych wojskowych komisji lekarskich;

2) zatwierdzanie projektów orzeczeń terenowych wojskowych komisji lekarskich ustalających:

a) trwałą lub czasową niezdolność do zawodowej służby wojskowej albo niezdolność do służby kandydackiej oraz związek lub brak związku choroby lub ułomności z taką służbą,

b) związek lub brak związku śmierci z zawodową służbą wojskową albo służbą kandydacką;

3) zajmowanie stanowiska co do sprzeciwów zgłoszonych wobec projektów orzeczeń terenowych wojskowych komisji lekarskich;

4) orzekanie w stosunku do żołnierzy zawodowych zajmujących stanowiska służbowe od stopnia etatowego majora (komandora podporucznika), z wyjątkiem żołnierzy, o których mowa w § 7 pkt 4, § 9 pkt 4 i § 10 pkt 1:

a) o zdolności do zawodowej służby wojskowej,

b) w sprawach wymienionych w § 3 pkt 2–4.

1) orzekanie w stosunku do żołnierzy zawodowych – członków personelu latającego, personelu naziemnego zabezpieczenia lotów i personelu służby inżynieryjno-lotniczej, zajmujących stanowiska służbowe do stopnia etatowego kapitana włącznie:

a) o zdolności do zawodowej służby wojskowej,

b) o zdolności do pełnienia służby w powietrzu, służby naziemnego zabezpieczenia lotów lub służby inżynieryjno-lotniczej,

c) w sprawach wymienionych w § 3 pkt 2, 3 i 4 lit. a–d;

2) orzekanie o zdolności do zawodowej służby wojskowej:

a) kandydatów do Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych i Szkoły Podoficerskiej Sił Powietrznych,

b) podchorążych Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych i elewów Szkoły Podoficerskiej Sił Powietrznych;

3) orzekanie w stosunku do kandydatów, o których mowa w pkt 2 lit. a:

a) o zdolności do pełnienia służby w powietrzu,

b) w sprawach wymienionych w § 3 pkt 2;

4) orzekanie w stosunku do żołnierzy, o których mowa w pkt 2 lit. b:

a) o zdolności do pełnienia służby w powietrzu, służby naziemnego zabezpieczenia lotów lub służby inżynieryjno-lotniczej,

b) w sprawach wymienionych w § 3 pkt 2 i 3;

5) przeprowadzanie okresowych i okolicznościowych badań lekarskich żołnierzy, o których mowa w pkt 1 i pkt 2 lit. b.

1) orzekanie w stosunku do żołnierzy zawodowych – członków personelu latającego, personelu naziemnego zabezpieczenia lotów i personelu służby inżynieryjno-lotniczej, zajmujących stanowiska służbowe do stopnia etatowego kapitana włącznie:

a) o zdolności do zawodowej służby wojskowej,

b) o zdolności do pełnienia służby w powietrzu, służby naziemnego zabezpieczenia lotów lub służby inżynieryjno-lotniczej,

c) w sprawach wymienionych w § 3 pkt 2, 3 i 4 lit. a–d;

2) przeprowadzanie okresowych i okolicznościowych badań lekarskich żołnierzy, o których mowa w pkt 1.

1) rozpatrywanie odwołań od orzeczeń wojskowych komisji lotniczo-lekarskich, o których mowa w § 5 i 6;

2) zatwierdzanie projektów orzeczeń wojskowych komisji lotniczo-lekarskich, o których mowa w § 5 i 6, ustalających:

a) trwałą lub czasową niezdolność do zawodowej służby wojskowej albo niezdolność do służby kandydackiej oraz związek lub brak związku choroby lub ułomności z taką służbą,

b) związek lub brak związku śmierci z zawodową służbą wojskową albo służbą kandydacką;

3) zajmowanie stanowisk co do sprzeciwów zgłoszonych wobec projektów orzeczeń wojskowych komisji lotniczo-lekarskich, o których mowa w § 5 i 6;

4) orzekanie w stosunku do żołnierzy zawodowych – członków personelu latającego, personelu naziemnego zabezpieczenia lotów i personelu służby inżynieryjno-lotniczej, zajmujących stanowiska służbowe od stopnia etatowego majora:

a) o zdolności do zawodowej służby wojskowej,

b) o zdolności do pełnienia służby w powietrzu, służby naziemnego zabezpieczenia lotów lub służby inżynieryjno-lotniczej,

c) w sprawach wymienionych w § 3 pkt 2, 3 i 4 lit. a–d;

5) przeprowadzanie okresowych i okolicznościowych badań lekarskich żołnierzy, o których mowa w pkt 4.

1) orzekanie w stosunku do żołnierzy zawodowych zajmujących w jednostkach Marynarki Wojennej stanowiska służbowe do stopnia etatowego kapitana marynarki włącznie:

a) o zdolności do zawodowej służby wojskowej,

b) o zdolności do pełnienia służby na okrętach wojennych i innych jednostkach pływających Marynarki Wojennej oraz w jednostkach nadbrzeżnych Marynarki Wojennej,

c) w sprawach wymienionych w § 3 pkt 2, 3 i 4 lit. a–d;

2) orzekanie o zdolności do zawodowej służby wojskowej:

a) kandydatów do Akademii Marynarki Wojennej i Szkoły Podoficerskiej Marynarki Wojennej,

b) podchorążych Akademii Marynarki Wojennej i elewów Szkoły Podoficerskiej Marynarki Wojennej;

3) orzekanie w stosunku do kandydatów, o których mowa w pkt 2 lit. a:

a) o zdolności do pełnienia służby na okrętach wojennych i innych jednostkach pływających Marynarki Wojennej oraz w jednostkach nadbrzeżnych Marynarki Wojennej,

b) w sprawach wymienionych w § 3 pkt 2;

4) orzekanie w stosunku do żołnierzy, o których mowa w pkt 2 lit. b:

a) o zdolności do pełnienia służby na okrętach wojennych i innych jednostkach pływających Marynarki Wojennej oraz w jednostkach nadbrzeżnych Marynarki Wojennej,

b) w sprawach wymienionych w § 3 pkt 2 i 3;

5) przeprowadzanie okresowych i okolicznościowych badań lekarskich żołnierzy, o których mowa w pkt 1 i pkt 2 lit. b.

1) rozpatrywanie odwołań od orzeczeń Wojskowej Komisji Morsko-Lekarskiej w Gdańsku;

2) zatwierdzanie projektów orzeczeń Wojskowej Komisji Morsko-Lekarskiej w Gdańsku ustalających:

a) trwałą lub czasową niezdolność do zawodowej służby wojskowej albo niezdolność do służby kandydackiej oraz związek lub brak związku choroby lub ułomności z taką służbą,

b) związek lub brak związku śmierci z odpowiednio zawodową służbą wojskową albo służbą kandydacką;

3) zajmowanie stanowisk co do sprzeciwów zgłoszonych wobec projektów orzeczeń Wojskowej Komisji Morsko-Lekarskiej w Gdańsku;

4) orzekanie w stosunku do żołnierzy zawodowych zajmujących w jednostkach Marynarki Wojennej stanowiska służbowe od stopnia etatowego komandora podporucznika:

a) o zdolności do zawodowej służby wojskowej,

b) o zdolności do pełnienia służby na okrętach wojennych i innych jednostkach pływających Marynarki Wojennej oraz w jednostkach nadbrzeżnych Marynarki Wojennej,

c) w sprawach wymienionych w § 3 pkt 2, 3 i 4 lit. a–d;

5) przeprowadzanie okresowych i okolicznościowych badań lekarskich żołnierzy, o których mowa w pkt 4.

1) o zdolności do zawodowej służby wojskowej wszystkich żołnierzy zawodowych pełniących służbę na obszarze miasta stołecznego Warszawy w jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych, w przedsiębiorstwach państwowych, dla których jest on organem założycielskim, oraz w komórkach organizacyjnych Ministerstwa Obrony Narodowej;

2) w stosunku do żołnierzy, o których mowa w pkt 1, w sprawach wymienionych w § 3 pkt 2–4.

1) rozpatrywanie odwołań od orzeczeń rejonowych wojskowych komisji lekarskich, Wojskowej Komisji Lekarskiej Sił Powietrznych w Warszawie, Wojskowej Komisji Lekarskiej Marynarki Wojennej w Gdańsku i Stołecznej Wojskowej Komisji Lekarskiej w Warszawie;

2) zatwierdzanie projektów orzeczeń, o których mowa w § 4 pkt 4, § 7 pkt 4, § 9 pkt 4 i § 10, ustalających:

a) trwałą lub czasową niezdolność do zawodowej służby wojskowej albo niezdolność do służby kandydackiej oraz związek lub brak związku choroby lub ułomności z taką służbą,

b) związek lub brak związku śmierci z zawodową służbą wojskową albo służbą kandydacką;

3) zajmowanie stanowisk co do sprzeciwów zgłoszonych wobec projektów orzeczeń, o których mowa w § 4 pkt 4, § 7 pkt 4, § 9 pkt 4 i § 10.

1) żołnierzu zawodowym – należy przez to rozumieć również kandydata na żołnierza zawodowego pełniącego czynną służbę wojskową jako służbę kandydacką;

2) zawodowej służbie wojskowej – należy przez to rozumieć również czynną służbę wojskową pełnioną jako służba kandydacka.

2. Żołnierza zawodowego powracającego po zakończeniu pełnienia służby poza granicami państwa kieruje się do wojskowej komisji lekarskiej, która orzekała o jego zdolności do pełnienia służby poza granicami państwa przed wyjazdem, niezwłocznie po powrocie do kraju.

1) w składzie personelu latającego, personelu naziemnego zabezpieczenia lotów i personelu służby inżynieryjno-lotniczej;

2) na okrętach wojennych i innych jednostkach pływających Marynarki Wojennej oraz w jednostkach nadbrzeżnych Marynarki Wojennej;

3) w jednostkach desantowo-szturmowych;

4) w Żandarmerii Wojskowej i Wojskowych Służbach Informacyjnych;

5) w jednostkach reprezentacyjnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;

6) w charakterze nurków i płetwonurków;

7) w charakterze instruktorów-skoczków spadochronowych oraz skoczków spadochronowych doświadczalnych;

8) w zasięgu działania promieniowania mikrofalowego;

9) w warunkach działania prądu elektrycznego.

2. Na potrzeby orzekania o zdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej na stanowiskach służbowych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się następujące kategorie zdolności do tej służby:

1) kandydaci i piloci samolotów bojowych naddźwiękowych oraz piloci doświadczalni samolotów naddźwiękowych:

a) zdolny – Z/IA,

b) trwale lub czasowo niezdolny – N/IA;

2) kandydaci i piloci samolotów bojowych poddźwiękowych oraz piloci doświadczalni samolotów poddźwiękowych:

a) zdolny – Z/IB,

b) trwale lub czasowo niezdolny – N/IB;

3) kandydaci i piloci doświadczalni samolotów i śmigłowców innych niż wymienione w pkt 1 i 2:

a) zdolny – Z/IC,

b) trwale lub czasowo niezdolny – N/IC;

4) pozostały personel latający i kandydaci do tego personelu:

a) zdolny – Z/II,

b) trwale lub czasowo niezdolny – N/II;

5) personel naziemny zabezpieczenia lotów i kandydaci do tego personelu oraz personel służby inżynieryjno-lotniczej i kandydaci do tego personelu:

a) zdolny – Z/III, Z/SIL,

b) trwale lub czasowo niezdolny – N/III, N/SIL.

3. Na potrzeby orzekania o zdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej na stanowiskach służbowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 6, ustala się następujące kategorie zdolności do tej służby:

1) kandydaci do służby na okrętach wojennych i innych jednostkach pływających Marynarki Wojennej:

a) zdolny – Z/I-IV/A,

b) niezdolny – N/I-IV/A;

2) słuchacze wojskowych szkół morskich i kursów szkolenia specjalistów morskich:

a) zdolny – Z/I-IV/B,

b) niezdolny N/I-IV/B – podlega wyokrętowaniu,

c) czasowo niezdolny – N/I-IV/B – podlega wyokrętowaniu na okres do 3 miesięcy;

3) żołnierze zawodowi – specjaliści morscy:

a) zdolny – Z/I-IV/C,

b) niezdolny – N/I-IV/C – podlega wyokrętowaniu,

c) czasowo niezdolny – N/I-IV/C – podlega wyokrętowaniu na okres do 6 miesięcy.

4. Na potrzeby orzekania o zdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa ustala się następujące kategorie zdolności do tej służby:

1) zdolny do służby poza granicami państwa – Z;

2) niezdolny do służby poza granicami państwa – N.

1) załączniku nr 2 do rozporządzenia – w odniesieniu do stanowisk służbowych określonych w § 17 ust. 1 pkt 3–5 i 7–9;

2) Wykazie chorób i ułomności przy ocenie zdolności fizycznej i psychicznej do pełnienia zawodowej służby wojskowej w składzie personelu latającego, personelu naziemnego zabezpieczenia lotów i personelu służby inżynieryjno-lotniczej, stanowiącym załącznik nr 3 do rozporządzenia – w odniesieniu do stanowisk służbowych określonych w § 17 ust. 1 pkt 1;

3) Wykazie chorób i ułomności przy ocenie zdolności fizycznej i psychicznej do pełnienia zawodowej służby wojskowej na okrętach wojennych i innych jednostkach pływających Marynarki Wojennej oraz w jednostkach nadbrzeżnych Marynarki Wojennej, a także w charakterze nurków i płetwonurków, stanowiącym załącznik nr 4 do rozporządzenia – w odniesieniu do stanowisk służbowych określonych w § 17 ust. 1 pkt 2 i 6.

2. Wojskowe komisje lekarskie wydają orzeczenia, o których mowa w § 17 ust. 4, według kryteriów zdrowotnych określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

3. Jeżeli dla danego przypadku brak jest odpowiedniej pozycji w załącznikach nr 2–4 do rozporządzenia, przypadek ten kwalifikuje się według pozycji najbardziej zbliżonej.

2. Jeżeli żołnierz zawodowy zachoruje po wydaniu przez wojskową komisję lekarską orzeczenia o zdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, dowódca jednostki wojskowej, w której pełni on służbę, na wniosek lekarza tej jednostki, ponownie kieruje tego żołnierza do wojskowej komisji lekarskiej.

1) związku lub braku związku tej choroby lub ułomności z zawodową służbą wojskową,

2) zaliczeniu lub niezaliczeniu żołnierza zawodowego do jednej z grup inwalidów oraz o związku lub braku związku inwalidztwa z zawodową służbą wojskową

– kierując się kryteriami zdrowotnymi określonymi w wykazie chorób i schorzeń, ustalonym na podstawie art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66 i Nr 121, poz. 1264).

2. Jeżeli przy orzekaniu o niezdolności do zawodowej służby wojskowej wojskowa komisja lekarska stwierdzi u żołnierza zawodowego przynajmniej jedną chorobę lub ułomność pozostającą w związku z zawodową służbą wojskową i jednocześnie powodującą niezdolność do tej służby, to niezdolność do służby ustala się jako pozostającą w związku z zawodową służbą wojskową.

1) odpis przebiegu zawodowej służby wojskowej z akt personalnych żołnierza zawodowego;

2) opinię służbowo-lekarską uwzględniającą historię choroby, przebieg leczenia i jego wyniki oraz czynniki ryzyka na stanowisku służbowym zajmowanym przez żołnierza zawodowego;

3) historie chorób leczenia ambulatoryjnego i szpitalnego;

4) wyniki pomiarów czynników szkodliwych występujących w środowisku służby;

5) książeczkę zdrowia żołnierza zawodowego;

6) kartę badań okresowych żołnierza zawodowego;

7) informacje zawarte w pisemnym oświadczeniu żołnierza zawodowego.

2. Orzeczenie o związku śmierci żołnierza zawodowego z zawodową służbą wojskową wskutek choroby wojskowa komisja lekarska wydaje na podstawie dokumentacji medycznej oraz opisu przebiegu i warunków pełnienia służby przez żołnierza zawodowego.

2. Jeżeli wojskowa komisja lekarska stwierdzi, iż do wydania orzeczenia są niezbędne dokumenty inne niż określone w ust. 1, w szczególności dotyczące chorób, ułomności i śmierci oraz ich związku ze służbą wojskową, pisemnie wzywa żołnierza zawodowego, a w razie jego śmierci członka rodziny, o którym mowa w art. 12 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz. U. Nr 83, poz. 760 i Nr 179, poz. 1750), do ich dostarczenia w terminie nieprzekraczającym 14 dni od dnia doręczenia wezwania. W takim przypadku wojskowa komisja lekarska może wystąpić także do organu, który skierował żołnierza zawodowego do komisji, oraz do dowódców jednostek wojskowych, w których pełnił on służbę, o dostarczenie niezbędnych dokumentów w terminie nieprzekraczającym 14 dni od dnia doręczenia żądania.

3. Po bezskutecznym upływie terminu wyznaczonego do dostarczenia dokumentów, wojskowa komisja lekarska może wydać orzeczenie na podstawie posiadanej dokumentacji.

4. Jeżeli dokumentów nie dostarczył dowódca jednostki wojskowej, przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej zawiadamia o tym przełożonego tego dowódcy.

1) rozpoznanie;

2) ustalenie kategorii zdolności do zawodowej służby wojskowej, a w razie stwierdzenia chorób i ułomności – określenie ich związku lub braku związku z zawodową służbą wojskową.

2. Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej dotyczące zmarłego żołnierza zawodowego powinno ustalać w szczególności:

1) przyczynę śmierci;

2) związek lub brak związku śmierci z zawodową służbą wojskową.

3. Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej o zdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa powinno zawierać również ustalenie rejonu, w którym żołnierz zawodowy jest zdolny pełnić taką służbę.

4. Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej:

1) w sprawie niezdolności do zawodowej służby wojskowej sporządza się według wzoru określonego w załączniku nr 5 do rozporządzenia;

2) w sprawie zdolności do czynnej służby wojskowej sporządza się według wzoru określonego w załączniku nr 6 do rozporządzenia;

3) w sprawie ustalenia związku śmierci z zawodową służbą wojskową sporządza się według wzoru określonego w załączniku nr 7 do rozporządzenia.

2. Wojskowa komisja lekarska orzeka większością głosów składu orzekającego.

3. Członek składu orzekającego wojskowej komisji lekarskiej może wnieść na piśmie sprzeciw wobec projektu orzeczenia z podaniem uzasadnienia. W takim przypadku przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej przesyła sprzeciw łącznie z projektem orzeczenia i pozostałą dokumentacją do wojskowej komisji lekarskiej wyższego stopnia, która jest obowiązana zająć stanowisko w sprawie w terminie 7 dni od dnia otrzymania sprzeciwu.

4. Wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia zajmuje stanowisko na podstawie otrzymanej dokumentacji. W razie potrzeby wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia może przeprowadzić ponowne badanie lekarskie i badania specjalistyczne oraz skierować żołnierza na obserwację szpitalną, a także przeprowadzić dodatkowe postępowanie w celu uzupełnienia materiałów w sprawie.

5. W razie uznania zasadności sprzeciwu przez wojskową komisję lekarską wyższego stopnia, skład orzekający wydaje orzeczenie zgodne z tym stanowiskiem. Jeżeli orzeczenie dotyczy spraw, o których mowa w § 28 ust. 1, opracowuje się projekt orzeczenia zgodny z tym stanowiskiem.

6. Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej podpisują wszyscy członkowie składu orzekającego oraz opatruje się je pieczęcią urzędową wojskowej komisji lekarskiej.

1) trwałą lub czasową niezdolność do zawodowej służby wojskowej oraz związek lub brak związku choroby lub ułomności z taką służbą,

2) związek lub brak związku śmierci z zawodową służbą wojskową

– przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej przesyła łącznie z pozostałą dokumentacją do wojskowej komisji lekarskiej wyższego stopnia.

2. Wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia zajmuje stanowisko na podstawie otrzymanej dokumentacji. W razie potrzeby wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia może przeprowadzić ponowne badanie lekarskie i badania specjalistyczne oraz skierować żołnierza na obserwację szpitalną, a także przeprowadzić dodatkowe postępowanie w celu uzupełnienia materiałów w sprawie.

3. W razie zatwierdzenia projektu orzeczenia przez wojskową komisję lekarską wyższego stopnia, wojskowa komisja lekarska wydaje orzeczenie w brzmieniu zatwierdzonego projektu.

4. W razie niezatwierdzenia projektu orzeczenia przez wojskową komisję lekarską wyższego stopnia, komisja ta nakazuje ponowne rozpatrzenie sprawy i wydanie orzeczenia uwzględniającego jej stanowisko. W takim przypadku wojskowa komisja lekarska wydaje orzeczenie zgodne ze stanowiskiem wojskowej komisji lekarskiej wyższego stopnia.

5. Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej podpisują wszyscy członkowie składu orzekającego oraz opatruje się je pieczęcią urzędową wojskowej komisji lekarskiej.

6. Do orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej wydanego w trybie określonym w ust. 3 lub 4 nie stosuje się przepisu ust. 1.

1) terenowych wojskowych komisji lekarskich – rejonowe wojskowe komisje lekarskie;

2) rejonowych wojskowych komisji lekarskich – Centralna Wojskowa Komisja Lekarska w Warszawie;

3) Wojskowej Komisji Lotniczo-Lekarskiej w Dęblinie i Wojskowej Komisji Lotniczo-Lekarskiej w Warszawie – Wojskowa Komisja Lekarska Sił Powietrznych w Warszawie;

4) Wojskowej Komisji Lekarskiej Sił Powietrznych w Warszawie – Centralna Wojskowa Komisja Lekarska w Warszawie;

5) Wojskowej Komisji Morsko-Lekarskiej w Gdańsku – Wojskowa Komisja Lekarska Marynarki Wojennej w Gdańsku;

6) Wojskowej Komisji Lekarskiej Marynarki Wojennej w Gdańsku – Centralna Wojskowa Komisja Lekarska w Warszawie;

7) Stołecznej Wojskowej Komisji Lekarskiej – Centralna Wojskowa Komisja Lekarska w Warszawie.

1) o którym mowa w § 21 ust. 1 pkt 2 – orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej doręcza się również dyrektorowi właściwego wojskowego biura emerytalnego;

2) o którym mowa w § 22 – orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej doręcza się również właściwemu wojskowemu komendantowi uzupełnień.

2. Odwołanie wnosi się do właściwej wojskowej komisji lekarskiej wyższego stopnia określonej w § 29, za pośrednictwem komisji, która wydała orzeczenie, w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia.

2. Wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia, rozpatrując odwołanie, orzeka na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach sprawy. W razie potrzeby wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia może przeprowadzić ponowne badanie lekarskie i badania specjalistyczne oraz skierować żołnierza na obserwację szpitalną, a także przeprowadzić dodatkowe postępowanie w celu uzupełnienia materiałów w sprawie.

3. Wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia orzeka w sprawie odwołania większością głosów składu orzekającego. Przepisy § 27 ust. 3 i 4 oraz ust. 5 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio, z tym że Centralna Wojskowa Komisja Lekarska w Warszawie rozpatruje sprzeciw wobec projektu swojego orzeczenia w składzie 5 oficerów-lekarzy.

4. Do orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej wyższego stopnia stosuje się odpowiednio przepis § 30.

2. Certyfikaty dla żołnierzy zawodowych – kandydatów do pełnienia służby w misjach specjalnych Organizacji Narodów Zjednoczonych wydaje się według wzoru ustalonego przez Organizację Narodów Zjednoczonych (formularz MS–2), stanowiącego załącznik nr 9 do rozporządzenia.

3. Wydanie certyfikatu odnotowuje się w książeczce zdrowia żołnierza zawodowego.

2. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje również przewodniczącemu Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w Warszawie.

3. Uchylając orzeczenie, odpowiednio Minister Obrony Narodowej albo przewodniczący Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w Warszawie wskazuje okoliczności wymagające wyjaśnienia w toku dalszego postępowania w sprawie.

4. W razie uchylenia orzeczenia, sprawę rozpatruje ponownie w pierwszej instancji wojskowa komisja lekarska wyznaczona przez odpowiednio Ministra Obrony Narodowej albo przewodniczącego Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w Warszawie zgodnie z zaleceniami, o których mowa w ust. 3.

Minister Obrony Narodowej: J. Szmajdziński

¹⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 81, poz. 732, Nr 113, poz. 984 i 985, Nr 156, poz. 1301, Nr 166, poz. 1363, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679 i 1687, z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 90, poz. 844, Nr 96, poz. 874, Nr 139, poz. 1326, Nr 179, poz. 1750, Nr 210, poz. 2036 i Nr 223, poz. 2217 oraz z 2004 r. Nr 116, poz. 1203.

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 49, poz. 509, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 169, poz. 1387 oraz z 2003 r. Nr 130, poz. 1188 i Nr 170, poz. 1660.

³⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 czerwca 1992 r. w sprawie zasad określania zdolności do czynnej służby wojskowej oraz właściwości i trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz. U. Nr 57, poz. 278, z 1994 r. Nr 31, poz. 113 oraz z 2000 r. Nr 97, poz. 1059), które w zakresie uregulowanym rozporządzeniem utraci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z
dnia 10 maja 2004 r. (poz. 1422)

Załącznik nr 1

Wyświetl załącznik

Załącznik nr 2

WYKAZ CHORÓB I UŁOMNOŚCI PRZY OCENIE ZDOLNOŚCI FIZYCZNEJ I PSYCHICZNEJ DO ZAWODOWEJ SŁUZBY WOJSKOWEJ ORAZ DO PEŁNIENIA TAKIEJ SŁŻBY POZA GRANICAMI PAŃSTWA

Wyświetl załącznik

Załącznik nr 3

WYKAZ CHORÓB I UŁOMNOŚCI PRZY OCENIE ZDOLNOŚCI FIZYCZNEJ I PSYCHICZNEJ DO PEŁNIENIA ZAWODOWEJ SŁUŻBY WOJSKOWEJ W SKŁADZIE PERSONELU LATAJĄCEGO, PERSONELU NAZIEMNEGO ZABEZPIECZENIA LOTÓW I PERSONELU SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ

Wyświetl załącznik

Załącznik nr 4

WYKAZ CHORÓB I UŁOMNOŚCI PRZY OCENIE ZDOLNOŚCI FIZYCZNEJ I PSYCHICZNEJ DO PEŁNIENIA ZAWODOWEJ SŁUŻBY WOJSKOWEJ NA OKRĘTACH WOJENNYCH I INNYCH JEDNOSTKACH PŁYWAJĄCYCH MARYNARKI WOJENNEJ ORAZ W JEDNOSTAKCH NADBRZEŻNYCH MARYNARKI WOJENNEJ A TAKŻE W CHARAKTERZE NURKÓW I PŁETWONURKÓW

Wyświetl załącznik

Załącznik nr 5

Wyświetl załącznik

Załącznik nr 6

Wyświetl załącznik

Załącznik nr 7

Wyświetl załącznik

Załącznik nr 8

Wyświetl załącznik

Załącznik nr 9